Common use of Verjaring Clause in Contracts

Verjaring. Op grond van artikel L 114-1 van de Verzekeringswet (Franse Code des Assurances) verjaart iedere handeling die voortvloeit uit deze overeenkomst twee jaar na de gebeurtenis die daarvoor de aanleiding was. Deze termijn wordt verlengd tot tien jaar voor overlijdensdekking, waarbij de handelingen van de begunstigden uiterlijk dertig jaar na deze gebeurtenis verjaard zijn. Deze termijn begint echter pas te lopen: • bij verzwijging, nalatigheid, valse of onjuiste verklaring van het gelopen risico, pas vanaf de dag waarop de Verzekeraar daarvan kennis heeft gekregen; • bij schadegeval, op de dag waarop de betrokkenen daarvan kennis hebben genomen, indien zij kunnen bewijzen dat zij het tot dat moment niet wisten. Wanneer de handeling van de Verzekerde jegens de Verzekeraar te wijten is aan het verhaal van een derde partij, loopt deze verjaringstermijn pas vanaf de dag waarop deze derde partij een rechtsvordering tegen de Verzekerde heeft ingesteld of uiterlijk is gevrijwaard. Deze verjaringstermijn kan, in overeenstemming met artikel L 114-2 van het Verzekeringswetboek, worden onderbroken door een van de volgende gewone oorzaken van onderbreking: • de erkenning door de schuldenaar van het recht waar hij het verjaringsrecht tegenover heeft gezet (artikel 2240 van de Franse Code civil); • een vordering, zelfs in kort geding, tot de afloop van de rechtszaak. Hetzelfde geldt wanneer het voor een onbevoegde rechtbank wordt gebracht of wanneer de handeling van verwijzing naar de rechtbank wordt vernietigd wegens een procedurefout (artikelen 2241 en 2242 van de Franse Code civil).De onderbreking geldt niet indien de schuldeiser afziet van zijn vordering of de rechtszaak laat verjaren of indien zijn vordering definitief afgewezen is (artikel 2243 van de Franse Code civil); • een beschermende maatregel die genomen is op grond van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering of een handeling van gedwongen executie (artikel 2244 van de Franse Code civil). Verder wordt gewezen op het volgende: De ingebrekestelling van een van de hoofdelijke schuldenaren door een vordering in rechte of een gedwongen executie of de erkenning door de schuldenaar van het recht waartegen hij het verjaringsrecht heeft uitgeoefend, stuit de verjaringstermijn tegen anderen en zelfs tegen hun erfgenamen. Daarentegen onderbreekt de ingebrekestelling van één van de erfgenamen van een hoofdelijke schuldenaar of de erkenning van deze erfgenaam de verjaringstermijn niet jegens andere mede- erfgenamen, zelfs bij een hypotheek, indien de verbintenis ondeelbaar is. Deze ingebrekestelling of deze erkenning onderbreekt de verjaringstermijn slechts jegens de andere medeschuldenaren, alleen voor het gedeelte waar deze erfgenaam verantwoordelijk voor is. Om de verjaringstermijn in zijn geheel te onderbreken, jegens de andere medeschuldenaren, dient de ingebrekestelling te worden gedaan aan alle erfgenamen van de overleden schuldenaar of dienen alle erfgenamen dit te erkennen (artikel 2245 van de Franse Code civil). De ingebrekestelling van de hoofdschuldenaar of de erkenning ervan onderbreekt de verjaringstermijn tegen de borg (artikel 2246 van de Franse Code civil). De verjaringstermijn kan eveneens worden onderbroken door: • De aanwijzing van een expert naar aanleiding van een schadegeval; • het sturen van een aangetekende brief met ontvangstbevestiging (verzonden door de Verzekeraar aan de Verzekerde betreffende de betaling van de premie, en gestuurd door de Verzekerde aan de Verzekeraar betreffende de afwikkeling van schadevergoeding).

Verjaring. Op grond van artikel L 114-1 van de Verzekeringswet (Franse Code des Assurances) het Wetboek van verzekeringen verjaart iedere handeling actie die voortvloeit uit deze overeenkomst overeenkomst, na twee jaar na vanaf de gebeurtenis die daarvoor de aanleiding was. Deze termijn wordt verlengd tot tien jaar voor overlijdensdekkingde overlijdensdekkingen, waarbij de handelingen acties van de begunstigden uiterlijk dertig jaar na deze gebeurtenis verjaard zijn. Deze termijn begint echter pas te lopen: • bij in geval van verzwijging, nalatigheid, een valse of onjuiste verklaring van over het gelopen risico, pas vanaf op de dag waarop de Verzekeraar daarvan kennis heeft gekregenhad; • bij schadegevalin geval verzekeringsschade, op de dag waarop de betrokkenen daarvan kennis hebben genomenhadden, indien zij kunnen bewijzen dat zij het hiermee tot dat moment niet wistenbekend waren. Wanneer de handeling actie van de Verzekerde jegens tegen de Verzekeraar te wijten is aan het verhaal als oorzaak een verhaalsrecht van een derde partijheeft, loopt begint deze verjaringstermijn pas vanaf te lopen op de dag waarop deze derde partij een rechtsvordering gerechtelijke actie tegen de Verzekerde heeft ingesteld of uiterlijk door laatstgenoemde schadeloos is gevrijwaardgesteld. Deze verjaringstermijn kankan worden gestuit, in overeenstemming met overeenkomstig artikel L 114-2 van het Verzekeringswetboek, worden onderbroken Franse Wetboek van Verzekeringen door een van de volgende gewone oorzaken van onderbrekingstuiting: • de erkenning door de schuldenaar van het recht waar waartegen hij het verjaringsrecht tegenover heeft gezet uitgeoefend (artikel 2240 van de Franse het Burgerlijk Wetboek (Code civil)); • een vorderingvordering in rechte, zelfs in kort geding, tot de afloop van de rechtszaak. Hetzelfde Ditzelfde geldt wanneer ook indien deze vordering ingesteld wordt bij een onbevoegd gerecht of indien het voor een onbevoegde rechtbank wordt gebracht of wanneer aanhangig maken van de handeling van verwijzing naar de rechtbank wordt vernietigd wegens zaak bij het gerecht ingetrokken is vanwege een procedurefout (artikelen 2241 en 2242 van de Franse Code civil).De onderbreking het Burgerlijk Wetboek). De stuiting geldt niet indien de schuldeiser eiser afziet van zijn vordering of de rechtszaak laat verjaren of indien zijn vordering definitief afgewezen is (artikel 2243 van de Franse Code civilhet Burgerlijk Wetboek); • een beschermende conserverende maatregel die genomen is op grond van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering executieprocedures (Code des procédures civiles d’exécution) of een handeling van gedwongen executie (artikel 2244 van de Franse Code civilhet Burgerlijk Wetboek). Verder wordt gewezen op het volgende: De ingebrekestelling van een van de hoofdelijke schuldenaren door een vordering in rechte of een gedwongen executie of de erkenning door de schuldenaar van het recht waartegen hij het verjaringsrecht heeft heef uitgeoefend, stuit de verjaringstermijn tegen anderen en zelfs tegen hun erfgenamen. Daarentegen onderbreekt stuit de ingebrekestelling van één een van de erfgenamen van een hoofdelijke schuldenaar of de erkenning van door deze erfgenaam niet de verjaringstermijn niet jegens andere mede- erfgenamen, zelfs bij een hypotheekhypothecaire vordering, indien de verbintenis ondeelbaar is. Deze ingebrekestelling of deze erkenning onderbreekt stuit de verjaringstermijn slechts jegens de andere medeschuldenaren, alleen medeschuldenaren voor het gedeelte waar waarvoor deze erfgenaam verantwoordelijk voor gehouden is. Om de verjaringstermijn in zijn voor het geheel te onderbreken, stuiten jegens de andere medeschuldenaren, dient de ingebrekestelling te worden gedaan aan alle erfgenamen van de overleden schuldenaar of dienen alle de erkenning door al deze erfgenamen dit te erkennen (artikel 2245 van de Franse Code civilhet Burgerlijk Wetboek). De ingebrekestelling van de hoofdschuldenaar of de zijn erkenning ervan onderbreekt stuit de verjaringstermijn tegen de borg cautie (artikel 2246 van de Franse Code civilhet Burgerlijk Wetboek). De verjaringstermijn kan eveneens worden onderbroken gestuit door: • De de aanwijzing van een expert deskundige naar aanleiding van een schadegevalverzekeringsschade; • het sturen verzenden van een aangetekende brief aangetekend schrijven met ontvangstbevestiging bewijs van ontvangst (verzonden door van de Verzekeraar aan de Verzekerde betreffende voor wat betreft de betaling actie inzake de premiebetaling en van de premie, en gestuurd door de Verzekerde aan de Verzekeraar betreffende wat betreft de afwikkeling uitkering van schadevergoedingde schadevergoeding voor de verzekeringsschade).

Verjaring. Op grond van artikel L 114-1 van de Verzekeringswet (Franse Code des Assurances) het Wetboek van verzekeringen verjaart iedere handeling actie die voortvloeit uit deze overeenkomst overeenkomst, na twee jaar na vanaf de gebeurtenis die daarvoor de aanleiding was. Deze termijn wordt verlengd tot tien jaar voor overlijdensdekkingde overlijdensdekkingen, waarbij de handelingen acties van de begunstigden uiterlijk dertig jaar na deze gebeurtenis verjaard zijn. Deze termijn begint echter pas te lopen: • bij in geval van verzwijging, nalatigheid, een valse of onjuiste verklaring van over het gelopen risico, pas vanaf op de dag waarop de Verzekeraar daarvan kennis heeft gekregenhad; • bij schadegevalin geval verzekeringsschade, op de dag waarop de betrokkenen daarvan kennis hebben genomenhadden, indien zij kunnen bewijzen dat zij het hiermee tot dat moment niet wistenbekend waren. Wanneer de handeling actie van de Verzekerde jegens tegen de Verzekeraar te wijten is aan het verhaal als oorzaak een verhaalsrecht van een derde partijheeft, loopt begint deze verjaringstermijn pas vanaf te lopen op de dag waarop deze derde partij een rechtsvordering gerechtelijke actie tegen de Verzekerde heeft ingesteld of uiterlijk door laatstgenoemde schadeloos is gevrijwaardgesteld. Deze verjaringstermijn kankan worden gestuit, in overeenstemming met overeenkomstig artikel L 114-2 van het Verzekeringswetboek, worden onderbroken Franse Wetboek van Verzekeringen door een van de volgende gewone oorzaken van onderbrekingstuiting: • de erkenning door de schuldenaar van het recht waar waartegen hij het verjaringsrecht tegenover heeft gezet uitgeoefend (artikel 2240 van de Franse het Burgerlijk Wetboek (Code civil)); • een vorderingvordering in rechte, zelfs in kort geding, tot de afloop van de rechtszaak. Hetzelfde Ditzelfde geldt wanneer ook 25 / 26 indien deze vordering ingesteld wordt bij een onbevoegd gerecht of indien het voor een onbevoegde rechtbank wordt gebracht of wanneer aanhangig maken van de handeling van verwijzing naar de rechtbank wordt vernietigd wegens zaak bij het gerecht ingetrokken is vanwege een procedurefout (artikelen 2241 en 2242 van de Franse Code civil).De onderbreking het Burgerlijk Wetboek). De stuiting geldt niet indien de schuldeiser eiser afziet van zijn vordering of de rechtszaak laat verjaren of indien zijn vordering definitief afgewezen is (artikel 2243 van de Franse Code civilhet Burgerlijk Wetboek); • een beschermende conserverende maatregel die genomen is op grond van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering executieprocedures (Code des procédures civiles d’exécution) of een handeling van gedwongen executie (artikel 2244 van de Franse Code civilhet Burgerlijk Wetboek). Verder wordt gewezen op het volgende: De ingebrekestelling van een van de hoofdelijke schuldenaren door een vordering in rechte of een gedwongen executie of de erkenning door de schuldenaar van het recht waartegen hij het verjaringsrecht heeft heef uitgeoefend, stuit de verjaringstermijn tegen anderen en zelfs tegen hun erfgenamen. Daarentegen onderbreekt stuit de ingebrekestelling van één een van de erfgenamen van een hoofdelijke schuldenaar of de erkenning van door deze erfgenaam niet de verjaringstermijn niet jegens andere mede- erfgenamen, zelfs bij een hypotheekhypothecaire vordering, indien de verbintenis ondeelbaar is. Deze ingebrekestelling of deze erkenning onderbreekt stuit de verjaringstermijn slechts jegens de andere medeschuldenaren, alleen medeschuldenaren voor het gedeelte waar waarvoor deze erfgenaam verantwoordelijk voor gehouden is. Om de verjaringstermijn in zijn voor het geheel te onderbreken, stuiten jegens de andere medeschuldenaren, dient de ingebrekestelling te worden gedaan aan alle erfgenamen van de overleden schuldenaar of dienen alle de erkenning door al deze erfgenamen dit te erkennen (artikel 2245 van de Franse Code civilhet Burgerlijk Wetboek). De ingebrekestelling van de hoofdschuldenaar of de zijn erkenning ervan onderbreekt stuit de verjaringstermijn tegen de borg cautie (artikel 2246 van de Franse Code civilhet Burgerlijk Wetboek). De verjaringstermijn kan eveneens worden onderbroken gestuit door: • De de aanwijzing van een expert deskundige naar aanleiding van een schadegevalverzekeringsschade; • het sturen verzenden van een aangetekende brief aangetekend schrijven met ontvangstbevestiging bewijs van ontvangst (verzonden door van de Verzekeraar aan de Verzekerde betreffende voor wat betreft de betaling actie inzake de premiebetaling en van de premie, en gestuurd door de Verzekerde aan de Verzekeraar betreffende wat betreft de afwikkeling uitkering van schadevergoedingde schadevergoeding voor de verzekeringsschade).

Verjaring. Op grond van artikel L 114-1 van de Verzekeringswet (Franse Code des Assurances) verjaart iedere handeling die voortvloeit uit deze overeenkomst twee jaar na de gebeurtenis die daarvoor de aanleiding was. Deze termijn wordt verlengd tot tien jaar voor overlijdensdekking, waarbij de handelingen van de begunstigden uiterlijk dertig jaar na deze gebeurtenis verjaard zijn. Deze termijn begint echter pas te lopen: • bij verzwijging, nalatigheid, valse of onjuiste verklaring van het gelopen risico, pas vanaf de dag waarop de Verzekeraar daarvan kennis heeft gekregen; • bij schadegeval, op de dag waarop de betrokkenen daarvan kennis hebben genomen, indien zij kunnen bewijzen dat zij het tot dat moment niet wisten. Wanneer de handeling van de Verzekerde jegens de Verzekeraar te wijten is aan het verhaal van een derde partij, loopt deze verjaringstermijn pas vanaf de dag waarop deze derde partij een rechtsvordering tegen de Verzekerde heeft ingesteld of uiterlijk is gevrijwaard. Deze verjaringstermijn kan, in overeenstemming met artikel L 114-2 van het Verzekeringswetboek, worden onderbroken door een van de volgende gewone oorzaken van onderbreking: • de erkenning door de schuldenaar van het recht waar hij het verjaringsrecht tegenover heeft gezet (artikel 2240 van de Franse Code civil); • een vordering, zelfs in kort geding, tot de afloop van de rechtszaak. Hetzelfde geldt wanneer het voor een onbevoegde rechtbank wordt gebracht of wanneer de handeling van verwijzing naar de rechtbank wordt vernietigd wegens een procedurefout (artikelen 2241 en 2242 van de Franse Code civil).De onderbreking geldt niet indien de schuldeiser afziet van zijn vordering of de rechtszaak laat verjaren of indien zijn vordering definitief afgewezen is (artikel 2243 van de Franse Code civil); • een beschermende maatregel die genomen is op grond van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering of een handeling van xxx.xxxxxxxx.xx gedwongen executie (artikel 2244 van de Franse Code civil). Verder wordt gewezen op het volgende: De ingebrekestelling van een van de hoofdelijke schuldenaren door een vordering in rechte of een gedwongen executie of de erkenning door de schuldenaar van het recht waartegen hij het verjaringsrecht heeft uitgeoefend, stuit de verjaringstermijn tegen anderen en zelfs tegen hun erfgenamen. Daarentegen onderbreekt de ingebrekestelling van één van de erfgenamen van een hoofdelijke schuldenaar of de erkenning van deze erfgenaam de verjaringstermijn niet jegens andere mede- erfgenamen, zelfs bij een hypotheek, indien de verbintenis ondeelbaar is. Deze ingebrekestelling of deze erkenning onderbreekt de verjaringstermijn slechts jegens de andere medeschuldenaren, alleen voor het gedeelte waar deze erfgenaam verantwoordelijk voor is. Om de verjaringstermijn in zijn geheel te onderbreken, jegens de andere medeschuldenaren, dient de ingebrekestelling te worden gedaan aan alle erfgenamen van de overleden schuldenaar of dienen alle erfgenamen dit te erkennen (artikel 2245 van de Franse Code civil). De ingebrekestelling van de hoofdschuldenaar of de erkenning ervan onderbreekt de verjaringstermijn tegen de borg (artikel 2246 van de Franse Code civil). De verjaringstermijn kan eveneens worden onderbroken door: • De aanwijzing van een expert naar aanleiding van een schadegeval; • het sturen van een aangetekende brief met ontvangstbevestiging (verzonden door de Verzekeraar aan de Verzekerde betreffende de betaling van de premie, en gestuurd door de Verzekerde aan de Verzekeraar betreffende de afwikkeling van schadevergoeding).

Verjaring. Op grond van artikel L 114-1 van de Verzekeringswet (Franse Code des Assurances) verjaart iedere handeling die voortvloeit De verjaringstermijn voor elke rechtsvordering voortvloeiend uit deze overeenkomst twee jaar na de gebeurtenis die daarvoor de aanleiding waseen verzekeringsovereenkomst bedraagt drie jaar. Deze termijn wordt verlengd tot tien jaar voor overlijdensdekking, waarbij de handelingen van de begunstigden uiterlijk dertig jaar na deze gebeurtenis verjaard zijn. Deze De termijn begint echter pas te lopen: • bij verzwijging, nalatigheid, valse of onjuiste verklaring van het gelopen risico, pas lopen vanaf de dag waarop van het voorval dat het vorderingsrecht doet ontslaan. Wanneer degene aan wie de Verzekeraar daarvan rechtsvordering toekomt, bewijst dat hij pas op een later tijdstip van het voorval kennis heeft gekregen; • bij schadegeval, op begint de dag waarop termijn te lopen vanaf dat tijdstip, maar hij verstrijkt in elk geval vijf jaar na het voorval, behoudens bedrog. In de betrokkenen daarvan kennis hebben genomenpersoonsverzekering begint de termijn, indien zij kunnen bewijzen dat zij het tot dat moment niet wisten. Wanneer wat de handeling rechtsvordering van de Verzekerde jegens de Verzekeraar begunstigde betreft, te wijten is aan het verhaal van een derde partij, loopt deze verjaringstermijn pas lopen vanaf de dag waarop deze derde partij tegelijk kennis heeft van het bestaan van de overeenkomst, van zijn hoedanigheid van begunstigde en van het voorval dat de verzekeringsprestaties opeisbaar doet worden. Overeenkomstig artikel 89 van de wet van 4 april 2014 betreffende de verzekeringen, loopt de verjaring tegen minderjarigen, onbekwaamverklaarden en andere onbekwamen niet tot de dag van de meerderjarigheid of van de opheffing van de onbekwaamheid. De verjaring loopt niet tegen de verzekerde, de begunstigde of de benadeelde die zich door overmacht in de onmogelijkheid bevindt om binnen de voorgeschreven termijn op te treden. Indien het schadegeval tijdig is aangemeld, wordt de verjaring gestuit tot op het ogenblik dat de verzekeraar aan de wederpartij schriftelijk kennis heeft gegeven van zijn beslissing. Stuiting of schorsing van de verjaring van de rechtsvordering van de benadeelde tegen een verzekerde heeft stuiting of schorsing van de verjaring van zijn rechtsvordering tegen de Verzekerde heeft ingesteld verzekeraar tot gevolg. Stuiting of uiterlijk is gevrijwaard. Deze verjaringstermijn kan, in overeenstemming met artikel L 114-2 van het Verzekeringswetboek, worden onderbroken door een schorsing van de volgende gewone verjaring van de rechtsvordering van de benadeelde tegen de verzekeraar heeft stuiting of schorsing van de verjaring van zijn rechtsvordering tegen de verzekerde tot gevolg. De verjaring van de vordering die voortvloeit uit het eigen recht van de benadeelde, wordt gestuit zodra de verzekeraar kennis krijgt van de wil van de benadeelde om een vergoeding te bekomen voor de door hem geleden schade. De stuiting eindigt op het ogenblik dat de verzekeraar aan de benadeelde schriftelijk kennis geeft van zijn beslissing om te vergoeden of van zijn weigering. De gebruikelijke oorzaken van onderbrekingvoor een stuiting zijn: • de erkenning door de schuldenaar van het recht waar hij het verjaringsrecht tegenover heeft gezet (artikel 2240 van de Franse Code civil); • een vorderingelk gerechtelijke dagvaarding, zelfs in kort geding, tot de afloop van de rechtszaak. Hetzelfde geldt wanneer het voor een onbevoegde rechtbank wordt gebracht of wanneer de handeling van verwijzing naar de rechtbank wordt vernietigd wegens een procedurefout (artikelen 2241 en 2242 van de Franse Code civil).De onderbreking geldt niet indien de schuldeiser afziet van zijn vordering of de rechtszaak laat verjaren of indien zijn vordering definitief afgewezen is (artikel 2243 van de Franse Code civil); • een beschermende maatregel die genomen is op grond van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering of een elke handeling van gedwongen executie (artikel 2244 van de Franse Code civil). Verder wordt gewezen op het volgende: De ingebrekestelling van een van de hoofdelijke schuldenaren door een vordering in rechte of een gedwongen executie of de tenuitvoerlegging; • elke erkenning door de schuldenaar verzekeraar van het recht waartegen hij het verjaringsrecht heeft uitgeoefend, stuit de verjaringstermijn tegen anderen en zelfs tegen hun erfgenamen. Daarentegen onderbreekt de ingebrekestelling van één op waarborg van de erfgenamen van een hoofdelijke schuldenaar of de verzekerde; • elke erkenning van deze erfgenaam schuld van de verjaringstermijn niet jegens andere mede- erfgenamen, zelfs bij een hypotheek, indien de verbintenis ondeelbaar is. Deze ingebrekestelling of deze erkenning onderbreekt de verjaringstermijn slechts verzekerde jegens de andere medeschuldenaren, alleen voor het gedeelte waar deze erfgenaam verantwoordelijk voor is. Om de verjaringstermijn in zijn geheel te onderbreken, jegens de andere medeschuldenaren, dient de ingebrekestelling te worden gedaan aan alle erfgenamen van de overleden schuldenaar of dienen alle erfgenamen dit te erkennen (artikel 2245 van de Franse Code civil). De ingebrekestelling van de hoofdschuldenaar of de erkenning ervan onderbreekt de verjaringstermijn tegen de borg (artikel 2246 van de Franse Code civil). De verjaringstermijn kan eveneens worden onderbroken door: • De aanwijzing van een expert naar aanleiding van een schadegeval; • het sturen van een aangetekende brief met ontvangstbevestiging (verzonden door de Verzekeraar aan de Verzekerde betreffende de betaling van de premie, en gestuurd door de Verzekerde aan de Verzekeraar betreffende de afwikkeling van schadevergoeding)verzekeraar.

Verjaring. Op grond Een rechtsvordering met betrekking tot onderhavige aanmelding is niet-ontvankelijk na verloop van artikel L 114-1 van de Verzekeringswet twee (Franse Code des Assurances2) verjaart iedere handeling die voortvloeit uit deze overeenkomst twee jaar na de gebeurtenis die daarvoor eraan ten grondslag ligt, volgens het bepaalde in de aanleiding wasartikelen L114-1 en verder van het Franse Wetboek van verzekeringen, volgens welke artikelen het volgende geldt: Artikel L114-1 : «Alle rechtsvorderingen met betrekking tot een verzekeringscontract verjaren na twee jaar vanaf de datum waarop de gebeurtenis die eraan ten grondslag ligt, plaatsvond. Deze termijn wordt verlengd tot tien jaar voor overlijdensdekking, waarbij de handelingen van de begunstigden uiterlijk dertig jaar na deze gebeurtenis verjaard zijn. Deze termijn begint gaat echter pas te lopen: • bij in: 1) in geval van verzwijging, nalatigheidweglating, valse of onjuiste verklaring van over het gelopen risico, pas vanaf de dag waarop dat de Verzekeraar daarvan verzekeraar ervan in kennis heeft gekregen; • bij schadegevalis gesteld; 2) in geval van een Ongeval, op vanaf de dag waarop dat de betrokkenen daarvan er kennis van hebben genomengekregen, indien zij kunnen bewijzen dat zij het er tot dat moment niet wisten. Wanneer de handeling dan toe geen kennis van de Verzekerde jegens de Verzekeraar te wijten is aan het verhaal van een derde partij, loopt deze verjaringstermijn pas vanaf de dag waarop deze derde partij een rechtsvordering tegen de Verzekerde heeft ingesteld of uiterlijk is gevrijwaard. Deze verjaringstermijn kan, in overeenstemming met artikel L 114hadden. Artikel L114-2 van het Verzekeringswetboek, worden onderbroken : «De verjaring wordt gestuit door een van de volgende gewone oorzaken voor stuiting van onderbrekingverjaring, en door benoeming vaneen expert in vervolg op een Schadegeval. De verjaring van de rechtsvordering kan ook worden gestuit door het versturen van een aangetekende brief of een aangetekend digitaal bericht, met ontvangstbevestiging, gericht door de verzekeraar aan de Verzekerde, voor wat betreft de vordering tot betaling van de premie en door de verzekerde aan de verzekeraar voor wat betreft de betaling van de vergoeding». Artikel L114-3 : • «In afwijking van artikel 2254 van het Burgerlijk Wetboek mogen de Partijen bij de verzekeringsovereenkomst de duur van de verjaring niet wijzigen, zelfs niet in onderling overleg, noch oorzaken van schorsing of stuiting van de verjaring toevoegen.» Gewone oorzaken van stuiting van de verjaring zijn volgens het Burgerlijk Wetboek: - erkenning door de schuldenaar van het recht waar hij het verjaringsrecht tegenover heeft gezet van de persoon tegen wie de vordering was ingesteld (artikel 2240 van de het Franse Code civilBurgerlijk Wetboek); • , - het instellen van een vordering, zelfs in kort geding, tot de afloop van de rechtszaak. Hetzelfde geldt wanneer het voor een onbevoegde rechtbank wordt gebracht of wanneer de handeling van verwijzing naar de rechtbank wordt vernietigd wegens een procedurefout rechtsvordering (artikelen 2241 tot en 2242 met 2243 van het Franse Burgerlijk Wetboek), - een conservatoire maatregel [beslag] krachtens de Franse Code civil).De onderbreking geldt niet indien de schuldeiser afziet van zijn vordering of de rechtszaak laat verjaren of indien zijn vordering definitief afgewezen is (artikel 2243 van de Franse Code civil); • een beschermende maatregel die genomen is op grond van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering wetgeving aangaande burgerlijke rechtsvordering en tenuitvoerlegging, of een handeling van gedwongen executie tenuitvoerlegging (artikel 2244 van de het Franse Code civilBurgerlijk Wetboek). Verder wordt gewezen op het volgende: De , - ingebrekestelling van een van de hoofdelijke hoofdelijk aansprakelijke schuldenaren door middels het instellen van een vordering in rechte rechtsvordering of middels een gedwongen executie uitvoeringshandeling, of de erkenning door de schuldenaar van het recht waartegen van degene tegen wie hij het verjaringsrecht heeft uitgeoefend, stuit de verjaringstermijn tegen anderen en zelfs tegen hun erfgenamen. Daarentegen onderbreekt de ingebrekestelling van één van de erfgenamen van een hoofdelijke schuldenaar of de erkenning van deze erfgenaam de verjaringstermijn niet jegens andere mede- erfgenamen, zelfs bij een hypotheek, indien de verbintenis ondeelbaar is. Deze ingebrekestelling of deze erkenning onderbreekt de verjaringstermijn slechts jegens de andere medeschuldenaren, alleen voor het gedeelte waar deze erfgenaam verantwoordelijk voor is. Om de verjaringstermijn in zijn geheel te onderbreken, jegens de andere medeschuldenaren, dient de ingebrekestelling te worden gedaan aan alle erfgenamen van de overleden schuldenaar of dienen alle erfgenamen dit te erkennen vordering had ingesteld (artikel 2245 van de het Franse Code civilBurgerlijk Wetboek). De , - ingebrekestelling van de hoofdschuldenaar of diens erkenning voor de erkenning ervan onderbreekt de verjaringstermijn tegen de borg gevallen van verjaring die van toepassing zijn op zekerheidsstellingen (artikel 2246 van de het Franse Code civil). De verjaringstermijn kan eveneens worden onderbroken door: • De aanwijzing van een expert naar aanleiding van een schadegeval; • het sturen van een aangetekende brief met ontvangstbevestiging (verzonden door de Verzekeraar aan de Verzekerde betreffende de betaling van de premie, en gestuurd door de Verzekerde aan de Verzekeraar betreffende de afwikkeling van schadevergoedingBurgerlijk Wetboek).

Verjaring. Op grond Overeenkomstig de bepalingen van artikel L 114L.114-1 van de Verzekeringswet Code des assurances (Franse Code des Assurancesverzekeringswet) verjaart iedere handeling elke rechtsvordering die voortvloeit uit deze overeenkomst een verzekeringsovereenkomst door een verloop van twee jaar na te rekenen vanaf de gebeurtenis die daarvoor de er aanleiding wastoe geeft. Deze termijn periode wordt echter beperkt: • in geval van verzwijging, weglating, valse of onjuiste aangifte van het gelopen risico, vanaf de dag waarop de verzekeraar er kennis van heeft gekregen, • in geval van een schadegeval, vanaf de dag waarop de betrokken partijen er kennis van hebben gekregen, indien zij bewijzen dat zij er tot dan toe geen kennis van hebben gehad. Wanneer de vordering van de verzekerde tegen de verzekeraar gebaseerd is op het verhaal van een derde, begint de verjaringstermijn pas te lopen op de dag waarop de derde een rechtsvordering tegen de verzekerde heeft ingesteld of door de verzekerde schadeloos is gesteld. De verjaringstermijn wordt verlengd tot tien jaar voor overlijdensdekkingin persoonlijke ongevallenverzekeringsovereenkomsten, waarbij wanneer de handelingen begunstigden de rechthebbenden zijn van de begunstigden uiterlijk dertig jaar na deze gebeurtenis verjaard zijnoverleden verzekerde. Deze termijn begint echter pas te lopen: • bij verzwijging, nalatigheid, valse of onjuiste verklaring van het gelopen risico, pas vanaf de dag waarop de Verzekeraar daarvan kennis heeft gekregen; • bij schadegeval, op de dag waarop de betrokkenen daarvan kennis hebben genomen, indien zij kunnen bewijzen dat zij het tot dat moment niet wisten. Wanneer de handeling van de Verzekerde jegens de Verzekeraar te wijten is aan het verhaal van een derde partij, loopt deze verjaringstermijn pas vanaf de dag waarop deze derde partij een rechtsvordering tegen de Verzekerde heeft ingesteld of uiterlijk is gevrijwaard. Deze verjaringstermijn kan, in overeenstemming met Overeenkomstig artikel L 114L.114-2 van het Verzekeringswetboek, worden de Code des assurances (Franse verzekeringswet) wordt de verjaring onderbroken door een van de volgende gewone oorzaken van onderbrekingonderbreking van de verjaring bestaande uit: • de erkenning door de schuldenaar van het recht waar hij het verjaringsrecht tegenover heeft gezet (artikel 2240 van de Franse Code civil); • een vorderingelke rechtsvordering, zelfs in kort geding, tot de afloop van de rechtszaak. Hetzelfde geldt wanneer het of zelfs voor een onbevoegde rechtbank wordt gebracht of wanneer de handeling van verwijzing naar de rechtbank wordt vernietigd wegens een procedurefout (artikelen 2241 en 2242 van de Franse Code civil).De onderbreking geldt niet indien de schuldeiser afziet van zijn vordering of de rechtszaak laat verjaren of indien zijn vordering definitief afgewezen is (artikel 2243 van de Franse Code civil)onbekwame rechtbank; • een beschermende elke daad van gedwongen tenuitvoerlegging of elke conservatoire maatregel die is genomen is op grond in toepassing van het Wetboek wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering of een handeling van gedwongen executie (artikel 2244 van de Franse Code civil). Verder wordt gewezen op het volgende: De ingebrekestelling van een van de hoofdelijke schuldenaren door een vordering in rechte of een gedwongen executie of de burgerlijke rechtsvorderingen; • elke erkenning door de schuldenaar verzekeraar van het recht waartegen hij het verjaringsrecht heeft uitgeoefend, stuit de verjaringstermijn tegen anderen en zelfs tegen hun erfgenamen. Daarentegen onderbreekt de ingebrekestelling van één van de erfgenamen van een hoofdelijke schuldenaar verzekerde op dekking, of de elke erkenning van deze erfgenaam de verjaringstermijn niet jegens andere mede- erfgenamen, zelfs bij een hypotheek, indien de verbintenis ondeelbaar is. Deze ingebrekestelling of deze erkenning onderbreekt de verjaringstermijn slechts jegens de andere medeschuldenaren, alleen voor het gedeelte waar deze erfgenaam verantwoordelijk voor is. Om de verjaringstermijn in zijn geheel te onderbreken, jegens de andere medeschuldenaren, dient de ingebrekestelling te worden gedaan aan alle erfgenamen schuld van de overleden schuldenaar of dienen alle erfgenamen dit te erkennen (artikel 2245 van verzekerde aan de Franse Code civil)verzekeraar. De ingebrekestelling van de hoofdschuldenaar of de erkenning ervan onderbreekt de verjaringstermijn tegen de borg (artikel 2246 van de Franse Code civil). De verjaringstermijn kan eveneens worden verjaring wordt tevens onderbroken door: • De aanwijzing de aanstelling van een expert naar aanleiding van deskundigen na een schadegeval; • het sturen de verzending van een aangetekende brief met ontvangstbevestiging (verzonden door door: - de Verzekeraar verzekeraar jegens de verzekerde in verband met de vordering tot betaling van de premie; - de verzekerde aan de Verzekerde betreffende verzekeraar in verband met de betaling van de premieschadevergoeding. Overeenkomstig artikel L.114-3 van de Code des assurances (Franse verzekeringswet) kunnen de partijen bij de verzekeringsovereenkomst, en gestuurd door zelfs in onderlinge overeenstemming, de Verzekerde aan duur van de Verzekeraar betreffende verjaringstermijn niet wijzigen, noch de afwikkeling oorzaken van schadevergoeding)de schorsing of onderbreking ervan uitbreiden.

Verjaring. Op grond § 1 De uit de vervoerovereenkomst voortvloeiende rechtsvordering verjaart door verloop van artikel L 114-1 jaar. De verjaringstermijn bedraagt evenwel twee jaar indien de rechtsvordering : a) strekt tot betaling van een door de vervoerder van de Verzekeringswet (Franse Code des Assurancesgeadresseerde geïnd rembours; b) verjaart iedere handeling die voortvloeit uit deze overeenkomst twee jaar na de gebeurtenis die daarvoor de aanleiding was. Deze termijn wordt verlengd strekt tot tien jaar voor overlijdensdekking, waarbij de handelingen betaling van de begunstigden uiterlijk dertig jaar opbrengst van een door de vervoerder verrichte verkoop; c) gegrond is op een schade ontstaan uit een handeling of nalaten geschied hetzij met het opzet die schade te veroorzaken, hetzij roekeloos en met de wetenschap dat die schade er waarschijnlijk uit zal voortvloeien; d) gegrond is op één van de aan de doorzending voorafgaande vervoerovereenkomsten, in het geval bedoeld in artikel 28. § 2 De verjaring neemt een aanvang bij rechtsvorderingen : a) tot schadevergoeding wegens geheel verlies : op de dertigste dag na deze gebeurtenis verjaard zijn. Deze termijn begint echter pas te lopenafloop van de afleveringstermijn; b) tot schadevergoeding wegens gedeeltelijk verlies, beschadiging of overschrijding van de aflevering : • bij verzwijgingop de dag van de aflevering; c) in alle overige gevallen : op de dag waarop het recht kan worden uitgeoefend. § 3 Ingeval overeenkomstig artikel 43 een schriftelijke vordering buiten rechte met de nodige bewijsstukken is ingediend, nalatigheid, valse of onjuiste verklaring van het gelopen risico, pas vanaf is de verjaring geschorst tot de dag waarop de Verzekeraar daarvan kennis heeft gekregen; • bij schadegeval, vervoerder de vordering schriftelijk afwijst en de bijgevoegde stukken terugzendt. Bij gedeeltelijke erkenning van de vordering begint de verjaringstermijn weer te lopen voor het nog betwiste gedeelte van de vordering. Het bewijs van de ontvangst van de vordering of van het antwoord en van de teruggave van de stukken rust op de dag waarop partij die zich daarop beroept. Latere vorderingen buiten rechte met dezelfde inhoud schorsen de betrokkenen daarvan kennis hebben genomenverjaring niet. § 4 Een verjaarde rechtsvordering kan niet meer in rechte worden ingesteld, indien zij kunnen bewijzen dat zij het tot dat moment zelfs niet wisten. Wanneer bij wijze van tegeneis of verweer. § 5 Overigens geldt voor de handeling schorsing en de stuiting van de Verzekerde jegens de Verzekeraar te wijten is aan verjaring het verhaal van een derde partij, loopt deze verjaringstermijn pas vanaf de dag waarop deze derde partij een rechtsvordering tegen de Verzekerde heeft ingesteld of uiterlijk is gevrijwaard. Deze verjaringstermijn kan, in overeenstemming met artikel L 114-2 van het Verzekeringswetboek, worden onderbroken door een van de volgende gewone oorzaken van onderbreking: • de erkenning door de schuldenaar van het recht waar hij het verjaringsrecht tegenover heeft gezet (artikel 2240 van de Franse Code civil); • een vordering, zelfs in kort geding, tot de afloop van de rechtszaak. Hetzelfde geldt wanneer het voor een onbevoegde rechtbank wordt gebracht of wanneer de handeling van verwijzing naar de rechtbank wordt vernietigd wegens een procedurefout (artikelen 2241 en 2242 van de Franse Code civil).De onderbreking geldt niet indien de schuldeiser afziet van zijn vordering of de rechtszaak laat verjaren of indien zijn vordering definitief afgewezen is (artikel 2243 van de Franse Code civil); • een beschermende maatregel die genomen is op grond van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering of een handeling van gedwongen executie (artikel 2244 van de Franse Code civil). Verder wordt gewezen op het volgende: De ingebrekestelling van een van de hoofdelijke schuldenaren door een vordering in rechte of een gedwongen executie of de erkenning door de schuldenaar van het recht waartegen hij het verjaringsrecht heeft uitgeoefend, stuit de verjaringstermijn tegen anderen en zelfs tegen hun erfgenamen. Daarentegen onderbreekt de ingebrekestelling van één van de erfgenamen van een hoofdelijke schuldenaar of de erkenning van deze erfgenaam de verjaringstermijn niet jegens andere mede- erfgenamen, zelfs bij een hypotheek, indien de verbintenis ondeelbaar is. Deze ingebrekestelling of deze erkenning onderbreekt de verjaringstermijn slechts jegens de andere medeschuldenaren, alleen voor het gedeelte waar deze erfgenaam verantwoordelijk voor is. Om de verjaringstermijn in zijn geheel te onderbreken, jegens de andere medeschuldenaren, dient de ingebrekestelling te worden gedaan aan alle erfgenamen van de overleden schuldenaar of dienen alle erfgenamen dit te erkennen (artikel 2245 van de Franse Code civil). De ingebrekestelling van de hoofdschuldenaar of de erkenning ervan onderbreekt de verjaringstermijn tegen de borg (artikel 2246 van de Franse Code civil). De verjaringstermijn kan eveneens worden onderbroken door: • De aanwijzing van een expert naar aanleiding van een schadegeval; • het sturen van een aangetekende brief met ontvangstbevestiging (verzonden door de Verzekeraar aan de Verzekerde betreffende de betaling van de premie, en gestuurd door de Verzekerde aan de Verzekeraar betreffende de afwikkeling van schadevergoeding)nationale recht.

Verjaring. Op grond van artikel L 114-1 van de Verzekeringswet (Franse Code des Assurances) verjaart iedere handeling die voortvloeit uit deze overeenkomst twee jaar na de gebeurtenis die daarvoor de aanleiding was. Deze termijn wordt verlengd tot tien jaar voor overlijdensdekking, waarbij de handelingen van de begunstigden uiterlijk dertig jaar na deze gebeurtenis verjaard zijn. Deze termijn begint echter pas te lopen: • bij verzwijging, nalatigheid, valse of onjuiste verklaring van het gelopen risico, pas vanaf de dag waarop de Verzekeraar daarvan kennis heeft gekregen; • bij schadegeval, op de dag waarop de betrokkenen daarvan kennis hebben genomen, xxx.xxxxxxxx.xx indien zij kunnen bewijzen dat zij het tot dat moment niet wisten. dit te erkennen (artikel 2245 van de Franse Code civil). De ingebrekestelling van de hoofdschuldenaar of de Wanneer de handeling van de Verzekerde jegens de Verzekeraar te wijten is aan het verhaal van een derde partij, loopt deze verjaringstermijn pas vanaf de dag waarop deze derde partij een rechtsvordering tegen de Verzekerde heeft ingesteld of uiterlijk is gevrijwaard. Deze verjaringstermijn kan, in overeenstemming met artikel L 114-2 van het Verzekeringswetboek, worden onderbroken door een van de volgende gewone oorzaken van onderbreking: • de erkenning door de schuldenaar van het recht waar hij het verjaringsrecht tegenover heeft gezet (artikel 2240 van de Franse Code civil); • een vordering, zelfs in kort geding, tot de afloop van de rechtszaak. Hetzelfde geldt wanneer het voor een onbevoegde rechtbank wordt gebracht of wanneer de handeling van verwijzing naar de rechtbank wordt vernietigd wegens een procedurefout (artikelen 2241 en 2242 van de Franse Code civil).De onderbreking geldt niet indien de schuldeiser afziet van zijn vordering of de rechtszaak laat verjaren of indien zijn vordering definitief afgewezen is (artikel 2243 van de Franse Code civil); • een beschermende maatregel die genomen is op grond van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering of een handeling van gedwongen executie (artikel 2244 van de Franse Code civil). Verder wordt gewezen op het volgende: De ingebrekestelling van een van de hoofdelijke schuldenaren door een vordering in rechte of een gedwongen executie of de erkenning door de schuldenaar van het recht waartegen hij het verjaringsrecht heeft uitgeoefend, stuit de verjaringstermijn tegen anderen en zelfs tegen hun erfgenamen. Daarentegen onderbreekt de ingebrekestelling van één van de erfgenamen van een hoofdelijke schuldenaar of de erkenning van deze erfgenaam de verjaringstermijn niet jegens andere mede- erfgenamen, zelfs bij een hypotheek, indien de verbintenis ondeelbaar is. Deze ingebrekestelling of deze erkenning onderbreekt de verjaringstermijn slechts jegens de andere medeschuldenaren, alleen voor het gedeelte waar deze erfgenaam verantwoordelijk voor is. Om de verjaringstermijn in zijn geheel te onderbreken, jegens de andere medeschuldenaren, dient de ingebrekestelling te worden gedaan aan alle erfgenamen van de overleden schuldenaar of dienen alle erfgenamen dit te erkennen (artikel 2245 van de Franse Code civil). De ingebrekestelling van de hoofdschuldenaar of de erkenning ervan onderbreekt de verjaringstermijn tegen de borg (artikel 2246 van de Franse Code civil). De verjaringstermijn kan eveneens worden onderbroken door: • De aanwijzing van een expert naar aanleiding van een schadegeval; • het sturen van een aangetekende brief met ontvangstbevestiging (verzonden door de Verzekeraar aan de Verzekerde betreffende de betaling van de premie, en gestuurd door de Verzekerde aan de Verzekeraar betreffende de afwikkeling van schadevergoeding).

Verjaring. Op grond van artikel L 114-1 van de Verzekeringswet (Franse Code des Assurances) verjaart iedere handeling die voortvloeit uit deze overeenkomst twee jaar na de gebeurtenis die daarvoor de aanleiding was. Deze termijn wordt verlengd tot tien jaar voor overlijdensdekking, waarbij de handelingen van de begunstigden uiterlijk dertig jaar na deze gebeurtenis verjaard zijn. Deze termijn begint echter pas te lopen: • bij verzwijging, nalatigheid, valse of onjuiste verklaring van het gelopen risico, pas vanaf de dag waarop de Verzekeraar daarvan kennis heeft gekregen; • bij schadegeval, op de dag waarop de betrokkenen daarvan kennis hebben genomen, xxx.xxxxxxxx.xx indien zij kunnen bewijzen dat zij het tot dat moment niet wisten. De ingebrekestelling van de hoofdschuldenaar of de erkenning ervan onderbreekt de verjaringstermijn tegen de borg (artikel 2246 van de Franse Code Wanneer de handeling van de Verzekerde jegens de Verzekeraar te wijten is aan het verhaal van een derde partij, loopt deze verjaringstermijn pas vanaf de dag waarop deze derde partij een rechtsvordering tegen de Verzekerde heeft ingesteld of uiterlijk is gevrijwaard. Deze verjaringstermijn kan, in overeenstemming met artikel L 114-2 van het Verzekeringswetboek, worden onderbroken door een van de volgende gewone oorzaken van onderbreking: • de erkenning door de schuldenaar van het recht waar hij het verjaringsrecht tegenover heeft gezet (artikel 2240 van de Franse Code civil); • een vordering, zelfs in kort geding, tot de afloop van de rechtszaak. Hetzelfde geldt wanneer het voor een onbevoegde rechtbank wordt gebracht of wanneer de handeling van verwijzing naar de rechtbank wordt vernietigd wegens een procedurefout (artikelen 2241 en 2242 van de Franse Code civil).De onderbreking geldt niet indien de schuldeiser afziet van zijn vordering of de rechtszaak laat verjaren of indien zijn vordering definitief afgewezen is (artikel 2243 van de Franse Code civil); • een beschermende maatregel die genomen is op grond van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering of een handeling van gedwongen executie (artikel 2244 van de Franse Code civil). Verder wordt gewezen op het volgende: De ingebrekestelling van een van de hoofdelijke schuldenaren door een vordering in rechte of een gedwongen executie of de erkenning door de schuldenaar van het recht waartegen hij het verjaringsrecht heeft uitgeoefend, stuit de verjaringstermijn tegen anderen en zelfs tegen hun erfgenamen. Daarentegen onderbreekt de ingebrekestelling van één van de erfgenamen van een hoofdelijke schuldenaar of de erkenning van deze erfgenaam de verjaringstermijn niet jegens andere mede- erfgenamen, zelfs bij een hypotheek, indien de verbintenis ondeelbaar is. Deze ingebrekestelling of deze erkenning onderbreekt de verjaringstermijn slechts jegens de andere medeschuldenaren, alleen voor het gedeelte waar deze erfgenaam verantwoordelijk voor is. Om de verjaringstermijn in zijn geheel te onderbreken, jegens de andere medeschuldenaren, dient de ingebrekestelling te worden gedaan aan alle erfgenamen van de overleden schuldenaar of dienen alle erfgenamen dit te erkennen (artikel 2245 van de Franse Code civil). De ingebrekestelling van de hoofdschuldenaar of de erkenning ervan onderbreekt de verjaringstermijn tegen de borg (artikel 2246 van de Franse Code civil). De verjaringstermijn kan eveneens worden onderbroken door: • De aanwijzing van een expert naar aanleiding van een schadegeval; • het sturen van een aangetekende brief met ontvangstbevestiging (verzonden door de Verzekeraar aan de Verzekerde betreffende de betaling van de premie, en gestuurd door de Verzekerde aan de Verzekeraar betreffende de afwikkeling van schadevergoeding).

Verjaring. Op grond 11.1 Een rechtsvordering tegen de Verzekeraar tot het doen van artikel L 114-1 een uitkering verjaart door verloop van drie jaren na aanvang van de Verzekeringswet (Franse Code des Assurances) verjaart iedere handeling dag, volgende op die voortvloeit uit deze overeenkomst twee jaar na waarop de gebeurtenis die daarvoor de aanleiding was. Deze termijn opeisbaarheid daarvan bekend is geworden. 11.2 De verjaring wordt verlengd tot tien jaar voor overlijdensdekkinggestuit door een schriftelijke mededeling, waarbij de handelingen op uitkering aanspraak wordt gemaakt. Een nieuwe verjaringstermijn van drie jaren begint te lopen met aanvang van de begunstigden uiterlijk dertig jaar na deze gebeurtenis verjaard zijn. Deze termijn begint echter pas te lopen: • bij verzwijgingdag, nalatigheid, valse of onjuiste verklaring van het gelopen risico, pas vanaf de dag volgende op die waarop de Verzekeraar daarvan kennis hetzij de aanspraak erkent, hetzij ondubbelzinnig heeft gekregen; • bij schadegevalmeegedeeld de aanspraak af te wijzen. 11.3 Bij verzekering tegen aansprakelijkheid wordt de verjaring in afwijking van dit artikel lid 2, eerste zin, gestuit door iedere onderhandeling met de Verzekeraar. In dat geval begint een nieuwe verjaringstermijn van drie jaren te lopen met aanvang van de dag, volgende op de dag die waarop de betrokkenen daarvan kennis hebben genomenVerzekeraar hetzij de aanspraak erkent, hetzij ondubbelzinnig aan degene met wie hij onderhandelt en, indien zij kunnen bewijzen dat zij het tot dat moment niet wisten. Wanneer de handeling van de Verzekerde jegens de Verzekeraar te wijten is aan het verhaal van deze een derde partijander is, loopt deze verjaringstermijn pas vanaf de dag waarop deze derde partij een rechtsvordering tegen de Verzekerde heeft ingesteld of uiterlijk is gevrijwaard. Deze verjaringstermijn kan, in overeenstemming met artikel L 114-2 van het Verzekeringswetboek, worden onderbroken door een van de volgende gewone oorzaken van onderbreking: • de erkenning door de schuldenaar van het recht waar hij het verjaringsrecht tegenover heeft gezet (artikel 2240 van de Franse Code civil); • een vordering, zelfs in kort geding, tot de afloop van de rechtszaak. Hetzelfde geldt wanneer het voor een onbevoegde rechtbank wordt gebracht of wanneer de handeling van verwijzing naar de rechtbank wordt vernietigd wegens een procedurefout (artikelen 2241 en 2242 van de Franse Code civil).De onderbreking geldt niet indien de schuldeiser afziet van zijn vordering of de rechtszaak laat verjaren of indien zijn vordering definitief afgewezen is (artikel 2243 van de Franse Code civil); • een beschermende maatregel die genomen is op grond van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering of een handeling van gedwongen executie (artikel 2244 van de Franse Code civil). Verder wordt gewezen op het volgende: De ingebrekestelling van een van de hoofdelijke schuldenaren door een vordering in rechte of een gedwongen executie of de erkenning door de schuldenaar van het recht waartegen hij het verjaringsrecht heeft uitgeoefend, stuit de verjaringstermijn tegen anderen en zelfs tegen hun erfgenamen. Daarentegen onderbreekt de ingebrekestelling van één van de erfgenamen van een hoofdelijke schuldenaar of de erkenning van deze erfgenaam de verjaringstermijn niet jegens andere mede- erfgenamen, zelfs bij een hypotheek, indien de verbintenis ondeelbaar is. Deze ingebrekestelling of deze erkenning onderbreekt de verjaringstermijn slechts jegens de andere medeschuldenaren, alleen voor het gedeelte waar deze erfgenaam verantwoordelijk voor is. Om de verjaringstermijn in zijn geheel te onderbreken, jegens de andere medeschuldenaren, dient de ingebrekestelling te worden gedaan aan alle erfgenamen van de overleden schuldenaar of dienen alle erfgenamen dit te erkennen (artikel 2245 van de Franse Code civil). De ingebrekestelling van de hoofdschuldenaar of de erkenning ervan onderbreekt de verjaringstermijn tegen de borg (artikel 2246 van de Franse Code civil). De verjaringstermijn kan eveneens worden onderbroken door: • De aanwijzing van een expert naar aanleiding van een schadegeval; • het sturen van een aangetekende brief met ontvangstbevestiging (verzonden door de Verzekeraar aan de Verzekerde betreffende tot uitkering gerechtigde kennis geeft dat hij de betaling van onderhandelingen afbreekt. 11.4 Onder onderhandeling, als hierboven in lid 3 bedoeld, wordt verstaan elke briefwisseling of mondelinge bespreking over de premie, en gestuurd door de Verzekerde aan de Verzekeraar betreffende de afwikkeling van schadevergoeding)mogelijke uitkering.

Verjaring. Op grond van artikel L 114-1 van de Verzekeringswet (Franse Code des Assurances) verjaart iedere handeling die voortvloeit uit deze overeenkomst twee jaar na de gebeurtenis die daarvoor de aanleiding was. Deze termijn wordt verlengd tot tien jaar voor overlijdensdekking, waarbij de handelingen van de begunstigden uiterlijk dertig jaar na deze gebeurtenis verjaard zijn. Deze termijn begint echter pas te lopen: • bij verzwijging, nalatigheid, valse of onjuiste verklaring van het gelopen risico, pas vanaf de dag waarop de Verzekeraar daarvan kennis heeft gekregen; • bij schadegeval, op de dag waarop de betrokkenen daarvan kennis hebben genomen, indien zij kunnen bewijzen dat zij het tot dat moment niet wisten. Wanneer de handeling van de Verzekerde jegens de Verzekeraar te wijten is aan het verhaal van een derde partij, loopt deze verjaringstermijn pas vanaf de dag waarop deze derde partij een rechtsvordering tegen de Verzekerde heeft ingesteld of uiterlijk is gevrijwaard. Deze verjaringstermijn kan, in overeenstemming met artikel L 114-2 van het Verzekeringswetboek, worden onderbroken door een van de volgende gewone oorzaken van onderbreking: • de erkenning door de schuldenaar van het recht waar hij het verjaringsrecht tegenover heeft gezet (artikel 2240 van de Franse Code civil); • een vordering, zelfs in kort geding, tot de afloop van de rechtszaak. Hetzelfde geldt wanneer het voor een onbevoegde rechtbank wordt gebracht of wanneer de handeling van verwijzing naar de rechtbank wordt vernietigd wegens een procedurefout (artikelen 2241 en 2242 van de Franse Code civil).De onderbreking geldt niet indien de schuldeiser afziet van zijn vordering of de rechtszaak laat verjaren of indien zijn vordering definitief afgewezen is (artikel 2243 van de Franse Code civil); • een beschermende maatregel die genomen is op grond van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering of een handeling van gedwongen executie (artikel 2244 van de Franse Code civil). Verder wordt gewezen op het volgende: De ingebrekestelling van een van de hoofdelijke schuldenaren door een vordering in rechte of een gedwongen executie of de erkenning door de schuldenaar van het recht waartegen hij het verjaringsrecht heeft uitgeoefend, stuit de verjaringstermijn tegen anderen en zelfs tegen hun erfgenamen. Daarentegen onderbreekt de ingebrekestelling van één van de erfgenamen van een hoofdelijke schuldenaar of de erkenning van deze erfgenaam de verjaringstermijn niet jegens andere mede- mede-erfgenamen, zelfs bij een hypotheek, indien de verbintenis ondeelbaar is. Deze ingebrekestelling of deze erkenning onderbreekt de verjaringstermijn slechts jegens de andere medeschuldenaren, alleen voor het gedeelte waar deze erfgenaam verantwoordelijk voor is. Om de verjaringstermijn in zijn geheel te onderbreken, jegens de andere medeschuldenaren, dient de ingebrekestelling te worden gedaan aan alle erfgenamen van de overleden schuldenaar of dienen alle erfgenamen dit te erkennen (artikel 2245 van de Franse Code civil). De ingebrekestelling van de hoofdschuldenaar of de erkenning ervan onderbreekt de verjaringstermijn tegen de borg (artikel 2246 van de Franse Code civil). De verjaringstermijn kan eveneens worden onderbroken door: • De de aanwijzing van een expert naar aanleiding van een schadegeval; • het sturen van een aangetekende brief met ontvangstbevestiging (verzonden door de Verzekeraar aan de Verzekerde betreffende de betaling van de premie, en gestuurd door de Verzekerde aan de Verzekeraar betreffende de afwikkeling van schadevergoeding).

Verjaring. Op grond Verjaring is het uitdoven van artikel L 114-1 een recht na een termijn voorzien door de wet. Alle rechtsvorderingen die voortvloeien uit het Contract nr. A688K verjaren binnen de termijnen en volgens de bepalingen van de Verzekeringswet (Franse Code des Assurances) verjaart iedere handeling die voortvloeit verzekeringswet van 4 april 2014: Alle rechtsvorderingen voortvloeiend uit deze overeenkomst twee een verzekeringscontract verjaren drie jaar na de gebeurtenis die daarvoor hiertoe aanleiding gaf. Wanneer echter degene aan wie de aanleiding was. Deze rechtsvordering toebehoort bewijst dat hij pas op een latere datum kennis had van deze gebeurtenis, gaat de termijn wordt verlengd tot tien jaar voor overlijdensdekkingpas in op deze datum, waarbij de handelingen van de begunstigden uiterlijk dertig maar niet langer dan vijf jaar na deze gebeurtenis verjaard zijn. Deze termijn begint echter pas te lopen: • bij verzwijgingde gebeurtenis, nalatigheid, valse of onjuiste verklaring met uitzondering van het gelopen risico, pas vanaf de dag waarop de Verzekeraar daarvan kennis heeft gekregen; • bij schadegeval, op de dag waarop de betrokkenen daarvan kennis hebben genomen, indien zij kunnen bewijzen dat zij het tot dat moment niet wisteneen geval van fraude. Wanneer de handeling rechtsvorderingen van de Verzekerde jegens verzekerde tegen de Verzekeraar te wijten verzekeraar het gevolg is aan het verhaal van een derde partijregresvordering door een derde, loopt deze geldt de verjaringstermijn pas vanaf de dag waarop deze derde partij een rechtsvordering instelt tegen de Verzekerde verzekerde of door laatstgenoemde schadeloos is gesteld. Voor een personenverzekering loopt de termijn betreffende de rechtsvordering van de begunstigde vanaf de dag waarop deze kennis heeft ingesteld of uiterlijk is gevrijwaard. Deze verjaringstermijn kan, in overeenstemming met artikel L 114-2 van zowel het bestaan van het Verzekeringswetboekcontract, worden onderbroken als van zijn hoedanigheid van begunstigde en van het optreden van de gebeurtenis waarvan de opeisbaarheid van de verzekeringsuitkeringen afhangen. De verjaring wordt gestuit door een van de volgende gewone oorzaken voor stuiting van onderbrekingde verjaring. De verjaring tegen minderjarigen, onbekwaamverklaarden en andere onbekwaamden loopt niet tot de dag van de meerderjarigheid of van de opheffing van de onbekwaamheid. De verjaring loopt niet tegen de verzekerde, de begunstigde of de benadeelde persoon die als gevolg van overmacht niet in staat is binnen de voorgeschreven termijnen te handelen. Als de schade op tijd gemeld is, wordt de verjaring gestuit tot op het moment dat de verzekeraar zijn beslissing schriftelijk aan de andere partij bekend heeft gemaakt. De stuiting of de schorsing van de verjaring van de vordering van de benadeelde persoon tegen een verzekerde leidt tot de stuiting of de schorsing van zijn vordering tegen de verzekeraar. De stuiting of de schorsing van de verjaring van de vordering van de benadeelde persoon tegen de verzekeraar leidt tot de stuiting of de schorsing van zijn vordering tegen de verzekerde. De verjaring van de vordering vermeld in artikel 88. 2, wordt gestuit zodra de verzekeraar geïnformeerd wordt over de wil van de benadeelde persoon om schadeloos gesteld te worden voor zijn schade. Deze stuiting stopt op het moment dat de verzekeraar zijn beslissing om al dan niet de schade te vergoeden schriftelijk bekend maakt aan de benadeelde persoon. -Karakter van openbare orde van de verjaring De partijen van het verzekeringscontract kunnen de verjaringsperiode niet wijzigen, noch redenen tot schorsing of tot stuiting hiervan toevoegen, ook niet met wederzijdse instemming. De gewone redenen van stuiting van de verjaring zijn de redenen die volgens de bepalingen en voorwaarden van de volgende artikelen van het Burgerlijk Wetboek voorzien zijn: • de erkenning - Erkenning door de schuldenaar van het recht waar van degene tegen wie hij het verjaringsrecht tegenover heeft gezet (artikel 2240 van de Franse Code civil); • een vordering, zelfs in kort geding, tot de afloop van de rechtszaak. Hetzelfde geldt wanneer het voor een onbevoegde rechtbank wordt gebracht of wanneer de handeling van verwijzing naar de rechtbank wordt vernietigd wegens een procedurefout (artikelen 2241 en 2242 van de Franse Code civil).De onderbreking geldt niet indien de schuldeiser afziet van zijn vordering of de rechtszaak laat verjaren of indien zijn vordering definitief afgewezen is (artikel 2243 van de Franse Code civil); • een beschermende maatregel die genomen is op grond verjaring inzette - Artikel 2248 van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering of een handeling van gedwongen executie (artikel 2244 van de Franse Code civil)oude Burgerlijk Wetboek. Verder De verjaring wordt gewezen op het volgende: De ingebrekestelling van een van de hoofdelijke schuldenaren door een vordering in rechte of een gedwongen executie of de erkenning gestuit door de schuldenaar of de bezitter van het recht waartegen hij van hem tegen wie de verjaring loopt. Een dagvaarding voor het verjaringsrecht heeft uitgeoefendgerecht, een bevel tot betaling, een aanmaning tot betaling als bedoeld in artikel 1394/21 van het Gerechtelijk Wetboek of een beslag, betekend aan degene die men wil verhinderen de verjaring te verkrijgen, vormen een burgerlijke stuiting. Een dagvaarding voor het gerecht stuit de verjaringstermijn tegen anderen verjaring tot de uitspraak van een definitieve beslissing. Onverminderd artikel 5.231 en zelfs tegen hun erfgenamen. Daarentegen onderbreekt 5.233 van het Burgerlijk Wetboek wordt door de ingebrekestelling van één ingebrekestelling, verzonden door de advocaat van de erfgenamen van een hoofdelijke schuldenaar schuldeiser, door de gerechtsdeurwaarder die hiertoe is aangewezen door de schuldeiser of door de erkenning van deze erfgenaam de verjaringstermijn niet jegens andere mede- erfgenamen, zelfs bij een hypotheek, indien de verbintenis ondeelbaar is. Deze ingebrekestelling of deze erkenning onderbreekt de verjaringstermijn slechts jegens de andere medeschuldenaren, alleen voor het gedeelte waar deze erfgenaam verantwoordelijk voor is. Om de verjaringstermijn persoon die in zijn geheel te onderbreken, jegens de andere medeschuldenaren, dient de ingebrekestelling te worden gedaan aan alle erfgenamen naam van de overleden schuldenaar of dienen alle erfgenamen dit te erkennen (schuldeiser in rechte kan optreden krachtens artikel 2245 728 §3 van het Gerechtelijk Wetboek, door de Franse Code civil). De ingebrekestelling van de hoofdschuldenaar of de erkenning ervan onderbreekt de verjaringstermijn tegen de borg (artikel 2246 van de Franse Code civil). De verjaringstermijn kan eveneens worden onderbroken door: • De aanwijzing van een expert naar aanleiding van een schadegeval; • het sturen verzending van een aangetekende brief met ontvangstbevestiging (verzonden ontvangstbevestiging, aan de schuldenaar wiens woonplaats, verblijfplaats of maatschappelijke zetel zich in België bevindt, de verjaring eveneens gestuit en wordt een nieuwe termijn van een jaar ingesteld, zonder dat echter de verjaring verkregen kan worden voor de vervaldatum van de oorspronkelijke verjaringstermijn. De verjaring kan slechts één keer gestuit worden door een dergelijke ingebrekestelling, onverminderd de andere middelen tot stuiting van de verjaring. Als de door de Verzekeraar wet voorziene verjaringstermijn korter dan een jaar is, is de verlengingsperiode gelijk aan die van de verjaringstermijn. Het stuiten van de verjaring vindt plaats op het moment van de verzending van de ingebrekestelling door middel van een aangetekende brief met ontvangstbevestiging. De advocaat van de schuldeiser, de gerechtsdeurwaarder die hiertoe is aangewezen door de schuldeiser of de persoon die in naam van de schuldeiser in rechte kan optreden krachtens artikel 728 §3 van het Gerechtelijk Wetboek, verzekert zich van de juiste contactgegevens van de schuldenaar aan de Verzekerde betreffende de betaling hand van een administratief document dat uiterlijk een maand oud is. Indien een verblijfplaats bekend is die verschilt van de premiewoonplaats, en gestuurd verzekert de advocaat van de schuldeiser, de gerechtsdeurwaarder die hiertoe is aangewezen door de Verzekerde schuldeiser of de persoon die in naam van de schuldeiser in rechte kan optreden krachtens artikel 728 §3 van het Gerechtelijk Wetboek zich ervan dat een kopie van zijn aangetekend schrijven naar deze verblijfplaats verzonden wordt. Om de verjaring te stuiten dient de ingebrekestelling de volgende vermeldingen volledig en expliciet bevatten: 1° de contactgegevens van de schuldeiser: als het een natuurlijke persoon betreft, de naam, de voornaam en het adres van de woonplaats of, in het voorkomende geval, de verblijfplaats of de gekozen woonplaats in overeenstemming met artikel 36 en 39 van het Gerechtelijk Wetboek; als het een rechtspersoon betreft, de rechtsvorm, de bedrijfsnaam en het adres van de maatschappelijke zetel of, in het voorkomende geval, de administratieve zetel in overeenstemming met artikel 35 van het Gerechtelijk Wetboek; 2° de contactgegevens van de schuldenaar: als het een natuurlijke persoon betreft, de naam, de voornaam en het adres van de woonplaats of, in het voorkomende geval, de verblijfplaats of de gekozen woonplaats in overeenstemming met artikel 36 en 39 van het Gerechtelijk Wetboek; als het een rechtspersoon betreft, de rechtsvorm, de bedrijfsnaam en het adres van de maatschappelijke zetel of, in het voorkomende geval, de administratieve zetel in overeenstemming met artikel 35 van het Gerechtelijk Wetboek; 3° de beschrijving van de verbintenis waaruit de schuldvordering is ontstaan; 4° als de schuldvordering een geldbedrag betreft, de rechtvaardiging van alle aan de Verzekeraar betreffende schuldenaar geclaimde bedragen, inclusief de afwikkeling schadeloosstelling en de verwijlrente; 5° de termijn waarin de schuldenaar zijn verbintenis kan voldoen voordat aanvullende maatregelen genomen kunnen worden voor de terugvordering; 6° de mogelijkheid in rechte op te treden om andere maatregelen voor terugvordering in te stellen indien de schuldenaar niet binnen de vastgestelde termijn reageert; 7° het stuitende karakter van schadevergoeding).de verjaring, veroorzaakt door deze ingebrekestelling;

Verjaring. Op grond van artikel L 114-1 van NIAUTO200622 Overeenkomstig de Verzekeringswet (Franse Code des Assurances) wet verjaart iedere handeling elke actie die voortvloeit uit deze overeenkomst dit contract na een termijn van twee jaar na vanaf de gebeurtenis die daarvoor de er aanleiding wastoe gaf. Deze termijn periode wordt verlengd tot tien jaar voor overlijdensdekkingoverlijdenswaarborgen, waarbij de handelingen vorderingen van de begunstigden uiterlijk dertig jaar na deze gebeurtenis verjaard zijnverjaren. Deze termijn begint periode loopt echter pas te lopenpas: • bij verzwijgingin geval van onwil, nalatigheid, valse of onjuiste onnauwkeurige verklaring van het gelopen risico, pas vanaf de dag waarop de Verzekeraar daarvan er kennis van heeft gekregengenomen; • bij schadegevalin geval van schade, op pas vanaf de dag waarop de betrokkenen daarvan er kennis hebben genomenvan genomen hebben, indien zij kunnen bewijzen blijkt dat zij het ze er tot dat moment niet wistendan toe geen kennis van hadden. Wanneer de handeling actie van de Verzekerde jegens de Verzekeraar te wijten is aan het wordt veroorzaakt door verhaal van een derde partijderde, loopt gaat deze verjaringstermijn pas vanaf in op de dag waarop deze derde partij een rechtsvordering tegen de Verzekerde heeft ingesteld of uiterlijk door deze laatste schadeloos is gevrijwaardgesteld. Deze verjaringstermijn kan, in overeenstemming met artikel L 114-2 van het Verzekeringswetboek, kan onderbroken worden onderbroken door een van de volgende gewone oorzaken van onderbreking: • de erkenning door de schuldenaar van het recht waar van degene tegen wie hij het verjaringsrecht tegenover heeft gezet (artikel 2240 van de Franse Code civil)een verjaringsprocedure instelde; • een vorderingrechtsvordering, zelfs in kort geding, tot de afloop aan het einde van de rechtszaakprocedure. Hetzelfde geldt wanneer het deze voor een onbevoegde rechtbank wordt gebracht of wanneer de handeling van verwijzing naar de rechtbank nietig wordt vernietigd wegens verklaard vanwege een procedurefout (artikelen 2241 en 2242 van de Franse Code civil).De procedurefout. De onderbreking geldt niet is nietig indien de schuldeiser afziet van verzoeker zijn vordering verzoek intrekt of de rechtszaak procedure laat verjaren verstrijken, of indien zijn vordering verzoek definitief afgewezen is (artikel 2243 van de Franse Code civil)wordt afgewezen; • een beschermende maatregel die voorzorgsmaatregel genomen is op grond met inachtneming van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering of een handeling van gedwongen executie (artikel 2244 van de Franse Code civil). Verder wordt gewezen op het volgende: De ingebrekestelling van een van de hoofdelijke schuldenaren door een vordering in rechte of een gedwongen executie of de erkenning door de schuldenaar van het recht waartegen hij het verjaringsrecht heeft uitgeoefend, stuit de verjaringstermijn tegen anderen en zelfs tegen hun erfgenamen. Daarentegen onderbreekt de ingebrekestelling van één van de erfgenamen van een hoofdelijke schuldenaar of de erkenning van deze erfgenaam de verjaringstermijn niet jegens andere mede- erfgenamen, zelfs bij een hypotheek, indien de verbintenis ondeelbaar is. Deze ingebrekestelling of deze erkenning onderbreekt de verjaringstermijn slechts jegens de andere medeschuldenaren, alleen voor het gedeelte waar deze erfgenaam verantwoordelijk voor is. Om de verjaringstermijn in zijn geheel te onderbreken, jegens de andere medeschuldenaren, dient de ingebrekestelling te worden gedaan aan alle erfgenamen van de overleden schuldenaar of dienen alle erfgenamen dit te erkennen (artikel 2245 van de Franse Code civil). De ingebrekestelling van de hoofdschuldenaar of de erkenning ervan onderbreekt de verjaringstermijn tegen de borg (artikel 2246 van de Franse Code civil). De verjaringstermijn kan eveneens worden onderbroken door: • De aanwijzing van een expert naar aanleiding van een schadegeval; • het sturen van een aangetekende brief met ontvangstbevestiging (verzonden door de Verzekeraar aan de Verzekerde betreffende de betaling van de premie, en gestuurd door de Verzekerde aan de Verzekeraar betreffende de afwikkeling van schadevergoeding).tenuitvoerlegging

Verjaring. Op grond van artikel L 114-1 van de Verzekeringswet (Franse Code des Assurances) verjaart iedere handeling die voortvloeit uit deze overeenkomst twee jaar na de gebeurtenis die daarvoor de aanleiding was. Deze termijn wordt verlengd tot tien jaar voor overlijdensdekking, waarbij de handelingen van de begunstigden uiterlijk dertig jaar na deze gebeurtenis verjaard zijn. Deze termijn begint echter pas te lopen: • bij verzwijging, nalatigheid, valse of onjuiste verklaring van het gelopen risico, pas vanaf de dag waarop de Verzekeraar daarvan kennis heeft gekregen; • bij schadegeval, op de dag waarop de betrokkenen daarvan kennis hebben genomen, indien zij kunnen bewijzen dat zij het tot dat moment niet wisten. Wanneer de handeling van de Verzekerde jegens de Verzekeraar te wijten is aan het verhaal van een derde partij, loopt deze verjaringstermijn pas vanaf de dag waarop deze derde partij een rechtsvordering tegen de Verzekerde heeft ingesteld of uiterlijk is gevrijwaard. Deze verjaringstermijn kan, in overeenstemming met artikel L 114-2 van het Verzekeringswetboek, worden onderbroken door een van de volgende gewone oorzaken van onderbreking: • de erkenning door de schuldenaar van het recht waar hij het verjaringsrecht tegenover heeft gezet (artikel 2240 van de Franse Code civil); • een vordering, zelfs in kort geding, tot de afloop van de rechtszaak. Hetzelfde geldt wanneer het voor een onbevoegde rechtbank wordt gebracht of wanneer de handeling van verwijzing naar de rechtbank wordt vernietigd wegens een procedurefout (artikelen 2241 en 2242 van de Franse Code civil).De onderbreking geldt niet indien de schuldeiser afziet van zijn vordering of de rechtszaak laat verjaren of indien zijn vordering definitief afgewezen is (artikel 2243 van de Franse Code civil); • een beschermende maatregel die genomen is op grond van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering of een handeling van gedwongen executie (artikel 2244 van de Franse Code civil). Verder wordt gewezen op het volgende: De ingebrekestelling van een van de hoofdelijke schuldenaren door een vordering in rechte of een gedwongen executie of de erkenning door de schuldenaar van het recht waartegen hij het verjaringsrecht heeft uitgeoefend, stuit de verjaringstermijn tegen anderen en zelfs tegen hun erfgenamen. Daarentegen onderbreekt de ingebrekestelling van één van de erfgenamen van een hoofdelijke schuldenaar of de erkenning van deze erfgenaam de verjaringstermijn niet jegens andere mede- erfgenamen, zelfs bij een hypotheek, indien de verbintenis ondeelbaar is. Deze ingebrekestelling of deze erkenning onderbreekt de verjaringstermijn slechts jegens de andere medeschuldenaren, alleen voor het gedeelte waar deze erfgenaam verantwoordelijk voor is. Om de verjaringstermijn in zijn geheel te onderbreken, jegens de andere medeschuldenaren, dient de ingebrekestelling te worden gedaan aan alle erfgenamen van de overleden schuldenaar of dienen alle erfgenamen dit te erkennen (artikel 2245 van de Franse Code civil). De ingebrekestelling van de hoofdschuldenaar of de erkenning ervan onderbreekt de verjaringstermijn tegen de borg (artikel 2246 van de Franse Code civil). De verjaringstermijn kan eveneens worden onderbroken door: • De de aanwijzing van een expert naar aanleiding van een schadegeval; • het sturen van een aangetekende brief met ontvangstbevestiging (verzonden door de Verzekeraar aan de Verzekerde betreffende de betaling van de premie, en gestuurd door de Verzekerde aan de Verzekeraar betreffende de afwikkeling van schadevergoeding).

Verjaring. Op grond van artikel L 114-§ 1 De op de aansprakelijkheid van de Verzekeringswet (Franse Code des Assurancesvervoerder in geval van dood en letsel van reizigers gegronde rechtsvorderingen tot schadevergoeding verjaren : a) verjaart iedere handeling die voortvloeit voor de reiziger, door verloop van drie jaar te rekenen van de dag na het ongeval; b) voor de andere rechthebbenden, door verloop van drie jaar te rekenen van de dag na het overlijden van de reiziger, doch van ten hoogste vijf jaar te rekenen van de dag na het ongeval. § 2 De andere rechtsvorderingen uit deze overeenkomst de vervoerovereenkomst verjaren door verloop van één jaar. De verjaringstermijn bedraagt evenwel twee jaar indien de rechtsvordering gegrond is op een schade ontstaan uit een handeling of nalaten geschied hetzij met het opzet die schade te veroorzaken, hetzij roekeloos en met de wetenschap dat die schade er waarschijnlijk uit zal voortvloeien. § 3 De in § 2 bedoelde verjaring neemt een aanvang bij rechtsvorderingen : a) tot schadevergoeding wegens geheel verlies : op de veertiende dag na de gebeurtenis die daarvoor de aanleiding was. Deze termijn wordt verlengd tot tien jaar voor overlijdensdekking, waarbij de handelingen afloop van de begunstigden uiterlijk dertig jaar na deze gebeurtenis verjaard zijn. Deze termijn begint echter pas te lopenin artikel 22, § 3 bedoelde termijn; b) tot schadevergoeding wegens gedeeltelijk verlies, beschadiging of vertraging in de aflevering : • bij verzwijging, nalatigheid, valse of onjuiste verklaring op de dag van de aflevering; c) in alle overige gevallen betreffende het reizigersvervoer : op de dag van het gelopen risicoverstrijken van de geldigheid van het vervoerbewijs. § 4 Ingeval overeenkomstig artikel 55 een schriftelijke vordering buiten rechte met de nodige bewijsstukken is ingediend, pas vanaf is de verjaring geschorst tot de dag waarop de Verzekeraar daarvan kennis heeft gekregen; • bij schadegeval, vervoerder de vordering schriftelijk afwijst en de bijgevoegde stukken terugzendt. Bij gedeeltelijke erkenning van de vordering begint de verjaringstermijn weer te lopen voor het nog betwiste gedeelte van de vordering. Het bewijs van de ontvangst van de vordering of van het antwoord en van de teruggave van de stukken rust op de dag waarop partij die zich daarop beroept. Latere vorderingen buiten rechte met dezelfde inhoud schorsen de betrokkenen daarvan kennis hebben genomenverjaring niet. § 5 Een verjaarde rechtsvordering kan niet meer in rechte worden ingesteld, indien zij kunnen bewijzen dat zij het tot dat moment zelfs niet wisten. Wanneer bij wijze van tegeneis of verweer. § 6 Overigens geldt voor de handeling schorsing en de stuiting van de Verzekerde jegens de Verzekeraar te wijten is aan verjaring het verhaal van een derde partij, loopt deze verjaringstermijn pas vanaf de dag waarop deze derde partij een rechtsvordering tegen de Verzekerde heeft ingesteld of uiterlijk is gevrijwaard. Deze verjaringstermijn kan, in overeenstemming met artikel L 114-2 van het Verzekeringswetboek, worden onderbroken door een van de volgende gewone oorzaken van onderbreking: • de erkenning door de schuldenaar van het recht waar hij het verjaringsrecht tegenover heeft gezet (artikel 2240 van de Franse Code civil); • een vordering, zelfs in kort geding, tot de afloop van de rechtszaak. Hetzelfde geldt wanneer het voor een onbevoegde rechtbank wordt gebracht of wanneer de handeling van verwijzing naar de rechtbank wordt vernietigd wegens een procedurefout (artikelen 2241 en 2242 van de Franse Code civil).De onderbreking geldt niet indien de schuldeiser afziet van zijn vordering of de rechtszaak laat verjaren of indien zijn vordering definitief afgewezen is (artikel 2243 van de Franse Code civil); • een beschermende maatregel die genomen is op grond van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering of een handeling van gedwongen executie (artikel 2244 van de Franse Code civil). Verder wordt gewezen op het volgende: De ingebrekestelling van een van de hoofdelijke schuldenaren door een vordering in rechte of een gedwongen executie of de erkenning door de schuldenaar van het recht waartegen hij het verjaringsrecht heeft uitgeoefend, stuit de verjaringstermijn tegen anderen en zelfs tegen hun erfgenamen. Daarentegen onderbreekt de ingebrekestelling van één van de erfgenamen van een hoofdelijke schuldenaar of de erkenning van deze erfgenaam de verjaringstermijn niet jegens andere mede- erfgenamen, zelfs bij een hypotheek, indien de verbintenis ondeelbaar is. Deze ingebrekestelling of deze erkenning onderbreekt de verjaringstermijn slechts jegens de andere medeschuldenaren, alleen voor het gedeelte waar deze erfgenaam verantwoordelijk voor is. Om de verjaringstermijn in zijn geheel te onderbreken, jegens de andere medeschuldenaren, dient de ingebrekestelling te worden gedaan aan alle erfgenamen van de overleden schuldenaar of dienen alle erfgenamen dit te erkennen (artikel 2245 van de Franse Code civil). De ingebrekestelling van de hoofdschuldenaar of de erkenning ervan onderbreekt de verjaringstermijn tegen de borg (artikel 2246 van de Franse Code civil). De verjaringstermijn kan eveneens worden onderbroken door: • De aanwijzing van een expert naar aanleiding van een schadegeval; • het sturen van een aangetekende brief met ontvangstbevestiging (verzonden door de Verzekeraar aan de Verzekerde betreffende de betaling van de premie, en gestuurd door de Verzekerde aan de Verzekeraar betreffende de afwikkeling van schadevergoeding)nationale recht.