YÖNETİCİ ÖZETİ. Kıbrıs'ın kuzeyi 1974'ten bu yana Kıbrıslı Türkler tarafından yönetilmektedir ve 1983'te kendini “Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti” olarak ilan etmiştir. Ne Amerika Birleşik Devletleri ne de Türkiye dışında başka bir ülke “Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti’ni” tanımaktadır. 2020 yılında Xxxxx Xxxxx, yaygın olarak Türkiye'nin Tatar yanlısı müdahalesinden etkilendiği düşünülen seçimlerde Kıbrıs Türk toplumunun “cumhurbaşkanı” ve lideri olarak seçilmiştir. 2018'de seçmenler, serbest ve adil olarak gerçekleşen seçimler yoluyla "meclise" 50 "milletvekili" seçti. ”Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti“ ”Anayasası“, Kıbrıs Türk makamları tarafından yönetilen bölgede ”yasaların" temelini oluşturur. Polis, “yasaların" uygulanmasından sorumludur. ”Polis Müdürü" görünüşte “Başbakanlığın" denetimi altındadır. Ancak polis ve Kıbrıs Türk güvenlik kuvvetleri, asayiş ve savunmayla ilgili sorumluluğu Türkiye'ye emanet eden “anayasanın” öngördüğü şekilde Türk Silahlı Kuvvetleri'nin operasyonel komutası altındadır. Yetkililer güvenlik kuvvetleri üzerinde etkin kontrol sağlamaktadır. Güvenlik kuvvetleri mensuplarının bazı suiistimallerde bulunduklarına dair güvenilir haberler vardı. Önemli insan hakları sorunları arasında şunlara ilişkin güvenilir raporlar yer almaktadır: cezai hakaret "yasaları" da dahil ifade ve medya özgürlüğüyle ilgili ciddi kısıtlamalar; sığınmacıların geri gönderilmesi; ciddi "hükümet" yolsuzluk eylemleri; cinsiyete dayalı şiddete yönelik soruşturma ve hesap verebilirlik eksikliği; insan ticareti ve ulusal azınlık mensuplarını hedef alan şiddet veya şiddet tehdidi içeren suçlar. Yetkililer, insan hakları ihlalleri ve yolsuzluk iddiaları sonrasında görevlileri soruşturmak amacıyla adım atmıştır. Ancak bunların cezasız kaldığına dair kanıtlar vardı.
YÖNETİCİ ÖZETİ. Şanlıurfa ili, GAP’ın (Güneydoğu Anadolu Projesi) merkezi olarak kabul edilmekte ve GAP İdaresi’nin idari yerleşkesini sınırları içerisinde barındırmaktadır. GAP, çok sektörlü, sektörler arasında yakın ilişkiler kuran ve sürdürülebilir bir kalkınma anlayışı ile ele alınan bir bölgesel kalkınma projesidir. GAP; 22 baraj, 19 hidroelektrik santrali ve 1,82 milyon hektar alanda sulama sistemlerinin yapımını öngörmektedir. Geniş ve verimli tarım arazilerine sahip Şanlıurfa’da, GAP Projesi ile birlikte tarımın etkinliği ve önemi daha da artmıştır. Ağırlıklı olarak tarıma dayalı olan Şanlıurfa ekonomisinde enerji, turizm ve hayvancılık da önemli yer tutmaktadır. Tekstil ve gıda sektörünün toplam imalat sanayii içerisindeki payı yüksektir. Son yıllarda teşvik sistemine göre 6. Bölgede yer alan Şanlıurfa ilinde, Gümrük Vergisi Muafiyeti, KDV İstisnası ve İadesi, Yatırım Yeri Tahsisi, Vergi İndirimi, Faiz indirimi ve İŞKUR teşvikleri yatırımcıları Şanlıurfa iline çeken önemli bir etken olmaktadır. Xxxxxxxxx Xxxxxxxx Xxxxxx Xxxxxxx x̧xxxx xxxxxxxxxxx 00 xx mesafede kurulmuş, 1. kısım ile yine aynı mesafede kurulan 2. Kısım ve 3. Kısımdan oluşmaktadır. Birinci kısımda toplam 187, ikinci kısımda toplam 128 firma olmak üzere toplamda 315 firma ile üretim yapılmakta, yaklaşık 15.000 kişi istihdam edilmektedir. Xxxxxxxxx Xxxxxxxx Xxxxxx Xxxxxxx 0. Xxxxx için altyapı çalışmalarına devam edilmektedir. Tüm bu gelişmeler ışığında sürekli büyüyen ve farklı sektörlerde yatırımcıların ilgi odağında bulunan Şanlıurfa Organize Sanayi Bölgesinde, işletmelerin İş Sağlığı ve Güvenliğine yönelik iş hijyeni test ve analiz ihtiyaçları ortaya çıkmaktadır. Üretimin sürekliliğine katkıda bulunmak, çalışanların iş kazası ve meslek hastalıklarına yakalanmalarına karşı önlemler almak, ürün ve üretim süreçlerinde kaliteyi standartlaştırmak adına hizmet talepleri her geçen gün artarak devam etmektedir. Bu talepler çevre illerden, Ankara, İstanbul ve Gaziantep gibi sanayi altyapısı bakımından büyük şehirlerdeki kuruluşlar tarafından giderilmeye çalışılmaktadır. Bu durum test ve analizler bakımından süreçlerin uzamasına, taleplerin oluştuğu anda giderilememesine, maliyetlerin artmasına ve bu ekonomik faaliyetlerin bölge dışına çıkmasına sebep olmaktadır. Harran Üniversitesi tarafından projelendirilen “Şanlıurfa İş Hijyeni (Ortam Sağlığı) Laboratuvarı” çalışması tam da bu taleplere karşılık verecek altyapıyı oluşturma özellikleri sayesinde, bölgenin kalkınmasına katkı...
YÖNETİCİ ÖZETİ. Bu rapora esas olan araştırma 7-8 Mayıs 2016 tarihlerinde 27 ilin merkez dahil 104 ilçesine bağlı 153 mahalle ve köyünde 2685 kişiyle hanelerinde yüz yüze görüşülerek gerçekleştirilmiştir.
YÖNETİCİ ÖZETİ. 1. Kısa Özet
2. Arka Plan 3. Yöntem
YÖNETİCİ ÖZETİ. Türkiye’de son yıllarda giderek katı bir hale gelen ve yaygınlaşan sansür politikası, Kürt meselesi bağlamında yaşanan gelişmeler sebebiyle kriminal bir bağlamda öne çıkarılan bu grubun kültürel alanda maruz kaldığı durumu geniş bir biçimde kayda geçirmeye imkan tanımıyor, engel oluyor. Kültürel alana odaklanan izleme çalışmaları Kürt yayınevlerinin uğradığı ihlalleri de içermekte ve insan hakları kuruluşlarının sansür karşısındaki tepkileri bu alana ilişkin ihlallere de vurgu yapmakta ancak bu alandaki ihlalin boyutları ve durumun fotoğrafı bu çalışmalardan bir bütün olarak yeterince anlaşılamamaktadır. Kürt Kültürel Yayıncılığının Maruz Kaldığı Hak İhlallerini İzleme Raporu, Kürt yayınevlerinin mevcut durumunu, farklı alanlarda yaşadıkları hak ihlallerini, Kürt yayıncılığına ilişkin değerlendirmelerini, son on yılda yaşadıkları süreçleri, gelecekten beklentilerini anlamak ve görünür kılmak, bu konuyu sivil toplum çalışmaları ve hak mücadelesi içinde belirginleştirmek amacıyla hazırlanmıştır. Kürt kültürel yayıncılığının maruz kaldığı hak ihlalleri Kürt meselesinin geniş politik alanı içinde yeterince yer bulamadığı ve bu alana odaklanan özgün bir çalışma olmadığı için böyle bir izlemeye ihtiyaç duyulmuştur. Bu çalışmada yapılan izleme; ifade özgürlüğü ve ayrımcılık yasağı başta olmak üzere etnik ve kültürel grupların haklarını merkeze almaktadır. Bu bağlamda izleme; ayrımcılık yasağı, ifade özgürlüğü gibi haklar ve buna dair standartların ele alındığı “Her Türlü Irk Ayrımcılığının Ortadan Kaldırılmasına İlişkin Uluslararası Sözleşmesi”, “Kişisel ve Siyasal Haklar Uluslararası Sözleşmesi”, “Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi” ve “Birleşmiş milletler evrensel Beyannamesi” gibi temel sözleşmelere ve AGİT gibi kurumların normlarına dayanmaktadır. Çalışma kapsamında medya taraması ve dava dosyalarının incelenmesinin yanında yayınevi temsilcileri ve alana ilişkin uzmanlıkları bulunan aktörlerden toplam 16 kişiyle yapılan derinlemesine görüşmelerden elde edilen veriler analiz edilmiştir. Çalışmanın temel çıktılarından biri, Kürt yayıncılığının Türkiye’deki en parlak döneminin “Çözüm Süreci” olarak adlandırıldığı dönem olduğudur. 2000’li yıllara kadar çeşitli çalkantılar yaşayan Kürt yayıncılığı 2013-15 arasındaki çözüm sürecinde en geniş etki alanına ulaşmış ancak çatışmaların başlamasıyla birlikte etki ve görünürlüğü azalmıştır. Bu dönem aynı zamanda kitap toplatma, yasaklama, basım, dağıtım ve fuarlara katılmanın zorlaşması ve yasal baskıların yeniden görüldüğü ...