Ogólne warunki gwarantowanych przez Skarb Państwa ubezpieczeń kredytów eksportowych (DTE)
Ogólne warunki gwarantowanych przez Skarb Państwa ubezpieczeń kredytów eksportowych (DTE)
Ogólne warunki gwarantowanych przez Skarb Państwa ubezpieczeń kredytów eksportowych (DTE)
Zatwierdzone decyzją Ministra Finansów Nr DG/17/2007 z dnia 27 kwietnia 2007 r.
POLISA INDYWIDUALNA WYKUP NALEŻNOŚCI
ZAGRANICZNY DŁUŻNIK PRYWATNY
Spis treści:
Rozdział I: Określenie ryzyka – początek i zakres ochrony ubezpieczeniowej
4 § 1. Zasady ogólne
4 § 2. Okres ochrony ubezpieczeniowej – urzeczywistnienie się ryzyka kredytu
4 § 3. Zdarzenia wywołujące szkodę
5 § 4. Powstanie szkody – data wypadku ubezpieczeniowego
5 § 5. Początek i przesłanki ochrony ubezpieczeniowej
6 § 6. Przedmiot i zakres ochrony ubezpieczeniowej
6 § 7. Wyłączenie odpowiedzialności
7 § 8. Udział własny Ubezpieczającego
Rozdział II: Składka oraz postępowanie dotyczące oceny i kontroli ryzyka
7 § 9. Składka
7 § 10. Postępowanie dotyczące oceny i kontroli ryzyka
8 § 11. Pełnomocnictwa Korporacji i ich zakres
9 § 12. Upadłość lub zaprzestanie działalności przez Ubezpieczającego
Rozdział III: Szkoda i odszkodowanie
9 § 13. Zagrożenie szkodą
9 § 14. Zgłoszenie szkody – wniosek o odszkodowanie
9 § 15. Warunki przyznania odszkodowania
10 § 16. Zaliczanie płatności i kwot z tytułu poręczeń lub gwarancji
11 § 17. Likwidacja szkód
11 § 18. Koszty przed wypłatą odszkodowania
11 § 19. Wypłata odszkodowania
12 § 20. Przeniesienie prawa do odszkodowania z umowy ubezpieczenia – cesja
Rozdział IV: Prawa i obowiązki stron po wypłaceniu odszkodowania
12 § 21. Przejście praw po wypłacie odszkodowania – subrogacja
12 § 22. Obowiązki Ubezpieczającego po wystąpieniu szkody
12 § 23. Kwoty odzyskane
13 § 24. Zwrot odszkodowania
Rozdział V: Obowiązki Ubezpieczającego – kontrola i sankcje
13 § 25. Kontrola
13 § 26. Sankcje za naruszenie obowiązków przez Ubezpieczającego
Rozdział VI: Postanowienia końcowe
14 § 27. Waluta płatności
14 § 28. Rozstrzyganie sporów z tytułu umowy ubezpieczenia
14 § 29. Podstawa prawna
14 § 30. Postanowienia przejściowe
Rozdział I
Określenie ryzyka – początek i zakres ochrony ubezpieczeniowej
§1. Zasady ogólne
1. Zgodnie z postanowieniami Ogólnych Warunków Gwarantowanych przez Skarb Państwa Ubezpieczeń Kredytów Eksportowych oraz uzupełniających je indywidualnych postanowień umownych Korpo- racja Ubezpieczeń Kredytów Eksportowych Spółka Akcyjna, zwana dalej Korporacją, zobowiązuje się
do pokrywania szkody poniesionej przez jednostkę finansującą, zwaną dalej Ubezpieczającym, polegającej na nieotrzymaniu zapłaty za wykupione od Ekspor- tera należności z tytułu kontraktu eksportowego zawartego przez Eksportera na warunkach kredytu dwa i więcej lat z kontrahentem zagranicznym zwa- nym dalej Dłużnikiem, jeżeli szkoda ta jest bezpośred- nim i wyłącznym następstwem jednego ze zdarzeń określonych w § 3.
2. Indywidualne postanowienia umowne określają
w szczególności zakres ryzyka, przesłanki odpowie- dzialności Korporacji, wysokość i termin płatności składki ubezpieczeniowej.
§2. Okres ochrony ubezpieczeniowej – urzeczywistnie- nie się ryzyka kredytu
1. Ochrona ubezpieczeniowa obejmuje szkody mogące powstać po wysyłce przez Eksportera towarów lub zrealizowaniu usług (ryzyko kredytu).
2. Ryzyko kredytu urzeczywistnia się, gdy Ubezpiecza- jący nie ma możliwości windykacji całości lub części wykupionych należności w terminie określonym
w § 4, pod warunkiem, że niemożność ta jest następ- stwem jednego lub więcej zdarzeń wywołujących szkodę, określonych w § 3, a wymienionych w indywi- dualnych postanowieniach umownych.
§3. Zdarzenia wywołujące szkodę
1. Do zdarzeń wywołujących szkodę, określonych jako ryzyko handlowe, zalicza się:
1) zwłokę – zwłokę w wypełnianiu zobowiązań płatniczych przez Dłużnika lub gwaranta/porę- czyciela, jeżeli występuje;
2) niewypłacalność – stwierdzoną niewypłacalność Dłużnika lub gwaranta/poręczyciela, jeśli wystę- puje, polegającą na jego niezdolności do wywią- zania się z zobowiązań wobec Ubezpieczającego
z powodu niewypłacalności stwierdzonej prawnie albo niewypłacalności faktycznej.
2. Do zdarzeń wywołujących szkodę, określonych jako ryzyko polityczne, zalicza się:
1) decyzję kraju Dłużnika – wydanie lub zmianę aktów prawnych lub decyzji rządu bądź innego organu państwowego państwa Dłużnika lub państwa trzeciego, które uczestniczy w realizacji kontraktu eksportowego, uniemożliwiających wykonanie zobowiązań wynikających z kontraktu eksportowego;
2) moratorium – ogłoszenie powszechnego moratorium płatniczego przez rząd państwa Dłużnika lub państwa uczestniczącego w regu- lowaniu należności lub wykonaniu kontraktu eksportowego;
3) uniemożliwienie transferu należności – niemoż- ność lub opóźnienie w dokonaniu przez Dłużnika transferu należności w walucie płatności spo- wodowane wydarzeniami politycznymi, trud- nościami gospodarczymi albo aktami prawnymi lub decyzjami administracyjnymi władz w kraju Dłużnika lub państwa trzeciego, które uczestni- czy w realizacji kontraktu eksportowego;
4) przepisy prawne w kraju Dłużnika – przepisy uznające płatności dokonane przez Dłużnika
w walucie lokalnej jako wystarczające dla wypeł- nienia zobowiązania z tytułu kontraktu eksporto- wego, niezależnie od faktu, iż w rezultacie zmian kursów walutowych takie płatności po przelicze- niu na walutę kontraktu nie równoważą wartości zobowiązania z tytułu kontraktu na dzień doko- nania płatności przez Dłużnika;
5) decyzje w kraju Ubezpieczyciela – wydanie prze- pisów prawnych lub decyzji przez Rząd Rzeczy- pospolitej Polskiej, jak też przez Unię Europejską, w zakresie handlu zagranicznego, które uniemoż- liwiają realizację kontraktu eksportowego, o ile skutki wydania takich przepisów lub decyzji nie są w inny sposób rekompensowane przez rząd, który je wydał;
6) siłę wyższą – wybuch poza granicami Rzeczypo- spolitej Polskiej działań wojennych, powstania, rewolucji, zamieszek, przewlekłych masowych strajków, trzęsienie ziemi, wybuch wulkanu, cyklon, tajfun, powódź, gwałtowny przypływ mor- ski, pożary o rozmiarach katastrofalnych, awarię nuklearną, w tym również jej skutki.
3. Stwierdzona niewypłacalność Dłużnika zachodzi:
1) przy prawnie stwierdzonej niewypłacalności, jeżeli:
a) ogłoszono upadłość Dłużnika lub odmó- wiono ogłoszenia upadłości z powodu braku majątku Dłużnika,
b) Dłużnik zawiesił wypłaty i zwrócił się do wszystkich lub większości wierzycieli
o układy a następnie przeprowadził w drodze sądowej lub pozasądowej ugodę albo likwida- cję w ramach kwoty łącznej,
c) postępowanie egzekucyjne wszczęte na wniosek Ubezpieczającego nie doprowadziło do pełnego zaspokojenia jego roszczeń wsku- tek braku majątku Dłużnika;
2) przy faktycznie stwierdzonej niewypłacalności, jeżeli na podstawie okoliczności uwiarygodnia- jących stan majątkowy Dłużnika, przedstawio- nych przez Ubezpieczającego, Korporacja uzna, że Dłużnik ten jest niewypłacalny, a wszczęcie przeciwko niemu sądowego postępowania egze- kucyjnego byłoby nieskuteczne lub oczywiście nieopłacalne.
§4. Powstanie szkody – data wypadku ubezpieczeniowego
Za datę powstania szkody uważa się:
1) w przypadku zdarzenia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 1 – 3 miesiące od upływu ustalonego
w kontrakcie eksportowym terminu płatności dla niezapłaconej należności;
2) w przypadku zdarzenia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 2:
a) przy niewypłacalności prawnie stwierdzonej:
• datę wydania prawomocnego orzeczenia sądu bądź innego właściwego organu, ogłaszającego upadłość lub odmawia-
jącego jej ogłoszenia z powodu braku majątku Dłużnika,
• datę zawarcia sądowej lub pozasądowej ugody z wierzycielami,
• datę wydania prawomocnego orzecze- nia właściwego organu egzekucyjnego stwierdzającego bezskuteczność całko- witą lub częściową egzekucji należności Ubezpieczającego,
b) przy niewypłacalności faktycznej – datę uzna- nia przez Korporację Dłużnika za faktycznie niewypłacalnego, co może nastąpić nie wcze- śniej niż z upływem 3 miesięcy od daty wyma- galności każdej ubezpieczonej należności;
3) w przypadku zdarzeń, o których mowa w § 3 ust. 2 pkt 1, 2 i 4-6 – 3 miesiące od upływu ustalonego w kontrakcie eksportowym terminu płatności dla niezapłaconej należności;
4) w przypadku zdarzenia, o którym mowa w § 3 ust. 2 pkt 3 – 3 miesiące od spełnienia formalności niezbędnych do dokonania transferu funduszy złożonych przez Dłużnika, pod warunkiem, że formalności te zostały właściwie dopełnione najpóźniej w ciągu 3 miesięcy od upływu przewi- dzianego w kontrakcie terminu płatności;
5) terminy określone w pkt 1-4 nie obowiązują
w przypadku międzyrządowej umowy bilateral- nej między rządem kraju Dłużnika a Rządem Rze- czypospolitej Polskiej o restrukturyzacji długu, obejmującej ubezpieczone należności.
§5. Początek i przesłanki ochrony ubezpieczeniowej
1. Ochrona ubezpieczeniowa uzależniona jest od łącz- nego spełnienia następujących warunków:
1) podpisania i wejścia w życie kontraktu eksportowego;
2) zapłaty przez Dłużnika na rzecz Eksportera zaliczki na poczet zamówienia,
3) uzyskania przez Dłużnika i jego poręczyciela/ gwaranta zezwoleń (w szczególności zezwoleń na transfer), koniecznych do wykonania ich zobowią- zań zgodnie z przepisami prawnymi obowiązu- jącymi w kraju Dłużnika i poręczyciela/gwaranta w dniu wejścia w życie kontraktu eksportowego,
z wyjątkiem tych, które mogłyby zostać uzyskane dopiero później,
4) pisemnego potwierdzenia przez Dłużnika na fakturze lub innym dokumencie określonym kon- traktem eksportowym, że towar został przyjęty
i odebrany lub że usługa została wykonana,
5) wykupienia przez Ubezpieczającego wszystkich pozostających do zapłaty należności wynikają- cych z kontraktu eksportowego najpóźniej na
7 dni przed dniem, w którym upływa termin płat- ności pierwszej należności określony kontraktem eksportowym i Dłużnik został powiadomiony
o przelewie tych należności.
2. Dla poszczególnych należności wynikających
z kontraktu eksportowego ochrona ubezpiecze- niowa rozpoczyna się, z zachowaniem warunków określonych w ust.1 i w § 6, z datą ich wykupu przez Ubezpieczającego.
§6. Przedmiot i zakres ochrony ubezpieczeniowej
Przedmiotem ochrony ubezpieczeniowej są bez- sporne, istniejące, wolne od protestów i obciążeń na rzecz osób trzecich należności pieniężne wynikające z kontraktu eksportowego na dostawy krajowych towarów i/lub usług zawartego przez Eksportera
z Dłużnikiem na warunkach kredytu dwa i więcej lat, które zostały wykupione przez Ubezpieczającego od Eksportera.
§7. Wyłączenie odpowiedzialności
1. Z zastrzeżeniem postanowień niniejszych Ogól- nych Warunków i indywidualnych postanowień umownych, ochrona ubezpieczeniowa nie obejmuje utraconych korzyści ani innych szkód pośrednich poniesionych przez Ubezpieczającego.
2. Odpowiedzialność Korporacji jest wyłączona w przypadku:
1) istnienia dowodu na to, że kontrakt eksportowy został zawarty w wyniku przekupstwa osoby peł- niącej funkcję publiczną w państwie obcym lub innych czynności sprzecznych z prawem o podob- nym charakterze, a Ubezpieczający w chwili zawierania umowy ubezpieczenia wiedział albo przy zachowaniu należytej staranności mógł się
dowiedzieć o popełnieniu przestępstwa przy zawieraniu kontraktu eksportowego. Za dowód uważa się prawomocny wyrok skazujący wydany przez sąd krajowy;
2) szkód wynikających bezpośrednio lub pośrednio z:
a) każdego działania lub zaniechania Ubez- pieczającego lub osoby działającej w jego imieniu,
b) postanowień ograniczających prawa Ubez- pieczającego, zawartych w kontrakcie ekspor- towym lub innym dokumencie związanym
z poręczeniami/gwarancjami bądź innymi zabezpieczeniami,
c) porozumienia między Ubezpieczającym
a Dłużnikiem zawartego, bez zgody Korpora- cji, na mocy którego strony wstrzymują lub odraczają spłatę należności,
d) niewykonania, częściowego niewykonania lub nienależytego wykonania kontraktu eks- portowego przez Eksportera lub jego podwy- konawców, o ile to niewykonanie, częściowe niewykonanie lub nienależyte wykonanie nie jest konsekwencją wystąpienia zdarzeń
określonych jako ryzyko polityczne, o których mowa w § 3 ust. 2;
e) naruszenia lub niewykonania przez Ekspor- tera lub jego podwykonawców przepisów prawnych obowiązujących w Rzeczypospo- litej Polskiej oraz krajach realizacji kontraktu eksportowego lub płatności.
3. Ochrona ubezpieczeniowa nie obejmuje:
1) należności przysługujących od Dłużników, w sto- sunku do których Ubezpieczający i/lub Eksporter jest podmiotem dominującym lub zależnym;
2) należności płatnych w drodze akredytywy nie- odwołalnej i potwierdzonej przez bank mający siedzibę w Rzeczypospolitej Polskiej;
3) należności płatnych przed wydaniem towarów i lub wykonaniem usługi;
4) kosztów transferu środków pieniężnych.
§8. Udział własny Ubezpieczającego
Ochrona ubezpieczeniowa obejmuje należności wykupione przez Ubezpieczającego od Eksportera w wysokości określonej procentowo w indywidual- nych postanowieniach umownych. Część należności nie objęta ochroną ubezpieczeniową stanowi udział własny Ubezpieczającego.
Rozdział II
Składka oraz postępowanie dotyczące oceny i kontroli ryzyka
§9. Składka
1. Z chwilą zawarcia umowy ubezpieczenia Ubezpiecza- jący jest zobowiązany do zapłacenia składki w wyso- kości i terminie określonych w indywidualnych postanowieniach umownych.
2. Składka powinna być zapłacona niezwłocznie po otrzymaniu przez Ubezpieczającego pisemnego wezwania Korporacji do jej zapłaty.
§10. Postępowanie dotyczące oceny i kontroli ryzyka
Ubezpieczający jest zobowiązany – przy zachowaniu należytej staranności – do przestrzegania poniższych zasad:
1) w ramach opisu ryzyka:
a) przed zawarciem umowy ubezpieczenia Ubezpieczający jest obowiązany zgłosić wszystkie okoliczności, które są lub powinny mu być znane, a mogą mieć wpływ na ocenę
ryzyka oraz na decyzję Korporacji o przyję- ciu do ubezpieczenia; podstawą zawarcia umowy ubezpieczenia jest wniosek zawiera- jący odpowiedzi Ubezpieczającego, udzie- lane na opracowanych przez Korporację formularzach,
b) Ubezpieczający jest zobowiązany do przedło- żenia oświadczenia:
• eksportera w sprawie niepopełnienia przestępstwa przekupstwa osoby pełnią- cej funkcję publiczną w państwie obcym,
• eksportera w sprawie maksymalnego udziału składników pochodzenia
zagranicznego w eksportowanym w ramach kontraktu eksportowego
produkcie finalnym, umożliwiającego uznanie tego produktu za krajowy,
• eksportera w sprawie ochrony środowiska,
c) skutki zaniedbań, błędów i niedokładności w zakresie opisu dokumentów związa- nych z kontraktem, obciążają wyłącznie Ubezpieczającego;
2) Ubezpieczający jest obowiązany każdorazowo zgłaszać Korporacji fakt dokonania wykupu należności, w terminie do 10 dnia po dokonaniu wykupu;
3) Ubezpieczający jest zobowiązany do informowa- nia Korporacji o terminach spłat wykupionych należności na przygotowanych przez Korporację formularzach;
4) w ramach zmian dotyczących ryzyka:
a) Ubezpieczający nie może bez pisemnej zgody Korporacji dokonywać zmian doty- czących przejętego przez Korporację ryzyka, a w szczególności Ubezpieczający nie
może, z zastrzeżeniem przepisów § 20, bez zgody Korporacji zwolnić z długu Dłużnika w całości lub w części, zrezygnować z jakie- gokolwiek zabezpieczenia spłaty należności, zbyć lub zastawić ubezpieczone należności, zawrzeć jakiejkolwiek umowy, ugody bądź porozumienia dotyczącego należności obję- tych ubezpieczeniem,
b) Ubezpieczający nie ma obowiązku uzyskania zgody Korporacji w sprawach:
• podwyższenia lub obniżenia kwoty wykupywanych należności, jeżeli zmiana jest konsekwencją zmian do kontraktu eksportowego i nie przekracza 10% pierwotnej wartości wykupywanych należności i nie przewyższa równowarto- ści 100.000 euro według średniego kursu NBP obowiązującego w dniu podpisania dodatkowego porozumienia zatwierdza- jącego tę zmianę,
• przedłużenia terminu wykupu należ- ności, jeżeli pierwotny termin nie
został przedłużony o więcej niż 25% i prze- dłużenie nie przekracza 6 miesięcy,
c) Ubezpieczający ma obowiązek poinformo- wać Korporację o zmianach, o których mowa w lit. b, w ciągu 14 dni licząc od dnia ich dokonania;
5) od chwili powzięcia wiadomości Ubezpieczający ma obowiązek powiadomić niezwłocznie Korpo- rację o następujących okolicznościach mogących spowodować zwiększenie ryzyka:
a) istotnych zmianach dokonanych w kontrak- cie eksportowym,
b) wszelkich zdarzeniach zaistniałych w trakcie wykonywania kontraktu, mogących mieć wpływ na jego wykonanie lub warunki spłaty należności,
c) wszelkich żądaniach Dłużnika zmierzających do zmiany warunków płatności z tytułu kon- traktu eksportowego lub związanych z nim zabezpieczeń,
d) wszelkich trudnościach powstałych przy spłatach ubezpieczonych należności,
e) wszelkich czynnościach Dłużnika lub gwa- ranta/poręczyciela oraz wszelkich wydarze- niach dotyczących tych podmiotów lub ich państw, mogących w przyszłości stanowić przeszkodę w spłacie lub windykacji należno- ści objętych ochroną ubezpieczeniową,
f) wystąpieniu zdarzenia wywołującego szkodę;
6) wystąpienie jednej z okoliczności, o których mowa w pkt 5, stanowiące zwiększenie ryzyka zobowiązuje Ubezpieczającego do przedsięwzię- cia, w porozumieniu z Korporacją, wszelkich środ- ków i poczynienia wszelkich kroków niezbędnych do zachowania jego praw względem Dłużnika lub osoby trzeciej. Od chwili wystąpienia tych oko- liczności Ubezpieczający jest obowiązany stoso- wać się do instrukcji Korporacji mających na celu uniknięcie szkody, ograniczenie jej rozmiarów
lub zabezpieczenie należności objętych ochroną ubezpieczeniową.
§11. Pełnomocnictwa Korporacji i ich zakres
1. W przypadku zwiększenia ryzyka Korporacja ma prawo zwrócić się do Ubezpieczającego o złożenie
przez niego oświadczenia, wyznaczając mu co naj- mniej siedmiodniowy termin do jego złożenia, czy
w dalszym ciągu zamierza samodzielnie rozporządzać i dochodzić swoich praw do należności objętych ubez- pieczeniem, czy też upoważnia do tego Korporację.
2. W przypadku udzielenia Korporacji upoważnienia, o którym mowa w ust. 1, Korporacja jest uprawniona
do wykonywania w imieniu Ubezpieczającego wszel- kich czynności faktycznych i prawnych mających
na celu rozporządzanie prawami Ubezpieczającego w stosunku do ubezpieczonych należności włącznie z zawarciem ugody, uznaniem roszczenia, umo- rzeniem długu, możliwością działania w kierunku polubownego załatwienia sporu z Dłużnikiem oraz podejmowania wszelkich uznanych przez nią środ- ków zapobiegawczych.
3. Jeżeli Korporacja podejmie działania, o których mowa w ust. 2, wówczas zażąda od Ubezpieczającego wyda- nia jej dokumentu stwierdzającego nieodwołalne pełnomocnictwo oraz doręczenia albo przeniesienia na jej rzecz, w formie skutecznej wobec osób trzecich, wszelkich dokumentów i papierów wartościowych ustalających prawa do ubezpieczonych należności, przydatnych do ich wykonania. W razie nieudzielenia przez Ubezpieczającego pełnomocnictwa Korporacja jest wolna od odpowiedzialności jeżeli niepodjęcie przez nią czynności zwiększa prawdopodobieństwo powstania szkody.
4. Jeżeli Korporacja podejmie działania, o których mowa w ust. 2, reprezentując ogół praw Ubezpieczającego do ubezpieczonych należności, Ubezpieczający zobowią- zuje się do akceptowania decyzji oraz potwierdzania czynności, które Korporacja podejmie w stosunku do praw Ubezpieczającego, mających na celu zapobieże- nie szkodzie lub zmniejszenie jej rozmiarów.
5. Jeżeli Korporacja nie zamierza sama wystąpić prze- ciwko Dłużnikowi będącemu w zwłoce, Ubezpiecza- jący zobowiązany jest zastosować wszelkie środki dla zachowania swych praw odzyskania należności obję- tych ubezpieczeniem oraz stosować się do instrukcji Korporacji w tym zakresie.
§12. Upadłość lub zaprzestanie działalności przez Ubezpieczającego
1. Ubezpieczający ma obowiązek nie później niż w ciągu 14 dni powiadomić Korporację o:
1) częściowym lub całkowitym zaprzestaniu działalności;
2) zwróceniu się przez niego do wierzycieli o zawie- szenie płatności;
3) złożeniu wniosku o wszczęcie w stosunku do niego postępowania upadłościowego oraz o wsz- częciu takiego postępowania;
4) wszczęciu w stosunku do niego innego postępo- wania (sądowego lub pozasądowego), dotyczą- cego jego likwidacji, zmiany formy prawnej bądź zmiany właściciela.
2. W sytuacjach określonych w ust. 1, Korporacja może rozwiązać umowę ubezpieczenia ze skutkiem natychmiastowym; nie odnosi się to do przypadku, gdy ochrona ubezpieczeniowa rozpoczęła się, pod warunkiem natychmiastowej zapłaty składki.
Rozdział III
Szkoda i odszkodowanie
§13. Zagrożenie szkodą
1. Jeżeli w następstwie zdarzeń wywołujących szkodę należności objęte ubezpieczeniem nie zostały zapła- cone w terminie, Ubezpieczający powinien zgłosić zagrożenie szkodą stosując przygotowane do tego celu przez Korporację formularze.
2. Zgłoszenie zagrożenia szkodą powinno nastąpić nie później niż w terminie 30 dni od daty wymagalności danej należności. W przypadku, gdy Ubezpieczający nie zgłosił zagrożenia szkodą w terminie, Korporacja może zmniejszyć wysokość odszkodowania o kwotę, o którą szkoda uległaby zmniejszeniu, gdyby Ubezpie- czający zgłosił zagrożenie szkodą w terminie.
3. W przypadku uregulowania należności Ubezpie- czający powinien niezwłocznie powiadomić o tym Korporację wnosząc jednocześnie o unieważnienie zgłoszenia zagrożenia szkodą.
§14. Zgłoszenie szkody – wniosek o odszkodowanie
1. Wypłata odszkodowania uzależniona jest od zgłosze- nia przez Ubezpieczającego szkody oraz wynikającego z niej roszczenia odszkodowawczego Ubezpieczają- cego w stosunku do Korporacji.
2. Do zgłoszenia powinien być załączony rachunek strat sporządzony zgodnie z § 17 oraz dokumenty uzasad- niające jego roszczenie, w szczególności dokumenty kontraktowe stanowiące dowód istnienia należności, opinia prawna odnosząca się do kwestii ważności
i skuteczności kontraktu eksportowego oraz inne dokumenty niezbędne do ustalenia okoliczności powstania szkody i jej rozmiarów.
§15. Warunki przyznania odszkodowania
1. Odszkodowanie jest wypłacane nie wcześniej niż po upływie terminu, określonego w § 4, gdy szkoda ponie- siona przez Ubezpieczającego jest bezpośrednim
i wyłącznym następstwem ryzyka objętego ochroną ubezpieczeniową oraz pod warunkiem wypełnie- nia przez Ubezpieczającego postanowień umowy
ubezpieczenia, zastrzeżonych w niniejszych Ogólnych Warunkach i w indywidualnych postanowieniach umownych, o ile Ubezpieczający zarządzał ryzykiem
z należytą starannością.
2. Jeżeli zobowiązania Dłużnika z tytułu kontraktu eks- portowego zostały zabezpieczone poręczeniem, gwa- rancją lub w inny sposób, przyznanie odszkodowania następuje z zastrzeżeniem następujących warunków:
1) przedłożenia dokumentów stwierdzających, że zabezpieczenia te zostały ustanowione zgodnie z przepisami prawnymi obowiązującymi w kraju
Dłużnika i przepisami prawnymi właściwymi dla tych zabezpieczeń; oraz
2) przedłożenia dokumentów stwierdzających, że Ubezpieczający lub Eksporter dokonał wszelkich czynności koniecznych do zrealizowania swoich praw z tych zabezpieczeń.
W przypadku poręczeń lub gwarancji Ubezpieczający lub Eksporter, bez oczekiwania na instrukcję Korpo- racji, powinien wezwać poręczyciela lub gwaranta
do wykonania obowiązków wynikających z umowy poręczenia lub gwarancji oraz dokonać wszelkich czynności z tytułu poręczenia lub gwarancji; jeżeli
czynności te nie zostały dokonane w ciągu 2 miesięcy od daty wymagalności niezapłaconych należności, początek terminu określonego w § 4 ulega przesunię- ciu na dzień, w którym poręczyciel lub gwarant został wezwany do wykonania jego obowiązków wynika- jących z umowy poręczenia lub gwarancji. W przy- padku zabezpieczeń rzeczowych Ubezpieczający lub Eksporter powinien dokonać wszelkich czynności koniecznych do zaspokojenia swoich praw do ubez- pieczonych należności.
3. Jeżeli pomiędzy Ubezpieczającym a Dłużnikiem bądź Eksporterem a Dłużnikiem zaistniał spór, Korporacja nie wypłaca odszkodowania, do momentu rozstrzy- gnięcia sporu na korzyść Ubezpieczającego bądź Eksportera przez instancję rozjemczą wskazaną przez strony w kontrakcie eksportowym, bądź w razie jej braku, przez sąd, którego orzeczenie podlega wyko- naniu w kraju Dłużnika. Przez spór należy rozumieć jakikolwiek spór (sądowy, pozasądowy) pomiędzy Ubezpieczającym a Dłużnikiem bądź Eksporterem
a Dłużnikiem, w szczególności w przedmiocie wyma- galności, zasadności i wysokości niezaspokojonego roszczenia Ubezpieczającego lub roszczenia Dłużnika przeciwko Ubezpieczającemu bądź Eksporterowi.
Korporacja może uznać roszczenie odszkodowaw- cze Ubezpieczającego, jeżeli wystąpiło zdarzenie powodujące szkodę, a sąd bądź instancja rozjemcza, przewidziana w kontrakcie eksportowym, nie miała możności działania z powodu wydarzeń politycznych, które nastąpiły poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej, przez co Ubezpieczający bądź Eksporter został pozbawiony możności uznania lub stwier- dzenia jego praw. Podstawę odszkodowania będzie
w tym przypadku stanowić wysokość należności która mogłaby być uznana na rzecz Ubezpieczającego bądź Eksportera przez sąd lub instancję rozjemczą, gdyby nie istniały przeszkody uniemożliwiające ich działa- nie, a należność była objęta ubezpieczeniem.
4. W przypadku wystąpienia zdarzenia, o którym mowa w § 3 ust. 2 pkt 3, przyznanie odszkodowania uzależ- nione jest od udokumentowania przez Ubezpiecza- jącego dokonania formalności wymaganych przez władze kraju Dłużnika przy transferze środków płatni- czych np. od przedstawienia dokumentu bankowego stwierdzającego płatność w walucie lokalnej.
5. Jeżeli wykupione przez Ubezpieczającego należności z kontraktu eksportowy podlegają międzyrządowej umowie bilateralnej o restrukturyzacji długu, Ubez- pieczający zobowiązany jest przestrzegać warunków tej umowy odnośnie należności ubezpieczonych i nie ubezpieczonych. Ubezpieczający zobowiązuje się udzielić Korporacji wszelkiej pomocy niezbędnej do wypełnienia umowy o restrukturyzacji długu. Jeżeli ubezpieczone należności zostały włączone do mię- dzyrządowej umowy bilateralnej o restrukturyzacji długu, Korporacja może, po wejściu w życie tej umowy, odstąpić od terminu wypłaty odszkodowania przewi- dzianego w § 19.
6. Wszelkie postanowienia kontraktu eksportowego przewidujące wcześniejszą wymagalność ubezpieczo- nych należności (dla których termin płatności jeszcze nie nastąpił), z powodu naruszenia lub zaniechania przez Dłużnika obowiązków wynikających z kon- traktu, nie są skuteczne wobec Korporacji. Korporacja może jednak wypłacić odszkodowanie w terminie wcześniejszym; w takim przypadku odsetki nie powstałe będą wprowadzane do rachunku strat po stronie kredytowej.
§16. Zaliczanie płatności i kwot z tytułu poręczeń lub gwarancji
1. Płatności uzyskane z tytułu kontraktu eksporto- wego, pochodzące od Dłużnika, jego poręczycieli lub gwarantów bądź z tytułu realizacji zabezpieczeń umownych, są, począwszy od zgłoszenia zagrożenia szkodą, bez względu na sposób ich zaliczenia przez
płatników, przeznaczone na zaspokojenie, w porządku chronologicznym, objętych i nie objętych ubezpiecze- niem należności w celu ustalenia wysokości szkody, jak również dokonania podziału między Korporację
i Ubezpieczającego kwot odzyskanych po wypłacie odszkodowania.
2. Po zaspokojeniu należności objętej ubezpieczeniem i ewentualnie nie objętej ubezpieczeniem, nadwyżki
przychodów są zaliczane na poczet odsetek za zwłokę.
3. W przypadku międzyrządowej umowy bilateralnej o restrukturyzacji długu, przewidującej częściowe uregulowanie należności objętych ubezpieczeniem,
dokonane w ten sposób wpłaty są przeznaczone na pokrycie tych należności.
§17. Likwidacja szkód
1. Likwidacja szkody następuje w miarę upływu poszczególnych terminów płatności. Dla każdej nieza- płaconej należności Ubezpieczający jest obowiązany przedstawić rachunek strat sporządzony w walucie kontraktu eksportowego. Rachunek strat powinien obejmować:
1) po stronie debetowej – wysokość niezapłaconej należności;
2) po stronie kredytowej – wysokość wszelkich kwot zaliczonych na poczet zaległych płatności, otrzymanych lub zatrzymanych przez Ubezpie- czającego przed wypłaceniem odszkodowania, w szczególności:
a) częściowych płatności dokonanych przez Dłużnika lub osobę trzecią,
b) kwot uzyskanych z tytułu gwarancji/ poręczeń,
c) wszelkich kwot pozostawionych do rozlicze- nia z eksporterem.
Jeżeli płatność, o której mowa w pkt 2, została doko- nana w walucie innej niż waluta kontraktu, przelicze- nie na walutę kontraktu następuje według średniego kursu NBP obowiązującego w dniu płatności.
2. W przypadku, gdy Korporacja postanawia wypłacić odszkodowanie ogółem za wszystkie objęte ubezpie- czeniem należności (zarówno należności wymagalne i nie zapłacone jak i te, dla których termin wymagal- ności jeszcze nie nadszedł), Ubezpieczający powinien przedstawić jeden rachunek strat. Rachunek strat powinien obejmować:
1) po stronie debetowej – wysokość niezapłaconej należności;
2) po stronie kredytowej – wysokość należności,
o których mowa w ust. 1 pkt 2 oraz wysokość odse- tek, które powstaną pomiędzy datą wypłacenia odszkodowania a datą wymagalności należności, dla których termin płatności nie nadszedł.
3. Szkoda stanowiąca podstawę do obliczenia odszko- dowania równa jest saldu debetowemu z rachunku strat, przy czym maksymalna wysokość szkody nie może przekroczyć wysokości należności objętych
ubezpieczeniem, określonych w indywidualnych postanowieniach umownych, zwiększonych w razie potrzeby o kwotę przewidzianą w § 10 pkt 4 lit. b tiret pierwszy. W tych granicach maksymalna wysokość szkody stanowi różnicę pomiędzy wysokością należ- ności objętych ubezpieczeniem przysługujących Ubezpieczającemu, a wysokością należności objętych ubezpieczeniem otrzymanych przez Ubezpieczają- cego przed datą powstania szkody.
4. Odszkodowanie równe jest iloczynowi wysokości szkody (lub maksymalnej wysokości szkody) i części objętej ubezpieczeniem, zastrzeżonej w indywidual- nych postanowieniach umownych.
§18. Koszty przed wypłatą odszkodowania
1. Koszty dodatkowe, powstałe w związku z działaniem mającym na celu uniknięcie szkody lub zmniejszenie jej rozmiarów, są obejmowane ochroną ubezpiecze- niową, pod warunkiem pisemnej akceptacji przez Korporację, proporcjonalnie do zakresu procentowego pokrycia określonego w indywidualnych postanowie- niach umownych. Koszty te obejmują koszty postępo- wania sądowego i inne wydatki prawne z wyłączeniem kosztów związanych z ustanowieniem i utrzymaniem w mocy zabezpieczeń, kosztów protestu weksla
oraz kosztów poniesionych w celu rozstrzygnięcia sporu dotyczącego zakresu praw Ubezpieczającego bądź Eksportera związanych z ubezpieczonymi należnościami.
2. Jeżeli koszty, o których mowa w ust. 1, odnoszą się do kwot lub terminów płatności nie objętych ochroną ubezpieczeniową, zostaną one przypisane proporcjo- nalnie do kwot ubezpieczonych i nie ubezpieczonych, bądź terminów płatności.
§19. Wypłata odszkodowania
1. Odszkodowanie wypłaca się w terminie 30 dni od daty otrzymania przez Korporację roszczenia odszko- dowawczego wraz z dokumentami przewidzianymi w § 14.
2. Jeżeli zgłoszone roszczenie jest niekompletne lub nienależycie udokumentowane, Ubezpieczający w terminie wyznaczonym przez Korporację powi- nien uzupełnić wskazane braki; w takim wypadku
Korporacja wypłaca odszkodowanie w ciągu 30 dni od uzupełnienia wskazanych danych.
§20. Przeniesienie prawa do odszkodowania z umowy ubezpieczenia – cesja
1. Prawo do odszkodowania wynikające z niniejszych Ogólnych Warunków może zostać przeniesione przez Ubezpieczającego na rzecz osoby trzeciej albo być przedmiotem zastawu wyłącznie za uprzednią, wyra- żoną na piśmie, zgodą Korporacji.
2. Korporacja zastrzega sobie prawo powiadamiania nabywcy (cesjonariusza) o wszelkich uchybieniach Ubezpieczającego wobec jakiegokolwiek z obowiąz- ków wynikających z umowy ubezpieczenia.
3. Wszelkie dodatkowe postanowienia umowne zmie- niające treść i zakres przeniesionego prawa, dokonane po dacie przelewu (cesji), powinny być przyjęte i pod- pisane przez nabywcę (cesjonariusza).
4. Przelew prawa do odszkodowania nie zwalnia Ubez- pieczającego z jakiegokolwiek obowiązku wynikają- cego z umowy ubezpieczenia.
5. Wszelkie zarzuty, na które Korporacja mogłaby się powołać względem Ubezpieczającego, są skuteczne wobec osoby trzeciej, na którą prawo do odszkodowa- nia zostało przeniesione.
6. Do przeniesienia praw i przekazania obowiązków wynikających z umowy ubezpieczenia przez Korpora- cję wymagana jest zgoda Ubezpieczającego.
Rozdział IV
Prawa i obowiązki stron po wypłaceniu odszkodowania
§21. Przejście praw po wypłacie odszkodowania
– subrogacja
1. Wypłata odszkodowania powoduje przejście na Korporację roszczeń Ubezpieczającego przeciwko Dłużnikowi oraz innym osobom trzecim do wysoko- ści wypłaconego odszkodowania.
2. Przejście prawa, o którym mowa w ust. 1, następuje
oraz dodatkowe świadczenia związane z należnością, z tytułu której wypłacono odszkodowanie.
3. Ubezpieczający zobowiązuje się przekazać, na wniosek Korporacji, w ściśle określonym terminie
i w formie skutecznej wobec osób trzecich, dowody potrzebne Korporacji do wykonywania jej praw
z tytułu subrogacji, a w szczególności do przekazania wszelkich papierów wartościowych i dokumentów oraz dokonania indosów, przeniesień i dokonania innych czynności prawnych, przydatnych w celu sku- tecznego wykonania praw Korporacji.
4. W przypadku, gdy Korporacja, w ramach subrogacji, wykonuje również prawa Ubezpieczającego, zobowią- zana jest do informowania go o swych działaniach oraz przekazania mu części przypadających na niego kwot odzyskanych.
§22. Obowiązki Ubezpieczającego po wystąpieniu szkody
1. Niezależnie od praw Korporacji określonych w § 21 Ubezpieczający obowiązany jest przedsięwziąć wszel- kie środki niezbędne w celu windykacji należności
i jednocześnie przestrzegać instrukcji udzielonych mu w tym względzie przez Korporację.
2. Wypłata odszkodowania przez Korporację nie zwalnia Ubezpieczającego z obowiązków wynikających
z umowy ubezpieczenia.
§23. Kwoty odzyskane
1. Wszelkie kwoty – w tym odsetki za zwłokę – wyeg- zekwowane od Dłużnika i/lub jego poręczycieli/ gwarantów, a także z innych zabezpieczeń spłaty ubezpieczonych należności po wypłaceniu odszkodo- wania, stanowią kwoty odzyskane.
2. Kwoty odzyskane w walucie wymienialnej, podlegają- cej transferowi, bez względu na ich wysokość, dzielone są pomiędzy Korporację i Ubezpieczającego. Część przypadająca Korporacji określona jest przez zastoso- wanie do wysokości kwot odzyskanych następującego stosunku:
Kwota odszkodowania
z chwilą wypłaty odszkodowania przez Korporację
i obejmuje zarówno wykupioną należność jak i odsetki
Saldo debetowe rachunku strat
Jednakże, gdy kwota zostaje odzyskana w ramach dwustronnego porozumienia restrukturyzacyjnego, część tej kwoty przypadającej Korporacji ustalana jest według proporcji przewidzianej do obliczenia wyso- kości odszkodowania:
Wysokość szkody stanowiącej podstawę do obliczenia odszkodowania
Saldo debetowe rachunku strat
Jeżeli kwoty odzyskane wyrażone są w walucie obcej, do ich przeliczenia stosuje się kurs Narodowego Banku Polskiego obowiązujący w dniu wpłaty.
3. Jeżeli, stosownie do treści § 16, kwoty odzyskane zali- czane są na poczet odsetek za zwłokę, ich część odpo- wiadająca okresowi pomiędzy datą wymagalności niezapłaconej należności a datą wypłacenia odszkodo- wania przypada w całości Ubezpieczającemu.
4. Ubezpieczający zobowiązuje się, w terminie 14 dni, zawiadomić Korporację o odzyskaniu kwot i przeka- zać Korporacji przypadającą jej część w ciągu 14 dni od ich otrzymania.
§24. Zwrot odszkodowania
Jeżeli po wypłacie odszkodowania okaże się, że Korpo- racja nie była zobowiązana do jego spełnienia, zgodnie z przepisami prawnymi oraz niniejszymi Ogólnymi Warunkami, Ubezpieczający powinien zwrócić pełną kwotę otrzymanego odszkodowania w terminie 14 dni od daty wezwania do jego zwrotu.
Rozdział V
Obowiązki ubezpieczającego – kontrola i sankcje
§25. Kontrola
1. Ubezpieczający zobowiązany jest ułatwić Korporacji wykonywanie przysługującego jej prawa kontroli,
a w szczególności udostępnić wszelkie dokumenty, związane z ubezpieczoną należnością, bądź ich poświadczone kopie; zezwolić na przeprowadze- nie czynności sprawdzających, które Korporacja postanowi dokonać bezpośrednio, bądź poprzez
upoważnione przez nią osoby, w celu sprawdzenia prawidłowości i dokładności oświadczeń Ubezpiecza- jącego bądź Eksportera, jak również przestrzegania obowiązków przez Ubezpieczającego.
2. W zależności od potrzeb Korporacja zastrzega sobie prawo do dokonania tłumaczenia na koszt Ubezpie- czającego pism sporządzonych w języku obcym.
§26. Sankcje za naruszenie obowiązków przez Ubezpieczającego
1. Jeżeli Ubezpieczający nie zapłaci w ustalonym ter- minie składki Korporacja wzywa, listem poleconym, do jej uregulowania, wyznaczając ostateczny – nie dłuższy niż 30 dni, termin do jej zapłaty. Po bezsku- tecznym upływie tego terminu Korporacja ma prawo do odstąpienia od umowy ubezpieczenia ze skutkiem natychmiastowym.
2. Rozwiązanie umowy ubezpieczenia w sytuacji określonej w ust. 1 nie pozbawia Korporacji prawa do żądania zapłaty składki za okres, za który ponosiła
odpowiedzialność. Od każdej kwoty należnej Korpora- cji od Ubezpieczającego z tytułu umowy ubezpiecze- nia Korporacja nalicza odsetki ustawowe, poczynając od dnia ich wymagalności. W razie wypłacenia nie- należnego odszkodowania z winy Ubezpieczającego Korporacja nalicza odsetki ustawowe od dnia wypła- cenia odszkodowania.
3. Jeżeli Ubezpieczający opóźnia się z zawiadomieniem Korporacji o wykupie należności, naruszając obowią- zek przewidziany w § 10 pkt 2, co powoduje opóź- nienie w otrzymaniu należnych Korporacji składek, przyjmuje się, że składka stała się wymagalna z dniem wykupu należności; w takim wypadku Korporacji należą się odsetki ustawowe od kwoty składki liczone od dnia wykupu.
4. W razie niewykonania przez Ubezpieczającego obowiązków przewidzianych w § 10 pkt 3-6 lub jeżeli Ubezpieczający podał do wiadomości Korporacji informacje niezgodne z prawdą, Korporacja jest wolna od odpowiedzialności, chyba, że okoliczności te nie mają wpływu na zwiększenie prawdopodo- bieństwa wystąpienia zdarzenia objętego umową ubezpieczenia.
5. W przypadku opisanym w ust. 4, w razie gdy nastąpiła wypłata odszkodowania, podlega ono zwrotowi.
6. Ubezpieczający jest zobowiązany powiadomić Kor- porację o każdym przypadku wszczęcia postępowania karnego w związku z przekupstwem osoby pełniącej funkcję publiczną w państwie obcym lub inną czyn- nością sprzeczną z prawem o podobnym charakterze przy zawieraniu kontraktu eksportowego, o których mowa w § 7 ust. 2 pkt 1, pod rygorem utraty prawa do odszkodowania i utraty wszelkich przysługujących
z umowy ubezpieczenia uprawnień.
7. W przypadku niewykonania przez Ubezpieczającego, innego niż wymieniony w ust. 4, obowiązku wynika- jącego z umowy ubezpieczenia, a także wszelkich jego działań lub ukrywania faktów w celu wprowadzenia Korporacji w błąd co do rzeczywistej sytuacji Dłużnika lub co do zabezpieczenia należności objętych ubezpie- czeniem, jak również doprowadzenia do niewłaściwej oceny ryzyka przez Korporację oraz wszelkiego zwięk- szenia ryzyka z winy Ubezpieczającego, Korporacja może odmówić wypłaty odszkodowania w całości lub w części.
Rozdział VI Postanowienia końcowe
§27. Waluta płatności
Wszelkie płatności wynikające z postanowień Ogól- nych Warunków i z indywidualnych postanowień umownych dokonywane są w walucie kontraktu eksportowego, zarówno w przypadku kwot wypłaca- nych Ubezpieczającemu, jak i otrzymywanych przez Korporację.
§28. Rozstrzyganie sporów z tytułu umowy ubezpieczenia
Wszelkie spory z umowy ubezpieczenia zawartej na podstawie niniejszych Ogólnych Warunków roz- strzyga sąd właściwy na zasadach ogólnych.
§29. Podstawa prawna
W sprawach nieuregulowanych w niniejszych Ogól- nych Warunkach mają zastosowanie przepisy:
1) ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o gwarantowanych przez Skarb Państwa ubezpieczeniach eksporto- wych (Dz. U. z 2001 r. Nr 59, poz. 609 z późn. zm.); oraz
2) ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.).
§30. Postanowienia dodatkowe
1. Niniejsze Ogólne Warunki uwzględniają posta- nowienia dyrektywy Rady Unii Europejskiej nr 98/29/WE z dnia 7 maja 1998 r. w zakresie harmo- nizacji głównych postanowień dotyczących ubez- pieczeń kredytów eksportowych dla transakcji średnio- i długoterminowych.
2. Poddostawy z Państw Członkowskich Unii Europej- skiej uważa się za krajowe towary i usługi, z zastrzeże- niem obowiązujących regulacji krajowych.
Infolinia: 000 000 000 xxxxxxx@xxxx.xxx.xx
xx. Xxxxxx 00, 00-000 Xxxxxxxx xxx.xxxx.xxx.xx