Common use of Kary pieniężne Clause in Contracts

Kary pieniężne. 1. Kto wykonuje regularny przewóz osób, w określonych odstępach czasu i po określonej linii komunikacyjnej w transporcie drogowym, naruszając obowiązki lub warunki wynikające z przepisów ustawy, podlega karze pieniężnej w wysokości określonej w załączniku do ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym. 2. Nakładanie kar pieniężnych, o których mowa w ust. 1, następuje w trybie przepisów ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym. 1. Kto wykonuje regularny przewóz osób, w określonych odstępach czasu i po określonej linii komunikacyjnej w transporcie kolejowym, innym szynowym, linowym, linowo-terenowym, morskim lub w żegludze śródlądowej, bez umowy o świadczenie usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego albo bez potwierdzenia zgłoszenia przewozu, podlega karze pieniężnej w wysokości 10 000 zł. 2. Kary pieniężne, o których mowa w ust. 1, nakłada, w drodze decyzji administracyjnej, organizator właściwy ze względu na miejsce przeprowadzonej kontroli. 1. Operator lub przewoźnik, który: 1) nie wystąpił do właściwego organizatora z wnioskiem o zmianę treści zaświadczenia, o którym mowa w art. 28 ust. 1, lub potwierdzenia, o którym mowa w art. 30 ust. 1, w przypadku wszelkich zmian dotyczących: oznaczenia przedsiębiorcy, jego siedziby (miejsca zamieszkania) lub adresu, numeru w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym, o ile operator lub przewoźnik taki numer posiada, numeru identyfikacji podatkowej (NIP), nie później niż w terminie 14 dni od dnia ich powstania, 2) nie zgłosił na piśmie właściwemu organizatorowi zmiany dotyczącej rozkładu jazdy w terminach określonych w ustawie z dnia 15 listopada 1984 r. – Prawo przewozowe, lub 3) nie przekazał organizatorowi, w terminie do dnia 31 marca każdego roku, informacji o liczbie i sposobie załatwienia skarg i reklamacji składanych przez pasażerów w związku z realizacją usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego oraz informacji o liczbie i wysokości przyznanych odszkodowań – podlega karze pieniężnej w wysokości 1000 zł. 2. Przewoźnik, który nie zwrócił dokumentów, o których mowa w art. 34 ust. 1, organizatorowi, który wydał potwierdzenie zgłoszenia przewozu: 1) niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja o cofnięciu potwierdzenia stała się ostateczna, w przypadkach, o których mowa w art. 35 ust. 4, albo 2) wraz z wnioskiem o stwierdzenie wygaśnięcia potwierdzenia zgłoszenia przewozów, w przypadku, o którym mowa w art. 35 ust. 7 pkt 2 – podlega karze pieniężnej w wysokości 1000 zł. 3. Przewoźnik, który nie poinformował właściwego organizatora o podjęciu wykonywania przewozu we wskazanym przez siebie terminie w przypadku zawieszenia jego wykonywania, podlega karze pieniężnej w wysokości 1000 zł. 4. Kary pieniężne, o których mowa w ust. 1–3, nakłada, w drodze decyzji administracyjnej, właściwy organizator.

Kary pieniężne. 1. Kto wykonuje regularny przewóz osób, w określonych odstępach czasu i po określonej linii komunikacyjnej w transporcie drogowym, naruszając obowiązki lub warunki wynikające z przepisów ustawy, podlega karze pieniężnej w wysokości określonej w załączniku do ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym.r. 2. Nakładanie kar pieniężnych, o których mowa w ust. 1, następuje w trybie przepisów ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym. 1. Kto wykonuje regularny przewóz osób, w określonych odstępach czasu i po określonej linii komunikacyjnej w transporcie kolejowym, innym szynowym, linowym, linowo-terenowym, morskim lub w żegludze śródlądowej, bez umowy o świadczenie usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego albo bez potwierdzenia zgłoszenia przewozu, podlega karze pieniężnej w wysokości 10 000 zł.zbiorowego 2. Kary pieniężne, o których mowa w ust. 1, nakłada, w drodze decyzji administracyjnej, organizator właściwy ze względu na miejsce przeprowadzonej kontroli. 1. Operator lub przewoźnik, który: 1) nie wystąpił do właściwego organizatora z wnioskiem o zmianę treści zaświadczenia, o którym mowa w art. 28 ust. 1, lub potwierdzenia, o którym mowa w art. 30 ust. 1, w przypadku wszelkich zmian dotyczących: oznaczenia przedsiębiorcy, jego siedziby (miejsca zamieszkania) lub adresu, numeru w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym, o ile operator lub przewoźnik taki numer posiada, numeru identyfikacji podatkowej (NIP), nie później niż w terminie 14 dni od dnia ich powstania, 2) nie zgłosił na piśmie właściwemu organizatorowi zmiany dotyczącej rozkładu jazdy w terminach określonych w ustawie z dnia 15 listopada 1984 r. – Prawo przewozowe, lub 3) nie przekazał organizatorowi, w terminie do dnia 31 marca każdego roku, informacji o liczbie i sposobie załatwienia skarg i reklamacji składanych przez pasażerów w związku z realizacją usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego oraz informacji o liczbie i wysokości przyznanych odszkodowań – podlega karze pieniężnej w wysokości 1000 zł. 2. Przewoźnik, który nie zwrócił dokumentów, o których mowa w art. 34 ust. 1, organizatorowi, który wydał potwierdzenie zgłoszenia przewozu: 1) niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja o cofnięciu potwierdzenia stała się ostateczna, w przypadkach, o których mowa w art. 35 ust. 4, albo 2) wraz z wnioskiem o stwierdzenie wygaśnięcia potwierdzenia zgłoszenia przewozów, w przypadku, o którym mowa w art. 35 ust. 7 pkt 2 – podlega karze pieniężnej w wysokości 1000 zł. 3. Przewoźnik, który nie poinformował właściwego organizatora o podjęciu wykonywania przewozu we wskazanym przez siebie terminie w przypadku zawieszenia jego wykonywania, podlega karze pieniężnej w wysokości 1000 zł. 4. Kary pieniężne, o których mowa w ust. 1–3, nakłada, w drodze decyzji administracyjnej, właściwy organizator.

Kary pieniężne. 1. Kto wykonuje regularny przewóz osób, w określonych odstępach czasu i po określonej linii komunikacyjnej w transporcie drogowym, naruszając obowiązki lub warunki wynikające z przepisów ustawy, podlega karze pieniężnej w wysokości określonej w załączniku do ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym. 2. Nakładanie kar pieniężnych, o których mowa w ust. 1, następuje w trybie przepisów ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym. 1. Kto wykonuje regularny przewóz osób, w określonych odstępach czasu i po określonej linii komunikacyjnej w transporcie kolejowym, innym szynowym, linowym, linowo-terenowym, morskim lub w żegludze śródlądowej, bez umowy o świadczenie usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego albo bez potwierdzenia zgłoszenia przewozu, podlega karze pieniężnej w wysokości 10 000 zł. 2. Kary pieniężne, o których mowa w ust. 1, nakłada, w drodze decyzji administracyjnej, organizator właściwy ze względu na miejsce przeprowadzonej kontroli. 1. Operator lub przewoźnik, który: 1) nie wystąpił do właściwego organizatora z wnioskiem o zmianę treści zaświadczenia, o którym mowa w art. 28 ust. 1, lub potwierdzenia, o którym mowa w art. 30 ust. 1, w przypadku wszelkich zmian dotyczących: oznaczenia przedsiębiorcy, jego siedziby (miejsca zamieszkania) lub adresu, numeru w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym, o ile operator lub przewoźnik taki numer posiada, numeru identyfikacji podatkowej (NIP), nie później niż w terminie 14 dni od dnia ich powstania,] 1) nie wystąpił do właściwego organizatora z wnioskiem o zmianę treści zaświadczenia, o którym mowa w art. 28 ust. 1, w przypadku wszelkich zmian dotyczących: oznaczenia przedsiębiorcy, jego siedziby (miejsca zamieszkania) lub adresu, numeru w Krajowym Rejestrze Sądowym, o ile operator taki numer posiada, numeru identyfikacji podatkowej (NIP), nie później niż w terminie 14 dni od dnia ich powstania,> 2) nie zgłosił na piśmie właściwemu organizatorowi zmiany dotyczącej rozkładu jazdy w terminach określonych w ustawie z dnia 15 listopada 1984 r. – Prawo przewozowe, lub 3) nie przekazał organizatorowi, w terminie do dnia 31 marca każdego roku, informacji o liczbie i sposobie załatwienia skarg i reklamacji składanych przez pasażerów w związku z realizacją usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego oraz informacji o liczbie i wysokości przyznanych odszkodowań – podlega karze pieniężnej w wysokości 1000 zł. 2. Przewoźnik, który nie zwrócił dokumentów, o których mowa w art. 34 ust. 1, organizatorowi, który wydał potwierdzenie zgłoszenia przewozu: 1) niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja o cofnięciu potwierdzenia stała się ostateczna, w przypadkach, o których mowa w art. 35 ust. 4, albo 2) wraz z wnioskiem o stwierdzenie wygaśnięcia potwierdzenia zgłoszenia przewozów, w przypadku, o którym mowa w art. 35 ust. 7 pkt 2 – podlega karze pieniężnej w wysokości 1000 zł. 3. Przewoźnik, który nie poinformował właściwego organizatora o podjęciu wykonywania przewozu we wskazanym przez siebie terminie w przypadku zawieszenia jego wykonywania, podlega karze pieniężnej w wysokości 1000 zł.] 4. Kary pieniężne, o których mowa w ust. 1–3, nakłada, w drodze decyzji administracyjnej, właściwy organizator.]

Kary pieniężne. 1. Kto wykonuje regularny transport drogowy lub przewozy na potrzeby własne: 1) bez wymaganej licencji oraz wypisu z wykazu numerów rejestracyjnych po- jazdów samochodowych stanowiącego załącznik do tej licencji lub bez wy- maganego zaświadczenia, 2) bez wymaganego zezwolenia na przewóz osóbosób lub rzeczy, 3) bez wymaganego zezwolenia na przewóz, który zaczyna się i kończy na te- rytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pojazdem zarejestrowanym za granicą (kabotaż), 4) bez świadectwa wymaganego zgodnie z umową o międzynarodowych prze- wozach szybko psujących się artykułów żywnościowych i o specjalnych środkach transportu przeznaczonych do tych przewozów (ATP), 5) bez formularza jazdy lub z nieprawidłowo wypełnionym formularzem, przy wykonywaniu przewozu osób na potrzeby własne, 6) bez uiszczenia opłat za przejazd po drogach krajowych, 7) naruszając przepisy dotyczące przewozu materiałów niebezpiecznych i od- padów, 8) naruszając przepisy dotyczące wymagań co do pojazdu w zakresie ochrony środowiska, 9) naruszając przepisy dotyczące wymaganych dokumentów odnośnie przewo- zu żywych zwierząt, 10) nie przestrzegając przepisów o czasie pracy i odpoczynku kierowców oraz nie posiadając zapisów urządzenia rejestrującego samoczynnie prędkość jazdy oraz czas jazdy i postoju, 11) nie przestrzegając przepisów w sprawie okresowych ograniczeń ruchu po- jazdów na drogach lub zakazu ruchu niektórych ich rodzajów, 12) nie mając przy sobie dokumentów, o których mowa w pkt 1-5, lub nie prze- strzegając warunków określonych odstępach czasu i po określonej linii komunikacyjnej w transporcie drogowym, naruszając obowiązki lub warunki wynikające z przepisów ustawy, tych dokumentach, 13) samowolnie zmieniając wskazania urządzeń pomiarowo-kontrolnych zain- stalowanych w pojeździe - podlega karze pieniężnej w wysokości określonej w załączniku od 200 zł do ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym15 000 zł. 2. Nakładanie Minister właściwy do spraw transportu, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych i ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia, wysokości kar pieniężnychpieniężnych za naruszenia, o których mowa w ust. 1, następuje zróżnicowane w trybie przepisów ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowymzależności od ich rodzaju i społeczno- gospodarczej szkodliwości. 1. Kto wykonuje regularny przewóz osób, w określonych odstępach czasu i po określonej linii komunikacyjnej w transporcie kolejowym, innym szynowym, linowym, linowo-terenowym, morskim lub w żegludze śródlądowej, bez umowy o świadczenie usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego albo bez potwierdzenia zgłoszenia przewozu, podlega karze pieniężnej w wysokości 10 000 zł. 2. Kary pieniężne, o których mowa w ust. 1, nakłada, w drodze decyzji administracyjnej, organizator właściwy ze względu na miejsce przeprowadzonej Uprawnieni do kontroli. 1. Operator lub przewoźnik, który: 1) nie wystąpił do właściwego organizatora z wnioskiem o zmianę treści zaświadczenia, o którym mowa w art. 28 ust. 1, lub potwierdzenia, o którym mowa w art. 30 ust. 1, w przypadku wszelkich zmian dotyczących: oznaczenia przedsiębiorcy, jego siedziby (miejsca zamieszkania) lub adresu, numeru w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym, o ile operator lub przewoźnik taki numer posiada, numeru identyfikacji podatkowej (NIP), nie później niż w terminie 14 dni od dnia ich powstania, 2) nie zgłosił na piśmie właściwemu organizatorowi zmiany dotyczącej rozkładu jazdy w terminach określonych w ustawie z dnia 15 listopada 1984 r. – Prawo przewozowe, lub 3) nie przekazał organizatorowi, w terminie do dnia 31 marca każdego roku, informacji o liczbie i sposobie załatwienia skarg i reklamacji składanych przez pasażerów w związku z realizacją usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego oraz informacji o liczbie i wysokości przyznanych odszkodowań – podlega karze pieniężnej w wysokości 1000 zł. 2. Przewoźnik, który nie zwrócił dokumentów, o których mowa w art. 34 89 ust. 1 pkt 1-5, mają prawo nałożyć na kontrolowanego karę pieniężną, w drodze decyzji administracyjnej. 2. W przypadku gdy podczas kontroli granicznej na kontrolowanego zostanie nało- żona kara, o której mowa w ust. 1, organizatorowiprzeprowadzający kontrolę uprawnieni są do uniemożliwienia kontrolowanemu wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Pol- skiej. 3. Decyzji, o której mowa w ust. 1, nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności, z zastrzeżeniem ust. 4. 4. Dopuszcza się uiszczenie kary pieniężnej przez krajowego przedsiębiorcę w ter- minie 21 dni od dnia nałożenia kary. W takim przypadku krajowy przedsiębiorca obowiązany jest niezwłocznie przekazać dowód uiszczenia kary pieniężnej orga- nowi, który wydał potwierdzenie zgłoszenia przewozu:ją nałożył. 1) niezwłocznie5. Od decyzji o nałożeniu kary pieniężnej przysługuje odwołanie do organu nad- rzędnego nad organem, nie później jednak niż który karę tę nałożył, w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja o cofnięciu potwierdzenia stała się ostateczna, w przypadkach, o których mowa w artdnia wręcze- nia kontrolowanemu tej decyzji. 1. 35 ust. 4, alboKary pieniężne stanowią dochody budżetu państwa. 2) wraz z wnioskiem o stwierdzenie wygaśnięcia potwierdzenia zgłoszenia przewozów. Karę pieniężną uiszcza się w formie gotówkowej bezpośrednio organowi, w przypadkuktóry ją nałożył, o którym mowa w art. 35 ust. 7 pkt 2 – podlega karze pieniężnej w wysokości 1000 złlub przekazuje na rachunek bankowy. 3. Przewoźnik, który nie poinformował właściwego organizatora o podjęciu wykonywania przewozu we wskazanym przez siebie terminie w W przypadku zawieszenia jego wykonywania, podlega karze uiszczenia kary pieniężnej w wysokości 1000 złformie gotówkowej organ wydaje po- kwitowanie na druku ścisłego zarachowania, stanowiące dowód uiszczenia tej kary. 4. Kary pieniężneKoszty związane z uiszczeniem kary pieniężnej poprzez przekazanie jej na ra- chunek bankowy pokrywa wpłacający. 5. W przypadku uwzględnienia odwołania uiszczona kara pieniężna podlega zwro- towi w terminie 14 dni od dnia wydania decyzji o zwrocie tej kary. 1. Do czasu uiszczenia kary pieniężnej pojazd kieruje się lub usuwa na koszt przed- siębiorcy na najbliższy parking strzeżony, o których mowa w z zastrzeżeniem art. 93 ust. 1–34. 2. W zakresie postępowania w związku z usuwaniem pojazdu stosuje się odpo- wiednio przepisy prawa o ruchu drogowym. 3. Zwrot pojazdu z parkingu następuje po przedstawieniu przez kontrolowanego or- ganowi, nakładaktóry karę nałożył, dowodu uiszczenia kary pieniężnej oraz usunięcia przyczyny skierowania pojazdu na parking. 4. Jeżeli kara pieniężna nie zostanie uiszczona i pojazd nie zostanie odebrany z par- kingu w drodze decyzji administracyjnejciągu 30 dni od dnia nałożenia kary pieniężnej, właściwy organizatorstosuje się odpowiednio przepisy działu 2 rozdziału 6 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 1991 r. Nr 36, poz. 161, z 1992 r. Nr 20, poz. 78, z 1993 r. Nr 28, poz. 127, z 1995 r. Nr 85, poz. 426, z 1996 r. Nr 43, poz. 189 i Nr 146, poz. 680, z 1997 r. Nr 137, poz. 926 i Nr 141, poz. 943 i poz. 944, z 1998 r. Nr 162, poz. 1126 oraz z 2000 r. Nr 114, poz. 1193, Nr 120, poz. 1268 i Nr 122, poz. 1315) dotyczące egzekucji należności pieniężnych z rucho- mości. Art. 96. W sprawach nieuregulowanych w niniejszej ustawie stosuje się odpowiednio przepi- sy ustawy z dnia 19 listopada 1999 r.- Prawo działalności gospodarczej (Dz.U. Nr 101, poz. 1178, z 2000 r. Nr 86 poz. 958 i Nr 114, poz. 1193 oraz z 2001 r. Nr 49, poz. 509 i Nr 67, poz. 679).