Auteursrechterlijke overeenkomst

Auteursrechterlijke overeenkomst

Opdat de Universiteit Hasselt uw eindverhandeling wereldwijd kan reproduceren, vertalen en distribueren is uw akkoord voor deze overeenkomst noodzakelijk. Gelieve de tijd te nemen om deze overeenkomst door te nemen, de gevraagde informatie in te vullen (en de overeenkomst te ondertekenen en af te geven).

Ik/wij verlenen het wereldwijde auteursrecht voor de ingediende eindverhandeling met Titel: Het imago van accountants bij Vlaamse eerstejaarsstudenten

Richting: 2de licentie TEW - major Accountancy en Financiering Jaar: 2008

in alle mogelijke mediaformaten, - bestaande en in de toekomst te ontwikkelen - , aan de Universiteit Hasselt.

Niet tegenstaand deze toekenning van het auteursrecht aan de Universiteit Hasselt behoud ik als auteur het recht om de eindverhandeling, - in zijn geheel of gedeeltelijk -, vrij te reproduceren, (her)publiceren of distribueren zonder de toelating te moeten verkrijgen van de Universiteit Hasselt.

Ik bevestig dat de eindverhandeling mijn origineel werk is, en dat ik het recht heb om de rechten te verlenen die in deze overeenkomst worden beschreven. Ik verklaar tevens dat de eindverhandeling, naar mijn weten, het auteursrecht van anderen niet overtreedt.

Ik verklaar tevens dat ik voor het materiaal in de eindverhandeling dat beschermd wordt door het auteursrecht, de nodige toelatingen heb verkregen zodat ik deze ook aan de Universiteit Hasselt kan overdragen en dat dit duidelijk in de tekst en inhoud van de eindverhandeling werd genotificeerd.

Universiteit Hasselt zal mij als auteur(s) van de eindverhandeling identificeren en zal geen wijzigingen aanbrengen aan de eindverhandeling, uitgezonderd deze toegelaten door deze overeenkomst.

Ik ga akkoord,

XXXXXXXXXXXX, Xxxxx Datum: 5.11.2008

Het imago van accountants bij Vlaamse eerstejaarsstudenten

Xxxxx XXXXXXXXXXXX

promotor :

Xxxx. xx. Xxxxxx XXXXXXX

Eindverhandeling voorgedragen tot het bekomen van de graad Licentiaat in de toegepaste economische wetenschappen major accountancy en financiering

Het opstellen van deze eindverhandeling betekent tegelijk ook het afronden van mijn opleiding Toegepaste Economische Wetenschappen. Het onderwerp van dit eindwerk: “ Het imago van de accountant bij Vlaamse studenten” leunt dan ook dicht aan bij mijn afstudeerrichting Accountancy en Financiering. Dit onderwerp ligt me nauw aan het hart omdat ook ik de vooroordelen die rond dit beroep hangen al ondervonden heb.

Eerst wil ik echter een aantal personen bedanken die rechtstreeks of onrechtstreeks mee hebben geholpen bij het tot stand komen van deze eindverhandeling. Zonder hun hulp zou dit nooit gelukt zijn.

Ik zou voornamelijk mijn promotor, Xxxx. xx. Xxxxxx Xxxxxxx willen bedanken voor haar enthousiasme omtrent dit onderwerp. Haar actief mee zoeken naar oplossingen en haar hulp bij het rekruteren van respondenten wordt ten zeerste geapprecieerd. Deze hulp bleek onontbeerlijk te zijn bij de totstandkoming van deze thesis. Bovendien wil ik ook alle participerende universiteiten en hogescholen bedanken voor hun medewerking aan dit onderzoek. De studenten van deze onderwijsinstellingen, die de enquête hebben ingevuld, wil ik ook hartelijk bedanken want zij vormen het hart van dit eindwerk.

Er zijn ook nog een aantal speciale personen die ik even apart wil bedanken, want zonder hun steun was ik nooit tot op dit punt geraakt. Hierbij denk ik vooral aan mijn vriendin, ouders en broer voor hun onvoorwaardelijke steun in donkere dagen. Mijn werkgever en collega’s verdienen ook een pluim, want zonder hun was ik nooit aan deze opleiding kunnen beginnen.

Xxxxx Xxxxxx Xxxxxx Diepenbeek, 2 juni 2008

Het hoofdonderwerp van deze eindverhandeling handelt over het huidige imago van de accountants bij eerstejaarsstudenten uit een economische richting in Vlaanderen. Er wordt nagegaan of het klassieke beeld van de accountant als een saaie, grijze figuur nog steeds bestaat bij deze studenten. Tevens wordt onderzocht welke factoren mogelijk een invloed uitoefenen op het imago van de accountant. Het onderzoek bestaat uit twee grote delen. Het bevat zowel literatuurstudie (hoofdstuk één tot en met vijf) als een empirisch onderzoek (hoofdstuk zes tot en met hoofdstuk acht).

In een kort inleidend hoofdstuk wordt de probleemstelling en de onderzoekswijze omtrent dit onderwerp besproken. Het beroep wordt nog steeds aanzien als een saai bestaan (LVAB, 2006). Dit vertaalt zich ook in de knelpuntberoepen die jaarlijks opgesteld worden door de Vlaamse minister van Werk en Onderwijs (VDAB, 2006). Volgens de VDAB (2006) is er zowel een tekort aan vakbekwame werkzoekenden als aan een solide uitstroom van nieuwe studenten. De pensionering van de babyboom generatie kan ervoor zorgen dat de uitstroom van accountants groter wordt dan de instroom van nieuwe professionals.

Hoofdstuk twee begint kort met de geschiedenis van het boekhouden. Daarna wordt het verschil tussen een erkend boekhouder, een accountant en een revisor uitgelegd. Tevens wordt er per beroep uitgelegd welke taken ze uitvoeren, welke diplomavereisten noodzakelijk zijn om aan de ingangsexamens of stage te beginnen en hoe de stage verloopt. De werking van de drie Instituten (BIBF, IAB en IBR) die deze beroepen organiseren, wordt summier uitgelegd. Dat er een vergrijzing aan de gang is binnen deze drie beroepen blijkt uit de leeftijdspiramides van de beroepen.

Het volgende hoofdstuk handelt over het imago van de accountants. De stereotypering betreffende het beroep wordt in dit hoofdstuk uitvoerig besproken omdat dit een grote invloed kan uitoefenen op de carrièrebeslissing die jongeren later nemen in hun leven (Holland, 1973). Een saai imago zorgt er ook voor dat de beste en meest getalenteerde jongeren toch voor een ander beroep kiezen (Xxxxx en Xxxxxx, 1999). Het hoofdstuk eindigt met de

bespreking van drie factoren die een belangrijke rol spelen om de attitude tegenover het beroep te wijzigen. Het bestrijden van een stereotypering is echter niet zo gemakkelijk omdat men bij het tegenbewijs dit eerder gaat beschouwen als de uitzondering die de regel bevestigd (Xxxxx en Xxxxxx, 1987).

In hoofdstuk vier worden de aantrekkelijke aspecten van een beroep besproken. Er wordt kort uitgelegd hoe de huidige generatie studenten staat tegenover werken en wat ze zoeken in een baan. Volgens het werkgenegenheidsonderzoek van de Vlerick Management School (2006) zijn de vijf aantrekkingspunten van een beroep: taakinhoud, carrièremogelijkheden, sociale sfeer, financiële beloningen en de werk- en privé relatie. Deze vijf aspecten worden uitvoerig besproken in functie van het accountantsberoep. Tevens wordt ook kort ingegaan op factoren die de studiekeuze van studenten bepalen. De studiekeuze is een afweging van de kosten en opbrengsten van de studie (Felton et al., 1994). Ook de eerste accountancy lessen (Xxxxx, 2000; Xxxxxxx et al, 2000) en de leeromgeving van de student (Xxxxx, 2001) spelen een belangrijke rol.

Niet alleen België kampt met een tekort aan gekwalificeerde accountants. In de rest van de wereld vormt dit vaak nog een groter probleem. Veel accountantskantoren, maar ook bedrijven, vinden dat ze geremd worden in hun groei door een gebrek aan vakbekwaam personeel (accountancy today, 2007). De problemen in Australië, het Verenigd Koninkrijk, de Verenigde Staten en Nieuw Zeeland worden behandeld in hoofdstuk vijf. De belangrijkste oorzaken zijn: het ontstaan van een nieuwe regelgeving zoals de Sarbanes Oxley wetgeving en de International Reporting Standards, de schandalen bij bijvoorbeeld Enron en Worldcom en de scherpe stijging van het aantal startende bedrijven in landen met groeiende economieën. Er moeten natuurlijk een aantal initiatieven genomen worden om dit probleem op te lossen. Deze initiatieven, met wisselend succes, worden als laatste besproken.

Het empirisch gedeelte vangt aan in hoofdstuk zes. De Vlaamse eerstejaarsstudenten, uit een onderwijsinstelling vermeld op de concordantietabellen van het IAB, werden gevraagd een online enquête in te vullen. Op basis van deze enquête wordt nagegaan of er een verschil is tussen universitairen en hogeschoolstudenten in de attitude tegenover het accountantsberoep.

Verder wordt ook onderzocht welke aspecten uit het werkgenegenheidsonderzoek een invloed uitoefenen op het imago van de accountant. Het hoofdstuk start met het conceptueel model waarin de onderzoekseenheden en de variabelen gedefinieerd worden. Daarna volgt een beschrijving van de hypothesen. De verantwoording van de opbouw van de online vragenlijst vormt ook een belangrijk aspect van dit hoofdstuk. Deze bestaat enerzijds uit de Accounting Attitude Scale (Xxxxx X. Xxxxxx, 1991) om het imago van de accountant te meten en anderzijds uit zelf ontwikkelde vragen die meten welke aspecten het imago beïnvloeden. Als laatste wordt het steekproefontwerp besproken. Het behandelt vooral de omschrijving van de populatie, hoe de keuze van de steekproef bepaald wordt en hoe groot de steekproef moet zijn om representatief te zijn.

Hoofdstuk zeven omvat voornamelijk de analyse van de gegevens. Hierin staat op basis van statistische gegevens vermeld of de opgestelde hypothesen aanvaard of verworpen worden en waarom.

Het laatste hoofdstuk bevat een algemene conclusie waarin getracht wordt een zo volledig mogelijk antwoord te geven op de centrale onderzoeksvraag. Dit antwoordt wordt besproken op basis van de literatuurstudie en de gevonden resultaten uit het empirisch onderzoek.

Inhoudsopgave

VOORWOORD 3

SAMENVATTING 4

INHOUDSOPGAVE 7

LIJST VAN GRAFIEKEN, TABELLEN EN FIGUREN 10

HOOFDSTUK 1: XX XXXXXXXXXXXXXXXX 00

1.1 Het praktijkprobleem 12

1.2 Onderzoeksdoelstellingen 15

1.3 De onderzoeksstrategie 17

DEEL 1: DE LITERATUURSTUDIE 18

HOOFDSTUK 2: HET ACCOUNTANTSBEROEP 18

2.1 Geschiedenis van het boekhouden 18

2.2 Het verschil tussen een erkende boekhouder, een accountant en een revisor

.............................................................................................................................................. 20

2.2.1 Erkend boekhouder 21

2.2.1.1 De taken van een erkend boekhouder 21

2.2.1.2 De diplomavereisten voor een kandidaat erkend boekhouder 23

2.2.1.3 Het stageverloop van een kandidaat erkend boekhouder 25

2.2.1.4 Leeftijdspiramide leden BIBF 27

2.2.1.5 De Beroepsvereniging van erkende Boekhouders en Fiscalisten 28

2.2.2 De accountant 29

2.2.2.1 De taken van een accountant 29

2.2.2.2 De diplomavereisten voor een kandidaat accountant 31

2.2.2.3 Het stageverloop van een kandidaat accountant 31

2.2.2.4 Leeftijdspiramiden leden IAB 34

2.2.2.5 Het Instituut voor Accountants en Belastingconsulenten 35

2.2.3 De revisor 36

2.2.3.1 De taken van een revisor 36

2.2.3.2 De diplomavereisten voor een kandidaat revisor 37

2.2.3.3 Het stageverloop van een kandidaat revisor 38

2.2.3.4 Leeftijdspiramide leden IBR 41

2.2.3.5 Het Instituut van de Bedrijfsrevisoren 41

HOOFDSTUK 3: HET IMAGO VAN DE ACCOUNTANTS 43

3.1 Het begrip attitude, en de link met imago 43

3.2 Het imago van de accountants, te meten via de Accounting Attitude Scale . 45

3.3 Het imago veranderen 47

HOOFDSTUK 4: DE AANTREKKELIJKHEID VAN HET ACCOUNTANTSBEROEP

.................................................................................................................................................. 51

4.1 De huidige generatie studenten 51

4.1.1 De Generatie Y 51

4.1.2 Wat motiveert studenten om accountant te worden? 52

4.2 De Motivatietheorie van Xxxxxxxx 53

4.2.1 Taakinhoud 56

4.2.2 Doorgroeimogelijkheden 58

4.3.3 Sociale sfeer 60

4.3.4 Financiele beloningen 60

4.3.5 Relatie tussen het werk en het privé leven 62

HOOFDSTUK 5: HET TEKORT AAN ACCOUNTANTS ALS EEN WERELDWIJD PROBLEEM 64

5.1 De problemen in het buitenland 64

5.2 Initiatieven om meer accountants aan te trekken 68

5.2.1 Belgische initiatief: het premiesysteem 68

5.2.2 Buitenlandse initiatieven 69

DEEL 2: HET EMPIRISCH ONDERZOEK 73

HOOFDSTUK 6: DE ONDERZOEKSMETHODE 73

6.1 Het conceptueel model 73

6.1.1 De hypothesen 73

6.1.2 De meting van de afhankelijke variabele 78

6.1.3 De meting van de onafhankelijke variabele 79

6.1.4 Opstelling van de enquête 83

6.2 De steekproef 84

6.2.1 De keuze tot de dispropotioneel gestratificeerde steekproef 84

6.2.2 Bepaling van de steekproefgrootte 87

6.2.3 Benadering van de gekozen steekproefeenheden 89

HOOFDSTUK 7: VERWERKING EN ANALYSE VAN DE GEGEVENS 92

7.1 De behaalde responsgraad 92

7.2 Resultaten aangaande het imago 94

7.2.1 Respons op elke stelling van de AAS 95

7.2.2 Het verschil tussen hogeschool studenten en universitaire studenten 103

7.2.3 Het verschil tussen mannelijke en vrouwelijke studenten 111

7.3 Resultaten aangaande het verband tussen het imago en de onafhankelijke variabelen 115

7.3.1 De bepaling van de eindscores voor de variabelen 115

7.3.2 De vastgestelde verbanden 122

HOOFDSTUK 8: ALGEMENE BESLUITEN 129

8.1 Het imago van accountant 129

8.2 Welke factoren hebben een invloed op het imago van de accountant? 131

8.3 Aanbevelingen voor verder onderzoek 132

LIJST VAN GERAADPLEEGDE WERKEN 133

BIJLAGEN 144

Lijst van grafieken, tabellen en figuren

Grafiek 1: Aantal vacatures voor accountants volgens cijfers van de VDAB 13

Grafiek 2: Leeftijdspiramide leden BIBF 28

Grafiek 3: Leeftijdspiramide leden IAB 35

Grafiek 4: Leeftijdspiramide leden IBR 41

Grafiek 5: Aantal afgestudeerden studenten in België in de studierichting accountancy- fiscaliteit 48

Grafiek 6: Aantal universitaire- en hogeschoolrespondenten 93

Grafiek 7: Aantal mannelijke en vrouwelijke respondenten 94

Grafiek 8: Box-plot met eindscores op de AAS onderverdeeld in hogeschoolstudenten en universitaire studenten 103

Grafiek 9: Box-plot met eindscores op de AAS onderverdeeld in mannelijke en vrouwelijke studenten 112

Grafiek 10: Invloed taakinhoud op het imago van de acccountant 124

Grafiek 11: Invloed carrièremogelijkheden op het imago van de accountant 126

Grafiek 12: Invloed werk-privé relatie op het imago van de accountant 128

Tabel 1: Verschil tussen een erkend boekhouder, een accountant en een bedrijfsrevisor 21

Tabel 2: Vergelijking factoren aantrekkelijkheidsonderzoek en Motivatietheorie van Xxxxxxxx

.......................................................................................................................................... 55

Tabel 3: De stellingen van de AAS 78

Tabel 4: Stellingen om de onafhankelijke variabelen te meten 82

Tabel 5: Aantal studenten die in aanmerking komen om accountant te worden 86

Tabel 6: De benaderde universiteiten en hogescholen 90

Tabel 7: Interne consistentie van de AAS 95

Tabel 8: Antwoorden van de respondenten op stelling 1 van de AAS 95

Tabel 9: Antwoorden van de respondenten op stelling 2 van de AAS 96

Tabel 10: Antwoorden van de respondenten op stelling 3 van de AAS 96

Tabel 11: Antwoorden van de respondenten op stelling 4 van de AAS 97

Tabel 12: Antwoorden van de respondenten op stelling 5 van de AAS 97

Tabel 13: Antwoorden van de respondenten op stelling 6 van de AAS 98

Tabel 14: Antwoorden van de respondenten op stelling 7 van de AAS 98

Tabel 15: Antwoorden van de respondenten op stelling 8 van de AAS 99

Tabel 16: Antwoorden van de respondenten op stelling 9 van de AAS 99

Tabel 17: Antwoorden van de respondenten op stelling 10 van de AAS 100

Tabel 18: Antwoorden van de respondenten op stelling 11 van de AAS 100

Tabel 19: Antwoorden van de respondenten op stelling 12 van de AAS 101

Tabel 20: Antwoorden van de respondenten op stelling 13 van de AAS 101

Tabel 21: Antwoorden van de respondenten op stelling 14 van de AAS 102

Tabel 22: Antwoorden van de respondenten op stelling 15 van de AAS 102

Tabel 23: De gemiddelde scores op de AAS van de universitaire studenten en hogeschoolstudenten 104

Tabel 24: De t-test van de totaalscore op de AAS 104

Tabel 25: Xxxxxxxxxx scores per vraag van het beroep van de accountant 106

Tabel 26: De t-test per vraag van het beroep van de accountant 106

Tabel 27: De gemiddelde scores per vraag van accountancy als groepsactiviteit 107

Tabel 28: De t-test per vraag van accountancy als groepsactiviteit 108

Tabel 29: De gemiddelde scores per vraag van accountancy als discipline 109

Tabel 30: De t-test per vraag van accountancy als discipline 109

Tabel 31: De gemiddelde scores per vraag van de carrière van de accountant 110

Tabel 32: De t-test per vraag van de carrière van de accountant 110

Tabel 33: De gemiddelde scores op de AAS van de mannelijke en vrouwelijke studenten 112

Tabel 34: De t-test van de totaalscores op de AAS 113

Tabel 35: De gemiddelde scores op de AAS 114

Tabel 36: De t-test van de significant verschillende vragen van de AAS 114

Tabel 37: Frequentietabel totaalscores voor de variabele “imago” 115

Tabel 38: Frequentietabel van eindscores voor de variabele imago 117

Tabel 39: Frequentietabel van totaalscores voor de variabele “taakinhoud” 118

Tabel 40: Frequentietabel van eindscores voor de variabele taakinhoud 119

Tabel 41: Frequentietabel van totaalscores voor de variabele “carrièremogelijkheden” 120

Tabel 42: Frequentietabel van eindscores voor de variabele carrièremogelijkheden 120

Tabel 43: Frequentietabel van totaalscores voor de variabele “Werk- en privé relatie” 121

Tabel 44: Frequentietabel van eindscores voor de variabele werk- en privé relatie 122

Tabel 45: Chi-Square coëfficiënt en p-waarde 123

Tabel 46: Contingentietabel van de variabelen imago en taakinhoud 123

Tabel 47: Chi-Square coëfficiënt en p-waarde 125

Tabel 48: Contingentietabel van de variabelen imago en carrièremogelijkheden 125

Tabel 49: Chi-Square coëfficiënt en p-waarde 127

Tabel 50: Contingentietabel van de variabelen imago en werk-privé relatie 127

Figuur 1: De Job Characteristics Model 57

Figuur 2: Een voorbeeld van doorgroeimogelijkheden voor accountants 59

Figuur 3: Factoren die de vraag en aanbod naar accountants bepalen in Nieuw-Zeeland 66

Figuur 4: Schema van het conceptueel model 74

Figuur 5: Vereenvoudigd schema van het conceptueel model 77

Hoofdstuk 1: De probleemstelling

1.1 Het praktijkprobleem

Het werk van accountants is onontbeerlijk in de huidige zakenwereld. Het is de accountant die de boekhouding organiseert, de rekeningen rechtzet en het bedrijf voorlicht over de werkelijke toestand op financieel, economisch en fiscaal vlak (Accountancy, 2008). Hoewel dit klassieke beeld van accountant als rekenaar nog bij veel mensen blijft bestaan, ondergaat het beroep een totale metamorfose. De accountant wordt meer en meer een intermediair tussen beleid en uitvoering. Naast een controlerende taak heeft hij in toenemende mate een adviserende opdracht. Om adequaat advies te verlenen zijn heel wat andere vaardigheden van kapitaal belang zoals: creativiteit, oplossingsgerichtheid en flexibiliteit.

Ondanks deze veranderingen blijft het beroep met een imagoprobleem kampen (Limburgse Vereniging van Accountants en Bedrijfsrevisoren, 2006). Jongeren beschouwen de job nog steeds als een saai bestaan: een baan voor een grijs mannetje met een brilletje die ergens verstopt zit in een donkere hoek van de onderneming. Het is iemand die bedolven wordt onder een stapel papierwerk.

Dit probleem vertaalt zich dan ook in de lijst van de knelpuntberoepen (VDAB,2006) die ieder jaar door de Vlaamse minister van Werk en Onderwijs wordt bekend gemaakt. Dit zijn beroepen waarvan de vacatures maar moeilijk ingevuld raken. De vacatures raken uiteindelijk wel ingevuld, maar dit duurt langer dan voor andere beroepen. De redenen hiervoor zijn vaak zeer uiteenlopend. Het beroep van accountant en boekhouder dingt ieder jaar mee voor één van de plaatsjes bovenaan op deze lijst.

Als we onderstaande tabel met de gegevens van de Vlaamse Dienst voor Arbeidsbemiddeling en Beroepsopleiding (VDAB) bekijken, zien we een significante stijging van het aantal vacatures voor accountants in 2006. Op één jaar tijd stijgt het aantal vacatures toch wel opmerkelijk van 206 naar 442.

Vacatures Accountants

500

400

300

200

100

0

2000

2001

2002

2003

2004

2005

2006

Jaartal

Vacatures

Grafiek 1: Aantal vacatures voor accountants volgens cijfers van de VDAB

Bron: VDAB (2006)

Volgens de VDAB is er zowel een kwalitatief als een kwantitatief tekort aan accountants en boekhouders. Vooral het kwalitatieve tekort weegt bij dit beroep zwaar door. Dit betekent dat er te weinig vakbekwame werkzoekenden of werknemers met de nodige ervaring en bijkomende kennis op de arbeidsmarkt vrijkomen. De vereiste kennis is bovendien zeer snel gedateerd waardoor permanente vorming een noodzaak blijkt. Daarenboven wordt de regelgeving steeds complexer.

De zoektocht van kleine ondernemingen naar geschikt advies betreffende verkoop, marketing en bedrijfsbeheer is soms erg lang. De accountant vervult ook hier een belangrijke functie. Hij ziet bepaalde problemen op tijd aankomen en kan dan op het juiste moment aanbevelen om een specialist in te schakelen (Managermagazine, 2001). Kleine zelfstandigen en kleine ondernemingen kunnen deze sterke evolutie niet bijhouden. De tijd dat ze na de werkuren nog even de boekhouding voeren in overeenstemming met de verschillende wetgevingen, is om deze redenen al even voorbij.

Het kwantitatieve tekort wordt veroorzaakt door enerzijds een mindere uitstroom van studenten en anderzijds de vergrijzing van de huidige beroepsbeoefenaars (LVAB, 2006). Er zijn allerlei factoren die een rol spelen in de studiekeuze van de studenten. De persoonlijke factoren zijn bijvoorbeeld de voorkeur voor een bepaalde richting, de sociale omgeving van

de student en de informatiebronnen die hij ter beschikking heeft. Deze zijn moeilijk te controleren, maar ze spelen toch een belangrijke rol bij de keuze voor een bepaalde studie.

Verder hebben ook de financiële prikkels, zoals een goede verloning, een belangrijke invloed. Dit is een prikkel die men wel kan beheersen. De accountantskantoren maken hiervan gretig gebruik om de nieuwe kandidaten van een goed loon te voorzien en ze een laptop, gsm of auto te beloven. De aantrekkelijkheid of het imago van de opleiding is zeer bepalend voor de studiekeuze. Er worden allerlei initiatieven ontworpen om de aantrekkelijkheid van het beroep te vergroten.Ten slotte zijn er ook nog de huidige en toekomstige arbeidsmarkt die de keuze mee bepalen. Hierbij staan voornamelijk de kans om snel een baan te vinden, de carrièreperspectieven en de arbeidsomstandigheden centraal.

Het kwantitatieve tekort wordt niet alleen veroorzaakt door een minder uitstroom van studenten, de vergrijzing van de huidige generatie accountants beïnvloed tevens het kwantitatieve aspect. Als we de leeftijdsstatistieken van de leden van het Instituut van de Accountants en de Belastingconsulenten (IAB, 2006) bekijken, concluderen we dat het overgrote deel (meer dan 50 procent) van de accountants tussen de vijftig en negenenvijftig jaar oud zijn. Binnen een tiental jaren pensioneren deze mensen en ontstaat er een immens probleem. Ook volgens het IBR vond er sinds 2000 geen stijging meer plaats in het aantal stagiairs. Men is terecht zeer bezorgd over het gebrek aan interesse in het beroep.

Het is duidelijk dat als de instroom van stagiair accountants op het huidige niveau blijft, de uitstroom van accountants, door het bereiken van de pensioengerechtigde leeftijd, de instroom zal overtreffen. België is ook nog eens de koploper van de vroege uittreding (Xxx Xxxxxxxxxxx, 2003-2004). Om dit tekort effectief aan te pakken, moet men weten wat studenten aantrekkelijk vinden in een job. Er worden steeds hogere eisen gesteld aan het werk en het privé-leven en een combinatie ervan. Iedereen wil wel een leuke baan, een mooi gezin, lange vakanties en veel vrijheid.

Buiten deze kwalitatieve en kwantitatieve issues heeft het beroep ook te kampen met een stijgende werkdruk. Volgens het bureau Xxxxxxx Xxxxxxx werden er in 2006 in België

63.169 nieuwe bedrijven opgericht. In 2007 steeg dit aantal nog eens met tien procent tot

69.487 (UNIZO,2007). Het grote deel van deze ondernemingen zal op een bepaald tijdstip nood hebben aan gespecialiseerd advies. Steeds minder accountants moeten daardoor steeds meer werk verrichten.

De kernissues voor accountants zijn regeldruk, reputatieschade en toezichthouders. Het beroep heeft te kampen met overregulering, men moet afstappen van de checklistcultuur. De grootste bedreiging voor het accountantsberoep is volgens xxxxxxxx Xxxxxxxx (accountancynieuws, 2006) de verstoorde balans tussen werk, studie en privé leven. Werknemers die hier het beste op in spelen, kunnen hier optimaal van profiteren. Door het samenspel van de grote hoeveelheid werk en de hoge studiedruk haken veel potentiële accountants af. Een accountant dient tegenwoordig ook over een stel communicatieve vaardigheden te beschikken. Commerciële en communicatieve trainingen vormen een belangrijke vereiste. Er moet tevens gewerkt worden aan het stoffige imago van de accountants. Het positieve van “het accountant zijn” mag ook eens belicht worden.

Al deze redenen maken het duidelijk dat er een aantal initiatieven genomen dienen te worden om het beroep terug attractiever te maken.

1.2 Onderzoeksdoelstellingen

Het doel van dit onderzoek is na te gaan welk imago de accountant toebedeeld wordt door Vlaamse eerstejaarsstudenten uit een onderwijsinstelling die vermeld staat op de concordantietabel van het IAB. Vervolgens wordt er nagegaan of dit imago een invloed ondervindt van de aantrekkelijkheid van het beroep van accountant.

Om efficiënter en doelgerichter te kunnen werken, hebben we dit praktijkprobleem afgebakend. Zo komen we tot volgende onderzoeksvraag:

“Welke factoren, die de aantrekkelijkheid van het beroep bepalen, hebben in welke mate een invloed op het imago van de accountants?”

We kunnen een complex probleem als imago enkel doeltreffend bestuderen als de centrale onderzoeksvraag onderverdeeld wordt in een aantal topics. Deze mogelijke relevante aspecten leiden wellicht tot een beter inzicht en begrip van de te onderzoeken materie en sturen het onderzoeksproces op deze manier in de goede richting.

Volgens een Vlerick - onderzoek blijkt dat mensen werk aantrekkelijk vinden omwille van vijf factoren (Buelens, 2002). Deze factoren zijn zeer belangrijk om de aantrekkingskracht van een job te verhogen. Ten eerste is er natuurlijk de xxxxxxxxx zelf. De wil om een taak uit te voeren om de opdracht zelf, draagt bij tot de intrinsieke motivatie. Als men de taken uitdagend en interessant vindt, zal men gemotiveerder zijn om accountant te worden (Roediger, 2001).

Een volgende factor is de sociale sfeer. Xxxxx Xxxxxx (1954) als Xxxxxxxx (Morren, 2001) geven in hun theorieën aan dat de sociale omgeving een impact heeft op de motivatie. Daarom kan men zich de vraag stellen in welke mate een aangename en coöperatieve werkomgeving een invloed uitoefent op de motivatie van studenten om accountant te worden.

Bovendien vormen ook de financiële beloningen een belangrijk aspect voor de aantrekkelijkheid van een job. Als de arbeidsmarkt voor accountants krap wordt, zal men vaak hogere lonen bieden om de betere studenten aan te trekken. Het handelt hier over een extrinsieke motivator maar in de huidige maatschappij blijkt dit geen onbelangrijk item. Bij financiële beloningen denken we niet alleen aan het loon, maar ook aan allerlei extralegale voordelen zoals maaltijdcheques, een auto, gsm, laptop, levensverzekeringen, flexibele uren.

De balans tussen werk en privé-leven wordt steeds belangrijker. Te grote werkdruk leidt tot een te grote ongelijkheid tussen het werk en het privé leven (Xxxxxxx, 2002). Teveel arbeid verrichten over een langdurige periode kan leiden tot een tekort aan vrije tijd om de batterijen opnieuw op te laden. Er moet een gezonde balans zijn tussen werk en vrije tijd.

De vijfde en laatste factor vormen de loopbaanmogelijkheden. Vinden studenten dat ze zich voldoende kunnen ontwikkelen als accountant? Hebben ze promotiemogelijkheden binnen het bedrijf?

1.3 De onderzoeksstrategie

Het is vooreerst belangrijk om een theoriegericht onderzoek te voeren. Op deze manier kunnen we veralgemeenbare kennis verwerven over het beroep van accountant, het imago van de accountant en de aantrekkingspunten van het beroep. De onderzoeksstrategie die hiervoor gebruikt wordt is de literatuurstudie. Op basis van deze studie moeten we de onderzoeksvragen voorlopig kunnen beantwoorden (Saunders et al., 2000).

Tijdens de zoektocht naar relevante literatuur omtrent dit onderwerp kijken we vooral uit naar primaire bronnen. Dit zijn voornamelijk onderzoeksrapporten, wetenschappelijke papers, en onderzoeken uitgevoerd door de overheid. Ter aanvulling van deze primaire bronnen maken we gebruik van secundaire bronnen zoals wetenschappelijke tijdschriften, vaktijdschriften, kranten en boeken.

Deze bronnen worden opgezocht met behulp van tertiaire bronnen. We maken hierbij gebruik van de catalogi van diverse bibliotheken. De belangrijkste tertiaire bronnen zijn Business Source Premier, Science Direct en EBSCOhost. Daarnaast gebruiken we ook zoekmachines op het internet zoals Google Scholar en Altavista. Tevens wordt de sneeuwbalmethode gebruikt. Dit is het opsporen van literatuur die geciteerd wordt in eerder gebruikte bronnen (Xxxxxxxx et al., 2000).

Na afronding van de literatuurstudie is het belangrijk om de pas verworven kennis te toetsen aan de werkelijkheid door gebruik te maken van een praktijkgericht onderzoek. Dit praktijkonderzoek bestaat uit een online bevraging van Vlaamse eerstejaarsstudenten uit onderwijsinstellingen die opgenomen zijn in de concordantietabellen van het IAB.

Deel 1: De literatuurstudie Hoofdstuk 2: Het accountantsberoep

Het eerste deel van dit hoofdstuk handelt over de geschiedenis van het boekhouden. We proberen hierbij een antwoord te geven op de vragen: Hoe het dubbele boekhouden is ontstaan, hoe het komt dat boekhouden zo belangrijk werd in de economische wereld en welke evolutie het boekhouden tegenwoordig meemaakt. In het tweede deel van dit hoofdstuk gaan we dieper in op de verschillen tussen een boekhouder, een accountant en een revisor. Welke taken voeren ze respectievelijk uit? Wie mag er toetreden tot elk van deze beroepen? Hoe verloopt de stage? Verder wordt er van de drie beroepen een leeftijdspiramide weergegeven en worden de instituten die instaan voor de organisatie van deze drie beroepen summier besproken.

2.1 Geschiedenis van het boekhouden

Sommigen beweren dat de economie de laatste eeuwen zo een sterke groei heeft gekend door gebruik te maken van steeds nauwkeurigere boekhoudmethodes.

• Ontstaan van het dubbel boekhouden

De Italianen uit de Renaissance (veertiende tot zestiende eeuw) worden aanzien als de vaders van het moderne dubbele boekhouden. Zij brachten handel naar een hoger niveau en zochten manieren om hun winsten beter op te volgen.

De eerste die op een wetenschappelijke manier over boekhouden nadacht was Xxxx Xxxxxxx. Hij was een Franciscaner monnik die geboren werd in een klein Toscaans dorp in 1445 waar hij later ook stierf in 1517. Hij was in die tijd even bekend als zijn goede vriend Xxxxxxxx Xx Xxxxx. Deze duivel doe- het- al was niet alleen een eminente theoloog en kunstkenner, maar vooral één van de bekendste wiskundigen van zijn tijd. In die

hoedanigheid was hij een rondreizende docent aan diverse Italiaanse universiteiten en werd hij tevens door rijke families aangeworven als privé docent (O’Connor en Xxxxxxxxx, 1999).

In 1494 publiceert hij de “Summa de Arithmetica, Geometrica, Proportioni et Proportionalita”. In dit boek wordt een stand van zaken omtrent de wiskunde van die tijd weergegeven. Maar het belangrijkste voor het ontstaan van het dubbel boekhouden was het vijfde hoofdstuk met als titel “De Computis et Scripturis”. In dit hoofdstuk, onderverdeeld in 36 kleinere hoofdstukken, beschrijft Xxxx Xxxxxxx voor het eerst een methode die een onderneming toelaat om alle inkomsten en uitgaven te registreren op zowel korte als lange termijn (Geijsbeek, 1914). Volgens Xxxxxxx heeft een succesvolle zakenman drie elementen nodig: voldoende geld of krediet, een boekhouder en een adequaat boekhoudsysteem dat hem in een oogopslag toelaat zijn huidige financiële toestand te bekijken.

Hij vermeldt in zijn werk dat er voor alle posten die men aanmaakt in het journaal er twee moeten gecreëerd worden in het grootboek, namelijk een aan de debetzijde en een aan de creditzijde. Hier ontstaat de balans tussen debet en credit bij het sluiten van het grootboek.

De huidige economie is natuurlijk veel grootschaliger dan in 1494 waardoor er wel enkele verfijningen aangebracht worden in de “Italiaanse” manier van boekhouden. In Xxxxxxx’x tijd waren gespecialiseerde journalen, auditsystemen, costaccounting, en budgettering nog niet aan de orde. Het is toch verrassend dat het boekhouden na Pacioli zo weinig veranderingen doorgemaakt heeft. Het BIBF wijdt dan ook de naam van hun tijdschrift aan Xxxx Xxxxxxx, namelijk de Xxxxxxx’x.

• Het boekhouden dringt door in de rest van de wereld

De summa werd vertaald in vijf talen, waaronder het Nederlands en het Engels. Op deze manier raakte ook de “Italiaanse” manier van boekhouden geïntegreerd in Groot – Brittannië. Dit land wordt beschouwd als het pioniersland wat industrialisering betreft. Dit

kwam door productiviteitsverbeteringen in de landbouwsector, de evoluerende technologie, de verbetering van de transportinfrastructuur, de internationale handelscontext en de goedkope invoer van katoen uit de Verenigde Staten (Houtman- Desmedt en Cuyvers, 1999). Engeland werd het financiële middelpunt van de wereld. De enorme toename van zowel startende bedrijven als bedrijven die failliet gingen, zorgde voor een explosie van de vraag naar accountants.

Op het einde van de achttiende eeuw drongen de accountants door in de rest van de wereld. Er vloeide grote hoeveelheden kapitaal naar de Verenigde Staten dat toen ook een economische revolutie meemaakte. Xxxx wat accountants volgde dit kapitaal naar de VS om de investeringen te controleren. Een heel aantal accountants bleef daarna ook in de Verenigde Staten wonen om bijvoorbeeld hun eigen kantoor op te richten.

2.2 Het verschil tussen een erkende boekhouder, een accountant en een revisor

De eerste kaderwet in België ter bescherming van de beroepstitel en van de uitoefening van de dienstverlenende intellectuele beroepen dateert van 1 maart 1976. Deze wet werd later aangepast door de wet van 22 april 1999. Het IAB werd opgericht in 1985 door de wet van 21 februari 1985. Hierdoor werd het beroep van accountant wettelijk beschermd. De wet van 22 april 1999 zorgde ervoor dat ook de belastingconsulent wettelijk beschermd werd.

Volgens Xxxxxx Xxxxxxx (voorzitter van het IAB) is het beroep sinds 1985 sterk geëvolueerd. In de dagelijkse praktijk hebben accountants steeds meer competenties nodig uit verschillende wetenschappelijke takken die allemaal in beweging zijn. Enkele voorbeelden hiervan zijn: nieuwe technologieën, mondialisering, milieukwesties, fiscale en boekhoudkundige harmonisering. De taak en hoeksteen van het beroep is zo vroeg mogelijk over de juiste informatie te beschikken, ze te ordenen en te interpreteren. Dit moet allemaal ethisch en met deontologische garanties gebeuren.

Veelal wordt de vraag gesteld wat eigenlijk het verschil is tussen een erkend boekhouder een accountant en/of een revisor? Velen denken dat accountant gewoon een mooier woord is voor boekhouder. In de volgende tabel wordt het verschil in een notendop uitgelegd:

Tabel 1: Verschil tussen een erkend boekhouder, een accountant en een bedrijfsrevisor

Titel	Erkend boekhouder	Accountant	Bedrijfsrevisor
Hoofdopdrachten	Voeren van de Boekhouding en opmaken jaarrekening	Nazicht, corrigeren en expertiseopdrachten	Audit
Het Instituut	Beroepsinstituut van erkende boekhouders en fiscalisten xxx.xxxx.xx	Instituut van de accountants en de belastingconsulenten xxx.xxxxxxxxxxx.xx	Instituut der bedrijfsrevisoren xxx.xxxxxxxxxxx.xx

Bron: Mercken (2006)

Deze beroepen worden hieronder uitgebreider besproken.

2.2.1 Erkend boekhouder

2.2.1.1 De taken van een erkend boekhouder

De wet van 22 april 1999 somt de taken die een erkend boekhouder mag uitvoeren op. Artikel 44 van deze wet vermeldt dat een erkend boekhouder diegene is die op zelfstandige basis en voor rekening van derden zich meestal bezighoudt met:

- de organisatie van boekhouddiensten en raadgeving daaromtrent;

- het openen, het houden, het centraliseren en het sluiten van boekingen, geschikt voor het opmaken van de rekeningen;

- het bepalen van de resultaten en het opmaken van de jaarrekening in de door de wet bepaalde vorm;

- advies verstrekken in alle belastingaangelegenheden, belastingplichtigen bijstaan bij de nakoming van hun fiscale verplichtingen en belastingplichtigen vertegenwoordigen.

Dit zijn opdrachten die behoren tot het monopolie van de erkende boekhouders, de accountants en de revisoren.

Verder mag de erkende boekhouder ook optreden als:

- syndicus: hij mag in deze hoedanigheid de algemene vergaderingen bijeenroepen, de genomen beslissingen uitvoeren, de te nemen maatregelen ter bewaring uitvoeren, de voorlopige beheersdaden stellen, de fondsen van de vereniging van de mede-eigenaars beheren en een overzicht van schulden en de uitgaven van bewaring, herstel en vernieuwing opstellen. De syndicus is ook als enige aansprakelijk voor zijn beheer en kan zijn bevoegdheden niet overdragen zonder akkoord van de algemene vergadering.

- vereffenaar van vennootschappen: hij kan voor de vennootschap in vereffening elke rechtsvordering instellen en opvolgen, alle betalingen ontvangen, handlichting verlenen met of zonder kwijting, alle roerende waarden te gelde maken, elk handelspapier endosseren, elke betwisting beslechten of onderwerpen aan een scheidsrechterlijke uitspraak en de onroerende goederen openbaar laten verkopen indien nodig voor de betaling van de schulden van de vennootschap.

- commissaris inzake opschorting: hij treedt mogelijk op als commissaris inzake opschorting als een schuldenaar/ondernemer een gerechtelijk akkoord aanvraagt. Dit akkoord wordt toegestaan als de schuldenaar zowel niet ter kwade trouw handelde als op korte termijn zijn schulden niet kan afbetalen waardoor de continuïteit van de onderneming bedreigd raakt (art 9 § 1 Wet Gerechtelijk Akkoord). Een bijkomende voorwaarde is dat de financiële toestand van de onderneming kan worden gesaneerd en het economische herstel ervan mogelijk lijkt (art 9 § 2 Wet Gerechtelijk Akkoord). Volgens art 19 lid 1 W. Gerechtelijk Akkoord wordt deze commissaris ermee belast de

schuldenaar bij te staan bij het bestuur van zijn vermogen, onder toezicht van de rechtbank. Dit houdt in het helpen opstellen van een herstel of afbetalingsplan en tevens toezien en controleren of de schuldenaar zich ook aan dit plan houdt. Hij moet indien nodig ook verslag uitbrengen als de omstandigheden het vereisen.

- voorlopig bewindvoerder: in het kader van een nakend faillissement kan de rechtbank een erkend boekhouder aanstellen als voorlopig bewindvoerder (Art 8 van de faillissementswet van 8 augustus 1997).

- rechter in handelszaken: om benoemd te worden als rechter in handelszaken moet men een werknemers- of werkgeversorganisatie vertegenwoordigen of actief bezig zijn met het reilen en zeilen van de onderneming (Art 205 Gerechtelijk Wetboek).

Een erkend boekhouder kan buiten al de bovenstaande opdrachten ook advies verstrekken aan derden. Hij kan advies verlenen omtrent het opstellen van een financieel plan, de evaluatie van een onderneming en haar aandelen, het vennootschapsrecht, de fiscale en sociale aangelegenheden, de milieuwetgeving. Ook bij de oprichting van een vennootschap en bij bedrijven in moeilijkheden mag hij een adviserende rol vervullen.

Voor starters (personen die nooit eerder zelfstandig zijn geweest) moet de erkende boekhouder gratis advies leveren volgens art. 51, derde lid, van de wet van 22 april 1999. Dit advies heeft als doel het boekhoudkundig, fiscaal en juridisch karakter waarbinnen de startende ondernemer zijn commerciële activiteit zal ontplooien nader toe te lichten. Dit advies is enkel gratis als het gebeurt in het eerste activiteitenjaar van de onderneming.

2.2.1.2 De diplomavereisten voor een kandidaat erkend boekhouder

Natuurlijk kan niet iedereen erkend boekhouder worden. Er zijn een aantal diplomavereisten waaraan voldaan moet worden om aan de stage te kunnen beginnen. Artikel 50 §2 en §3 van de wet van 22 april 1999 somt deze diploma’s op:

• een universitaire studie of een studie van universitair niveau van minstens vier jaar waarin een cursus boekhouding en fiscaal recht is opgenomen (thans master diploma);

• een universitaire studie of een studie van universitair niveau van minstens vier jaar aangevuld met een diploma van minstens één studiejaar met als specialisatie de materies die belangrijk zijn voor de uitoefening van het beroep (master diploma);

• diploma graduaat boekhouding, uitgereikt door een school van het economisch hoger onderwijs (bachelor diploma);

• diploma van het economisch hoger onderwijs van het korte type of van sociale promotie (avondonderwijs in Centra voor volwassenonderwijs) van een afdeling handel, handelswetenschappen, boekhouding of accountancy, bedrijfsadministratie, boekhouden-informatica of boekhouden fiscaliteit (bachelor diploma);

• diploma gegradueerde in bedrijfsbeheer, optie accountancy fiscaliteit, uitgereikt door een hogeschool met studiegebied handelswetenschappen en bedrijfskunde van één cyclus (bachelor diploma);

• diploma of akte, vermeld in KB van 2 oktober 1937 over het statuut van rijkspersoneel, erkend door de Koning na advies van het Beroepsinstituut;

• getuigschrift gelijkwaardig aan één van de bovenstaande akten uitgereikt door een examencommissie van de Staat of van een gemeenschap;

• een diploma van vergelijkbaar niveau, uitgereikt door enige andere instelling en erkend door de Koning na advies van het Beroepsinstituut.

Vooral de eerste vijf diploma’s zijn van belang in dit onderzoek. Al deze diploma’s geven recht op toegang tot de titel van stagiair boekhouder-fiscalist. Men kan zonder ingangsexamens beginnen aan de stage om erkend boekhouder te worden. Er is tevens geen termijn na het behalen van een diploma waarbinnen de aanvraag moet ingediend worden. De aanvraag om als stagiair opgenomen te worden, kan dus evengoed 10 jaar na het behalen van één van de bovenstaande diploma’s gebeuren. De verplichting tot het volgen van een stage geldt voor iedereen ongeacht leeftijd, behaald diploma en eerdere beroepservaring. Op het einde van de stage is er wel een praktisch bekwaamheidsexamen voorzien.

2.2.1.3 Het stageverloop van een kandidaat erkend boekhouder

Het doel van de stage is de stagiair voor te bereiden op de inschrijving op het tableau van de erkende boekhouders of erkende boekhouders-fiscalisten. Er wordt een intensieve vorming op het vlak van zelfstandige beroepspraktijk en plichtenleer meegegeven (stagevademecum, 2007).

• De stagemeester

De stage wordt verricht onder de begeleiding van een stagemeester. Deze zal de werkzaamheden van de stagiair opvolgen en zal hem inwijden in het vak op praktisch en deontologisch vlak. De stagemeester zorgt ervoor dat zijn pupil op grondige wijze met alle aspecten van het werk van een erkend boekhouder in aanraking komt. Als de stage ten einde loopt moet de stagiair op zelfstandige wijze alle taken van een boekhouder (fiscalist) kunnen vervullen en over voldoende praktijkervaring beschikken om te kunnen slagen op het bekwaamheidsexamen. De stagemeester zal zijn pupil ook voorbereiden op dit bekwaamheidsexamen.

• De stageduur en stageverslag

Wat is nu genoeg praktijkervaring om te kunnen slagen op het bekwaamheidsexamen en op een zelfstandige manier eigen klanten te kunnen afwerken? Volgens artikel 51 van de wet van 22 april 1999 moet de stagiair minstens 200 dagen (1000 uren stage) aan zelfstandige beroepspraktijk hebben gepresteerd. Deze uren moeten worden gepresteerd in een periode van minstens één jaar tot maximaal drie jaar. Enkel de werkzaamheden verricht in het kader van een overeenkomst van zelfstandige dienstverlening komen in aanmerking voor de stage.

Het stageverslag dat de stagiair opstelt, is noodzakelijk om het verloop van de stage op te kunnen volgen. Hierin komen de zelfstandige beroepswerkzaamheden die hij of zij heeft verricht of waaraan werd deelgenomen.

• Permanente vorming

De permanente vorming is één van de belangrijkste deontologische verplichtingen voor de leden van het Beroepsinstituut van erkende boekhouders en fiscalisten (BIBF). Als lid van het BIBF is het een absolute noodzaak om steeds op de hoogte te zijn van recente ontwikkelingen betreffende boekhouding, fiscaliteit, vennootschapsrecht, sociale wetgeving en dergelijke meer. De uren die een erkend boekhouder moet spenderen aan permanente vorming verschillen van jaar tot jaar. Voor 2008 is het minimum aantal uren aan permanente vorming voor iedere stagiair of erkend boekhouder (fiscalist) op 40 uur vastgesteld. De stagiairs hebben wel het voordeel dat ze deze veertig uren tellen als uren stage. Er zijn ook een aantal verplichte seminaries die de stagiairs moeten volgen.

• Praktisch bekwaamheidsexamen

Na minstens één jaar stage en minstens duizend uren beroepspraktijk kan de stagiair toegelaten worden om zijn/haar eindexamen af te leggen. Door te slagen op dit praktisch bekwaamheidsexamen loopt de stage ten einde. Het examen bestaat uit zowel een schriftelijke als een mondelinge proef en wordt minstens tweemaal per jaar georganiseerd. Het doel van dit examen is na te gaan of de kandidaat erkend boekhouder (fiscalist) in staat is zijn theoretische kennis in de beroepspraktijk toe te passen met de regels van de plichtenleer indachtig (art. 6, KB 20 jan. 2003).

Het schriftelijke bekwaamheidsexamen wordt onderverdeeld in drie grote rubrieken:

A) de boekhouding en jaarrekening: deze rubriek houdt in: algemene boekhouding, wetgeving op de boekhouding en jaarrekening van ondernemingen, algemene beginselen van financieel beheer, het opstellen, analyseren en kritisch beoordelen van de jaarrekening, de organisatie van boekhouddiensten en de administratieve diensten van de onderneming.

B) fiscaliteit: deze rubriek bestaat uit zowel de directe belastingen (personenbelasting, vennootschapsbelasting en procedure) als de indirecte belastingen (BTW, beginselen

van registratie- en successierechten, beginselen betreffende douane en accijnzen en belastingprocedure).

C) recht: deze rubriek bestaat uit vennootschapsrecht en wetgeving betreffende ondernemingen in moeilijkheden, beginselen van arbeidsrecht en sociaal zekerheidsrecht en de deontologie.

Het resultaat dat de kandidaat erkend boekhouder moet behalen op zijn examens staat beschreven in art. 50 §2 en 3§ van de wet van 22 april 1999. Hij moet op zijn schriftelijke proef minstens 50 procent van de totale punten halen. Hij moet daarenboven minstens 60 procent op de boekhoudvakken en minstens 50 procent op de deontologische vragen behalen vooraleer hij mag overgaan naar de mondelinge proef. De kandidaat erkende boekhouder fiscalist moet nog eens 60 procent behalen op de fiscale vakken. Op de mondelinge proef moet de stagiair ook 60 procent behalen om te slagen. Deze proef bestaat uit een bespreking van het schriftelijk examen en een bevraging over de praktijk van de functie, opdrachten, aansprakelijkheid en plichtenleer van het beroep.

Personen die niet geslaagd zijn en wiens driejarige periode nog niet verstreken is, kunnen het examen overdoen bij een volgende examensessie. Personen waarvan de driejarige periode wel verstreken is, zullen na onderzoek van hun dossier en na eventueel verhoor van de lijst van de stagiairs geschrapt worden. Zij kunnen wel opnieuw een stagevraag indienen. Maar dan begint het verhaal terug van voor af aan met dezelfde verplichtingen betreffende de stage en het bekwaamheidsexamen.

2.2.1.4 Leeftijdspiramide leden BIBF

Als we grafiek twee bekijken zien we dat bijna 75 procent van de leden van het BIBF ouder dan veertig jaar is. 11,92 procent van de leden is reeds ouder dan zestig jaar en kan ieder jaar op pensioen gaan. Binnen dit en tien jaar is de groep tussen de eenenvijftig en zestig jaar (26,66 procent) aan de beurt. Hieruit blijkt dat nieuwe jonge leden noodzakelijk zijn om de baby boom pensionering op te vangen.

Grafiek 2: Leeftijdspiramide leden BIBF

Leeftijdspiramide leden BIBF

40

35

30

25

Procent 20

15

10

5

0

20-30

31-40

41-50

51-60

61-70

+70

Leeftijd

Bron: BIBF (2006)

2.2.1.5 De Beroepsvereniging van erkende Boekhouders en Fiscalisten

Het Beroepsinstituut van Boekhouders (BIB) werd opgericht door het KB van 19 mei 1992. Het doel hiervan was vooral de beroepstitel van boekhouder te beschermen en de uitoefening van het beroep te reglementeren. Deze bescherming werd opgeheven bij art 55 §2 van de wet van 2 april 1999 en werd vervangen door een wettelijke reglementering van het beroep. Het BIB werd zo vervangen door het BIBF.

De opdracht van het BIBF is toezien op de opleiding van de kandidaat boekhouders en het verzekeren van een permanente organisatie van een korps van specialisten. Deze specialisten moeten bekwaam zijn om boekhoudkundige en fiscale werkzaamheden uit te voeren. Het BIBF ziet er op toe dat haar leden de werkzaamheden met bekwaamheid, onafhankelijkheid en professionele rechtschapenheid uitvoeren. Verder waakt het Instituut erover dat haar leden de toevertrouwde opdrachten naar behoren uitvoeren (Art. 44, Wet van 22 april 1999)

2.2.2 De accountant

2.2.2.1 De taken van een accountant

Eerst moet er een onderscheid gemaakt worden tussen externe en interne accountants omdat deze twee verschillende taken mogen uitvoeren. Dit wordt gereglementeerd door de wet van

22 april 1999. De (interne) accountant zal werkzaamheden uitvoeren in ondergeschikt verband via een arbeidsovereenkomst of heeft een betaalde functie bij de overheid. Een externe accountant daarentegen zal alle of sommige van de werkzaamheden op exclusieve wijze, in hoofd- of bijzaak, uitoefenen buiten het kader van een arbeidsovereenkomst of van een door de overheid bezoldigde betrekking. De externe accountant wordt op eigen verzoek ingeschreven op de deellijst van de externe accountants op het tableau (art. 35, wet van 22 april 1999).

In privé ondernemingen, openbare instellingen of voor rekening van elke belanghebbende persoon of instelling mag de externe accountant bij volgende werkzaamheden zijn diensten aanbieden of geregeld uitvoeren (Art. 34, wet van 22 april 1999):

- nazien en corrigeren van alle boekhoudstukken, dit kan al dan niet leiden tot een attest of expertiseverslag bestemd voor derden;

- privé- en gerechtelijke expertise met betrekking tot de boekhoudkundige organisatie van ondernemingen, de analyse van boekhoudtechnische procedures en de positie en werking van de onderneming in functie van de kredietwaardigheid, rendabiliteit en risico’s, ongeacht of dit leidt tot een attest of expertiseverslag bestemd voor derden;

- boekhoudkundige en administratieve diensten bij ondernemingen organiseren en advies verstrekken inzake boekhoudkundige en administratieve organisatie bij ondernemingen;

- organiseren en voeren van de boekhouding van derden;

- verstekken van advies in alle belastingaangelegenheden;

- bijstaan van belastingplichtigen bij het nakomen van hun fiscale verplichtingen;

- vertegenwoordigen van belastingplichtigen bij het nakomen van hun fiscale verplichtingen. Als de accountant voor deze belastingplichtige ook bijzondere controleopdrachten uitvoert, mag hij ze echter niet vertegenwoordigen;

- de bijzondere controleopdrachten, zoals: beperking of opheffing van het voorkeurrecht, fusie en splitsing en vereffening van vennootschappen, vertegenwoordiging van een vennoot in zijn individuele onderzoeks - en controlebevoegdheid, omzetting van bepaalde vennootschappen naar een andere rechtspersoon, het uitkoopbod en de uitgifte van aandelen zonder vermelding van nominale waarde beneden de fractiewaarde van de oude aandelen. Bijstand en vertegenwoordiging van een vennoot in zijn individuele onderzoeks - en controlebevoegdheid is een monopolieopdracht voor de accountants.

De “gewone” of interne accountant mag ook alle bovenstaande opdrachten uitvoeren met uitzondering van het afgeven van een attest of expertiseverslag bestemd voor derden en de bijzondere controleopdrachten. Bijzondere controleopdrachten zijn zo belangrijke verrichtingen dat de vennootschapswetgeving de ondernemingen verplicht een boekhouddeskundige aan te stellen. Bij grote ondernemingen zal dit altijd een commissaris zijn. Maar kleine en middelgrote ondernemingen kunnen kiezen tussen een revisor en een externe accountant (IAB, 2008). Uitzonderingen hierop zijn de inbreng in natura en quasi inbreng, deze behoren exclusief tot de taken van de bedrijfrevisor.

Er zijn een paar parameters die bepalen of een onderneming nu klein of middelgroot is of groot. Artikel 15 § 1 uit het Wetboek van Vennootschappen bepaalt dat een onderneming klein is als aan volgende voorwaarden voldaan is:

• het gemiddeld personeelsbestand van de onderneming is kleiner dan 100;

• de onderneming overschrijdt de laatste twee boekjaren niet meer dan één van de volgende voorwaarden:

- jaargemiddelde personeelsbestand: 50

- jaaromzet (exclusief btw): 7.300.00 euro

- balanstotaal: 3.650.000 euro

Er zijn nog heel wat andere opdrachten die de accountant mag uitvoeren maar het is niet de bedoeling van deze thesis om hier nog veel dieper op in te gaan. Deze topic geeft wel aan dat de accountant heel wat taken mag vervullen, vooral voor de kleine en middelgrote ondernemingen.

2.2.2.2 De diplomavereisten voor een kandidaat accountant

Om accountant te worden zijn er net als bij de erkende boekhouders ook diplomavereisten. Deze vereisten worden omschreven in artikel 19 van de wet van 19 april 1999 en zijn als volgt:

• universitair diploma of een diploma van hoger onderwijs van universitair niveau met een minimumduur van vier jaar;

• een diploma van hoger economisch onderwijs of een diploma van gegradueerde binnen het studiegebied van handelswetenschappen en bedrijfskunde van één cyclus;

• een buitenlands diploma als deze gelijkwaardig is aan het Belgisch diploma in één van de bovenstaande disciplines.

Deze diplomavereisten kunnen echter wijzigen door de nieuwe Bologna akkoorden. Door deze nieuwe regelgeving zouden enkel universitaire afgestudeerden nog de titel van accountant kunnen behalen (Accountancy and Tax, 2006).

2.2.2.3 Het stageverloop van een kandidaat accountant

Het accountantsberoep wil de beste en slimste leerlingen aantrekken (Xxxxxx en Xxxxxxxxxx, 1997). De toekomst van het beroep en de bijhorende status hangen immers af van de mogelijkheid om deze studenten aan te trekken (Fedoryshyn en Hintz, 2000). Het stageverloop van de accountant wordt volledig beschreven in het KB van 8 april 2003. De aangehaalde wetten komen allemaal uit dit KB, tenzij anders aangeduid.

• Toelatingsexamen

Iedereen die een accountant wil worden, moet eerst een toelatingsexamen afleggen. Dit examen wordt tweemaal per jaar georganiseerd. Het is een schriftelijk examen en is uitsluitend bedoeld om de theoretische kennis van de kandidaten te testen. Artikel 3 § 1 somt de vijfentwintig onderdelen op waaruit het examen voor accountants moet bestaan (zie ook bijlage 1). De belastingconsulenten moeten zestien examens afleggen.

De kandidaat kan wel een aantal vrijstellingen bekomen op basis van een eerder behaald diploma. Het IAB stelt in samenwerking met vertegenwoordigers van de betrokken onderwijsinstellingen ieder jaar een concordantietabel op. Hierin worden de vrijstellingen opgenomen waarvan de kandidaat kan genieten. Deze zijn niet alleen afhankelijk van de gevolgde opleiding maar ook van de onderwijsinstelling waar de kandidaat zijn opleiding genoten heeft.

Volgens artikel 5 § 1 kan de kandidaat zich gedurende een periode van vijf opeenvolgende jaren vijfmaal aanbieden om te slagen op alle onderdelen die hij volgens de concordantietabel moet afleggen. Als de kandidaat niet slaagt op alle onderdelen kan hij bij de volgende deelname wel vrijstellingen bekomen voor de vakken waarop hij geslaagd was.

• De stagemeester

Als de kandidaat slaagt voor al zijn ingangsexamens moet hij volgens art. 17 § 1, 3de paragraaf eerst een stageovereenkomst sluiten met een stagemeester. Daarna moet hij een aanvraag indienen bij de Stagecommissie (Art. 17 § 1, 2de paragraaf). Indien de kandidaat aan alle voorwaarden voldoet zal deze commissie zijn goedkeuring doorgeven aan de Raad die de uiteindelijke beslissing zal nemen om de kandidaat al dan niet op te nemen (Art. 19, 2de paragraaf).

De stagemeester moet zorgen voor de goede beroepsvorming en de deontologische vorming van de stagiair. Hij moet de stagiair werk geven dat binnen het kader valt van de werkzaamheden die aan de accountants zijn toevertrouwd en begeleidt hem bij de uitvoering ervan. Hij zorgt er ook voor dat de stagiair op het einde van de stage voldoende ervaring bezit om aan het bekwaamheidsexamen deel te nemen (Art. 43).

• Stageduur en stageverslag

Wanneer er aan al de voorgaande voorwaarden voldaan is, kan de uiteindelijke stage beginnen. Deze begint altijd op 1 januari en duurt in principe drie jaar, verlengingen zijn echter ook mogelijk (Art. 27 § 1). Volgens art. 37 is de stagiair verplicht minstens duizend uur per jaar te wijden aan zijn stage. Het doel van de stage wordt in artikel 8 omschreven als volgt: “ De stage heeft tot doel de kandidaten voor te bereiden op de uitoefening van de activiteiten van accountant en/of belastingconsulent door te voorzien in hun vorming met betrekking tot de beroepspraktijk en de plichtenleer”.

Tijdens de stage is de kandidaat verplicht deel te nemen aan tussentijdse proeven. De stagecommissie moet op het einde van elk stagejaar de verworven beroepsvorming evalueren (Art. 9, 8°). Hier ligt de nadruk natuurlijk op de praktische kennis en niet meer op de theoretische kennis zoals bij de ingangsexamens. Daarnaast moet de stagiair ook deelnemen aan voordrachten, seminaries en alle andere activiteiten die door de stagecommissie of het Instituut worden georganiseerd (Art. 38 § 1). De stagiair houdt ook nog een stagedagboek bij: hierin geeft hij een overzicht van de taken die hij heeft vervuld (Art. 39).

• Permanente vorming

De leden van het Instituut moeten per jaar gemiddeld 40 uur besteden aan activiteiten die bijdragen tot de verbetering van hun beroepskennis. Zij brengen jaarlijks verslag uit over hun vorming aan het IAB (Art 33 van het KB van 1 maart 1998).

• Het praktische bekwaamheidsexamen

Ten slotte is er nog het bekwaamheidsexamen, dat de stagiair mag afleggen wanneer hij zijn stage voltooid heeft (Art. 48). Men probeert met dit examen na te gaan of de kandidaat zijn kennis kan toepassen in de praktijk met de wetten en regels van plichtenleer indachtig (Art. 50). Het examen bestaat uit zowel een schriftelijk als een mondeling gedeelte. Het schriftelijk examen behelst één of meerdere praktische toepassingen. Men moet men minstens 50 procent behalen op dit examen om door te gaan naar de mondelinge proef. Als de kandidaat meer dan 60 procent haalt, is hij vrijgesteld voor het schriftelijke gedeelte indien hij niet slaagt voor zijn mondeling examen. Het mondelinge examen is een bespreking van het schriftelijke gedeelte en een ondervraging over de praktijk van het beroep, de opdrachten, de aansprakelijkheid en de plichtenleer van de accountants.

Als de kandidaat slaagt op het bekwaamheidsexamen kan hij zich laten inschrijven als accountant. De toegang tot het beroep is dus strikt gereglementeerd. Het lange en harde werk om uiteindelijk accountant te worden kan veel potentiële accountants tegenhouden. Maar men kan terecht ook argumenteren dat op deze manier alleen de echt gemotiveerde kandidaten overblijven.

2.2.2.4 Leeftijdspiramiden leden IAB

Uit grafiek 3 kunnen we concluderen dat er ook bij het IAB een grote nood is aan jonge professionals. Wie gaat er de grote groep accountants opvangen tussen de 50-59 jaar als deze op pensioen gaan?

Grafiek 3: Leeftijdspiramide leden IAB

Bron: IAB (2006)

2.2.2.5 Het Instituut voor Accountants en Belastingconsulenten

Het beroep wil niet alleen de beste en slimste kandidaten aantrekken maar ook bekwame accountants verzekeren. Daarom heeft men het Instituut voor accountants en belastingconsulenten opgericht (IAB). Het Instituut wordt gereguleerd door de wet van 22 april 1999. Het Instituut controleert of hun leden de opdrachten goed uitvoeren met bekwaamheid, onafhankelijkheid en professionele rechtschapenheid indachtig (Art. 3). Er kunnen zowel natuurlijke personen als rechtspersonen lid worden van het Instituut (Art. 4). Deze worden door het Instituut ieder jaar op één januari ingeschreven op het tableau (Art. 5

§1). Aangezien de accountant een beschermd beroep is, mag de rechtspersoon of de natuurlijke persoon deze titel alleen gebruiken als het Instituut hem deze hoedanigheid levert (Art. 16). Wie zich toch onrechtmatig deze titel toeëigent, wordt bestraft met een geldboete (Art. 58).

De leiding van dit Instituut wordt verzekerd door de Raad en bestaat uit een voorzitter, een ondervoorzitter en zes Nederlandstalige leden en zes Franstalige leden. Als de voorzitter Nederlandstalig is dan is de ondervoorzitter Franstalig en omgekeerd (Art. 10). Deze Raad legt de technische en deontologische normen en aanbevelingen vast (Art. 27). Ze ziet tevens toe dat de leden hun taken naar behoren uitvoeren en in het bijzonder dat alle leden zich

permanent blijven bijscholen (Art. 28 § 1). Verder kan de Raad, als een lid zich strijdig opstelt tegenover artikel 28, van een lid eisen de huidige taak te schorsen of geen nieuwe taken meer te aanvaarden als het na een waarschuwing nog steeds gevolg geeft aan deze aanmaning (Art. 29).

2.2.3 De revisor

2.2.3.1 De taken van een revisor

De belangrijkste taak van de bedrijfsrevisor is de audit. In het kader van de audit noemt men de bedrijfsrevisor de commissaris van de vennootschap. Via de audit zal de commissaris een oordeel vellen over de getrouwheid van de jaarrekening of de geconsolideerde jaarrekening. Hij zal nagaan of deze nog materiele fouten bevat. Dit zijn fouten die ervoor zorgen dat de gebruiker van de jaarrekening een beslissing neemt die hij nooit zou genomen hebben indien de jaarrekening geen fouten bevat. De audit in vennootschappen is nog steeds het monopolie van de bedrijfsrevisor.

Alle grote ondernemingen, verenigingen zonder winstoogmerk (vzw) en private stichtingen zijn verplicht een commissaris te benoemen om verslag uit te brengen aan de algemene vergadering over de jaarrekening of geconsolideerde jaarrekening. Bij de taken van de accountant worden de bepalingen opgesomd of een onderneming groot of middelgroot/klein is. De benoeming van een commissaris gebeurt door de algemene vergadering van de vennootschap (Art. 130 eerste lid van het wetboek van vennootschappen). Deze algemene vergadering zal ook de bezoldiging van de commissaris bepalen bij aanvang van de opdracht (Art. 134 §1 van het wetboek van vennootschappen). Dit honorarium moet voldoende zijn om de naleving van de controlenorm van het Instituut der Bedrijfsrevisoren (IBR) te waarborgen.

Als commissaris wordt men benoemd voor minstens drie jaar (Art. 135 van het Wetboek van Vennootschappen). De commissaris kan alleen ontslagen worden door de algemene vergadering als hier een wettelijke reden voor is. Een voorbeeld hiervan is nalatigheid of fysiek niet meer geschikt zijn om de opdracht te vervullen omdat men bijvoorbeeld voor een

lange periode in het ziekenhuis ligt. Anderzijds mag de revisor ook geen ontslag nemen tenzij wegens persoonlijke gewichtige redenen (ziekte) of als hij de redenen voor zijn ontslag op de algemene vergadering uiteenzet.

De revisor treedt niet alleen op in de hoedanigheid van commissaris. Er zijn aan hem ook een aantal additionele wettelijke opdrachten toegekend. De leden van het IBR mogen ook alle opdrachten van de erkende boekhouders uitvoeren. Deze werden al besproken bij de erkende boekhouders. Verder mogen ze ook de bijzondere controleopdrachten uitvoeren die werden besproken bij de accountants en hebben ze een monopolie op de inbreng in natura en de quasi inbreng.

2.2.3.2 De diplomavereisten voor een kandidaat revisor

Personen die revisor willen worden, moeten voldoen aan volgende voorwaarden die opgesomd worden in art. 12 van het KB van 30 april 2007:

• houder zijn van een universitair diploma of gelijkwaardig erkend (hogeschool twee cycli) van minimaal vier jaar;

• xxxxxx zijn van een diploma van een buitenlandse universiteit erkend door de Belgische autoriteiten;

• een persoon die zeven tot vijftien jaar adequate beroepservaring heeft;

• de overstapregeling: na zeven jaar IAB kan men overstappen naar het IBR.

De bedrijfsrevisoren kunnen als zelfstandige werkzaam zijn, in dienst zijn van een bedrijfsrevisorenkantoor of als vennoot of op een andere manier verbonden zijn aan een bedrijfsrevisorenkantoor.

2.2.3.3 Het stageverloop van een kandidaat revisor

De stage van de revisor wordt gereguleerd door het KB van 30 april 2007. Alle artikels die hier worden opgesomd komen dan ook uit dit KB tenzij anders aangegeven.

• De toelatingsexamens

Om toegelaten te worden tot de stage van de bedrijfsrevisor moeten er eerst toelatingsexamens afgelegd worden. Dit examen wordt éénmaal per jaar georganiseerd in de loop van de maand oktober (art. 13) en bestaat uit 19 vakken waarvoor er wel vrijstellingen mogelijk zijn. De 19 vakken betreffen in praktijk 23 examens. De vrijstellingen op deze examens worden bepaald op basis van het inschrijvingsformulier. Dit formulier moet geattesteerd worden door de betreffende hogescholen of universiteiten. Ook hier wordt voor iedere onderwijsinstelling apart het aantal vrijstellingen bepaald.

Deze toegekende vrijstellingen zijn vastgesteld voor onbepaalde duur. Op de overgebleven examens moet de kandidaat minstens een globaal resultaat van 60 procent halen om te slagen. Als hij niet op alle vakken geslaagd is, krijgt hij wel vrijstellingen voor onbepaalde duur voor de vakken waarop hij de benodigde 50 procent heeft behaald. Hij kan als hij wil examens van bepaalde vakken opnieuw afleggen waar hij meer dan 50 procent op heeft gehaald om zo zijn globaal resultaat te laten stijgen. De stagiair kan zich tevens onbeperkt herinschrijven voor de examens.

• De stagemeester

Voordat de kandidaat kan toegelaten worden tot de stage moet hij tot een akkoord komen met zijn stagemeester. De stagemeester kan zowel een natuurlijk persoon zijn als een bedrijfsrevisorenkantoor, hij moet bij aanvang van de stage wel al vijf jaar de hoedanigheid van bedrijfsrevisor bezitten (art. 2 § 2).

De stagemeester verbindt zich om de stagiair te begeleiden. Hij moet de kandidaat van opdrachten voorzien die hij zelf kan controleren. Indien de stagemeester werkt voor een

onderneming die over meerdere vestigingen beschikt, zal de stagiair altijd in het kantoor waar de stagemeester zich bevindt werken. Verder moet de stagemeester ook voorzien in de deontologische vorming en beroepsopleiding van zijn pupil (art. 29).

• Het stageverloop en de stageduur

Als de stageovereenkomst goedgekeurd wordt door de Stagecommissie kan de eigenlijke stage beginnen. Het doel van de stage is natuurlijk de voorbereiding van de stagiair op het beroep van bedrijfsrevisor door hem te voorzien van een goede vorming.

De stage begint altijd op 1 juli van elk jaar en duurt minstens drie jaar (art. 3). De stagiair moet minstens 1000 uur per stagejaar revisorale opdrachten vervullen. De duur van de stage kan driemaal verlengd worden met één jaar als de Stagecommissie de opleiding onvoldoende vond of over te weinig info beschikt om de stage te beoordelen (art. 22).

Het IBR organiseert ieder jaar een aantal seminaries, deze zijn echter facultatief. De stagiair kan als hij wil geen enkel seminarie volgen en toch deelnemen aan de examens. Als de kandidaat echter niet slaagt voor zijn examens kan de Stagecommissie hem wel verplichten één of meer seminaries bij te wonen om zo zijn tekortkomingen te verbeteren.

De stagiair moet ook nog volgende drie stage examens afleggen:

• uitdieping basiskennis: boekhoudtechnieken, financiële analyse, vennootschapsrecht, consolidatie en boekhoudrecht

• controle: externe en interne controle en controle geconsolideerde jaarrekening

• het beroep: bijzondere opdrachten, ondernemingsraad en controleverslag

Ieder jaar wordt er rond eind september - begin oktober een examen georganiseerd. De stagiair kiest zelf wanneer hij tijdens de stage de examens zal afleggen. Er moet voor elk vakkenblok minstens 60 procent behaald worden. Er zijn geen vrijstellingen mogelijk voor afzonderlijke vakken, enkel per vakkenblok. Als de kandidaat voor een vak een onvoldoende haalt en toch 60 procent in totaal behaalt, moet hij het gebuisde vak niet

meer afleggen. Het aantal deelnames aan de examens per vakkenblok is onbeperkt. Als de drie examenblokken niet afgelegd worden in de drie jaar stage wordt de stage verlengd met maximaal drie jaar. Daarna wordt de stagiair geschrapt.

Het stagedagboek dat de stagiair bijhoudt, moet de Stagecommissie toelaten een beeld te vormen over de kwaliteit van de stage. In het stagedagboek komt een verslag van de uitgevoerde activiteiten.

• Permanente vorming

De revisor wordt door de norm permanente vorming verplicht tot jaarlijkse bijscholing. Elke revisor moet minstens 120 uren over een tijdspanne van drie jaar besteden aan activiteiten die bijdragen tot zijn professionele ontwikkeling. Er wordt wel een minimum van 20 uren per jaar verwacht. De revisor kan dus het eerste jaar 80 uren bijscholing volgen en dan de twee jaren erop nog 20 uren.

• Praktisch bekwaamheidsexamen

Als de stage afgelopen is na drie jaar volgt er nog het bekwaamheidsexamen. Via dit examen kan men beoordelen of de stagiair bekwaam is om het beroep van bedrijfsrevisor uit te voeren (art. 32). Dit examen wordt tweemaal per jaar georganiseerd in mei-juni en in november–december. Er wordt zowel een mondelinge als een schriftelijke proef afgenomen (art. 34). De schriftelijke proef is een case study. De mondelinge proef is een verdediging van de schriftelijke proef en een mondelinge ondervraging over de vakken in verband met het beroep van bedrijfsrevisor. De kandidaat beschikt over vijf kansen om het bekwaamheidsexamen af te leggen binnen een periode van vijf jaar vanaf de beslissing om de kandidaat toe te laten tot het examen.

2.2.3.4 Leeftijdspiramide leden IBR

Volgens het jaarverslag van het IBR van 2006 valt er sinds 2000 geen stijging van het aantal stagiairs meer op te meten. In 2004 waren er op het einde van het jaar 484 stagiairs en op het einde van 2006 waren er dit nog 409.

Volgens ditzelfde jaarverslag stelt men tegenover de cijfers van 2000 een verschuiving vast van de leeftijdscategorie tussen 25-39 jaar naar de leeftijdscategorie tussen 45-59 jaar. In 2000 was 35 procent van de leden tussen 45-59 jaar oud terwijl in 2006 dit 42 procent was. In de leeftijdscategorie tussen 25-39 jaar valt er een omgekeerde trend op te merken: een daling van 42 procent in 2000, naar 32 procent in 2006. De leeftijdscategorieën van alle leden van het IBR in 2006 worden weergegeven in grafiek 4.

Grafiek 4: Leeftijdspiramide leden IBR

Leeftijdspiramide

35,00%

30,00%

25,00%

20,00%

Procent

15,00%

10,00%

5,00%

0,00%

00-00 00-00 00-00 00-00 60-69

+70

Leeftijd

Bron: IBR jaarverslag (2006)

2.2.3.5 Het Instituut van de Bedrijfsrevisoren

Het woord revisor ontstond voor het eerst officieel in België in 1935 toen de bankrevisor in het leven geroepen werd. Deze hadden de taak om banken te controleren op de uitgifte van effecten en aandelen. De achterliggende reden hiervoor was het Interbellum met de grote

economische crisis. Op 3 maart 1947 wordt een wetsvoorstel ingediend ter oprichting van het IBR. Dit voorstel wordt pas goedgekeurd bij de wet van 22 juli 1953.

Het Instituut wordt geleid door een Raad die bestaat uit: twaalf bedrijfsrevisoren, één voorzitter en één ondervoorzitter. Zij worden allen benoemd door de algemene vergadering van het Instituut. Het dagelijks beheer is in handen van een Uitvoerend Comité.

Het IBR moet waken over de opleiding van hun stagiairs en voorzien in een korps van specialisten die bekwaam zijn de functie van bedrijfsrevisor te vervullen met alle vereisten inzake bevoegdheid, onafhankelijkheid en beroepseerlijkheid. Het kijkt tevens toe of de leden de aan hun toevertrouwde taken wel naar behoren uitoefenen, de zogenaamde kwaliteitscontrole (art. 3 wet van 22 juli 1953). Alle bedrijfsrevisoren zijn van rechtswege lid van het IBR. Het instituut onderwerpt zijn leden aan een strenge beroepsethiek.

Hoofdstuk 3: Het imago van de accountants

In dit hoofdstuk wordt eerst uitgelegd wat een attitude is en welke link er bestaat tussen een attitude en een imago. Daarna volgt een bespreking van het imago van de accountants en de Accounting Attitude Scale. Het hoofdstuk eindigt met een antwoord op de vraag of een imago veranderd kan worden.

3.1 Het begrip attitude, en de link met imago

Het woord attitude is eigenlijk een meer wetenschappelijk klinkend synoniem voor gezindheid, instelling, mentaliteit of geesteshouding. Het begrip attitude werd pas voor het eerst geïntroduceerd in wetenschappelijke studies in 1918. Er werden toen een aantal zeer beperkte definities geformuleerd. In 1957 werd attitude omschreven als “de graad van positief of negatief effect die geassocieerd werd met een psychologisch object” (Xxxxxxx, 1957). Dit psychologisch object werd dan verder geformuleerd als “alles waarvoor of waartegen men iets kan voelen”. Natuurlijk is ook deze definitie nog veel te beperkt om een complex begrip als attitude te omschrijven, maar het raakt wel de kern van het attitudebegrip.

Elk gedrag dat een mens uitbrengt kan beschouwd worden als het resultaat van twee grote categorieën van determinanten. De eerste determinant is het fylogenetische aspect, dit zijn de erfelijke eigenschappen van een individu. De tweede determinant is het ontogenetische aspect, dit zijn de complexe en soms zeer veranderlijke geheel van interne en externe prikkels die op elk ogenblik van zijn ontwikkeling op de mens inspeelt (Nuttin, 1999).

Enerzijds is het gedrag van verscheidene mensen op eenzelfde situatie meestal zeer verschillend. Zo kan iemand pro accountants zijn en iemand anders totaal geen affectie vertonen tegenover het beroep. Anderzijds blijft het gedrag van één persoon tegenover een bepaald object met zeer sterk veranderlijke situaties toch constant. Op die manier zal iemand die een positief beeld heeft omtrent accountants dit op een duurzame wijze behouden, onafhankelijk van de wisselende complexe stimuluseigenschappen. Dit wil dus zeggen dat de interne eigenschappen van een persoon een belangrijkere invloed op het gedrag hebben dan de

hier en nu gegeven situationele eigenschappen (Nuttin, 1999). Deze interne eigenschappen worden in de sociale psychologie omschreven als attitude. Deze attitude wordt niet erfelijk doorgegeven maar wordt verworven door vroegere ervaringen en door sociaal beïnvloed gedrag.

De interne gedragsdispositie bestaat dus uit een drietal basisdimensies. In elk van de volgende dimensies kan de gedragsdispositie ontstaan, gevormd en gewijzigd worden:

• De kennis of cognities over het attitudeobject. Dit wil zeggen de positieve en/ of negatieve aspecten die een persoon weet, meent te weten of gelooft over het object.

• De emoties en affecties van een persoon tegenover het attitudeobject. Dit zijn de positieve en/ of negatieve aspecten en soms meer complexe gevoelens die het object oproept.

• Concreet gedrag tegenover het attitudeobject. De intenties of alles wat een persoon bereid zou zijn te doen, bewust nastreeft of wenst in verband met het attitudeobject.

Een wijziging in één van de voorgaande dimensies kan ook een verandering veroorzaken in een andere dimensie. Nieuwe informatie over iemand verandert de kennis over het attitudeobject maar zal misschien ook de emoties of gedrag tegenover dit object wijzigen.

Om het imago van een object te meten maakt men best gebruik van attitudeschalen. De reden hiervoor is dat het imago wordt beschouwd als de theoretische en operationele equivalent van attitude. Xxxxxxxx (1967) definieert imago als volgt: “het is een aangeleerde neiging om op een consistente wijze een object of persoon positief dan wel negatief te evalueren”. Imago is dus de neiging van een individu om een object bij de eerste aanblik positief dan wel negatief te beoordelen. Deze neiging is opgebouwd uit alle associaties die een individu met betrekking tot het object heeft opgeslagen. Een attitude is opgebouwd uit beliefs. Dit zijn associaties tussen het object en de verschillende attributen van dit object (Eagly en xxxxxxx, 1993).

3.2 Het imago van de accountants, te meten via de Accounting Attitude Scale

Het imago van de accountants werd door de jaren heen al vaak bestudeerd. Xxxxxx (1965) omschrijft accountants als mensen met zeer slechte communicatieve vaardigheden die het allerliefste met cijfertjes werken. De creativiteit is bij accountants meestal ver te zoeken en ze zullen enkel verandering toestaan als ze hierop goed voorbereid zijn. Xxxxxxx (1966) bestudeerde Nederlandse accountancystudenten en vergeleek hen met studenten uit andere studierichtingen. De accountancystudenten wilden beduidend minder samenwerken met andere personen en minder creatieve jobs dan andere studenten.

De media spelen een belangrijke rol in het creëren van stereotypes. Accountants worden in de fictieve literatuur vaak gekarakteriseerd als monotoon, saai, oninteressant, somber en als personen zonder emoties. Het populaire beeld in de boeken is deze van een kalende persoon op middelbare leeftijd die teveel bezig is met details, onzeker overkomt en geen sociale vaardigheden bezit (Xxxx, 1992). Een reden waarom er in de fictieve literatuur weinig aandacht besteed wordt aan accountants is omdat hij nooit zonder werk zit en zich dus niet kan storten in een of ander avontuur. Hij is met andere woorden te saai om opgenomen te worden in een verhaal (Stacey,1958, p104).

In de audiovisuele media zijn deze stereotypes ook frequent terug te vinden. Op het witte doek zijn accountants dikwijls blanke mannen in een ondergeschikte functie met een grote toewijding tot het beroep (Kyriacou, 2000). Kinderen zullen zich op basis van films een bepaald beeld vormen over het beroep van de accountant. Niet onbelangrijk, als men weet dat percepties en stereotypes die personen vormen op jongere leeftijd een grote invloed hebben op de carrièrebeslissingen die later in het leven genomen worden (Holland, 1973). Maar niet alleen de eigen mening is een doorslaggevende factor in de studiekeuze, ook de opinie van de sociale omgeving telt mee in de uiteindelijke beslissing (Xxxxxxxx, 1998).

Heden ten dage percipiëren we de accountant nog steeds als degelijk en betrouwbaar. Deze begrippen worden vaak verbonden met stoffig en star. Maar het klassieke beeld van de accountant als rekenmeester is in de realiteit toch definitief verdwenen. Het

accountantsberoep veranderde drastisch door de technologische vooruitgang en de toenemende globalisatie (Xxxxxxxx en Sack, 2000). Eén van de belangrijkste effecten hiervan was dat de rol en de verantwoordelijkheid van de accountant wijzigde. Voor deze evolutie bevond de verantwoordelijkheid van de accountant zich meer op de achtergrond. Hij stelde toen gestandaardiseerde verslagen op, controleerde de boekhouding en vervulde nog enkele andere administratieve functies. De accountants voerden gewoon hun job uit zonder al te veel aandacht te schenken aan de manier waarop ze de diensten aanboden aan hun cliënteel (Xxxxx et al, 2003). Onderhandelen, leiderschap en technologische vaardigheden droegen weinig bij tot het succes van de accountants.

Tegenwoordig handelen accountants echter steeds meer als consultant. Ze helpen zoeken naar oplossingen voor zakelijke en organisatorische problemen (Xxxxxx en Sorensen, 1999). De grote evolutie zit dan ook in deze toenemende focus op de klant. Innovaties zoals de balanced scorecard vormen een extra hulpmiddel voor managers om hun strategische doelen te bereiken (Kaplan en Norton 1996).

De accountant is een intermediair tussen beleid en uitvoering. Naast een controlerende taak heeft de accountant nu ook in toenemende mate een adviserende taak. Voor deze nieuwe opdrachten moet hij beschikken over totaal andere eigenschappen dan voorheen zoals creativiteit, oplossingsgerichtheid en flexibiliteit (werken bij de overheid, 2008).

Accountants moeten nu beter kunnen communiceren met hun cliënteel. Vroeger hanteerden accountants vaak al te technische benamingen om beter over te komen bij hun klanten. Ze wilden indruk maken met de kennis van hun beroep om zo de klanten aan zich te binden en professioneel over te komen. Maar ondernemers willen nu veel meer betrokken zijn bij het financiële reilen en zeilen van de onderneming. De accountant moet nu op een adequate manier alles kunnen uiteenzetten aan zijn klanten.

Hoe kan men nu best het imago van de accountant meten? Zoals eerder besproken, op het einde van sectie 2.1, gebeurt dit het beste via een attitudeschaal. Xxxxx X. Xxxxxx (1991) heeft specifiek om het imago van de accountants te meten de Accounting Attitude Scale (AAS)

ontworpen (bijlage 2). Hij deed onderzoek naar de eigenschappen van de accountancystudenten. In dit onderzoek werd ook de attitude van de studenten tegenover het accountantsberoep gemeten met behulp van de AAS (Xxxxxx en Deines, 1995; Xxxxxx en Xxxxxxxx, 1996; Xxxxxx et al., 2002).

Xxxxxx vergeleek de karakteristieken van de accountancy studenten over de jaren heen (tussen 1991 en 2000). Deze karakteristieken waren: demografie, kwaliteit van de student, de timing van de majorkeuze, factoren die de majorkeuze bepalen, carrièreplanning van de student, de extra-curriculaire activiteiten van de studenten en de attitude tegenover het accountantsberoep (Xxxxxx en Vendrzyk, 1996; Xxxxxx et al., 2002). In de periode van 1991 en 1995 veranderde de attitude van de studenten jaar na jaar (Xxxxxx and Xxxxxxxx 1996). De vrouwelijke studenten haalden ieder jaar een hogere score dan hun mannelijke collega’s. Zij hadden dus een positiever beeld van het imago van de accountant.

In een studie van Xxxxxxx en Marriot (2003) wordt met behulp van de AAS onderzocht wat de attitude is van de Britse studenten tegenover het accountantsberoep. In dit onderzoek gaat men ervan uit dat de attitude tegenover het beroep wijzigt in de loop van het jaar. Deze hypothese wordt bevestigd. Bij aanvang van de studie blijkt dat de studenten een positief beeld van het beroep hebben. Op het einde van de studie valt dit positieve imago toch significant terug. Ze vinden de taakinhoud minder leuk dan ze eerst gedacht hadden en ze beschouwen het onderwerp als minder interessant.

3.3 Het imago veranderen

Het imago van een beroep heeft een belangrijke invloed op de studiekeuze van de studenten. Een slecht imago zal de aantrekkelijkheid van de job doen dalen (Xxxxx en Xxxxxx, 1999). Als de aantrekkelijkheid van een beroep daalt, zullen minder studenten een studiekeuze maken die tot dit beroep leidt. Om het imago te verbeteren, moet men tegelijk proberen te weten te komen wat de aantrekkelijke punten van dit beroep zijn en proberen de stereotypes die rond dit beroep hangen te doorbreken.

Het imago van de accountants speelt dus een zeer belangrijke rol op de carrièrekeuze, en zo dus ook op de studiekeuze van de studenten. Dit imago bleek, zoals eerder vermeld, in het verleden niet al te positief te zijn. Veel accountancy studenten zullen al gehoord hebben: “wat een saaie richting volg jij”. Als een bepaald beroep een saai imago heeft, zal het meer moeilijkheden ondervinden om de beste en meest getalenteerde studenten aan te trekken, wat toch één van de doelstellingen is van het beroep (Xxxxx en Xxxxxx, 1999).

Indien men wereldwijd meer studenten in de accountancysector wil lokken, zal het imago van het beroep dus significant verbeterd moeten worden. Als studenten een positieve perceptie hebben ten opzichte van het beroep zullen ze sneller geneigd zijn om de studies aan te vatten. Uit onderstaande grafiek blijkt dat het aantal afgestudeerde studenten in België die de studierichting accountancy-fiscaliteit volgen ieder jaar afneemt. Niettegenstaande valt er de laatste jaren toch weer een lichte stijging op te merken.

Grafiek 5: Aantal afgestudeerden studenten in België in de studierichting accountancy- fiscaliteit.

accountancy-fiscaliteit

1.400

1.200

1.000

800

600

400

200

0

1996- 1998-

1997 1999

2000-

2001

2002-

2003

2004-

2005

accountancy-fiscaliteit

Bron: Ministerie van Onderwijs en Vorming – afdeling Hoger Onderwijs cel gegevensbeheer (2006)

Er zijn niet alleen minder studenten accountancy-fiscaliteit, er zijn ook minder studenten die na deze studie, nog accountant willen worden. Volgens een studie in opdracht van the

National Association of Colleges and Employers blijkt dat de helft van de Amerikaanse accountancy studenten in de publieke sector gaat werken. De andere helft gaat naar de privé- sector waar ze de boekhouding voeren of een totaal ander werk verrichten zoals human rescources of IT management. Maar na twee tot vier jaar verlaat het grootste deel de publieke sector om in de privé- sector te gaan werken. We kunnen dit ook extrapoleren naar België.

De big-4 (PricewaterhouseCoopers, Deloitte & Touche, Ernst & Xxxxx en KPMG) zijn zeer populaire werkgevers onder de accountancy studenten; ze behoren zelfs tot de favorieten van de universiteitsstudenten. In een onderzoek bij 17,170 Belgische laatstejaarsstudenten blijken de universiteitsstudenten het meeste te kiezen voor een carrière bij PricewaterhouseCoopers (PWC), Deloitte en KPMG (accountancymagazine, 2007). Maar zelfs hier nemen de studenten meestal hun ontslag na twee tot vier jaar. Het is voor velen een statussymbool om bij één van deze bedrijven gewerkt te hebben. Meestal hoor je studenten al spreken over vertrekken nog voor ze er aan de slag zijn. Een vaak gehoorde zin is: “ Ik ga daar twee tot vier jaar ervaring opdoen en dan kan ik overal beginnen”.

Het is dus zeer belangrijk om de stereotypering te doorbreken. Een stereotype bestaat uit de overtuiging dat een persoon bepaalde persoonlijkheidstrekken en gedragsvoorkeuren heeft, enkel en alleen omdat hij/zij tot een bepaalde groep behoort (Roediger, 2001). Een stereotype bestrijden is zeer moeilijk, omdat men bij het tegenbewijs dit eerder gaat beschouwen als de uitzondering die de regel bevestigt (Xxxxx en Xxxxxx, 1987). Zelfs bij een grote mate van tegenbewijs, kan een stereotype blijven bestaan. Enerzijds beschouwt men alles wat de stereotypering ontkracht als een te verwaarlozen uitzondering. Anderzijds interpreteren we alles wat de stereotypering kracht bijzet als onomstotelijk bewijs dat de stereotype wel degelijk waar is. Mensen kennen dus meer gewicht toe aan informatie die hun overtuiging bevestigt dan aan informatie die dit tegenspreekt (Xxxxx en Xxxxx, 1992).

Het is dus zeer moeilijk om de attitude tegenover iets of iemand te veranderen. Maar als men het gedrag van mensen wil veranderen, dient men eerst de attitudes tegenover dit onderwerp te kunnen veranderen. Uit onderzoek blijkt dat drie factoren een belangrijke rol spelen in de overtuigingskracht. Ten eerste is er de boodschapper. Hij moet zowel geloofwaardig

overkomen en dus vooral getuigen van expertise in het vak (Hovland en Weiss, 1951). De boodschapper moet ook aantrekkelijk (en/of beroemd) zijn (Xxxxxxx, 1986). Bovendien moet hij ook op gelijke voet staan met diegene die hij wil overtuigen.

Niet alleen de boodschapper is belangrijk, de vorm van de boodschap moet ook aan bepaalde voorwaarden voldoen. Complexe boodschappen kunnen beter in een geschreven vorm gepresenteerd worden. Een geschreven boodschap zorgt ervoor dat de lezers deze informatie beter kunnen verwerken, omdat ze de boodschap op hun eigen tempo kunnen lezen en indien nodig bepaalde stukken kunnen herlezen (Xxxxxxx en Eagly, 1976). Als het grote publiek reeds positief staat tegenover de boodschap, dan haalt men best alleen de positieve aspecten aan. Bij een meer neutraal of vijandig publiek vermeldt men best de twee zijden van de medaille (Deaux en Wrightsman, 1984). Het is belangrijk dat de positie van het publiek niet te ver verwijderd staat van de positie van de boodschap die men wil overbrengen. Indien deze twee recht tegenover elkaar staan, zal het publiek de boodschap sneller afwijzen.

Een laatste factor die een rol speelt bij de overtuigingskracht zijn de kenmerken van het doelwit. De kans om iemand te overtuigen is groter bij mensen die zich nog geen mening hebben gevormd over het onderwerp van de boodschap. Mensen die zich al een mening hebben gevormd, zullen minder verdraagzaam staan tegenover boodschappen die van hun standpunt afwijken. Bovendien speelt ook de bezorgdheid omtrent de kwestie die men wil overbrengen een grote rol. Hier maken Xxxxx en Xxxxxxxx (1986) een onderscheid tussen de centrale en de perifere verwerking. Bij een centrale verwerking zal men alle pro’s en contra’s op een rijtje zetten en dan een beslissing nemen. Dit komt voor bij belangrijke kwesties waar men zich voor wil engageren. De kwaliteit van de argumenten zijn hier uitermate belangrijk. Als men spreekt over een perifere verwerking gaat het over minder belangrijke kwesties en zal men de rationele argumenten niet echt overdenken. Het is dan ook niet verwonderlijk dat een attitudeverandering tengevolge van een centrale verwerking langer duurt dan bij een perifere verwerking.

Hoofdstuk 4: De aantrekkelijkheid van het accountantsberoep

In dit hoofdstuk bespreken we eerst hoe de huidige generatie van studenten staat tegenover werken en wat ze eigenlijk zoeken in een baan. Het is zeer belangrijk om te weten wat de studenten willen, want zij zijn immers de arbeidskrachten van de toekomst. Hoe meer de werkgevers over hun weten, hoe beter ze kunnen inspelen op hun noden. Daarna worden enkele factoren omschreven die mee de studiekeuze van de studenten bepalen. Tenslotte bespreken we de motivatietheorie van Xxxxxxxx. Aan de hand van deze theorie worden de vijf aantrekkingspunten van het beroep uit het aantrekkelijkheidsonderzoek van de Vlerick Management School (2006) ingedeeld in intrinsieke en extrinsieke factoren. De vijf aantrekkingspunten van een beroep die in dit hoofdstuk uitvoerig besproken worden zijn: taakinhoud, sociale sfeer, financiële beloningen, de relatie tussen werk en het privé leven en de loopbaanmogelijkheden.

4.1 De huidige generatie studenten

4.1.1 De Generatie Y

De huidige generatie studenten noemt men ook wel eens de generatie Y of de digitale generatie. Dit zijn alle jongeren die geboren werden tussen 1980 en 1995. Deze generatie vormt de arbeidsmarkt van de toekomst. De Xxxxxxxxx X (alle personen die geboren zijn tussen 1965 en 1979) en Y hebben een heel andere manier om de zaken aan te pakken. Voor het eerst ooit heeft de jongere generatie het voor het zeggen, omdat bedrijven niet genoeg jongeren vinden om hun openstaande betrekkingen in te vullen (Trunk P., 2007). Het is dus zeer belangrijk te weten wat de jongeren nu eigenlijk zoeken in een job.

De Vlerick Management School Leuven Gent (2006) peilde deze generatie naar hun verwachtingen, intenties en ambities ten aanzien van het werk dat ze graag willen uitvoeren na het behalen van hun diploma. Er werden in dit onderzoek meer dan 1200 Belgische laatstejaarsstudenten uit diverse studierichtingen ondervraagd.

Over hun kansen op de arbeidsmarkt drukt de generatie Y zich gematigd positief uit. Toch denken ze eerder neutraal over het feit dat ze na hun studies over voldoende capaciteiten beschikken om geschikt werk te vinden. Vooral de jeugdwerkloosheid van 21,5 procent speelt hierin een belangrijke rol. Een groot aantal studenten verlangt daarom ook naar werkzekerheid. Ze kiezen bij voorkeur een baan in gevestigde sectoren, grote bedrijven en overheidsinstellingen.

Niet alleen de werkzekerheid heeft een belangrijke invloed op de keuze van het bedrijf, ook de carrièremogelijkheden zijn zeer belangrijk voor de jeugd. Ze gaan niet voor snelle korte termijn winsten, maar verkiezen dat de werkgever werkt met een duidelijke lange termijnplanning omtrent de doorgroeimogelijkheden van de jongeren. De jongeren zijn daarom ook bereid permanente opleidingen en trainingen te volgen. Bovendien willen ze geen baas in de traditionele zin van het woord, maar liever een mentor die hun begeleidt en veel feedback geeft.

Werk zal een belangrijke rol spelen in het leven van de generatie Y, maar de bereidheid tot het maken van overuren of werk mee naar huis te nemen is toch eerder beperkt. Ze willen niet dat hun vrije tijd wordt opgeslorpt door het werk. Samenvattend stellen de onderzoekers van Vlerick dat werk voor de studenten een prettig, voldoening schenkend tijdverdrijf is.

4.1.2 Wat motiveert studenten om accountant te worden?

Volgens Felton et al. (1994) zal de student bij zijn studiekeuze een afweging maken van de opbrengsten en kosten van de studie. De opbrengsten zijn uitdagend werk en de mogelijkheid om door te groeien naar een hogere functie. De kosten die worden aangehaald zijn: weinig vrije tijd, laag loon, negatief imago en de moeilijkheid van de studie. Studenten die uiteindelijk niet kiezen voor een carrière als accountant, vinden het beroep saai omdat de kosten groter zijn dan de opbrengsten (Xxxxx et al., 1997). Om de intelligente studenten uit deze groep studenten warm te maken voor het beroep van accountant moet men iets doen aan dit negatieve imago.

Er wordt niet alleen een afweging gemaakt van de positieve en negatieve aspecten van een studie. De eerste lessen die met accountancy te maken hebben, spelen ook een heel belangrijke rol. Vele studenten hebben veelal een negatief beeld over het vak voordat ze nog maar één les gevolgd hebben (Xxxx, 1992; Saudagaran, 1996; Xxxxxxxxxx, 2000). Ze zien het vak als het mechanisch verwerken van getallen, waarbij men constant in herhaling valt door de strikte regelgeving. Volgens Xxxxxxxxxx (1996) wordt er in de eerste lessen boekhouden echter teveel nadruk gelegd op dit mechanisch verwerken van cijfers. Op die manier wordt de stereotypering alleen maar kracht bijgezet. De eerste lessen zijn dus zeer belangrijk in het vormen van een beeld van de accountant (Xxxxx, 2000; Xxxxxxx et al, 2000).

Tevens zorgt een goede leeromgeving ervoor dat de student een positieve attitude vormt tegenover leren. Dit verhoogt de leerkwaliteit en verbetert de prestatie van de leerling (Xxxxx, 2001). Een negatieve perceptie tegenover leren, zorgt voor negatieve gevoelens wat op zijn beurt leidt tot een daling in de motivatie van de student. Deze gedaalde motivatie brengt dan een daling van de prestatie van de student met zich mee (Isen, 2004). Het negatieve beeld van de accountant als een saaie, grijze man zorgt voor een daling in het enthousiasme van de student om te leren. Het verminderde enthousiasme leidt tot een daling van de prestaties van de student.

De universitaire studenten die uiteindelijk hun major kiezen, selecteren een andere afstudeerrichting dan accountancy omwille van de aard van het werk en de werkomgeving. Terwijl de studenten wel voor de major accountancy kiezen omwille van de carrièremogelijkheden, de werkgelegenheid en de lange termijn financiële beloningen (Xxxxxxxxx et al., 1995).

4.2 De Motivatietheorie van Xxxxxxxx

Xxxxxxxxx Xxxxxxxx interviewde in 1959 een groot aantal accountants/revisoren en ingenieurs uit de omgeving van Pittsburgh. Deze beroepen werden speciaal gekozen omdat het groeiende beroepen waren in een steeds veranderende economische wereld. Hij vroeg aan de respondenten wanneer ze zich heel goed of heel slecht voelden op hun huidige of vorige werk.

Ze moesten tevens de reden vermelden waarom ze zich goed of slecht voelden. Uit dit onderzoek bleek dat twee verschillende factoren een invloed hadden op de motivatie, namelijk de hygiënefactoren en de motivatiefactoren.

De motivatiefactoren worden omschreven als aspecten van het werk die, als ze aanwezig zijn, zorgen voor een gevoel van tevredenheid (Xxxxxxx, 2005). Als deze factoren echter afwezig zijn, zorgen ze niet voor ontevredenheid. Deze motivatiefactoren zijn volgens Xxxxxxxx: het werk zelf, erkenning, uitstraling van de baan, verantwoordelijkheid, promotie, groei, ontwikkelen van competenties en iets bereiken. Dit zijn allemaal intrinsieke motivatoren. Dit betekent dat de werknemers de taak uitvoeren omwille van de taak zelf (Deci, 1975).

Anderzijds zijn er ook de hygiënefactoren (Robbins, 2005). Als deze afwezig of zwak zijn, zorgen deze wel voor ontevredenheid bij de werknemer. Als ze aanwezig zijn zullen ze echter niet tot tevredenheid leiden maar tot een neutrale status. Een voorbeeld hiervan is het functioneren van de computer. Als deze snel werkt, zal dit niet leiden tot tevredenheid. Maar indien de computer steeds zou vastlopen of het lang zou duren om iets op te zoeken, leidt dit wel tot frustraties. Deze hygiënefactoren handelen meer over de werkomgeving en volgens Xxxxxxxx zijn ze: salaris, secundaire arbeidsvoorwaarden, relatie met collega’s, fysieke werkomgeving en de relatie tussen leidinggevenden en werkgever. Dit zijn volgens Xxxx (1975) de extrinsieke motivatoren. Hierbij hebben de werknemers de wil om iets te doen met als enige doel iets anders te verkrijgen.

Extrinsieke beloningen doen echter wel de intrinsieke motivatie die door een taak opgewekt wordt dalen (Lepper et al.,1973). Bij het uitvoeren van een taak zonder beloning, zien mensen hun eigen intrinsieke motivatie als reden om de taak uit te voeren, dit is de interne attributie. Als personen echter een beloning krijgen voor het uitvoeren van een taak, gaan ze hun perceptie wijzigen en de beloning als reden zien om de taak uit te voeren, dit is de externe attributie (Deci en Xxxx, 1985).

Extrinsieke beloningen verminderen niet altijd de prestaties. Hiervan is sprake wanneer de taak op zich gewoon niet interessant genoeg is. Mensen zijn dus niet bereid de taak uit te

voeren om de opdracht zelf (Calder en Staw, 1975; Upton, 1974). Het belonen voor het bereiken van een bepaald prestatieniveau zal niet interfereren met de prestaties (Xxxxxxxx en Ruble, 1979; Karniol en Ross, 1977).

De motivatietheorie van Xxxxxxxx (1959) vertoont veel gelijkenissen met de resultaten van het aantrekkelijkheidsonderzoek van de Vlerick Management School (2006). Volgens dit laatste onderzoek zijn er vijf factoren die de aantrekkelijkheid van een beroep verhogen. Deze vijf aspecten zijn: taakinhoud, carrièremogelijkheden, sociale sfeer, financiële beloningen en de werk-privé relatie. De eerder beschreven motivatie- en hygiënefactoren uit de motivatietheorie van Xxxxxxxx kunnen ondergebracht worden in het aantrekkelijkheidsonderzoek. Dit resulteert dan in onderstaande tabel:

Tabel 2: Vergelijking factoren aantrekkelijkheidsonderzoek en Motivatietheorie van Xxxxxxxx

Motivator	Aantrekkelijkheidsonderzoek van de Vlerick	Motivatietheorie van Herzberg
Intrinsieke motivator	Taakinhoud	• het werk zelf • ontwikkelen van competenties • verantwoordelijkheid
	Carrièremogelijkheden	• promotie • groei • iets bereiken
Extrinsieke motivator	Sociale sfeer	• relatie met collega’s • relatie tussen werknemer en werkgever
	Financiële beloningen	• salaris
	Werk-privé relatie	• secundaire arbeidsvoorwaarden (Bijvoorbeeld verlof, kinderopvang, …)

Bron: Eigen werk

In wat volgt worden deze vijf aantrekkingspunten van een beroep specifiek besproken, in functie van zowel de accountant als de student.

4.2.1 Taakinhoud

De taakinhoud van de accountants wordt reeds in hoofdstuk 2 heel uitvoerig weergegeven. Volgens Xxxxxxxx komt werkmotivatie voort uit de taakinhoud. Hij stelde: “ als je wil dat je werknemers goed voor je werken, zorg er dan voor dat je werknemers een goed werk uit te voeren hebben”. Men moet dus goed werk creëren. Xxxxxxx en Xxxxxx (1974, 1980) gingen hier verder op in door te onderzoeken welke kenmerken goed werk definiëren. Uit dit onderzoek ontstond de Job Characteristics Model. Deze theorie specificeert onder welke voorwaarden werknemers gemotiveerd, tevreden en productief zijn. Deze voorwaarden zijn bij de werknemers vervuld als:

• ze het werk als zinvol ervaren;

• ze zich verantwoordelijk voelen voor het resultaat van hun werk;

• ze op de hoogte worden gehouden over het resultaat van hun werk.

De drie voorgaande psychologische toestanden kan men versterken, indien de volgende vijf factoren aanwezig zijn in het werk: de taak vereist het gebruik van verschillende vaardigheden (skill variety), autonomie (autonomy), feedback (feedback), belangrijkheid van de taak (task significance) en taakidentiteit (taskidentity). Onder taakidentiteit wordt verstaan de mate waarin de taak een afgerond en samenhangend geheel vormt. Deze factoren zorgen ervoor dat een job voldoening schenkt. Bovendien spelen er op dit model een aantal moderatoren in. Deze moderatoren beïnvloeden zowel de relaties tussen de jobkenmerken (job characteristics) en de psychologische staat (psychological state)van de werknemers als de relatie tussen de psychologische staat en de uitkomsten (personal and work outcomes). Samengevat geeft dit de volgende figuur:

Figuur 1: De Job Characteristics Model

Bron: Boonzaaijer et al. (2001)

Zijn deze bovengenoemde factoren nog steeds belangrijk voor de huidige generatie studenten? De jobinhoud is een zeer belangrijke intrinsieke factor voor studenten om een bepaalde studierichting te volgen. De student kiest een studierichting vanuit zijn interesse voor een bepaald studieonderdeel dat binnen deze richting gegeven wordt.

Volgens een rapport dat “De Accountant” publiceerde in november 2006 is vooral het uitvoeren van verschillende taken (skill variety) binnen eenzelfde bedrijf voor de accountancy studenten zeer belangrijk. Het rapport handelt over wat studenten aantrok in accountancy. Men concludeerde dat niet het loon de belangrijkste aantrekkingsfactor was, maar de afwisseling. Vreemd genoeg is dit juist het omgekeerde van het beeld dat mensen vaak van

accountants hebben, namelijk een saaie en eentonige job. Afwisseling is dus de trekpleister bij uitstek. Het contact met de klanten en de afwisseling van de werkzaamheden scoren het hoogst en hierin ligt nu net de evolutie die opgetreden is in het beroep. De werknemers blijven dus niet hun hele carrière eenzelfde functie uitvoeren. Men kan de eerste jaren bijvoorbeeld meehelpen in de audit en de jaren erna zich richten op belastingen en advies hieromtrent. Zo hebben de jongeren niet de indruk dat hun werk monotoon en op langere termijn saai wordt (accounting today, 2008).

4.2.2 Doorgroeimogelijkheden

Het beroep van accountant is een knelpuntberoep dus zal er voor iedere student die accountant wil worden wel een arbeidsplaats vrij zijn. Werkgevers die accountants willen aanwerven vermelden veelal in hun vacatures dat er de mogelijkheid bestaat om in het bedrijf de stage van het IAB te volgen. De studenten moeten zoals beschreven in hoofdstuk 2 eerst hun stage met succes afronden om de titel van accountant te verwerven. Gedurende deze stage kan de student al heel wat ervaring opdoen. Veelal zal men dan beginnen als junior accountant of assistent in grote kantoren. Na het behalen van de titel van accountant, kan de student doorgroeien in het bedrijf tot senior accountant. Als accountant heeft men ook de mogelijkheid om als zelfstandige te beginnen en dus een eigen kantoor te openen.

De generatie Y gaat niet voor korte termijn winsten maar verkiest een langetermijnplanning van het bedrijf omtrent hun carrièremogelijkheden. Figuur 3 is een voorbeeld van zo een carrièreplanning bij Xxxxx en Young is:

Figuur 2: Een voorbeeld van doorgroeimogelijkheden voor accountants

Bron: Xxxxx and Xxxxx (2008)

De studenten staan gematigd positief tegenover hun kansen op de arbeidsmarkt, zoals eerder vermeld in dit hoofdstuk. Tegenover de plicht tot werken nemen ze een eerder neutraal standpunt in. Vast werk neemt toch nog een behoorlijk centraal levensmotief in bij de Vlaamse schoolgaande jeugd (Vandoorne et al., 2000). Daarom verlangen de jongeren nog steeds naar werkzekerheid en een baan in een gevestigde sector. Hoe meer de jongeren zich bedreigd voelen door werkloosheid, hoe minder belangrijk een vaste baan wordt en hoe minder men arbeid ziet als een plicht. (Xxxxxxxx et al., 2000). Vooral de jeugdwerkloosheid van 21,5 procent speelt hierin een grote rol.

Jongeren zien hun werk ook nog een centrale plaats innemen in de toekomst. Één op vier van de twaalf- tot achttienjarigen wil enkel een baan in de lijn van hun studies. Vier op tien is bereid om een andere job aan te nemen dan waarvoor ze gestudeerd hebben (Decaluwé et al., 2000; Xxxxxxxxx et al., 2000).

4.3.3 Sociale sfeer

Als de bedrijven eindelijk een geschikte kandidaat gevonden hebben, dan is hij vaak weer vertrokken vooraleer hij eigenlijk begonnen is. Het is niet alleen belangrijk geschikt personeel te vinden, maar het is even belangrijk om ze in het bedrijf te houden. De relatie met het rechtstreekse hoofd van de werknemer heeft een belangrijke invloed op de keuze om bij een bepaald bedrijf te blijven. Sommige nieuwe personeelsleden worden aan hun lot overgelaten en krijgen bij de minste fout de wind van voren. Dit werkt natuurlijk niet echt motiverend. Een gebrek aan dagelijkse feedback tussen de nieuwe werknemer en zijn baas vormt één van de grootste problemen waar de nieuwelingen mee geconfronteerd worden (Xxxxxx en Martin, 2002)

Sommige bedrijven zullen de jongeren daarom meer betrekken bij belangrijke beslissingen, anderen zullen de jonge werknemers samen zetten met een oudere partner, zodat hij kan gebruikmaken van zijn ervaring. Indien de werknemers het al moeilijk genoeg hebben om al hun opdrachten voor de deadline af te werken, moet het management er op toezien dat ze dit personeel niet met nog meer taken opzadelt (accountancy today, 2008).

Een aangename en coöperatieve werkomgeving heeft natuurlijk een andere betekenis voor studenten dan voor werkende mensen. In de werkomgeving van de studenten bevinden zich de professoren, de ouders, vrienden, medestudenten,… Hieromtrent heeft ook al heel wat onderzoek plaatsgevonden. De resultaten zijn echter wisselvallig. Sommige onderzoeken tonen aan dat de professoren wel een invloed hebben op de majorkeuze van de studenten, terwijl anderen dit helemaal tegenspreken (Xxxxxxxx en Estes, 1982; Cangelosi et al, 1985; Gul et al., 1989 en Ogilby, 2000). De ouders spelen wel een rol in de studiekeuze van hun kinderen (Xxx Xxx Xxx en Xxxxx Xxxxxx, 2006).

4.3.4 Financiele beloningen

Robert Half International publiceerde op 10 oktober 2007 het rapport “Global Financial Employment Monitor”. Hierin blijkt dat bedrijven moeilijkheden ondervinden om de

geschikte kandidaat met de juiste kwalificaties aan te werven in de boekhoudkundige en financiële sector. Gemiddeld zoeken bedrijven vijf weken naar een geschikte kandidaat. Dit zal er de komende jaren niet op verbeteren door de pensionering van de miljoenen babyboomers en de toenemende vraag naar specifieke knowhow. Hoe langer de zoektocht naar geschikt personeel duurt, hoe sneller de lonen zullen stijgen om de baan toch maar ingevuld te krijgen.

Niet alleen de concurrentie in de zoektocht naar nieuwe getalenteerde jongeren verscherpt, er is ook de angst om de beste personeelsleden te verliezen aan de concurrentie. Volgens het rapport van Robert Half zijn 40 procent van de personeelsmanagers in België bezorgd om hun personeel te verliezen. Daarmee behoort België nog tot de minst bezorgde landen. Dus zowel het tekort aan personeel en de angst om adequaat personeel te verliezen, hebben bijgedragen tot de sterke stijging van de salarissen de laatste vijf jaren.

De grootste accountancykantoren bieden naast een competitief salaris ook een heel deel extra legale voordelen aan. De meest voorkomende zijn: de groepsverzekering, een hospitalisatieverzekering, terugbetaling van het woon- en werkverkeer of een auto, een lap top, een gsm…

Bij PriceWaterhouseCooper (PWC) bieden ze bijvoorbeeld volgende extra legale voordelen aan: hospitalisatie-, pensioen-, invaliditeits-, en overlijdensverzekering. Overigens zijn er ook een aantal faciliteiten op het grondgebied van PWC om het privé leven iets meer te koppelen aan de werkomgeving. Enkele voorbeelden hiervan zijn: een restaurant, fitnessruimte, shop, bank, bar, droogkuis en een parking (PWC, 2008).

Bij Ernst & Xxxxx bieden ze volgende voordelen aan: een hospitalisatieverzekering, een pensioenspaarplan en een arbeidsgeschiktheidverzekering. Bovendien is er ook een kinderopvang bij ziekte of tijdens de vakanties. Werk en Privé dienen hier in evenwicht te zijn. Er is een Flexible Work Arrangement mogelijk en een easy life programma (droogkuis, warme maaltijden) voorhanden (Ernst & Young, 2008).

4.3.5 Relatie tussen het werk en het privé leven

De nieuwe generatie jongeren wil niet dat hun leven gedomineerd wordt door hun werk, zoals dat bij hun ouders wel het geval is. Vooral de werk/ privé balans en flexibiliteit zijn heel belangrijk voor de generatie Y.

Aangezien de accountant vooral voor KMO’s veel taken mag uitvoeren en België het land bij uitstek is voor KMO’s, betekent dit dat er veel bedrijven beroep moeten kunnen doen op accountants. Als er daarenboven nog eens een tekort is aan gekwalificeerd personeel, dan komt het leeuwendeel van het werk dus terecht bij een kleine groep. Dit zal automatisch leiden tot een hoge werkdruk en eventueel ook de vrije tijd van de accountant aanzienlijk verminderen.

Volgens een onderzoek uitgevoerd door careersinaudit (Accountancy magazine, 2007) blijkt dat de toename van de werkuren bij accountants leidt tot gezondheidsrisico’s. Een derde van de accountants heeft last van stress. Een kwart heeft een tekort aan energie en heeft te maken met gewichtsverlies of agressiviteit. Drieënveertig procent van de accountants werken vijftig uren of meer en zeventien procent zelfs meer dan zestig uren. Negen van de tien accountants geven toe dat de slechte werk – vrijetijdsrelatie leidt tot mindere prestaties op het werk. Velen geven toch niet toe aan de lokroep om meer tijd met hun hobby’s of familie door te brengen, want hun carrière zou dan wel eens in het slop kunnen geraken. Twee derde geeft ook toe dat hun kansen op promotie stijgen als ze een workaholic zijn. Vierenzeventig procent vindt dat de sector te weinig initiatieven neemt om de lange uren wat te beperken en vijfenveertig procent geeft toe dat het management hun werknemers niet aanmoedigt om hun jaarlijks verlof helemaal op te nemen. Twintig procent heeft al vakanties met familie moeten missen en twaalf procent verjaardagsfeestjes en negen procent belangrijke gebeurtenissen van hun kind of begrafenissen.

Uit deze cijfers blijkt dus dat accountants hard werkende mensen zijn die zich zeer nauw verbonden voelen met het bedrijf. De bazen moeten stappen ondernemen om de werkuren toch iets soepeler te maken. De tijd die men doorbrengt bij familie en vrienden is zeer

belangrijk voor een goed gemoed. Gelukkige en minder stressvolle werknemers zullen beter werk leveren (accountancymagazine, 2007).

Tijdens het eerste trimester heeft de accountant vaak bijkomende opdrachten. Ten eerste moeten alle aangiftes dan ingediend worden en dienen de jaarrekeningen gecontroleerd te worden. De bedrijven sluiten hun boekhouding van het voorgaande jaar af. Dit is tevens de periode waarin accountants het meeste om advies geconsulteerd worden. Al deze factoren samen, zorgen natuurlijk voor een toename van stress. Voor dit drukke seizoen werken accountants gemiddeld 49 uur per week. Op het einde van het eerste trimester is dit opgelopen tot een werkweek van 63 uur.

Xxxxxxx en Xxxxxxx (2002) vonden dan ook een directe relatie tussen het drukke seizoen en job burnout. De onderzochte accountants waren op het einde van deze periode emotioneel uitgeput en gedepersonaliseerd door de job. Dit wil zeggen dat de accountant zich cynischer gaat gedragen en zijn taak minder efficiënt uitvoert. Om deze problemen op te vangen moet het management voorzien in goede arbeidsvoorwaarden die de druk op de accountants aanzienlijk kunnen verminderen.

Het is dan ook niet verwonderlijk dat studenten accountantfirma’s beschouwen als “slavendrijvers” waar ze lange en onflexibele uren moeten kloppen (Xxxxxx en Xxxxxxxxxx, 1993). Volgens het Institute of Chartered Accountants in England and Wales (ICAEW) kunnen werkgevers het pas afgestudeerde werkvolk beter aantrekken door flexibele uren aan te bieden. Zesenzestig procent van de vrouwen en negenendertig procent van de mannen vinden dat flexibele arbeidsuren bijdragen tot een betere werktevredenheid.

De aanpassing aan de schoolvakanties is voor velen werknemers een belangrijk item. Wie zorgt er voor de opvang van de kinderen, als de ouders altijd moeten werken? Eén op acht accountants nam een job niet aan, omdat ze vonden dat de werkuren niet flexibel genoeg waren. Omdat het aantal vrouwen in de sector nog sterk zal stijgen, is flexibiliteit op het werk een steeds belangrijker wordende factor (ICAEW, 2007).

Hoofdstuk 5: Het tekort aan accountants als een wereldwijd probleem

Het imago van de accountants, zoals aangehaald in hoofdstuk 3, is niet erg positief. De stereotypering van de accountant zorgt ervoor dat er minder studenten accountancy willen studeren. Bovendien is er ook nog de wisselwerking tussen de babyboom pensionering en de groeiende vraag naar accountants. Hoe meer accountants op pensioen gaan, hoe meer jonge accountants er nodig zijn om deze leegte op te vullen. Niet alleen België heeft te kampen met een tekort aan accountants, ook de rest van de wereld heeft nood aan nieuwe talenten. In dit hoofdstuk worden een aantal specifieke buitenlandse problemen besproken. Daarna worden een aantal initiatieven uiteengezet die genomen worden, in België en het buitenland, om meer studenten warm te maken voor het beroep van accountant.

5.1 De problemen in het buitenland

Hieronder worden een aantal problemen besproken die specifiek zijn voor een aantal landen.

• Australië

In Australië stijgt het aantal werknemers in de financiële sector de laatste jaren disproportioneel. Het laatste jaar stijgt het aantal werknemers zelfs met 7,4 procent. Het valt dus niet te verwonderen dat de roep naar meer nieuwe gekwalificeerde accountants in Australië steeds groter wordt. Er worden zelfs accountants uit het buitenland aangetrokken om toch maar aan de nood te voldoen. Dit zorgde voor een boom in de lonen om de beste studenten te overtuigen om in Australië te komen werken (Canniffe, 2006).

• Het Verenigd Koninkrijk

Het Verenigd Koninkrijk zit bijna in een financiële crisis volgens de Association of Chartered Certified Accountants (ACCA). Door de globalisering is de handel over heel de wereld sterk toegenomen en de regelgeving die alles in de hand moet houden wordt

uitgebreider en complexer. Dit zorgt voor een nooit geziene vraag naar gekwalificeerde werknemers. Als het aanbod de vraag niet kan bijhouden, vreest men dat dit de groei van de wereldeconomieën gaat afremmen. Volgens ACCA moet de overheid zorgen voor onderwijshervormingen zodat het onderwijs wat beter afgestemd is op de noden van de werkgevers. Bedrijven in het Verenigd Koninkrijk nemen nu al veel ervaren boekhouders zonder de titel van accountant of revisor aan. Door hun ervaring zijn ze toch gekwalificeerd om de job tot een goed einde te brengen (Xxxxx, 2007). Xxxx Xxxxxxxx, consultant voor Xxxxxx Xxxx International stelt dat iemand die gekwalificeerd is door ervaring en die technisch competent, commercieel bewust en goede sociale vaardigheden bezit, aantrekkelijker is voor werkgevers dan accountants of revisoren die deze vaardigheden niet bezitten.

• De Verenigde Staten

In de Verenigde Staten zorgt de Sarbanes-Oxley (SOX) wetgeving ervoor dat de duur en de complexiteit van de audit verhoogd worden (Xxxxxxxxx, 2005). Deze wet stipuleert dat directeuren meer verantwoordelijkheid moeten dragen voor de gang van zaken in de onderneming. Regultatie 404 van de SOX wetgeving creëerde de grootste toename van werkuren. Deze regulatie bepaalt dat het bedrijfsmanagement moet beoordelen of de interne controle op de financiële verslaggeving wel doeltreffend verloopt. Het resultaat van de beoordeling moet daarna in de financiële verslaggeving gerapporteerd worden. De revisor moet de interne controle op de financiële verslaggeving controleren en een verklaring over de effectiviteit van deze interne controle alsmede over de rapportage van het bedrijfsmanagement verstrekken (PWC, 2008).

Niet alleen de nieuwe regelgevingen zorgen voor een tekort aan accountants, ook de recente schandalen zoals Enron en Worldcom maken het niet gemakkelijker om geschikt personeel te vinden. De overheid heeft tevens nood aan meer gekwalificeerd personeel. Zij horen nu bijvoorbeeld te onderzoeken hoe terroristische netwerken gefinancierd worden(Xxxxxxxxx, 2005). Vooral de big-4 heeft in de V.S. te kampen met een tekort aan personeel. PWC haalde zo een duizendtal werknemers uit het buitenland naar de V.S.

Door dit tekort aan personeel, stijgen de prijzen die de kantoren aanrekenen aan hun klanten. Door de grote winsten die de accountantskantoren hiermee maken, steeg het loon van het personeel in 2005 met 13,4 procent tegenover 2004 (Xxxxxx Half International, 2005).

• Nieuw Zeeland

In Nieuw Zeeland ondervroeg het Department of Labour in 2005 werkgevers die recentelijk (in 2005) een vacature hadden laten publiceren voor een boekhoudkundig profiel. De resultaten werden gebundeld onder de noemer Survey of Employers who have Recently Advertised (SERA, 2006). Uit de resultaten van dit onderzoek blijkt dat slechts 60 procent van de vacatures na tien weken worden ingevuld (Department of Labour, 2006). De vraag naar accountants is in Nieuw-Zeeland groter dan het aanbod. De oorzaken worden samengevat in figuur 5:

Figuur 3: Factoren die de vraag en aanbod naar accountants bepalen in Nieuw-Zeeland

Bron: SERA 2006

De vraag naar accountants stijgt dankzij de sterke groei van de Nieuw-Zeelandse economie (economic growth). Het aantal ondernemingen in Nieuw Zeeland steeg van

275.000 in 2000 tot 334.000 in 2005. De nieuwe en strengere regelgeving (government policy) zorgde tevens in Nieuw Zeeland voor een stijging van de vraag naar accountants. In 2004 voerde men een gelijkaardige wet als de SOX- wetgeving in en in 2002 werd het Nieuw-Zeelandse equivalent van de IFRS wetgeving ingevoerd (verplicht voor alle ondernemingen vanaf 2007).

Als men wil dat de vacatures sneller ingevuld geraken, moet het aanbod van het aantal accountants stijgen. Hierin speelt het onderwijs (education) een belangrijke rol. De Nieuw-Zeelandse studenten kiezen nu vaker voor een studierichting die leidt tot het beroep van accountant. Het New Zealand Institute of Chartered Accountants (NZICA) berekende dat het aantal accountants steeg met 1,2 procent tussen 2000 en 2005. Deze stijging is echter niet voldoende om de toename aan de vraagzijde op te vangen.

Er is echter nog een bijkomend probleem. Veel pas afgestudeerde accountants worden naar het buitenland gelokt door hogere salarissen (migration). Vooral Groot-Brittannië, Australië en Noord- Amerika zijn aantrekkelijk (SERA, 2006). Dit leidt natuurlijk ook tot een loonsstijging in Nieuw- Zeeland om de accountants in eigen land te houden. In 2004 verdienden de accountants gemiddeld 36,12 dollar per uur. In 2005 is dit al gestegen tot 38,13 dollar per uur. In vergelijking met de andere beroepen verdienen de accountants gemiddeld 4,5 dollar per uur meer (Labour Cost Index, 2006).

Een ander probleem dat een daling van het aantal accountants met zich meebrengt, is de pensionering (retirement). In 2001 berekende men dat elk jaar ongeveer 1,6 procent van de Nieuw Zeelandse accountants op pensioen zal gaan.

5.2 Initiatieven om meer accountants aan te trekken

Ondernemen in deze tijd wordt steeds complexer. De cliënt stelt steeds meer eisen aan een accountant, er worden nieuwe en complexe financiële instrumenten ontwikkeld, de globalisatie van de economieën, de technologische revolutie en de ontwikkeling van nieuwe informatiebronnen zorgen voor de toegenomen druk op het accountantsberoep (Schmutte, 1998). Om aan al deze voorwaarden te voldoen moet het beroep aantrekkelijk zijn voor de beste en slimste studenten. De perceptie van de student en die van zijn sociale omgeving zijn dus zeer belangrijk (Nelson et al., 2002). Als studenten een verkeerd beeld hebben over het beroep van accountant, worden de verkeerde mensen accountants en gaan de juiste studenten een andere richting uit (Friedlan, 1995). Daarom zijn er zowel in België als in het buitenland initiatieven ontwikkeld om ervoor te zorgen dat de juiste studenten het beroep van accountant kiezen.

5.2.1 Belgische initiatief: het premiesysteem

Om de studierichting accountancy-fiscaliteit aantrekkelijker te maken bij de scholieren, werd een premie beloofd aan scholieren die geslaagd waren voor het eerste jaar. In 2003-2004 bedroeg de premie 200 euro. Als deze studenten dan zouden afstuderen kregen ze nog eens een premie van 200 euro erbovenop. De afgestudeerde studenten die binnen het jaar werk vonden en een contract van minimaal één jaar of onbepaalde duur ondertekenden, binnen de sector van de studierichting, kregen nog eens een bonus van 350 euro. Deze bonus behaalden de studenten gemakkelijk omdat er werk genoeg was en is in de sector. In het totaal bedroeg de premie dus 750 euro die uitbetaald werd door Cevora, het opleidingsinstituut van de sector (Sociaal fonds, 2007).

Na het eerste jaar dacht men bij het Aanvullend Paritair Comité voor Bedienden dat het initiatief een succes was, maar na twee schooljaren werd dit systeem alweer terug afgeschaft. De premie trok helemaal geen extra studenten aan. Het is duidelijk dat geld wel een rol speelt, maar niet de belangrijkste factor is om de studierichting te volgen.

5.2.2 Buitenlandse initiatieven

A) Ierse initiatieven

De laatste jaren kent Ierland een sterk groeiende economie. Buitenlandse bedrijven worden aangetrokken door de relatief lage lonen, de gunstige belastingtarieven en de vestigingspremies (IDA, 2008). In een groeiende economie, waar er veel mogelijkheden zijn, is het belangrijk om zowel de beste werknemers aan te trekken als de betere werknemers te behouden. De Ierse accountantskantoren proberen dit te doen door buitenlandse accountants naar Ierland te lokken en tegelijkertijd de Ieren die in het buitenland werken terug te halen. Training is een belangrijke troef om personen te overtuigen. De Ieren willen een uitmuntende reputatie in training uitbouwen om zo de beste financiële profielen aan te trekken. Er wordt tevens rekening gehouden met de arbeidsvoorwaarden zoals de balans tussen werk en privé, gezinsopvang en gezondheidszorg (Canniffe, 2006).

De Ierse accountantskantoren hebben over de jaren heen ook internationale netwerken opgericht met andere kantoren over heel de wereld. Deze netwerken worden nu gebruikt om personeel uit te wisselen tijdens het drukke seizoen. Vooral met Australië en Nieuw Zeeland werden over de jaren heen nauwe relaties opgebouwd. Deze landen sturen hun getraind personeel naar Ierland om deze periode te overbruggen. Het drukke seizoen bevindt zich hier tussen januari en juni. De Ieren van hun kant sturen hun personeel naar Australië en Nieuw Zeeland tussen juni en december (Caniffe, 2006). Zo wordt ten eerste de werkdruk wat verminderd en ten tweede leren de professionals een andere cultuur kennen.

PwC Ierland concentreert zich op het behoud van personeel omdat er veel tijd en geld wordt besteed aan de opleiding van de professionals. Het is dan niet opportuun om het pas getrainde personeelslid snel te verliezen. PwC geeft daarom zijn personeel de optie om voor zes tot achttien maanden even uit de werksfeer te ontsnappen. De werknemer kan dan wat reizen of andere persoonlijke zaken verwezenlijken. Er wordt dan informeel contact gehouden om de integratie na een jaar terug vlot te laten verlopen (Caniffe, 2006).

Xxxxx & Young in Ierland heeft drie programma’s die hun personeel de kans geven voor een tijdje naar het buitenland te trekken. Als een buitenlands (buiten Ierland) personeelslid van Xxxxx & Young kiest voor “Ierland ervaring” kan hij/zij voor drie maanden in Ierland gaan werken. Op die manier ontstaat er de mogelijkheid om goed getrainde buitenlandse accountants binnen te halen. Bij de “globale uitwisseling” gaan Ierse professionals voor achttien maanden tot twee jaar in een buitenlands kantoor werken om specifieke kennis op te doen. Het laatste programma kreeg de noemer het “globale reisprogramma”. Onder dit systeem kunnen Ierse accountants twaalf weken in het buitenland gaan werken om de cultuur en het werkethos van dit land beter te leren kennen (Canniffe, 2006).

B) Nederlandse initiatieven

In Nederland voert men één grote campagne. Deze bestaat uit de dag van de accountant, de campagne AA worden en de campagne wat een accountant doet.

Tijdens de dag van de accountant stellen accountants hun kantoren open voor de studenten om zo meer over het beroep te kunnen vertellen. De studenten ontmoeten de accountants in hun werkruimte en er kan in alle openheid gesproken worden over allerlei aspecten van het beroep.

De bedoeling van de campagne AA worden, is het verbeteren van het imago van het accountantsberoep door aan te geven wat de job eigenlijk inhoudt en welke studies men moet aanvatten om uiteindelijk accountant te worden. Men maakt natuurlijk ook van de gelegenheid gebruik om aan te geven waarom het een leuk beroep is. Om de doelgroep zo goed mogelijk te bereiken worden allerlei middelen en media aangewend (NovAA, 2007).

Het Koninklijk Nederlands Instituut van Registeraccountants (NIVRA) en de Nederlandse Orde van Accountants- Administratieconsulenten (NOvAA) voeren samen de campagne “Zo, nu weet je wat een accountant allemaal doet”. Het is de bedoeling van deze promotieactie om de bekendheid van het beroep bij de jongeren te vergroten en ervoor te zorgen dat meer jongeren kiezen voor een studie in accountancy. Men probeert bij jongeren de interesse op te

wekken voor het beroep door simpelweg te vertellen waaruit het takenpakket van accountants eigenlijk bestaat (NovAA, 2007).

De campagne heeft als doelgroep de zestien tot achttienjarige scholieren met als studierichting ‘economie en maatschappij’ en/of het vak ‘management en organisatie’. Tevens worden de studenten tussen zeventien en twintig jaar benaderd die voor een economische studierichting hebben gekozen. Er wordt voor deze voorlichtingsactie vooral gebruik gemaakt van de website xxx.xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx.xx. Op deze site kunnen de studenten een antwoord vinden op volgende vragen: wat doet een accountant, is accountancy iets voor mij, hoe word ik accountant en waar werkt een accountant? De studenten worden tevens persoonlijk benaderd omdat persoonlijk contact het effectiefste is. Beide instituten nemen ook deel aan diverse studiebeurzen.

Daarenboven worden ervaren ledenaccountants naar scholen gestuurd om wat meer te vertellen over de praktijk. Deze leden noemt men de AA-ambassadeurs. Op deze manier moeten jongeren een realistisch beeld krijgen van wat het beroep van accountant inhoudt. Men mag natuurlijk niet ontkennen dat het beroep niets met cijfers te maken heeft of het beroep mooier voorstellen dan het eigenlijk is. De teleurstelling achteraf kan dan zorgen voor een omgekeerd effect en leiden tot nog minder studenten die de studierichting zullen aanvatten (NovAA, 2007).

In Nederland wordt dus vooral ingegaan op de taken die een accountant mag uitvoeren. Het werk zelf wordt dus gepromoot, op deze manier wordt er gebruik gemaakt van een interne motivator en niet van een externe motivator zoals geld.

C) Initiatieven uit de Verenigde Staten

In de Verenigde Staten dacht men dat er tijdelijk een grote nood was aan accountants en auditors door de invoering van de SOX wetgeving in 2002. Dit blijkt nu totaal niet het geval te zijn. De nood aan accountants blijft aanhouden omdat de accountants ervoor zorgden dat de bedrijfsleiders meer uit hun bedrijven konden halen.

Het American Institute of Certified Public Accountants (AICPA) spendeerde 25 miljoen dollar aan zijn campagne om het imago van de accountants op te krikken. Het is de bedoeling om de volgende generatie accountancy studenten aan te trekken. Om dit doel te bereiken verwijst men naar volgende website: xxx.xxxxxxxxxxxxxxxxx.xxx. Men maakt tevens gebruik van directe marketing, interactieve spelletjes, triviavragen, e-mails en posters. De campagne was volgens AICPA zeer succesvol (AICPA, 2007).

D) Initiatieven uit Nieuw Zeeland

Om de problemen in Nieuw Zeeland op te lossen richt men zich vooral op de studenten. Men moet ervoor zorgen dat de studenten over voldoende correcte informatie beschikken omtrent het beroep van accountant. Het NZICA zorgt ervoor dat dit gebeurt door een heel aantal universiteiten te bezoeken. In het schooljaar 2006-2007 bezocht NZICA in totaal achttien universiteiten en gaven ze gemiddeld per universiteit drie tot vier presentaties. Ze delen dan de studenten mee wat de voorwaarden zijn om accountant te worden en welke de carrièremogelijkheden van een accountant zijn.

Deel 2: Het empirisch onderzoek Hoofdstuk 6: De onderzoeksmethode

In dit hoofdstuk wordt de aanpak van het empirisch onderzoek uitgebreid omschreven. Het hoofdstuk bestaat uit twee grote delen namelijk: het conceptueel model en de steekproef. Het conceptueel model omvat een beschrijving van de variabelen, de vier hypothesen en de vragen die gebruikt worden om deze hypothesen te testen. In de steekproef wordt: de populatie omschreven, de steekproefgrootte bepaald en bepaald hoe de gekozen steekproefeenheden benaderd worden.

6.1 Het conceptueel model

6.1.1 De hypothesen

Volgens de resultaten van het aantrekkelijkheidsonderzoek van de Vlerick Management School (2006) zorgen vijf aspecten ervoor of een beroep al dan niet aantrekkelijk wordt bevonden. Deze vijf aspecten zijn: taakinhoud, loopbaanmogelijkheden, sociale sfeer, financiële beloningen en de werk-privé relatie. Deze factoren worden in hoofdstuk 4 uitvoerig besproken. Het onderzoeksdoel van deze masterthesis betreft de relatie tussen het imago en de aantrekkingspunten van het accountantsberoep. In volgende figuur worden de verwachte relaties tussen de variabelen omschreven.

Figuur 4: Schema van het conceptueel model

+

+

+

Imago van de accountants

+

+

Taakinhoud

Sociale sfeer

Financiële beloningen

Balans werk/privé

Loopbaanmogelijkheden

Bron: Eigen werk

Voordat de hypothesen weergegeven worden, wordt er eerst per variabele een definitie opgesteld en de verwachte relaties tussen de onafhankelijke variabelen uit het aantrekkelijkheidsonderzoek en de afhankelijke variabele imago uitgelegd.

Het hebben van een positief of negatief beeld ten opzichte van accountants wordt als het imago van het beroep gedefinieerd. Het imago van de accountant is de enige afhankelijke variabele in het conceptueel model. Dit is dus de variabele waar het om handelt en die invloed ondervindt van de overige variabelen. Zoals vermeldt in de onderzoeksdoelstellingen in hoofdstuk 1, is een van de doelstellingen van dit onderzoek na te gaan welk imago de Vlaamse eerstejaarsstudenten, die een studierichting uit de concordantietabel van het IAB volgen, de accountant toedichten. Uit eerder onderzoek blijkt dat het imago wel degelijk een invloed heeft op de studiekeuze van de studenten (Xxxxx en Xxxxxx, 1999). Er wordt wel een onderscheid gemaakt tussen de hogeschool studenten en de universitaire studenten. De reden

hiervoor is dat binnenkort mogelijk alleen nog universitaire studenten worden toegelaten tot de stage van de accountant (Accountancy and Tax, 2006). De spoel waaruit men accountants kan rekruteren, wordt op deze manier veel kleiner. Om niet al te veel kandidaat accountants te verliezen moeten de universitaire studenten dus minstens hetzelfde, zoniet een beter beeld hebben van het accountantsberoep. Op basis van deze redenering wordt dan de eerste hypothese opgesteld:

Hypothese 1: De hogeschool studenten en de universitaire studenten hebben dezelfde attitude ten aanzien van het accountantsberoep

Volgens het aantrekkelijkheidsonderzoek (Vlerick, 2006) hebben vijf aspecten, als ze in voldoende mate aanwezig zijn, een positieve invloed op de aantrekkelijkheid van een beroep. We willen in dit onderzoek nagaan of deze vijf factoren ook een positieve invloed hebben op het imago van het accountantsberoep.

De variabele taakinhoud wordt als volgt gedefinieerd: de mate waarin de student denkt dat de uit te voeren opdrachten van de accountant afwisselend en interessant zijn. Tussen de onafhankelijke variabele taakinhoud en de afhankelijke variabele imago bestaat er een positief causaal verband. Als de studenten vinden dat de taakinhoud interessant of uitdagend is, zal hij accountants een positief imago toebedelen. De taakinhoud is een intrinsieke motivator en beïnvloedt in een belangrijke mate de studiekeuze van de student (Linden, 1987; Xxxxxxxx en Xxxxx, 1990; Felton et al, 1994). Taakinhoud is dus zeker een variabele die dient opgenomen te worden in dit onderzoek. Om te onderzoeken of het imago invloed ondervindt van hoe studenten de taakinhoud percipiëren wordt de volgende hypothese opgesteld:

Hypothese 2: De variabelen taakinhoud en imago zijn statistisch onafhankelijk van elkaar.

De variabele loopbaanmogelijkheden van accountants is de mate waarin de student verwacht zich ten volle te kunnen ontwikken en dat hij kans heeft op promotie. De onafhankelijke variabele loopbaanmogelijkheden heeft een gunstig effect op de afhankelijke variabele imago van de accountants. Als studenten denken dat ze een mooie carrière kunnen uitbouwen als

accountant zullen ze een positief beeld hebben over het imago van de accountants.Deze variabele is ook een intrinsieke motivator en beïnvloed in belangrijke mate de studiekeuze van de student (Linden, 1987; Xxxxxxxx en Xxxxx, 1990; Felton et al, 1994). De volgende hypothese wordt dan als volgt geformuleerd:

Hypothese 3: De variabelen loopbaanmogelijkheden en imago zijn statistisch onafhankelijk van elkaar.

De volgende variabele is de werk – privé balans en wordt als volgt gedefinieerd: de mate waarin de student denkt dat een accountant zijn werk toch met een gezin, vrienden of hobby’s kan combineren. Er bestaat een positief causaal verband tussen de onafhankelijke variabele werk en privé-leven van een accountant en de afhankelijke variabele imago. De studenten willen een goed werk, maar ook veel vrije tijd voor hun hobby’s en gezin. Als ze positief reageren op deze onafhankelijke variabele, zullen ze ook positief antwoorden op het imago van de accountants. Deze variabele wordt ook opgenomen in dit onderzoek omdat studenten deze variabele steeds belangrijker vinden (Van Haegendoren, 2003). De vierde hypothese wordt dan als volgt omschreven:

Hypothese 4: De variabelen werk-privé relatie en imago zijn statistisch onafhankelijk van elkaar.

De mate waarin studenten verwachten dat ze in een aangename sfeer kunnen samenwerken met anderen, wordt de variabele sociale sfeer genoemd. Er bestaat een positief causaal verband tussen de onafhankelijke variabele sociale sfeer en de variabele imago. Als de studenten gestimuleerd worden door hun ouders en vrienden om accountant te worden, zullen ze een positief beeld hebben over het imago van accountants. Deze variabele wordt echter niet opgenomen in dit onderzoek omdat de studenten onmogelijk kunnen weten met welke collega’s ze na het afstuderen moeten samenwerken.

Aan de variabele financiële beloningen wordt de volgende definitie gegeven: de mate waarin de student verwacht dat de accountant zowel een degelijk loon als goede extra- legale

voordelen verkrijgt. De onafhankelijke variabele financiële beloningen correleert positief met de variabele imago. Wanneer studenten denken dat accountants een goed salaris verdienen en een hoop extra legale voordelen verkrijgen, zullen ze een positief reageren op het imago van de accountants. Deze variabele wordt eveneens niet opgenomen in dit onderzoek. De verloning van accountants stijgt voortdurend (Xxxxxx Half International, 2007) maar de studenten die hierdoor aangetrokken hebben een lagere intrinsieke motivatie (Lepper, Xxxxxx en Xxxxxx, 1973). Indien de taakinhoud niet interessant genoeg bevonden wordt, kan deze variabele terug opgenomen worden (Calder en Staw, 1975; Upton, 1974). Dit valt echter buiten het bestek van dit onderzoek.

De relaties die omschreven staan in figuur 7 worden dus nader bestudeerd in dit onderzoek.

Figuur 5: Vereenvoudigd schema van het conceptueel model

+

Loopbaanmogelijkheden

Imago van de accountants

Balans werk/privé

+

+

Taakinhoud

Bron: eigen werk

6.1.2 De meting van de afhankelijke variabele

Om de afhankelijke variabele te meten, kan gebruik gemaakt worden van de Acounting Attitude Scale (AAS) van Xxxxx X. Xxxxxx (1991). Deze wordt gebruikt om het imago van de accountant bij zowel de universitaire studenten als de hogescholen studenten te meten. De AAS meet de perceptie van de studenten ten opzichte van het accountantsberoep, met andere woorden het imago. Om uniformiteit te behouden met eerder uitgevoerde studies, maken we gebruik van de AAS. De AAS bevat vijftien typestellingen, deze worden weergegeven in tabel 3. De nummer die voor elke vraag staat, is gebruikte vraagnummer in de enquête.

Tabel 3: De stellingen van de AAS

Nr. op enquête	Stelling
3	Het beroep van accountant dwingt respect af
4	Accountancy is vooral regeltjes van buiten leren
5	Accountants werken meer alleen dan met andere mensen
6	Mijn vrienden vinden dat ik een goede carrièrebeslissing neem als ik accountant word.
7	Accountancy is interessant
8	Ik zou het leuk vinden om accountant te zijn
9	Accountants xxxxx niet veel persoonlijke voldoening uit hun werk
10	Het beroep van accountant staat op gelijke hoogte met het beroep van rechten en geneeskunde
23	Accountant zijn, brengt veel prestige met zich mee
24	De accountant heeft geen eigen inbreng in het beroep, want hij past enkel vaste regels toe
25	Accountants werken alleen maar met cijfers, ze werken zelden met andere mensen
26	Mijn familie zou het leuk vinden als ik een accountant word
27	Ik vind accountancy leuk
28	Accountants zijn saaie mensen
29	Professionele accountants komen met veel personen in contact.

Bron: Xxxxxx (1991)

De AAS maakt gebruik van een zes punten likertschaal. Zes punten werden gekozen omdat dit zorgt voor een maximale variantie zonder dat het zorgt voor een daling van de betrouwbaarheid van de cijfers. De studenten hebben de keuze uit:

1) helemaal akkoord 2) akkoord 3) enigszins akkoord

4) enigszins niet akkoord, 5) niet akkoord 6) helemaal niet akkoord.

Om de uniformiteit tussen de verschillende studies te behouden, wordt gebruik gemaakt van de volgende puntenindeling:

- De stellingen met de nummers 4, 5, 9, 24, 25 en 28 zijn omgekeerd en de antwoorden moeten op volgende manier beoordeeld worden:

1 = 6, 2 = 5, 3 = 4, 4 = 3, 5 = 2 en 6 = 1.

- De antwoorden krijgen punten mee van 0 – 10. De antwoorden op alle stellingen krijgen dan de volgende beoordeling mee.

1 = 10, 2 = 8, 3 = 6, 4 = 4, 5 = 2 en 6 = 0.

- Iedere persoon krijgt een persoonlijke score mee door het gemiddelde van zijn scores te nemen.

De AAS is ordinaal en niet gebaseerd op een interval. Men kan er wel gemakkelijk de scores tussen twee groepen mee vergelijken. De schaal wordt in dit onderzoek gebruikt om zowel het verschil tussen mannelijke en vrouwelijke studenten als het verschil tussen de hogescholenstudenten en de universitaire studenten te meten.

6.1.3 De meting van de onafhankelijke variabele

Naast het meten van het imago van de accountant willen we ook onderzoeken welke factoren een invloed hebben op dit imago. Om de verschillende onafhankelijke variabelen te meten, kunnen we echter geen gebruik maken van bestaande schalen en moeten we zelf vragen opstellen. Deze variabelen worden gemeten met gesloten vragen. Op deze manier zijn antwoordmogelijkheden vooraf bepaald voor de respondent en is het gemakkelijk om aan elk antwoord een score toe te kennen. Bij open vragen geeft de respondent een eigen antwoord,

waardoor het moeilijk is om een quotering te geven. Bovendien zijn volgens Xxxxxxx (1992) zulke vragen niet echt geschikt voor een online enquête. Bij een online enquête is men tevens vrij zeker dat diegene die antwoordt vaak diegene is die men effectief wil bevragen (Xxxxxxxx et al, 2003).

Meer specifiek wordt er voor vragen gekozen waarbij de respondent zichzelf op een continuüm moet plaatsen, de zogenaamde zelfbeoordelingvragen. Dit continuüm wordt opgedeeld in vier delen. Hierdoor wordt de respondent gedwongen om zich in een bepaalde richting te begeven omdat er geen middenalternatief voorhanden is. Bij een middenalternatief bestaat er ook altijd het gevaar dat de respondent die keuze maakt die als het meest sociaal aanvaard wordt bestempeld (Billiet, 1992).

De vragenlijst bevat alleen subjectieve vragen, dus vragen die houdingen, opinies en meningen peilen. Omdat de formulering en de context van de opinievragen een aanzienlijk effect hebben op de antwoorden, is het belangrijk dat hier veel aandacht aan besteed wordt (Billiet, 1992).

De vragen moeten zo duidelijk en concreet mogelijk zijn. Het is beter om meerdere specifieke vragen te stellen dan één detailvraag. De enquête mag ook niet te uitgebreid worden, want dit gaat ten koste van de responsgraad. Bij een online enquête is het namelijk beter om zo weinig mogelijk pagina’s te hebben (Xxxxxxxx, Xxxxx, Xxxxxxxxx, 2003). Daarom worden er per variabele vier vragen opstelt. Een ander belangrijk element is dat er geen argumenten in de vraag staan die manipulatie veroorzaken. Tevens is het belangrijk dat dubbele negaties in de vragenlijst vermeden worden (Billiet 1992).

Bij het opstellen van de vraagformulering moet er ook rekening worden gehouden met de respondenten. Onze onderzoekseenheden zijn studenten in het eerste jaar van hun hogere economische opleiding. Het heeft dus nog geen nut om concrete vragen te stellen over het beroep zelf.

In tabel 4 worden de vragen vermeld die gebruikt worden om de onafhankelijke variabelen te meten. In de eerste kolom worden alle variabelen opgesomd die onderzocht worden om hypothese 2 tot 4 te toetsen. Dit zijn de eigenschappen die de job van accountant aantrekkelijk maken en die een rol spelen bij het beeld dat de student heeft omtrent het imago van het beroep.

In de kolom ernaast worden er per variabele twee dimensies aangeduid. Dit zijn aspecten van de eigenschap, domeinen waarop de eigenschap tot uiting komt (Sekaran, 2003). In de derde kolom worden er per variabele enkele indicatoren aangeduid. Deze indicatoren zijn concrete, waarneembare gedragingen waaruit men kan afleiden of de ene persoon de desbetreffende eigenschap in meer of mindere mate bezit dan de andere persoon. Deze kolom bevat tevens ook de werkelijk gestelde vragen.

De registratie instructies geven weer op welke manier de indicatoren gaan bevraagd worden. De laatste kolom met het nummer van de vraag geeft aan op welke plaats in de enquête welke indicator wordt bevraagd.

Tabel 4: Stellingen om de onafhankelijke variabelen te meten

Variabelen	Dimensies	Indicatoren en vragen	Registratie-instructies	Nr. vraag
Taakinhoud	Afwisseling	Indicator: van oordeel zijn dat de accountant veel variatie heeft in het werk zelf Vraag: de accountant kan een brede waaier van taken uitvoeren	Gesloten vraag: zelfbeoordeling 4-puntenschaal: helemaal niet akkoord tot helemaal akkoord	11
		Indicator: vinden dat de accountant met veel verschillende personen in contact komt Vraag: een accountant heeft geen nood aan communicatieve vaardigheden	Gesloten vraag: zelfbeoordeling 4-puntenschaal: helemaal niet akkoord tot helemaal akkoord	12
	Uitdaging	Indicator: van mening zijn dat de accountant over verschillende soorten competenties moet beschikken Vraag: een accountant fungeert als een duizendpoot	Gesloten vraag: zelfbeoordeling 4-puntenschaal: helemaal niet akkoord tot helemaal akkoord	13
		Indicator: van oordeel zijn dat de accountant zich voortdurend moet bijscholen om bij te blijven. Vraag: de accountant moet zich voortdurend bijscholen om bij te blijven	Gesloten vraag: zelfbeoordeling 4-puntenschaal: helemaal niet akkoord tot helemaal akkoord	14
Loopbaan- mogelijkhed en	Promotie	Indicator: van mening dat je na verloop van tijd een hogere functie kunt uitvoeren binnen het bedrijf als accountant Vraag: een accountant heeft veel kans op promotie binnen een bedrijf.	Gesloten vraag: zelfbeoordeling 4-puntenschaal: helemaal niet akkoord tot helemaal akkoord	15
	Werkzekerheid	Indicator: van mening zijn dat de accountancy een noodzakelijk beroep blijft. Vraag: De accountant heeft een overbodige functie	Gesloten vraag: zelfbeoordeling 4-puntenschaal: helemaal niet akkoord tot helemaal akkoord	16
		Indicator: van mening zijn dat je snel werk zal vinden als accountant Vraag: de accountant vindt snel werk	Gesloten vraag: zelfbeoordeling 4-puntenschaal: helemaal niet akkoord tot helemaal akkoord	17
		Indicator: van mening zijn dat je je baan als accountant voor lange tijd kan behouden Vraag: een accountant kan zijn baan lang behouden	Gesloten vraag: zelfbeoordeling 4-puntenschaal: helemaal niet akkoord tot helemaal akkoord	18
Relatie werk en privé	Overwerk	Indicator: van oordeel zijn dat de accountant veel overuren moet kloppen Vraag: Een accountant werkt lange uren	Gesloten vraag: zelfbeoordeling 4-puntenschaal: helemaal niet akkoord tot helemaal akkoord	19

		Indicator: van mening zijn dat de accountant veel te maken heeft met stress Vraag: de accountant heeft een stresserende job	Gesloten vraag: zelfbeoordeling 4-puntenschaal: helemaal niet akkoord tot helemaal akkoord	20
	Flexibiliteit	Indicator: van mening zijn dat het privé leven van de accountant een belangrijke rol krijgt toebedeeld vanuit het bedrijf Vraag: de accountant heeft voldoende tijd om met zijn hobby’s bezig te zijn	Gesloten vraag: zelfbeoordeling 4-puntenschaal: helemaal niet akkoord tot helemaal akkoord	21
		Indicator: van oordeel zijn dat de accountant zelf zijn uren kan bepalen Vraag: De accountant mag een flexibele uurrooster opstellen	Gesloten vraag: zelfbeoordeling 4-puntenschaal: helemaal niet akkoord tot helemaal akkoord	22

Bron: eigen werk

6.1.4 Opstelling van de enquête

De vragen die inhoudelijk samen horen, staan bij elkaar. De eerste twee vragen zijn enkele vragen om het geslacht en de aard van de opleiding te bepalen (hogeschool of universiteit). Deze komen vooraan, zodat de respondent door het invullen van een paar gemakkelijke inleidende vragen al een goed gevoel verkrijgt (Billiet, 1992). Daarna volgen er acht vragen over het imago van het beroep, namelijk vraag 3 tot en met 10. De variabele taakinhoud komt aan bod in de vragen 11 tot en met 14. De vragen 15 tot en met 18 handelen over de variabele loopbaanmogelijkheden. De variabele relatie werk/ privé wordt bevraagd van vraag 19 tot en met 22. De laatste zeven vragen handelen weer over het imago van het beroep en krijgen de nummers 23 tot en met 29 mee. De vragen 3 tot en met 10 en 23 tot en met 29 lijken wat op elkaar, dus is het beter om ze achteraan te plaatsen om herkenning te vermijden. Hier en daar zijn de vraagvormen omgekeerd gesteld om ervoor te zorgen dat de respondent aandachtig blijft.

De lay-out is zeer belangrijk want een goede opmaak zorgt ervoor dat de respondent de vragenlijst op een vlotte manier kan afhandelen. Een overzichtelijke lay-out vermindert ook de kans op fouten. De antwoordinstructies voor de respondent proberen we zo duidelijk mogelijk te onderscheiden van de eigenlijke vragen door ze op een aparte pagina weer te geven (Billiet, 1992). Verder is er ook een afwisseling in de stijl van de

antwoordmogelijkheden om te vermijden dat de ondervraagde steeds hetzelfde aanduidt zonder de vragen te lezen. De vragen met de nummers 11 tot en met 22 hebben daarom maar vier antwoordmogelijkheden. De volledige enquête wordt weergegeven in bijlage 3.

Elke vragenlijst wordt vergezeld van een inleidende mail. Hierin wordt het doel van de enquête beschreven. Indien de respondent nog vragen heeft kan hij mij contacteren via het e- mailadres onderaan de e- mail of via het e- mailadres dat na het volledig invullen van de enquête wordt weergegeven. Verder ligt ook de nadruk op het feit dat het over persoonlijke meningsvragen gaat en dat alle vragen beantwoord dienen te worden. Er wordt tevens vermeld dat de enquête ongeveer drie tot vijf minuten in beslag zal nemen (Xxxxxxxx, Xxxxx en Xxxxxxxxx, 2003).

6.2 De steekproef

6.2.1 De keuze tot de dispropotioneel gestratificeerde steekproef

Voor deze studie komen enkel de eerstejaarsstudenten van een economische richting in aanmerking. De studenten maken volgens sommige onderzoeken hun carrièrekeuze al in de laatste twee jaren van het middelbaar (Xxxxxx et al., 1997; Xxxxxxx en Xxxxxxxxxxxx, 2005). Volgens andere onderzoeken gebeurt dit in de eerste twee jaar van een hogere opleiding (Paolillo en Estes, 1985; Xxxxxxxxx en Hermanson, 1995). Xxxxxxx et al (2000) kwamen tot de conclusie dat veertig procent van de studenten een studiekeuze maken tijdens de eerste boekhoudles. Het is om de voorgaande redenen belangrijk om de attitude bij de eerstejaarsstudenten te bestuderen.

Aan de hand van de concordantietabellen van het IAB wordt een keuze gemaakt betreffende de eerstejaarsstudenten die in aanmerking komen voor dit onderzoek. Deze tabellen bepalen welke studenten de mogelijkheid hebben om accountant te worden. Ze vermelden namelijk per onderwijsinstelling één of meerdere afstudeerrichtingen die recht geven op vrijstellingen voor de toelatingsexamens. Zoals vermeld in hoofdstuk 2, zijn dit de vereiste opleidingen om

tot de stage van accountant toegelaten te worden (uitzonderingen buiten beschouwing gelaten). Het handelt hier over zowel universiteiten en hogescholen als erkende avondscholen (CVO). Niet alle onderwijsinstellingen die vermeld staan in deze concordantietabel worden opgenomen in dit onderzoek. De rechtenstudenten filteren we weg omdat deze studenten geen pure economische richting volgen. De studenten die ingeschreven staan bij erkende avondscholen worden ook niet opgenomen omdat deze studenten een ander beeld hebben dan de eerstejaarsstudenten uit het voltijds onderwijs.

In dit onderzoek worden ook alleen maar de Nederlandstalige studenten opgenomen. Er zijn te grote verschillen tussen de Vlaamse en de Waalse arbeidsmarkt om beiden op te nemen. Volgens een studie van Xxxx Xxxxxxx (2002) blijkt dat de jeugdwerkloosheidscijfers erg verschillen. In de leeftijdsgroep tussen twintig en vierentwintig is 9,2 procent werkloos in Vlaanderen en 26 procent in Wallonië. De Vlaamse en Waalse arbeidsmarkt kunnen dan ook niet zonder meer als varianten van de Belgische worden beschouwd.

De populatie bestaat zowel uit mannelijke als vrouwelijke studenten die een welbepaalde studierichting volgen in een onderwijsinstelling die op de concordantietabellen van het IAB staan. Voor de hogeschoolstudenten is dit vooral de studierichting Accountancy- Fiscaliteit en bij de universitaire studenten is dit de vooral de studierichting Toegepaste Economische Wetenschappen en/ of Handelsingenieur. Sinds de invoering van het Bachelor en Master systeem is er geen overzicht meer beschikbaar van de studentaantallen per studiejaar. Om toch een idee te krijgen van het aantal eerstejaarsstudenten in deze studierichtingen maken we gebruik van het aantal generatiestudenten. Generatiestudenten zijn studenten die zich voor het eerst inschrijven met een diplomacontract en die op 1 februari van het lopende schooljaar nog steeds zijn ingeschreven.

Volgens de cijfers over het schooljaar 2006-2007 van het Vlaams Agentschap voor Hoger Onderwijs en Volwassenonderwijs, zijn er in het totaal 5.786 generatiestudenten die volgens de concordantietabellen de mogelijkheid hebben om accountant te worden. Er zijn in totaal 1.887 universitaire generatiestudenten in 2007. De populatie van de hogescholen bestaat uit

3.899 studenten. Hiervan volgen 3.151 studenten een professioneel gerichte bachelor en 748 studenten een academisch gerichte bachelor. Samengevat geeft dit volgende tabel:

Tabel 5: Aantal studenten die in aanmerking komen om accountant te worden

Geslacht	Universiteiten	Hogescholen	Totaal aantal generatiestudenten
Mannelijk	1.164	2.241	3.405
Vrouwelijk	723	1.658	2.381
Totaal	1.887	3.899	5.786

Bron: Vlaams Agentschap voor Hoger Onderwijs en Volwassenenonderwijs (2006)

Na afweging van een aantal factoren, beschreven in de beslissingsboom xxx Xxxxxxxx, Xxxxx en Xxxxxxxxx (2003), maken we in dit onderzoek gebruik van een disproportioneel gestratificeerde steekproef. Hierna volgen de factoren die hebben geleid tot deze keuze.

De steekproef vereist representativiteit. Dit wil zeggen dat alle gevonden waarden naar de hele populatie veralgemeend kunnen worden. Daarom maken we geen gebruik van niet- toevalssteekproeven.

Direct contact met de studenten is niet noodzakelijk aangezien we gekozen hebben voor een online enquête. Bijgevolg speelt de geografische spreiding ook geen rol en kan ik de area en meertrapsareasteekproeven uitsluiten.

De klemtoon van deze thesis ligt vooral op de vergelijking van subgroepen in de populatie. We willen namelijk nagaan of hogeschoolstudenten en universitaire studenten de accountant een verschillend imago toedichten. De subgroepen verschillen redelijk sterk in omvang aangezien er dubbel zoveel hogeschool studenten zijn. Na afweging van al deze factoren besluiten we dat de disproportioneel gestratificeerde steekproef de meest geschikte keuze is voor dit onderzoek.

6.2.2 Bepaling van de steekproefgrootte

Aangezien het een erg tijdrovende en kostelijke zaak is om 5.786 onderzoekseenheden te enquêteren, beperk we ons tot een kleinere steekproef. De algemene regel is: hoe groter de steekproefomvang, hoe kleiner de kans op een fout bij het veralgemenen van de steekproefgegevens naar de populatie. Er zijn in totaal 1.887 universitaire studenten en 3.889 hogeschoolstudenten. Hoe groot moet de steekproef bij iedere subpopulatie zijn opdat ze representatief is voor de hele subpopulatie?

De minimum steekproefgrootte bepaalt men via onderstaande formule (Xxxxxxxx et al., 2003): n = p% x q% x [ z : e%]²

Waarbij n = de minimale steekproefomvang

p% = het percentage van de gespecificeerde categorie

q% = het percentage dat niet tot de gespecificeerde categorie behoort z = het vereiste niveau van betrouwbaarheid

e% = toegelaten foutenmarge

p% en q% geven aan welk antwoord bij iedere vraag verwacht wordt. Indien men dit niet weet, zoals hier het geval is, neemt men best 50 procent voor beiden. Het vereiste niveau van betrouwbaarheid wordt vastgesteld op 95 procent en de toegelaten foutenmarge is 5 procent. Dit geeft dan de volgende berekening:

n = 50 x 50 x [1.96 : 5]²

n = 384, 16.

Op basis van deze berekening moeten we per subpopulatie 385 correct ingevulde enquêtes verwerven. Omdat de populaties echter kleiner zijn dan 20.000, wordt de gecorrigeerde minimale steekproef gehanteerd (Xxxxxxxx et al., 2003).

n’ = n : [ 1 + ( n : N ) ]

Waarbij: n’ = de gecorrigeerde minimale steekproef n = de minimale steekproefomvang

N = de totale subpopulatie

Voor de universitaire studenten geeft dit dan een gecorrigeerde minimale steekproef van 320. n’ = 384,16 : [ 1 + ( 384,16 : 1.887 ) ]

n’ = 319, 18

De gecorrigeerde minimale steekproef voor hogeschoolstudenten is 350. n’= 384,16 : [ 1 + (384,16 : 3.889 ) ]

n’= 349, 62

Er moet bij de berekening van de steekproefgrootte ook rekening gehouden worden met de non - responsgraad. Niet iedere persoon die de online enquête ontvangt zal hem invullen. Er zijn allerlei redenen waarom iemand een enquête niet invult. Enkele redenen hiervan zijn: men heeft gewoon geen interesse in het onderwerp, geen tijd om hem in te vullen, de enquête is te moeilijk of te lang, men wil de enquête niet invullen… Volgens Xxxxxxxx, Xxxxx en Xxxxxxxxx (2003) kan men bij een online enquête een responsgraad van tien procent verwachten. Dit wil zeggen dat slechts tien procent van de studenten de enquête zal invullen. Er wordt echter uitgegaan van een responsgraad van twintig procent omdat we getracht hebben de problemen van non-respons bij een online enquête op te vangen door: alleen die studenten aan te schrijven die de mogelijkheid hebben om zich later verder te vormen tot accountant, door geen specifieke vragen te stellen en de enquête zo kort mogelijk te houden.

De werkelijke steekproefomvang bepaalt naar hoeveel respondenten de online enquête moet verzonden worden om het minimale aantal correct ingevulde enquêtes te verkrijgen.

Na = n’ x (100 : e% )

Na = werkelijke steekproefomvang

n’ = de gecorrigeerde minimale steekproef e% = geschatte non-respons graad.

Er moeten in totaal 1.600 ( 320 x 100 : 20) universitaire studenten en 1.750 (350 x 100: 20) hogeschool studenten benaderd worden.

6.2.3 Benadering van de gekozen steekproefeenheden

Vermits een lijst van alle studenten in een economische richting niet beschikbaar is, contacteren we de hogescholen en universiteiten die vermeld staan op de concordantietabellen van het IAB.

Er worden willekeurig een aantal hogescholen uitgekozen die op de concordantietabellen vermeld staan. De avondscholen worden uit deze lijst gefilterd omdat deze studenten door hun intrinsieke motivatie al een positiever beeld hebben van het beroep. De universiteiten worden allemaal benaderd aangezien de werkelijke steekproefomvang (1.600) de populatie (1.887) benadert. De studierichting rechten wordt niet opgenomen omdat dit geen pure economische richting is. De benaderde universiteiten en hogescholen worden in alfabetische volgorde weergegeven in tabel 6.

Tabel 6: De benaderde universiteiten en hogescholen

Universiteiten	Hogescholen
Katholieke Universiteit Leuven	Artevelde Hogeschool
Universiteit Antwerpen	Hogeschool Antwerpen
Universiteit Gent	Hogeschool Gent
Universiteit Hasselt	Hogeschool Limburg
Vrije Universiteit Brussel	Hogeschool Universiteit Brussel
	Hogeschool West-Vlaanderen
	Xxxxx xx Xxxxx Hogeschool
	Katholieke Hogeschool Brugge-Oostende
	Katholieke Hogeschool Kempen
	Katholieke Hogeschool Leuven
	Katholieke Hogeschool Limburg
	Katholieke Hogeschool Sint-Lieven
	Katholieke Hogeschool Zuid-West- Vlaanderen
	Lessius Hogeschool
	Provinciale Hogeschool Limburg

Bron: eigen werk

Eerst wordt er een inleidende e- mail gestuurd naar de departementshoofden van handelswetenschappen en bedrijfskunde of de opleidingscoördinatoren van de specifieke richting die bevraagd worden. Bij elk van deze e- mails wordt er ook een begeleidende brief meegezonden (zie ook bijlage 4 waarin we het doel van het onderzoek en enkele concrete details verder uitleggen. In deze mail staat ook de uitdrukkelijke vraag om terug te mailen of ze al dan niet participeren aan het onderzoek. Onmiddellijk na het verzenden van de eerste e- mail sturen we een tweede e- mail met daarin de link naar de online enquête. Deze e- mail is gericht naar de studenten zodat het departementshoofd of opleidingscoördinator, na akkoord voor deelname, deze gemakkelijk naar hun kan doorsturen.

Indien er één week na het verzenden van de e- mails naar het departementshoofd of coördinator van de opleiding nog geen respons is omtrent de al of niet deelname, gebeurt de eerste follow-up (Xxxxxxxx et al., 2003). De tweede follow-up gebeurt twee weken na de eerste e-mail. Indien er dan nog geen reactie komt, worden ontacteer de departementshoofden of opleidingscoördinatoren telefonisch gecontacteerd. De hogescholen of universiteiten die meewerken aan het onderzoek worden tevens een dankwoord gestuurd nadat het onderzoek is afgerond.

Hoofdstuk 7: Verwerking en analyse van de gegevens

In dit hoofdstuk worden de resultaten van het onderzoek besproken. De correct ingevulde enquêtes van de studenten worden na afronding van de dataverzameling overgezet naar SPSS (Statistical Package for the Social Sciences). Aan de hand van dit pakket worden een aantal tabellen en grafieken opgesteld waaruit de resultaten van het onderzoek afgeleid worden. Eerst worden enkele algemene data van de totale populatie en de twee subpopulaties besproken. Daarna volgt een analyse van de AAS bij de twee subpopulaties. Ten slotte wordt zowel de relatie tussen de gekozen variabelen uit het aantrekkelijkheidonderzoek als het imago dat de studenten de accountant toedichten besproken.

7.1 De behaalde responsgraad

De online enquêtering is gestart op 7 april 2008 en beëindigd op 19 mei 2008. Aangezien de enquêtes online worden ingevuld, hebben we direct de volledige enquêtes ter beschikking. In totaal hebben er 744 studenten deelgenomen aan het onderzoek. Hiervan vulden 620 studenten de enquête volledig in. Dit betekent dat 124 studenten hebben afgehaakt tijdens het invullen van de enquête. Deze worden dan ook niet opgenomen in het onderzoek. Het viel op dat de meeste afhaakten na de eerste twee vragen. Na deze twee vragen verschijnt er een inleiding omtrent het onderzoek. Waarschijnlijk is deze inleiding de reden geweest waarom de studenten afhaakten.

De 620 respondenten die hun enquêtes correct invulden worden opgedeeld in hogeschool en universitaire studenten. Alle Vlaamse universiteiten hebben meegewerkt aan dit onderzoek.

364 universitaire studenten hebben de enquête volledig ingevuld. De vooropgestelde minimale gecorrigeerde steekproefomvang van 320 werd dus ruimschoots gehaald. Aangezien we alle universiteiten hebben aangeschreven, bedraagt de responsgraad 19,26 procent. Dit leunt zeer dicht aan bij het vooropgestelde doel van twintig procent.

Xxxxxxxxxx participeerden elf hogescholen aan dit onderzoek. 256 hogeschoolstudenten vulden de enquête volledig in. Het vooropgestelde doel van 350 werd dus niet bereikt. Aan de hand van deze gegevens kunnen geen verklaringen opgesteld worden met 95 procent zekerheid. Het betrouwbaarheidsniveau van 90 procent werd wel nipt gehaald. Om dit niveau te bereiken, moeten er minstens 254 studenten reageren. Er is echter geen informatie beschikbaar over het aantal generatiestudenten op deze elf hogescholen. De responsgraad is daarom niet te berekenen.

De 620 respondenten bestaan dus uit 58,7 procent universitaire studenten en uit 41,3 hogeschoolstudenten. Dit wordt ook aangegeven in de onderstaande grafiek.

Grafiek 6: Aantal universitaire- en hogeschoolrespondenten

Onderwijsinstelling

Universitaire studenten Hogeschoolstudenten

Bron: eigen werk

Er wordt niet alleen een onderscheid gemaakt op basis van de onderwijsinstelling, maar ook op basis van geslacht. 46 procent (285) van de respondenten is mannelijk en 54 procent (335) is vrouwelijk.

Grafiek 7: Aantal mannelijke en vrouwelijke respondenten

Geslacht

Mannelijk Vrouwelijk

Bron: eigen werk

7.2 Resultaten aangaande het imago

De accounting attitude scale is een verzameling van items die geacht worden de attitude tegenover het accountantsberoep te meten. Iedere student krijgt op basis van zijn antwoorden een globaal punt. De laagste score die men kan behalen is 0. Een respondent met dit punt heeft een zeer negatieve attitude tegenover het accountantsberoep. De hoogste score die de respondent kan behalen is 10. Dit wil zeggen dat hij een zeer positieve attitude heeft tegenover het beroep. Voordat de scores meegedeeld worden, passen we een itemanalyse toe op deze AAS- schaal.

Met behulp van de likertschaal wordt nagegaan welke items eenzelfde dimensie meten en welke van deze items het meest geschikt zijn voor verdere analyse (Billiet, 1992). Als de items op een geldige wijze dezelfde eigenschap meten, dan moeten ze onderling voldoende sterk samenhangen. De interne consistentie wordt nagegaan met behulp van de Cronbachs alpha. Dit is een conservatieve schatter van de betrouwbaarheid en moet minstens 0,75 bedragen.

Tabel 7: Interne consistentie van de AAS

Cronbach’s Alpha	N of Items
,893	15

Bron: eigen werk

De AAS behaalt volgens tabel 7 in dit onderzoek een Cronbach’s Alpha van 0,89 wat aanzienlijk beter is dan de vooropgestelde 0,75. De AAS voert dus een betrouwbare meting uit. Alle items uit de AAS worden hierdoor behouden. Alle items van de AAS correleren sterk met elkaar zoals blijkt uit de tabel opgenomen in bijlage 5

7.2.1 Respons op elke stelling van de AAS

De antwoorden van de universitaire studenten en de hogeschoolstudenten worden op elke stelling van de XXX met elkaar vergeleken. Hierbij bespreken we telkens de som van de percentages van de antwoorden “Akkoord” en “Helemaal akkoord” of “Niet akkoord” en “Helemaal niet akkoord” indien de vraag omgekeerd gesteld wordt. Een omgekeerde vraag wordt achteraan de stelling aangeduid met een asterisk (*).

Stelling 1: Het beroep van accountant dwingt respect af

Tabel 8: Antwoorden van de respondenten op stelling 1 van de AAS

	Helemaal akkoord	Akkoord	Enigszins akkoord	Enigszins niet akkoord	Niet akkoord	Xxxxxxxx niet akkoord
Universiteit	5,77%	34,34%	32,14%	17,86%	9,07%	0,82%
Hogeschool	10,55%	39,45%	38,67%	6,25%	4,30%	0,78%

Bron: eigen werk

Uit tabel 8 blijkt dat 50 procent van de hogeschoolstudenten en 40,11 procent van de universitaire studenten vindt dat het beroep van accountant respect afdwingt.

Stelling 2: Accountancy is vooral regeltjes van buiten leren (*)

Tabel 9: Antwoorden van de respondenten op stelling 2 van de AAS

	Helemaal akkoord	Akkoord	Enigszins akkoord	Enigszins niet akkoord	Niet akkoord	Xxxxxxxx niet akkoord
Universiteit	7,69%	30,77%	25,00%	20,60%	11,81%	4,12%
Hogeschool	3,13%	12,50%	22,27%	28,13%	26,17%	7,81%

Bron: eigen werk

Slechts 15,93 procent van de universitaire studenten vindt dat het beroep niet vooral regeltjes memoriseren is. Bij de hogeschoolstudenten is dit 33,98 procent.

Stelling 3: Accountants werken meer alleen dan met andere mensen (*)

Tabel 10: Antwoorden van de respondenten op stelling 3 van de AAS

	Helemaal akkoord	Akkoord	Enigszins akkoord	Enigszins niet akkoord	Niet akkoord	Xxxxxxxx niet akkoord
Universiteit	6,04%	31,59%	32,14%	17,86%	9,62%	2,75%
Hogeschool	4,30%	19,92%	26,56%	28,91%	14,84%	5,47%

Bron: eigen werk

12,37 procent van de universitaire studenten vindt dat de accountants niet meer alleen werken dan met andere mensen. Daarentegen vindt 20,31 procent van de hogeschoolstudenten dat accountants ook veel met andere mensen samenwerken.

Stelling 4: Mijn vrienden vinden dat ik een goede carrièrebeslissing neem als ik accountant word

Tabel 11: Antwoorden van de respondenten op stelling 4 van de AAS

	Helemaal akkoord	Akkoord	Enigszins akkoord	Enigszins niet akkoord	Niet akkoord	Xxxxxxxx niet akkoord
Universiteit	2,20%	22,53%	32,42%	27,75%	12,90%	2,20%
Hogeschool	15,23%	48,05%	24,61%	7,03%	3,52%	1,56%

Bron: eigen werk

24,73 procent van de universitaire studenten denkt dat hun vrienden het een goede carrièrebeslissing vinden, als ze accountant zouden worden. Terwijl bij de hogeschoolstudenten 63,28 procent deze overtuiging deelt.

Stelling 5: Accountancy is interessant

Tabel 12: Antwoorden van de respondenten op stelling 5 van de AAS

	Helemaal akkoord	Akkoord	Enigszins akkoord	Enigszins niet akkoord	Niet akkoord	Xxxxxxxx niet akkoord
Universiteit	8,52%	26,65%	26,65%	19,23%	13,19%	5,76%
Hogeschool	24,22%	45,31%	14,84%	9,38%	3,13%	3,12%

Bron: eigen werk

Uit tabel 12 blijkt dat slechts 35,17 procent van de universitaire studenten accountancy leuk vindt. Het percentage bij de hogeschoolstudenten ligt aanzienlijk hoger namelijk 69,53 procent.

Stelling 6: Ik zou het leuk vinden om accountant te zijn

Tabel 13: Antwoorden van de respondenten op stelling 6 van de XXX

	Xxxxxxxx akkoord	Akkoord	Enigszins akkoord	Enigszins niet akkoord	Niet akkoord	Xxxxxxxx niet akkoord
Universiteit	7,14%	14,01%	18,41%	27,75%	20,05%	12,64%
Hogeschool	31,64%	38,67%	13,28%	9,38%	4,30%	2,73%

Bron: eigen werk

Uit tabel 13 blijkt dat 70,31 procent van de hogeschoolstudenten het met deze stelling akkoord of helemaal akkoord is tegenover louter 21, 15 procent van de universitaire studenten.

Stelling 7: Accountants halen niet veel persoonlijke voldoening uit hun werk (*)

Tabel 14: Antwoorden van de respondenten op stelling 7 van de XXX

	Xxxxxxxx akkoord	Akkoord	Enigszins akkoord	Enigszins niet akkoord	Niet akkoord	Xxxxxxxx niet akkoord
Universiteit	1,92%	9,34%	21,70%	36,81%	22,25%	7,97%
Hogeschool	0,78%	5,08%	13,67%	32,03%	33,59%	14,84%

Bron: eigen werk

30,22 procent van de universitaire studenten en 48,43 procent van de hogeschool studenten vinden dat de accountants wel veel voldoening halen uit hun werk.

Stelling 8: Het beroep van accountant staat op gelijke hoogte met het beroep van rechten en geneeskunde

Tabel 15: Antwoorden van de respondenten op stelling 8 van de XXX

	Xxxxxxxx akkoord	Akkoord	Enigszins akkoord	Enigszins niet akkoord	Niet akkoord	Xxxxxxxx niet akkoord
Universiteit	6,87%	10,99%	24,18%	29,93%	19,51%	8,52%
Hogeschool	5,86%	14,84%	24,22%	31,64%	17,19%	6,25%

Bron: eigen werk

17,86 procent van de universitaire studenten en 20,70 procent van de hogeschoolstudenten vinden dat het beroep van accountant op gelijke staat met het beroep van rechten en geneeskunde.

Stelling 9: Accountant zijn, brengt veel prestige met zich mee

Tabel 16: Antwoorden van de respondenten op stelling 9 van de XXX

	Xxxxxxxx akkoord	Akkoord	Enigszins akkoord	Enigszins niet akkoord	Niet akkoord	Xxxxxxxx niet akkoord
Universiteit	1,65%	16,21%	34,34%	31,87%	14,56%	1,37%
Hogeschool	3,52%	27,34%	52,73%	13,67%	1,95%	0,78%

Bron: eigen werk

Uit tabel 16 blijkt dat 17,86 procent van de universitaire studenten vindt dat het accountantsberoep een prestigieus beroep is, terwijl bij de hogeschoolstudenten 30,96 procent het een prestigieus beroep vindt.