Wymagania dla materiałów Przykładowe klauzule

Wymagania dla materiałów. Wymagania dla kationowej emulsji asfaltowej podano w EmA-94 [5]. Wymagania dla asfaltów drogowych podano w PN-C-96170 [2].
Wymagania dla materiałów. 2.3.1. Kruszywa 2.3.2. Wymagania wobec odporności kruszyw z recyklingu na działanie mrozu 2.3.3. Zawartość pyłów
Wymagania dla materiałów. Prefabrykaty - brukowa kostka betonowa. Beton prefabrykatów musi spełniać następujące wymagania: - nasiąkliwość nie większa niż 4 %, - stopień mrozoodporności - spadek wytrzymałości nie większy niż 20 % po 150 cyklach zamrażania i odmrażania (F 150). Tolerancje wymiarowe wynoszą: - - na długości ± 3 mm, - - na szerokości± 3 mm, - - na grubości ± 5 mm. Wytrzymałość na ściskanie po 28 dniach (średnia z 6 kostek) ≥ 60 MPa. Dopuszczalna najniższa wytrzymałość pojedynczej kostki nie mniejsza niż 50 MPa (w ocenie statystycznej z co najmniej 10 kostek). Ścieralność kostek betonowych określona na tarczy Boehmego wg PN-B-04111 nie więcej niż 4 mm.
Wymagania dla materiałów. Wymagania dla kationowej emulsji asfaltowej i asfaltów drogowych wg: - PN-EN 12591 Asfalty i lepiszcza asfaltowe .Wymagania dla asfaltów drogowych. - PN-EN 13808 asfalty i lepiszcza asfaltowe. Zasady klasyfikacji kationowych emulsji asfaltowych.
Wymagania dla materiałów. 2.3.1. Uziarnienie kruszywa 2.3.2. Właściwości kruszywa
Wymagania dla materiałów. Materiały winny spełniać wymagania dokumentacji projektowej a ponadto prefabrykaty żelbetowe i sprężone winny odpowiadać wymaganiom norm: PN-EN 13225:2006 (U) Prefabrykaty betonowe Podłużne elementykonstrukcyjne. PN-EN 13369:2005 Wspólne wymagania dla prefabrykatów zbetonu.
Wymagania dla materiałów. Ogólne wymagania dotyczące materiałów podano w p. 3.1.3 PF-U. Dla konstrukcji betonowych i żelbetowych stykających się z gruntem należy wykonać poziomą i pionową izolację bitumiczną, powłokową grubowarstwową, dwuskładnikową. Należy zastosować materiały: • służące do izolacji i ochrony pionowych, poziomych części budynków i budowli przed wilgocią z gruntu, wodą infiltracyjną i wodą pod ciśnieniem. • na starzenie się, liczne roztwory solne, słabe kwasy, jak również występujące w ziemi agresywne substancje, • na wszystkie podłoża mineralne, takie jak cegła silikatowa, cegła ceramiczna, bloczki betonowe, beton, tynk, • grubość izolacji po wyschnięciu 3 mm, grubość warstwy po nałożeniu – wilgotnej 4 mm. Przerwy technologiczne np. kontakt dna i ściany należy uszczelnić systemem do uszczelniania wszelkiego rodzaju regularnych i nieregularnych szczelin dylatacyjnych, rys, pęknięć, połączeń beton/stal itp. W uzupełnieniu do wypełnienia dylatacji należy zastosować odpowiedniego rodzaju kit. W przypadku wykonywania ścian z betonów wodoszczelnych połączenia, przerwy technologiczne, szwy robocze pomiędzy np. nowymi ścianami a dnem należy dodatkowo uszczelnić poprzez zastosowanie pęczniejącego węża iniekcyjnego do uszczelniania szwów roboczych konstrukcji wodoszczelnych. Wszystkie powierzchnie betonowe oraz częściowo stalowe niezabezpieczone inaczej należy pokryć odpowiednim systemem zabezpieczeń – powłoka ochronna na beton i stal, do zabezpieczania konstrukcji obciążonych wodą lub ściekami. System ten powinien zapewniać ochronę konstrukcji betonowych i stalowych pracujących w warunkach stałego, bądź długotrwałego obciążenia ściekami. Dla zabezpieczenia styku roboczego, przy połączeniu konstrukcji żelbetowych starych z konstrukcjami żelbetowymi nowymi, należy zastosować taśmę pęczniejącą. • wilgotność wełny maksymalnie 2% suchej masy, • płyty powinny mieć na całej powierzchni jednakową twardość oraz ściśliwość, • ściśliwość pod obciążeniem 4 kPa nie większa niż 6% początkowej grubości, • wytrzymałość na rozrywanie siłą prostopadłą do powierzchni nie mniejsza niż 2 kPa, • nasiąkliwość po 24 godz. zanurzenia w wodzie nie większa niż 40% suchej masy. • profile mocujące metalowe (ze stali nierdzewnej, aluminium) elementy, służące do mocowania płyt izolacji termicznej o frezowanych krawędziach.
Wymagania dla materiałów. Uziarnienie kruszywa Krzywa uziarnienia kruszywa, określona według PN-B-06714-15 [3] powinna leżeć między krzywymi granicznymi pól dobrego uziarnienia podanymi na rysunku 1.
Wymagania dla materiałów. Uziarnienie kruszywa Uziarnienie kruszywa powinno być zgodne z wymaganiami podanymi w SST D-04.04.00 „Podbudowa z kruszyw. Wymagania ogólne” pkt 2.3.1. Właściwości kruszywa Kruszywo powinno spełniać wymagania określone w SST D-04.04.00 „Podbudowa z kruszyw. Wymagania ogólne” pkt 2.3.2. SPRZĘT Wymagania dotyczące sprzętu podano w SST D-04.04.00 „Podbudowa z kruszyw. Wymagania ogólne” pkt 3.
Wymagania dla materiałów. Do wykonania podbudowy z mieszanki niezwiązanej z kruszywa łamanego należy stosować kruszywo uzyskane z przekruszenia surowca skalnego, w którym procentowa zawartość zieren o powierzchni przekruszonej lub łamanych oraz ziaren całkowicie zaokrąglonych wg PN-EN 933-5 powinna być kategorii nie niższej niż C50/10. Kruszywo powinno być jednorodne bez zanieczyszczeń obcych i bez domieszek gliny. Nie dopuszcza się stosowania kruszywa dolomitowego i wapiennego. 1. Wymagania wobec kruszyw do mieszanek niezwiązanych do warstw podbudowy Rozdział w PN- EN 13242:2004 Właściwość Wymagania wobec kruszywa do mieszanek niezwiązanych przeznaczonych do podbudowy: 4.1 4.2 Zastaw sit # mm 0,063; 0,5; 1; 2; 4; 5,6; 8; 11,2; 16; 22,4; 31,5; 45; 63; 90 (zestaw podstawowy plus zestaw 1) 4.3.1 Uziarnienie wg PN-EN 933-1 GC85/15, GF80, GA75 GC80/20, GF85, GA85 4.3.2 Ogólne granice i tolerancje uziarnienia kruszywa grubego na sitach pośrednich wg PN-EN 933-1 GTCNR GTC20/15 4.3.3 Tolerancje typowego uziarnienia kruszywa drobnego i kruszywa o ciagłym uziarnieniu wg PN- EN 933-1 GTFNR, GTANR GTF10, GTA20