UMOWA
690
UMOWA
między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Arabskiej Republiki Egiptu w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku,
sporządzona w Warszawie dnia 24 czerwca 1996 r.
W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
podaje do powszechnej wiadomości:
W dniu 24 czerwca 1996 r. została sporządzona w Warszawie Umowa między rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Arabskiej Republiki Egiptu w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, w następującym brzmieniu:
Przek∏ad
UMOWA
między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Arabskiej Republiki Egiptu w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku
Rząd Rzeczypospolitej Polskiej i Rząd Arabskiej Re- publiki Egiptu,
pragnąc zawrzeć Umowę w sprawie unikania po- dwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu
się od opodatkowania w zakresie podatków od docho- du i majątku,
uzgodniły, co następuje:
Artykuł 1
Zakres podmiotowy
Niniejsza umowa dotyczy osób, które mają miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym lub w obu Uma- wiających się Państwach.
Artykuł 2
Podatki, których dotyczy umowa
1. Niniejsza umowa dotyczy podatków od dochodu i od majątku, bez względu na sposób ich poboru, które pobiera się na rzecz każdego Umawiającego się Państwa, jego jednostek administracyjnych lub władz lokalnych.
2. Za podatki od dochodu i od majątku uważa się wszystkie podatki, które pobiera się od całego docho- du, od całego majątku albo od części dochodu lub ma- jątku, włączając podatki od zysku z przeniesienia tytu- łu własności majątku ruchomego lub nieruchomego i podatki od ogólnych kwot wynagrodzeń wypłacanych przez przedsiębiorstwo, jak również podatki od przyro- stu majątku.
3. Do aktualnie istniejących podatków, których do- tyczy umowa, należą w szczególności:
a) w przypadku Rzeczypospolitej Polskiej:
i) podatek dochodowy od osób fizycznych;
ii) podatek dochodowy od osób prawnych; (zwane dalej „podatkami polskimi”);
b) w przypadku Arabskiej Republiki Egiptu:
i) podatek od dochodu osiąganego z nieruchomo- ści (w tym podatek od użytków rolnych i poda- tek od budynków);
ii) jednolity podatek od dochodu osób fizycznych;
iii) podatek dochodowy od spółek;
iv) podatek na cele rozwojowe;
v) dochodowy podatek stanowiący procent wyżej wymienionych podatków;
(zwane dalej „podatkami egipskimi”).
4. Niniejsza umowa będzie miała także zastosowa- nie do wszystkich podatków takiego samego lub po- dobnego rodzaju, które po podpisaniu niniejszej umo- wy będą wprowadzone obok istniejących podatków lub w ich miejsce. Właściwe władze Umawiających się Państw będą informowały się wzajemnie o wszystkich zasadniczych zmianach, dokonanych w ich ustawo- dawstwach podatkowych.
Artykuł 3
Ogólne definicje
1. W rozumieniu niniejszej umowy, jeżeli z jej treści nie wynika inaczej:
a) określenie „Rzeczpospolita Polska” użyte w sensie geograficznym oznacza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym każdy obszar poza jej wodami teryto- rialnymi, na którym na mocy ustawodawstwa Polski i zgodnie z prawem międzynarodowym Polska mo- że sprawować suwerenne prawa do dna morskiego, jego podglebia i ich zasobów naturalnych;
b) określenie „Egipt” oznacza Arabską Republikę Egiptu i użyte w sensie geograficznym określenie
„Egipt” obejmuje:
i) morza terytorialne i
ii) dno morskie i podglebie przylegające do morza terytorialnego, nad którymi Egipt sprawuje su- werenne prawa zgodnie z prawem międzynaro- dowym w zakresie badania lub eksploatacji za- sobów naturalnych takich obszarów, lecz tylko w takim zakresie, w jakim majątek osobisty lub działalność, do której ma zastosowanie niniejsza umowa, jest związana z takimi badaniami lub eksploatacją;
c) określenia „Umawiające się Państwo” i „drugie Umawiające się Państwo” oznaczają, zależnie od kontekstu, Polskę lub Egipt;
d) określenie „osoba” obejmuje osobę fizyczną, spół- kę oraz każde inne zrzeszenie osób;
e) określenie „spółka” oznacza każdą osobę prawną lub każdą jednostkę, którą dla celów podatkowych traktuje się jako osobę prawną;
f) określenia „przedsiębiorstwo jednego Umawiają- cego się Państwa” i „przedsiębiorstwo drugiego Umawiającego się Państwa” oznaczają odpowied- nio przedsiębiorstwo prowadzone przez osobę ma- jącą miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym Umawiającym się Państwie i przedsiębiorstwo prowadzone przez osobę mającą miejsce zamiesz- kania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie;
g) określenie „obywatel” obejmuje każdą osobę fi- zyczną posiadającą obywatelstwo Umawiającego się Państwa i każdą osobę prawną, spółkę osobo- wą oraz wszystkie stowarzyszenia utworzone zgod- nie z prawem obowiązującym w Umawiającym się Państwie;
h) określenie „transport międzynarodowy” oznacza wszelki przewóz statkiem morskim lub powietrz- nym eksploatowanym przez przedsiębiorstwo, któ- rego główna siedziba znajduje się w Umawiającym się Państwie, z wyjątkiem przypadku, gdy przewóz statkiem morskim lub powietrznym jest wykony- wany wyłącznie między miejscami położonymi w drugim Umawiającym się Państwie;
i) określenie „właściwa władza” oznacza:
i) w przypadku Strony Polskiej — Ministra Finan- sów lub jego upoważnionego przedstawiciela,
ii) w przypadku Strony Egipskiej — Ministra Fi- nansów lub jego upoważnionego przedstawi- ciela.
2. Przy stosowaniu niniejszej umowy przez Uma- wiające się Państwo, jeżeli z kontekstu nie wynika ina- czej, każde określenie w niej niezdefiniowane będzie miało takie znaczenie, jakie przyjmuje się według pra- wa tego Państwa w zakresie podatków, do których ma zastosowanie niniejsza umowa.
Artykuł 4
Miejsce zamieszkania lub siedziba
1. W rozumieniu niniejszej umowy określenie „oso- ba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Uma- wiającym się Państwie” oznacza każdą osobę, która zgodnie z prawem tego Państwa podlega tam opodat- kowaniu z uwagi na miejsce zamieszkania, miejsce po- bytu, miejsce zarządu, siedzibę prawną lub inne kryte- rium o podobnym charakterze.
2. Jeżeli stosownie do postanowień ustępu 1 tego artykułu osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, to jej status okre- śla się w sposób następujący:
a) osobę uważa się za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, w którym ma ona stałe miejsce zamieszkania; jeżeli ma ona stałe miejsce zamiesz- kania w obu Umawiających się Państwach, to uważa się, że ma miejsce zamieszkania w tym Pań- stwie, z którym ma ona silniejsze powiązania oso- biste i gospodarcze (ośrodek interesów życio- wych);
b) jeżeli nie można ustalić, w którym Umawiającym się Państwie osoba ma ośrodek interesów życio- wych, albo jeżeli nie posiada ona stałego miejsca zamieszkania w żadnym z Umawiających się Państw, to uważa się, że ma ona miejsce zamiesz- kania w tym Umawiającym się Państwie, w którym zwykle przebywa;
c) jeżeli przebywa ona zazwyczaj w obydwu Pań- stwach lub nie przebywa zazwyczaj w żadnym z nich, to uważa się, że ma ona miejsce zamieszka- nia w tym Umawiającym się Państwie, którego jest obywatelem;
d) jeżeli jest ona obywatelem obydwu Państw lub je- żeli nie posiada obywatelstwa żadnego z nich, to właściwe władze Umawiających się Państw roz- strzygną sprawę w drodze wzajemnego porozu- mienia.
3. Jeżeli stosownie do postanowień ustępu 1 oso- ba niebędąca osobą fizyczną ma siedzibę w obu Uma- wiających się Państwach, to uważa się, że ma ona sie- dzibę w tym Państwie, w którym znajduje się miejsce jej faktycznego zarządu.
Artykuł 5
Zakład
1. W rozumieniu niniejszej umowy określenie „za- kład” oznacza stałą placówkę, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność gospodar- cza przedsiębiorstwa.
2. Określenie „zakład” obejmuje w szczególności:
a) miejsce zarządu,
b) filię,
c) biuro,
d) fabrykę,
e) warsztat oraz
f) kopalnię, źródło ropy naftowej lub gazu, kamienio- łom albo każde inne miejsce wydobywania zaso- bów naturalnych,
g) farmę lub plantację,
h) pomieszczenia i składy towarowe wykorzystywane do prowadzenia sprzedaży.
3. Określenie „zakład” obejmuje ponadto:
a) plac budowy, prace budowlane, montażowe lub in- stalacyjne albo działalność nadzorczą związaną z tymi pracami, lecz tylko wtedy, gdy taki plac, pra- ce lub działalność trwają przez okres dłuższy niż 6 miesięcy w dwunastomiesięcznym okresie;
b) świadczenie usług, włączając usługi konsultingo- we przez przedsiębiorstwo poprzez swoich pra- cowników lub inny personel, lecz tylko wtedy, gdy działalność taka (związana z takim lub podobnym projektem) prowadzona w kraju trwa dłużej niż
6 miesięcy w każdym dwunastomiesięcznym okresie.
4. Bez względu na poprzednie postanowienia tego artykułu określenie „zakład” nie obejmuje:
a) użytkowania urządzeń, które służą wyłącznie do składowania lub wystawiania dóbr albo towarów należących do przedsiębiorstwa;
b) utrzymywania zapasów dóbr albo towarów nale- żących do przedsiębiorstwa, wyłącznie w celu skła- dowania lub wystawiania;
c) utrzymywania zapasów dóbr albo towarów należą- cych do przedsiębiorstwa, wyłącznie w celu prze- robu przez inne przedsiębiorstwo;
d) utrzymania stałej placówki utrzymywanej wyłącz- nie w celu zakupu dóbr lub towarów albo w celu zbierania informacji dla przedsiębiorstwa;
e) utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu prowadzenia dla przedsiębiorstwa każdej innej działalności mającej charakter przygotowawczy lub pomocniczy;
f) utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu wykonywania jakiegokolwiek połączenia rodzajów działalności, o których mowa pod literami od a) do e), pod warunkiem jednak, że całkowita działal- ność tej placówki, wynikająca z takiego połączenia rodzajów działalności, posiada przygotowawczy lub pomocniczy charakter.
5. Bez względu na postanowienia ustępów 1 i 2, je- żeli osoba, z wyjątkiem niezależnego przedstawiciela w rozumieniu ustępu 7, działa w imieniu przedsiębior- stwa i osoba ta posiada pełnomocnictwo do zawiera-
nia umów w Umawiającym się Państwie w imieniu przedsiębiorstwa i pełnomocnictwo to stale wykonu- je, przedsiębiorstwo to posiada zakład w tym Pań- stwie w zakresie prowadzenia każdego rodzaju dzia- łalności, który osoba ta podejmuje dla przedsiębior- stwa, chyba że czynności wykonywane przez tę osobę ograniczają się do rodzajów działalności wymienio- nych w ustępie 4 i są takimi rodzajami działalności, które gdyby były wykonywane za pośrednictwem sta- łej placówki, nie powodowałyby uznania tej placówki za zakład na podstawie postanowień niniejszego ustępu.
6. Bez względu na poprzednie postanowienia ni- niejszego artykułu uważa się, że przedsiębiorstwo ubezpieczeniowe Umawiającego się Państwa, z wyjąt- kiem przedsiębiorstwa reasekuracyjnego, posiada sta- ły zakład w drugim Umawiającym się Państwie, jeżeli pobiera ono składki na terytorium tego Państwa lub ubezpiecza od ryzyka na jego obszarze za pośrednic- twem osoby innej niż agent posiadający status nieza- leżny, do którego ma zastosowanie ustęp 7.
7. Nie uważa się, że przedsiębiorstwo posiada za- kład w drugim Umawiającym się Państwie tylko z tego powodu, że wykonuje ono w tym Państwie czynności przez maklera, generalnego przedstawiciela albo każ- dego innego niezależnego przedstawiciela, pod wa- runkiem że te osoby działają w ramach swojej zwykłej działalności. Jednakże kiedy działalność takiego agen- ta jest prowadzona całkowicie lub prawie całkowicie w imieniu tego przedsiębiorstwa, nie może on być uważany za agenta niezależnego w rozumieniu tego ustępu.
8. Fakt, że spółka mająca siedzibę w Umawiającym się Państwie kontroluje lub jest kontrolowana przez spółkę, która ma siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie albo która prowadzi działalność w tym dru- gim Państwie (przez posiadany tam zakład albo w inny sposób), nie wystarcza, aby jakąkolwiek z tych spółek uważać za zakład drugiej spółki.
Artykuł 6
Dochód z nieruchomości
1. Dochód osiągany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Pań- stwie z majątku nieruchomego (włączając dochody z eksploatacji gospodarstwa rolnego), położonego w drugim Umawiającym się Państwie, może być opo- datkowany w tym drugim Państwie.
2. Określenie „majątek nieruchomy” posiada takie znaczenie, jakie przyjmuje się według prawa tego Umawiającego się Państwa, w którym majątek ten jest położony. Określenie to obejmuje w każdym przypad- ku mienie przynależne do majątku nieruchomego, ży- wy i martwy inwentarz gospodarstw rolnych, prawa, do których stosuje się przepisy prawa powszechnego dotyczące własności ziemi, budynków, prawa użytko- wania nieruchomości, jak również prawa do zmien- nych i stałych świadczeń z tytułu eksploatacji lub pra- wa do eksploatacji pokładów mineralnych, źródeł i in-
nych zasobów naturalnych. Statki morskie i powietrz- ne nie stanowią majątku nieruchomego.
3. Postanowienia ustępu 1 stosuje się do dochodu osiąganego z bezpośredniego użytkowania, dzierżawy, jak również każdego innego rodzaju użytkowania ma- jątku nieruchomego.
4. Postanowienia ustępów 1 i 3 niniejszego artyku- łu stosuje się również do dochodu z majątku nieru- chomego przedsiębiorstwa i do dochodu z majątku nieruchomego, który służy do wykonywania wolnego zawodu.
Artykuł 7
Zyski przedsiębiorstw
1. Zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Pań- stwa mogą być opodatkowane w tym Państwie tylko wówczas, gdy przedsiębiorstwo prowadzi działalność w drugim Umawiającym się Państwie poprzez zakład tam położony. Jeżeli przedsiębiorstwo prowadzi taką działalność, to zyski tego przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.
2. Z zastrzeżeniem postanowień ustępu 3 tego arty- kułu, jeżeli przedsiębiorstwo Umawiającego się Pań- stwa prowadzi działalność w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład, to w każdym Uma- wiającym się Państwie należy przypisać temu zakłado- wi takie zyski, jakie mógłby on osiągnąć, gdyby wyko- nywał taką samą lub podobną działalność w takich sa- mych lub podobnych warunkach jako samodzielne przedsiębiorstwo i był całkowicie niezależny w stosun- kach z przedsiębiorstwem, którego jest zakładem.
3. Przy ustalaniu zysków zakładu dopuszcza się od- liczenie nakładów ponoszonych na działalność tego za- kładu, włącznie z kosztami zarządzania i ogólnymi kosztami administracyjnymi, niezależnie od tego, czy powstały w tym Państwie, w którym położony jest za- kład, czy gdzie indziej.
4. Jeżeli w Umawiającym się Państwie istnieje zwy- czaj ustalania zysków zakładu przez podział całkowi- tych zysków przedsiębiorstwa na jego poszczególne części, żadne postanowienie ustępu 2 nie wyklucza ustalenia przez to Umawiające się Państwo zysku do opodatkowania według zwykle stosowanego podziału; sposób stosowanego podziału zysku musi jednak być taki, żeby wynik był zgodny z zasadami zawartymi w tym artykule.
5. W rozumieniu poprzednich ustępów ustalenie zysków zakładu powinno być dokonywane każdego ro- ku w ten sam sposób, chyba że istnieją uzasadnione powody, aby postąpić inaczej.
6. Jeżeli w zyskach mieszczą się części dochodu, które zostały odrębnie uregulowane w innych artyku- łach niniejszej umowy, postanowienia tych innych ar- tykułów nie będą naruszane przez postanowienia tego artykułu.
Artykuł 8
Transport międzynarodowy
1. Zyski pochodzące z eksploatacji w transporcie międzynarodowym statków morskich i statków po- wietrznych będą opodatkowane tylko w tym Umawia- jącym się Państwie, w którym znajduje się faktyczna siedziba zarządu przedsiębiorstwa.
2. Jeżeli faktyczna siedziba zarządu armatora stat- ku znajduje się za granicą, statek taki będzie uważany za położony w tym Umawiającym się Państwie, w któ- rym znajduje się jego port macierzysty, lub — jeżeli nie ma on takiego portu macierzystego — w tym Umawia- jącym się Państwie, w którym armator eksploatujący statek ma siedzibę.
3. Postanowienia ustępu 1 stosuje się również do zysków z uczestnictwa w umowie poolowej, we wspól- nym przedsiębiorstwie lub w międzynarodowym związku eksploatacyjnym.
Artykuł 9
Przedsiębiorstwa powiązane
1. Jeżeli:
a) przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa ma bezpośredni lub pośredni udział w zarządzaniu, kontroli lub w kapitale przedsiębiorstwa drugiego Umawiającego się Państwa,
albo
b) te same osoby mają bezpośredni lub pośredni udział w zarządzaniu, kontroli lub w kapitale przed- siębiorstwa Umawiającego się Państwa i przedsię- biorstwa drugiego Umawiającego się Państwa
i jeżeli w jednym i w drugim przypadku między dwo- ma przedsiębiorstwami, w zakresie ich stosunków handlowych lub finansowych, zostaną umówione lub narzucone warunki różniące się od warunków, które by ustaliły między sobą niezależne przedsiębiorstwa, to zyski, które osiągałoby jedno z przedsiębiorstw bez tych warunków, ale których z powodu tych warunków nie osiągnęło, mogą być włączone do zysków tego przedsiębiorstwa i odpowiednio opodatkowane.
2. Jeżeli Umawiające się Państwo włącza do zy- sków własnego przedsiębiorstwa i odpowiednio opo- datkowuje zyski przedsiębiorstwa drugiego Umawiają- cego się Państwa, z tytułu których przedsiębiorstwo zo- stało opodatkowane w tym drugim Państwie, a zyski tak połączone są zyskami, które osiągnęłoby przedsię- biorstwo pierwszego wymienionego Państwa, gdyby warunki ustalone między tymi dwoma przedsiębior- stwami były warunkami, które byłyby uzgodnione mię- dzy przedsiębiorstwami niezależnymi, wówczas to dru- gie Państwo dokona odpowiedniej korekty kwoty po- datku nałożonego w tym Państwie od tych zysków. Przy dokonywaniu takiej korekty będą odpowiednio uwzględnione inne postanowienia niniejszej umowy.
3. Umawiające się Państwo nie może zmieniać zy- sków przedsiębiorstwa w okolicznościach wymienio- nych w ustępie 1 po upływie określonego terminu przewidzianego prawem wewnętrznym, a w żadnym przypadku po upływie 5 lat od końca roku, w którym zy- ski, które mogłyby być przedmiotem takiej zmiany, by- łyby osiągnięte przez przedsiębiorstwo tego Państwa.
4. Postanowienia ustępów 2 i 3 nie będą miały za- stosowania w przypadku oszustwa, niewywiązania się z umowy lub zaniedbania.
Artykuł 10
Dywidendy
1. Dywidendy wypłacane przez spółkę mającą sie- dzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawia- jącym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.
2. Jednakże takie dywidendy mogą być opodatko- wane także w tym Umawiającym się Państwie, w któ- rym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa, lecz jeżeli odbiorca dywidend jest ich właścicielem, podatek ten nie może przekroczyć 12 procent kwoty dywidend brutto. Postanowienia tego ustępu nie naruszają opo- datkowania spółki w odniesieniu do zysków, z których dywidendy są wypłacane.
3. Użyte w tym artykule określenie „dywidendy” oznacza dochód z akcji, akcji w kopalnictwie, akcji członków założycieli lub innych praw, z wyjątkiem wie- rzytelności, do udziału w zyskach, jak również dochody z innych praw spółki, które według prawa podatkowe- go Państwa, w którym spółka wydzielająca dywidendy ma siedzibę, są pod względem podatkowym traktowa- ne jak dochody z akcji.
4. Postanowień ustępów 1 i 2 tego artykułu nie sto- suje się, jeżeli właściciel dywidend mający miejsce za- mieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie wykonuje w drugim Państwie, w którym znajduje się siedziba spółki wypłacającej dywidendy, działalność gospodarczą przez zakład tam położony bądź wykonu- je w tym drugim Państwie wolny zawód w oparciu o stałą placówkę w nim położoną i gdy udział, z tytułu którego wypłaca się dywidendy, faktycznie wiąże się z działalnością takiego zakładu lub stałej placówki. W takim przypadku w zależności od konkretnej sytuacji stosuje się postanowienia artykułu 7 lub artykułu 14.
5. Jeżeli spółka, której siedziba znajduje się w Uma- wiającym się Państwie, osiąga zyski albo dochody z drugiego Umawiającego się Państwa, wówczas to drugie Państwo nie może ani obciążać podatkiem dy- widend wypłacanych przez tę spółkę, z wyjątkiem przy- padku, gdy takie dywidendy są wypłacane osobie ma- jącej miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym drugim Państwie, lub przypadku, gdy udział, z tytułu którego dywidendy są wypłacane, rzeczywiście wiąże się z działalnością zakładu lub stałej placówki położonej w drugim Państwie, ani też obciążać niewydzielonych
zysków spółki podatkiem od niewydzielonych zysków, nawet kiedy wypłacone dywidendy lub niewydzielone zyski całkowicie lub częściowo pochodzą z zysków al- bo dochodów osiągniętych w drugim Państwie.
Artykuł 11
Odsetki
1. Odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i które są wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.
2. Jednakże takie odsetki mogą być także opodat- kowane w Umawiającym się Państwie, w którym po- wstają, i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa, ale jeżeli odbiorca odsetek jest ich właścicielem, poda- tek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 12 procent kwoty brutto tych odsetek.
3. Niezależnie od postanowień ustępu 2 tego arty- kułu odsetki powstałe w Umawiającym się Państwie i wypłacane na rzecz rządu drugiego Umawiającego się Państwa, w tym jego władz lokalnych, Banku Cen- tralnego, podlegają zwolnieniu od opodatkowania w pierwszym wymienionym Państwie.
4. Użyte w tym artykule określenie „odsetki” ozna- cza dochody z wszelkiego rodzaju roszczeń wynikają- cych z długów, zarówno zabezpieczonych, jak i nieza- bezpieczonych hipoteką lub prawem uczestnictwa w zyskach dłużnika, a w szczególności dochody z poży- czek publicznych oraz dochody z obligacji lub skryptów dłużnych, włącznie z premiami i nagrodami mającymi związek z takimi skryptami dłużnymi, obligacjami lub pożyczkami.
5. Postanowień ustępu 1 i 2 nie stosuje się, jeżeli właściciel odsetek mający miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie wykonuje w drugim Umawiającym się Państwie, w którym po- wstają odsetki, działalność gospodarczą przez zakład tam położony bądź wykonuje wolny zawód w oparciu o stałą placówkę, która jest w nim położona, i jeżeli wierzytelność, z tytułu której płacone są odsetki, jest rzeczywiście związana z zakładem lub stałą placówką. W takim przypadku stosuje się odpowiednio w zależ- ności od konkretnej sytuacji postanowienia artykułu 7 lub artykułu 14.
6. Uważa się, że odsetki powstają w Umawiającym się Państwie, gdy płatnikiem jest to Państwo, jego jed- nostka terytorialna, władza lokalna albo osoba mająca w tym Państwie miejsce zamieszkania lub siedzibę. Je- żeli jednak osoba wypłacająca odsetki, bez względu na to, czy ma ona miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, posiada w Umawiają- cym się Państwie zakład lub stałą placówkę, w związku z działalnością których powstało zadłużenie, z tytułu którego są wypłacane odsetki, i zapłata tych odsetek jest pokrywana przez ten zakład lub stałą placówkę, to uważa się, że odsetki takie powstają w Państwie, w któ- rym położony jest zakład lub stała placówka.
7. Jeżeli między płatnikiem a odbiorcą odsetek lub między nimi a osobą trzecią istnieją szczególne powią- zania i dlatego odsetki mające związek z roszczeniem wynikającym z długu, z tytułu którego są wypłacane, przekraczają kwotę, która byłaby uzgodniona między płatnikiem a odbiorcą odsetek bez takich powiązań, to postanowienia tego artykułu stosuje się tylko do tej ostatniej wymienionej kwoty. W tym przypadku nad- wyżka ponad tę kwotę podlega opodatkowaniu we- dług prawa każdego Umawiającego się Państwa i przy uwzględnieniu innych postanowień niniejszej umowy.
Artykuł 12
Należności licencyjne
1. Należności licencyjne, powstające w Umawiają- cym się Państwie, wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.
2. Jednakże takie należności licencyjne mogą być także opodatkowane w tym Umawiającym się Pań- stwie, w którym powstają, i zgodnie z prawem tego Państwa, ale ustalony podatek nie może przekroczyć 12 procent kwoty brutto należności licencyjnych.
3. Określenie „należności licencyjne”, użyte w tym artykule, oznacza wszelkiego rodzaju należności płaco- ne za użytkowanie lub prawo do użytkowania dzieła li- terackiego, artystycznego lub naukowego, włącznie z filmami dla kin i taśmami dla transmisji radiowych lub telewizyjnych, oraz patentu, znaku towarowego, wzoru lub modelu, planu, tajemnicy technologii lub procesu produkcyjnego, jak również za informacje związane z doświadczeniem w dziedzinie przemysło- wej, handlowej lub naukowej lub za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego.
4. Postanowienia ustępów 1 i 2 tego artykułu nie mają zastosowania, jeżeli właściciel należności licen- cyjnych, mający miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, wykonuje w drugim Umawiającym się Państwie, z którego pochodzą na- leżności licencyjne, działalność gospodarczą przez za- kład w nim położony bądź wolny zawód za pomocą stałej placówki, a prawa lub majątek, z tytułu których wypłacane są należności licencyjne, rzeczywiście związane są z działalnością zakładu lub stałej placów- ki. W takim przypadku stosuje się odpowiednio, w za- leżności od konkretnej sytuacji, postanowienia artyku- łu 7 lub artykułu 14.
5. Uważa się, że należności licencyjne powstają w Umawiającym się Państwie, gdy płatnikiem jest to Państwo, jego jednostka terytorialna, władza lokalna albo osoba mająca w tym Państwie miejsce zamieszka- nia lub siedzibę. Jeżeli jednak osoba wypłacająca na- leżności licencyjne, bez względu na to, czy ma ona w Umawiającym się Państwie miejsce zamieszkania lub siedzibę, posiada w Umawiającym się Państwie za- kład lub stałą placówkę, w związku z działalnością któ- rych powstał obowiązek zapłaty tych należności licen-
cyjnych i zakład lub stała placówka pokrywają te należ- ności, to uważa się, że należności licencyjne powstają w Państwie, w którym położony jest zakład lub stała placówka.
6. Jeżeli między płatnikiem a odbiorcą należności licencyjnych lub między nimi obydwoma a osobą trze- cią istnieją szczególne powiązania i dlatego kwota na- leżności licencyjnej mająca związek z użytkowaniem, prawem do użytkowania lub informacją, za które jest płacona, przekracza kwotę, którą płatnik i odbiorca na- leżności licencyjnych uzgodniliby bez tych powiązań, to postanowienia niniejszego artykułu stosuje się tylko do tej drugiej wymienionej kwoty. W takim przypadku nadwyżka ponad tę kwotę podlega opodatkowaniu zgodnie z prawem każdego Umawiającego się Pań- stwa i z uwzględnieniem innych postanowień niniej- szej umowy.
Artykuł 13
Zyski ze sprzedaży majątku
1. Zyski osiągnięte przez osobę mającą miejsce za- mieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie z przeniesienia tytułu własności majątku nieruchome- go, o którym mowa w artykule 6, a położonego w dru- gim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatko- wane w tym drugim Państwie.
2. Zyski z przeniesienia tytułu własności majątku ruchomego stanowiącego część majątku zakładu, któ- ry przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa posia- da w drugim Umawiającym się Państwie, albo z tytułu przeniesienia własności majątku ruchomego należące- go do stałej placówki, którą osoba mająca miejsce za- mieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie dysponuje w drugim Umawiającym się Państwie dla wykonywania wolnego zawodu, łącznie z zyskami z przeniesienia tytułu własności takiego zakładu (od- rębnie albo razem z całym przedsiębiorstwem) lub ta- kiej stałej placówki, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.
3. Zyski osiągnięte z przeniesienia tytułu własności statków morskich lub statków powietrznych albo ma- jątku ruchomego związanego z eksploatacją takich statków morskich lub statków powietrznych podlegają opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Pań- stwie, w którym znajduje się faktyczna siedziba zarzą- du przedsiębiorstwa.
4. Zyski osiągnięte z przeniesienia tytułu własności akcji spółki kapitałowej, której majątek bezpośrednio lub pośrednio składa się z nieruchomości położonej w Umawiającym się Państwie, może być opodatkowa- ny w tym Państwie.
5. Zyski z przeniesienia tytułu własności jakiego- kolwiek innego majątku niż wymieniony w poprzed- nich ustępach podlegają opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym zyski takie po- wstały.
Artykuł 14
Wolne zawody
1. Dochód osiągany przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z wykony- wania wolnego zawodu albo innej działalności o samo- dzielnym charakterze podlega opodatkowaniu tylko w tym Państwie, z wyjątkiem następujących okoliczno- ści, kiedy taki dochód może być również opodatkowa- ny w drugim Umawiającym się Państwie:
a) jeżeli osoba posiada w drugim Umawiającym się Państwie stałą placówkę w celu wykonywania jej działalności, to w takim przypadku dochód może być opodatkowany w drugim Umawiającym się Państwie tylko w takim zakresie, w jakim może być przypisany takiej stałej placówce;
b) jeżeli osoba przebywa w drugim Umawiającym się Państwie przez okres lub okresy przekraczające łącznie 183 dni w 12-miesięcznym okresie, to w ta- kim przypadku tylko taki dochód osiągany z jej działalności wykonywanej w tym drugim Państwie może być opodatkowany w tym drugim Państwie.
2. Określenie „wolny zawód” obejmuje w szczegól- ności samodzielnie wykonywaną działalność nauko- wą, literacką, artystyczną, wychowawczą lub oświato- wą, jak również samodzielnie wykonywaną działalność lekarzy, prawników, inżynierów, architektów oraz den- tystów i księgowych.
Artykuł 15
Praca najemna
1. Z uwzględnieniem postanowień artykułów 16, 19, 20 i 21, płace, uposażenia i inne podobne wynagro- dzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z pracy najemnej, podlegają opodatkowaniu w tym Umawiającym się Państwie, chyba że praca wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie. Jeżeli praca jest tam wy- konywana, to otrzymane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim Państwie.
2. Bez względu na postanowienia ustępu 1 tego ar- tykułu, wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z pracy najemnej, wykonywanej w drugim Umawiają- cym się Państwie, podlegają opodatkowaniu tylko w pierwszym wymienionym Państwie, jeżeli:
a) odbiorca przebywa w drugim Państwie przez okres lub okresy nieprzekraczające łącznie 183 dni w cią- gu 12-miesięcznego okresu i
b) wynagrodzenia są wypłacane przez pracodawcę lub w imieniu pracodawcy, który nie ma miejsca zamieszkania lub siedziby w drugim Państwie, i
c) wynagrodzenia nie są ponoszone przez zakład lub stałą placówkę, którą pracodawca posiada w dru- gim Państwie.
3. Bez względu na poprzednie postanowienia tego artykułu wynagrodzenia uzyskiwane przez osobę z tytu- łu pracy najemnej wykonywanej na pokładzie statku morskiego lub powietrznego eksploatowanego w trans- porcie międzynarodowym mogą być opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym mieści się faktyczna siedziba zarządu tego przedsiębiorstwa.
Artykuł 16
Wynagrodzenia dyrektorów
1. Wynagrodzenia i inne podobne należności, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje z tytułu członkostwa w zarzą- dzie spółki lub w innym organie spółki mającej siedzi- bę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.
2. Płace, wynagrodzenia i inne podobne świadcze- nia uzyskiwane przez osobę mającą miejsce zamiesz- kania w Umawiającym się Państwie z tytułu funkcji członka zarządu spółki posiadającej siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.
Artykuł 17
Artyści i sportowcy
1. Bez względu na postanowienia artykułu 14 i 15, dochód uzyskany przez osobę mającą miejsce zamiesz- kania w Umawiającym się Państwie z tytułu działalności artystycznej, na przykład artysty scenicznego, filmowe- go, radiowego lub telewizyjnego, jak też muzyka lub sportowca, z osobiście wykonywanej w tym charakterze działalności w drugim Umawiającym się Państwie mo- że być opodatkowany w tym drugim Państwie.
2. Jeżeli dochód mający związek z osobiście wyko- nywaną działalnością takiego artysty lub sportowca nie przypada temu artyście lub sportowcowi, lecz innej osobie, dochód taki, bez względu na postanowienia ar- tykułów 7, 14 i 15 niniejszej umowy, będzie opodatko- wany w tym Umawiającym się Państwie, w którym działalność tego artysty lub sportowca jest wykonywa- na, jeżeli taka osoba jest bezpośrednio lub pośrednio kontrolowana przez tego artystę lub sportowca.
Artykuł 18
Artykuł 19
Pracownicy państwowi
1. a) Wynagrodzenie inne niż emerytura, wypłaca- ne przez Umawiające się Państwo, jego jednostkę admi- nistracyjną lub władzę lokalną każdej osobie fizycznej z tytułu usług świadczonych na rzecz tego Państwa, je- go jednostki lub władzy lokalnej, podlega opodatkowa- niu tylko w tym Państwie.
b) Jednakże wynagrodzenie takie podlega opo- datkowaniu tylko w drugim Umawiającym się Pań- stwie, jeżeli usługi te są świadczone w tym Państwie, a osoba fizyczna mająca miejsce zamieszkania w tym Państwie:
i) jest obywatelem tego Państwa lub
ii) nie stała się osobą mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie wyłącznie w celu świadczenia tych usług.
2. Postanowienia artykułów 15, 16 i 18 stosuje się do wynagrodzeń i emerytur mających związek ze świadczeniem usług w związku z działalnością gospo- darczą Umawiającego się Państwa, jego jednostki ad- ministracyjnej lub władzy lokalnej.
Artykuł 20
Studenci
1. Płatności, jakie student lub praktykant, który bez- pośrednio przed przybyciem do Umawiającego się Państwa ma lub miał miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie, a który przebywa w pierw- szym Umawiającym się Państwie wyłącznie w celu na- uki lub praktyki, otrzymuje na własne utrzymanie, na- ukę lub szkolenie, nie podlegają opodatkowaniu w tym Państwie, jeżeli takie płatności pochodzą ze źródeł po- łożonych poza tym Państwem.
2. Dochód uzyskany przez studenta uniwersytetu lub absolwenta odbywającego praktykę w związku z działalnością wykonywaną w Umawiającym się Pań- stwie, w którym przebywa on wyłącznie w celu nauki lub praktyki, nie może być opodatkowany w tym Pań- stwie, chyba że przekracza on uzasadnioną kwotę, po- trzebną na utrzymanie, naukę lub szkolenie studenta lub praktykanta.
Emerytury
1. Z uwzględnieniem postanowień artykułu 19 ustęp 2, emerytury i inne podobne świadczenia wypła- cane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawia- jącym się Państwie z tytułu wcześniejszej pracy najem- nej podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.
2. Bez względu na postanowienia ustępu 1 emery- tury i inne świadczenia wypłacane z funduszy pań- stwowych, które są częścią systemu zabezpieczeń so- cjalnych Umawiającego się Państwa, jego jednostki administracyjnej lub władzy lokalnej, będą opodatko- wane tylko w tym Państwie.
Artykuł 21
Profesorowie i wykładowcy
1. Osoba fizyczna, która przybywa do jednego Uma- wiającego się Państwa w celu nauczania lub prowadze- nia badań na uniwersytecie, w szkole wyższej lub innej uznanej placówce oświatowej w tym Umawiającym się Państwie, a która bezpośrednio przed przybyciem mia- ła miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie, podlega zwolnieniu od opodatkowania w tym pierwszym Państwie, z tytułu wynagrodzenia otrzymanego za takie nauczanie lub badania w okresie nieprzekraczającym jednego roku od daty pierwszego przybycia do tego Państwa w tym celu.
2. Niniejszy artykuł ma zastosowanie tylko do do- chodu osiąganego z pracy badawczej, jeżeli taka praca została podjęta przez taką osobę w interesie publicz- nym, a nie głównie w osobistym interesie indywidual- nej osoby lub grupy osób.
Artykuł 22
Inne dochody
1. Z uwzględnieniem postanowień ustępu 2 części dochodu osoby mającej miejsce zamieszkania lub sie- dzibę w Umawiającym się Państwie, bez względu na to, skąd one pochodzą, a które nie zostały wymienione w poprzednich artykułach niniejszej umowy, podlega- ją opodatkowaniu tylko w tym Państwie.
2. Postanowienia ustępu 1 nie mają zastosowania do dochodu, innego niż dochód z własności nierucho- mości, o którym mowa w artykule 6 ustęp 2, jeżeli od- biorca takiego dochodu mający miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie prowadzi działalność gospodarczą w drugim Umawiającym się Państwie, w którym położony jest jego zakład, lub wy- konuje w tym drugim Państwie wolny zawód za pomo- cą stałej placówki tam położonej, a prawo lub majątek, w związku z którym dochód jest wypłacany, jest fak- tycznie związany z działalnością tego zakładu lub stałej placówki. W takim przypadku stosuje się odpowiednio, w zależności od konkretnej sytuacji, postanowienia ar- tykułu 7 lub artykułu 14.
3. Jednakże, jeżeli taki dochód jest osiągany przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie ze źródeł położonych w drugim Umawia- jącym się Państwie, to taki dochód może być również opodatkowany w tym Państwie, w którym on powstał, i zgodnie z prawem tego Państwa.
Artykuł 23
Majątek
1. Majątek nieruchomy, określony w artykule 6, któ- ry jest własnością osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, a który jest położony w drugim Umawiającym się Państwie, może być opodatkowany w tym drugim Państwie.
2. Majątek ruchomy, stanowiący część majątku za- kładu, który przedsiębiorstwo Umawiającego się Pań- stwa posiada w drugim Umawiającym się Państwie, lub majątek ruchomy należący do stałej placówki, któ- rą osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiają- cym się Państwie posiada w drugim Umawiającym się Państwie w celu wykonywania wolnego zawodu, mo- że być opodatkowany w tym drugim Państwie.
3. Majątek, który stanowią statki morskie lub po- wietrzne, eksploatowane w komunikacji międzynaro- dowej, jak również majątek ruchomy służący do eks- ploatacji takich statków morskich lub powietrznych, może podlegać opodatkowaniu tylko w tym Umawia- jącym się Państwie, w którym znajduje się miejsce fak- tycznego zarządu przedsiębiorstwa.
4. Wszelkie inne części majątku osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie będą opodatkowane tylko w tym Państwie, w którym znajduje się ten majątek.
Artykuł 24
Unikanie podwójnego opodatkowania
1. Jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami niniejszej umowy może być opodatkowany w drugim Umawiającym się Państwie, to pierwsze Państwo zezwoli na odliczenie od podatku dochodowego tej osoby kwoty równej po- datkowi dochodowemu zapłaconemu w tym drugim Państwie. Takie odliczenie nie może jednak przekro- czyć tej części podatku dochodowego, obliczonego przed dokonaniem odliczenia i który odnosi się do do- chodu, który może być opodatkowany w tym drugim Państwie.
2. Jeżeli zgodnie z jakimkolwiek postanowieniem niniejszej umowy dochód osoby mającej miejsce za- mieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie jest zwolniony od podatku w tym Państwie, to Państwo to może tym niemniej przy obliczaniu kwoty podatku od pozostałego dochodu lub majątku takiej osoby wziąć pod uwagę zwolniony od podatku dochód.
3. W celu odliczenia od podatku dochodowego w Umawiającym się Państwie podatek zapłacony w drugim Państwie będzie uważany za zaliczony na po- czet tego podatku, który w innym przypadku przypa- dałby do zapłaty w tym drugim Umawiającym się Pań- stwie, lecz został obniżony lub umorzony przez to Umawiające się Państwo zgodnie z postanowieniami ustawodawstwa podatkowego tego Państwa dotyczą- cymi zachęt podatkowych.
Artykuł 25
Równe traktowanie
1. Obywatele Umawiającego się Państwa nie mogą być poddani w Umawiającym się Państwie ani opodat- kowaniu, ani związanym z nim obowiązkom, które są inne lub bardziej uciążliwe niż opodatkowanie i związa- ne z nim obowiązki, którym są lub mogą być poddani w tych samych okolicznościach obywatele tego drugie- go Państwa.
2. Opodatkowanie zakładu, który przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa posiada w drugim Uma- wiającym się Państwie, nie może być w tym drugim Państwie mniej korzystne niż opodatkowanie przedsię- biorstw tego drugiego Państwa prowadzących taką sa- mą działalność. Postanowienie to nie może być rozu- miane jako zobowiązujące Umawiające się Państwo do udzielania osobom mającym miejsca zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie jakichkolwiek osobistych zwolnień, ulg i obniżek dla celów podatko- wych, z uwagi na stan cywilny lub rodzinny, których udziela osobom mającym miejsce zamieszkania na je- go terytorium.
3. Z wyjątkiem przypadku stosowania postanowień artykułu 9, artykułu 11 ustęp 7 lub artykułu12 ustęp 6 niniejszej umowy, odsetki, należności licencyjne i inne koszty ponoszone przez przedsiębiorstwo Umawiają- cego się Państwa na rzecz osoby mającej miejsce za- mieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie są odliczane przy określaniu podlegających opodatkowaniu zysków tego przedsiębiorstwa na ta- kich samych warunkach, jakby były one płacone na rzecz osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym pierwszym wymienionym Państwie. Podobnie zobowiązania pieniężne przedsiębiorstwa Umawiają- cego się Państwa zaciągnięte wobec osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawia- jącym się Państwie są odliczane przy określaniu podle- gającego opodatkowaniu majątku tego przedsiębior- stwa na takich samych warunkach, jakby były one za- ciągnięte wobec osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym pierwszym wymienionym Pań- stwie.
4. Przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa, których majątek jest własnością w całości lub w części jednej lub więcej osób mających miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie al- bo jest przez te osoby kontrolowany bezpośrednio lub pośrednio, nie mogą być w pierwszym Umawiającym się Państwie poddane ani opodatkowaniu, ani związa- nym z nim obowiązkom, które są inne lub bardziej uciążliwe aniżeli opodatkowanie i związane z nim obo- wiązki, którym są lub mogą być poddane przedsiębior- stwa pierwszego wymienionego Państwa.
5. Postanowienia tego artykułu mają zastosowanie, bez względu na postanowienia artykułu 2, do wszyst- kich podatków, bez względu na ich rodzaj i nazwę.
Artykuł 26
Procedura wzajemnego porozumiewania się
1. Jeżeli osoba jest zdania, że czynności jednego lub obu Umawiających się Państw wprowadziły lub wprowadzą dla niej opodatkowanie, które jest niezgod- ne z postanowieniami niniejszej umowy, wówczas mo- że ona, niezależnie od środków odwoławczych przewi- dzianych w prawie wewnętrznym tych Państw, przed- stawić swoją sprawę właściwej władzy tego Umawia- jącego się Państwa, w którym ma ona miejsce zamiesz- kania lub siedzibę, lub — jeżeli w danej sprawie mają zastosowanie postanowienia artykułu 25 ustęp 1 — władzy Umawiającego się Państwa, którego jest oby- watelem. Sprawa powinna być przedstawiona w ciągu trzech lat, licząc od pierwszego urzędowego zawiado- mienia o czynności pociągającej za sobą opodatkowa- nie niezgodne z postanowieniami niniejszej umowy.
2. Właściwa władza, jeżeli uzna zarzut za uzasad- niony, ale nie może sama spowodować zadowalające- go rozwiązania, podejmie starania, aby przypadek ten uregulować w drodze wzajemnego porozumienia z właściwą władzą drugiego Umawiającego się Pań- stwa, tak ażeby uniknąć opodatkowania niezgodnego z niniejszą umową.
3. Właściwe władze Umawiających się Państw będą czynić starania, aby w drodze wzajemnego porozumienia usuwać trudności lub wątpliwości, które mogą powsta- wać przy interpretacji lub stosowaniu niniejszej umowy. Mogą one również konsultować się wzajemnie w celu za- pobiegania podwójnemu opodatkowaniu w przypad- kach, które nie są uregulowane w niniejszej umowie.
4. Umawiające się Państwo, po upływie terminu za- witego przewidzianego w jego narodowym ustawo- dawstwie, a w każdym razie po upływie pięciu lat od upływu roku, w którym powstał dochód, nie podniesie podstawy opodatkowania osoby mającej miejsce za- mieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie poprzez włączenie części dochodu, która zo- stała również opodatkowana w drugim Umawiającym się Państwie. Postanowienia tego ustępu nie mają za- stosowania w przypadku oszustwa, rozmyślnego dzia- łania lub zaniedbania.
Artykuł 27
Wymiana informacji
1. Właściwe władze Umawiających się Państw bę- dą wymieniały informacje konieczne do stosowania postanowień niniejszej umowy, a także informacje o ustawodawstwie wewnętrznym Umawiających się Państw, dotyczące podatków wymienionych w niniej- szej umowie, w takim zakresie, w jakim opodatkowa- nie, jakie ono przewiduje, nie jest sprzeczne z umową, w szczególności dla zapobiegania oszustwom lub uchylaniu się od takich podatków. Wymiana informacji nie jest ograniczona postanowieniami art. 1. Wszelkie informacje uzyskane przez Umawiające się Państwo będą stanowiły tajemnicę na takiej samej zasadzie, jak informacje uzyskane przy zastosowaniu ustawodaw- stwa wewnętrznego tego Państwa. Jednakże, jeżeli te informacje stanowią tajemnicę w Państwie udzielają- cym informacji, będą udzielane tylko osobom i wła- dzom (w tym sądowym albo organom administracyj- nym) zajmującym się ustalaniem, poborem albo ścią- ganiem podatków, których dotyczy umowa, lub orga- nom rozpatrującym środki odwoławcze w sprawach tych podatków. Wyżej wymienione osoby lub władze będą wykorzystywać informacje tylko w tych celach, lecz mogą one udostępnić te informacje w postępowa- niu sądowym lub do wydawania orzeczeń.
2. Postanowienia ustępu 1 nie mogą być w żadnym przypadku interpretowane tak, jak gdyby zobowiązy- wały właściwe władze Umawiających się Państw do:
a) stosowania środków administracyjnych, które nie są zgodne z ustawodawstwem lub praktyką admi- nistracyjną tego lub drugiego Umawiającego się Państwa;
b) udzielania informacji, których uzyskanie nie byłoby możliwe na podstawie własnego ustawodawstwa albo w ramach normalnej praktyki administracyj- nej tego lub drugiego Umawiającego się Państwa;
c) udzielania informacji, które ujawniłyby jakąkol- wiek tajemnicę handlową, przemysłową, gospo-
darczą lub zawodową albo tryb działalności przedsiębiorstw, lub informacji, których udziela- nie byłoby sprzeczne z porządkiem publicznym (ordre public).
Artykuł 28
Członkowie misji dyplomatycznych i urzędów konsularnych
Postanowienia niniejszej umowy nie naruszają przywilejów podatkowych przysługujących przedsta- wicielom dyplomatycznym lub urzędnikom konsular- nym na podstawie ogólnych zasad prawa międzynaro- dowego lub postanowień umów szczególnych.
Artykuł 29
Wejście w życie
1. Niniejsza umowa będzie ratyfikowana, a wymia- na dokumentów ratyfikacyjnych zostanie dokonana w Kairze.
2. Niniejsza umowa wejdzie w życie po otrzymaniu dokumentów ratyfikacyjnych i jej postanowienia będą miały zastosowanie w pierwszej kolejności:
a) w odniesieniu do podatków pobieranych u źródła
— do kwot dochodu osiągniętego w dniu 1 stycz- nia lub po tym dniu w roku kalendarzowym nastę- pującym po roku, w którym miała miejsce wymia- na dokumentów ratyfikacyjnych, i
b) w odniesieniu do innych podatków — do podat- ków naliczanych za każdy rok podatkowy rozpoczy- nający się w dniu 1 stycznia lub po tym dniu w ro- ku kalendarzowym następującym po roku, w któ- rym miała miejsce wymiana dokumentów ratyfika- cyjnych.
Artykuł 30
Wypowiedzenie
Niniejsza umowa pozostanie w mocy na czas nie- ograniczony, lecz każde Umawiające się Państwo mo- że w dniu 30 czerwca lub przed tą datą każdego roku kalendarzowego następującego po roku, w którym zo- stała dokonana wymiana dokumentów ratyfikacyj- nych, przekazać drugiemu Umawiającemu się Pań- stwu drogą dyplomatyczną notę o wypowiedzeniu umowy. W takim przypadku umowa przestanie obo- wiązywać:
a) w zakresie podatków pobieranych u źródła — do kwot dochodu osiągniętego w dniu 1 stycznia lub po tym dniu w roku kalendarzowym następującym po roku, w którym została przekazana nota o wy- powiedzeniu;
b) w zakresie innych podatków — za każdy rok podat- kowy rozpoczynający się w dniu 1 stycznia lub po tym dniu w roku kalendarzowym następującym po roku, w którym została przekazana nota o wypo- wiedzeniu.
Na dowód czego niżej podpisani, należycie upo- ważnieni, podpisali niniejszą umowę.
Sporządzono w Warszawie dnia 24 czerwca 1996 r. w dwóch egzemplarzach w języku angielskim.
Z upoważnienia Z upoważnienia
Rządu Rzeczypospolitej Rządu Arabskiej Republiki Polskiej Egiptu
G. W. Ko∏odko Xxxxxxxxx X. Elghareeb
Po zaznajomieniu się z powyższą umową, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że:
— została ona uznana za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych,
— jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona,
— będzie niezmiennie zachowywana.
Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.
Dano w Warszawie dnia 11 września 1996 r.
Minister Spraw Zagranicznych: X. Xxxxxx
L.S.
Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: X. Xxxxxxxxxxx