Rodzaje cementu. Dopuszczalne jest stosowanie jedynie cementu portlandzkiego czystego, tj. bez dodatków mineralnych wg normy PN-B-30000:1990 o następujących markach: marki „25” – do betonu klasy B7,5–B20 marki „35” – do betonu klasy wyższej niż B20
Rodzaje cementu. Dopuszczalne jest stosowanie jedynie cementu portlandzkiego czystego, tj. bez dodatków mineralnych wg normy PN-B-30000:1990 o następujących markach: marki „25” – do betonu klasy B7,5–B20 marki „35” – do betonu klasy wyższej niż B20 Wg ustaleń normy PN-B-30000:1990 oraz ponadto zgodnie z zarządzeniem Ministra Komunikacji wymaga się, aby cementy te charakteryzowały się następującym składem: - Zawartość krzemianu trójwapniowego olitu (C3S) 50-60% - Zawartość glinianu trójwapniowego olitu (C3A) <7% - Zawartość alkaliów do 0,6% - Zawartość alkaliów pod warunkiem zastosowania kruszywa nieaktywnego do 0,9% - Zawartość C4AF+2C3A (zalecane) <20% Cement wysyłany w opakowaniu powinien być pakowany w worki papierowe WK, co najmniej trzywarstwowe, wg PN-76/P-79005. Masa worka z cementem powinna wynosić 50,2 kg. Na workach powinien być umieszczony trwały, wyraźny napis zawierający następujące dane: - oznaczenie - nazwa wytwórni i miejscowości - masa worka z cementem - data wysyłki - termin trwałości cementu. Dla cementu luzem należy stosować cementowagony i cementosamochody wyposażone we wsypy umożliwiające grawitacyjne napełnianie zbiorników i urządzenie do wyładowania cementu oraz powinny być przystosowane do plombowania i wsypów i wysypów.
Rodzaje cementu. Do wykonania betonów należy stosować cement portlandzki CEM I niskoalkaliczny, zgodny z PN-EN 197-1: - do projektowanych betonu – klasy 42,5 NA, Wg ustaleń normy PN-EN 197-1:2002 oraz ponadto zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 00 xxxx 0000x wymaga się, aby cement ten charakteryzował się następującym składem: - zawartość określona ułamkiem masowym krzemianu trójwapniowego (alitu) (C3S) nie większa niż 60 %, - zawartość określona ułamkiem masowym glinianu trójwapniowego (C3A) możliwie niska, do 7%, - zawartość określona ułamkiem masowym glinianów (C4AF+2C3A) < 20 % . - zawartość alkaliów do 0,6%, a przy stosowaniu kruszywa niereaktywnego do 0,9%. Dopuszcza się, w razie potrzeby zastosowanie cementów o wysokiej wczesnej wytrzymałości. Świadectwo jakości cementu i bieżąca kontrola podstawowych parametrów cementu. Każda partia cementu portlandzkiego dostarczona do wytwórni będzie posiadać świadectwo fabryczne (badania zgodnie z XX-XX 000-0 x XX-XX 196-3) tak, aby można było sprawdzić czy są spełnione wymagania dla cementu według PN-EN 197-1. Przed użyciem cementu do wykonania mieszanki betonowej zaleca się przeprowadzenie kontroli obejmującej: - Sprawdzenie zawartości grudek (zbryleń) nie dających się rozgnieść w palcach i nie rozpadających się w wodzie – niedopuszczalne. W przypadku gdy w/w kontrola wykaże niezgodność z powyższymi normami cement nie może być użyty do betonu. Każda partia cementu portlandzkiego dostarczana będzie ze świadectwem fabrycznym (badania zgodnie z PN- EN 196-1 i PN-EN 196-3) tak, aby sprawdzić czy są spełnione wymagania dla cementu według PN-EN 197-1. Wyniki badań należy przedstawić Inspektorowi do akceptacji. Przed użyciem cementu do wykonania mieszanki betonowej zaleca się przeprowadzenie kontroli obejmującej: ♦ Oznaczenie czasu wiązania wg PN-EN 196-3:1996,
Rodzaje cementu. Dopuszczalne jest stosowanie jedynie cementu portlandzkiego czystego tj. bez dodatków wg norm PN-EN 197-1:2002 i PN 197-2:2002 o następujących klasachwytrzymałościowych: • klasa 32,5 do betonu klasy B25, • klasa 42,5 do betonu klasy B30 i wyższej,