REDENEN VAN DE VONNISSEN EN ARRESTEN. ALGEMEEN GEEN CONCLUSIE SOCIALE ZEKERHEID ALGEMEEN STEDENBOUW ALLERLEI
REDENEN VAN DE VONNISSEN EN ARRESTEN. ALGEMEEN Het arrest dat verwijst naar de redenen van een arrest dat geen verband houdt met de zaak, zelfs al werd het tussen dezelfde partijen gewezen, zonder dat het die redenen weergeeft of nauwkeurig opgeeft, stelt het Hof niet in staat zijn wettigheidstoezicht uit te oefenen en schendt artikel 149 Grondwet. - Art. 149 De gecoördineerde Grondwet 1994 21 februari 2020 F.16.0152.F GEEN CONCLUSIE AC nr. ... De rechter kan de schuld van een beklaagde aan een misdrijf niet uitsluitend steunen op het gegeven dat die beklaagde reeds voor gelijkaardige feiten werd veroordeeld; hij kan dat gegeven bij de schuldbeoordeling nochtans wel in aanmerking nemen ter ondersteuning van andere bewijsgegevens. 28 januari 2020 P.19.1010.N AC nr. ... Geen enkele bepaling verplicht in een vonnis uitdrukkelijk aan te geven dat een gerechtelijk stagiair die mee van de zaak heeft kennis genomen, erover heeft beraadslaagd en aanwezig is bij de uitspraak, een gerechtelijk stagiair is die bij wijze van overgangsmaatregel tijdens de verlenging van zijn stage een rechter mag vervangen; indien een gerechtelijk stagiair mee van een zaak kennis neemt, erover heeft beraadslaagd en aanwezig is bij de uitspraak moet hij, behoudens tegenbewijs, worden geacht daartoe te zijn gemachtigd. 28 januari 2020 P.19.0583.N AC nr. ... De rechter kan, indien om een werkstraf, een autonome probatiestraf of (probatie)uitstel van tenuitvoerlegging wordt verzocht en de beklaagde voldoet aan de wettelijk bepaalde voorwaarden, zijn afwijzende beslissing motiveren, hetzij door daartoe specifieke redenen op te geven, hetzij door tegen de beklaagde een of meerdere andere straffen uit te spreken en de keuze voor die straf of straffen en hun maat te motiveren overeenkomstig artikel 195, tweede lid, Wetboek van Strafvordering; artikel 149 Grondwet, de artikelen 37quinquies, § 3, en 37octies, § 3, Strafwetboek en artikel 8, vierde lid, Probatiewet verplichten de rechter niet om de weigering een werkstraf of een autonome probatiestraf uit te spreken of de modaliteit van het (probatie)uitstel van tenuitvoerlegging te verlenen, steeds autonoom met een op zichzelf staande redengeving, te motiveren en dit maakt de motiveringsverplichting niet inhoudsloos aangezien het noodzakelijk maar voldoende is dat de beklaagde weet waarom hij tot een of meerdere straffen is veroordeeld en bijgevolg ook weet waarom hij niet werd veroordeeld tot een werkstraf of een autonome probatiestraf of hem geen (probatie)uitstel van tenuitvoerle...
REDENEN VAN DE VONNISSEN EN ARRESTEN. ALGEMEEN GEEN CONCLUSIE STRAF ANDERE STRAFFEN VENNOOTSCHAPPEN HANDELSVENNOOTSCHAPPEN
REDENEN VAN DE VONNISSEN EN ARRESTEN. GEEN CONCLUSIE OP CONCLUSIE
REDENEN VAN DE VONNISSEN EN ARRESTEN. ALGEMEEN
REDENEN VAN DE VONNISSEN EN ARRESTEN. OP CONCLUSIE Wanneer een prejudiciële vraag niet wordt aangevoerd tot staving van een vordering, een verweer of een exceptie, hoeft de rechter niet op het verzoek tot het stellen van die vraag te antwoorden (1). (1) Jaarverslag van het Xxx xxx Xxxxxxxx 0000, Xxxxxxx, uitg. Belgisch Staatsblad, 2000, p. 105. - Art. 26 Bijzondere wet op het Arbitragehof van 6 januari 1989 20 mei 2020 P.20.0466.F AC nr. ... SOCIALE ZEKERHEID ZELFSTANDIGEN Hoewel uit de vaststellingen van het arrest blijkt dat de betrokken werknemer de hoedanigheid van statutair gemeenteambtenaar moest hebben om tot deskundige bij een intercommunale te kunnen worden benoemd, volgt hieruit niet dat laatstgenoemde die opdracht in zijn hoedanigheid van statutair gemeenteambtenaar heeft vervuld (1). (1) Zie concl. OM in Pas. 2020, nr. 263. - Art. 3, § 1, eerste en tweede lid KB nr. 38 van 27 juli 1967 houdende inrichting van het sociaal statuut der zelfstandigen
REDENEN VAN DE VONNISSEN EN ARRESTEN. GEEN CONCLUSIE REGELING VAN RECHTSGEBIED STRAFZAKEN STRAF ALGEMEEN. STRAF EN MAATREGEL. WETTIGHEID ALLERLEI AUTRES PEINES SAMENLOOP
REDENEN VAN DE VONNISSEN EN ARRESTEN. GEEN CONCLUSIE. — Strafzaken (geestrijke dranken en douane en accijnzen inbegrepen). — Straf. — Redengeving gegrond op een uitgewiste veroordeling. — Ge-
REDENEN VAN DE VONNISSEN EN ARRESTEN. OP CONCLUSIE. — Strafzaken (geestrijke dranken en douane en accijnzen inbegrepen). — Conclusie van een medebeklaagde. — Verweer dat ook dienstig is voor het oordeel over de strafvordering tegen de eiser. — Vrijgesproken medebeklaagde. — Verplichting van de rechter.
REDENEN VAN DE VONNISSEN EN ARRESTEN. GEEN CONCLUSIE Aan de uit artikel 149 Grondwet voortvloeiende verplichting de constitutieve bestanddelen van een misdrijf te vermelden, is voldaan indien de strafrechter het feit bewezen verklaart in de bewoordingen van de strafwet; bij afwezigheid van een daartoe strekkende conclusie dient de strafrechter geen melding te maken van constitutieve bestanddelen die niet uitdrukkelijk in de strafwet zijn bepaald of dient hij geen nadere invulling te geven aan wel vermelde constitutieve bestanddelen (1). (1) Cass. 16 maart 2005, AR P.04.1592.F, AC 2005, nr. 162. Zie X. XXXXXXX en Ph. TRAEST, "Cassatiemiddelen in strafzaken", in Cassatie in strafzaken, Intersentia, 2014, 108. - Art. 149 De gecoördineerde Grondwet 1994 20 oktober 2020 P.20.0677.N OP CONCLUSIE AC nr. ... Indien een deelnemer betwist dat bij diefstal de door artikelen 468 en 471 verzwarende omstandigheden van geweld of bedreiging en gebruik van een vluchtvoertuig op hem van toepassing is, dient de rechter opdat hij de verzwarende omstandigheden aan de deelnemer kan toerekenen, vast te stellen dat de deelnemer kennis had van die verzwarende omstandigheden en dat hij die heeft aanvaard; die individuele toerekening vereist niet dat ook wordt vastgesteld dat de deelnemer zelf geweld heeft gebruikt of heeft bedreigd of daaraan heeft deelgenomen of dat de deelnemer zelf gebruik heeft gemaakt van een voertuig of enig ander al dan niet met een motor aangedreven tuig (1).