Band & Recht

Band & Recht

Artiestencontract 2: De ‘Rider’en kleine lettertjes

De meeste vragen die door muzikanten aan Xxx Xxxxxx worden gesteld, gaan over contracten. In de vorige Band & Recht (14) heeft hij de basisbeginselen van het contractenrecht uiteengezet en welke de kernbedingen in en artiestenovereenkomst zijn. In dit deel worden de overige bedingen, de algemene voorwaarden en de ‘rider’ besproken.

Tekst: Xxx Xxxxxx

Kernbedingen zijn bedingen zonder welke de artiestenovereenkomst niet kan bestaan. De kernbedingen in een artiestenovereenkomst zijn: wie, wat, waar, wanneer, hoe en tegen welke prijs. Als in een schriftelijke overeenkomst duidelijke afspraken zijn gemaakt met betrekking tot deze vragen dan kunnen partijen niet meer ontkennen dat er een overeenkomst is, omdat (nog) geen inhoud aan de (beoogde) overeenkomst is gegeven.

Niet zelden willen partijen echter meer inhoud geven aan de overeenkomst en dat betekent dat in de overeenkomst meer bedingen dan de kernbedingen zullen worden opgenomen Deze bedingen die geen kernbedingen zijn zou ik ‘overige bedingen’ willen noemen. De overige bedingen in een artiestenovereenkomst kunnen zeer uiteenlopend van aard zijn. Daarbij kan worden gedacht aan afspraken met betrekking tot vrijkaarten voor de ‘aanhang’ van de band of repetitietijden en dergelijke.

Rider

Bepaald niet ongebruikelijk in de ‘bandcontractencultuur’ is de zogenaamde rider. Deze rider regelt doorgaans de technische en logistieke aangelegenheden van het optreden en is daarmee en verzameling ‘overige bedingen’. Het is dan ook niet ongewoon dat een artiestenovereenkomst uit tenminste twee delen bestaat, ten eerste het voorblad met daarop de kernbedingen en ten tweede de rider. Het is daarbij gebruikelijk dat partijen ook op het voorblad tekenen en dat op dat voorblad wordt verwezen naar de rider. Het is daarbij wel van belang dat duidelijk wordt aangegeven, dat de rider onderdeel uitmaakt van de overeenkomst. Nog beter is het dat de rider aan het voorblad is gehecht en dat alle pagina’s van de rider volgens instructie op het voorblad dienen te worden geparafeerd. Zo kan de wederpartij nooit ontkennen dat hij de rider niet heeft ontvangen en deze dus geen deel uitmaakt van de overeenkomst. Overigens heb ik in het kader van de onderzoeken, die ik naar artiestencontracten heb verricht, vele riders onder ogen gehad waarin de zaken zeer gedetailleerd zijn geregeld. Ik vraag me af of dat wel zo realistisch is. Hier is een voorbeeld op zijn plaats. In een contract van een gewone ‘top 40 band’ die wekelijks speelt op bruiloften en partijen in de verschillende regionale horecagelegenheden zag ik dat het podium een minimale afmeting van 5,5 x 3,5 meter moest hebben en minimaal 60 cm hoog moest zijn. Wat te doen als Zaal XYZ te Hyppolytushoef waar het bruidspaar Xxxxxx/Xxxxxxxxx haar huwelijksfeest viert een podium heeft van slecht 5 meter breed en maar 30 cm hoog of, sterker nog, helemaal geen podium? Gaat de band dan na ingebrekestelling aan het adres van het bruidspaar naar huis, terwijl er minstens drie maal in de week met veel succes bands spelen tijdens bruiloftsfeesten bij Zaal XYZ? Dat bands, die in concertzalen een concertant programma inclusief ballet op het podium brengen, eisen stellen aan de omvang van en podium is voorstelbaar, maar voor feesten en partijen is het zonneklaar dat men op de raarste plekken komt te staan en dat men over een ruim improvisatievermogen dient te beschikken.

Kleine lettertjes

Een eventuele derde ‘laag’ in een artiestencontract zijn de zogenaamde algemene voorwaarden, onder leken ook wel de ‘kleine lettertjes’ genaamd. In deze algemene voorwaarden worden die zaken geregeld die geen kernbeding en ter onderscheiding van de algemene voorwaarden ook geen overig beding zijn. Strikt juridisch gezien kan elk beding dat geen kernbeding is in de algemene

voorwaarden worden opgenomen. Gebruikelijk worden in de algemene voorwaarden de contractsbedingen opgenomen die slechts van belang zijn als het contract averij oploopt. Juridisch gezegd, ‘als een partij toerekenbaar niet nakomt’. Daarbij kan men denken aan zaken als welke rechter (plaats) bevoegd is kennis te nemen van geschillen aangaande het contract, klachttermijnen en dergelijke. Uit de onderzoeken die ik heb verricht, blijkt dat slechts weinig bands die zelf contracteren, dus niet via een intermediair (artiestenbureau, booker e.d.), gebruik maken van de algemene voorwaarden. Dat is een gemiste kans, want als de zaken scherp moeten worden, is het wel heel handig als er spelregels zijn en dat die spelregels de gebruiker van de algemene voorwaarden goed uitkomen.

Terhandstellingsplicht

Niet zelden worden de algemene voorwaarden van toepassing verklaard door slechts te vermelden dat algemene voorwaarden van toepassing zijn. Vanuit juridisch perspectief is dat echt onvoldoende. Om als gebruiker aanspraak op toepasselijkheid van de algemene voorwaarden te kunnen hebben, moet zijn voldaan aan de wettelijke ‘terhandstellingsplicht’. De gebruiker moet kunnen bewijzen dat de wederpartij de algemene voorwaarden heeft ontvangen en daarvan kennis heeft genomen. Dat kan relatief eenvoudig worden ondervangen door op het voorblad van de schriftelijke overeenkomst de volgende zinsnede op te nemen. ‘Met het tekenen van deze overeenkomst verklaart de wederpartij de algemene voorwaarden te hebben ontvangen en daarvan kennis te hebben genomen’. Het spreekt voor zich dat er een afgedrukt exemplaar van de algemene voorwaarden wordt meegezonden of overhandigd.

De gebruiker van algemene voorwaarden moet ook voldoen aan de zogenaamde informatieplicht. Dat betekent dat de gebruiker kenbaar moet maken dat hij algemene voorwaarden hanteert die hij bij meerdere overeenkomsten wenst te gebruiken. De gebruiker kan dat doen door de algemene voorwaarden te deponeren. Dat kan bij de Kamer van Koophandel of bij de Rechtbank. Aan een dergelijke depot zijn kosten verbonden. Depot bij de Kamer van Koophandel is veel duurder dan bij de Rechtbank (zie Bandcoach 11).

Artiestenovereenkomst

Een goede artiestenovereenkomst bestaat uit drie lagen: Het voorblad, en dat kunnen ook meerdere pagina’s zijn, met daarop de kernbedingen; de verwijzing naar de rider en de algemene voorwaarden alsmede de ondertekening. Vervolgens de rider, aangehecht en geparafeerd, en tot slot eventuele algemene voorwaarden.

Kader:

mr. dr. Xxx Xxxxxx is Artez‐docent en musiconoom en combineert zijn passie voor muziek met kennis over recht en economie. In Band & Recht adviseert hij muzikanten over juridische en financiële kwesties. Meer info: xxx.xxxxxxxxxxx.xx Heb je naar aanleiding van dit artikel vragen aan Xxx Xxxxxx, mail de redactie van Bandcoach. Xxx Xxxxxx is ook te volgen via Twitter: #TonLamers.