Common use of Przepisy ogólne Clause in Contracts

Przepisy ogólne. (1) Ustawa reguluje przewóz osób i rzeczy, wykonywany odpłatnie na podstawie umowy, przez uprawnionych do tego przewoźników, z wyjątkiem transportu morskiego, lotniczego i konnego. 2. Przepisy ustawy stosuje się odpowiednio do przewozu nieodpłatnego wykonywanego przez przewoźnika. 3. Przepisy ustawy stosuje się do przewozów międzynarodowych, jeżeli umowa międzynarodowa nie stanowi inaczej. 1. Przewoźnik jest obowiązany podać do publicznej wiadomości zakres swojego działania, a w szczególności adresy punktów odprawy i sposób zawierania umowy przewozu. 2. Przewoźnik wykonujący regularne przewozy osób jest obowiązany w szczególności podać do publicznej wiadomości rozkład jazdy środków transportowych przez zamieszczenie informacji na wszystkich dworcach i przystankach wymienionych w rozkładzie jazdy. 3. Przewoźnicy wykonujący regularne przewozy osób są obowiązani do okresowej aktualizacji i publikowania informacji o wykonywanej komunikacji. 1. W zakresie podanym do wiadomości publicznej przewoźnik jest obowiązany do przewozu osób i rzeczy. 2. Przewoźnik jest obowiązany użyć środków transportowych odpowiednich do danego przewozu. Art. 4. Przewoźnik może wydawać regulaminy określające warunki obsługi podróżnych, odprawy oraz przewozu osób i rzeczy. Art. 5. Przewoźnik może powierzać wykonanie przewozu innym przewoźnikom na całej przestrzeni przewozu lub jej części, jednakże ponosi odpowiedzialność za ich czynności jak za swoje własne. 1. Przewóz może być wykonywany przez kilku przewoźników tej samej lub różnej gałęzi transportu na podstawie jednej umowy przewozu i jednego dokumentu przewozowego; odpowiedzialność przewoźników jest solidarna. 2. W sprawach nie uregulowanych odrębnie stosuje się przepisy obowiązujące przewoźnika na przestrzeni wykonywanego przez niego przewozu. 3. Przewoźnik, który zapłacił odszkodowanie, ma roszczenie zwrotne do przewoźnika ponoszącego odpowiedzialność za okoliczności, z których szkoda wynikła. Jeżeli okoliczności tych ustalić nie można, odpowiedzialność ponoszą wszyscy przewoźnicy stosownie do wysokości przypadającego im przewoźnego; od odpowiedzialności jest wolny przewoźnik, który udowodni, że szkoda nie powstała w czasie wykonywania przez niego przewozu. Art. 7. Przewoźnik jest zwolniony od obowiązku przewozu, jeżeli: 1) zachodzą uniemożliwiające przewóz okoliczności, których przewoźnik nie mógł uniknąć ani zapobiec ich skutkom, 2) klient nie zastosował się do przepisów przewozowych, 3) ze względu na przedmiot przewozu nie ma możliwości jego wykonania przy użyciu posiadanych środków i urządzeń transportowych. 1. Obowiązek przewozu może być ograniczony przez: 1) ministra właściwego do spraw transportu, a w odniesieniu do wojewódzkiego, powiatowego albo gminnego transportu zbiorowego odpowiednio przez wojewodę, starostę, wójta albo burmistrza (prezydenta miasta) - ze względu na potrzeby obronności lub bezpieczeństwa państwa bądź w wypadku klęski żywiołowej, 2) przewoźnika - w razie klęski żywiołowej, przerwy w eksploatacji, szczególnych trudności spowodowanych przez klienta, z przyczyn ekonomicznych, których przewoźnik nie mógł przewidzieć, jak również z uwagi na bezpieczeństwo ruchu za zgodą i na warunkach ustalonych przez: a) ministra właściwego do spraw transportu albo wojewodę - w odniesieniu do przewoźników, wobec których odpowiednio minister albo wojewoda pełni funkcję organu założycielskiego, b) ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa - w odniesieniu do przewoźników, wobec których minister pełni funkcję organu założycielskiego albo wykonuje uprawnienia z akcji lub udziałów, c) marszałka województwa albo starostę - w odniesieniu do przewoźników, wobec których odpowiednio zarząd województwa albo powiatu wykonuje uprawnienia z akcji lub udziałów, d) (3) organ wykonawczy gminy lub powiatu - w odniesieniu do odpowiednio gminnego lub powiatowego transportu zbiorowego. Zgoda nie jest wymagana, jeżeli ograniczenie obowiązku przewozu następuje na okres nie dłuższy niż 7 dni. 2. Ograniczenia mogą polegać na całkowitym lub częściowym zawieszeniu przewozu, wyłączeniu z przewozu określonych kategorii przesyłek, relacji przewozowych lub punktów odprawy, zawieszeniu przewozu we wskazanych dniach albo uzależnieniu przewozu od spełnienia określonych warunków. 3. Ograniczenia przewozu podaje się do wiadomości publicznej w sposób zwyczajowo przyjęty. 1. Minister właściwy do spraw transportu może nałożyć na przewoźnika obowiązek zawarcia umowy o wykonanie zadania przewozowego, jeżeli jest to niezbędne ze względu na potrzeby obronności lub bezpieczeństwa państwa bądź w przypadku klęski żywiołowej. 2. W przypadku klęsk żywiołowych obowiązek, o którym mowa w ust. 1, może nałożyć odpowiednio wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta lub marszałek województwa. 3. W wypadkach określonych w ust. 1 i 2 organ nakładający obowiązek zapewnia przewoźnikowi środki finansowe niezbędne do wykonania nałożonego zadania lub wskazuje podmiot, który na podstawie umowy z przewoźnikiem zapewni środki finansowe na wykonanie tego zadania.

Przepisy ogólne. (1) . Ustawa reguluje przewóz osób i rzeczy, wykonywany odpłatnie na podstawie umowy, przez uprawnionych do tego przewoźników, z wyjątkiem transportu morskiego, lotniczego i konnego. 2. Przepisy ustawy stosuje się odpowiednio do przewozu nieodpłatnego wykonywanego przez przewoźnika. 3. Przepisy ustawy stosuje się do przewozów międzynarodowych, jeżeli umowa międzynarodowa nie stanowi inaczej. 1. Przewoźnik jest obowiązany podać do publicznej wiadomości zakres swojego działania, a w szczególności adresy punktów odprawy i sposób zawierania umowy przewozu. 2. Przewoźnik wykonujący regularne przewozy osób jest obowiązany w szczególności podać do publicznej wiadomości rozkład jazdy środków transportowych przez zamieszczenie informacji na wszystkich dworcach i przystankach wymienionych w rozkładzie jazdy. 3. Przewoźnicy wykonujący regularne przewozy osób są obowiązani do okresowej aktualizacji i publikowania informacji o wykonywanej komunikacji. 1. W zakresie podanym do wiadomości publicznej przewoźnik jest obowiązany do przewozu osób i rzeczy. 2. Przewoźnik jest obowiązany użyć środków transportowych odpowiednich do danego przewozu. Art. 4. Przewoźnik może wydawać regulaminy określające warunki obsługi podróżnych, odprawy oraz przewozu osób i rzeczy. Art. 5. Przewoźnik może powierzać wykonanie przewozu innym przewoźnikom na całej przestrzeni przewozu lub jej części, jednakże ponosi odpowiedzialność za ich czynności jak za swoje własne. 1. Przewóz może być wykonywany przez kilku przewoźników tej samej lub różnej gałęzi transportu na podstawie jednej umowy przewozu i jednego dokumentu przewozowego; odpowiedzialność przewoźników jest solidarna. 2. W sprawach nie uregulowanych odrębnie stosuje się przepisy obowiązujące przewoźnika na przestrzeni wykonywanego przez niego przewozu. 3. Przewoźnik, który zapłacił odszkodowanie, ma roszczenie zwrotne do przewoźnika ponoszącego odpowiedzialność za okoliczności, z których szkoda wynikła. Jeżeli okoliczności tych ustalić nie można, odpowiedzialność ponoszą wszyscy przewoźnicy stosownie do wysokości przypadającego im przewoźnego; od odpowiedzialności jest wolny przewoźnik, który udowodni, że szkoda nie powstała w czasie wykonywania przez niego przewozu. Art. 7. Przewoźnik jest zwolniony od obowiązku przewozu, jeżeli: 1) zachodzą uniemożliwiające przewóz okoliczności, których przewoźnik nie mógł uniknąć ani zapobiec ich skutkom, 2) klient nie zastosował się do przepisów przewozowych, 3) ze względu na przedmiot przewozu nie ma możliwości jego wykonania przy użyciu posiadanych środków i urządzeń transportowych. 1. Obowiązek przewozu może być ograniczony przez: 1) ministra właściwego do spraw transportu, a w odniesieniu do wojewódzkiego, powiatowego albo gminnego transportu zbiorowego odpowiednio przez wojewodę, starostę, wójta albo burmistrza (prezydenta miasta) - – ze względu na potrzeby obronności lub bezpieczeństwa państwa bądź w wypadku klęski żywiołowej, 2) przewoźnika - – w razie klęski żywiołowej, przerwy w eksploatacji, szczególnych trudności spowodowanych przez klienta, z przyczyn ekonomicznych, których przewoźnik nie mógł przewidzieć, jak również z uwagi na bezpieczeństwo ruchu za zgodą i na warunkach ustalonych przez: a) ministra właściwego do spraw transportu albo wojewodę - – w odniesieniu do przewoźników, wobec których odpowiednio minister albo wojewoda pełni funkcję organu założycielskiego, b) ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa - – w odniesieniu do przewoźników, wobec których minister pełni funkcję organu założycielskiego albo wykonuje uprawnienia z akcji lub udziałów, c) marszałka województwa albo starostę - – w odniesieniu do przewoźników, wobec których odpowiednio zarząd województwa albo powiatu wykonuje uprawnienia z akcji lub udziałów, d) (3) organ wykonawczy gminy lub powiatu - w odniesieniu do odpowiednio gminnego lub powiatowego transportu zbiorowego. Zgoda nie jest wymagana, jeżeli ograniczenie obowiązku przewozu następuje na okres nie dłuższy niż 7 dni. 2. Ograniczenia mogą polegać na całkowitym lub częściowym zawieszeniu przewozu, wyłączeniu z przewozu określonych kategorii przesyłek, relacji przewozowych lub punktów odprawy, zawieszeniu przewozu we wskazanych dniach albo uzależnieniu przewozu od spełnienia określonych warunków. 3. Ograniczenia przewozu podaje się do wiadomości publicznej w sposób zwyczajowo przyjęty. 1. Minister właściwy do spraw transportu może nałożyć na przewoźnika obowiązek zawarcia umowy o wykonanie zadania przewozowego, jeżeli jest to niezbędne ze względu na potrzeby obronności lub bezpieczeństwa państwa bądź w przypadku klęski żywiołowej. 2. W przypadku klęsk żywiołowych obowiązek, o którym mowa w ust. 1, może nałożyć odpowiednio wójtwójt (burmistrz, burmistrz (prezydent miasta), starosta lub marszałek województwawojewoda. 3. W wypadkach określonych w ust. 1 i 2 organ nakładający obowiązek zapewnia przewoźnikowi środki finansowe niezbędne do wykonania nałożonego zadania lub wskazuje podmiot, który na podstawie umowy z przewoźnikiem zapewni środki finansowe na wykonanie tego zadania.

Przepisy ogólne. (1) Ustawa reguluje przewóz osób . Regulamin studiów Europejskiej Uczelni Nauk Medycznych i rzeczySpołecznych w Warszawie, wykonywany odpłatnie na podstawie umowyzwany dalej Regulaminem, przez uprawnionych do tego przewoźników, określa organizację studiów oraz związane z wyjątkiem transportu morskiego, lotniczego nimi prawa i konnegoobowiązki studenta. 2. Przepisy ustawy Regulaminu stosuje się odpowiednio do przewozu nieodpłatnego wykonywanego przez przewoźnikastudentów studiów stacjonarnych i niestacjonarnych. 3. Przepisy ustawy stosuje się Regulamin uchwala Senat Uczelni, co najmniej na pięć miesięcy przed rozpoczęciem roku akademickiego. 4. Regulamin wchodzi w życie z początkiem roku akademickiego, po uzgodnieniu z Samorządem Studentów. Jeżeli w ciągu 3 miesięcy od uchwalenia Regulaminu, Senat Uczelni i Samorząd Studentów nie dojdą do przewozów międzynarodowychporozumienia w sprawie jego treści, jeżeli umowa międzynarodowa nie stanowi inaczejRegulamin wchodzi w życie na mocy ponownej uchwały Senatu Uczelni podjętej większością co najmniej 2/3 głosów jego statutowego składu. 1. Przewoźnik jest obowiązany podać do publicznej wiadomości zakres swojego działania, a Przyjęcie na studia w szczególności adresy punktów odprawy Uczelni następuje na zasadach określonych w uchwale Senatu w sprawie warunków i sposób zawierania umowy przewozutrybu rekrutacji na studia stacjonarne i niestacjonarne w danym roku akademickim. 2. Przewoźnik wykonujący regularne przewozy osób jest obowiązany Przyjęcie w szczególności podać do publicznej wiadomości rozkład jazdy środków transportowych poczet studentów Uczelni następuje z chwilą immatrykulacji i złożenia ślubowania. Studenci składają ślubowanie według roty określonej przez zamieszczenie informacji na wszystkich dworcach i przystankach wymienionych w rozkładzie jazdyStatut Uczelni. 3. Przewoźnicy wykonujący regularne przewozy osób Podpisany przez studenta akt ślubowania złożony zostaje w teczce akt osobowych studenta. 4. Po złożeniu ślubowania student otrzymuje legitymację studencką. 5. Prawa i obowiązki studenta wygasają z dniem ukończenia studiów lub prawomocnego skreślenia z listy studentów. Xxxxx, która ukończyła studia pierwszego stopnia zachowuje prawa studenta do dnia 31 października, w roku, w którym ukończyła dane studia, z wyłączeniem prawa do pomocy materialnej przyznawanej ze środków pochodzących z budżetu państwa. 6. Osoba przyjęta na studia podpisuje oświadczenie o zapoznaniu się z warunkami odpłatności za usługi edukacyjne oraz innymi opłatami związanymi z odbywaniem studiów. 7. Studia na Uczelni są obowiązani do okresowej aktualizacji odpłatne. Wysokość opłat na studiach ustala Kanclerz. Zasady pobierania opłat za usługi edukacyjne oraz tryb i publikowania informacji o wykonywanej komunikacjiwarunki ich uiszczania wchodzą w życie na mocy zarządzenia Kanclerza. 8. Po ukończeniu studiów absolwent uzyskuje dyplom, którego wzór określa Senat Uczelni. 1. W zakresie podanym do wiadomości publicznej przewoźnik jest obowiązany do przewozu osób i rzeczyStudenci studiów prowadzonych przez Uczelnię tworzą Samorząd Studentów. 2. Przewoźnik jest obowiązany użyć środków transportowych odpowiednich do danego przewozu. Art. 4. Przewoźnik może wydawać regulaminy określające warunki obsługi podróżnych, odprawy oraz przewozu osób Organy Samorządu Studentów są wyłącznym reprezentantem ogółu studentów i rzeczy. Art. 5. Przewoźnik może powierzać wykonanie przewozu innym przewoźnikom działają na całej przestrzeni przewozu lub jej części, jednakże ponosi odpowiedzialność za ich czynności jak za swoje własnepodstawie Regulaminu Samorządu Studentów. 1. Przewóz może być wykonywany przez kilku przewoźników tej samej lub różnej gałęzi transportu na podstawie jednej umowy przewozu i jednego dokumentu przewozowego; odpowiedzialność przewoźników Przełożonym wszystkich studentów Uczelni jest solidarnaRektor, a bezpośrednim przełożonym studentów Wydziału jest Dziekan. 2. W sprawach nie uregulowanych odrębnie stosuje się przepisy obowiązujące przewoźnika na przestrzeni wykonywanego przez niego przewozuzakresie udzielonych pełnomocnictw w imieniu Rektora działają Prorektorzy, Dziekani oraz Prodziekani. 3. Przewoźnik, który zapłacił odszkodowanie, ma roszczenie zwrotne do przewoźnika ponoszącego odpowiedzialność za okoliczności, Dziekan wykonuje swoje obowiązki współdziałając z których szkoda wynikła. Jeżeli okoliczności tych ustalić nie można, odpowiedzialność ponoszą wszyscy przewoźnicy stosownie do wysokości przypadającego im przewoźnego; od odpowiedzialności jest wolny przewoźnik, który udowodni, że szkoda nie powstała w czasie wykonywania przez niego przewozu. Art. 7. Przewoźnik jest zwolniony od obowiązku przewozu, jeżeli: 1) zachodzą uniemożliwiające przewóz okoliczności, których przewoźnik nie mógł uniknąć ani zapobiec ich skutkom, 2) klient nie zastosował się do przepisów przewozowych, 3) ze względu na przedmiot przewozu nie ma możliwości jego wykonania przy użyciu posiadanych środków i urządzeń transportowychwłaściwymi organami Samorządu Studentów. 1. Obowiązek przewozu Dziekan może być ograniczony przez: 1) ministra właściwego do spraw transportupowołać spośród nauczycieli akademickich opiekunów kierunków studiów, a w odniesieniu do wojewódzkiegorazie potrzeby opiekunów grup studenckich, powiatowego albo gminnego transportu zbiorowego odpowiednio przez wojewodę, starostę, wójta albo burmistrza (prezydenta miasta) - ze względu na potrzeby obronności lub bezpieczeństwa państwa bądź w wypadku klęski żywiołowej, 2) przewoźnika - w razie klęski żywiołowej, przerwy w eksploatacji, szczególnych trudności spowodowanych przez klienta, z przyczyn ekonomicznych, których przewoźnik nie mógł przewidzieć, jak również z uwagi na bezpieczeństwo ruchu za zgodą określając ich obowiązki i na warunkach ustalonych przez: a) ministra właściwego do spraw transportu albo wojewodę - w odniesieniu do przewoźników, wobec których odpowiednio minister albo wojewoda pełni funkcję organu założycielskiego, b) ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa - w odniesieniu do przewoźników, wobec których minister pełni funkcję organu założycielskiego albo wykonuje uprawnienia z akcji lub udziałów, c) marszałka województwa albo starostę - w odniesieniu do przewoźników, wobec których odpowiednio zarząd województwa albo powiatu wykonuje uprawnienia z akcji lub udziałów, d) (3) organ wykonawczy gminy lub powiatu - w odniesieniu do odpowiednio gminnego lub powiatowego transportu zbiorowego. Zgoda nie jest wymagana, jeżeli ograniczenie obowiązku przewozu następuje na okres nie dłuższy niż 7 dnizadania. 2. Ograniczenia mogą polegać Do obowiązków opiekuna należy udzielanie studentom pomocy, rady i konsultacji w sprawach związanych z ich problemami dydaktycznymi i socjalnymi, a także opiniowanie na całkowitym prośbę studenta lub częściowym zawieszeniu przewozu, wyłączeniu na życzenie Dziekana indywidualnych spraw związanych z przewozu określonych kategorii przesyłek, relacji przewozowych lub punktów odprawy, zawieszeniu przewozu we wskazanych dniach albo uzależnieniu przewozu od spełnienia określonych warunkówtokiem studiów. 3. Ograniczenia przewozu podaje się do wiadomości publicznej w sposób zwyczajowo przyjęty. 1. Minister właściwy do spraw transportu może nałożyć na przewoźnika obowiązek zawarcia umowy o wykonanie zadania przewozowego, jeżeli jest to niezbędne ze względu na potrzeby obronności lub bezpieczeństwa państwa bądź w przypadku klęski żywiołowej. 2. W przypadku klęsk żywiołowych obowiązek, o którym mowa w ust. 1, może nałożyć odpowiednio wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta lub marszałek województwa. 3. W wypadkach określonych w ust. 1 i 2 organ nakładający obowiązek zapewnia przewoźnikowi środki finansowe niezbędne do wykonania nałożonego zadania lub wskazuje podmiot, który na podstawie umowy z przewoźnikiem zapewni środki finansowe na wykonanie tego zadania.

Przepisy ogólne. (1) Ustawa reguluje przewóz Obiekt udostępniany jest klubom, stowarzyszeniom sportowym, szkołom do przeprowadzania zajęć wychowania fizycznego oraz osobom fizycznym. O możliwości i zasadach udostępnienia ściany wspinaczkowej decyduje kierownik obiektu w porozumieniu z Dyrektorem OSiR. Warunkiem udostępnienia ściany wspinaczkowej jest wykupienie biletu dla osób i rzeczyindywidualnych w kasie hali sportowej lub podpisanie umowy najmu dla grup zorganizowanych. Zajęcia treningowe odbywają się zgodnie z obowiązującym harmonogramem. Osoby, wykonywany odpłatnie na podstawie umowy, przez uprawnionych które dokonały opłaty za wspinanie się mogą przebywać jedynie w wydzielonej do tego przewoźników, celu części sali sportowej. Wszyscy wspinający mają obowiązek zapoznać się z wyjątkiem transportu morskiego, lotniczego instrukcją obsługi i konnego. 2. Przepisy ustawy stosuje się odpowiednio do przewozu nieodpłatnego wykonywanego przez przewoźnika. 3. Przepisy ustawy stosuje się do przewozów międzynarodowych, jeżeli umowa międzynarodowa nie stanowi inaczej. 1. Przewoźnik jest obowiązany podać do publicznej wiadomości zakres swojego działaniaużytkowania ścinany wspinaczkowej, a także z instrukcją użytkowania każdego sprzętu i urządzenia, które wypożyczają. Instruktażu udziela licencjonowany operator ściany wspinaczkowej. Osoby niepełnoletnie (poniżej 18 r.ż) mogą wspinać się tylko za pisemną zgodą przynajmniej jednego z rodziców. Osoby te mogą wspinać się tylko pod opieką rodziców lub upoważnionej pisemnie przez obydwoje rodziców osoby dorosłej. Dozwolone jest upoważnienie do sprawowania opieki udzielone operatorowi sztucznej ściany wspinaczkowej. Prowadzenie zorganizowanych zajęć z wychowania fizycznego, sportu, rekreacji ruchowej lub rehabilitacji, itp. odbywa się przez osoby posiadające odpowiednie uprawnienia zawodowe ( w szczególności adresy punktów odprawy rozumieniu ustawy o kulturze fizycznej). Ilość osób przebywających jednorazowo w obrębie ściany wspinaczkowej określa operator ściany (max. 11 osób wspinających i sposób zawierania umowy przewozu. 2. Przewoźnik wykonujący regularne przewozy 11 osób jest obowiązany w szczególności podać do publicznej wiadomości rozkład jazdy środków transportowych przez zamieszczenie informacji na wszystkich dworcach i przystankach wymienionych w rozkładzie jazdy. 3. Przewoźnicy wykonujący regularne przewozy osób są obowiązani do okresowej aktualizacji i publikowania informacji o wykonywanej komunikacji. 1asekurujących). W zakresie podanym przypadku, gdy ilość osób stwarzałaby sytuacje zagrożenia dla użytkowników, operator ściany jest upoważniony do wiadomości publicznej przewoźnik jest obowiązany do przewozu osób odmowy korzystania ze ściany. Operator ściany ma obowiązek udzielać wszelkich niezbędnych informacji korzystającym ze ściany. Pilnuje on porządku i rzeczyprzestrzegania regulaminu podczas korzystania z obiektu. Operator ściany ma prawo usunąć z obiektu osoby zachowujące się niewłaściwie stwarzające zagrożenie lub łamiące przepisy zawarte w regulaminie. Wspinamy się na własną odpowiedzialność. 2. Przewoźnik jest obowiązany użyć środków transportowych odpowiednich do danego przewozu. Art. 4. Przewoźnik może wydawać regulaminy określające warunki obsługi podróżnych, odprawy oraz przewozu osób i rzeczy. Art. 5. Przewoźnik może powierzać wykonanie przewozu innym przewoźnikom na całej przestrzeni przewozu lub jej części, jednakże ponosi odpowiedzialność za ich czynności jak za swoje własne. 1. Przewóz może być wykonywany przez kilku przewoźników tej samej lub różnej gałęzi transportu na podstawie jednej umowy przewozu i jednego dokumentu przewozowego; odpowiedzialność przewoźników jest solidarna. 2. W sprawach nie uregulowanych odrębnie stosuje się przepisy obowiązujące przewoźnika na przestrzeni wykonywanego przez niego przewozu. 3. Przewoźnik, który zapłacił odszkodowanie, ma roszczenie zwrotne do przewoźnika ponoszącego odpowiedzialność za okoliczności, z których szkoda wynikła. Jeżeli okoliczności tych ustalić nie można, odpowiedzialność ponoszą wszyscy przewoźnicy stosownie do wysokości przypadającego im przewoźnego; od odpowiedzialności jest wolny przewoźnik, który udowodni, że szkoda nie powstała w czasie wykonywania przez niego przewozu. Art. 7. Przewoźnik jest zwolniony od obowiązku przewozu, jeżeli: 1) zachodzą uniemożliwiające przewóz okoliczności, których przewoźnik nie mógł uniknąć ani zapobiec ich skutkom, 2) klient nie zastosował się do przepisów przewozowych, 3) ze względu na przedmiot przewozu nie ma możliwości jego wykonania przy użyciu posiadanych środków i urządzeń transportowych. 1. Obowiązek przewozu może być ograniczony przez: 1) ministra właściwego do spraw transportu, a w odniesieniu do wojewódzkiego, powiatowego albo gminnego transportu zbiorowego odpowiednio przez wojewodę, starostę, wójta albo burmistrza (prezydenta miasta) - ze względu na potrzeby obronności lub bezpieczeństwa państwa bądź w wypadku klęski żywiołowej, 2) przewoźnika - w razie klęski żywiołowej, przerwy w eksploatacji, szczególnych trudności spowodowanych przez klienta, z przyczyn ekonomicznych, których przewoźnik nie mógł przewidzieć, jak również z uwagi na bezpieczeństwo ruchu za zgodą i na warunkach ustalonych przez: a) ministra właściwego do spraw transportu albo wojewodę - w odniesieniu do przewoźników, wobec których odpowiednio minister albo wojewoda pełni funkcję organu założycielskiego, b) ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa - w odniesieniu do przewoźników, wobec których minister pełni funkcję organu założycielskiego albo wykonuje uprawnienia z akcji lub udziałów, c) marszałka województwa albo starostę - w odniesieniu do przewoźników, wobec których odpowiednio zarząd województwa albo powiatu wykonuje uprawnienia z akcji lub udziałów, d) (3) organ wykonawczy gminy lub powiatu - w odniesieniu do odpowiednio gminnego lub powiatowego transportu zbiorowego. Zgoda nie jest wymagana, jeżeli ograniczenie obowiązku przewozu następuje na okres nie dłuższy niż 7 dni. 2. Ograniczenia mogą polegać na całkowitym lub częściowym zawieszeniu przewozu, wyłączeniu z przewozu określonych kategorii przesyłek, relacji przewozowych lub punktów odprawy, zawieszeniu przewozu we wskazanych dniach albo uzależnieniu przewozu od spełnienia określonych warunków. 3. Ograniczenia przewozu podaje się do wiadomości publicznej w sposób zwyczajowo przyjęty. 1. Minister właściwy do spraw transportu może nałożyć na przewoźnika obowiązek zawarcia umowy o wykonanie zadania przewozowego, jeżeli jest to niezbędne ze względu na potrzeby obronności lub bezpieczeństwa państwa bądź w przypadku klęski żywiołowej. 2. W przypadku klęsk żywiołowych obowiązek, o którym mowa w ust. 1, może nałożyć odpowiednio wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta lub marszałek województwa. 3. W wypadkach określonych w ust. 1 i 2 organ nakładający obowiązek zapewnia przewoźnikowi środki finansowe niezbędne do wykonania nałożonego zadania lub wskazuje podmiot, który na podstawie umowy z przewoźnikiem zapewni środki finansowe na wykonanie tego zadania.

Przepisy ogólne. 1. Regulamin określa zasady oraz tryb przyznawania świadczeń dla studentów Wyższej Szkoły Bankowej we Wrocławiu 2. Świadczenia dla studentów, zwane dalej świadczeniami, może otrzymać student, który spełnia warunki określone w ustawie z dnia 20 lipca 2018 roku Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 478 z późn. zm.) i w niniejszym regulaminie. 1. Rektor w porozumieniu z Uczelnianym Samorządem Studenckim ustala: 1) Ustawa reguluje przewóz maksymalną łączną kwotę stypendium socjalnego oraz stypendium rektora dla najlepszych studentów, która nie może być wyższa niż 38% wynagrodzenia profesora, ustalonego w przepisach o wynagradzaniu nauczycieli akademickich. 2) wysokość miesięcznego dochodu na osobę w rodzinie studenta uprawniającą do ubiegania się o stypendium socjalne, 3) progi dochodu i wysokość stypendium socjalnego. 4) progi i wysokość stypendium dla osób niepełnosprawnych 5) średnią, progi i rzeczywysokość stypendium rektora 6) maksymalną wysokość zapomogi 7) podział środków na poszczególne świadczenia 2. Progi i kwoty stypendiów, wykonywany odpłatnie o których mowa w ust. 1 pkt 1-5, obowiązujące w danym roku akademickim ogłasza Rektor w drodze zarządzenia. 1. Student może ubiegać się o świadczenia ze środków przeznaczonych na podstawie umowy, przez uprawnionych do tego przewoźników, z wyjątkiem transportu morskiego, lotniczego i konnegoten cel w budżecie państwa w formie: 1) stypendium socjalnego, 2) stypendium dla osób niepełnosprawnych, 3) stypendium rektora 4) zapomogi. 2. Przepisy Oprócz świadczeń wymienionych w ust. 1, student może również ubiegać się o świadczenia ze środków przeznaczonych na ten cel, z budżetu państwa w formie stypendium ministra za znaczące osiągnięcia naukowe, artystyczne lub sportowe. Szczegółowe warunki i tryb przyznawania stypendium ministra regulują odrębne przepisy. 1. Cudzoziemcy podejmujący i odbywający w Polsce studia od roku akademickiego 2019/2020 są uprawnieni do ubiegania się o stypendium Rektora, stypendium dla osób niepełnosprawnych oraz zapomogę. 2. Cudzoziemcy mogą ubiegać się o przyznanie stypendium socjalnego jeżeli: a) posiadają zezwolenie na pobyt stały, lub są rezydentami długoterminowymi Unii Europejskiej; b) posiadają zezwolenie na pobyt czasowy w związku z okolicznościami, o których mowa w art. 159 ust. 1 lub art. 186 ust. 1 pkt 3 lub 4 ustawy stosuje z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 159); c) posiadają status uchodźcy nadany w Rzeczypospolitej Polskiej albo korzystają z ochrony czasowej albo ochrony uzupełniającej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej; d) posiadają certyfikat poświadczający znajomość języka polskiego jako obcego, o którym mowa w art. 11 a ust. 2 ustawy z dnia 7 października 1999 r. o języku polskim (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 672), co najmniej na poziomie biegłości językowej C1; e) posiadają Kartę Polaka lub decyzję w sprawie stwierdzenia polskiego pochodzenia; f) są małżonkami, wstępnym lub zstępnym obywatela Rzeczypospolitej Polskiej, mieszkającymi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej; g) posiadają zezwolenie na pobyt czasowy w związku z okolicznościami, o których mowa w art. 151 ust. 1 lub art. 151b ust. 1 ustawy z dnia 12 grudnia 2013r. o cudzoziemcach, lub przebywającego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej w związku z korzystaniem z mobilności krótkoterminowej naukowca na warunkach określonych w art. 156b ust. 1 tej ustawy lub posiadającego wizę krajową w celu prowadzenia badań naukowych lub prac rozwojowych. 3. Wnioski o świadczenia należy składać w języku polskim. Wszelkie dokumenty stanowiące załączniki do wniosku powinny być przetłumaczone na język polski przez biegłego tłumacza lub tłumacza przysięgłego. 1. Wniosek o przyznanie świadczeń, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 1,2 i 4 student składa do Wydziałowej Komisji Stypendialnej. 2. Wniosek o przyznanie świadczenia, o którym mowa w § 3 ust 1 pkt 3 student składa do Rektora 3. Student ubiegający się odpowiednio o przyznanie świadczenia określonego w § 3 ust. 1 składa wniosek według wzorów określonych w załącznikach nr 1,2,3,4,5 oraz 6 wraz z kompletem wymaganych dokumentów. Student składa osobne wnioski do przewozu nieodpłatnego wykonywanego każdego stypendium. 4. Wnioski składa się w terminach: a) stypendia, o jakich mowa w § 3 ust. 1 pkt. 1-2 do 7 listopada danego roku akademickiego - studenci rozpoczynający naukę w semestrze zimowym, do 15 marca danego roku akademickiego - studenci rozpoczynający naukę w semestrze letnim, b) stypendia o jakich mowa § 3 ust. 1 pkt. 3 w terminie określonym zarządzeniem Dziekana, c) zapomogi w dowolnym czasie, jednak nie częściej niż dwa razy w roku akademickim. 5. Student składający wniosek bierze pełną odpowiedzialność dyscyplinarną i karną za treść wniosku i dokumentów stanowiących załączniki do wniosku. 6. W przypadku stwierdzenia przez przewoźnikaWydziałową Komisję Stypendialną braków we wniosku o przyznanie stypendium do studenta zostaje wysłane na podany we wniosku adres e-mail wezwanie do uzupełnienia braków w terminie 7 dni pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia. 1. Świadczenia wymienione w § 3 ust. 1 pkt. 1 – 3 przyznawane są dla studentów rozpoczynjących naukę w październiku na rok akademicki i wypłacane co miesiąc przez okres od października do czerwca. 2. Świadczenia wymienione w § 3 ust. 1 pkt. 1 – 3 przyznawane są dla studentów rozpoczynjących naukę w marcu na rok akademicki i wypłacane co miesiąc przez okres od marca do czerwca oraz od października do lutego. 1. Świadczenia wymienione w § 3 ust 1 pkt 1,2 oraz 4 przyznaje Wydziałowa Komisja Stypendialna. 2. Świadczenie, o którym mowa w § 3 ust 1 pkt 3 przyznaje Rektor. 3. Świadczenie, o którym mowa w § 3 ust. 2 przyznaje minister właściwy ds. szkolnictwa wyższego na wniosek Rektora. 1. Wypłata świadczeń, o których mowa w § 3 ust. 1 może się odbywać wyłącznie w ramach środków budżetowych, przyznanych Uczelni przez Ministra właściwego ds. Szkolnictwa Wyższego. 2. Wypłaty świadczeń powinny być dokonywane w terminie do ostatniego dnia miesiąca, pod warunkiem wpływu środków z budżetu państwa na konto Uczelni. 3. Świadczenia, o których mowa w § 3 ust 1 pkt 1-3 student może otrzymywać w danym roku akademickim przez okres do dziesięciu miesięcy, a gdy ostatni rok studiów trwa jeden semestr przez okres do pięciu miesięcy. 4. Świadczenia, o których mowa w § 3 ust 1 wypłacane są przelewem na konto bankowe wskazane przez studenta we wniosku. 5. Świadczenia, o których mowa w § 3 ust. 1 mogą być przekazane na poczet zobowiązań studenta wobec Uczelni na podstawie złożonego przez studenta pisemnego oświadczenia woli. 6. Wysokość przyznanego stypendium może ulec zmniejszeniu na podstawie decyzji Rektora i Samorządu Studenckiego w przypadku przyznania przez MEiN mniejszej ilości środków pieniężnych na pomoc materialną dla studentów 7. W przypadku przyznania zwiększonej kwoty dotacji przez MEiN na podstawie decyzji Rektora i Samorządu Studenckiego wysokość przyznanych stypendiów może ulec zwiększeniu. 8. Wypłata świadczeń zostaje zawieszona w przypadku stwierdzenia, że student otrzymał świadczenia na podstawie nieprawdziwych danych. Student zobowiązany jest w takim przypadku do zwrotu pobranej kwoty na fundusz pomocy materialnej uczelni. 1. Student, kształcący się równocześnie na kilku kierunkach studiów, może otrzymać świadczenia, o których mowa w § 3 tylko na jednym, wskazanym przez niego kierunku studiów. 2. Świadczenia, o których mowa w § 3 ust. 1: 1) przysługują na studiach pierwszego stopnia, studiach drugiego stopnia i jednolitych studiach magisterskich, jednak nie dłużej niż przez okres 6 lat. (łączny okres, w którym danej osobie przysługuje możliwość ubiegania się o świadczenia w ramach studiów – niezależnie od ich rodzaju i długości trwania, jak też uczelni, na których są odbywane – nie może przekroczyć 6 lat. Okres ten biegnie od momentu rozpoczęcia studiów po raz pierwszy, a w przypadku przerwania studiów i ponownego ich podjęcia, liczenie wskazanego okresu jest kontynuowane. Jeżeli student podjął studia i przerwał je w trakcie roku akademickiego, do okresu 6 lat wlicza się cały rok akademicki, bez względu na liczbę miesięcy, w których student pobierał naukę. Do wskazanego 6-letniego okresu, w którym przysługuje możliwość ubiegania się o świadczenia wliczają się także okresy studiowania sprzed 1 października 2018 r.), 2) nie przysługują studentowi posiadającemu tytuł zawodowy: a) magistra, magistra inżyniera albo równorzędny, b) licencjata, inżyniera albo równorzędny, jeżeli ponownie podejmuje studia pierwszego stopnia. 3. Przepisy ustawy § 9 ust. 2 pkt 2 stosuje się również do przewozów międzynarodowych, jeżeli umowa międzynarodowa nie stanowi inaczejosób posiadających tytuły zawodowe uzyskane za granicą. 1. Przewoźnik jest obowiązany podać do publicznej wiadomości zakres swojego działania, a w szczególności adresy punktów odprawy i sposób zawierania umowy przewozu. 2. Przewoźnik wykonujący regularne przewozy osób jest obowiązany w szczególności podać do publicznej wiadomości rozkład jazdy środków transportowych przez zamieszczenie informacji na wszystkich dworcach i przystankach wymienionych w rozkładzie jazdy. 3. Przewoźnicy wykonujący regularne przewozy osób są obowiązani do okresowej aktualizacji i publikowania informacji o wykonywanej komunikacji. 14. W zakresie podanym do wiadomości publicznej przewoźnik jest obowiązany do przewozu przypadku, gdy niepełnosprawność powstała w trakcie studiów lub po uzyskaniu tytułu zawodowego, student może otrzymać stypendium dla osób i rzeczy.niepełnosprawnych tylko na jednym kolejnym kierunku studiów, jednak nie dłużej niż przez okres 6 lat (zgodnie z zasadami opisanymi w ust. 2 pkt 1) 2. Przewoźnik jest obowiązany użyć środków transportowych odpowiednich do danego przewozu. Art. 4. Przewoźnik może wydawać regulaminy określające warunki obsługi podróżnych, odprawy oraz przewozu osób i rzeczy. Art. 5. Przewoźnik może powierzać wykonanie przewozu innym przewoźnikom na całej przestrzeni przewozu lub jej części, jednakże ponosi odpowiedzialność za ich czynności jak za swoje własne. 1. Przewóz może być wykonywany przez kilku przewoźników tej samej lub różnej gałęzi transportu na podstawie jednej umowy przewozu i jednego dokumentu przewozowego; odpowiedzialność przewoźników jest solidarna. 2. W sprawach nie uregulowanych odrębnie stosuje się przepisy obowiązujące przewoźnika na przestrzeni wykonywanego przez niego przewozu. 3. Przewoźnik, który zapłacił odszkodowanie, ma roszczenie zwrotne do przewoźnika ponoszącego odpowiedzialność za okoliczności, z których szkoda wynikła. Jeżeli okoliczności tych ustalić nie można, odpowiedzialność ponoszą wszyscy przewoźnicy stosownie do wysokości przypadającego im przewoźnego; od odpowiedzialności jest wolny przewoźnik, który udowodni, że szkoda nie powstała w czasie wykonywania przez niego przewozu. Art. 7. Przewoźnik jest zwolniony od obowiązku przewozu, jeżeli: 1) zachodzą uniemożliwiające przewóz okoliczności, których przewoźnik nie mógł uniknąć ani zapobiec ich skutkom, 2) klient nie zastosował się do przepisów przewozowych, 3) ze względu na przedmiot przewozu nie ma możliwości jego wykonania przy użyciu posiadanych środków i urządzeń transportowych. 1. Obowiązek przewozu może być ograniczony przez: 1) ministra właściwego do spraw transportu, a w odniesieniu do wojewódzkiego, powiatowego albo gminnego transportu zbiorowego odpowiednio przez wojewodę, starostę, wójta albo burmistrza (prezydenta miasta) - ze względu na potrzeby obronności lub bezpieczeństwa państwa bądź w wypadku klęski żywiołowej, 2) przewoźnika - w razie klęski żywiołowej, przerwy w eksploatacji, szczególnych trudności spowodowanych przez klienta, z przyczyn ekonomicznych, których przewoźnik nie mógł przewidzieć, jak również z uwagi na bezpieczeństwo ruchu za zgodą i na warunkach ustalonych przez: a) ministra właściwego do spraw transportu albo wojewodę - w odniesieniu do przewoźników, wobec których odpowiednio minister albo wojewoda pełni funkcję organu założycielskiego, b) ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa - w odniesieniu do przewoźników, wobec których minister pełni funkcję organu założycielskiego albo wykonuje uprawnienia z akcji lub udziałów, c) marszałka województwa albo starostę - w odniesieniu do przewoźników, wobec których odpowiednio zarząd województwa albo powiatu wykonuje uprawnienia z akcji lub udziałów, d) (3) organ wykonawczy gminy lub powiatu - w odniesieniu do odpowiednio gminnego lub powiatowego transportu zbiorowego. Zgoda nie jest wymagana, jeżeli ograniczenie obowiązku przewozu następuje na okres nie dłuższy niż 7 dni. 2. Ograniczenia mogą polegać na całkowitym lub częściowym zawieszeniu przewozu, wyłączeniu z przewozu określonych kategorii przesyłek, relacji przewozowych lub punktów odprawy, zawieszeniu przewozu we wskazanych dniach albo uzależnieniu przewozu od spełnienia określonych warunków. 3. Ograniczenia przewozu podaje się do wiadomości publicznej w sposób zwyczajowo przyjęty. 1. Minister właściwy do spraw transportu może nałożyć na przewoźnika obowiązek zawarcia umowy Decyzja o wykonanie zadania przewozowego, jeżeli jest to niezbędne ze względu na potrzeby obronności lub bezpieczeństwa państwa bądź w przypadku klęski żywiołowej. 2. W przypadku klęsk żywiołowych obowiązekprzyznaniu świadczenia, o którym mowa w § 3 ust.1, wygasa z ostatnim dniem miesiąca, w którym student utracił prawo do świadczenia z powodu uzyskania tytułu zawodowego, o którym mowa w § 9 ust.1 pkt 2. 6. Student skierowany na studiach do innych uczelni w innych krajach (np. w ramach wymiany zagranicznej Xxxxxxx) może otrzymywać wszystkie świadczenia, o ile spełnia warunki niezbędne do otrzymania tych świadczeń, o których mowa w § 3 ust. 1. 7. Student, który został warunkowo wpisany na rok (semestr) studiów, może nałożyć odpowiednio wójtubiegać się o następujące: stypendium socjalne, burmistrz (prezydent miasta), starosta lub marszałek województwastypendium dla osób niepełnosprawnych oraz zapomogę. 38. Decyzja o przyznaniu świadczenia, o którym mowa w § 3 ust.1, wygasa z ostatnim dniem miesiąca, w którym student został skreślony z listy studentów na kierunku studiów, na którym otrzymał świadczenie. 9. W wypadkach trakcie urlopu student traci prawo do ubiegania się o przyznanie świadczeń określonych w § 3 ust. 1 i 2 organ nakładający obowiązek zapewnia przewoźnikowi środki finansowe niezbędne do wykonania nałożonego zadania lub wskazuje podmiotniniejszego regulaminu. 10. W przypadku podjęcia studiów po powrocie z urlopu, student może ubiegać się o świadczenia na zasadach określonych w niniejszym regulaminie, 11. Studentowi, który otrzymał stypendium, a uzyskał zgodę na urlop w trakcie trwania semestru wypłata stypendium zostaje wstrzymana od następnego miesiąca po uzyskaniu zgody na urlop. W przypadku podjęcia studiów po zakończeniu urlopu wypłata stypendium zostaje wznowiona na podstawie umowy wniosku o wznowieniu wypłaty stypendium złożonego przez studenta w ciągu 14 dni od rozpoczęcia semestru, z przewoźnikiem zapewni środki finansowe zastrzeżeniem, że wypłaty stypendium rektora dokonuje się z pominięciem tych miesięcy, za które student pobierał stypendium przed urlopem. 12. Stypendium nie przysługuje studentowi zawieszonemu w prawach studenta na wykonanie tego zadaniapodstawie decyzji wydanej przez Rektora lub orzeczenia Komisji Dyscyplinarnej 13. Student ubiegający się o stypendia wymienione w § 3 ust. 1 albo otrzymujący takie stypendium niezwłocznie powiadamia w formie pisemnej uczelnię o wystąpieniu okoliczności powodującej utratę prawa do stypendium na podstawie § 9 ust. 2 i 3.

Przepisy ogólne. (1) Ustawa reguluje przewóz osób . Regulamin studiów wyższych w Wyższej Szkole Zarządzania i rzeczyBankowości w Poznaniu, wykonywany odpłatnie na podstawie umowyzwany w dalszej części regulaminem, przez uprawnionych określa całokształt zagadnień związanych z tokiem studiów wyższych. Regulamin ma zastosowanie do tego przewoźnikówwszystkich kierunków, z wyjątkiem transportu morskiegoform i poziomów studiów, lotniczego tj. pierwszego stopnia, drugiego stopnia i konnegojednolitych studiów magisterskich prowadzonych w Uczelni. 2. Przepisy ustawy stosuje się odpowiednio do przewozu nieodpłatnego wykonywanego Ilekroć w regulaminie jest mowa o średniej ocen - należy przez przewoźnikato rozumieć średnią arytmetyczną ocen uzyskanych w trakcie studiów z egzaminów, z uwzględnieniem ocen niedostatecznych. 3. Przepisy ustawy stosuje się do przewozów międzynarodowychPostanowienia regulaminu obowiązują wszystkich studentów Uczelni, jeżeli umowa międzynarodowa nie stanowi inaczeja także wszystkich jej pracowników związanych z przebiegiem procesu kształcenia na studiach wyższych. 4. Studia są odpłatne na zasadach określonych w umowie o naukę, Regulaminie Finansowym Uczelni i zarządzeniach kanclerza. 1. Przewoźnik Uczelnią kieruje rektor. Rektor jest obowiązany podać do publicznej wiadomości zakres swojego działania, a w szczególności adresy punktów odprawy przełożonym wszystkich nauczycieli akademickich i sposób zawierania umowy przewozuogółu studentów. 2. Przewoźnik wykonujący regularne przewozy osób jest obowiązany w szczególności podać do publicznej wiadomości rozkład jazdy środków transportowych przez zamieszczenie informacji na wszystkich dworcach Rektor Uczelni działa przy pomocy prorektorów i przystankach wymienionych w rozkładzie jazdydziekanów. 3. Przewoźnicy wykonujący regularne przewozy osób są obowiązani Organizację roku akademickiego ustala rektor w porozumieniu z kanclerzem i podaje do okresowej aktualizacji i publikowania informacji o wykonywanej komunikacjiwiadomości Uczelni najpóźniej do 00 xxxx xxxxxxxxxxxx roku akademickiego. 4. Zgodnie ze Statutem podstawową jednostką organizacyjną w Uczelni jest wydział, w ramach którego jest realizowany proces kształcenia na danym kierunku studiów. W obrębie kierunku prowadzi się kształcenie w ramach jednej lub więcej specjalności. 5. Na czele wydziału stoi dziekan. Dziekan jest przełożonym nauczycieli akademickich oraz studentów danego Wydziału. 1. W zakresie podanym do wiadomości publicznej przewoźnik jest obowiązany do przewozu osób i rzeczyStudentem Uczelni może być osoba spełniająca następujące warunki: 1) posiada świadectwo dojrzałości - w przypadku ubiegania się o przyjęcie na studia pierwszego stopnia lub jednolite studia magisterskie, 2) posiada tytuł magistra, licencjata, inżyniera lub równorzędny w przypadku ubiegania się o przyjęcie na studia drugiego stopnia oraz spełnia warunki rekrutacji ustalone przez Uczelnię. 2. Przewoźnik jest obowiązany użyć środków transportowych odpowiednich do danego przewozu. Art. 4. Przewoźnik może wydawać regulaminy określające warunki obsługi podróżnych, odprawy oraz przewozu osób Przyjęcie w poczet studentów Uczelni następuje z chwilą immatrykulacji i rzeczy. Art. 5. Przewoźnik może powierzać wykonanie przewozu innym przewoźnikom na całej przestrzeni przewozu lub jej części, jednakże ponosi odpowiedzialność za ich czynności jak za swoje własne. 1. Przewóz może być wykonywany przez kilku przewoźników tej samej lub różnej gałęzi transportu na podstawie jednej umowy przewozu i jednego dokumentu przewozowego; odpowiedzialność przewoźników jest solidarna. 2. W sprawach nie uregulowanych odrębnie stosuje się przepisy obowiązujące przewoźnika na przestrzeni wykonywanego przez niego przewozuzłożenia ślubowania. 3. Przewoźnik, który zapłacił odszkodowanie, ma roszczenie zwrotne do przewoźnika ponoszącego odpowiedzialność za okoliczności, z których szkoda wynikłaStudent otrzymuje indeks oraz legitymację studencką. Jeżeli okoliczności tych ustalić nie można, odpowiedzialność ponoszą wszyscy przewoźnicy stosownie do wysokości przypadającego im przewoźnegoIndeks jest dokumentem przedstawiającym przebieg oraz wyniki studiów; od odpowiedzialności jest wolny przewoźnik, który udowodni, że szkoda nie powstała w czasie wykonywania przez niego przewozupo ukończeniu studiów stanowi własność studenta. Art. 7. Przewoźnik jest zwolniony od obowiązku przewozu, jeżeli: 1) zachodzą uniemożliwiające przewóz okoliczności, których przewoźnik nie mógł uniknąć ani zapobiec ich skutkom, 2) klient nie zastosował się do przepisów przewozowych, 3) ze względu na przedmiot przewozu nie ma możliwości jego wykonania przy użyciu posiadanych środków i urządzeń transportowych. 1. Obowiązek przewozu może być ograniczony przez: 1) ministra właściwego do spraw transportu, a w odniesieniu do wojewódzkiego, powiatowego albo gminnego transportu zbiorowego odpowiednio przez wojewodę, starostę, wójta albo burmistrza (prezydenta miasta) - ze względu na potrzeby obronności lub bezpieczeństwa państwa bądź w wypadku klęski żywiołowej, 2) przewoźnika - w razie klęski żywiołowej, przerwy w eksploatacji, szczególnych trudności spowodowanych przez klienta, z przyczyn ekonomicznych, których przewoźnik nie mógł przewidzieć, jak również z uwagi na bezpieczeństwo ruchu za zgodą i na warunkach ustalonych przez: a) ministra właściwego do spraw transportu albo wojewodę - w odniesieniu do przewoźników, wobec których odpowiednio minister albo wojewoda pełni funkcję organu założycielskiego, b) ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa - w odniesieniu do przewoźników, wobec których minister pełni funkcję organu założycielskiego albo wykonuje uprawnienia z akcji lub udziałów, c) marszałka województwa albo starostę - w odniesieniu do przewoźników, wobec których odpowiednio zarząd województwa albo powiatu wykonuje uprawnienia z akcji lub udziałów, d) (3) organ wykonawczy gminy lub powiatu - w odniesieniu do odpowiednio gminnego lub powiatowego transportu zbiorowego. Zgoda nie jest wymagana, jeżeli ograniczenie obowiązku przewozu następuje na okres nie dłuższy niż 7 dni. 2. Ograniczenia mogą polegać na całkowitym lub częściowym zawieszeniu przewozu, wyłączeniu z przewozu określonych kategorii przesyłek, relacji przewozowych lub punktów odprawy, zawieszeniu przewozu we wskazanych dniach albo uzależnieniu przewozu od spełnienia określonych warunków. 3. Ograniczenia przewozu podaje się do wiadomości publicznej w sposób zwyczajowo przyjęty. 1. Minister właściwy do spraw transportu może nałożyć na przewoźnika obowiązek zawarcia umowy o wykonanie zadania przewozowego, jeżeli jest to niezbędne ze względu na potrzeby obronności lub bezpieczeństwa państwa bądź w przypadku klęski żywiołowej. 2. W przypadku klęsk żywiołowych obowiązek, o którym mowa w ust. 1, może nałożyć odpowiednio wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta lub marszałek województwa. 3. W wypadkach określonych w ust. 1 i 2 organ nakładający obowiązek zapewnia przewoźnikowi środki finansowe niezbędne do wykonania nałożonego zadania lub wskazuje podmiot, który na podstawie umowy z przewoźnikiem zapewni środki finansowe na wykonanie tego zadania.

Przepisy ogólne. (1. Ustawa reguluje: 1) Ustawa reguluje przewóz osób i rzeczy, wykonywany odpłatnie czas pracy maszynistów zatrudnionych: a) na podstawie umowystosunku pracy, b) na innej podstawie niż stosunek pracy; 2) obowiązki pracodawców oraz podmiotów zatrudniających; 3) zasady prowadzenia ewidencji czasu pracy maszynistów, przez uprawnionych do tego przewoźnikówzwanej dalej „ewidencją”, z wyjątkiem transportu morskiego, lotniczego oraz zakres danych gromadzonych w ewidencji; 4) zasady nadzoru i konnegokontroli w zakresie przestrzegania czasu pracy maszynistów; 5) przepisy karne i administracyjne kary pieniężne. 2. Przepisy Ilekroć w ustawie jest mowa o maszyniście, oznacza to również prowadzącego pojazdy kolejowe, o którym mowa w art. 18 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym (Dz. U. z 2021 r. poz. 1984 oraz z 2022 r. poz. 727 i 1846), zwanej dalej „ustawą o transporcie kolejowym”. 1. Przepisów ustawy nie stosuje się odpowiednio do przewozu nieodpłatnego wykonywanego czasu pracy maszynistów wykonujących interoperacyjne usługi transgraniczne. 2. Czas pracy maszynistów wykonujących interoperacyjne usługi transgraniczne reguluje ustawa o transporcie kolejowym. Art. 3. Użyte w ustawie definicje oznaczają: 1) pracodawca − zarządca infrastruktury, przewoźnik kolejowy, użytkownik bocznicy kolejowej, przedsiębiorca wykonujący przewozy w obrębie bocznicy kolejowej, a także każdy inny podmiot, który zatrudnia maszynistę na podstawie stosunku pracy; 2) podmiot zatrudniający − zarządca infrastruktury, przewoźnik kolejowy, użytkownik bocznicy kolejowej, przedsiębiorca wykonujący przewozy w obrębie bocznicy kolejowej, 1) Niniejszą ustawą zmienia się ustawę z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym. a także każdy inny podmiot, który zatrudnia maszynistę na innej podstawie niż stosunek pracy; 3) punkt rozpoczęcia pracy – określone miejsce, od którego, z chwilą stawienia się w nim maszynisty, rozpoczyna się liczenie jego czasu pracy; punktem rozpoczęcia pracy może być siedziba pracodawcy albo podmiotu zatrudniającego, jego oddziału, inne miejsce, w którym maszynista jest obowiązany do stawienia się przed rozpoczęciem świadczenia pracy albo określone miejsce, w którym następuje objęcie pojazdu kolejowego; 4) punkt zakończenia pracy – określone miejsce, od którego, z chwilą stawienia się w nim maszynisty, kończy się liczenie jego czasu pracy; punktem zakończenia pracy może być siedziba pracodawcy albo podmiotu zatrudniającego, jego oddziału, inne miejsce, w którym maszynista jest obowiązany do stawienia się po zakończeniu świadczenia pracy albo określone miejsce, w którym następuje zdanie pojazdu kolejowego. 1. Czasem pracy maszynisty jest czas liczony od punktu rozpoczęcia pracy do punktu zakończenia pracy, który obejmuje czynności związane z prowadzeniem i obsługą pojazdu kolejowego. 2. Do czasu pracy maszynisty wlicza się czas przeznaczony na: 1) badania lekarskie i psychologiczne zlecone przez przewoźnikapracodawcę lub podmiot zatrudniający; 2) szkolenia, egzaminy oraz sprawdziany wiedzy i umiejętności maszynisty; 3) udział w postępowaniu prowadzonym przez Państwową Komisję Badania Wypadków Kolejowych, sąd, prokuraturę lub inny organ ochrony prawnej; 4) udział w postępowaniu w sprawie wypadku lub incydentu prowadzonym przez komisję kolejową; 5) udział w postępowaniu wyjaśniającym prowadzonym przez pracodawcę lub podmiot zatrudniający; 6) udział w kontroli dotyczącej czasu pracy maszynistów prowadzonej przez Prezesa Urzędu Transportu Kolejowego, zwanego dalej „Prezesem UTK”, lub Państwową Inspekcję Pracy. 3. Przepisy ustawy stosuje Do czasu pracy maszynisty wlicza się do przewozów międzynarodowychprzerwę w pracy trwającą 15 minut, którą pracodawca lub podmiot zatrudniający wprowadza, jeżeli umowa międzynarodowa nie stanowi inaczej. 1. Przewoźnik jest obowiązany podać do publicznej wiadomości zakres swojego działania, a w szczególności adresy punktów odprawy i sposób zawierania umowy przewozu. 2. Przewoźnik wykonujący regularne przewozy osób jest obowiązany w szczególności podać do publicznej wiadomości rozkład jazdy środków transportowych przez zamieszczenie informacji na wszystkich dworcach i przystankach wymienionych w rozkładzie jazdy. 3. Przewoźnicy wykonujący regularne przewozy osób są obowiązani do okresowej aktualizacji i publikowania informacji o wykonywanej komunikacji. 1. W zakresie podanym do wiadomości publicznej przewoźnik jest obowiązany do przewozu osób i rzeczy. 2. Przewoźnik jest obowiązany użyć środków transportowych odpowiednich do danego przewozu. Art. 4. Przewoźnik może wydawać regulaminy określające warunki obsługi podróżnych, odprawy oraz przewozu osób i rzeczydobowy wymiar czasu pracy maszynisty wynosi co najmniej 6 godzin. Art. 5. Przewoźnik Jeżeli pracodawca lub podmiot zatrudniający, na swój koszt, organizuje transport dla maszynistów do punktu rozpoczęcia pracy lub z punktu zakończenia pracy, to czas tego transportu nie może powierzać wykonanie przewozu innym przewoźnikom na całej przestrzeni przewozu lub jej części, jednakże ponosi odpowiedzialność za ich czynności jak za swoje własnetrwać dłużej niż 4 godziny łącznie. 1. Przewóz Czas pracy maszynisty zatrudnionego u kilku pracodawców lub podmiotów zatrudniających, a także zatrudnionego jednocześnie przez pracodawcę i podmiot zatrudniający, podlega sumowaniu i nie może być wykonywany przez kilku przewoźników tej samej lub różnej gałęzi transportu przekraczać tygodniowo: 1) 40 godzin – w przypadku zatrudnienia na podstawie jednej umowy przewozu dwóch lub więcej stosunków pracy; 2) 48 godzin – w przypadku zatrudnienia na dwóch lub więcej innych podstawach niż stosunek pracy; 3) 48 godzin – w przypadku zatrudnienia na podstawie stosunku pracy i jednego dokumentu przewozowegoinnej podstawie niż stosunek pracy; odpowiedzialność przewoźników jest solidarnaw takim przypadku zatrudnienie na podstawie stosunku pracy nie może przekraczać 40 godzin. 2. W sprawach nie uregulowanych odrębnie stosuje się przepisy obowiązujące przewoźnika Sumowaniu podlega również czas pracy maszynisty przy prowadzeniu pojazdów kolejowych oraz przy wykonywaniu czynności na przestrzeni wykonywanego przez niego przewozu. 3. Przewoźnik, który zapłacił odszkodowanie, ma roszczenie zwrotne do przewoźnika ponoszącego odpowiedzialność za okoliczności, stanowiskach bezpośrednio związanych z których szkoda wynikła. Jeżeli okoliczności tych ustalić nie można, odpowiedzialność ponoszą wszyscy przewoźnicy stosownie do wysokości przypadającego im przewoźnego; od odpowiedzialności jest wolny przewoźnik, który udowodni, że szkoda nie powstała w czasie wykonywania przez niego przewozu. Art. 7. Przewoźnik jest zwolniony od obowiązku przewozu, jeżeli: 1) zachodzą uniemożliwiające przewóz okoliczności, których przewoźnik nie mógł uniknąć ani zapobiec ich skutkom, 2) klient nie zastosował się do przepisów przewozowych, 3) ze względu na przedmiot przewozu nie ma możliwości jego wykonania przy użyciu posiadanych środków prowadzeniem i urządzeń transportowych. 1. Obowiązek przewozu może być ograniczony przez: 1) ministra właściwego do spraw transportu, a w odniesieniu do wojewódzkiego, powiatowego albo gminnego transportu zbiorowego odpowiednio przez wojewodę, starostę, wójta albo burmistrza (prezydenta miasta) - ze względu na potrzeby obronności lub bezpieczeństwa państwa bądź w wypadku klęski żywiołowej, 2) przewoźnika - w razie klęski żywiołowej, przerwy w eksploatacji, szczególnych trudności spowodowanych przez klienta, bezpieczeństwem ruchu kolejowego oraz z przyczyn ekonomicznych, których przewoźnik nie mógł przewidzieć, jak również z uwagi na bezpieczeństwo ruchu za zgodą i na warunkach ustalonych przez: a) ministra właściwego do spraw transportu albo wojewodę - w odniesieniu do przewoźników, wobec których odpowiednio minister albo wojewoda pełni funkcję organu założycielskiego, b) ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa - w odniesieniu do przewoźników, wobec których minister pełni funkcję organu założycielskiego albo wykonuje uprawnienia z akcji lub udziałów, c) marszałka województwa albo starostę - w odniesieniu do przewoźników, wobec których odpowiednio zarząd województwa albo powiatu wykonuje uprawnienia z akcji lub udziałów, d) (3) organ wykonawczy gminy lub powiatu - w odniesieniu do odpowiednio gminnego lub powiatowego transportu zbiorowego. Zgoda nie jest wymagana, jeżeli ograniczenie obowiązku przewozu następuje na okres nie dłuższy niż 7 dni. 2. Ograniczenia mogą polegać na całkowitym lub częściowym zawieszeniu przewozu, wyłączeniu z przewozu określonych kategorii przesyłek, relacji przewozowych lub punktów odprawy, zawieszeniu przewozu we wskazanych dniach albo uzależnieniu przewozu od spełnienia określonych warunków. 3. Ograniczenia przewozu podaje się do wiadomości publicznej w sposób zwyczajowo przyjęty. 1. Minister właściwy do spraw transportu może nałożyć na przewoźnika obowiązek zawarcia umowy o wykonanie zadania przewozowego, jeżeli jest to niezbędne ze względu na potrzeby obronności lub bezpieczeństwa państwa bądź w przypadku klęski żywiołowej. 2. W przypadku klęsk żywiołowych obowiązekprowadzeniem pojazdów kolejowych, o którym których mowa w ustart. 1, może nałożyć odpowiednio wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta lub marszałek województwa. 3. W wypadkach określonych w 22d ust. 1 i 2 organ nakładający obowiązek zapewnia przewoźnikowi środki finansowe niezbędne do wykonania nałożonego zadania lub wskazuje podmiot, który na podstawie umowy z przewoźnikiem zapewni środki finansowe na wykonanie tego zadaniaustawy o transporcie kolejowym.

Przepisy ogólne. (1) . Ustawa reguluje przewóz osób i rzeczy, wykonywany odpłatnie na podstawie umowy, przez uprawnionych do tego przewoźników, z wyjątkiem transportu morskiego, lotniczego i konnego. 2. Przepisy ustawy stosuje się odpowiednio do przewozu nieodpłatnego wykonywanego przez przewoźnika. 3. Przepisy ustawy stosuje się do przewozów międzynarodowych, jeżeli umowa międzynarodowa nie stanowi inaczej. 4. Przepisy ustawy stosuje się do umowy przewozu podróżnego w przypadku przewozu wykonywanego śródlądową drogą wodną w rozumieniu art. 3 lit. i rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1177/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. o prawach pasażerów podróżujących drogą morską i drogą wodną śródlądową oraz zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 2006/2004 (Dz. Urz. UE L 334 z 17.12.2010, str. 1, z późn. zm.), jeżeli to rozporządzenie nie stanowi inaczej. 1. Przewoźnik jest obowiązany podać do publicznej wiadomości zakres swojego działania, a w szczególności adresy punktów odprawy i sposób zawierania umowy przewozu. 2. Przewoźnik wykonujący regularne przewozy osób jest obowiązany w szczególności podać do publicznej wiadomości rozkład jazdy środków środków 1) Niniejsza ustawa dokonuje w zakresie swojej regulacji transpozycji dyrektywy Rady 96/75/WE z dnia 19 listopada 1996 r. w sprawie systemów czarterowania i wyznaczania stawek przewozowych w krajowej i międzynarodowej żegludze śródlądowej we Wspólnocie (Dz. Urz. WE L 304 z 27.11.1996, str. 12, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 7, x. 0, xxx. 000, x xxxx. zm.). transportowych przez zamieszczenie informacji na wszystkich dworcach i przystankach wymienionych w rozkładzie jazdy. 3. Przewoźnicy wykonujący regularne przewozy osób są obowiązani do okresowej aktualizacji i publikowania informacji o wykonywanej komunikacji. 1. W zakresie podanym do wiadomości publicznej przewoźnik jest obowiązany do przewozu osób i rzeczy. 2. Przewoźnik jest obowiązany użyć środków transportowych odpowiednich do danego przewozu. Art. 4. Przewoźnik może lub organizator publicznego transportu zbiorowego, o którym mowa w przepisach ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym (Dz. U. z 2018 r. poz. 2016 i 2435 oraz z 2019 r. poz. 730, 1495, 1696 i 2020), mogą wydawać regulaminy określające warunki obsługi podróżnych, odprawy oraz przewozu osób i rzeczy. Art. 5. Przewoźnik może powierzać wykonanie przewozu innym przewoźnikom na całej przestrzeni przewozu lub jej części, jednakże ponosi odpowiedzialność za ich czynności jak za swoje własne. 1. Przewóz może być wykonywany przez kilku przewoźników tej samej lub różnej różnych gałęzi transportu na podstawie jednej umowy przewozu i jednego dokumentu przewozowego, a w regularnym przewozie osób w publicznym transporcie zbiorowym, przewoźnicy mogą realizować te przewozy w ramach zintegrowanego systemu taryfowo-biletowego lub innego wspólnego dokumentu przewozu; odpowiedzialność przewoźników jest solidarna. 2. W sprawach nie uregulowanych nieuregulowanych odrębnie stosuje się przepisy obowiązujące przewoźnika na przestrzeni wykonywanego przez niego przewozu. 3. Przewoźnik, który zapłacił odszkodowanie, ma roszczenie zwrotne do przewoźnika ponoszącego odpowiedzialność za okoliczności, z których szkoda wynikła. Jeżeli okoliczności tych ustalić nie można, odpowiedzialność ponoszą wszyscy przewoźnicy stosownie do wysokości przypadającego im przewoźnego; od odpowiedzialności jest wolny przewoźnik, który udowodni, że szkoda nie powstała w czasie wykonywania przez niego przewozu. Art. 7. Przewoźnik jest zwolniony od obowiązku przewozu, jeżeli: 1) zachodzą uniemożliwiające przewóz okoliczności, których przewoźnik nie mógł uniknąć ani zapobiec ich skutkom,; 2) klient nie zastosował się do przepisów przewozowych,; 3) ze względu na przedmiot przewozu nie ma możliwości jego wykonania przy użyciu posiadanych środków i urządzeń transportowych. 1. Obowiązek przewozu może być ograniczony przez: 1) ministra właściwego do spraw transportutransportu albo ministra właściwego do spraw żeglugi śródlądowej, a w odniesieniu do wojewódzkiego, powiatowego albo gminnego transportu zbiorowego regularnego przewozu osób odpowiednio przez wojewodę, starostę, wójta albo burmistrza (prezydenta miasta) - – ze względu na potrzeby obronności lub bezpieczeństwa państwa bądź albo w wypadku przypadku klęski żywiołowej,; 2) przewoźnika - – w razie klęski żywiołowej, przerwy w eksploatacji, szczególnych trudności spowodowanych przez klienta, z przyczyn ekonomicznych, których przewoźnik nie mógł przewidzieć, jak również z uwagi na bezpieczeństwo ruchu za zgodą i na warunkach ustalonych przez: a) ministra właściwego do spraw transportu transportu, ministra właściwego do spraw żeglugi śródlądowej albo wojewodę - – w odniesieniu do przewoźników, wobec których odpowiednio minister albo wojewoda pełni funkcję organu założycielskiego, b) ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa - w odniesieniu do przewoźników, wobec których minister pełni funkcję organu założycielskiego albo wykonuje uprawnienia z akcji lub udziałów,(uchylona) c) marszałka województwa albo starostę - – w odniesieniu do przewoźników, wobec których odpowiednio zarząd województwa albo powiatu wykonuje uprawnienia z akcji lub udziałów,. d) (3uchylona) organ wykonawczy gminy lub powiatu - w odniesieniu do odpowiednio gminnego lub powiatowego transportu zbiorowego. Zgoda nie jest wymagana, jeżeli ograniczenie obowiązku przewozu następuje na okres nie dłuższy niż 7 dni. 2. Ograniczenia mogą polegać na całkowitym lub częściowym zawieszeniu przewozu, wyłączeniu z przewozu określonych kategorii przesyłek, relacji przewozowych lub punktów odprawy, zawieszeniu przewozu we wskazanych dniach albo uzależnieniu przewozu od spełnienia określonych warunków. 3. Ograniczenia przewozu podaje się do wiadomości publicznej w sposób zwyczajowo przyjęty. 1. Minister właściwy do spraw transportu może nałożyć na przewoźnika obowiązek zawarcia umowy o wykonanie zadania przewozowego, jeżeli W przypadku gdy jest to niezbędne ze względu na potrzeby obronności lub bezpieczeństwa państwa bądź w przypadku klęski żywiołowej: 1) minister właściwy do spraw transportu – w zakresie przewozu drogowego i przewozu koleją, 2) minister właściwy do spraw żeglugi śródlądowej – w zakresie przewozu w żegludze śródlądowej – może nałożyć na przewoźnika obowiązek zawarcia umowy o wykonanie zadania przewozowego. 2. W przypadku klęsk żywiołowych obowiązek, o którym mowa w ust. 1, może nałożyć odpowiednio wójtwójt (burmistrz, burmistrz (prezydent miasta), starosta lub marszałek województwawojewoda. 3. W wypadkach określonych w ust. 1 i 2 organ nakładający obowiązek zapewnia przewoźnikowi środki finansowe niezbędne do wykonania nałożonego zadania lub wskazuje podmiot, który na podstawie umowy z przewoźnikiem zapewni środki finansowe na wykonanie tego zadania.

Przepisy ogólne. (1) Ustawa reguluje przewóz osób . Powołuje się Państwową Straż Pożarną jako zawodową, umundurowaną i rzeczywyposażoną w specjalistyczny sprzęt formację, wykonywany odpłatnie na podstawie umowyprzeznaczoną do walki z pożarami, przez uprawnionych do tego przewoźników, z wyjątkiem transportu morskiego, lotniczego klęskami żywiołowymi i konnegoinnymi miejscowymi zagrożeniami. 2. Przepisy ustawy stosuje się odpowiednio Do podstawowych zadań Państwowej Straży Pożarnej należy: 1) rozpoznawanie zagrożeń pożarowych i innych miejscowych zagrożeń; 2) organizowanie i prowadzenie akcji ratowniczych w czasie pożarów, klęsk żywiołowych lub likwidacji miejscowych zagrożeń; 3) wykonywanie pomocniczych specjalistycznych czynności ratowniczych w czasie klęsk żywiołowych lub likwidacji miejscowych zagrożeń przez inne służby ratownicze; 4) kształcenie kadr dla potrzeb Państwowej Straży Pożarnej i innych jednostek ochrony przeciwpożarowej oraz powszechnego systemu ochrony ludności; 5) nadzór nad przestrzeganiem przepisów przeciwpożarowych; 6) prowadzenie prac naukowo-badawczych w zakresie ochrony przeciwpożarowej oraz ochrony ludności; 7) współpraca z Szefem Krajowego Centrum Informacji Kryminalnych w zakresie niezbędnym do przewozu nieodpłatnego wykonywanego przez przewoźnikarealizacji jego zadań ustawowych; 8) współdziałanie ze strażami pożarnymi i służbami ratowniczymi innych państw oraz ich organizacjami międzynarodowymi na podstawie wiążących Rzeczpospolitą Polską umów międzynarodowych oraz odrębnych przepisów; 9) realizacja innych zadań wynikających z wiążących Rzeczpospolitą Polską umów międzynarodowych na zasadach i w zakresie w nich określonych. 3. Przepisy ustawy stosuje się do przewozów międzynarodowychSłużbę w Państwowej Straży Pożarnej pełnią funkcjonariusze pożarnictwa, jeżeli umowa międzynarodowa nie stanowi inaczejzwani dalej „strażakami”. Art. 2. (uchylony) 1. Przewoźnik jest obowiązany podać Zadania przewidziane dla Państwowej Straży Pożarnej w komórkach i jednostkach organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony Narodowej albo przez niego nadzorowanych wykonuje Wojskowa Ochrona Przeciwpożarowa w trybie i na zasadach określonych, w drodze rozporządzenia, przez Ministra Obrony Narodowej w porozumieniu z ministrem właściwym do publicznej wiadomości zakres swojego działania, a w szczególności adresy punktów odprawy i sposób zawierania umowy przewozuspraw wewnętrznych. 2. Przewoźnik wykonujący regularne przewozy osób jest obowiązany w szczególności podać do publicznej wiadomości rozkład jazdy środków transportowych W Wojskowej Ochronie Przeciwpożarowej mogą pełnić służbę także strażacy Państwowej Straży Pożarnej, wyznaczeni za ich zgodą przez zamieszczenie informacji na wszystkich dworcach i przystankach wymienionych w rozkładzie jazdyKomendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej. 3. Przewoźnicy wykonujący regularne przewozy osób są obowiązani Minister Obrony Narodowej oraz minister właściwy do okresowej aktualizacji spraw wewnętrznych określą, w drodze rozporządzenia, zasady mianowania, przenoszenia i publikowania informacji zwalniania ze stanowisk służbowych oraz zawieszania w czynnościach służbowych strażaków, o wykonywanej komunikacji. 1których mowa w ust. W zakresie podanym 2, a także organy właściwe do wiadomości publicznej przewoźnik jest obowiązany do przewozu osób i rzeczy. 2. Przewoźnik jest obowiązany użyć środków transportowych odpowiednich do danego przewozuwymierzania im kar dyscyplinarnych. Art. 4. Przewoźnik może wydawać regulaminy określające warunki obsługi podróżnych, odprawy oraz przewozu osób i rzeczy.(uchylony) Art. 5. Przewoźnik może powierzać wykonanie przewozu innym przewoźnikom na całej przestrzeni przewozu lub jej części, jednakże ponosi odpowiedzialność za ich czynności jak za swoje własne.(uchylony) 1Art. Przewóz może być wykonywany przez kilku przewoźników tej samej lub różnej gałęzi transportu na podstawie jednej umowy przewozu i jednego dokumentu przewozowego; odpowiedzialność przewoźników jest solidarna. 26. W sprawach nie uregulowanych odrębnie stosuje się przepisy obowiązujące przewoźnika na przestrzeni wykonywanego przez niego przewozu. 3. Przewoźnik, który zapłacił odszkodowanie, ma roszczenie zwrotne do przewoźnika ponoszącego odpowiedzialność za okoliczności, z których szkoda wynikła. Jeżeli okoliczności tych ustalić nie można, odpowiedzialność ponoszą wszyscy przewoźnicy stosownie do wysokości przypadającego im przewoźnego; od odpowiedzialności jest wolny przewoźnik, który udowodni, że szkoda nie powstała w czasie wykonywania przez niego przewozu.(uchylony) Art. 7. Przewoźnik Ilekroć w ustawie jest zwolniony od obowiązku przewozu, jeżelimowa o: 1) zachodzą uniemożliwiające przewóz okoliczności, których przewoźnik nie mógł uniknąć ani zapobiec ich skutkom,akcjach ratowniczych – rozumie się przez to działania ratownicze organizowane i kierowane przez Państwową Straż Pożarną; 2) klient nie zastosował pomocniczych specjalistycznych czynnościach ratowniczych – rozumie się do przepisów przewozowych, 3) ze względu na przedmiot przewozu nie ma możliwości jego wykonania przy użyciu posiadanych środków i urządzeń transportowych. 1. Obowiązek przewozu może być ograniczony przez: 1) ministra właściwego przez to działania Państwowej Straży Pożarnej w ramach udzielanej pomocy innym służbom ratowniczym, z wyłączeniem działań porządkowo-ochron- nych, zastrzeżonych dla innych jednostek podległych ministrowi właściwemu do spraw transportu, a w odniesieniu do wojewódzkiego, powiatowego albo gminnego transportu zbiorowego odpowiednio przez wojewodę, starostę, wójta albo burmistrza (prezydenta miasta) - ze względu na potrzeby obronności lub bezpieczeństwa państwa bądź w wypadku klęski żywiołowej, 2) przewoźnika - w razie klęski żywiołowej, przerwy w eksploatacji, szczególnych trudności spowodowanych przez klienta, z przyczyn ekonomicznych, których przewoźnik nie mógł przewidzieć, jak również z uwagi na bezpieczeństwo ruchu za zgodą i na warunkach ustalonych przez: a) ministra właściwego do spraw transportu albo wojewodę - w odniesieniu do przewoźników, wobec których odpowiednio minister albo wojewoda pełni funkcję organu założycielskiego, b) ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa - w odniesieniu do przewoźników, wobec których minister pełni funkcję organu założycielskiego albo wykonuje uprawnienia z akcji lub udziałów, c) marszałka województwa albo starostę - w odniesieniu do przewoźników, wobec których odpowiednio zarząd województwa albo powiatu wykonuje uprawnienia z akcji lub udziałów, d) (3) organ wykonawczy gminy lub powiatu - w odniesieniu do odpowiednio gminnego lub powiatowego transportu zbiorowego. Zgoda nie jest wymagana, jeżeli ograniczenie obowiązku przewozu następuje na okres nie dłuższy niż 7 dni. 2. Ograniczenia mogą polegać na całkowitym lub częściowym zawieszeniu przewozu, wyłączeniu z przewozu określonych kategorii przesyłek, relacji przewozowych lub punktów odprawy, zawieszeniu przewozu we wskazanych dniach albo uzależnieniu przewozu od spełnienia określonych warunków. 3. Ograniczenia przewozu podaje się do wiadomości publicznej w sposób zwyczajowo przyjęty. 1. Minister właściwy do spraw transportu może nałożyć na przewoźnika obowiązek zawarcia umowy o wykonanie zadania przewozowego, jeżeli jest to niezbędne ze względu na potrzeby obronności lub bezpieczeństwa państwa bądź w przypadku klęski żywiołowej. 2. W przypadku klęsk żywiołowych obowiązek, o którym mowa w ust. 1, może nałożyć odpowiednio wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta lub marszałek województwa. 3. W wypadkach określonych w ust. 1 i 2 organ nakładający obowiązek zapewnia przewoźnikowi środki finansowe niezbędne do wykonania nałożonego zadania lub wskazuje podmiot, który na podstawie umowy z przewoźnikiem zapewni środki finansowe na wykonanie tego zadania.wewnętrznych;

Przepisy ogólne. (1) Ustawa reguluje przewóz osób . Powołuje się Państwową Straż Pożarną jako zawodową, umundurowaną i rzeczywyposażoną w specjalistyczny sprzęt formację, wykonywany odpłatnie na podstawie umowyprzeznaczoną do walki z pożarami, przez uprawnionych do tego przewoźników, z wyjątkiem transportu morskiego, lotniczego klęskami żywiołowymi i konnegoinnymi miejscowymi zagrożeniami. 2. Przepisy ustawy stosuje się odpowiednio Do podstawowych zadań Państwowej Straży Pożarnej należy: 1) rozpoznawanie zagrożeń pożarowych i innych miejscowych zagrożeń; 2) organizowanie i prowadzenie akcji ratowniczych w czasie pożarów, klęsk żywiołowych lub likwidacji miejscowych zagrożeń; 3) wykonywanie pomocniczych specjalistycznych czynności ratowniczych w czasie klęsk żywiołowych lub likwidacji miejscowych zagrożeń przez inne służby ratownicze; 4) kształcenie kadr dla potrzeb Państwowej Straży Pożarnej i innych jednostek ochrony przeciwpożarowej oraz powszechnego systemu ochrony ludności; 5) nadzór nad przestrzeganiem przepisów przeciwpożarowych; 6) prowadzenie prac naukowo-badawczych w zakresie ochrony przeciwpożarowej oraz ochrony ludności; 7) współpraca z Szefem Krajowego Centrum Informacji Kryminalnych w zakresie niezbędnym do przewozu nieodpłatnego wykonywanego przez przewoźnikarealizacji jego zadań ustawowych; 8) współdziałanie ze strażami pożarnymi i służbami ratowniczymi innych państw oraz ich organizacjami międzynarodowymi na podstawie wiążących Rzeczpospolitą Polską umów międzynarodowych oraz odrębnych przepisów; 9) realizacja innych zadań wynikających z wiążących Rzeczpospolitą Polską umów międzynarodowych na zasadach i w zakresie w nich określonych. 3. Przepisy ustawy stosuje się do przewozów międzynarodowychSłużbę w Państwowej Straży Pożarnej pełnią funkcjonariusze pożarnictwa, jeżeli umowa międzynarodowa nie stanowi inaczejzwani dalej „strażakami”. Art. 2. (uchylony) 1. Przewoźnik jest obowiązany podać Zadania przewidziane dla Państwowej Straży Pożarnej w komórkach i jednostkach organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony Narodowej albo przez niego nadzorowanych wykonuje Wojskowa Ochrona Przeciwpożarowa w trybie i na zasadach określonych, w drodze rozporządzenia, przez Ministra Obrony Narodowej w porozumieniu z ministrem właściwym do publicznej wiadomości zakres swojego działania, a w szczególności adresy punktów odprawy i sposób zawierania umowy przewozuspraw wewnętrznych. 2. Przewoźnik wykonujący regularne przewozy osób jest obowiązany w szczególności podać do publicznej wiadomości rozkład jazdy środków transportowych W Wojskowej Ochronie Przeciwpożarowej mogą pełnić służbę także strażacy Państwowej Straży Pożarnej, wyznaczeni za ich zgodą przez zamieszczenie informacji na wszystkich dworcach i przystankach wymienionych w rozkładzie jazdyKomendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej. 3. Przewoźnicy wykonujący regularne przewozy osób są obowiązani Minister Obrony Narodowej oraz minister właściwy do okresowej aktualizacji spraw wewnętrznych określą, w drodze rozporządzenia, zasady mianowania, przenoszenia i publikowania informacji zwalniania ze stanowisk służbowych oraz zawieszania w czynnościach służbowych strażaków, o wykonywanej komunikacji. 1których mowa w ust. W zakresie podanym 2, a także organy właściwe do wiadomości publicznej przewoźnik jest obowiązany do przewozu osób i rzeczy. 2. Przewoźnik jest obowiązany użyć środków transportowych odpowiednich do danego przewozuwymierzania im kar dyscyplinarnych. Art. 4. Przewoźnik może wydawać regulaminy określające warunki obsługi podróżnych, odprawy oraz przewozu osób i rzeczy.(uchylony) Art. 5. Przewoźnik może powierzać wykonanie przewozu innym przewoźnikom na całej przestrzeni przewozu lub jej części, jednakże ponosi odpowiedzialność za ich czynności jak za swoje własne.(uchylony) 1Art. Przewóz może być wykonywany przez kilku przewoźników tej samej lub różnej gałęzi transportu na podstawie jednej umowy przewozu i jednego dokumentu przewozowego; odpowiedzialność przewoźników jest solidarna. 26. W sprawach nie uregulowanych odrębnie stosuje się przepisy obowiązujące przewoźnika na przestrzeni wykonywanego przez niego przewozu. 3. Przewoźnik, który zapłacił odszkodowanie, ma roszczenie zwrotne do przewoźnika ponoszącego odpowiedzialność za okoliczności, z których szkoda wynikła. Jeżeli okoliczności tych ustalić nie można, odpowiedzialność ponoszą wszyscy przewoźnicy stosownie do wysokości przypadającego im przewoźnego; od odpowiedzialności jest wolny przewoźnik, który udowodni, że szkoda nie powstała w czasie wykonywania przez niego przewozu.(uchylony) Art. 7. Przewoźnik Ilekroć w ustawie jest zwolniony od obowiązku przewozu, jeżelimowa o: 1) zachodzą uniemożliwiające przewóz okoliczności, których przewoźnik nie mógł uniknąć ani zapobiec ich skutkom,akcjach ratowniczych – rozumie się przez to działania organizowane i kierowane przez Państwową Straż Pożarną; 2) klient nie zastosował pomocniczych specjalistycznych czynnościach ratowniczych – rozumie się do przepisów przewozowych, 3) ze względu na przedmiot przewozu nie ma możliwości jego wykonania przy użyciu posiadanych środków i urządzeń transportowych. 1. Obowiązek przewozu może być ograniczony przez: 1) ministra właściwego przez to działania Państwowej Straży Pożarnej w ramach udzielanej pomocy innym służbom ratowniczym, z wyłączeniem działań porządkowo-ochron- nych, zastrzeżonych dla innych jednostek podległych ministrowi właściwemu do spraw transportu, a w odniesieniu do wojewódzkiego, powiatowego albo gminnego transportu zbiorowego odpowiednio przez wojewodę, starostę, wójta albo burmistrza (prezydenta miasta) - ze względu na potrzeby obronności lub bezpieczeństwa państwa bądź w wypadku klęski żywiołowej, 2) przewoźnika - w razie klęski żywiołowej, przerwy w eksploatacji, szczególnych trudności spowodowanych przez klienta, z przyczyn ekonomicznych, których przewoźnik nie mógł przewidzieć, jak również z uwagi na bezpieczeństwo ruchu za zgodą i na warunkach ustalonych przez: a) ministra właściwego do spraw transportu albo wojewodę - w odniesieniu do przewoźników, wobec których odpowiednio minister albo wojewoda pełni funkcję organu założycielskiego, b) ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa - w odniesieniu do przewoźników, wobec których minister pełni funkcję organu założycielskiego albo wykonuje uprawnienia z akcji lub udziałów, c) marszałka województwa albo starostę - w odniesieniu do przewoźników, wobec których odpowiednio zarząd województwa albo powiatu wykonuje uprawnienia z akcji lub udziałów, d) (3) organ wykonawczy gminy lub powiatu - w odniesieniu do odpowiednio gminnego lub powiatowego transportu zbiorowego. Zgoda nie jest wymagana, jeżeli ograniczenie obowiązku przewozu następuje na okres nie dłuższy niż 7 dni. 2. Ograniczenia mogą polegać na całkowitym lub częściowym zawieszeniu przewozu, wyłączeniu z przewozu określonych kategorii przesyłek, relacji przewozowych lub punktów odprawy, zawieszeniu przewozu we wskazanych dniach albo uzależnieniu przewozu od spełnienia określonych warunków. 3. Ograniczenia przewozu podaje się do wiadomości publicznej w sposób zwyczajowo przyjęty. 1. Minister właściwy do spraw transportu może nałożyć na przewoźnika obowiązek zawarcia umowy o wykonanie zadania przewozowego, jeżeli jest to niezbędne ze względu na potrzeby obronności lub bezpieczeństwa państwa bądź w przypadku klęski żywiołowej. 2. W przypadku klęsk żywiołowych obowiązek, o którym mowa w ust. 1, może nałożyć odpowiednio wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta lub marszałek województwa. 3. W wypadkach określonych w ust. 1 i 2 organ nakładający obowiązek zapewnia przewoźnikowi środki finansowe niezbędne do wykonania nałożonego zadania lub wskazuje podmiot, który na podstawie umowy z przewoźnikiem zapewni środki finansowe na wykonanie tego zadania.wewnętrznych;

Przepisy ogólne. (1) Ustawa reguluje przewóz osób . Regulamin określa zasady ustalania wysokości, przyznawania i rzeczywypłacania świadczeń dla studentów Wyższej Szkoły Sztuki i Projektowania w Łodzi, wykonywany odpłatnie zwanej dalej WSSIP, w tym szczegółowe kryteria i tryb przyznawania świadczeń, wzory wniosków o przyznanie świadczeń, wzór oświadczenia o niepobieraniu świadczeń na podstawie umowyinnym kierunku studiów, przez uprawnionych do tego przewoźników, z wyjątkiem transportu morskiego, lotniczego sposób udokumentowania sytuacji materialnej studenta oraz tryb powoływania i konnegoskład komisji stypendialnych. 2. Przepisy ustawy regulaminu stosuje się odpowiednio do przewozu nieodpłatnego wykonywanego studentów będących: 1) obywatelami polskimi, 2) cudzoziemcami, którym udzielono zezwolenia na pobyt stały lub rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej, 3) cudzoziemcami posiadającymi status uchodźcy nadany w Rzeczpospolitej Polskiej, 4) cudzoziemcami korzystającymi z ochrony czasowej albo ochrony uzupełniającej na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, 5) cudzoziemcami, którym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej udzielono zezwolenia na pobyt czasowy, w związku z okolicznościami, o których mowa w art. 159 ust. 1 lub art. 186 ust. 1 pkt 3 lub 4 ustawy o cudzoziemcach, 6) cudzoziemcami, posiadającymi certyfikat poświadczający znajomość języka polskiego jako obcego, o którym mowa w art. 11a ust. 2 ustawy o języku polskim co najmniej na poziomie biegłości językowej C1, 7) posiadaczami Karty Polaka, 8) osobami, którym wydano decyzję w sprawie stwierdzenia polskiego pochodzenia, 9) cudzoziemcami będącymi małżonkiem, wstępnym lub zstępnym obywatela Rzeczypospolitej Polskiej, mieszkającym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, 10) cudzoziemcami – obywatelami państwa członkowskiego Unii Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym i członków ich rodzin wymienionymi w art. 2 pkt 4 ustawy o wjeździe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pobycie oraz wyjeździe z tego terytorium obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej i członków ich rodzin, mieszkającymi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej – z wyjątkiem unormowań odnoszących się do stypendium socjalnego. 1. Świadczeniami dla studentów są: 1) stypendia socjalne, 2) stypendia dla osób niepełnosprawnych, 3) zapomogi, 4) stypendia rektora, 5) stypendia finansowane przez przewoźnikainne podmioty, wskazane w ustawie – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. 2. Niniejszego regulaminu nie stosuje się do stypendiów wskazanych w ust. 1 pkt 5. 3. Przepisy ustawy stosuje się do przewozów międzynarodowychŚwiadczenia nie przysługują studentowi: 1) posiadającemu tytuł zawodowy magistra, jeżeli umowa międzynarodowa magistra inżyniera albo równorzędny uzyskany w Rzeczypospolitej Polskiej albo za granicą, 2) posiadającemu tytuł zawodowy licencjata, inżyniera albo równorzędny, uzyskany w Rzeczypospolitej Polskiej albo za granicą, który ponownie podejmuje studia pierwszego stopnia, - z wyjątkiem stypendium dla osób niepełnosprawnych, jeśli niepełnosprawność powstała w trakcie studiów lub po uzyskaniu tytułu zawodowego. 4. Świadczenia nie stanowi inaczejprzysługują: 1) kandydatowi na żołnierza zawodowego lub żołnierzowi zawodowemu, który podjął studia na podstawie skierowania przez organ wojskowy i otrzymał pomoc w związku z pobieraniem nauki na podstawie przepisów o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, 2) funkcjonariuszowi służb państwowych w służbie kandydackiej albo funkcjonariuszowi służb państwowych, który podjął studia na podstawie skierowania lub zgody właściwego przełożonego i otrzymał pomoc w związku z pobieraniem nauki na podstawie przepisów o służbie. 1. Przewoźnik jest obowiązany podać do publicznej wiadomości zakres swojego działaniaŚwiadczenia przysługują na studiach pierwszego stopnia, a w szczególności adresy punktów odprawy i sposób zawierania umowy przewozunie dłużej jednak niż przez okres sześciu lat. 2. Przewoźnik wykonujący regularne przewozy osób jest obowiązany Student kształcący się równocześnie na kilku kierunkach studiów może otrzymywać świadczenia tylko na jednym, wskazanym przez siebie kierunku, na podstawie złożonego oświadczenia. 1. Rozstrzygnięcia w szczególności podać do publicznej wiadomości rozkład jazdy środków transportowych przez zamieszczenie informacji na wszystkich dworcach i przystankach wymienionych przedmiocie świadczeń zapadają w rozkładzie jazdydrodze decyzji administracyjnych. 2. Świadczenia, o których mowa w § 2 pkt 1-3 regulaminu przyznaje Prorektor ds Studentów a świadczenie, o którym mowa w § 2 pkt 4 - Rektor. 3. Przewoźnicy wykonujący regularne przewozy osób są obowiązani Od decyzji Prorektora ds Studentów przysługuje odwołanie do okresowej aktualizacji i publikowania informacji o wykonywanej komunikacjiRektora składane w terminie 14 dni od otrzymania decyzji. 1. W zakresie podanym do wiadomości publicznej przewoźnik jest obowiązany do przewozu osób i rzeczy. 2. Przewoźnik jest obowiązany użyć środków transportowych odpowiednich do danego przewozu. Art. 4. Przewoźnik może wydawać regulaminy określające warunki obsługi podróżnych, odprawy oraz przewozu osób i rzeczy. Art. 5. Przewoźnik może powierzać wykonanie przewozu innym przewoźnikom na całej przestrzeni przewozu lub jej części, jednakże ponosi odpowiedzialność za ich czynności jak za swoje własne. 1. Przewóz może być wykonywany przez kilku przewoźników tej samej lub różnej gałęzi transportu na podstawie jednej umowy przewozu i jednego dokumentu przewozowego; odpowiedzialność przewoźników jest solidarna. 2. W sprawach nie uregulowanych odrębnie stosuje się przepisy obowiązujące przewoźnika na przestrzeni wykonywanego przez niego przewozu. 3. Przewoźnik, który zapłacił odszkodowanie, ma roszczenie zwrotne do przewoźnika ponoszącego odpowiedzialność za okoliczności, z których szkoda wynikła. Jeżeli okoliczności tych ustalić nie można, odpowiedzialność ponoszą wszyscy przewoźnicy stosownie do wysokości przypadającego im przewoźnego; od odpowiedzialności jest wolny przewoźnik, który udowodni, że szkoda nie powstała w czasie wykonywania przez niego przewozu. Art. 7. Przewoźnik jest zwolniony od obowiązku przewozu, jeżeli: 1) zachodzą uniemożliwiające przewóz okoliczności, których przewoźnik nie mógł uniknąć ani zapobiec ich skutkom, 2) klient nie zastosował się do przepisów przewozowych, 3) ze względu na przedmiot przewozu nie ma możliwości jego wykonania przy użyciu posiadanych środków i urządzeń transportowych. 1. Obowiązek przewozu może być ograniczony przez: 1) ministra właściwego do spraw transportu, a w odniesieniu do wojewódzkiego, powiatowego albo gminnego transportu zbiorowego odpowiednio przez wojewodę, starostę, wójta albo burmistrza (prezydenta miasta) - ze względu na potrzeby obronności lub bezpieczeństwa państwa bądź w wypadku klęski żywiołowej, 2) przewoźnika - w razie klęski żywiołowej, przerwy w eksploatacji, szczególnych trudności spowodowanych przez klienta, z przyczyn ekonomicznych, których przewoźnik nie mógł przewidzieć, jak również z uwagi na bezpieczeństwo ruchu za zgodą i na warunkach ustalonych przez: a) ministra właściwego do spraw transportu albo wojewodę - w odniesieniu do przewoźników, wobec których odpowiednio minister albo wojewoda pełni funkcję organu założycielskiego, b) ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa - w odniesieniu do przewoźników, wobec których minister pełni funkcję organu założycielskiego albo wykonuje uprawnienia z akcji lub udziałów, c) marszałka województwa albo starostę - w odniesieniu do przewoźników, wobec których odpowiednio zarząd województwa albo powiatu wykonuje uprawnienia z akcji lub udziałów, d) (3) organ wykonawczy gminy lub powiatu - w odniesieniu do odpowiednio gminnego lub powiatowego transportu zbiorowego. Zgoda nie jest wymagana, jeżeli ograniczenie obowiązku przewozu następuje na okres nie dłuższy niż 7 dni. 2. Ograniczenia mogą polegać na całkowitym lub częściowym zawieszeniu przewozu, wyłączeniu z przewozu określonych kategorii przesyłek, relacji przewozowych lub punktów odprawy, zawieszeniu przewozu we wskazanych dniach albo uzależnieniu przewozu od spełnienia określonych warunków. 3. Ograniczenia przewozu podaje się do wiadomości publicznej w sposób zwyczajowo przyjęty. 1. Minister właściwy do spraw transportu może nałożyć na przewoźnika obowiązek zawarcia umowy o wykonanie zadania przewozowego, jeżeli jest to niezbędne ze względu na potrzeby obronności lub bezpieczeństwa państwa bądź w przypadku klęski żywiołowej. 2. W przypadku klęsk żywiołowych obowiązeknegatywnej decyzji w sprawie stypendium Rektora przysługuje wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy. 5. Na pisemny wniosek Zarządu Samorządu Studenckiego WSSIP Rektor uprawnienia, o których mowa w ust. 2-4 przekazuje powoływanym przez siebie odpowiednio: Komisji Stypendialnej i Odwoławczej Komisji Stypendialnej. 6. Zarząd Samorządu Studenckiego WSSIP zgłasza wniosek, o którym mowa w ust. 4, do dnia 20 października każdego roku. 7. Rektor powołuje komisje stypendialne, w składzie co najmniej 3 osób każda, spośród studentów wybranych przez Zarząd Samorządu Studenckiego i pracowników WSSIP, przy czym studenci stanowią większość składu obu komisji. 8. W skład Komisji Stypendialnej i Odwoławczej Komisji Stypendialnej wchodzą: - przewodniczący, - wiceprzewodniczący, będący jednocześnie sekretarzem oraz - członek/członkowie. 9. Kadencja komisji stypendialnych trwa do końca roku akademickiego, w którym zostały powołane. 10. Rektor może, w uzasadnionych ważnymi względami przypadkach, odwołać przed upływem kadencji członka komisji stypendialnej i powołać w jego miejsce inną osobę. 1. Środki finansowe na świadczenia dla studentów przyznaje w formie subwencji minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego i nauki, może nałożyć odpowiednio wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta lub marszałek województwaa są one gromadzone na odrębnych funduszach – stypendialnym i wsparcia osób niepełnosprawnych. 2. Podziału środków na poszczególne świadczenia dokonuje Rektor w porozumieniu z Zarządem Samorządu Studenckiego WSSIP. 3. W wypadkach określonych Rektor, w porozumieniu z Zarządem Samorządu Studenckiego, ustala wysokość: 1) dochodu na osobę w rodzinie studenta uprawniającego do stypendium socjalnego, 2) stawek stypendium socjalnego, w zależności od dochodu, 3) kwoty, do której maksymalnie można zwiększyć wysokość stypendium socjalnego, 4) stawek stypendium dla osób niepełnosprawnych, w zależności od stopnia niepełnosprawności, 5) stawek stypendium rektora dla najlepszych studentów, w zależności od osiągniętych wyników, 6) maksymalnej wysokości zapomogi. 4. Łączna miesięczna wysokość świadczeń, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 1 i 4 nie może być wyższa niż 38% wynagrodzenia profesora, ustalonego w przepisach o wynagradzaniu nauczycieli akademickich. 5. W przypadku deficytu funduszy z przyczyn niezależnych od WSSIP, wysokość stawek świadczeń dla studentów może ulec zmianie w trakcie roku akademickiego, a wypłata świadczeń może być opóźniona. 1. Świadczenia, o których mowa w § 2 organ nakładający obowiązek zapewnia przewoźnikowi środki finansowe niezbędne ust. 1. pkt 1-4, przyznawane są na wniosek studenta składany wraz z kompletem dokumentów w dziekanacie, w terminie do wykonania nałożonego zadania 30 października danego roku akademickiego. 2. Wzory wniosków o przyznanie świadczeń zawierają załączniki nr 4a – 4e, a wzory oświadczeń - załączniki nr 1 – 1h. 3. Sposób dokumentowania sytuacji materialnej studenta ubiegającego się o stypendium socjalne określa załącznik nr 2. § 7 Świadczenia, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 1, 2 i 4 regulaminu przyznawane są w danym roku akademickim na okres do 10 miesięcy, a zapomoga nie więcej, niż dwa razy w roku. § 8 Decyzja o przyznaniu świadczeń, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 1-4 Regulaminu wygasa z ostatnim dniem miesiąca, w którym: 1) student został skreślony z listy studentów na kierunku, na którym otrzymywał świadczenie, 2) student stracił prawo do świadczeń z powodu uzyskania tytułu zawodowego, o którym mowa w § 2 ust. 3, 3) upłynął maksymalny okres, przez który świadczenia studentowi przysługują. 1. Świadczenia, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 1, 2 i 4 są wypłacane co miesiąc, przy czym za okres październik – grudzień nie później niż do 15 grudnia. 2. Wypłata stypendium zostaje wstrzymana z ostatnim dniem miesiąca, w którym student: 1) został zawieszony w prawach do określonych świadczeń prawomocnym orzeczeniem komisji dyscyplinarnej, 2) rozpoczął urlop, 3) zrezygnował z otrzymywania świadczeń. 3. Zapomoga wypłacana jest jednorazowo, niezwłocznie po przyznaniu. 1. W przypadku podania nieprawdziwych lub wskazuje podmiotzatajenia prawdziwych danych albo złożenia nieprawdziwego oświadczenia, który od których zależy prawo do świadczeń, student ponosi odpowiedzialność dyscyplinarną i karną. 2. Wypłata świadczeń przyznanych na podstawie umowy z przewoźnikiem zapewni środki finansowe takich danych lub oświadczenia zostaje wstrzymana, a świadczenia już pobrane przez studenta podlegają zwrotowi i są przekazywane na wykonanie tego zadaniawłaściwy fundusz.

Przepisy ogólne. (1) Ustawa reguluje przewóz osób . Powołuje się Państwową Straż Pożarną jako zawodową, umundurowaną i rzeczywypo- sażoną w specjalistyczny sprzęt formację, wykonywany odpłatnie na podstawie umowyprzeznaczoną do walki z pożarami, przez uprawnionych do tego przewoźników, z wyjątkiem transportu morskiego, lotniczego klęskami żywiołowymi i konnegoinnymi miejscowymi zagrożeniami. 2. Przepisy ustawy stosuje się odpowiednio Do podstawowych zadań Państwowej Straży Pożarnej należy: 1) rozpoznawanie zagrożeń pożarowych i innych miejscowych zagrożeń, 2) organizowanie i prowadzenie akcji ratowniczych w czasie pożarów, klęsk żywiołowych lub likwidacji miejscowych zagrożeń, 3) wykonywanie pomocniczych specjalistycznych czynności ratowniczych w czasie klęsk żywiołowych lub likwidacji miejscowych zagrożeń przez inne służby ratownicze, 4) kształcenie kadr dla potrzeb Państwowej Straży Pożarnej i innych jednostek ochrony przeciwpożarowej oraz powszechnego systemu ochrony ludności, 5) nadzór nad przestrzeganiem przepisów przeciwpożarowych, 6) prowadzenie prac naukowo-badawczych w zakresie ochrony przeciwpoża- rowej oraz ochrony ludności, 7) współpraca z Szefem Krajowego Centrum Informacji Kryminalnych w za- kresie niezbędnym do przewozu nieodpłatnego wykonywanego przez przewoźnikarealizacji jego zadań ustawowych, 8) współdziałanie ze strażami pożarnymi i służbami ratowniczymi innych państw oraz ich organizacjami międzynarodowymi na podstawie wiążących Rzeczpospolitą Polską umów międzynarodowych oraz odrębnych przepi- sów, 9) realizacja innych zadań wynikających z wiążących Rzeczpospolitą Polską umów międzynarodowych na zasadach i w zakresie w nich określonych. 3. Przepisy ustawy stosuje się do przewozów międzynarodowychSłużbę w Państwowej Straży Pożarnej pełnią funkcjonariusze pożarnictwa, jeżeli umowa międzynarodowa nie stanowi inaczejzwa- ni dalej "strażakami". 1. Przewoźnik jest obowiązany podać Zadania przewidziane dla Państwowej Straży Pożarnej w komórkach i jednost- kach organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony Narodowej albo przez niego nadzorowanych wykonuje Wojskowa Ochrona Przeciwpożarowa w trybie i na zasadach określonych, w drodze rozporządzenia, przez Ministra Obrony Na- rodowej w porozumieniu z ministrem właściwym do publicznej wiadomości zakres swojego działania, a w szczególności adresy punktów odprawy i sposób zawierania umowy przewozu. 2. Przewoźnik wykonujący regularne przewozy osób jest obowiązany w szczególności podać do publicznej wiadomości rozkład jazdy środków transportowych przez zamieszczenie informacji na wszystkich dworcach i przystankach wymienionych w rozkładzie jazdy. 3. Przewoźnicy wykonujący regularne przewozy osób są obowiązani do okresowej aktualizacji i publikowania informacji o wykonywanej komunikacji. 1. W zakresie podanym do wiadomości publicznej przewoźnik jest obowiązany do przewozu osób i rzeczy. 2. Przewoźnik jest obowiązany użyć środków transportowych odpowiednich do danego przewozu. Art. 4. Przewoźnik może wydawać regulaminy określające warunki obsługi podróżnych, odprawy oraz przewozu osób i rzeczy. Art. 5. Przewoźnik może powierzać wykonanie przewozu innym przewoźnikom na całej przestrzeni przewozu lub jej części, jednakże ponosi odpowiedzialność za ich czynności jak za swoje własne. 1. Przewóz może być wykonywany przez kilku przewoźników tej samej lub różnej gałęzi transportu na podstawie jednej umowy przewozu i jednego dokumentu przewozowego; odpowiedzialność przewoźników jest solidarnaspraw wewnętrznych. 2. W sprawach nie uregulowanych odrębnie stosuje się przepisy obowiązujące przewoźnika na przestrzeni wykonywanego Wojskowej Ochronie Przeciwpożarowej mogą pełnić służbę także strażacy Państwowej Straży Pożarnej, wyznaczeni za ich zgodą przez niego przewozuKomendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej. 3. PrzewoźnikMinister Obrony Narodowej oraz minister właściwy do spraw wewnętrznych określą, który zapłacił odszkodowaniew drodze rozporządzenia, ma roszczenie zwrotne zasady mianowania, przenoszenia i zwalnia- nia ze stanowisk służbowych oraz zawieszania w czynnościach służbowych strażaków, o których mowa w ust. 2, a także organy właściwe do przewoźnika ponoszącego odpowiedzialność za okoliczności, z których szkoda wynikła. Jeżeli okoliczności tych ustalić nie można, odpowiedzialność ponoszą wszyscy przewoźnicy stosownie do wysokości przypadającego wymierzania im przewoźnego; od odpowiedzialności jest wolny przewoźnik, który udowodni, że szkoda nie powstała w czasie wykonywania przez niego przewozukar dyscyplinarnych. Art. 7. Przewoźnik Ilekroć w ustawie jest zwolniony od obowiązku przewozu, jeżelimowa o: 1) zachodzą uniemożliwiające przewóz okoliczności, których przewoźnik nie mógł uniknąć ani zapobiec ich skutkomakcjach ratowniczych - rozumie się przez to działania ratownicze organizo- wane i kierowane przez Państwową Straż Pożarną, 2) klient nie zastosował pomocniczych specjalistycznych czynnościach ratowniczych - rozumie się do przepisów przewozowych, 3) ze względu na przedmiot przewozu nie ma możliwości jego wykonania przy użyciu posiadanych środków i urządzeń transportowych. 1. Obowiązek przewozu może być ograniczony przez: 1) ministra właściwego przez to działania Państwowej Straży Pożarnej w ramach udzielanej pomo- cy innym służbom ratowniczym, z wyłączeniem działań porządkowo- ochronnych, zastrzeżonych dla innych jednostek podległych ministrowi właściwemu do spraw transportu, a w odniesieniu do wojewódzkiego, powiatowego albo gminnego transportu zbiorowego odpowiednio przez wojewodę, starostę, wójta albo burmistrza (prezydenta miasta) - ze względu na potrzeby obronności lub bezpieczeństwa państwa bądź w wypadku klęski żywiołowejwewnętrznych, 2) przewoźnika - w razie klęski żywiołowej, przerwy w eksploatacji, szczególnych trudności spowodowanych przez klienta, z przyczyn ekonomicznych, których przewoźnik nie mógł przewidzieć, jak również z uwagi na bezpieczeństwo ruchu za zgodą i na warunkach ustalonych przez: a) ministra właściwego do spraw transportu albo wojewodę - w odniesieniu do przewoźników, wobec których odpowiednio minister albo wojewoda pełni funkcję organu założycielskiego, b) ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa - w odniesieniu do przewoźników, wobec których minister pełni funkcję organu założycielskiego albo wykonuje uprawnienia z akcji lub udziałów, c) marszałka województwa albo starostę - w odniesieniu do przewoźników, wobec których odpowiednio zarząd województwa albo powiatu wykonuje uprawnienia z akcji lub udziałów, d) (3) organ wykonawczy gminy lub powiatu - w odniesieniu do odpowiednio gminnego lub powiatowego transportu zbiorowego. Zgoda nie jest wymagana, jeżeli ograniczenie obowiązku przewozu następuje na okres nie dłuższy niż 7 dni. 2. Ograniczenia mogą polegać na całkowitym lub częściowym zawieszeniu przewozu, wyłączeniu z przewozu określonych kategorii przesyłek, relacji przewozowych lub punktów odprawy, zawieszeniu przewozu we wskazanych dniach albo uzależnieniu przewozu od spełnienia określonych warunków. 3. Ograniczenia przewozu podaje się do wiadomości publicznej w sposób zwyczajowo przyjęty. 1. Minister właściwy do spraw transportu może nałożyć na przewoźnika obowiązek zawarcia umowy o wykonanie zadania przewozowego, jeżeli jest to niezbędne ze względu na potrzeby obronności lub bezpieczeństwa państwa bądź w przypadku klęski żywiołowej. 2. W przypadku klęsk żywiołowych obowiązek, o którym mowa w ust. 1, może nałożyć odpowiednio wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta lub marszałek województwa. 3. W wypadkach określonych w ust. 1 i 2 organ nakładający obowiązek zapewnia przewoźnikowi środki finansowe niezbędne do wykonania nałożonego zadania lub wskazuje podmiot, który na podstawie umowy z przewoźnikiem zapewni środki finansowe na wykonanie tego zadania.

Przepisy ogólne. (1) Ustawa reguluje przewóz osób i rzeczy, wykonywany odpłatnie . Niniejszy regulamin obowiązuje na podstawie umowy, przez uprawnionych do tego przewoźników, z wyjątkiem transportu morskiego, lotniczego i konnegoterenie Hali Sportowej przy Parku Wodnym w Tarnowskich Górach mieszczącej się przy ul. Obwodnica 8. 2. Przepisy ustawy stosuje się odpowiednio do przewozu nieodpłatnego wykonywanego przez przewoźnikaZarządzającym Halą Sportową przy Parku Wodnym w Tarnowskich Górach zwanej dalej „Halą Sportową”, jest Agencja Inicjatyw Gospodarczych S.A. z siedzibą w Tarnowskich Górach (42-600), ul. Obwodnica 8. 3. Przepisy ustawy stosuje Osoby przebywające na Hali Sportowej podlegają przepisom dotyczącym obiektu oraz regulaminom szczególnym dotyczącym usług wyodrębnionych takich jak squash i ściana wspinaczkowa. 4. Przed wejściem na teren Hali Sportowej należy zapoznać się do przewozów międzynarodowych, jeżeli umowa międzynarodowa nie stanowi inaczejz niniejszym Regulaminem oraz z pozostałymi przepisami dotyczącymi jej funkcjonowania i oferowanych usług. 5. Wejście na teren Hali Sportowej oznacza akceptację zapisów zawartych w niniejszym regulaminie. 1. Przewoźnik Hala Sportowa jest obowiązany podać do publicznej wiadomości zakres swojego działaniamiejscem oferowania usług sportowych oraz organizowania imprez sportowych, a w szczególności adresy punktów odprawy i sposób zawierania umowy przewozurekreacyjnych oraz innych zgodnie z jej technicznymi możliwościami. 2. Przewoźnik wykonujący regularne przewozy osób jest obowiązany w szczególności podać do publicznej wiadomości rozkład jazdy środków transportowych przez zamieszczenie informacji na wszystkich dworcach i przystankach wymienionych w rozkładzie jazdyWszystkie usługi oraz imprezy sportowe odbywają się zgodnie z powszechnie obowiązującym prawem. 3. Przewoźnicy wykonujący regularne przewozy osób są obowiązani Na Hali Sportowej można przebywać jedynie w godzinach jej otwarcia. 4. Zarządzający Halą Sportową zastrzega sobie prawo do okresowej aktualizacji zamknięcia, odwołania lub dokonania rezerwacji areny głównej, ścianki wspinaczkowej i publikowania boisk do squasha z powodu rozgrywanych turniejów, imprez sportowych, konserwacji obiektu lub z innych powodów. Klienci zostaną poinformowani o tym minimum 24 h wyprzedzeniem – telefonicznie lub drogą mailową w przypadku dokonujących rezerwacji oraz poprzez wywieszenie informacji o wykonywanej komunikacjiw holu głównym Hali Sportowej. 1. W zakresie podanym do wiadomości publicznej przewoźnik jest obowiązany do przewozu osób Z areny głównej (boiska), squasha i rzeczyściany wspinaczkowej zlokalizowanej w Hali Sportowej mogą korzystać TYLKO osoby, które mają zarezerwowany i wykupiony czas na daną godzinę na skorzystanie z usług sportowych lub też będące członkiem grupy formalnej, która odbywa zajęcia na podstawie stosownej umowy lub porozumienia. 2. Przewoźnik Każdy korzystający z areny głównej (boiska), squasha i ściany wspinaczkowej jest obowiązany użyć środków transportowych odpowiednich zobowiązany posiadać przy sobie i na wezwanie okazać dokument uprawniający do danego przewozuskorzystania z usług sportowych. Art3. Zakupując usługę sportową dostępną na terenie Hali Sportowej klient oświadcza, że jego stan zdrowia pozwala na korzystanie z pełnej oferty usługowej oferowanej na Hali Sportowej. Zarządzający Halą Sportową nie odpowiada za uszczerbki na zdrowiu osób korzystających z Hali Sportowej wynikające z ich złego stanu zdrowia. 4. Przewoźnik może wydawać regulaminy określające warunki obsługi podróżnychPracownik Hali Sportowej jest uprawniony do wezwania służby ochrony celem podjęcia działań mających na celu sprawdzenie osób przebywających na hali pod kątem zagrożenia bezpieczeństwa z ich strony z powodu spożycia alkoholu, odprawy oraz przewozu osób i rzeczynarkotyków albo na skutek wnoszenia broni lub przedmiotów niebezpiecznych. Art. 5. Przewoźnik może powierzać wykonanie przewozu innym przewoźnikom Osoby pod wpływem alkoholu lub środków odurzających nie będą wpuszczane na całej przestrzeni przewozu lub jej części, jednakże ponosi odpowiedzialność za ich czynności jak za swoje własneteren Hali Sportowej. 1. Przewóz może być wykonywany przez kilku przewoźników tej samej lub różnej gałęzi transportu Osoby przebywające na podstawie jednej umowy przewozu terenie Hali Sportowej powinny zachowywać się w sposób kulturalny, niezagrażający pozostałym jej użytkownikom i jednego dokumentu przewozowego; odpowiedzialność przewoźników jest solidarnaniestwarzający niebezpieczeństwa dla samego obiektu, a także nie przeszkadzać w zajęciach prowadzonych na jej terenie. 2. W sprawach nie uregulowanych odrębnie stosuje się przepisy obowiązujące przewoźnika na przestrzeni wykonywanego przez niego przewozuNa terenie Hali Sportowej i w jej obrębie obowiązuje bezwzględny zakaz stosowania używek i środków odurzających. 3. PrzewoźnikWszyscy przebywający w Hali Sportowej zobowiązani są stosować się do regulaminów, który zapłacił odszkodowaniezarządzeń lub komunikatów, ma roszczenie zwrotne do przewoźnika ponoszącego odpowiedzialność za okolicznościogłaszanych na Hali Sportowej, z których szkoda wynikła. Jeżeli okoliczności tych ustalić nie można, odpowiedzialność ponoszą wszyscy przewoźnicy stosownie do wysokości przypadającego im przewoźnego; od odpowiedzialności jest wolny przewoźnik, który udowodni, że szkoda nie powstała w czasie wykonywania przez niego przewozuze szczególnym uwzględnieniem zasad i komunikatów dotyczących ewakuacji. Art4. 7. Przewoźnik Obiekt jest zwolniony od obowiązku przewozumonitorowany w sposób ciągły, jeżeli: 1) zachodzą uniemożliwiające przewóz okolicznościa nagrania z kamer mogą być podstawą do wyciągnięcia konsekwencji w stosunku do użytkowników, których przewoźnik którzy nie mógł uniknąć ani zapobiec ich skutkom, 2) klient nie zastosował stosują się do przepisów przewozowych, 3) ze względu na przedmiot przewozu nie ma możliwości jego wykonania przy użyciu posiadanych środków i urządzeń transportowychRegulaminu. 1. Obowiązek przewozu może być ograniczony przez: 1) ministra właściwego do spraw transportu, a w odniesieniu do wojewódzkiego, powiatowego albo gminnego transportu zbiorowego odpowiednio przez wojewodę, starostę, wójta albo burmistrza (prezydenta miasta) - ze względu Zabrania się wnoszenia na potrzeby obronności lub bezpieczeństwa państwa bądź w wypadku klęski żywiołowej, 2) przewoźnika - w razie klęski żywiołowej, przerwy w eksploatacji, szczególnych trudności spowodowanych przez klienta, z przyczyn ekonomicznych, których przewoźnik nie mógł przewidzieć, jak również z uwagi na bezpieczeństwo ruchu za zgodą i na warunkach ustalonych przezteren Hali Sportowej: a) ministra właściwego do spraw transportu albo wojewodę - w odniesieniu do przewoźników, wobec których odpowiednio minister albo wojewoda pełni funkcję organu założycielskiegonapojów alkoholowych, b) ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa - w odniesieniu do przewoźników, wobec których minister pełni funkcję organu założycielskiego albo wykonuje uprawnienia z akcji lub udziałówbroni wszelkiego rodzaju, c) marszałka województwa albo starostę - w odniesieniu do przewoźnikówprzedmiotów, wobec których odpowiednio zarząd województwa albo powiatu wykonuje uprawnienia z akcji które mogą być użyte jako broń lub udziałówpocisk, d) (3pojemników do rozpylania gazów, substancji żrących, cuchnących lub farbujących, e) organ wykonawczy gminy lub powiatu - w odniesieniu butelek szklanych, f) przedmiotów o dużych gabarytach jak drabiny, stoliki, krzesła, skrzynie, walizki itp., chyba że są one niezbędne do odpowiednio gminnego lub powiatowego transportu zbiorowego. Zgoda nie jest wymaganaprzeprowadzenia zajęć sportowych, jeżeli ograniczenie obowiązku przewozu następuje na okres nie dłuższy niż 7 dnia ich wniesienie zostało wcześniej zgłoszone właściwym pracownikom Hali Sportowej, g) przedmiotów pirotechnicznych, h) drzewców do flag, i) instrumentów do wytwarzania hałasu z napędem mechanicznym, j) „kominiarek” mogących służyć do maskowania się celem uniemożliwienia identyfikacji. 2. Ograniczenia mogą polegać Ponadto zabrania się: a) wchodzenia na całkowitym lub częściowym zawieszeniu przewozuobszary, wyłączeniu z przewozu określonych kategorii przesyłekktóre nie są dopuszczone dla klientów hali (pomieszczenia wewnętrzne, relacji przewozowych lub punktów odprawypomieszczenia służbowe, zawieszeniu przewozu we wskazanych dniach albo uzależnieniu przewozu od spełnienia określonych warunków.konstrukcje dachu), b) rzucania wszelkimi przedmiotami stwarzającymi realne zagrożenie dla życia i zdrowia pozostałych uczestników imprez, c) używania wulgarnego słownictwa, śpiewania obscenicznych piosenek, obrażania jakichkolwiek osób, wywieszania transparentów o obraźliwej i prowokującej treści, d) rozniecania ognia, zapalania fajerwerków i odpalania petard, e) sprzedawania towarów, kart (biletów) wstępu, rozdawania druków i przeprowadzania zbiórek bez zgody administratora Hali Sportowej, f) pisania na budowlach, ścianach, urządzeniach, ich malowania i oklejania, g) zaśmiecania obiektu, h) wprowadzania zwierząt, i) niszczenia mienia AIG S.A. 3. Ograniczenia przewozu podaje się do wiadomości publicznej w sposób zwyczajowo przyjęty. 1. Minister właściwy do spraw transportu może nałożyć na przewoźnika obowiązek zawarcia umowy o wykonanie zadania przewozowego, jeżeli jest to niezbędne ze względu na potrzeby obronności lub bezpieczeństwa państwa bądź w przypadku klęski żywiołowej. 2. W przypadku klęsk żywiołowych obowiązekzakwestionowania przedmiotów, o którym których mowa w ust. 1, może nałożyć odpowiednio wójtprzy wnoszeniu ich na teren Hali Sportowej, burmistrz (prezydent miasta)mogą być one zarekwirowane przez pracowników Hali Sportowej bez prawa zwrotu. 4. Przed skorzystaniem z usług Hali Sportowej korzystający jest zobowiązany do umieszczenia swoich rzeczy osobistych w szafce znajdującej się w szatni oraz do prawidłowego zamknięcia szafki. 5. Zarządzający Halą Sportową nie bierze odpowiedzialności za rzeczy pozostawione poza szafką, starosta bez opieki lub marszałek województwazaginione na terenie Hali Sportowej. 6. Przedmiotów wartościowych oraz gotówki nie należy przechowywać w szafce na odzież; można je złożyć do szafki depozytowej przy kasie. 1. Osoby naruszające zasady bezpieczeństwa i porządku na terenie Hali Sportowej będą pociągnięte do odpowiedzialności karno- administracyjnej. 2. Zarządca Hali Sportowej oraz bezpośredni organizator imprezy mają prawo usunięcia z terenu Hali Sportowej przez służby porządkowe lub policję każdej osoby nie stosującej się do powyższych zasad i przepisów. 3. W wypadkach określonych w ust. 1 i 2 organ nakładający obowiązek zapewnia przewoźnikowi środki finansowe niezbędne do wykonania nałożonego zadania Wypadki lub wskazuje podmiot, który na podstawie umowy z przewoźnikiem zapewni środki finansowe na wykonanie tego zadaniaszkody należy natychmiast zgłaszać pracownikom Hali Sportowej.

Przepisy ogólne. (§ 1 Regulamin pomocy materialnej dla studentów Uniwersytetu Kardynała Xxxxxxx Xxxxxxxxxxxx w Warszawie, zwany dalej Regulaminem, określa warunki, formy, tryb przyznawania i wypłacania świadczeń pomocy materialnej dla studentów Uniwersytetu Kardynała Xxxxxxx Xxxxxxxxxxxx w Warszawie, zwanego dalej „Uniwersytetem”, oraz wzory wniosków o przyznanie świadczeń pomocy materialnej, a także tryb ubiegania się o przyznanie miejsca w domu studenckim. 1. Student może ubiegać się o pomoc materialną w formie: 1) Ustawa reguluje przewóz stypendium socjalnego; 2) stypendium specjalnego dla osób i rzeczy, wykonywany odpłatnie na podstawie umowy, przez uprawnionych do tego przewoźników, z wyjątkiem transportu morskiego, lotniczego i konnegoniepełnosprawnych; 3) stypendium rektora dla najlepszych studentów; 4) zapomogi. 2. Przepisy ustawy stosuje Student może ubiegać się odpowiednio do przewozu nieodpłatnego wykonywanego przez przewoźnikao zakwaterowanie w domu studenckim Uniwersytetu. 3. Przepisy Student może ubiegać się o zakwaterowanie małżonka i dziecka w domu studenckim Uniwersytetu. § 3 Cudzoziemcy mogą ubiegać się o świadczenia pomocy materialnej, na zasadach określonych w Regulaminie, zgodnie z art. 43 ustawy stosuje się do przewozów międzynarodowychz dnia 27 lipca 2005 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym zwanej dalej „ustawą psw”. § 4 Przyznając świadczenia pomocy materialnej studentom Uniwersytetu, jeżeli umowa międzynarodowa nie stanowi inaczejnależy przestrzegać zasady równości ich dostępu i jawności działań w pracach Komisji Stypendialnych, przy zachowaniu ochrony danych osobowych zgodnie z ustawą z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych. 1. Przewoźnik jest obowiązany podać do publicznej wiadomości zakres swojego działania, a w szczególności adresy punktów odprawy i sposób zawierania umowy przewozuŚwiadczenia pomocy materialnej dla studentów są przyznawane ze środków funduszu pomocy materialnej dla studentów utworzonego przez Uniwersytet na podstawie art. 103 ustawy psw. 2. Przewoźnik wykonujący regularne przewozy osób Jednostką organizacyjną Uniwersytetu odpowiedzialną za realizację świadczeń jest obowiązany w szczególności podać do publicznej wiadomości rozkład jazdy środków transportowych przez zamieszczenie informacji na wszystkich dworcach i przystankach wymienionych w rozkładzie jazdyDział Pomocy Materialnej dla Studentów, zwany dalej DPMS. 3. Przewoźnicy wykonujący regularne przewozy osób są obowiązani do okresowej aktualizacji i publikowania informacji o wykonywanej komunikacjiPisma, odwołania oraz wnioski należy składać w DPMS. 1. W zakresie podanym do wiadomości publicznej przewoźnik jest obowiązany do przewozu Student studiujący równocześnie na kilku kierunkach studiów może otrzymywać stypendium socjalne, stypendium specjalne dla osób niepełnosprawnych, zapomogę i rzeczystypendium rektora dla najlepszych studentów tylko na jednym, wskazanym przez studenta kierunku studiów. 2. Przewoźnik jest obowiązany użyć środków transportowych odpowiednich do danego przewozu. ArtStudentowi, który po ukończeniu jednego kierunku studiów kontynuuje naukę na drugim kierunku studiów, nie przysługują świadczenia, o których mowa w § 2 ust. 4. Przewoźnik może wydawać regulaminy określające warunki obsługi podróżnych1, odprawy oraz przewozu osób i rzeczy. Art. 5. Przewoźnik może powierzać wykonanie przewozu innym przewoźnikom na całej przestrzeni przewozu chyba że kontynuuje on studia po ukończeniu studiów pierwszego stopnia w celu uzyskania tytułu zawodowego magistra lub jej częścirównorzędnego, jednakże ponosi odpowiedzialność za ich czynności jak za swoje własnenie dłużej niż przez okres trzech lat. 1. Przewóz Student, któremu został udzielony urlop krótkoterminowy, może być wykonywany przez kilku przewoźników tej samej lub różnej gałęzi transportu na podstawie jednej umowy przewozu ubiegać się i jednego dokumentu przewozowego; odpowiedzialność przewoźników jest solidarnaotrzymywać stypendium socjalne, stypendium specjalne dla osób niepełnosprawnych, stypendium rektora dla najlepszych studentów i zapomogę. 2. W sprawach Student, któremu został udzielony urlop długoterminowy: 1) może ubiegać się i otrzymywać stypendium specjalne dla osób niepełnosprawnych, stypendium rektora dla najlepszych studentów i zapomogę; 2) nie uregulowanych odrębnie stosuje może ubiegać się przepisy obowiązujące przewoźnika na przestrzeni wykonywanego i otrzymywać stypendium socjalnego. 1. Student może otrzymywać stypendia, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 1-3, w danym roku akademickim przez niego przewozuokres do dziewięciu miesięcy, a gdy rok studiów trwa jeden semestr przez okres do pięciu miesięcy w semestrze zimowym i czterech miesięcy w semestrze letnim. 2. Stypendia, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 1-3, są wypłacane do ostatniego dnia każdego miesiąca, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. PrzewoźnikPrzyznane stypendium socjalne oraz stypendium specjalne dla osób niepełnosprawnych za październik są wypłacane do końca listopada, natomiast stypendium rektora dla najlepszych studentów za październik i listopad do 21 grudnia. 4. Łączna miesięczna wysokość stypendiów, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 1 i 3, nie może być większa niż 90% najniższego wynagrodzenia zasadniczego asystenta ustalonego w przepisach o wynagradzaniu nauczycieli akademickich. 5. Świadczenia pomocy materialnej są wypłacane na wskazany przez studenta rachunek bankowy 6. Numer rachunku bankowego, na który zapłacił odszkodowaniemają być wypłacane świadczenia, ma roszczenie zwrotne do przewoźnika ponoszącego student uzupełnia w systemie USOSweb, po zalogowaniu na swoje konto. 7. Student ponosi odpowiedzialność za okoliczności, z których szkoda wynikła. Jeżeli okoliczności tych ustalić nie można, odpowiedzialność ponoszą wszyscy przewoźnicy stosownie poprawność i aktualność numeru bankowego wprowadzonego do wysokości przypadającego im przewoźnego; od odpowiedzialności jest wolny przewoźnik, który udowodni, że szkoda nie powstała w czasie wykonywania przez niego przewozusystemu USOSweb. Art. 7. Przewoźnik jest zwolniony od obowiązku przewozu, jeżeli: 1) zachodzą uniemożliwiające przewóz okoliczności, których przewoźnik nie mógł uniknąć ani zapobiec ich skutkom, 2) klient nie zastosował się do przepisów przewozowych, 3) ze względu na przedmiot przewozu nie ma możliwości jego wykonania przy użyciu posiadanych środków i urządzeń transportowych. 1. Obowiązek przewozu może być ograniczony przez: 1) ministra właściwego do spraw transportu, a w odniesieniu do wojewódzkiego, powiatowego albo gminnego transportu zbiorowego odpowiednio przez wojewodę, starostę, wójta albo burmistrza (prezydenta miasta) - ze względu na potrzeby obronności lub bezpieczeństwa państwa bądź w wypadku klęski żywiołowej, 2) przewoźnika - w razie klęski żywiołowej, przerwy w eksploatacji, szczególnych trudności spowodowanych przez klienta, z przyczyn ekonomicznych, których przewoźnik nie mógł przewidzieć, jak również z uwagi na bezpieczeństwo ruchu za zgodą i na warunkach ustalonych przez: a) ministra właściwego do spraw transportu albo wojewodę - w odniesieniu do przewoźników, wobec których odpowiednio minister albo wojewoda pełni funkcję organu założycielskiego, b) ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa - w odniesieniu do przewoźników, wobec których minister pełni funkcję organu założycielskiego albo wykonuje uprawnienia z akcji lub udziałów, c) marszałka województwa albo starostę - w odniesieniu do przewoźników, wobec których odpowiednio zarząd województwa albo powiatu wykonuje uprawnienia z akcji lub udziałów, d) (3) organ wykonawczy gminy lub powiatu - w odniesieniu do odpowiednio gminnego lub powiatowego transportu zbiorowego. Zgoda nie jest wymagana, jeżeli ograniczenie obowiązku przewozu następuje na okres nie dłuższy niż 7 dni. 2. Ograniczenia mogą polegać na całkowitym lub częściowym zawieszeniu przewozu, wyłączeniu z przewozu określonych kategorii przesyłek, relacji przewozowych lub punktów odprawy, zawieszeniu przewozu we wskazanych dniach albo uzależnieniu przewozu od spełnienia określonych warunków. 3. Ograniczenia przewozu podaje się do wiadomości publicznej w sposób zwyczajowo przyjęty. 1. Minister właściwy do spraw transportu może nałożyć na przewoźnika obowiązek zawarcia umowy o wykonanie zadania przewozowego, jeżeli jest to niezbędne ze względu na potrzeby obronności lub bezpieczeństwa państwa bądź w przypadku klęski żywiołowej. 28. W przypadku klęsk żywiołowych obowiązek, o którym mowa zmiany numeru rachunku bankowego student zobowiązany jest do złożenia odpowiedniego oświadczenia w ust. 1, może nałożyć odpowiednio wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta lub marszałek województwaDPMS. 3. W wypadkach określonych w ust. 1 i 2 organ nakładający obowiązek zapewnia przewoźnikowi środki finansowe niezbędne do wykonania nałożonego zadania lub wskazuje podmiot, który na podstawie umowy z przewoźnikiem zapewni środki finansowe na wykonanie tego zadania.

Przepisy ogólne. (1) Ustawa reguluje przewóz osób . Powołuje się Państwową Straż Pożarną jako zawodową, umundurowaną i rzeczywyposażoną w specjalistyczny sprzęt formację, wykonywany odpłatnie na podstawie umowyprzeznaczoną do walki z pożarami, przez uprawnionych do tego przewoźników, z wyjątkiem transportu morskiego, lotniczego klęskami żywiołowymi i konnegoinnymi miejscowymi zagrożeniami. 2. Przepisy ustawy stosuje się odpowiednio Do podstawowych zadań Państwowej Straży Pożarnej należy: 1) rozpoznawanie zagrożeń pożarowych i innych miejscowych zagrożeń; 2) organizowanie i prowadzenie akcji ratowniczych w czasie pożarów, klęsk żywiołowych lub likwidacji miejscowych zagrożeń; 3) wykonywanie pomocniczych specjalistycznych czynności ratowniczych w czasie klęsk żywiołowych lub likwidacji miejscowych zagrożeń przez inne służby ratownicze; 4) kształcenie kadr dla potrzeb Państwowej Straży Pożarnej i innych jednostek ochrony przeciwpożarowej oraz powszechnego systemu ochrony ludności; 5) nadzór nad przestrzeganiem przepisów przeciwpożarowych; 6) prowadzenie prac naukowo-badawczych w zakresie ochrony przeciwpożarowej oraz ochrony ludności; 7) współpraca z Szefem Krajowego Centrum Informacji Kryminalnych w zakresie niezbędnym do przewozu nieodpłatnego wykonywanego przez przewoźnikarealizacji jego zadań ustawowych; 8) współdziałanie ze strażami pożarnymi i służbami ratowniczymi innych państw oraz ich organizacjami międzynarodowymi na podstawie wiążących Rzeczpospolitą Polską umów międzynarodowych oraz odrębnych przepisów; 9) realizacja innych zadań wynikających z wiążących Rzeczpospolitą Polską umów międzynarodowych na zasadach i w zakresie w nich określonych. 3. Przepisy ustawy stosuje się do przewozów międzynarodowychSłużbę w Państwowej Straży Pożarnej pełnią funkcjonariusze pożarnictwa, jeżeli umowa międzynarodowa nie stanowi inaczejzwani dalej „strażakami”. Art. 2. (uchylony) 1. Przewoźnik jest obowiązany podać Zadania przewidziane dla Państwowej Straży Pożarnej w komórkach i jednostkach organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony Narodowej albo przez niego nadzorowanych wykonuje Wojskowa Ochrona Przeciwpożarowa w trybie i na zasadach określonych, w drodze rozporządzenia, przez Ministra Obrony Narodowej w porozumieniu z ministrem właściwym do publicznej wiadomości zakres swojego działania, a w szczególności adresy punktów odprawy i sposób zawierania umowy przewozuspraw wewnętrznych. 2. Przewoźnik wykonujący regularne przewozy osób jest obowiązany w szczególności podać do publicznej wiadomości rozkład jazdy środków transportowych W Wojskowej Ochronie Przeciwpożarowej mogą pełnić służbę także strażacy Państwowej Straży Pożarnej, wyznaczeni za ich zgodą przez zamieszczenie informacji na wszystkich dworcach i przystankach wymienionych w rozkładzie jazdyKomendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej. 3. Przewoźnicy wykonujący regularne przewozy osób są obowiązani Minister Obrony Narodowej oraz minister właściwy do okresowej aktualizacji spraw wewnętrznych określą, w drodze rozporządzenia, zasady mianowania, przenoszenia i publikowania informacji zwalniania ze stanowisk służbowych oraz zawieszania w czynnościach służbowych strażaków, o wykonywanej komunikacji. 1których mowa w ust. W zakresie podanym 2, a także organy właściwe do wiadomości publicznej przewoźnik jest obowiązany do przewozu osób i rzeczy. 2. Przewoźnik jest obowiązany użyć środków transportowych odpowiednich do danego przewozuwymierzania im kar dyscyplinarnych. Art. 4. Przewoźnik może wydawać regulaminy określające warunki obsługi podróżnych, odprawy oraz przewozu osób i rzeczy.(uchylony) Art. 5. Przewoźnik może powierzać wykonanie przewozu innym przewoźnikom na całej przestrzeni przewozu lub jej części, jednakże ponosi odpowiedzialność za ich czynności jak za swoje własne.(uchylony) 1Art. Przewóz może być wykonywany przez kilku przewoźników tej samej lub różnej gałęzi transportu na podstawie jednej umowy przewozu i jednego dokumentu przewozowego; odpowiedzialność przewoźników jest solidarna. 26. W sprawach nie uregulowanych odrębnie stosuje się przepisy obowiązujące przewoźnika na przestrzeni wykonywanego przez niego przewozu. 3. Przewoźnik, który zapłacił odszkodowanie, ma roszczenie zwrotne do przewoźnika ponoszącego odpowiedzialność za okoliczności, z których szkoda wynikła. Jeżeli okoliczności tych ustalić nie można, odpowiedzialność ponoszą wszyscy przewoźnicy stosownie do wysokości przypadającego im przewoźnego; od odpowiedzialności jest wolny przewoźnik, który udowodni, że szkoda nie powstała w czasie wykonywania przez niego przewozu.(uchylony) Art. 7. Przewoźnik Ilekroć w ustawie jest zwolniony od obowiązku przewozu, jeżelimowa o: 1) zachodzą uniemożliwiające przewóz okoliczności, których przewoźnik nie mógł uniknąć ani zapobiec ich skutkom,akcjach ratowniczych – rozumie się przez to działania ratownicze organizowane i kierowane przez Państwową Straż Pożarną; 2) klient nie zastosował pomocniczych specjalistycznych czynnościach ratowniczych – rozumie się do przepisów przewozowych, 3) ze względu na przedmiot przewozu nie ma możliwości jego wykonania przy użyciu posiadanych środków i urządzeń transportowych. 1. Obowiązek przewozu może być ograniczony przez: 1) ministra właściwego przez to działania Państwowej Straży Pożarnej w ramach udzielanej pomocy innym służbom ratowniczym, z wyłączeniem działań porządkowo-ochronnych, zastrzeżonych dla innych jednostek podległych ministrowi właściwemu do spraw transportu, a w odniesieniu do wojewódzkiego, powiatowego albo gminnego transportu zbiorowego odpowiednio przez wojewodę, starostę, wójta albo burmistrza (prezydenta miasta) - ze względu na potrzeby obronności lub bezpieczeństwa państwa bądź w wypadku klęski żywiołowej, 2) przewoźnika - w razie klęski żywiołowej, przerwy w eksploatacji, szczególnych trudności spowodowanych przez klienta, z przyczyn ekonomicznych, których przewoźnik nie mógł przewidzieć, jak również z uwagi na bezpieczeństwo ruchu za zgodą i na warunkach ustalonych przez: a) ministra właściwego do spraw transportu albo wojewodę - w odniesieniu do przewoźników, wobec których odpowiednio minister albo wojewoda pełni funkcję organu założycielskiego, b) ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa - w odniesieniu do przewoźników, wobec których minister pełni funkcję organu założycielskiego albo wykonuje uprawnienia z akcji lub udziałów, c) marszałka województwa albo starostę - w odniesieniu do przewoźników, wobec których odpowiednio zarząd województwa albo powiatu wykonuje uprawnienia z akcji lub udziałów, d) (3) organ wykonawczy gminy lub powiatu - w odniesieniu do odpowiednio gminnego lub powiatowego transportu zbiorowego. Zgoda nie jest wymagana, jeżeli ograniczenie obowiązku przewozu następuje na okres nie dłuższy niż 7 dni. 2. Ograniczenia mogą polegać na całkowitym lub częściowym zawieszeniu przewozu, wyłączeniu z przewozu określonych kategorii przesyłek, relacji przewozowych lub punktów odprawy, zawieszeniu przewozu we wskazanych dniach albo uzależnieniu przewozu od spełnienia określonych warunków. 3. Ograniczenia przewozu podaje się do wiadomości publicznej w sposób zwyczajowo przyjęty. 1. Minister właściwy do spraw transportu może nałożyć na przewoźnika obowiązek zawarcia umowy o wykonanie zadania przewozowego, jeżeli jest to niezbędne ze względu na potrzeby obronności lub bezpieczeństwa państwa bądź w przypadku klęski żywiołowej. 2. W przypadku klęsk żywiołowych obowiązek, o którym mowa w ust. 1, może nałożyć odpowiednio wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta lub marszałek województwa. 3. W wypadkach określonych w ust. 1 i 2 organ nakładający obowiązek zapewnia przewoźnikowi środki finansowe niezbędne do wykonania nałożonego zadania lub wskazuje podmiot, który na podstawie umowy z przewoźnikiem zapewni środki finansowe na wykonanie tego zadania.wewnętrznych;

Przepisy ogólne. (1) Ustawa reguluje przewóz osób . Rozporządzenie określa szczegółowe przeznaczenie, warunki i rzeczytryb udzielania przez Władzę Wdrażającą Programy Europejskie pomocy finansowej w ramach działania 8.4 Zapewnienie dostępu do Internetu na etapie ,,ostatniej mili” Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka, wykonywany odpłatnie na podstawie umowy, przez uprawnionych do tego przewoźników, z wyjątkiem transportu morskiego, lotniczego i konnego2007-2013. 2. Przepisy ustawy stosuje Pomoc finansowa, o której mowa w rozporządzeniu, jest udzielana przez Władzę Wdrażającą Programy Europejskie w formie bezzwrotnego wsparcia finansowego, zwanego dalej „wsparciem", przeznaczonego na pokrycie części wydatków kwalifikujących się odpowiednio do przewozu nieodpłatnego wykonywanego przez przewoźnikaobjęcia wsparciem, na dostarczenie usługi szerokopasmowego dostępu do Internetu użytkownikowi końcowemu. 3. Przepisy ustawy Przez dostarczenie usługi szerokopasmowego dostępu do Internetu na odcinku „ostatniej mili” rozumie się podejmowanie przez mikroprzedsiębiorców, małych przedsiębiorców lub średnich przedsiębiorców inwestycji polegających na realizacji usługi przyłączenia do sieci w celu dostarczenia usługi szerokopasmowego dostępu do Internetu użytkownikowi końcowemu przez zbudowanie dedykowanej infrastruktury telekomunikacyjnej pomiędzy najbliższym lub najbardziej efektywnym punktem dystrybucji Internetu a użytkownikiem końcowym. 4. Przepisów rozporządzenia nie stosuje się do przewozów międzynarodowych, jeżeli umowa międzynarodowa nie stanowi inaczej. 1. Przewoźnik jest obowiązany podać do publicznej wiadomości zakres swojego działania, a w szczególności adresy punktów odprawy i sposób zawierania umowy przewozu. 2. Przewoźnik wykonujący regularne przewozy osób jest obowiązany w szczególności podać do publicznej wiadomości rozkład jazdy środków transportowych przez zamieszczenie informacji na wszystkich dworcach i przystankach wymienionych w rozkładzie jazdy. 3. Przewoźnicy wykonujący regularne przewozy osób są obowiązani do okresowej aktualizacji i publikowania informacji o wykonywanej komunikacji. 1. W zakresie podanym do wiadomości publicznej przewoźnik jest obowiązany do przewozu osób i rzeczy. 2. Przewoźnik jest obowiązany użyć środków transportowych odpowiednich do danego przewozu. Art. 4. Przewoźnik może wydawać regulaminy określające warunki obsługi podróżnych, odprawy oraz przewozu osób i rzeczy. Art. 5. Przewoźnik może powierzać wykonanie przewozu innym przewoźnikom na całej przestrzeni przewozu lub jej części, jednakże ponosi odpowiedzialność za ich czynności jak za swoje własne. 1. Przewóz może być wykonywany przez kilku przewoźników tej samej lub różnej gałęzi transportu na podstawie jednej umowy przewozu i jednego dokumentu przewozowego; odpowiedzialność przewoźników jest solidarna. 2. W sprawach nie uregulowanych odrębnie stosuje się przepisy obowiązujące przewoźnika na przestrzeni wykonywanego przez niego przewozu. 3. Przewoźnik, który zapłacił odszkodowanie, ma roszczenie zwrotne do przewoźnika ponoszącego odpowiedzialność za okoliczności, z których szkoda wynikła. Jeżeli okoliczności tych ustalić nie można, odpowiedzialność ponoszą wszyscy przewoźnicy stosownie do wysokości przypadającego im przewoźnego; od odpowiedzialności jest wolny przewoźnik, który udowodni, że szkoda nie powstała w czasie wykonywania przez niego przewozu. Art. 7. Przewoźnik jest zwolniony od obowiązku przewozu, jeżeliwsparcia: 1) zachodzą uniemożliwiające przewóz okolicznościprzyznawanego na działalność związaną z wywozem, których przewoźnik nie mógł uniknąć ani zapobiec ich skutkom,tj. wsparcia bezpośrednio związanego z ilością wywożonych produktów, tworzeniem i funkcjonowaniem sieci dystrybucyjnej lub z innymi wydatkami bieżącymi związanymi z prowadzeniem działalności wywozowej; 2) klient nie zastosował się uwarunkowanego pierwszeństwem użycia towarów produkcji krajowej w stosunku do przepisów przewozowych, 3) ze względu na przedmiot przewozu nie ma możliwości jego wykonania przy użyciu posiadanych środków i urządzeń transportowychtowarów sprowadzanych z zagranicy. 15. Obowiązek przewozu Wsparcie nie może być ograniczony przezbyć: 1) ministra właściwego do spraw transportuMinister Spraw Wewnętrznych i Administracji kieruje działem administracji rządowej - informatyzacja, a na podstawie § 1 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 16 listopada 2007 r. w odniesieniu do wojewódzkiegosprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji (Dz. U. Nr 216, powiatowego albo gminnego transportu zbiorowego odpowiednio przez wojewodępoz.1604). 1) udzielone mikroprzedsiębiorcy, starostęmałemu lub średniemu przedsiębiorcy spełniającemu kryteria przedsiębiorcy w trudnej sytuacji ekonomicznej, wójta albo burmistrza określone w art. 1 ust. 7 rozporządzenia Komisji (prezydenta miastaWE) - ze względu na potrzeby obronności nr 800/2008, lub bezpieczeństwa państwa bądź znajdującemu się w wypadku klęski żywiołowej,okresie restrukturyzacji przeprowadzanej z wykorzystaniem pomocy publicznej; 2) przewoźnika - udzielone ani wypłacone mikroprzedsiębiorcy, małemu lub średniemu przedsiębiorcy, na którym ciąży obowiązek zwrotu pomocy, wynikający z decyzji Komisji Europejskiej, uznającej pomoc za niezgodną z prawem oraz ze wspólnym rynkiem, w razie klęski żywiołowejrozumieniu art. 87 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską. 6. Wsparcie może być udzielone: 1) w zakresie inwestycji dla mikroprzedsiębiorców, przerwy małych lub średnich przedsiębiorców – na zbudowanie dedykowanej infrastruktury telekomunikacyjnej pomiędzy najbliższym lub najbardziej efektywnym punktem dystrybucji Internetu a użytkownikiem końcowym w eksploatacjicelu umożliwienia bezpośredniego dostarczenia użytkownikowi końcowemu usługi przyłączenia do sieci i zapewnienia korzystania z usługi szerokopasmowego dostępu do Internetu, szczególnych trudności spowodowanych przez klientaktóre stanowi regionalną pomoc inwestycyjną oraz jest udzielane zgodnie z warunkami określonymi w przepisach rozdziału I, art. 13 w rozdziale II oraz rozdziału III rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008 z dnia 6 sierpnia 2008 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne ze wspólnym rynkiem w zastosowaniu art. 87 i 88 Traktatu (ogólne rozporządzenie w sprawie wyłączeń blokowych) (Dz. Urz. UE L 214, z przyczyn ekonomicznych09.08.2008, których przewoźnik nie mógł przewidziećstr. 3), jak również z uwagi na bezpieczeństwo ruchu za zgodą i na warunkach ustalonych przez: azwanego dalej „rozporządzeniem Komisji (WE) ministra właściwego do spraw transportu albo wojewodę - w odniesieniu do przewoźników, wobec których odpowiednio minister albo wojewoda pełni funkcję organu założycielskiego, b) ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa - w odniesieniu do przewoźników, wobec których minister pełni funkcję organu założycielskiego albo wykonuje uprawnienia z akcji lub udziałów, c) marszałka województwa albo starostę - w odniesieniu do przewoźników, wobec których odpowiednio zarząd województwa albo powiatu wykonuje uprawnienia z akcji lub udziałów, d) (3) organ wykonawczy gminy lub powiatu - w odniesieniu do odpowiednio gminnego lub powiatowego transportu zbiorowego. Zgoda nie jest wymagana, jeżeli ograniczenie obowiązku przewozu następuje na okres nie dłuższy niż 7 dni.nr 800/2008"; 2) na szkolenia, które stanowi pomoc szkoleniową i jest udzielane zgodnie z warunkami określonymi w przepisach rozdziału I, sekcji 8 rozdziału II oraz rozdziału III rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008; 7. Ograniczenia mogą polegać na całkowitym lub częściowym zawieszeniu przewozu, wyłączeniu z przewozu określonych kategorii przesyłek, relacji przewozowych lub punktów odprawy, zawieszeniu przewozu we wskazanych dniach albo uzależnieniu przewozu od spełnienia określonych warunków. 3. Ograniczenia przewozu podaje Przez wydatki kwalifikujące się do wiadomości publicznej objęcia wsparciem rozumie się wydatki określone w sposób zwyczajowo przyjęty. 1. Minister właściwy rozporządzeniu, bezpośrednio związane z projektem i niezbędne do spraw transportu może nałożyć na przewoźnika obowiązek zawarcia umowy jego realizacji, pomniejszone o wykonanie zadania przewozowegonaliczony podatek od towarów i usług z wyjątkiem, jeżeli jest to niezbędne ze względu na potrzeby obronności lub bezpieczeństwa państwa bądź w przypadku klęski żywiołowej. 2. W przypadku klęsk żywiołowych obowiązekgdy zgodnie z odrębnymi przepisami, podmiotom, o którym których mowa w § 2 ust. 1, może nałożyć odpowiednio wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta nie przysługuje prawo do jego zwrotu lub marszałek województwaodliczenia od należnego podatku od towarów i usług. 38. W wypadkach określonych Wydatki kwalifikujące się do objęcia wsparciem poniesione w ustwalucie obcej przelicza się na walutę polską według kursu sprzedaży zastosowanego przez bank dokonujący płatności w dniu jej dokonania. 9. 1 i 2 organ nakładający obowiązek zapewnia przewoźnikowi środki finansowe niezbędne do wykonania nałożonego zadania lub wskazuje podmiot, który na podstawie umowy z przewoźnikiem zapewni środki finansowe na wykonanie tego zadania.Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:

Przepisy ogólne. (1) Ustawa reguluje przewóz osób i rzeczy, wykonywany odpłatnie . Niniejszy regulamin obowiązuje na podstawie umowy, przez uprawnionych do tego przewoźników, z wyjątkiem transportu morskiego, lotniczego i konnegoterenie Hali Sportowej przy Parku Wodnym w Tarnowskich Górach mieszczącej się przy ul. Obwodnica 8. 2. Przepisy ustawy stosuje się odpowiednio do przewozu nieodpłatnego wykonywanego przez przewoźnikaZarządzającym Halą Sportową przy Parku Wodnym w Tarnowskich Górach zwanej dalej „Halą Sportową”, jest Tarnogórski Ośrodek Sportu i Rekreacji Sp. z o.o. (dawniej Agencja Inicjatyw Gospodarczych S.A.) zwany dalej TOSiR Sp. z o.o. z siedzibą w Tarnowskich Górach (42-600), ul. Obwodnica 8. 3. Przepisy ustawy stosuje Osoby przebywające na Hali Sportowej podlegają przepisom dotyczącym obiektu oraz regulaminom szczególnym dotyczącym usług wyodrębnionych takich jak squash i ściana wspinaczkowa. 4. Przed wejściem na teren Hali Sportowej należy zapoznać się do przewozów międzynarodowych, jeżeli umowa międzynarodowa nie stanowi inaczejz niniejszym Regulaminem oraz z pozostałymi przepisami dotyczącymi jej funkcjonowania i oferowanych usług. 5. Wejście na teren Hali Sportowej oznacza akceptację zapisów zawartych w niniejszym regulaminie. 1. Przewoźnik Hala Sportowa jest obowiązany podać do publicznej wiadomości zakres swojego działaniamiejscem oferowania usług sportowych oraz organizowania imprez sportowych, a w szczególności adresy punktów odprawy i sposób zawierania umowy przewozurekreacyjnych oraz innych zgodnie z jej technicznymi możliwościami. 2. Przewoźnik wykonujący regularne przewozy osób jest obowiązany w szczególności podać do publicznej wiadomości rozkład jazdy środków transportowych przez zamieszczenie informacji na wszystkich dworcach i przystankach wymienionych w rozkładzie jazdyWszystkie usługi oraz imprezy sportowe odbywają się zgodnie z powszechnie obowiązującym prawem. 3. Przewoźnicy wykonujący regularne przewozy osób są obowiązani Na Hali Sportowej można przebywać jedynie w godzinach jej otwarcia. 4. Zarządzający Halą Sportową zastrzega sobie prawo do okresowej aktualizacji zamknięcia, odwołania lub dokonania rezerwacji areny głównej, ścianki wspinaczkowej i publikowania boisk do squasha z powodu rozgrywanych turniejów, imprez sportowych, konserwacji obiektu lub z innych powodów. Klienci zostaną poinformowani o tym minimum 24 h wyprzedzeniem – telefonicznie lub drogą mailową w przypadku dokonujących rezerwacji oraz poprzez wywieszenie informacji o wykonywanej komunikacjiw holu głównym Hali Sportowej. 1. W zakresie podanym do wiadomości publicznej przewoźnik jest obowiązany do przewozu osób Z areny głównej (boiska), squasha i rzeczyściany wspinaczkowej zlokalizowanej w Hali Sportowej mogą korzystać TYLKO osoby, które mają zarezerwowany i wykupiony czas na daną godzinę na skorzystanie z usług sportowych lub też będące członkiem grupy formalnej, która odbywa zajęcia na podstawie stosownej umowy lub porozumienia. 2. Przewoźnik Każdy korzystający z areny głównej (boiska), squasha i ściany wspinaczkowej jest obowiązany użyć środków transportowych odpowiednich zobowiązany posiadać przy sobie i na wezwanie okazać dokument uprawniający do danego przewozuskorzystania z usług sportowych. Art3. Zakupując usługę sportową dostępną na terenie Hali Sportowej klient oświadcza, że jego stan zdrowia pozwala na korzystanie z pełnej oferty usługowej oferowanej na Hali Sportowej. Zarządzający Halą Sportową nie odpowiada za uszczerbki na zdrowiu osób korzystających z Hali Sportowej wynikające z ich złego stanu zdrowia. 4. Przewoźnik może wydawać regulaminy określające warunki obsługi podróżnychPracownik Hali Sportowej jest uprawniony do wezwania służby ochrony celem podjęcia działań mających na celu sprawdzenie osób przebywających na hali pod kątem zagrożenia bezpieczeństwa z ich strony z powodu spożycia alkoholu, odprawy oraz przewozu osób i rzeczynarkotyków albo na skutek wnoszenia broni lub przedmiotów niebezpiecznych. Art. 5. Przewoźnik może powierzać wykonanie przewozu innym przewoźnikom Osoby pod wpływem alkoholu lub środków odurzających nie będą wpuszczane na całej przestrzeni przewozu lub jej części, jednakże ponosi odpowiedzialność za ich czynności jak za swoje własneteren Hali Sportowej. 1. Przewóz może być wykonywany przez kilku przewoźników tej samej lub różnej gałęzi transportu Osoby przebywające na podstawie jednej umowy przewozu terenie Hali Sportowej powinny zachowywać się w sposób kulturalny, niezagrażający pozostałym jej użytkownikom i jednego dokumentu przewozowego; odpowiedzialność przewoźników jest solidarnaniestwarzający niebezpieczeństwa dla samego obiektu, a także nie przeszkadzać w zajęciach prowadzonych na jej terenie. 2. W sprawach nie uregulowanych odrębnie stosuje się przepisy obowiązujące przewoźnika na przestrzeni wykonywanego przez niego przewozuNa terenie Hali Sportowej i w jej obrębie obowiązuje bezwzględny zakaz stosowania używek i środków odurzających. 3. PrzewoźnikWszyscy przebywający w Hali Sportowej zobowiązani są stosować się do regulaminów, który zapłacił odszkodowaniezarządzeń lub komunikatów, ma roszczenie zwrotne do przewoźnika ponoszącego odpowiedzialność za okolicznościogłaszanych na Hali Sportowej, z których szkoda wynikła. Jeżeli okoliczności tych ustalić nie można, odpowiedzialność ponoszą wszyscy przewoźnicy stosownie do wysokości przypadającego im przewoźnego; od odpowiedzialności jest wolny przewoźnik, który udowodni, że szkoda nie powstała w czasie wykonywania przez niego przewozuze szczególnym uwzględnieniem zasad i komunikatów dotyczących ewakuacji. Art4. 7. Przewoźnik Obiekt jest zwolniony od obowiązku przewozumonitorowany w sposób ciągły, jeżeli: 1) zachodzą uniemożliwiające przewóz okolicznościa nagrania z kamer mogą być podstawą do wyciągnięcia konsekwencji w stosunku do użytkowników, których przewoźnik którzy nie mógł uniknąć ani zapobiec ich skutkom, 2) klient nie zastosował stosują się do przepisów przewozowych, 3) ze względu na przedmiot przewozu nie ma możliwości jego wykonania przy użyciu posiadanych środków i urządzeń transportowychRegulaminu. 1. Obowiązek przewozu może być ograniczony przez: 1) ministra właściwego do spraw transportu, a w odniesieniu do wojewódzkiego, powiatowego albo gminnego transportu zbiorowego odpowiednio przez wojewodę, starostę, wójta albo burmistrza (prezydenta miasta) - ze względu Zabrania się wnoszenia na potrzeby obronności lub bezpieczeństwa państwa bądź w wypadku klęski żywiołowej, 2) przewoźnika - w razie klęski żywiołowej, przerwy w eksploatacji, szczególnych trudności spowodowanych przez klienta, z przyczyn ekonomicznych, których przewoźnik nie mógł przewidzieć, jak również z uwagi na bezpieczeństwo ruchu za zgodą i na warunkach ustalonych przezteren Hali Sportowej: a) ministra właściwego do spraw transportu albo wojewodę - w odniesieniu do przewoźników, wobec których odpowiednio minister albo wojewoda pełni funkcję organu założycielskiegonapojów alkoholowych, b) ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa - w odniesieniu do przewoźników, wobec których minister pełni funkcję organu założycielskiego albo wykonuje uprawnienia z akcji lub udziałówbroni wszelkiego rodzaju, c) marszałka województwa albo starostę - w odniesieniu do przewoźnikówprzedmiotów, wobec których odpowiednio zarząd województwa albo powiatu wykonuje uprawnienia z akcji które mogą być użyte jako broń lub udziałówpocisk, d) (3pojemników do rozpylania gazów, substancji żrących, cuchnących lub farbujących, e) organ wykonawczy gminy lub powiatu - w odniesieniu butelek szklanych, f) przedmiotów o dużych gabarytach jak drabiny, stoliki, krzesła, skrzynie, walizki itp., chyba że są one niezbędne do odpowiednio gminnego lub powiatowego transportu zbiorowego. Zgoda nie jest wymaganaprzeprowadzenia zajęć sportowych, jeżeli ograniczenie obowiązku przewozu następuje na okres nie dłuższy niż 7 dnia ich wniesienie zostało wcześniej zgłoszone właściwym pracownikom Hali Sportowej, g) przedmiotów pirotechnicznych, h) drzewców do flag, i) instrumentów do wytwarzania hałasu z napędem mechanicznym, j) „kominiarek” mogących służyć do maskowania się celem uniemożliwienia identyfikacji. 2. Ograniczenia mogą polegać Ponadto zabrania się: a) wchodzenia na całkowitym lub częściowym zawieszeniu przewozuobszary, wyłączeniu które nie są dopuszczone dla klientów hali (pomieszczenia wewnętrzne, pomieszczenia służbowe, konstrukcje dachu), b) rzucania wszelkimi przedmiotami stwarzającymi realne zagrożenie dla życia i zdrowia pozostałych uczestników imprez, c) używania wulgarnego słownictwa, śpiewania obscenicznych piosenek, obrażania jakichkolwiek osób, wywieszania transparentów o obraźliwej i prowokującej treści, d) rozniecania ognia, zapalania fajerwerków i odpalania petard, e) sprzedawania towarów, kart (biletów) wstępu, rozdawania druków i przeprowadzania zbiórek bez zgody administratora Hali Sportowej, f) pisania na budowlach, ścianach, urządzeniach, ich malowania i oklejania, g) zaśmiecania obiektu, h) wprowadzania zwierząt, i) niszczenia mienia TOSiR Sp. z przewozu określonych kategorii przesyłek, relacji przewozowych lub punktów odprawy, zawieszeniu przewozu we wskazanych dniach albo uzależnieniu przewozu od spełnienia określonych warunkówo.o. 3. Ograniczenia przewozu podaje się do wiadomości publicznej w sposób zwyczajowo przyjęty. 1. Minister właściwy do spraw transportu może nałożyć na przewoźnika obowiązek zawarcia umowy o wykonanie zadania przewozowego, jeżeli jest to niezbędne ze względu na potrzeby obronności lub bezpieczeństwa państwa bądź w przypadku klęski żywiołowej. 2. W przypadku klęsk żywiołowych obowiązekzakwestionowania przedmiotów, o którym których mowa w ust. 1, może nałożyć odpowiednio wójtprzy wnoszeniu ich na teren Hali Sportowej, burmistrz (prezydent miasta)mogą być one zarekwirowane przez pracowników Hali Sportowej bez prawa zwrotu. 4. Przed skorzystaniem z usług Hali Sportowej korzystający jest zobowiązany do umieszczenia swoich rzeczy osobistych w szafce znajdującej się w szatni oraz do prawidłowego zamknięcia szafki. 5. Zarządzający Halą Sportową nie bierze odpowiedzialności za rzeczy pozostawione poza szafką, starosta bez opieki lub marszałek województwazaginione na terenie Hali Sportowej. 6. Przedmiotów wartościowych oraz gotówki nie należy przechowywać w szafce na odzież; można je złożyć do szafki depozytowej przy kasie. 1. Osoby naruszające zasady bezpieczeństwa i porządku na terenie Hali Sportowej będą pociągnięte do odpowiedzialności karno- administracyjnej. 2. Zarządca Hali Sportowej oraz bezpośredni organizator imprezy mają prawo usunięcia z terenu Hali Sportowej przez służby porządkowe lub policję każdej osoby nie stosującej się do powyższych zasad i przepisów. 3. W wypadkach określonych w ust. 1 i 2 organ nakładający obowiązek zapewnia przewoźnikowi środki finansowe niezbędne do wykonania nałożonego zadania Wypadki lub wskazuje podmiot, który na podstawie umowy z przewoźnikiem zapewni środki finansowe na wykonanie tego zadaniaszkody należy natychmiast zgłaszać pracownikom Hali Sportowej.