Prognoza demograficzna. Przedstawiona prognoza demograficzna dla miasta Radomia opiera się na opracowanej przez Główny Urząd Statystyczny Departament Badań Demograficznych prognozie ludności na lata 2008 – 2035. Rokiem bazowym w prognozie GUS jest rok 2007. Prognoza obejmuje wyniki dla kraju oraz przedstawia zróżnicowanie terytorialne – wyniki dla poszczególnych województw, podział na miasta i na obszary wiejskie. Wyniki prognozy opracowanej przez XXX w skali całego kraju są niepokojące, wskazują na systematyczny spadek liczby ludności polski w horyzoncie czasowym – 28 lat o 5,6%. Na potrzeby prognozy dla miasta Radomia założono jako rok bazowy 2008 i rozpatrzono dwa warianty: Radom w odniesieniu do miast ogółem oraz Radom w odniesieniu do miast województwa mazowieckiego. I wariant: Liczba mieszkańców Radomia w 2035 roku 204 tys. II wariant Liczba mieszkańców Radomia w 2035 roku 241 tys. Tabela nr 7.6: Prognoza demograficzna - zestawienie wariantów Tabela nr 7.7: Prognoza ludności wg biologicznych grup wieku 0-14 młodość demograficzna 32 837 24 959 31 673 15-64 dorośli bez osób starszych 162 667 129 914 157 160 65 lat i więcej osoby starsze (starość demograficzna) 29 690 49 715 52 950 Tabela Nr 7.8: Prognoza ludności wg ekonomicznych grup wieku 0-17 przedprodukcyjny 41 479 31 097 39 410 18-59 K 18-64 M produkcyjny 147 240 116 616 140 718 18-44 mobilny 90 648 60 290 73 876 45-59 K 45-64 M niemobilny 56 592 56 092 66 841 pow. 60 K pow. 65 M poprodukcyjny 36 475 56 876 61 655 Tabela Nr 7.9: Prognoza ludności wg edukacyjnych grup wieku 0-2 6 765 4 750 5 670 3-6 wychowanie przedszkolne 8 238 6 649 8 140 7-12 kształcenie na poziomie podstawowym 12 804 10 897 14 238 13-15 kształcenie na poziomie gimnazjalnym 7 826 6 402 8 545 16-18 kształcenie na poziomie ponadgimnazjalnym 8 974 6 839 9 252 19-24 kształcenie w szkołach wyższych 21 759 14 623 19 257 Zmiany w strukturze wieku są konsekwencją niżów i wyżów demograficznych, efektem nich są zmiany w dzietności i umieralności. Liczba osób w wieku produkcyjnym dla obu wariantów ulegnie zmniejszeniu. W pierwszym przypadku o 20,8% w drugim o 4,4%. Wewnątrz struktury wieku produkcyjnego także nastąpią zmiany pomiędzy wiekiem mobilnym zawodowo i niemobilnym – zmiany prowadzą do szybkiego starzenia się społeczeństwa a to w konsekwencji do gorszej podaży na rynku pracy. Starzenie się społeczeństwa wymusza prowadzenie odpowiedniej polityki w zakresie kształcenia ludności w wieku niemobilnym oraz podtrzymywania aktywności zawodowej. Zarazem jest też p...
