Informacja o istotnych postanowieniach Ogólnych Warunków Ubezpieczenia,
Ogólne Warunki Ubezpieczenia
Elektrowni wiatrowych
Compensa Towarzystwo Ubezpieczeń Spółka Akcyjna Vienna Insurance Group (dalej: Compensa)
jest znakiem towarowym należącym do Compensa TU S.A. Vienna Insurance Group.
Informacja o istotnych postanowieniach Ogólnych Warunków Ubezpieczenia,
o których mowa w art. 17 ust. 1 ustawy o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej
Rodzaj informacji | Numer jednostki redakcyjnej OWU |
Przesłanki, których zaistnienie zobowiązuje Compensę do wypłaty odszkodowania | § 2; § 3; § 4; § 5; § 9 ust. 1; § 15 ust. 5 |
Ograniczenia oraz wyłączenia | § 2; § 3 ust. 3; § 4 ust. 5; |
odpowiedzialności Compensy | § 6 ust. 4, 5, 6, 7, 8, 10, 11, 14; |
uprawniające do odmowy | § 7 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 i 4; |
wypłaty odszkodowania i innych świadczeń lub ich obniżenia | § 8; § 9 ust. 3 - 4; § 13 ust. 1 – 3, ust. 5; § 14; § 17 ust. 5 i 6; |
§ 20 ust. 3 i 7; § 21 ust. 3 i 4 |
Spis treści
POSTANOWIENIA OGÓLNE
Strona
§ 1 Postanowienia wstępne 5
§ 2 Definicje 5
§ 3 Przedmiot i miejsce ubezpieczenia 7
DZIAŁ I – UBEZPIECZENIE ELEKTROWNI WIATROWEJ OD USZKODZEŃ ZAKRES, SUMA I SYSTEMY UBEZPIECZENIA
§ 4 Zakres ubezpieczenia 8
§ 5 Suma ubezpieczenia, limity odpowiedzialności i system ubezpieczenia 9
USTALENIE WYSOKOŚCI SZKODY I ODSZKODOWANIA
§ 6 Ustalenie wysokości szkody 9
§ 7 Ustalenie wysokości odszkodowania 11
WYŁĄCZENIA ODPOWIEDZIALNOŚCI
§ 8 Szkody wyłączone z zakresu ubezpieczenia elektrowni wiatrowej od uszkodzeń 11
DZIAŁ II – UBEZPIECZENIE OD FINANSOWYCH SKUTKÓW PRZERWY ALBO ZAKŁÓCENIA FUNKCJONOWANIA UBEZPIECZONEJ ELEKTROWNI WIATROWEJ W NASTĘPSTWIE
JEJ USZKODZENIA
ZAKRES, SUMA UBEZPIECZENIA I MAKSYMALNY OKRES ODSZKODOWAWCZY
§ 9 Zakres ubezpieczenia 12
§ 10 Suma ubezpieczenia 12
§ 11 Maksymalny okres odszkodowawczy i czas trwania ochrony ubezpieczeniowej 13
USTALENIE WYSOKOŚCI STRATY I ODSZKODOWANIA
§ 12 Ustalenie wysokości straty 13
§ 13 Ustalenie wysokości odszkodowania 13
WYŁĄCZENIA ODPOWIEDZIALNOŚCI
§ 14 Straty wyłączone z zakresu odpowiedzialności Compensy 13
POSTANOWIENIA WSPÓLNE UMOWA UBEZPIECZENIA
§ 15 Zawarcie, zmiany i rozwiązanie umowy 14
§ 16 Umowa ubezpieczenia na cudzy rachunek 15
SKŁADKA UBEZPIECZENIOWA
§ 17 Zapłata, zmiana i zwrot składki 15
§ 18 Wysokość składki 16
PRAWA I OBOWIĄZKI STRON UMOWY UBEZPIECZENIA
§ 19 Obowiązki umowne Compensy 16
§ 20 Obowiązki umowne (powinności) Ubezpieczającego i Ubezpieczonego 16
§ 21 Obowiązki Ubezpieczającego i Ubezpieczonego po zajściu wypadku 17
WYPŁATA ODSZKODOWANIA
§ 22 Postępowanie wyjaśniające 18
§ 23 Wypłata odszkodowania 18
POSTANOWIENIA KOŃCOWE
§ 24 Regres ubezpieczeniowy 18
§ 25 Reklamacje i spory 19
§ 26 Wejście OWU w życie 19
§ 27 Postanowienia końcowe 19
ZAŁĄCZNIK NR 1 DO OWU ELEKTROWNI WIATROWYCH ZASADY PROWADZENIA PRZEGLĄDU W RAMACH SERWISU NA PODSTAWIE STANU TECHNICZNEGO
§ 1 Cel przeglądu w ramach serwisu na podstawie stanu technicznego 20
§ 2 Koncepcja i odstępy czasowe przeglądu w ramach serwisu na podstawie stanu technicznego 20
§ 3 Wymogi, jakie powinien spełniać ekspert 20
§ 4 Warunki wstępne przeglądu 20
§ 5 Wymagania dotyczące konserwacji 21
§ 6 Wymagania dotyczące nadzoru operacyjnego 21
§ 7 Wymagania dotyczące przeglądów okresowych 22
§ 8 Monitoring stanu układu przeniesienia napędu 22
§ 9 Monitoring stanu łopat wirnika 24
§ 10 Raport 26
KLAUZULE DODATKOWE
DO OGÓLNYCH WARUNKÓW UBEZPIECZENIA ELEKTROWNI WIATROWYCH
Klauzula nr 1 Wyłączenie szkód wewnętrznych 27 Klauzula nr 2 Ochrona uzupełniająca do umowy serwisowej 27
POSTANOWIENIA OGÓLNE
§1. Postanowienia wstępne
1. Ogólne warunki ubezpieczenia elektrowni wiatro- wych (zwane dalej OWU) mają zastosowanie do umów ubezpieczenia oznaczonych znakiem towa- rowym „Wiener”, zawieranych przez Compensa Towarzystwo Ubezpieczeń Spółkę Akcyjną Vienna Insurance Group (dalej: Compensa).
2. W granicach przez prawo dozwolonych, umowę ubezpieczenia można zawrzeć na uzgodnionych przez strony warunkach odmiennych od postano- wień OWU. Wszelkie takie postanowienia, a także zmiany zawartej umowy ubezpieczenia muszą być sporządzone w formie pisemnej pod rygorem nie- ważności.
3. W sprawach nieuregulowanych w OWU do umowy ubezpieczenia mają zastosowanie właściwe prze- pisy prawa polskiego, w szczególności Kodeksu cywilnego i ustawy o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej.
4. Postanowienia szczególne dotyczące ubezpieczenia elektrowni wiatrowej są zawarte w Dziale I OWU
„Ubezpieczenie elektrowni wiatrowej od uszkodzeń”.
5. Postanowienia szczególne dotyczące ubezpieczenia od utraty przychodu ze sprzedaży energii elektrycz- nej są zawarte w Dziale II OWU „Ubezpieczenie od finansowych skutków przerwy albo zakłócenia funkcjonowania ubezpieczonej elektrowni wiatro- wej w następstwie jej uszkodzenia”.
§2. Definicje
1. Użyte w OWU terminy mają następujące znaczenie:
1) akcja ratownicza – działania mające na celu ratowanie przedmiotu ubezpieczenia, w związku z wystąpieniem zdarzeń losowych objętych umową ubezpieczenia, w szczególności dzia- łania podjęte przez straż pożarną, policję i inne wyspecjalizowane i przygotowane do tego jed- nostki organizacyjne;
2) akt terroru – nielegalne działania i akcje orga- nizowane z pobudek ideologicznych, religijnych, politycznych lub społecznych, indywidualne lub grupowe, prowadzone przez osoby działa- jące samodzielnie lub na rzecz bądź z ramienia jakiejkolwiek organizacji lub rządu, skierowane przeciwko osobom, obiektom lub społeczeń- stwu, mające na celu wywarcie wpływu na rząd, wprowadzenie chaosu, zastraszenie ludności lub dezorganizację życia publicznego przy użyciu przemocy bądź groźby użycia przemocy;
3) elektrownia wiatrowa – turbina wiatrowa lub zespół turbin wiatrowych wraz z wyposażeniem niezbędnym do ich funkcjonowania i do wprowa- dzenia wyprodukowanej energii elektrycznej do sieci energetycznej, jak fundamenty, transforma- tory i stacje transformatorowe, będące zespołem urządzeń elektroenergetycznych (transforma- tor, urządzenia pomocnicze i budynki w których znajdują się te urządzenia) oraz okablowanie wewnętrzne pomiędzy poszczególnymi wyżej wymienionymi elementami elektrowni wiatrowej;
4) franszyza redukcyjna:
a) w Dziale I: ustalona w umowie ubezpieczenia, określona kwotowo lub procentowo, wartość pomniejszająca wysokość odszkodowania za szkodę w ubezpieczonym mieniu, z zachowa- niem § 7 ust. 5-6;
b) w Dziale II: wartość pomniejszająca wysokość odszkodowania, stanowiąca iloczyn średniej dziennej wartości utraconego przychodu w okresie odszkodowawczym i ustalonej w umowie ubezpieczenia liczby dni roboczych (franszyzy czasowej), z zachowaniem § 13 ust. 1-3 oraz 6;
5) koszty frachtu lotniczego – pozostające w bezpośrednim związku z zaistniałą szkodą, za którą Compensa ponosi odpowiedzialność, dodatkowe koszty z tytułu transportu lotniczego części zamiennych, które Ubezpieczony poniósł w wyniku szkody objętej ubezpieczeniem w celu przywrócenia ubezpieczonego mienia do stanu sprzed szkody;
6) koszty odkażania i utylizacji gleby – pozosta- jące w bezpośrednim związku z zaistniałą szkodą, za którą Compensa ponosi odpowiedzialność koszty, do których pokrycia Ubezpieczony jest zobowiązany na podstawie prawomocnej decy- zji administracyjnej albo decyzji, której nadano rygor natychmiastowej wykonalności, jeśli decy- zja ta:
a) zawiera nakaz przeprowadzenia analizy gleby z miejsca zdarzenia i w razie potrzeby jej odkażenia lub wymiany oraz
b) zawiera nakaz utylizacji usuniętej gleby albo jej przetransportowania do najbliższego miej- sca ostatecznej utylizacji oraz
c) zawiera nakaz przywrócenia miejsca zdarzenia do stanu sprzed wystąpienia zdarzenia obję- tego ubezpieczeniem, i ponadto decyzja:
d) odnosi się do skażenia gleby pozostającego w bezpośrednim związku ze szkodą,
e) została wydana w ciągu 9 miesięcy od wystą- pienia szkody, o której Compensa została powiadomiona w ciągu 3 miesięcy od dnia, w którym dowiedział się o niej Ubezpieczony. Compensa obejmuje ochroną ubezpiecze- niową koszty, które zostaną poniesione w ciągu okresu ubezpieczenia lub w ciągu 12 miesięcy po zakończeniu okresu ubezpie- czenia. Jeżeli szkoda zwiększa skażenie gleby istniejące wcześniej, to Compensa pokrywa wyłącznie koszty usunięcia zanieczyszczeń w części odpowiadającej zwiększeniu skażenia;
7) koszty przeniesienia i zabezpieczenia mie- nia – pozostające w bezpośrednim związku z zaistniałą szkodą, za którą Compensa ponosi odpowiedzialność, koszty przeniesienia lub zabezpieczenia ubezpieczonego mienia w celu jego odtworzenia lub wymiany. Obejmują one w szczególności koszty rozbiórki, zburzenia i ponownego wzniesienia lub odbudowy części budynków lub budowli, wykonania lub powięk- szenia otworów dostępowych;
8) koszty wybudowania i usunięcia tymczaso- wych dróg dojazdowych i obszarów dostępu
– pozostające w bez pośrednim związku z zaistniałą szkodą, za którą Compensa ponosi odpowiedzialność, koszty niezbędne do przy- gotowania tymczasowych dróg dojazdowych i obszarów dostępu ciężkiego sprzętu (jak np. żurawie samochodowe) w celu przywrócenia ubezpieczonego mienia do stanu sprzed szkody, pokrywane przez Compensę wyłącznie w przy- padku, gdy obszar, który Ubezpieczony musi przygotować do wykonania napraw nie jest dostatecznie utwardzony do przyjęcia takiego sprzętu ze względu na warunki pogodowe;
9) lokaut – środek represyjny pracodawcy w sto- sunku do pracowników, którzy sprzeciwiają się działaniom pracodawcy sprzecznym, w ich ocenie z interesami pracowniczymi, polega- jący w szczególności na stałym albo czasowym zamknięciu całości lub części zakładu pracy, zwalnianiu z pracy pracowników, odmowie wypłaty wynagrodzenia pracownikom lub pozbawieniu ich świadczeń socjalnych;
10) nadubezpieczenie – sytuacja, gdy:
a) w Dziale I OWU: ustalona w umowie suma ubezpieczenia przedmiotu dotkniętego szkodą jest w dniu szkody wyższa od faktycz- nej wartości tego przedmiotu w rozumieniu definicji określonych odpowiednio w pkt 19 – 20), na podstawie której Ubezpieczający usta- lił sumę ubezpieczenia, lub
b) w Dziale II OWU: ustalona w umowie suma ubezpieczenia w dniu szkody jest wyższa
I) od wartości przychodu zdefiniowanego w ust 2 pkt 6) jaki byłby uzyskany w maksy- malnym okresie odszkodowawczym – dla nowych turbin wiatrowych, pracujących krócej niż 1 rok;
II) od wartości przychodu, jaki byłby osią- gnięty gdyby nie było szkody w okresie równym maksymalnemu okresowi odszko- dowawczemu, liczonym wstecz od ostat- niego dnia okresu odszkodowawczego – dla turbin pracujących rok i dłużej;
11) niedoubezpieczenie – sytuacja, gdy:
a) w Dziale I OWU: ustalona w umowie suma ubezpieczenia przedmiotu dotkniętego szkodą jest w dniu szkody niższa od faktycz- nej wartości tego przedmiotu - w rozumieniu definicji określonych odpowiednio w pkt 19 – 20), na podstawie której Ubezpieczający usta- lił sumę ubezpieczenia, lub
b) w Dziale II OWU: ustalona w umowie suma ubezpieczenia w dniu szkody jest niższa
I. od wartości przychodu zdefiniowanego w ust. 2 pkt 6) jaki byłby uzyskany w mak- symalnym okresie odszkodowawczym – dla nowych turbin wiatrowych, pracujących krócej niż 1 rok;
II. od wartości przychodu, jaki byłby osią- gnięty gdyby nie było szkody w okresie
równym maksymalnemu okresowi odszko- dowawczemu, liczonym wstecz od ostat- niego dnia okresu odszkodowawczego – dla turbin pracujących rok i dłużej;
12) system ubezpieczenia na sumy stałe – system, w którym suma ubezpieczenia dla każdego przedmiotu ubezpieczenia odpowiada jego całkowitej wartości ustalonej zgodnie z jedną z definicji określonych w pkt 19 - 20);
13) system ubezpieczenia na pierwsze ryzyko – system, w którym suma ubezpieczenia ustalana jest według wysokości prawdopodobnej mak- symalnej szkody, która może powstać wskutek jednego zdarzenia losowego objętego umową ubezpieczenia;
14) szkoda wewnętrzna – szkoda, której źródło lub przyczyna znajduje się wewnątrz ubezpieczo- nych przedmiotów;
15) szkoda zewnętrzna – szkoda, której źródło lub przyczyna znajduje się na zewnątrz ubezpieczo- nych przedmiotów;
16) turbina wiatrowa – urządzenie służące do zamiany energii wiatru w energię elektryczną, składające się z wieży wraz z fundamentem oraz umieszczonego w gondoli przetwornika energii wiatrowej z przekładnią i wirnikiem z łopatami;
17) Ubezpieczający – osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą, osoba prawna lub jed- nostka organizacyjna nieposiadająca osobowo- ści prawnej, która zawarła umowę ubezpieczenia i jest zobowiązana do zapłacenia składki;
18) Ubezpieczony – osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą, osoba prawna lub jed- nostka organizacyjna nieposiadająca osobowo- ści prawnej, na której rachunek Ubezpieczający zawarł umowę ubezpieczenia; Ubezpieczony może być jednocześnie Ubezpieczającym;
19) wartość odtworzeniowa (nowa) – war- tość odpowiadająca cenie nabycia nowego przedmiotu ubezpieczenia lub kosztowi jego odtworzenia do stanu sprzed szkody, z uwzględnieniem takich samych lub najbar- dziej zbliżonych parametrów technicznych, typu, rodzaju i jakości, wraz kosztami opakowania, transportu i montażu, o ile koszty te uwzględnia się w cenie nabycia, bez uwzględnienia zniżek i rabatów;
20) wartość rzeczywista – wartość odpowiadająca wartości odtworzeniowej (nowej) przedmiotu ubezpieczenia pomniejszonej o stopień jego zużycia technicznego;
21) zasada proporcji – zasada stosowana przy ustalaniu wartości odszkodowania, zgodnie z którą w razie stwierdzenia na dzień szkody nie- doubezpieczenia, Compensa w celu wyliczenia odszkodowania obniża wartość szkody w takiej proporcji do faktycznej wartości szkody, w jakiej przyjęta w umowie suma ubezpieczenia przed- miotu ubezpieczenia dotkniętego szkodą pozo- staje do faktycznej jego wartości, na podstawie której Ubezpieczający ustalił sumę ubezpieczenia;
22) zdarzenie losowe – niezależne od woli Ubezpieczającego zdarzenie przyszłe i nie- pewne, o charakterze nagłym, powodujące szkodę w przedmiocie ubezpieczenia.
2. Użyte w Dziale II OWU terminy mają następujące znaczenie:
1) franszyza czasowa – ustalona w umowie ubezpieczenia liczba dni będąca podstawą do wyliczenia franszyzy redukcyjnej, przez które Compensa nie odpowiada za stratę; o ile strony nie ustaliły inaczej, franszyza czasowa wynosi 7 dni;
2) maksymalny okres odszkodowawczy – usta- lony przez Ubezpieczającego maksymalny okres, rozpoczynający się w dniu powstania szkody w elektrowni wiatrowej, w którym Compensa może ponosić odpowiedzialność za ujemne skutki, jakie szkoda ta wywierać będzie na wyniki finansowe działalności w elektrowni wiatrowej. Jeżeli nie uzgodniono inaczej, to maksymalny okres odszkodowawczy wynosi sześć miesięcy;
3) okres odszkodowawczy – okres udzielania ochrony ubezpieczeniowej w ramach ubezpie- czenia od finansowych skutków przerwy albo zakłócenia funkcjonowania ubezpieczonej elek- trowni wiatrowej w następstwie jej uszkodzenia, zniszczenia lub utraty (Dział II OWU), trwający do czasu przywrócenia ubezpieczonej elek- trowni wiatrowej do stanu sprzed szkody lub wymiany zniszczonych przedmiotów objętych ubezpieczeniem, nie dłużej jednak niż maksy- malny okres odszkodowawczy. Okres odszkodo- wawczy rozpoczyna się w momencie, w którym Ubezpieczony, zgodnie z zasadami dobrej prak- tyki inżynierskiej, mógł najwcześniej dostrzec uszkodzenie mienia, a najpóźniej z początkiem faktycznej przerwy albo zakłócenia funkcjo- nowania ubezpieczonej elektrowni wiatrowej. W razie kilku szkód w tym samym mieniu oraz istnienia związku przyczynowego między tymi szkodami, okres odszkodowawczy rozpoczyna się w dniu wystąpienia pierwszej szkody. Jeżeli okres odszkodowawczy jest wyrażony w mie- siącach, to 30 dni kalendarzowych uznaje się za jeden miesiąc;
4) strata – uszczerbek majątkowy polegający na nieosiągnięciu przychodu, powstały na sku- tek szkody w elektrowni wiatrowej w okresie odszkodowawczym koniecznym do odtworzenia mienia do stanu sprzed szkody, jednak nie dłużej niż maksymalny okres odszkodowawczy;
5) moc projektowana – teoretyczna roczna moc w kilowatogodzinach dla wszystkich turbin wchodzących w skład elektrowni wiatrowej okre- ślona przez producenta, z uwzględnieniem wyli- czeń według studium wykonalności dla danej lokalizacji elektrowni wiatrowej w okresie roku;
6) przychód – przychód uzyskiwany z wytwarzania i sprzedaży energii elektrycznej z odnawialnych źródeł wytwarzania, z uwzględnieniem przycho- dów uzyskiwanych z pomocy publicznej, o której mowa w ustawie o odnawialnych źródłach ener- gii. Wysokość przychodu stanowi iloczyn mocy
projektowanej i zsumowanych wartości średniej ceny sprzedaży energii elektrycznej oraz pomocy publicznej.
§3. Przedmiot i miejsce ubezpieczenia
1. Stosownie do wniosku Ubezpieczającego przed- miotem ubezpieczenia może być:
1) w zakresie ubezpieczenia elektrowni wiatrowej od uszkodzeń (Dział I OWU):
a) elektrownia wiatrowa (homologowane i certy- fikowane turbiny wiatrowe) wraz z następują- cymi elementami:
I) fundamenty turbin wiatrowych,
II) transformatory (jeżeli nie są one częścią turbiny wiatrowej) i stacje transformato- rowe,
III) wewnętrzne okablowanie podziemne pomiędzy elementami wchodzącymi w skład elektrowni wiatrowej, przy czym wszystkie wymienione wyżej elementy w celu objęcia ich ochroną ubezpiecze- niową powinny być wyszczególnione i podane dla nich odrębne sumy ubezpie- czenia, chyba że umówiono się inaczej;
b) dodatkowo, na wniosek Ubezpieczającego – następujące elementy i urządzenia niezbędne do działania elektrowni wiatrowej oraz peryfe- ryjne, które obejmują w szczególności:
I) zewnętrzne okablowanie podziemne lub nadziemne,
II) podstacje niebędące częścią elektrowni wiatrowej, rozdzielnie lub stacje przesyłowe,
III) wyposażenie pomocnicze i części zapa- sowe na potrzeby elektrowni wiatrowej, przy czym wszystkie wymienione wyżej elementy w celu objęcia ich ochroną ubez- pieczeniową powinny być wyszczególnione i podane dla nich odrębne sumy ubezpie- czenia, chyba że umówiono się inaczej;
2) w zakresie ubezpieczenia od finansowych skut- ków przerwy albo zakłócenia funkcjonowania ubezpieczonej elektrowni wiatrowej w następ- stwie jej uszkodzenia, zniszczenia lub utraty (Dział II OWU) przychód, który ubezpieczony osiągnąłby z tytułu sprzedaży energii elektrycz- nej, wytworzonej przez elektrownię wiatrową ubezpieczoną od uszkodzeń zgodnie z postano- wieniami Działu I OWU, gdyby funkcjonowanie elektrowni wiatrowej nie zostało przerwane albo zakłócone na skutek szkody materialnej za którą odpowiada Compensa na podstawie postano- wień Działu I.
2. Przedmiotem ubezpieczenia może być wyłącznie elektrownia wiatrowa:
1) kompletna i gotowa do pracy, to jest taka, która po pozytywnym zakończeniu testów próbnych i rozruchu oraz po odbiorze inwestorskim może zostać uruchomiona lub jest uruchomiona;
2) o ile nie umówiono się inaczej, serwisowana na podstawie pisemnej umowy serwisowej zgodnie
z zaleceniami producenta; zmiana albo rozwią- zanie umowy serwisowej będą traktowane jako zwiększenie ryzyka wymagające niezwłocznego powiadomienia Compensy;
3) znajdująca się poza strefą wybrzeża morskiego lub strefą przepływów wezbrań powodziowych, określonych w miejscowych planach zagospo- darowania przestrzennego oraz poza obszarem bezpośredniego zagrożenia powodzią, czyli terenami między wałem przeciwpowodziowym a linią brzegu.
3. Ubezpieczeniem nie jest objęte następujące mienie:
1) prototypy;
2) urządzenia biurowe i wyposażenie biura, tj. biu- rowe materiały eksploatacyjne i meble;
3) wszelkiego rodzaju narzędzia, chyba że ich zniszczenie stanowi część szkody w pozostałym ubezpieczonym mieniu;
4) wymienne nośniki danych, chyba że ich zniszcze- nie stanowi część szkody w pozostałym ubezpie- czonym mieniu;
5) materiały eksploatacyjne takie, jak: paliwa, che- mikalia, materiały filtrujące i elementy filtrów, czynniki chłodzące i czyszczące, płyny smarujące i oleje, chyba że ich zniszczenie stanowi część szkody w pozostałym ubezpieczonym mieniu;
6) elementy i materiały, które ze względu na prze- znaczenie i warunki pracy szybko zużywają się lub podlegają okresowej wymianie - takie, jak: wkłady filtrów, wykładziny gumowe i tekstylne i kataliza- tory, chyba że ich zniszczenie stanowi część szkody w pozostałym ubezpieczonym mieniu.
4. Umowa ubezpieczenia zawierana na podstawie OWU obejmuje zdarzenia zaistniałe w okresie ubezpieczenia i w miejscu ubezpieczenia na teryto- rium Rzeczypospolitej Polskiej, wskazanym w umo- wie ubezpieczenia.
5. Jeżeli w wyniku szkody część ubezpieczonego mienia musi być tymczasowo przeniesiona w inne miejsce w celu naprawy, remontu lub przeglądu, to jako miejsce ubezpieczenia traktuje się również:
1) trasę transportu (z wyjątkiem transportu mor- skiego) między miejscem ubezpieczenia wska- zanym w umowie ubezpieczenia a miejscem naprawy, remontu lub przeglądu, o ile znajduje się na terytorium Unii Europejskiej, oraz
2) miejsce naprawy, remontu lub przeglądu, o ile znajduje się na terytorium Unii Europejskiej.
DZIAŁ I – UBEZPIECZENIE ELEKTROWNI WIATROWEJ OD USZKODZEŃ
ZAKRES, SUMA I SYSTEMY UBEZPIECZENIA
§4. Zakres ubezpieczenia
1. Ochrona ubezpieczeniowa obejmuje zaistniałe w okresie ubezpieczenia i spowodowane zdarze- niem losowym szkody polegające na fizycznym uszkodzeniu, zniszczeniu lub utracie ubezpieczo- nych przedmiotów, powodujące konieczność resty- tucji poprzez odbudowę, naprawę lub wymianę
albo ponowny zakup tych przedmiotów.
2. Ochrona ubezpieczeniowa obejmuje szkody wewnętrzne i zewnętrzne, w szczególności powstałe z następujących przyczyn:
1) błąd eksploatacyjny, brak umiejętności, niedbal- stwo lub działanie umyślne osób trzecich, w tym kradzież, rozbój oraz dewastacja;
2) błąd projektowy, wada materiałowa lub wadliwe
wykonanie;
3) zwarcie, przetężenie lub przepięcie;
4) wadliwe działanie lub niezadziałanie: aparatury pomiarowej lub regulacyjnej lub urządzeń bez- pieczeństwa;
5) brak wody, oleju lub czynnika smarującego;
6) rozerwanie wskutek działania siły odśrodkowej;
7) nagłe działanie czynników atmosferycznych, jak np. mróz, burza, huragan;
8) zalanie wskutek działania opadów atmosferycz- nych, podniesienia się poziomu wód płynących lub stojących, wystąpienia wód gruntowych na powierzchnię, powódź i jej wpływ na stan wód gruntowych;
9) trzęsienie ziemi;
10) pożar, wybuch, uderzenie pioruna, upadek statku powietrznego albo jego elementów lub ładunku;
11) szkody powstałe z innych, wyraźnie nie wyłączo- nych przyczyn.
3. Ochrona ubezpieczeniowa obejmuje również zniszczenie lub uszkodzenie wymiennych elemen- tów elektronicznych elektrowni wiatrowej, o ile zniszczenie lub uszkodzenie jest wynikiem oddzia- ływania czynnika zewnętrznego, za którego skutki Compensa ponosi odpowiedzialność, lub gdy czynnik zewnętrzny spowodował zniszczenie lub uszkodzenie ubezpieczonego mienia jako całości, łącznie z wymiennymi elementami elektronicz- nymi. Ochrona ubezpieczeniowa obejmuje również uszkodzenia pozostałych elementów wymiennych elektrowni wiatrowej, będące konsekwencją szkód opisanych w zdaniu poprzedzającym. W rozumie- niu OWU, wymienny element elektroniczny to ten, którego naprawa polega na wymianie w całości.
4. Ochrona ubezpieczeniowa obejmuje w granicach sumy ubezpieczenia mienia uzasadnione i udoku- mentowane koszty:
1) wynikłe z zastosowania dostępnych Ubez- pieczającemu lub Ubezpieczonemu, jeżeli umowa ubezpieczenia jest zawarta na rachunek innej osoby, środków w celu zmniejszenia szkody w przedmiocie ubezpieczenia (akcji ratowniczej);
2) zabezpieczenia bezpośrednio zagrożonego przedmiotu ubezpieczenia przed szkodą – jeżeli środki na które poniesiono te koszty były wła- ściwe, chociażby okazały się nieskuteczne;
3) usunięcia szkód będących wynikiem skażenia lub zanieczyszczenia ubezpieczonego mienia, powstałych w następstwie wystąpienia co naj- mniej jednego zdarzenia losowego objętego umową ubezpieczenia.
5. Jeżeli koszty określone w ust. 4 dotyczą łącznie przedmiotów ubezpieczonych i nieubezpieczo- nych, to Compensa pokrywa je w takiej proporcji do ogólnych kosztów poniesionych przez Ubez- pieczającego, w jakiej wartość ubezpieczonego mienia pozostaje do łącznej wartości przedmiotów ubezpieczonych i nieubezpieczonych.
6. Ochrona ubezpieczeniowa obejmuje w granicach sumy ubezpieczenia mienia uzasadnione i udoku- mentowane koszty odzyskania danych i progra- mów oraz systemu operacyjnego, niezbędnych do utrzymania funkcji roboczych ubezpieczonej elektrowni wiatrowej pod warunkiem, że utrata, uszkodzenie lub niedostępność takich danych, pro- gramów lub systemu operacyjnego były spowodo- wane utratą lub uszkodzeniem nośników danych będących elementami składowymi urządzeń pod- legających ochronie ubezpieczeniowej.
7. Niezależnie od sumy ubezpieczenia ochrona ubezpieczeniowa obejmuje uzasadnione i udoku- mentowane koszty, zgodnie z limitami o których mowa w § 5:
1) uprzątnięcia pozostałości po szkodzie, włączając koszty rozbiórki i demontażu niezdatnych do użytku elementów, ich wywóz, składowanie lub utylizację, oraz niezbędne w procesie naprawy przedmiotów dotkniętych szkodą koszty demontażu i ponownego montażu nieuszko- dzonych części ubezpieczonych przedmiotów;
2) frachtu lotniczego części zamiennych zgodnie z definicją wg §2 ust. 1 pkt 5) OWU;
3) odkażania i utylizacji gleby zgodnie z definicją wg §2 ust. 1 pkt 6) OWU;
4) przeniesienia i zabezpieczenia mienia po szko- dzie zgodnie z definicją wg §2 ust. 1 pkt 7) OWU;
5) wybudowania i usunięcia tymczasowych dróg dojazdowych i obszarów dostępu zgodnie z definicją wg §2 ust. 1 pkt 8) OWU.
§5. Suma ubezpieczenia, limity odpowiedzial- ności i system ubezpieczenia
1. Sumę ubezpieczenia ustala Ubezpieczający. Podstawą ustalenia sumy ubezpieczenia dla przed- miotów ubezpieczenia jest wartość odtworzeniowa (nowa).
2. Sumy ubezpieczenia i limity odpowiedzialności ustala się w następujących systemach ubezpieczenia:
1) na sumy stałe - suma ubezpieczenia określana jest dla elektrowni wiatrowej;
2) na pierwsze ryzyko – limity odpowiedzialności na jedno i wszystkie zdarzenia określane są dla niżej wymienionych rodzajów kosztów i o ile nie uzgodniono inaczej, wynoszą odpowiednio:
a) dla kosztów uprzątnięcia pozostałości po szkodzie, o których mowa w §4 ust. 7 pkt 1) OWU: 50 000 zł;
b) dla kosztów frachtu lotniczego, o których mowa w §4 ust. 7 pkt 2) OWU: 50 000 zł;
c) dla kosztów odkażania i utylizacji gleby, o któ- rych mowa w §4 ust. 7 pkt 3) OWU: 50 000 zł;
d) dla kosztów przeniesienia i zabezpieczenia mienia, o których mowa w §4 ust. 7 pkt 4) OWU: 50 000 zł;
e) dla kosztów wybudowania i usunięcia tym- czasowych dróg dojazdowych i obszarów dostępu, o których mowa w §4 ust. 7 pkt 5) OWU: 50 000 zł.
3. Z zastrzeżeniem § 4 ust. 7 OWU, suma ubezpie- czenia ustalona w umowie stanowi górną granicę odpowiedzialności Compensy.
4. Ubezpieczający będący podatnikiem podatku VAT, któremu przysługuje prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabywaniu rzeczy bądź usługi koniecznej do naprawienia szkody, ustala sumę ubezpieczenia bez uwzględnienia tego podatku, chyba że umó- wiono się inaczej.
USTALENIE WYSOKOŚCI SZKODY I ODSZKODOWANIA
§6. Ustalenie wysokości szkody
1. Szkodę uważa się za częściową, jeżeli koszt odtwo- rzenia zniszczonego lub uszkodzonego mienia do stanu sprzed szkody pomniejszony o wartość pozostałości po szkodzie jest nie wyższy, niż war- tość rzeczywista tego mienia bezpośrednio przed wystąpieniem szkody.
2. W razie szkody częściowej, kiedy uszkodzony przedmiot nadaje się do naprawy, na jej wyso- kość składają się niezbędne koszty odtworzenia, rozumiane jako poniesione nakłady konieczne do przywrócenia uszkodzonemu przedmiotowi stanu sprzed szkody, wraz z innymi niezbędnymi i uza- sadnionymi kosztami dodatkowymi (np. opłaty celne, koszty związane z ewentualnym dopuszcze- niem urządzeń do ruchu), pomniejszone o wartość pozostałości po szkodzie (jeżeli ma zastosowanie).
3. Mienie ubezpieczone jako pojedynczy przedmiot nie będzie uważane za pojedynczy przedmiot, jeżeli jego elementy składowe mogą być zakupione i użytkowane osobno, chyba że nie ma możliwo- ści zakupu pojedynczego przedmiotu ponieważ zamiennik dostępny jest wyłącznie w komplecie.
4. Koszty odtworzenia obejmują w szczególności:
1) wartość części zamiennych i materiałów napraw- czych, jednak w przypadku przedmiotów wyłą- czonych wg §3 ust. 3 pkt 5 - 6) OWU, wartość ta wchodzi w zakres odszkodowania tylko wtedy, gdy konieczne okaże się zniszczenie albo uszkodzenie takich części zamiennych i mate- riałów naprawczych w celu odtworzenia mienia. Ponadto wartość przedmiotów wyłączonych wg
§3 ust. 3 pkt 5 - 6) OWU podlega pomniejszeniu o stopień zużycia;
2) wynagrodzenia i dodatki związane z wynagro- dzeniami personelu naprawczego, w tym ele- menty wynagrodzenia powyżej uzgodnionych widełek płacowych i premie, jak również wszelkie dodatkowe koszty pracy w godzinach nadliczbo- wych, pracę w nocy oraz w niedziele i święta;
3) wartość demontażu i ponownego montażu urządzeń i związanego z nimi oprzyrządowania;
4) koszty transportu z wyjątkiem transportu mor- skiego, w tym wszelkie koszty dodatkowe z tytułu frachtu ekspresowego z zachowaniem
§5 ust. 2 pkt 2b);
5) dodatkowe koszty związane z postępem tech- nologicznym w sytuacjach, gdy przywrócenie zniszczonego mienia z zachowaniem takiego samego rodzaju i jakości jak sprzed zdarzenia objętego ochroną jest niemożliwe. W takiej sytu- acji uwzględnia się kwotę, którą Ubezpieczony wydał na części zamienne możliwie zbliżonego rodzaju i jakości do uszkodzonych. Limit na koszty, o których mowa w niniejszym punkcie wynosi 15% wartości szkody na każde zdarzenie. W razie niedoubezpieczenia koszty związane z postępem technologicznym będą zwrócone zgodnie z zasadą proporcji w odniesieniu do przedmiotów, które były niedoubezpieczone.
5. Jeżeli uszkodzone części zostały wymienione cho- ciaż możliwa była naprawa bez naruszenia bezpie- czeństwa eksploatacji, to Compensa zwraca tylko nakłady niezbędne do naprawy pod warunkiem, że nie będą one przekraczać kosztów zastąpienia.
6. Jeżeli zespół konstrukcyjny, np. silnik, przekład- nia lub inny element został wymieniony mimo wysokiego prawdopodobieństwa, że zawierał zarówno części uszkodzone jak i sprawne, to wysokość szkody zostanie odpowiednio zmniej- szona. Powyższe nie ma zastosowania, jeżeli koszty naprawy uszkodzonych części przekroczyłyby koszty wymiany.
7. Odszkodowanie za zniszczenie lub uszkodzenie łopat wirnika, przekładni i generatorów oraz łożysk głównych wirnika wypłacane jest:
1) w wartości rzeczywistej dla szkód wewnętrznych,
2) w wartości przyjętej w momencie zawierania umowy ubezpieczenia dla szkód zewnętrznych. Jeżeli do ustalenia sumy ubezpieczenia przyjęto wartość odtworzeniową, to zasada ta ma zasto- sowanie tylko dla turbin w wieku do 10 lat od daty produkcji. Dla starszych turbin przyjmuje się wartość rzeczywistą.
8. Za koszty odtworzenia nie uważa się:
1) wartości remontów i innych podjętych środków, które powstałyby niezależnie od zdarzenia obję- tego ubezpieczeniem;
2) dodatkowych nakładów z tytułu zmian lub ulep- szeń, których zakres przekracza odtworzenie ubezpieczonego mienia do stanu sprzed szkody z zachowaniem ust. 4 pkt 5);
3) kosztów związanych wyłącznie z organiza- cją procesu odtwarzania poniesionych przez Ubezpieczonego z wyjątkiem sytuacji, gdy takie koszty powstaną w związku z odtwarzaniem mienia przez podmiot zewnętrzny;
4) dodatkowych kosztów poniesionych na tymcza- sowe lub prowizoryczne odtworzenie mienia, które nie zaliczają się do kosztów ograniczenia
szkody w ramach ubezpieczenia od finanso- wych skutków przerwy albo zakłócenia funk- cjonowania ubezpieczonej elektrowni wiatrowej w następstwie jej uszkodzenia, zniszczenia lub utraty (Dział II OWU);
5) kosztów prac, które – nawet jeśli są niezbędne dla odtworzenia – nie są prowadzone bezpo- średnio na uszkodzonym mieniu, jeżeli koszty te nie zostały poniesione dla ograniczenia szkody w ramach ubezpieczenia od finansowych skut- ków przerwy albo zakłócenia funkcjonowania ubezpieczonej elektrowni wiatrowej w następ- stwie jej uszkodzenia, zniszczenia lub utraty (Dział II OWU);
6) dodatkowych nakładów poniesionych na wytworzenie mienia objętego ubezpieczeniem, gdy mienie lub jego części nie są już dostępne na rynku. Dodatkowe nakłady to np. koszty produkcji form, narzędzi i innych urządzeń oraz ewentualne dodatkowe wynagrodzenie per- sonelu niezbędne do odtworzenia (wymiany) uszkodzonego mienia objętego ubezpieczeniem lub jego części;
7) dodatkowych kosztów poniesionych w wyniku ograniczeń w odtworzeniu, wynikających z decy- zji odpowiednich władz.
9. Szkodę uważa się za całkowitą, jeżeli koszt odtwo- rzenia zniszczonego lub uszkodzonego mienia do stanu sprzed szkody, pomniejszony o wartość pozostałości po szkodzie, jest wyższy niż war- tość rzeczywista tego mienia bezpośrednio przed wystąpieniem szkody.
10. Wartość szkody całkowitej wylicza się:
1) w wartości rzeczywistej dla szkód wewnętrznych;
2) w wartości przyjętej w momencie zawierania umowy ubezpieczenia dla szkód zewnętrznych. Zasada ta ma zastosowanie tylko dla turbin w wieku do 10 lat od daty produkcji. Dla starszych turbin przyjmuje się zawsze wartość rzeczywistą.
11. W razie:
1) rezygnacji z odtwarzania mienia (w razie szkody częściowej) lub wymiany (w razie szkody całko- witej) lub
2) niedostępności części zamiennych w bieżącej sprzedaży, lub
3) braku możliwości naprawy, remontu lub ponow- nego zakupu zniszczonego, uszkodzonego lub utraconego przedmiotu z powodu niedostępno- ści na rynku przedmiotu o identycznych lub naj- bardziej zbliżonych parametrach technicznych, wysokość szkody ustala się według wartości rze- czywistej na dzień wystąpienia szkody.
12. Wysokość szkody określa się na podstawie cen z dnia ustalenia odszkodowania.
13. Jeżeli Ubezpieczony podlega obowiązkowi podat- kowemu w zakresie podatku VAT, to wysokość szkody ustala się według wartości netto (bez podatku VAT) chyba, że nie ma możliwości odlicze- nia podatku VAT.
14. Przy ustalaniu rozmiaru szkody nie uwzględnia się:
1) jakichkolwiek kosztów związanych z konieczno- ścią realizacji przepisów dotyczących konstruk- cji maszyn i urządzeń, prac naprawczych lub remontowych, które Ubezpieczający jest zobo- wiązany ponieść dodatkowo w związku z wej- ściem w życie tych przepisów w okresie ważności umowy ubezpieczenia;
2) kosztów innowacji i ulepszeń z zachowaniem postanowień ust. 4 pkt 5).
15. Compensa zastrzega sobie prawo weryfikacji przedłożonych dokumentów, w tym rachunków, kosztorysów i innych dokumentów związanych z ustaleniem okoliczności, rozmiaru i wysokości szkody.
§7. Ustalenie wysokości odszkodowania
1. Wysokość odszkodowania nie może być wyższa od poniesionej szkody. Wysokość odszkodowania ustala się w granicach sumy ubezpieczenia, w kwo- cie odpowiadającej wysokości szkody wyliczonej zgodnie z postanowieniami § 6 OWU, z uwzględ- nieniem następujących zasad:
1) od ustalonej wysokości szkody odejmuje się wartość pozostałości, które ze względu na rodzaj lub rozmiar uszkodzeń nadają się jeszcze do dalszego użytku lub odsprzedaży lub innego zagospodarowania (wartość pozostałości po szkodzie);
2) do ustalonej wysokości szkody, w granicach sumy ubezpieczenia, dolicza się poniesione przez Ubezpieczonego uzasadnione i udoku- mentowane koszty:
a) wynikłe z zastosowania dostępnych Ubezpieczającemu lub Ubezpieczonemu, jeżeli umowa ubezpieczenia jest zawarta na rachunek innej osoby, środków w celu zmniej- szenia szkody w przedmiocie ubezpieczenia (akcji ratowniczej);
b) zabezpieczenia bezpośrednio zagrożonego przedmiotu ubezpieczenia przed szkodą;
c) usunięcia szkód będących wynikiem skażenia lub zanieczyszczenia ubezpieczonego mienia, powstałych w następstwie wystąpienia co naj- mniej jednego zdarzenia losowego objętego umową ubezpieczenia;
3) do ustalonej wysokości szkody, w granicach sumy ubezpieczenia, dolicza się poniesione przez Ubezpieczonego uzasadnione i udoku- mentowane koszty odzyskania danych i progra- mów oraz systemu operacyjnego, niezbędnych do utrzymania funkcji roboczych ubezpieczonej elektrowni wiatrowej;
4) do ustalonej wysokości szkody, ponad sumę ubezpieczenia, dolicza się poniesione przez Ubezpieczonego uzasadnione i udokumento- wane koszty:
a) uprzątnięcia pozostałości po szkodzie, włą- czając koszty rozbiórki i demontażu nie- zdatnych do użytku elementów, ich wywóz,
składowanie lub utylizację, oraz niezbędne w procesie naprawy przedmiotów dotknię- tych szkodą koszty demontażu i ponownego montażu nieuszkodzonych części ubezpie- czonych przedmiotów;
b) koszty frachtu lotniczego części zamiennych zgodnie z definicją wg §2 ust. 1 pkt 5) OWU;
c) koszty odkażania i utylizacji gleby zgodnie z definicją wg §2 ust. 1 pkt 6) OWU;
d) koszty przeniesienia i zabezpieczenia mienia po szkodzie zgodnie z definicją wg §2 ust. 1 pkt 7) OWU;
e) koszty wybudowania i usunięcia tymczaso- wych dróg dojazdowych i obszarów dostępu zgodnie z definicją wg §2 ust. 1 pkt 8) OWU.
2. W razie niedoubezpieczenia stosuje się zasadę pro- porcji zgodnie z następującymi postanowieniami:
1) weryfikacji podlegają poszczególne pozycje wykazu urządzeń zgłoszonych do ubezpieczenia;
2) zasady proporcji nie stosuje się w przypadku, gdy niedoubezpieczenie nie przekracza 20% sumy ubezpieczenia lub gdy wysokość szkody jest nie wyższa, niż 20% sumy ubezpieczenia przedmiotu dotkniętego szkodą;
3. W razie nadubezpieczenia, Compensa odpowiada tylko do wysokości faktycznej szkody, w granicach sum ubezpieczenia ustalonych dla poszczególnych przedmiotów.
4. Od ostatecznej wartości wyliczonego odszkodowa- nia ustalonej zgodnie z postanowieniami ust. 1 – 3, o ile nie ustalono innej franszyzy, odejmuje się fran- szyzę redukcyjną w kwocie:
1) 10 000 zł w każdym przypadku z wyjątkiem opi- sanego w pkt 2),
2) 25% wartości szkody, ale nie mniej niż 20 000 zł na każdą szkodę spowodowaną przez uderze- nie pioruna w turbinę z łopatami wirnika bez zabezpieczeń odgromowych lub z niesprawnymi zabezpieczeniami odgromowymi.
5. Jeżeli w wyniku jednego zdarzenia wystąpi więcej niż jedna szkoda, to franszyzę redukcyjną stosuje się do każdej szkody.
6. Jeżeli więcej niż jedna szkoda dotyczy tego samego mienia i istnieje związek przyczynowy między tymi szkodami, to franszyza redukcyjna ma zastosowa- nie jednorazowo.
WYŁĄCZENIA ODPOWIEDZIALNOŚCI
§8. Szkody wyłączone z zakresu ubezpieczenia elektrowni wiatrowej od uszkodzeń
Compensa nie odpowiada za szkody:
1) powstałe w związku z aktem terroru;
2) powstałe w związku ze strajkiem, lokautem, zamieszkami lub niepokojami społecznymi;
3) wyrządzone umyślnie przez Ubezpieczonego lub osobę, z którą Ubezpieczony pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym;
4) powstałe w związku z działaniami wojennymi, stanem wyjątkowym, stanem wojennym, dzia- łaniem energii jądrowej lub skażeniem radioak- tywnym;
5) powstałe w związku z konfiskatą lub zajęciem mienia przez jakąkolwiek władzę oraz decyzją administracyjną uniemożliwiającą eksploatację elektrowni wiatrowej w lokalizacji wskazanej w umowie ubezpieczenia;
6) spowodowane wadami lub usterkami istnieją- cymi przed zawarciem umowy ubezpieczenia lub w chwili jej zawierania, o których Ubezpieczający, Ubezpieczony (jeżeli umowa ubezpieczenia jest zawarta na rachunek innej osoby) lub osoby, za które Ubezpieczający lub Ubezpieczony ponosi odpowiedzialność, wiedziały lub przy zachowa- niu należytej staranności mogły się dowiedzieć;
7) będące efektem naturalnego zużycia lub starze- nia się przedmiotów ubezpieczenia w związku z ich normalnym użytkowaniem, a także spowo- dowane przez korozję, kawitację, oksydację lub powolne i systematyczne oddziaływanie warun- ków atmosferycznych;
8) Wyłączenie pkt 7) nie ma zastosowania:
a) do pozostałych elementów urządzeń nie- wymagających naprawy przed wystąpie- niem ubezpieczonego zdarzenia losowego, pośrednio uszkodzonych w wyniku takich szkód;
b) do szkód spowodowanych przez błąd obsługowy, nieumiejętną obsługę, umyślne działanie osoby trzeciej, błąd projektowy lub konstrukcyjny, wady materiałowe lub wykonawcze, błędy aparatury pomiarowej i regulacyjnej lub urządzeń bezpieczeństwa, jak również przez brak wody, oleju lub czyn- ników smarujących. Ewentualne wystąpienie błędu projektowego stwierdza się zgodnie ze stanem wiedzy obowiązującej w czasie, gdy projekt został wykonany. Błędy eksploata- cyjne, wady materiałowe i wadliwe wykonanie stwierdza się według stanu wiedzy obowią- zującej w czasie produkcji ubezpieczonych urządzeń;
9) powstałe wskutek korzystania z przedmiotu, w odniesieniu do którego Ubezpieczony lub jego przedstawiciele wiedzieli lub przy zachowa- niu należytej staranności mogli się dowiedzieć, że wymaga naprawy. Ochrona ubezpieczeniowa zostaje jednak zachowana, gdy szkoda nie była spowodowana przez wymagające naprawy mie- nie lub jeżeli w momencie wystąpienia szkody mienie było przynajmniej tymczasowo napra- wione za zgodą Compensy;
10) za które na podstawie obowiązujących prze- pisów prawa odpowiedzialne są osoby trzecie: dostawcy (producenci lub sprzedawcy), wyko- nawcy, serwisanci, spedytorzy lub przewoźnicy. Jeżeli jednak osoba trzecia odmawia zaspokoje- nia roszczenia, to Compensa wypłaca odszkodo- wanie.
DZIAŁ II – UBEZPIECZENIE OD FINANSOWYCH SKUTKÓW PRZERWY ALBO ZAKŁÓCENIA FUNKCJONOWANIA UBEZPIECZONEJ ELEKTROWNI WIATROWEJ W NASTĘPSTWIE JEJ USZKODZENIA
ZAKRES, SUMA UBEZPIECZENIA
I MAKSYMALNY OKRES ODSZKODOWAWCZY
§9. Zakres ubezpieczenia
1. Ochroną ubezpieczeniową jest objęte nieosiągnię- cie przychodu, powstałe wskutek przerwy albo zakłócenia produkcji w okresie odszkodowawczym, jednak nie dłużej niż przez ustalony w umowie ubezpieczenia maksymalny okres odszkodowaw- czy, z powodu uszkodzenia, zniszczenia lub utraty- elektrowni wiatrowej.
2. Na wniosek Ubezpieczającego i za zapłatą dodat- kowej składki, Compensa może rozszerzyć swoją odpowiedzialność o nieosiągnięcie przychodu powstałe wskutek przerwy albo zakłócenia pro- dukcji będące wynikiem uszkodzeń, zniszczenia lub utraty elektrowni wiatrowej za które ponosi odpowiedzialność dostawca (producent lub sprze- dawca), wykonawca, podmiot serwisujący, spedytor lub przewoźnik.
3. Compensa nie odpowiada za nieosiągnięcie szaco- wanego przychodu związane z przeglądem, kon- serwacją, pracami remontowymi niezwiązanymi ze szkodą objętą ochroną zgodnie z postanowieniami Działu I OWU, ze zmianami lub ulepszeniami zapla- nowanymi przed lub po wystąpieniu szkody ani też za nieosiągnięcie szacowanego przychodu, które wystąpiło bez uszkodzenia mienia.
4. W razie:
1) podjęcia przez Ubezpieczonego decyzji o nie- odtwarzaniu utraconych przedmiotów objętych ubezpieczeniem i zaniechaniu podjęcia przerwa- nej albo zakłóconej działalności;
2) uprawomocnienia się decyzji organów wła- dzy lub jakichkolwiek instytucji władnych wydać taką decyzję, która uniemożliwiałaby wznowienie działalności prowadzonej przez Ubezpieczonego,
Compensa jest wolna od odpowiedzialności za straty obejmowane ochroną w ramach Działu II OWU, począwszy od dnia zajścia wspomnianych wyżej zdarzeń.
5. Ochrona ubezpieczeniowa w ramach ubezpiecze- nia od finansowych skutków przerwy albo zakłó- cenia funkcjonowania ubezpieczonej elektrowni wiatrowej w następstwie jej uszkodzenia, znisz- czenia lub utraty (Dział II OWU) jest udzielana pod warunkiem świadczenia ochrony ubezpieczenio- wej w ramach ubezpieczenia elektrowni wiatrowej od uszkodzeń na podstawie postanowień Działu I OWU.
§10. Suma ubezpieczenia
1. Suma ubezpieczenia ustalana jest przez Ubezpieczającego w systemie ubezpieczenia na
sumy stałe jako równowartość przychodu, który Ubezpieczony osiągnąłby w maksymalnym okresie odszkodowawczym, gdyby szkoda nie zaistniała.
2. Suma ubezpieczenia wskazana w umowie ubezpie- czenia stanowi górną granicę odpowiedzialności Compensy.
§11. Maksymalny okres odszkodowawczy i czas
trwania ochrony ubezpieczeniowej
Maksymalny okres odszkodowawczy jest ustalany przez Ubezpieczającego i wskazany w umowie ubezpieczenia.
USTALENIE WYSOKOŚCI STRATY I ODSZKODOWANIA
§12. Ustalenie wysokości straty
1. Wysokość straty oblicza się od momentu, w którym Ubezpieczony, zgodnie z zasadami dobrej praktyki inżynierskiej, mógł najwcześniej stwierdzić uszko- dzenie mienia zaistniałe w okresie ubezpieczenia, a najpóźniej od zaistnienia faktycznej przerwy albo zakłócenia funkcjonowania ubezpieczonej elek- trowni wiatrowej.
2. Dla ustalenia, czy i w jakiej wielkości strata w wyniku przerwy w działalności nastąpiła, należy wziąć pod uwagę wszystkie okoliczności, które wpłynęłyby niekorzystnie lub pozytywnie na eksploatację ubez- pieczonego mienia w okresie przerwy, gdyby strata w wyniku przerwy w działalności nie wystąpiła
- w tym refundację ze strony trzeciej - wykonawcy umowy serwisowej, w zakresie udzielonej przez niego gwarancji dostępności.
3. Z zastrzeżeniem postanowień ust. 4, stratę dla pojedynczej turbiny stanowi iloczyn:
1) dziennego przychodu, obliczonego zgodnie z postanowieniami § 2 ust. 2 pkt 6) uzyskanego z turbiny wiatrowej o porównywalnych parame- trach, zlokalizowanej w obrębie miejsca ubezpie- czenia lub w najbliższym sąsiedztwie oraz
2) liczby dni przestoju uszkodzonej turbiny.
4. Jeżeli porównywalne wartości nie są dostępne i o ile nie postanowiono inaczej, to wysokość straty dla pojedynczej turbiny oblicza się według wzoru:
S = [SU / (LT x LO)] x LP
gdzie:
S – strata,
SU – suma ubezpieczenia, LT – liczba turbin,
LO – liczba dni maksymalnego okresu odszkodo- wawczego,
LP – liczba dni faktycznego przestoju.
Wysokość straty w takim przypadku wylicza się nieza- leżnie od rzeczywistych warunków wiatrowych.
§13. Ustalenie wysokości odszkodowania
1. Od wartości straty ustalonej zgodnie z postano- wieniami §12 odejmuje się franszyzę redukcyjną, tj. pomniejsza się wartość straty o kwotę obliczoną przez pomnożenie średniej dziennej wartości utraty przychodu w okresie odszkodowawczym przez
ustaloną liczbę dni franszyzy czasowej.
2. Całkowitą kwotę potrącenia wynikającą z franszyzy czasowej oblicza się według wzoru:
Kp = (S x F) / P gdzie:
Kp – całkowita kwota potrącenia wynikająca z fran- szyzy czasowej;
S – wysokość straty
F – liczba dni franszyzy czasowej
P – łączny okres przerwy albo zakłócenia funkcjo- nowania ubezpieczonej elektrowni wiatrowej, przy czym niniejsza kalkulacja uwzględnia tylko takie okresy, w jakich elektrownia wiatrowa działałaby, gdyby zdarzenie nie zaistniało.
3. Odmiennie od postanowień ust. 1, w przypadku uszkodzeń turbin wiatrowych z łopatami wirnika z niesprawną instalacją odgromową lub bez insta- lacji odgromowej spowodowanych uderzeniem pioruna, wartość wyliczonej straty ustaloną zgod- nie z postanowieniami §12 pomniejsza się o kwotę obliczoną przez pomnożenie średniej dziennej war- tości utraty przychodu w okresie odszkodowaw- czym przez 14 dni, chyba że ustalono inną liczbę dni oraz dodatkowo o 25% kwoty wyliczonej jako utrata przychodu.
4. Całkowity okres przerwy wygasa najpóźniej z chwilą zakończenia okresu odszkodowawczego.
5. W razie niedoubezpieczenia stosuje się zasadę pro- porcji, uwzględniając maksymalny okres odszkodo- wawczy dla którego wyliczono sumę ubezpieczenia.
6. Zasadę proporcji stosuje się do wartości szkody po wszelkich refundacjach z tytułu umowy serwisowej.
7. W razie wystąpienia kilku strat oraz istnienia związku przyczynowego między nimi, franszyzę stosuje się tylko raz.
WYŁĄCZENIA ODPOWIEDZIALNOŚCI
§14. Straty wyłączone z zakresu odpowiedzial- ności Compensy
1. Compensa nie ponosi odpowiedzialności za:
1) stratę spowodowaną przerwą albo zakłóceniem funkcjonowania ubezpieczonej elektrowni wia- trowej, jeżeli przerwa albo zakłócenie funkcjono- wania jest wynikiem szkody, za którą Compensa nie odpowiada zgodnie z postanowieniami Działu I OWU. Niniejsze wyłączenie nie doty- czy sytuacji, w których Compensa nie wypłaca odszkodowania za szkodę w urządzeniach w wyniku zastosowania franszyzy redukcyjnej określonej dla Działu I OWU;
2) z zachowaniem §9 ust. 2 - stratę spowodo- waną przerwą albo zakłóceniem funkcjonowa- nia ubezpieczonej elektrowni wiatrowej, jeżeli przerwa albo zakłócenie funkcjonowania jest wynikiem szkody, za którą Compensa przyjąła odpowiedzialność na mocy klauzul rozszerzają- cych ochronę w ramach Działu I ponad standard OWU, chyba że Compensa potwierdziła rozsze- rzenie ochrony również w ramach Działu II;
3) straty zaistniałe wyłącznie wskutek zniszczenia albo uszkodzenia materiałów pomocniczych lub eksploatacyjnych;
4) straty zaistniałe, gdy czas przeznaczony na prace budowlane i inne działania niezbędne do przy- gotowania przynależnych do elektrowni wia- trowej dróg dojazdowych i obszarów dostępu, a także na zamówienie i instalację żurawi w celu przeprowadzenia prac na wysokości, przekroczył dziesięć dni. Konieczność przygotowania dróg dojazdowych i obszarów dostępu oznacza, że niezbędny sprzęt naprawczy należy dostarczyć do ubezpieczonej turbiny wiatrowej w sytuacji, gdy dróg dojazdowych ani obszarów dostępu nie ma albo są one niedostępne z uwagi na warunki pogodowe; przy czym niniejsze wyłą- czenie dotyczy tylko strat poniesionych po dzie- siątym dniu prac, o których mowa w zdaniach poprzedzających;
5) straty zaistniałe, gdy Ubezpieczony nie jest w stanie odtworzyć lub wymienić zniszczonego, uszkodzonego lub utraconego mienia albo odtworzyć danych z systemu operacyjnego wskutek braku środków finansowych;
6) straty zaistniałe, gdy przerwa lub zakłócenie działalności gospodarczej Ubezpieczonego powstały na skutek użytkowania uszkodzonych urządzeń;
7) straty zaistniałe, gdy w razie szkody całkowitej ubezpieczone mienie nie zostało odtworzone;
8) straty zaistniałe, gdy części zamienne (nowe lub używane) niezbędne do odtworzenia zniszczo- nych lub uszkodzonych przedmiotów są niedo- stępne na rynku, co pociąga za sobą konieczność wykonania form, narzędzi lub innych urządzeń niezbędnych do odtworzenia (wymiany);
9) straty zaistniałe, gdy za utratę przychodu odpo- wiedzialność ponosi strona trzecia, np. na pod- stawie umowy sprzedaży lub umowy serwisowej;
10) kary umowne.
2. Odpowiedzialność Compensy jest również wyłą- czona w takim stopniu, w jakim:
1) strata zaistniała lub jest zwiększona wskutek tego, że zniszczone, uszkodzone lub utracone mienie podlega zmianom, ulepszeniom lub remontowi przy okazji odtwarzania albo wymiany lub gdy w trakcie odtwarzania, konserwacji albo remontu wykonuje się prace zaplanowane przed lub po wystąpieniu szkody albo które byłyby konieczne bez względu na wystąpienie szkody;
2)
a) prawomocna decyzja właściwych władz lub organów uniemożliwia lub opóźnia odbu- dowę zniszczonych lub uszkodzonych urzą- dzeń, przy czym Compensa ponosi odpowie- dzialność w okresie do uprawomocnienia się decyzji, a brak odpowiedzialności Compensy dotyczy wyłącznie utraty przychodu zaistniałej w okresie wydłużenia procesu odbudowy lub naprawy;
b) proces odbudowy lub naprawy zniszczonych, uszkodzonych lub utraconych urządzeń jest wydłużony:
i. wskutek decyzji innych niż decyzje admi- nistracyjne, w tym decyzji samego Ubezpieczonego lub któregokolwiek z podmiotów prowadzących proces odtwa- rzania mienia;
ii. wskutek wszelkich innych okoliczności
związanych z wystąpieniem pandemii lub epidemii jakichkolwiek chorób zakaź- nych, zatrucia żywności lub jakiegokolwiek innego pogorszenia stanu zdrowia, przy czym brak odpowiedzialności Compensy dotyczy wyłącznie utraty zysku zaistniałej w okresie wydłużenia procesu odbudowy lub naprawy.
3. Compensa stosuje wyłączenie albo ograniczenie swojej odpowiedzialności, jeżeli pomiędzy szkodą a okolicznością wskazaną w postanowieniach dotyczących danego wyłączenia albo ogranicze- nia odpowiedzialności istnieje adekwatny związek przyczynowo- skutkowy, tj. gdy szkoda jest typo- wym, normalnym następstwem wspomnianej oko- liczności.
POSTANOWIENIA WSPÓLNE
UMOWA UBEZPIECZENIA
§15. Zawarcie, zmiany i rozwiązanie umowy
1. Umowę ubezpieczenia zawiera się na pisemny wniosek Ubezpieczającego, który stanowi jej inte- gralną część. Wniosek o ubezpieczenie powinien zawierać co najmniej następujące informacje:
1) okres ubezpieczenia;
2) nazwę, siedzibę i REGON lub PESEL Ubezpieczającego, a także takie dane dotyczące osoby, na której rzecz ma być zawarta umowa ubezpieczenia o ile jest to umowa na cudzy rachunek;
3) miejsce ubezpieczenia;
4) nazwa producenta, rok produkcji i typ turbin, moc zainstalowana, oczekiwana wartość energii wyprodukowanej rocznie przez jedną oraz przez wszystkie ubezpieczone turbiny, liczba własnych podstacji, łączna długość wewnętrznej sieci energetycznej;
5) wnioskowane sumy ubezpieczenia z podaniem rodzajów wartości stanowiących podstawę ich ustalenia;
6) dotychczasowy przebieg ubezpieczeń za ostat- nie 3 lata (liczba, przyczyny i wielkość szkód, z podziałem na poszczególne lata, nazwa zakładu ubezpieczeń o ile istniała umowa ubez- pieczenia).
2. Wniosek o zawarcie umowy ubezpieczenia w zakre- sie ubezpieczenia od finansowych skutków przerwy albo zakłócenia funkcjonowania ubezpieczonej elektrowni wiatrowej w następstwie jej uszkodze-
nia, zniszczenia lub utraty (Dział II OWU) powinien zawierać dodatkowo następujące informacje:
1) określenie maksymalnego okresu odszkodo- wawczego,
2) wykaz urządzeń, których uszkodzenie, zniszcze- nie lub utrata będą powodowały stratę objętą ochroną ubezpieczeniową,
3) kalkulację sumy ubezpieczenia,
4) informacje o zaistniałych w okresie ostatnich 3 lat przerwach oraz zakłóceniach w funkcjonowaniu ubezpieczonej elektrowni wiatrowej, z podaniem ich przyczyny, wysokości ewentualnej szkody, czasu trwania przerwy lub zakłócenia oraz kwoty odszkodowania, jeżeli istniała umowa ubezpie- czenia.
3. Jeżeli nie umówiono się inaczej, umowę ubezpie- czenia zawiera się na okres 12 miesięcy, oznaczony precyzyjnie w umowie ubezpieczenia.
4. Odpowiedzialność Compensy rozpoczyna się od dnia oznaczonego w umowie ubezpieczenia jako początek okresu ubezpieczenia, nie wcześniej jednak niż od dnia następnego po zawarciu umowy ubez- pieczenia i zapłaceniu składki lub jej pierwszej raty.
5. Jeżeli umowa ubezpieczenia została zawarta na okres dłuższy niż 6 miesięcy, Ubezpieczający ma prawo odstąpienia od umowy ubezpieczenia w terminie 30 dni, a jeżeli jest przedsiębiorcą
- w terminie 7 dni od dnia zawarcia umowy. Jeżeli najpóźniej w chwili zawarcia umowy ubezpieczenia Compensa nie poinformowała Ubezpieczającego będącego konsumentem o prawie odstąpienia od umowy, to termin 30 dni biegnie od dnia, w któ- rym Ubezpieczający będący konsumentem dowie- dział się o tym prawie. Odstąpienie od umowy nie zwalnia Ubezpieczającego z obowiązku zapłacenia składki za okres, w jakim Compensa udzielało- aochrony ubezpieczeniowej.
6. Umowa ubezpieczenia zawarta na czas określony może być rozwiązana przez Compensę ze skut- kiem natychmiastowym w sytuacjach wskazanych w przepisach prawa, a także w razie:
1) popełnienia przez Ubezpieczającego lub Ubezpieczonego, jeżeli umowa ubezpieczenia jest zawarta na rachunek innej osoby, przestęp- stwa pozostającego w związku z zawarciem lub wykonywaniem umowy ubezpieczenia;
2) utraty przez Ubezpieczonego uprawnień do wykonywania działalności objętej ubezpiecze- niem, wykreślenia z ewidencji lub rejestru dzia- łalności gospodarczej w czasie trwania umowy ubezpieczenia;
3) niewyrażenia przez Ubezpieczonego zgody na dokonanie lustracji w miejscu ubezpieczenia lub utrudniania dokonania tej lustracji.
7. Umowa ubezpieczenia rozwiązuje się:
1) z upływem okresu ubezpieczenia, na jaki została
zawarta;
2) w razie jej wypowiedzenia w trybach określonych w ust. 6 a także §17 ust. 5 i ust. 8 OWU;
3) z dniem odstąpienia od umowy w trybie określo- nym w ust. 5;
4) z chwilą przejścia własności przedmiotu ubez- pieczenia na nowego właściciela;
5) z chwilą ustania odpowiedzialności Compensy.
8. Sumy ubezpieczenia i limity odpowiedzialności mogą być podwyższone lub obniżone na pisemny wniosek Ubezpieczającego pod warunkiem uzy- skania zgody Compensy. Podwyższenie sumy ubezpieczenia lub limitów odpowiedzialności może powodować wzrost składki za ubezpieczenie proporcjonalnie do kwoty wzrostu i okresu ubez- pieczenia. W takim przypadku Ubezpieczający jest zobowiązany do opłacenia dodatkowej składki w terminie wyznaczonym przez Compensę w doku- mencie ubezpieczenia.
§16. Umowa ubezpieczenia na cudzy rachunek
1. Ubezpieczający może zawrzeć umowę ubezpiecze- nia na cudzy rachunek.
2. Jeżeli strony nie postanowiły inaczej, osoba, na któ- rej rachunek została zawarta umowa ubezpieczenia (Ubezpieczony), powinna być określona w umowie ubezpieczenia.
3. Na pisemne żądanie Ubezpieczonego, Compensa w terminie 14 dni od daty otrzymania żądania udzieli mu informacji o postanowieniach umowy ubezpie- czenia zawartej na jego rachunek oraz postanowie- niach OWU w zakresie, w jakim dotyczą jego praw i obowiązków.
SKŁADKA UBEZPIECZENIOWA
§17. Zapłata, zmiana i zwrot składki
1. Składkę oblicza się za czas trwania odpowiedzial- ności Compensy.
2. Wysokość składki określa się w umowie ubezpie- czenia.
3. Termin zapłaty składki określa się w umowie ubez- pieczenia.
4. Składka może być rozłożona na raty. Wysokość oraz terminy zapłaty pierwszej i kolejnych rat okre- śla się w umowie ubezpieczenia.
5. Jeżeli Compensa ponosi odpowiedzialność przed zapłaceniem składki lub jej pierwszej raty, a składka lub jej pierwsza rata nie została zapłacona w ter- minie, Compensa może wypowiedzieć umowę ze skutkiem natychmiastowym i żądać zapłaty składki za okres, przez który ponosiło odpowiedzialność. W braku wypowiedzenia, umowa wygasa z końcem okresu, za który przypadała niezapłacona składka.
6. W razie opłacania składki w ratach, niezapłacenie w terminie kolejnej raty składki spowoduje ustanie odpowiedzialności Compensy po upływie 7 dni od daty otrzymania przez Ubezpieczającego pisem- nego wezwania do zapłaty raty składki i braku zapłaty w tym terminie.
7. Jeżeli zapłata dokonywana jest przelewem banko- wym lub przekazem pocztowym, za zapłatę uważa się chwilę złożenia zlecenia zapłaty na rachunek Compensy w banku lub w urzędzie pocztowym
pod warunkiem, że na rachunku Ubezpieczającego znajdowały się wystarczające środki finansowe. W przeciwnym razie, za datę zapłaty uważa się dzień uznania rachunku Compensy pełną kwotą wymaganej składki lub jej raty.
8. W razie ujawnienia okoliczności, która pociąga za sobą istotną zmianę prawdopodobieństwa zaist- nienia szkody, każda ze stron umowy ubezpiecze- nia może żądać odpowiedniej zmiany wysokości składki, poczynając od chwili, w której zaszła ta okoliczność, nie wcześniej jednak niż od początku bieżącego okresu ubezpieczenia. W razie zgłosze- nia takiego żądania druga strona umowy ubezpie- czenia może w terminie 14 dni od daty otrzymania żądania wypowiedzieć umowę ze skutkiem natych- miastowym.
9. W przypadku rozwiązania umowy ubezpieczenia przed upływem okresu, na jaki została zawarta, Ubezpieczającemu przysługuje zwrot składki za każdy dzień niewykorzystanej ochrony ubezpiecze- niowej.
§18. Wysokość składki
Wysokość składki ubezpieczeniowej jest zależna od:
1) producenta, typu, mocy, wieku i liczby użytko- wanych przez Ubezpieczonego urządzeń,
2) sumy ubezpieczenia;
3) okresu ubezpieczenia;
4) dotychczasowych szkód;
5) w odniesieniu do ubezpieczenia od finanso- wych skutków przerwy albo zakłócenia funk- cjonowania ubezpieczonej elektrowni wiatrowej w następstwie jej uszkodzenia, zniszczenia lub utraty (Dział II OWU) – także od czasu trwania maksymalnego okresu odszkodowawczego.
PRAWA I OBOWIĄZKI STRON UMOWY UBEZPIECZENIA
§19. Obowiązki umowne Compensy
1. Jeżeli w odpowiedzi na złożoną ofertę Compensa doręcza Ubezpieczającemu dokument ubezpie- czenia zawierający postanowienia, które odbiegają na niekorzyść Ubezpieczającego od treści złożonej przez niego oferty, Compensa obowiązana jest zwrócić Ubezpieczającemu na to uwagę na piśmie przy doręczaniu tego dokumentu, wyznaczając mu 7-dniowy termin do zgłoszenia sprzeciwu. W razie niewykonania tego obowiązku zmiany dokonane na niekorzyść Ubezpieczającego nie są skuteczne, a umowa ubezpieczenia jest zawarta zgodnie z warunkami oferty.
2. W przypadku braku sprzeciwu ze strony Ubezpieczającego umowa dochodzi do skutku zgodnie z treścią dokumentu ubezpieczenia następnego dnia po upływie terminu wyznaczo- nego do złożenia sprzeciwu.
3. Compensa jest obowiązana przedstawić Ubezpie- czającemu różnicę pomiędzy treścią umowy a OWU w formie pisemnej przed zawarciem umowy ubezpieczenia.
4. W razie niedopełnienia obowiązku wynikającego z ust. 3, Compensa nie może powołać się na różnicę niekorzystną dla Ubezpieczającego.
5. Postanowień ust. 3 i 4 nie stosuje się do umów zawieranych w drodze negocjacji.
§20. Obowiązki umowne (powinności) Ubezpieczającego i Ubezpieczonego
1. Ubezpieczający oraz Ubezpieczony, jeżeli umowa ubezpieczenia jest zawarta na rachunek innej osoby, obowiązany jest podać do wiadomości Compensy wszystkie znane sobie okoliczności, o które Compensa zapytywała we wniosku o zawar- cie umowy ubezpieczenia albo w innych pismach przed zawarciem umowy. Jeżeli Ubezpieczający zawiera umowę przez przedstawiciela, obowiązek ten ciąży również na przedstawicielu i obejmuje ponadto okoliczności jemu znane. W razie zawar- cia przez Compensę umowy ubezpieczenia mimo braku odpowiedzi na poszczególne pytania, pomi- nięte okoliczności uważa się za nieistotne.
2. W czasie trwania umowy Ubezpieczający oraz Ubezpieczony, jeżeli umowa ubezpieczenia jest zawarta na rachunek innej osoby, jest obowiązany pisemnie zawiadamiać Compensę o wszelkich zmianach okoliczności, o których mowa w ust. 1, niezwłocznie po otrzymaniu o nich wiadomości.
3. Compensa nie ponosi odpowiedzialności za skutki okoliczności, które z naruszeniem ust. 1 lub ust. 2 nie zostały podane do jego wiadomości. Jeżeli do naruszenia doszło z winy umyślnej, w razie wątpli- wości przyjmuje się, że zdarzenie losowe przewi- dziane umową i jego następstwa są skutkiem oko- liczności, o których mowa w ust. 1 lub ust. 2.
4. Jeżeli nie umówiono się inaczej, Ubezpieczony jest zobowiązany posiadać ważną przez cały okres ubezpieczenia umowę serwisową, zgodnie z ostat- nimi zaleceniami producenta elektrowni wiatrowej, zgodnie z którą przegląd powinien być przeprowa- dzony co najmniej raz na sześć miesięcy. Zmiana lub rozwiązanie umowy serwisowej będą trakto- wane jako zwiększenie ryzyka, wymagające nie- zwłocznego powiadomienia Compensy.
5. W przypadku nieistnienia lub rozwiązania umowy serwisowej przed zawarciem umowy ubezpiecze- nia, lub w sytuacji gdy zakres istniejącej umowy serwisowej okaże się w toku oceny ryzyka niewy- starczający, dla celów zapobiegania powstaniu szkody, Ubezpieczony jest zobowiązany do wpro- wadzenia dla turbin wiatrowych trwale obowiązu- jącego serwisu na podstawie stanu technicznego. Środki wymagane dla takiego serwisu są określone w Załączniku nr 1 do OWU “Zasady przeglądu w ramach serwisu na podstawie stanu technicz- nego” i podlegają indywidualnemu uzgodnieniu z Ubezpieczonym, przy czym:
1) Ubezpieczony na własny koszt zapewni wykwa- lifikowanego eksperta w celu przeprowadze- nia okresowego przeglądu turbiny wiatrowej, w wymaganych odstępach czasu,
2) Ubezpieczony na własny koszt wprowadzi środki zapobiegawcze określone w raporcie eksperta
w terminie przez niego określonym. Spełnienie wszystkich zaleceń eksperta będzie uważane za zobowiązanie umowne Ubezpieczonego w ramach umowy ubezpieczenia. Jeżeli istnieje możliwość udokumentowania, że środki okre- ślone w „Zasadach przeglądu w ramach serwisu na podstawie stanu technicznego” zostały zle- cone wraz z terminem wprowadzenia, to fakt ten nie ma wpływu na odpowiedzialność Compensy za szkody zaistniałe przed ich wprowadzeniem.
6. W czasie trwania umowy Ubezpieczony obowiązany jest do podejmowania działań mających na celu zapobieganie powstaniu szkody, w szczególności:
1) przestrzegania przepisów prawa budowlanego;
2) przestrzegania przepisów prawa dotyczących ochrony przeciwpożarowej;
3) przestrzegania przepisów dotyczących normali- zacji, certyfikacji, budowy i eksploatacji urządzeń technicznych oraz wykonywania dozoru tech- nicznego nad tymi urządzeniami;
4) przestrzegania zaleceń producenta w zakresie montażu, warunków eksploatacji i sposobu użyt- kowania ubezpieczonych urządzeń;
5) podejmowania stosownych działań zapobie- gawczych oraz wszelkich uzasadnionych środ- ków ostrożności w celu zminimalizowania ryzyka wystąpienia lub powiększenia się szkody.
7. W razie niedopełnienia przez Ubezpieczonego z winy umyślnej lub rażącego niedbalstwa którego- kolwiek z obowiązków wymienionych w ust. 4 - 6, Compensa odmawia przyznania odszkodowania w tej części, w jakiej niedopełnienie tego obo- wiązku miało wpływ na powstanie, przebieg lub rozmiar szkody.
8. W zakresie ubezpieczenia od finansowych skutków przerwy albo zakłócenia funkcjonowania ubez- pieczonej elektrowni wiatrowej w następstwie jej uszkodzenia , zniszczenia lub utraty (Dział II OWU) Ubezpieczony jest zobowiązany do:
1) przechowywania i chronienia dokumentacji finansowej zgodnie z obowiązującymi prze- pisami, w szczególności zgodnie z ustawą o rachunkowości, oraz w sposób zapewniający ochronę dokumentacji przed uszkodzeniem, zniszczeniem lub zaginięciem w wyniku zdarze- nia objętego ochroną ubezpieczeniową;
2) na wniosek Compensy – umożliwienia przedsta- wicielom Compensy wglądu do dokumentów finansowych.
9. Ubezpieczający jest obowiązany bez wezwania poinformować Compensę o zawarciu z innym ubezpieczycielem umowy ubezpieczenia dotyczącej tego samego przedmiotu w tym samym czasie i od tego samego ryzyka.
10. Obowiązki określone w ust. 1 - 2, 4 – 6 oraz 8 – 9 spoczywają na Ubezpieczonym pod warunkiem, że Ubezpieczony wiedział o zawarciu umowy na jego rachunek.
11. Ubezpieczający oraz Ubezpieczony, jeżeli umowa ubezpieczenia jest zawarta na rachunek innej
osoby, jest obowiązany do pisemnego niezwłocz- nego poinformowania Compensę o zmianie adresu do korespondencji.
§21. Obowiązki Ubezpieczającego
i Ubezpieczonego po zajściu zdarzenia losowego
1. W razie zajścia zdarzenia losowego objętego umową ubezpieczenia, Ubezpieczający oraz Ubezpieczony, jeżeli umowa ubezpieczenia jest zawarta na rachu- nek innej osoby, obowiązany jest do:
1) użycia dostępnych mu środków w celu ratowa- nia przedmiotu ubezpieczenia oraz zapobieże- nia szkodzie lub zmniejszenia jej rozmiarów;
2) niezwłocznego powiadomienia straży pożarnej, policji lub innych służb, jeżeli okoliczności lub rodzaj szkody wymagają obecności tych służb w miejscu jej powstania;
3) zawiadomienia o wypadku Compensę w ter- minie do 5 dni roboczych, z podaniem o ile to możliwe, przyczyny, przedmiotu i zakresu szkody, okoliczności powstania oraz szacunko- wej jej wartości; zawiadomienie o zajściu zda- rzenia losowego może zgłosić również spad- kobierca Ubezpieczonego, w tym przypadku spadkobierca jest traktowany jako Uprawniony z umowy ubezpieczenia;
4) udzielenia przedstawicielom Compensy wszel- kich wyjaśnień, a także przekazania dowodów niezbędnych do ustalenia okoliczności powstania i rozmiarów szkody;
5) niezmieniania stanu faktycznego w miejscu szkody, w tym zachowania uszkodzonego mienia i udostęp- nienia go przedstawicielowi Compensy w celu prze- prowadzenia oględzin, chyba że podjęto niezbędne działania mające na celu zabezpieczenie mienia pozostałego po szkodzie lub zmniejszenie rozmiaru szkody. Postanowienie to nie obowiązuje, jeżeli:
a) Compensa nie podjęła czynności związanych z likwidacją szkody w ciągu 3 dni roboczych od daty jej zgłoszenia do Compensy lub
b) szacunkowa wartość szkody nie przekra- cza 20 000 zł, przy czym w takim przypadku Ubezpieczający lub Ubezpieczony, jeżeli umowa ubezpieczenia jest zawarta na rachu- nek innej osoby, przygotuje i udostępni Compensie następujące dokumenty, nie- zbędne do likwidacji szkody:
I. wykaz strat;
II. dokładny opis zdarzenia;
III. zdjęcia wykonane na miejscu zdarzenia, dokumentujące stan mienia bezpośrednio po szkodzie.
2. Jeżeli za powstanie szkody są odpowiedzialne osoby trzecie, to Ubezpieczający oraz Ubezpieczony, jeżeli umowa ubezpieczenia jest zawarta na rachu- nek innej osoby, jest zobowiązany do podania Compensie wszelkich znanych mu informacji doty- czących tych osób oraz zabezpieczenia możności dochodzenia roszczeń odszkodowawczych wobec nich.
3. Jeżeli Ubezpieczający lub Ubezpieczony umyślnie lub wskutek rażącego niedbalstwa nie zastosował środków określonych w ust. 1 pkt 1), Compensa jest wolna od odpowiedzialności za szkody powstałe z tego powodu.
4. Jeżeli Ubezpieczający lub Ubezpieczony umyśl- nie albo w wyniku rażącego niedbalstwa naruszył obowiązki określone w ust. 1 pkt 3), to Compensa może zmniejszyć świadczenie w takim stopniu, w jakim przyczyniło się to do zwiększenia szkody lub uniemożliwiło ustalenie okoliczności i skutków zda- rzenia.
5. Jeżeli zdarzenie, w wyniku którego powstała szkoda, jest objęte ochroną przez innego ubez- pieczyciela, to Ubezpieczający lub Ubezpieczony, jeżeli umowa ubezpieczenia jest zawarta na rachunek innej osoby, jest obowiązany do nie- zwłocznego poinformowania tego ubezpieczyciela o powstaniu szkody oraz do zawiadomienia Compensy o przekazaniu takiej informacji, w szcze- gólności przez dostarczenie kopii pisma.
6. Obowiązki określone w ustępach poprzedzających spoczywają na Ubezpieczonym pod warunkiem, że Ubezpieczony wiedział o zawarciu umowy na jego rachunek.
WYPŁATA ODSZKODOWANIA
§22. Postępowanie wyjaśniające
1. Zawiadomienie o szkodzie, zawierające opis oko- liczności zdarzenia oraz stwierdzonych szkód, Ubezpieczający, Ubezpieczony lub Uprawniony z umowy ubezpieczenia składa w formie pisem- nej w jednostce terenowej lub Centrali Compensy, za pośrednictwem poczty albo drogą elektro- niczną lub za pośrednictwem Infolinii Compensy. Zawiadomienie, o którym mowa w zdaniu pierw- szym, złożone agentowi ubezpieczeniowemu dzia- łającemu w imieniu lub na rzecz Compensy, uważa się za złożone Compensie.
2. Po otrzymaniu zawiadomienia o szkodzie, Compensa w terminie 7 dni od dnia otrzymania zawiadomienia informuje o tym Ubezpieczającego lub Ubezpieczonego, jeżeli nie są oni osobami występującymi z tym zawiadomieniem, oraz przeprowadza postępowanie dotyczące usta- lenia jej stanu faktycznego, zasadności zgło- szonych roszczeń i wysokości odszkodowania, a także informuje osobę występującą z roszcze- niem pisemnie lub w inny sposób, na który osoba ta wyraziła zgodę, jakie dokumenty są potrzebne do ustalenia odszkodowania, jeżeli jest to nie- zbędne do dalszego prowadzenia postępowania, z zastrzeżeniem postanowień ust. 3.
3. W razie uzyskania przez Compensę nowych infor- macji mających związek z ustaleniem zasadności zgłaszanych roszczeń lub wysokością odszkodowa- nia, Compensa, pisemnie lub drogą elektroniczną, poinformuje osobę występującą z roszczeniem, jakie dodatkowe dokumenty są niezbędne do usta- lenia odszkodowania.
§23. Wypłata odszkodowania
1. Compensa wypłaca odszkodowanie na podsta- wie uznania roszczenia Uprawnionego z umowy ubezpieczenia w wyniku postępowania wyjaśniają- cego przebieg zdarzenia oraz zasadność roszczeń, zawartej z nim ugody albo prawomocnego orze- czenia sądowego.
2. Compensa jest obowiązane spełnić świadczenie w terminie 30 dni, licząc od daty otrzymania zawia- domienia o wypadku.
3. Gdyby wyjaśnienie w powyższym terminie okolicz- ności koniecznych do ustalenia odpowiedzialności Compensy albo wysokości świadczenia okazało się niemożliwe, świadczenie powinno być spełnione w ciągu 14 dni od dnia, w którym przy zachowaniu należytej staranności wyjaśnienie tych okoliczności było możliwe.
4. Bezsporną część odszkodowania Compensa jest obowiązana spełnić w terminie przewidzianym w ust. 2.
5. W ubezpieczeniu w systemie na sumy stałe wypłata odszkodowania nie pomniejsza sumy ubezpiecze- nia, z wyjątkiem szkody całkowitej.
6. W ubezpieczeniu w systemie na pierwsze ryzyko każda wypłata odszkodowania pomniejsza limit odpowiedzialności o wypłaconą kwotę, jednak limit może być na wniosek Ubezpieczającego i pod warunkiem uzyskania zgody Compensy przywró- cony do pierwotnej wysokości za zapłatą składki uzupełniającej.
7. Jeżeli odszkodowanie nie przysługuje lub przysłu- guje w innej wysokości niż określona w zgłoszonym roszczeniu, Compensa informuje o tym pisemnie osobę występującą z roszczeniem, wskazując na okoliczności oraz na podstawę prawną uzasad- niającą całkowitą lub częściową odmowę wypłaty odszkodowania.
POSTANOWIENIA KOŃCOWE
§24. Regres ubezpieczeniowy
1. Z dniem zapłaty odszkodowania, roszczenia Ubezpieczonego przeciwko osobie trzeciej odpo- wiedzialnej za szkodę przechodzą z mocy prawa na Compensę do wysokości wypłaconego odszkodo- wania.
2. Jeżeli Compensa pokryła tylko część szkody, Ubezpieczonemu przysługuje co do pozostałej części pierwszeństwo zaspokojenia przed roszcze- niem Compensy.
3. Jeżeli Ubezpieczony bez zgody Compensy zrzekł się roszczenia o odszkodowanie do sprawcy szkody albo je ograniczył, Compensa może odmó- wić wypłaty odszkodowania albo odpowiednio je zmniejszyć. Jeżeli zrzeczenie się albo ograniczenie roszczenia zostanie ujawnione po wypłacie odszko- dowania, wówczas Compensie przysługuje prawo dochodzenia od Ubezpieczonego całości albo czę- ści wypłaconego odszkodowania, wraz z niezbęd- nymi kosztami postępowania.
4. Nie przechodzą na Compensę roszczenia Ubez- pieczonego przeciwko osobom, z którymi Ubez- pieczony pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym, chyba że sprawca wyrządził szkodę umyślnie.
§25. Reklamacje i spory
1. Reklamację w związku z zawarciem lub wyko- naniem umowy ubezpieczenia może zgłosić Ubezpieczający, Ubezpieczony lub Uprawniony z tej umowy.
2. Reklamację można złożyć:
1) pisemnie – na adres wybranej jednostki Compensy lub osobiście;
2) w postaci elektronicznej (formularz na stronie internetowej xxx.xxxxxx.xx);
3) ustnie (osobiście do protokołu lub telefonicznie).
3. Reklamacja powinna zawierać:
1) imię, nazwisko (nazwę), adres i numer telefonu kontaktowego zgłaszającego reklamację;
2) numer zgłoszenia szkody lub numer polisy;
3) przedmiot reklamacji;
4) uzasadnienie reklamacji, z podaniem ewentual- nych dowodów.
4. Reklamacja jest rozpatrywana niezwłocznie, nie później niż w terminie 30 dni od dnia jej otrzyma- nia. Jeżeli z uwagi na szczególne skomplikowanie sprawy nie jest możliwe udzielenie odpowiedzi we wskazanym wyżej terminie, termin ten zostaje wydłużony do nie więcej niż 60 dni od dnia otrzy- mania reklamacji. Zgłaszający reklamację zostaje poinformowany o:
1) przyczynie opóźnienia;
2) okolicznościach, które muszą zostać ustalone dla rozpatrzenia sprawy;
3) przewidywanym terminie rozpatrzenia reklama- cji i udzielenia odpowiedzi.
5. O sposobie rozpatrzenia reklamacji Compensa powiadamia zgłaszającego reklamację na piśmie. Udzielenie przez Compensę odpowiedzi na rekla- mację pocztą elektroniczną jest możliwe wyłącznie na wniosek Klienta.
6. Zgłaszający reklamację może wystąpić do Rzecznika Finansowego z wnioskiem o rozpatrzenie sprawy.
7. Spór może zostać rozstrzygnięty przez Sąd Polubowny przy Rzeczniku Finansowym albo Sąd Polubowny przy Komisji Nadzoru Finansowego, w trybie wskazanym w regulaminach tych Sądów.
8. Zgłaszającemu reklamację przysługuje prawo dochodzenia swoich roszczeń przed sądem. Powództwo o roszczenia wynikające z umowy ubezpieczenia można wytoczyć albo według przepisów o właściwości ogólnej, albo przed sąd właściwy dla miejsca zamieszkania lub sie- dziby Ubezpieczającego, Ubezpieczonego lub Uprawnionego z umowy ubezpieczenia albo przed sąd właściwy dla miejsca zamieszkania spadkobiercy Ubezpieczonego lub spadkobiercy Uprawnionego z umowy ubezpieczenia.
9. Compensa podlega nadzorowi Komisji Nadzoru Finansowego.
§26. Wejście OWU w życie OWU zostały zatwierdzone Uchwałą Zarządu Compensy nr 01/07/2024, wchodzą w życie z dniem 1 lipca 2024 roku i mają zastosowanie do umów ubezpieczenia zawartych począwszy od tej daty.
§27. Postanowienia końcowe
1. Compensa nie świadczy ochrony ani nie wypłaci świadczenia w zakresie w jakim ochrona lub wypłata świadczenia naraziłyby Compensę na kon- sekwencje związane z nieprzestrzeganiem rezolucji ONZ lub regulacji sankcyjnych, embarga handlo- wego lub sankcji ekonomicznych wprowadzonych na podstawie prawa Unii Europejskiej lub Stanów Zjednoczonych Ameryki lub prawa innych krajów i regulacji wydanych przez organizacje międzyna- rodowe, jeśli mają zastosowanie do przedmiotu umowy.
2. Przez świadczenie o którym mowa w ust. 1 rozumie się także odszkodowanie, a także wszystkie inne kwoty należne od Compensy w związku ze zdarze- niem losowym.
ZAŁĄCZNIK NR 1 DO OWU ELEKTROWNI WIATROWYCH
ZASADY PROWADZENIA PRZEGLĄDU
W RAMACH SERWISU NA PODSTAWIE STANU TECHNICZNEGO
§1. Cel przeglądu w ramach serwisu na podsta- wie stanu technicznego
Celem przeglądu w ramach serwisu na podstawie stanu technicznego turbiny wiatrowej jest:
1) określenie bieżącego stanu technicznego turbin wiatrowych;
2) wykrycie i identyfikacja ewentualnych postępu- jących uszkodzeń;
3) zapobieżenie powstaniu szkód przez wczesne wykrycie uszkodzenia;
4) pisemne udokumentowanie wyników przeglądu w ramach serwisu na podstawie stanu technicz- nego i określenie niezbędnych działań obsługo- wych oraz zaleceń do harmonogramu serwisu technicznego.
§2. Koncepcja i odstępy czasowe przeglądu w ramach serwisu na podstawie stanu tech- nicznego
1. Zapewnienie serwisu na podstawie stanu technicz- nego jest obowiązkiem operatora elektrowni wia- trowej.
2. Odstępy czasowe pomiędzy przeglądami zależnie od mocy zainstalowanej turbiny wiatrowej winny być wykonywane:
1) turbiny wiatrowe o mocy poniżej 300 kW: co 4 lata;
2) turbiny wiatrowe o mocy od 300 kW włącznie do poniżej 1500 kW: co 2 lata;
3) turbiny wiatrowe o mocy od 1500 kW włącznie i więcej - co roku.
3. Przeglądu turbiny wiatrowej w ramach serwisu na podstawie stanu technicznego w oparciu o wymogi Dokumentacji Techniczno - Ruchowej mogą doko- nywać wykwalifikowani eksperci lub autoryzowany podmiot. Wymogi, jakie powinien spełnić ekspert zawiera §3 niniejszego Załącznika. Autoryzowany podmiot lub ekspert dokonują przeglądu całej tur- biny wiatrowej w celu określenia, czy dochowano wszelkich wymogów odnośnie:
1) wstępnych warunków dopuszczenia turbiny do eksploatacji;
2) obsługi serwisowej;
3) obsługi technicznej;
4) przeglądów okresowych.
4. Kwalifikowany podmiot lub ekspert w ramach pro- wadzonego przeglądu wykonuje lub zleca nastę- pujące czynności:
1) przegląd stanu systemu przeniesienia napędu (włącznie ze wskazaniami poziomu oleju i analizą
stanów dynamicznych);
2) przegląd stanu łopat wirnika.
§3. Wymogi, jakie powinien spełniać ekspert
1. Ekspert powinien spełniać następujące wymagania:
1) posiadać dyplom ukończenia wyżej uczelni na kierunku politechnicznym, o specjalności inżynieria mechaniczna, elektryczna, budowa maszyn, energetyka lub kierunki pokrewne;
2) posiadać min. 5 lat praktycznego doświadczenia w obszarze technologii energetyki wiatrowej;
3) nie może być związany umownie w sposób, który mógłby podważyć jego bezstronność lub zakłócić wykonywanie obowiązków (np. zatrud- nienie u operatora elektrowni wiatrowej lub pro- ducenta turbin wiatrowych);
4) powierzone obowiązki wykonuje na własną odpowiedzialność i nie podlega jakimkolwiek instrukcjom dotyczącym wykonywania tych obowiązków;
5) obowiązkiem eksperta jest ciągłe aktualizowanie posiadanych kwalifikacji.
2. Kwalifikowany podmiot lub ekspert może powo- łać fachowców posiadających specjalistyczną wie- dzę, kwalifikacje lub dostęp do laboratoriów lub instytutów badawczych na potrzeby specyficznych obszarów badań. Wszelkie jednostki laboratoryjne i badawcze winny legitymować się aktualnym świa- dectwem akredytacji.
3. Tam, gdzie przegląd jest wykonywany przez wię- cej, niż jeden podmiot lub jednego eksperta, tylko jeden z nich, wcześniej wskazany jako wiodący, będzie odpowiedzialny za wynik całego przeglądu.
4. Dokonujący przeglądu powinien mieć do dyspo- zycji wyposażenie techniczne, niezbędne do prze- prowadzenia go. Wyposażenie nie musi stanowić własności dokonującego przeglądu. Wystarczy, że jest ono dostępne w każdym czasie i nie ma ryzyka kompromisu między niezależnością i neutralnością eksperta a rzetelnością wykonania przeglądu.
§4. Warunki wstępne przeglądu
1. Turbina wiatrowa powinna spełniać następujące minimalne wymogi:
1) odpowiednie drogi dojazdowe;
2) zapewnione środki ochrony osobistej pracow- ników (uprzęże wspinaczkowe itp. Konieczne zabezpieczenia do pracy na wysokości);
3) dostępne dane techniczne systemu przeniesie- nia napędu (warunek wstępny przeprowadzenia analizy stanów dynamicznych);
4) dostępna specyfikacja serwisowa (książka obsłu- gowa, Dokumentacja Techniczno - Ruchowa);
5) dostępne rejestry obsługowe i analizy oleju;
6) dostępny w miarę możliwości rejestr cyklu życio- wego łopat wirnika;
7) dostępne: Pozwolenie na budowę i dokumenta- cja dla danego typu lub indywidualna;
8) dostępna deklaracja zgodności;
9) dostępny dziennik budowy;
10) dostępny protokół uzbrojenia i odbioru;
11) dostępna umowa serwisowa;
12) dostępne streszczenie raportu kierownika lub dyrektora technicznego.
2. W raporcie prowadzący przegląd powinien stwier- dzić, czy wszystkie warunki wstępne zostały speł- nione.
§5. Wymagania dotyczące konserwacji
1. Turbina wiatrowa musi być utrzymywana w należy- tym stanie i serwisowana, co wiążę się z następują- cymi wymogami:
1) umowa serwisowa powinna być zawarta z pro- ducentem lub z autoryzowanym lub wyspe- cjalizowanym podmiotem obsługowym. Jeżeli operator elektrowni wiatrowej samodzielnie prowadzi obsługę serwisową w całości lub w części, to jego pracownicy powinni posiadać odpowiednie wymagane kwalifikacje;
2) niezbędnym minimum jest prowadzenie kon- serwacji i czynności obsługowych zgodnie ze specyfikacją, zatwierdzoną jako część protokołu testów dla danego typu, przy czym można uży- wać dokumentacji uzupełniającej lub aktualizo- wanej. Odpowiednia specyfikacja czynności kon- serwacyjnych powinna być też zapewniona dla turbin wiatrowych indywidualnie dopuszczonych do użytkowania;
3) należy zachowywać odstępy czasowe mię- dzy przeglądami konserwacyjnymi określone w instrukcji technicznoruchowej, należy przy tym przestrzegać zapisów dokumentacji uzupeł- niającej. Przeglądy konserwacyjne powinny być prowadzone przynajmniej w odstępach sześcio- miesięcznych;
4) przegląd konserwacyjny powinien być udo- kumentowany dla celów operatora elektrowni wiatrowej w sposób dający się zweryfikować. Rejestry przeglądów powinny być przygotowy- wane zgodnie z wymogami specyfikacji obsłu- gowej;
5) w ramach czynności obsługowych, próbki oleju należy pobrać z przekładni do przynajmniej corocznej analizy.
2. Prowadzący przegląd analizuje raporty z prze- glądów i analizy oleju oraz stwierdza w raporcie z przeglądu, czy spełniono wymogi serwisowe od momentu uzbrojenia lub przynajmniej od ostat- niego przeglądu w ramach serwisu na podstawie stanu technicznego.
§6. Wymagania dotyczące nadzoru operacyjnego
1. Warunkiem bezwzględnym przeglądu w ramach serwisu na podstawie stanu technicznego jest pro- fesjonalny nadzór operacyjny, który powinien speł- niać następujące wymogi:
1) stały monitoring z włączeniem czujników tam, gdzie to możliwe, organizacja i natychmiastowe
przeprowadzenie działań naprawczych nakiero- wanych na rozwiązanie problemów;
2) organizowanie i nadzór czynności serwisowych, planowanie, zlecanie i weryfikacja czynności obsługowych, analiza rejestrów obsługowych i operacyjnych;
3) okresowe, systematyczne przeglądy (comie- sięczne gdy to możliwe, ale nie rzadsze niż raz na kwartał) elektrowni wiatrowej, monitoring stanu wszystkich urządzeń;
4) odnotowywanie parametrów i ważnych danych technicznych instalacji (częściowo wraz z nume- rami seryjnymi) oraz gromadzenie pełnej doku- mentacji historii przebiegu pracy turbin wia- trowych i ich elementów składowych w bazie danych lub rejestrze;
5) jeżeli oprogramowanie operacyjne pozwala, to:
a) zapisywanie danych operacyjnych (moc wytworzona, krzywe mocy);
b) zapisywanie parametrów operacyjnych (tem- peratury elementów składowych i łożysk, moc maksymalna, stany dynamiczne);
6) zapis błędów i awarii wraz z analizą przyczyn.
2. Nadzór operacyjny może być prowadzony przez wyspecjalizowany podmiot lub przez operatora.
3. Elementy nadzoru operacyjnego mogą również zawie- rać się w obszarze odpowiedzialności producenta.
4. Osoba wykonująca nadzór operacyjny przedstawia ekspertowi skrócony raport zawierający następu- jące informacje za okres od uzbrojenia lub przynaj- mniej od ostatniego przeglądu w ramach serwisu na podstawie stanu technicznego:
1) dowód zlecenia czynności serwisowych;
2) lista wszystkich czynności serwisowych lub naprawczych;
3) rejestry wszystkich okresowych przeglądów (na miejscu) wykonanych w ramach nadzoru opera- cyjnego;
4) jeżeli możliwe, oszacowanie danych operacyjnych;
5) potwierdzenie maksymalnych osiągniętych tem- peratur elementów składowych, poziomu drgań;
6) wykaz zdarzeń awaryjnych (lista błędów, często- tliwość) z informacją o przyczynach i podjętych środkach zaradczych.
5. Prowadzący inspekcję podmiot lub ekspert spraw- dza raport osoby wykonującej nadzór operacyjny, prosi o dodatkową dokumentację stosownie do potrzeb, sprawdza je i stwierdza w swoim raporcie, czy spełniono wymagania dotyczące nadzoru ope- racyjnego od momentu uruchomienia lub przynaj- mniej od ostatniego przeglądu w ramach serwisu na podstawie stanu technicznego. Uzgodnione dane z rejestru operacyjnego powinny być prze- kazane prowadzącemu przegląd i przeanalizowane przez niego. Dane te obejmują:
1) raporty błędów wraz z kodami błędów, początek i koniec błędu w formie cyfrowej;
2) szeregi czasowe danych operacyjnych, tj. dane
10-cio minutowe turbiny wiatrowej wraz z naj- ważniejszymi danymi z bieżącej pracy (prędkość wiatru, prędkość obrotowa, moc, temperatury);
3) listę kodów błędów.
§7. Wymagania dotyczące przeglądów okreso- wych
1. W ramach serwisu na podstawie stanu technicz- nego, operator elektrowni wiatrowej zapewni wykonanie przeglądów okresowych zgodnie z wymogami pozwolenia obiektu na użytkowanie, Dokumentacji Techniczno - Ruchowej lub certy- fikatu dla danego typu elektrowni. Należy prze- strzegać wskazanych odstępów czasowych (co cztery lata w okresie pierwszych 12 lat użytkowania w przypadku istnienia umowy serwisowej, w pozo- stałych przypadkach co dwa lata). Odstępy czasowe powinny być ustalone w Dokumentacji Techniczno
- Ruchowej lub certyfikacie dla danego typu elek- trowni lub we wnioskach dokonujących przeglądu.
2. Przeglądu okresowego dokonuje się zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa i normami branżowymi, regulującymi wymagania stawiane ekspertom, zakres przeglądu oraz dalsze szczegóły. Wymagania przeglądu okresowego:
1) weryfikacja przestrzegania odstępów czasowych ustalonych podczas testów dla danego typu tur- biny wiatrowej;
Tabela nr 1 - zakres i rodzaj przeglądu
2) zakres: wg obowiązujących przepisów prawa i norm branżowych;
3) sprawdzenie spełnienia wymagań z poprzed- niego przeglądu.
3. Dokonującemu inspekcji należy dostarczyć naj- nowszy raport ze zwykłego przeglądu okresowego (dla celów przeglądu na podstawie stanu technicz- nego). Ekspert bada, czy odstępy czasowe zostały dotrzymane od ostatniego przeglądu okreso- wego oraz czy zostały spełnione wszelkie wymogi z poprzedniego przeglądu. Wyniki raportu z prze- glądu odgrywają kluczową rolę dla wykonywanej oceny.
4. Przegląd na podstawie stanu technicznego można przeprowadzić w ramach przeglądu okresowego.
§8. Monitoring stanu układu przeniesienia napędu
1. Badanie stanu układu przeniesienia napędu jest jednym z najważniejszych elementów serwisu na podstawie stanu technicznego i jest to zadanie eksperta. Wyniki oględzin, pomiary wibracji i xxx- xxxx oleju przeprowadzone przez specjalistyczne laboratorium powinny być odnotowane w rapor- cie ogólnym. Odchylenia i rozwijające się wykryte uszkodzenia należy nie tylko odnotować, ale także oszacować pod względem żywotności elementów składowych, których dotyczą. Wszelkie wymagane
Element składowy podlegający przeglądowi | Rodzaj czynności sprawdzają- cych, przedmiot badania | Odstępy czasowe między przeglądami | ||
coroczne | Co 2 lata | Co 2 lata | ||
piasta | Sprawdzenie pęknięć, korozji, powłoki malarskiej | Od 1500 kW | 300 do <1500 kW | < 300 kW |
Wał napędowy po stronie wol- nych obrotów | Sprawdzenie pęknięć, korozji, powłoki malarskiej, luzy w zespole obejm | Od 1500 kW | 300 do <1500 kW | < 300 kW |
Złącze śrubowe wał – piasta | Sprawdzenie pęknięć, powłoki malarskiej, dokręcenia połączeń śrubowych | Od 1500 kW | 300 do <1500 kW | < 300 kW |
Trzpień osiowy | Sprawdzenie pęknięć, powłoki malarskiej | Od 1500 kW | 300 do <1500 kW | < 300 kW |
Łożyska wirnika | Hałas, naprężenia, smarowanie, smarownica, ochrona odgromowa, nakrętka wału | Od 1500 kW | 300 do <1500 kW | < 300 kW |
Przekładnia | Kontrola hałasu, oględziny zużycia uzębienia przekładni, niecią- głości materiału, zakleszczenia, szarych przebarwień, stanu łożyska zębatego, nośnika czołowego (kół zębatych czołowych, stopnia obiegowego), osady | Od 1500 kW | 300 do <1500 kW | < 300 kW |
Układ przenie- sienia napędu całościowo | Analiza stanów dynamicznych: zapis parametrów wibracji poprzez wykonanie okresowych lub ciągłych pomiarów w określonych punktach na obudowie, a następ- nie analiza danych u usługodawcy posiadającego stosowną wiedzę | Od 1500 kW | 300 do <1500 kW | < 300 kW |
Smarowanie | Ocena stanu, funkcjonowania i wydajności chłodzenia układu smarującego (różnica temperatur). Ocena wizualna poziomu oleju, stanu cieczy, spienienia, szlamu, osadów, zanieczyszczenia filtra, funkcjonowania pompy oleju, hałasów w wymienniku ciepła, analiza oleju w specjalistycznym laboratorium | Od 1500 kW | 300 do <1500 kW | < 300 kW |
Sprzęgło i hamulec | Ocena wzrokowa stanu, ustawienia i zużycia podczas postoju oraz przy użyciu stroboskopu w ruchu | Od 1500 kW | 300 do <1500 kW | < 300 kW |
Łożysko zmien- nika momentu obrotowego | Stan łożysk gumowych, przemiesz- czenie, pozycja zamontowania (poziomowanie) | Od 1500 kW | 300 do <1500 kW | < 300 kW |
Generator szybkoobro- towy - turbina wiatrowa z przekładnią | Hałasy w łożyskach, naprężenie, mocowanie do fundamentu, uzie- mienie, skrzynka przyłączeniowa, pierścienie poślizgowe, zużycie szczotek węglowych, wibracje, położenie (poziomowanie) | Od 1500 kW | 300 do <1500 kW | < 300 kW |
Generator wolnoobro- towy - turbina wiatrowa bez przekładni | Sprawdzenie mocowań pod kątem występowania pęknięć, korozji, szczelin, sprawdzenie połączeń śrubowych, izolacji | Od 1500 kW | 300 do <1500 kW | < 300 kW |
Obserwacja temperatur | Sprawdzenie maksymalnych tem- peratur łożysk i oleju w zakresie, na jaki pozwala oprogramowanie sterujące pracą urządzeń | Od 1500 kW | 300 do <1500 kW | < 300 kW |
czynności obsługowe i naprawcze oraz zalecenia dotyczące harmonogramu obsługi należy szczegó- łowo opisać. Zakres i rodzaj przeglądu są wyszcze- gólnione w Tabeli nr 1.
2. Pełne wyposażenie niezbędne do przeprowadzenia testu sytuacyjnego obejmuje:
1) giętki endoskop z możliwością zapisu cyfro-
wego;
2) stetoskop elektroniczny;
3) termometr na podczerwień;
4) odpowiedni system pomiaru wibracji (stosowne czujniki, urządzenie rejestrujące dane i zestaw ewaluacyjny).
3. Do pomiaru wibracji wymagane są pełne dane techniczne układu przeniesienia napędu. Obejmują one co najmniej:
1) typ przekładni wraz z rysunkami przekrojowymi;
2) liczby zębów wszystkich kół zębatych i wałków
zębatych;
3) statystykę awarii wszystkich zainstalowanych typów łożysk w przekładni, generatora oraz łoży- ska głównego;
4) nominalną prędkość obrotową lub zakres pręd- kości napędu;
5) wszelkie dane kinematyczne wzbudników zewnętrznych (tj. typ pompy, prędkość, prędkość łopat).
4. Stały monitoring mierników typu on-line nie może zastąpić wizualnego przeglądu.
5. Analiza stanów dynamicznych układu przeniesienia napędu powinna spełniać następujące wymagania:
1) badanie wibracji obudowy: zaleca się rejestro- wanie wibracji na obudowie w bezpośrednim sąsiedztwie łożysk wału przy użyciu czujników przyśpieszenia. Odpowiedź częstotliwościowa czujników musi odpowiadać określonym wyma-
ganiom. Czujniki należy przykleić lub przymoco- wać śrubami (wymagane dopuszczenie metody mocowania przez producenta). W przypadku czujników mocowanych trwałymi magnesami należy zweryfikować, czy są odpowiednie. Kierunek pomiaru powinien odpowiadać kie- runkowi obciążenia odnośnego łożyska rolko- wego. Dla zespołów przekładniowych będzie to promieniowy kierunek zazębienia, dla gene- ratora i łożysk wirnika – kierunek największego obciążenia, zwykle pionowy. Łożyska przed i za sprzęgłem powinny być też poddane pomiarom w kierunku osiowym.
2) badanie wibracji wału: wibracje na wale powinny być zarejestrowane w bezpośrednim sąsiedztwie łożyska rolkowego przy użyciu czujników poło- żenia. Kierunek pomiaru powinien odpowiadać kierunkowi obciążenia odpowiednich łożysk rol- kowych. Dla zespołów przekładniowych będzie to promieniowy kierunek zazębienia, dla gene- ratora i łożysk wirnika – kierunek największego obciążenia, zwykle pionowy. Pomiar na łoży- skach osiowych powinien być także dokonany w kierunku osiowym.
3) parametry pomiaru: położenie czujników powinno być udokumentowane. Tam, gdzie jest to uzasadnione, punkty pomiaru powinny być odpowiednio oznaczone. Podczas reje- stracji danych pomiaru cały układ powinien pracować w wiarygodnych warunkach, tzn. przy co najmniej minimalnym częściowym obciążeniu. Dane powinny być rejestrowane jednocześnie we wszystkich punktach pomia- rowych, w celu umożliwienia jednoznacznej klasyfikacji wykrytych zjawisk, występujących w sposób nieciągły. W praktyce wystarcza zapis danych w grupach, przy użyciu ośmio- kanałowego systemu pomiarowego o ile to możliwe, ale minimalnie czterokanałowego. System powinien mieć zdolność odtworzenia widm od 0 Hz to do trzykrotności częstotli- wości największego obciążenia zazębienia. Sygnał czujników przyśpieszenia używany do generowania obwiedni powinien być dostępny w zakresie powyżej najwyższego wzbudzenia sinusoidalnego, zwykle w grani- cach najwyższej częstotliwości zazębienia do 15 kHz. Korzystne jest korzystanie z zakresu od 2 do 15 kHz. Widmo i widmo obwiedni powinny być wygenerowane z zestawu danych z tego samego okresu. Rozdzielczość widma i widma obwiedni powinny wynosić przynajmniej 0.1 Hz. Na tych parametrach oparte są następujące minimalne wymagania rejestracji danych:
a) zakres skali systemu pomiarowego: 0.1 Hz do 15 kHz;
b) linearność łańcucha pomiarowego do 3 dB:
0.1 Hz do trzykrotności najwyższej częstotli-
wości zazębienia;
c) miara próbkowania: > 36 kHz;
d) filtr antyaliasingu: 15 kHz;
e) czas pomiaru: > 10 s
Prędkość obrotowa oraz tam, gdzie ma to zasto- sowanie – moc generatora, powinny być reje- strowane w dodatkowym kanale równocześnie z poziomem wibracji. Na najszybciej obraca- jącym się wale powinien być zainstalowany znacznik odniesienia w celu rejestracji jednego impulsu na każdy obrót, lub alternatywnie – można wykorzystać do tego istniejące elementy, jak np. śruby mocujące sprzęgło. Prędkość obro- tową można rejestrować przy użyciu czujnika optycznego, indukcyjnego lub innego odpo- wiedniego czujnika.
4) tworzenie widm, widm obwiedni, widm porząd- kujących i widm porządkujących obwiedni
Widma powstają z sygnału czasowego w zakresie wymaganych częstotliwości przy użyciu szybkich transformacji Fouriera (FFT). Parametry FFT powinny być ustawione tak, żeby osiągnąć wymaganą rozdzielczość (przy- najmniej 0.1 Hz). Zaleca się użycie odpowied- niego okna funkcji, np. Hanninga. Widma obwiedni tworzy się z obwiedni sygnału cza- sowego przepuszczonego przez filtr wysoko- przepustowy. Dla większości aplikacji poziom 2 kHz zaleca się jako wartość odcinającą często- tliwości dla filtrowania wysokoprzepustowego. W odosobnionych przypadkach konieczna może być inna częstotliwość odcinająca. Obwiednię można utworzyć przez oczyszcze- nie lub przy użyciu innej odpowiedniej metody. Parametry dla FFT powinny być ustawione tak, żeby osiągnąć wymaganą rozdzielczość (przynajmniej 0.1 Hz). Jako funkcji okna należy używać okna fali prostokątnej. Widma porząd- kujące i widma porządkujące obwiedni two- rzy się w taki sam sposób, jak widmo i widmo obwiedni. Jednakże sygnał czasowy powinien być najpierw poddany ponownemu próbkowa- niu przy użyciu sygnału prędkości obrotowej, żeby odpowiadał aktualnej liczbie obrotów. Tam, gdzie trzeba powinno się stosować na tym etapie filtry. W przypadku systemów bez przekładni (wolnoobrotowe generatory bezpo- średniego przełożenia napędu), analiza często- tliwościowa ogranicza się do łożysk głównych.
§9. Monitoring stanu łopat wirnika
1. Łopaty wirnika powinny być poddane szczegóło- wemu przeglądowi, a ich stan udokumentowany. Podczas przeglądu należy zidentyfikować nieregu- larności i uszkodzenia, a także sprecyzować zalece- nia co do harmonogramu wprowadzenia środków zaradczych. Zadaniem wykonującego przegląd jest dokonanie szczegółowego przeglądu łopat wir- nika. Zakres i rodzaj czynności sprawdzających są
Tabela nr 2 – zakres przeglądu łopat wirnika
Element podlegający przeglądowi | Rodzaj czynności sprawdzających, przedmiot badania | Odstępy czasowe między przeglądami | |
Co 2 lata | Co 4 lata | ||
Korpus łopaty | Wizualne sprawdzenie pęknięć, pęcherzy powietrznych, delaminacji, przecieków, warstwy ochronnej oraz erozji na krawędzi natarcia, ochrony odgromowej, przerwy iskrowej | Od 300kW | < 300kW |
Elementy prze- pływowe | Turbowyżłobienia, generator wirów, ząbkowane paski mikrowirów, klapy Xxxxxx’a | Od 300kW | < 300kW |
Elementy turbulencyjne | Od 300kW | < 300kW | |
Właściwy kształt widocznej części profilu | Sprawdzenie pęknięć, korozji, powłoki malar- skiej | Od 300kW | < 300kW |
Wnętrze łopaty | Jeżeli jest to technicznie wykonalne, to przegląd powinien objąć wnętrze łopaty. Należy zwery- fikować wystarczającą stabilność tego obszaru. Sprawdzenie rozwarstwień; osnowa: pęknięcia, nasączenie osnowy żywicą | Od 300kW | < 300kW |
Uszczelnienie łopaty w piaście | Olej wewnątrz łopaty, ochrona odgromowa wewnątrz łopaty | Od 300kW | < 300kW |
Przedłużka | Korozja, złącza śrubowe, spoiny | Od 300kW | < 300kW |
Mechanizm krawędzi natarcia (wirnik z pasywną regulacją mocy) | Luz, zanieczyszczenie, ustawienie, przerwa, rura prowadząca, płyta tłumiąca, śruba wskaźni- kowa, złącza śrubowe i śruba poprzeczna, funkcjonowanie | Od 300kW | < 300kW |
Mechanizm zmiany kąta natarcia łopaty (wirnik z aktywną regu- lacją mocy) | Łożyska, stan smarowania, luzy w mechanizmie, system uszczelnień, wzór śladu kontaktu na uzębieniu przekładni, popychacz, olej w łopacie | Od 300kW | < 300kW |
Cylinder regula- cji łopaty (wirnik z aktywną regu- lacją mocy) | Naprężenie, ograniczniki mechaniczne, moco- wanie regulacji łopaty | Od 300kW | < 300kW |
Urządzenie resetujące (wir- nik z aktywną regulacją mocy) | Funkcjonowanie, mocowanie zasobników | Od 300kW | < 300kW |
Skrzynki prze- kładniowe (wir- nik z aktywną regulacją mocy) | Mocowanie w piaście | Od 300kW | < 300kW |
Zabezpieczenie przed skręca- niem kabli | Funkcjonowanie | Od 300kW | < 300kW |
Opcjonalny pomiar izolacji | Od 300kW | < 300kW | |
Monitoring wibracji | Czy w wirniku z pasywną regulacją mocy dla urządzeń od 500kW jest zainstalowany system czujników automatycznie stawiający urządzenie w stan bezruchu w razie wystąpienia wibracji na krawędziach łopat? | Od 300kW | < 300kW |
Przegląd pod kątem wibracji | Sprawdzenie pierwszego stopnia częstotliwości drgań własnych łopat | Od 300kW | < 300kW |
pokazane w Tabeli nr 2. Odstępy czasowe między przeglądami zależą od mocy zainstalowanej tur- biny wiatrowej.
§10. Raport
1. Prowadzący inspekcję przygotowuje całościowy raport z przeglądu w ramach serwisu na podstawie stanu technicznego turbiny wiatrowej. Wszystkie wyniki powinny być w tym raporcie udokumento- wane.
2. Zakłócenia i rozwijające się wykryte uszkodzenia powinny być nie tylko zarejestrowane, ale też osza- cowane pod kątem oczekiwanego okresu żywot- ności elementów, których dotyczą (w takim zakre- sie, w jakim jest to możliwe i uzasadnione).
3. Wszelkie konieczne czynności serwisowe i zalecenia dotyczące harmonogramu serwisowania powinny być opisane z uwzględnieniem konkretnych termi- nów. Jeżeli na tym etapie nie jest możliwe ustale- nie harmonogramu napraw na podstawie wiedzy o rozwijających się uszkodzeniach, to należy usta-
Ogólny wynik przeglądu turbiny wiatrowej w ramach serwisu na podstawie stanu technicznego
– na potrzeby Compensy
DANE ELEKTROWNI WIATROWEJ
Typ: ................................................... Lokalizacja: .......................................
Numer seryjny: ................................. Operator: .......................................... Ekspert: ............................................
Dnia ww. Xxxxxxx przeprowadził pełny przegląd wyżej wymienionej elektrowni wiatrowej zgodnie z Załącznikiem
nr 1 (”Zasady prowadzenia przeglądu w ramach serwisu na podstawie stanu technicznego”) do Ogólnych Warunków Ubezpieczenia Elektrowni Wiatrowych, zatwierdzonych Uchwałą Zarządu Compensy
nr ......... z dnia zwanych dalej OWU.
Wyniki przeglądu:
1. Spełnione zostały Warunki wstępne przeglądu wg §4 Załącznika nr 1 do OWU
2. Spełnione zostały Wymagania dotyczące konserwacji wg §5 Załącznika nr 1 do OWU
TAK❑ NIE ❑ TAK❑ NIE ❑
3. Spełnione zostały Wymagania dotyczące nadzoru operacyjnego wg §6 Załącznika nr 1 do OWU TAK❑ NIE ❑
4. Spełnione zostały Wymagania dotyczące przeglądów okresowych wg §7 Załącznika nr 1 do OWU TAK❑ NIE ❑
5. Badanie układu przeniesienia napędu wg §8 Załącznika nr 1 do OWU ujawniło początkową fazę uszkodzenia
TAK❑ NIE ❑
Wymagane czynności obsługowe w układzie przeniesienia napędu przedstawiają się jak niżej i obejmują zalecenia dotyczące harmonogramu czynności obsługowych:
..............................................................................................................................................................................................................
..............................................................................................................................................................................................................
..............................................................................................................................................................................................................
Kolejne badanie jest wymagane w ciągu miesięcy.
6. Badanie łopat wirnika wg §9 Załącznika nr 1 do OWU ujawniło początkową fazę uszkodzenia TAK❑ NIE ❑
Wymagane czynności obsługowe dla łopat wirnika przedstawiają się jak niżej i obejmują zalecenia dotyczące harmonogramu czynności obsługowych:
..............................................................................................................................................................................................................
..............................................................................................................................................................................................................
..............................................................................................................................................................................................................
Kolejne badanie jest wymagane w ciągu miesięcy.
Data, podpis: ...........................................
lić harmonogram dalszego badania elementów dotkniętych uszkodzeniami.
4. Raport powinien być sporządzony wg następują- cego wzoru:
KLAUZULE DODATKOWE DO OGÓLNYCH WARUNKÓW UBEZPIECZENIA ELEKTROWNI WIATROWYCH
Klauzula nr 1 – wyłączenie szkód wewnętrznych
1. Z zachowaniem pozostałych, nie zmienionych niniejszą Klauzulą postanowień umowy ubezpie- czenia strony uzgodniły, że odmiennie od posta- nowień §4 ust. 2 OWU, ochrona ubezpieczeniowa obejmuje wyłącznie szkody zewnętrzne, w tym w szczególności spowodowane przez pożar, ude- rzenie pioruna, wybuch, upadek statku powietrz- nego lub przez huragan, mróz, oblodzenie, trzę- sienie ziemi, powódź, zalanie, grad, zapadanie lub osuwanie się ziemi, kradzież i rozbój, a także wszelkie inne wyraźnie nie wyłączone szkody zewnętrzne.
2. Niezależnie od jakichkolwiek dodatkowych klau- zul wprowadzonych do umowy ubezpieczenia, Compensa nie odpowiada za szkody wewnętrzne. Ochrona ubezpieczeniowa obejmuje jednak szkody o których mowa w ust. 1, będące następ- stwem szkód wewnętrznych.
Klauzula nr 2 - ochrona uzupełniająca do
umowy serwisowej
Z zachowaniem pozostałych, nie zmienionych niniejszą Klauzulą postanowień umowy ubezpieczenia strony uzgodniły, że w przypadku istnienia umowy serwisowej pomiędzy operatorem elektrowni wiatrowej a podmio- tem serwisującym, ochrona ubezpieczeniowa uzupełnia umowę serwisową i zastosowanie mają poniższe posta- nowienia, zawsze mające pierwszeństwo przed OWU:
1) Compensa nie wypłaci odszkodowania jeżeli roszczenie zostało lub może zostać zaspokojone przez podmiot serwisujący na podstawie umowy serwisowej lub zapisów dotyczących gwarancji dostępności;
2) jeżeli poszczególne składniki elektrowni wiatro- wej i urządzeń towarzyszących niezbędnych dla funkcjonowania całego systemu (fundament, wewnętrzne podziemne okablowanie i trans- formator) nie są lub są tylko częściowo objęte umową serwisową, to w odniesieniu do elemen- tów nieobjętych umową serwisową Compensa wypłaci odszkodowanie zgodnie z OWU;
3) § 8 pkt 10) OWU nie ma zastosowania w odnie- sieniu do szkód, za które odpowiedzialny jest podmiot serwisujący na mocy umowy serwiso- wej;
4) jeżeli została udzielona ochrona w zakresie ubezpieczenia od finansowych skutków przerwy albo zakłócenia funkcjonowania ubezpieczonej elektrowni wiatrowej w następstwie jej uszko- dzenia, zniszczenia lub utraty wg Działu II OWU, to §14 ust. 1 pkt 9) OWU otrzymuje brzmienie:
„Compensa nie ponosi odpowiedzialności za straty zaistniałe, gdy za utratę̨ przychodu odpowiedzialność́ ponosi strona trzecia, np. na podstawie umowy sprzedaży lub umowy serwi- sowej jeżeli roszczenie podlegające rozpatrze- niu wg umowy serwisowej zostało lub powinno zostać zaspokojone przez podmiot serwisujący w związku z udzieloną gwarancją dostępności.”;
5) jeżeli podmiot serwisujący kwestionuje swoją odpowiedzialność wobec operatora elektrowni w razie szkody z tytułu umowy serwisowej, to Compensa wypłaci odszkodowanie zaliczkowe zgodnie z §23 OWU;
6) wysokość odszkodowania zaliczkowego o któ- rym mowa w pkt 5) ustala się tak, jak by było płatne z istniejącego ubezpieczenia elektrowni wiatrowej wraz z ubezpieczeniem od finanso- wych skutków przerwy albo zakłócenia funk- cjonowania ubezpieczonej elektrowni wiatrowej w następstwie jej uszkodzenia, zniszczenia lub utraty (Dział II OWU) (o ile ochrona w tym zakre- sie była udzielona);
7) jeżeli po wypłacie odszkodowania okaże się, że podmiot serwisujący powinien był przyjąć odpowiedzialność za szkodę zgodnie z umową serwisową, to ubezpieczony zwróci Compensie uprzednio zapłacone odszkodowanie zalicz- kowe.
27
Compensa TU S.A. Vienna Insurance Group
KRS 6691, Sąd Rejonowy dla x.xx. Warszawy w Warszawie, XII Wydział Gospodarczy KRS, NIP 526 0214 686, Kapitał zakładowy: 391 385 039,40 zł wpłacony w całości,
Xxxxx Xxxxxxxxxxxxx 000, 00-000 Xxxxxxxx xxx.xxxxxx.xx
Wiener jest znakiem towarowym należącym do Compensa TU S.A. Vienna Insurance Group.