UMOWA
1737
UMOWA
między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Gabinetem Ministrów Ukrainy o współpracy i wzajemnej pomocy w dziedzinie zapobiegania katastrofom, klęskom żywiołowym i innym nadzwyczajnym wydarzeniom
oraz usuwania ich następstw,
podpisana w Warszawie dnia 19 lipca 2002 r.
W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
podaje do powszechnej wiadomości:
W dniu 19 lipca 2002 r. została podpisana w Warszawie Umowa między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Gabinetem Ministrów Ukrainy o współpracy i wzajemnej pomocy w dziedzinie zapobiegania katastrofom, klę- skom żywiołowym i innym nadzwyczajnym wydarzeniom oraz usuwania ich następstw, w następującym brzmieniu:
UMOWA
między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej
a Gabinetem Ministrów Ukrainy o współpracy i wzajemnej pomocy w dziedzinie zapobiegania
katastrofom, klęskom żywiołowym i innym nadzwyczajnym wydarzeniom oraz usuwania ich następstw
Rząd Rzeczypospolitej Polskiej oraz Gabinet Mini- strów Ukrainy, zwane dalej „Stronami”,
zamierzając przyczynić się do rozwijania wzajem- nych stosunków w duchu Traktatu między Rzeczą- pospolitą Polską a Ukrainą o dobrym sąsiedztwie, przyjaznych stosunkach i współpracy, sporządzone- go w Warszawie dnia 18 maja 1992 r.;
pamiętając o możliwości wystąpienia katastrof, klęsk żywiołowych i innych nadzwyczajnych wyda- rzeń związanych z rozwojem technologii;
rozumiejąc konieczność współpracy i udzielania wzajemnej pomocy w przypadku katastrof, klęsk ży- wiołowych i innych nadzwyczajnych wydarzeń oraz w celu umożliwienia szybkiego skierowania grup ratowniczych z wyposażeniem i środków pomocy;
biorąc pod uwagę korzyści, jakie może przynieść Stronom współpraca i wzajemna pomoc w dzie- dzinie zapobiegania katastrofom, klęskom żywio- łowym i innym nadzwyczajnym wydarzeniom oraz usuwania ich następstw;
uzgodniły, co następuje:
Artykuł 1
Definicje
Określenia używane w niniejszej umowie mają na- stępujące znaczenie:
„katastrofa, klęska żywiołowa i inne nadzwyczajne wydarzenie” — zdarzenia spowodowane przez ludzi,
siły przyrody lub inne złożone przyczyny, które powo- dują zagrożenie życia i zdrowia ludzi, mienia lub śro- dowiska naturalnego;
„Strona zwracająca się o pomoc” — Strona, której właściwy organ zwraca się do właściwego organu drugiej Strony z prośbą o udzielenie pomocy;
„Strona udzielająca pomocy” — Strona, której wła- ściwy organ spełnia prośbę o udzielenie pomocy właściwego organu drugiej Strony;
„państwo tranzytu” — państwo, przez którego teryto- rium przemieszczają się grupy ratownicze wraz z wy- posażeniem i transportuje się środki pomocy w celu dotarcia na terytorium Państwa-Strony zwracającej się o pomoc lub terytorium państwa trzeciego;
„grupa ratownicza” — zespół specjalistów z kierowni- kiem na czele, wysłanych w celu udzielenia pomocy na terytorium Państwa-Strony zwracającej się o pomoc;
„ekspert indywidualny” — specjalista skierowany w celu udzielenia pomocy na terytorium Państwa-
-Strony zwracającej się o pomoc;
„wyposażenie” — materiały, środki techniczne i transportowe, własne zaopatrzenie grup ratowni- czych, psy ratownicze, ekwipunek osobisty oraz przedmioty osobistego użytku członków grup ratow- niczych i ekspertów indywidualnych;
„środki pomocy” — dobra materialne przeznaczone do bezpłatnego rozdzielenia wśród ludności poszko- dowanej w wyniku katastrofy, klęski żywiołowej lub innego nadzwyczajnego wydarzenia.
Artykuł 2
Przedmiot umowy
1. Niniejsza umowa reguluje podstawowe zasady dobrowolnego udzielania pomocy podczas katastrof, klęsk żywiołowych i innych nadzwyczajnych wyda- rzeń, zagrażających życiu i zdrowiu ludzi, mieniu lub środowisku naturalnemu, które nie mogą być w pełni lub szybko opanowane własnymi środkami Strony zwracającej się o pomoc. Pomoc jest udzielana na podstawie wniosku.
2. Strony będą współpracować w dziedzinie rozwi- jania metod i podejmowania działań w celu zwiększe- nia swoich możliwości w zapobieganiu katastrofom, klęskom żywiołowym i innym nadzwyczajnym wyda- rzeniom oraz usuwaniu ich następstw.
Artykuł 3
Właściwe organy
1. W celu koordynacji działań związanych z realiza- cją niniejszej umowy, Strony wyznaczają następujące właściwe organy:
1) w Rzeczypospolitej Polskiej;
Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji,
2) na Ukrainie:
Ministerstwo Ukrainy ds. Sytuacji Nadzwyczaj- nych i Ochrony Ludności przed Następstwami Ka- tastrofy Czarnobylskiej.
2. Właściwe organy są upoważnione do składania i przyjmowania wniosków o udzielenie pomocy oraz do utrzymywania bezpośrednich kontaktów.
3. Strony będą informować się wzajemnie o in- nych właściwych organach uprawnionych do zwraca- nia się o pomoc i przyjmowania wniosków o udziele- nie pomocy oraz realizacji innych zadań zgodnie z po- stanowieniami niniejszej umowy.
4. Właściwe organy składają wniosek o udzielenie pomocy w formie pisemnej, ewentualnie ustnej. Wniosek złożony w formie ustnej musi być bez zbęd- nej zwłoki potwierdzony na piśmie.
5. Wniosek, o którym mowa w ustępie 2, określa w szczególności rodzaj, formę, zakres i termin udziele- nia pomocy.
6. Właściwe organy szczegółowo uzgadniają za- kres i warunki udzielenia pomocy.
Artykuł 4
Rodzaje pomocy
1. Pomoc może być udzielona w formie skierowa- nia grup ratowniczych lub ekspertów indywidualnych, wyposażenia, środków pomocy lub w inny odpowied- ni sposób.
2. Udzielanie pomocy obejmuje w szczególności prace ratownicze i inne niezbędne, wykonywane pod- czas katastrof, klęsk żywiołowych i innych nadzwy- czajnych wydarzeń.
3. Grupy ratownicze, ekspertów indywidualnych oraz wyposażenie i środki pomocy można transporto- wać drogą lądową, powietrzną lub wodną.
4. Wyposażenie grup ratowniczych powinno być wystarczające do samodzielnego prowadzenia działań ratowniczych w ciągu 72 godzin.
Artykuł 5
Formy współpracy
1. Właściwe organy ściśle współpracują w szcze- gólności w następujących kierunkach:
1) doskonalenie systemu wykrywania katastrof, klęsk żywiołowych i innych nadzwyczajnych wydarzeń oraz szybkiego powiadamiania o ich zbliżaniu się lub wystąpieniu na terytorium państwa jednej ze Stron;
2) przygotowanie do udzielania pomocy zgodnie z ni- niejszą umową;
3) opracowywanie prognoz, prewencja i usuwanie następstw katastrof, klęsk żywiołowych i innych nadzwyczajnych wydarzeń, w formie wymiany do- świadczeń praktycznych oraz informacji o charak- terze naukowym i technicznym, a także przygoto- wania szkoleń dla specjalistów, programów i kur- sów specjalistycznych, współpracy odpowiednich instytucji szkoleniowych i organizowania wspól- nych ćwiczeń;
4) ustalanie przyczyn katastrof, klęsk żywiołowych i innych nadzwyczajnych wydarzeń.
2. Strony wymieniają informacje o zagrożeniach i następstwach katastrof, klęsk żywiołowych i innych nadzwyczajnych wydarzeń, które mogą rozprzestrze- nić się na terytorium państwa drugiej Strony. Wymia- na informacji obejmuje także przekazywanie wyników pomiarów i prognoz.
3. Postanowienia niniejszej umowy stosuje się od- powiednio także przy wspólnych ćwiczeniach.
4. Właściwe organy mogą zawierać protokoły do- datkowe oraz tworzyć grupy robocze w celu realizacji niniejszej umowy, zgodnie z prawem wewnętrznym Państw-Stron.
Artykuł 6
Przekraczanie granicy państwowej
i pobyt na terytorium państwa drugiej Strony
1. W celu zapewnienia skutecznej pomocy, Xxxxxx zobowiązują się ograniczyć do minimum formalności wymagane podczas przekraczania granicy państwowej.
2. Członkowie grupy ratowniczej i eksperci indywi- dualni, w ramach udzielania pomocy, mogą przekra- czać granicę państwową i przebywać na terytorium Państwa-Strony zwracającej się o pomoc na podsta- wie jakichkolwiek dokumentów poświadczających toż- samość, bez wiz ani zezwoleń na pobyt. Kierownik grupy ratowniczej i ekspert indywidualny, na żądanie odpowiednich służb, okazują zaświadczenia upoważ- niające do udzielenia pomocy, wydane przez właściwy organ Strony udzielającej pomocy, i listę osób wcho- dzących w skład grupy ratowniczej. Wzór zaświadcze- nia zawiera załącznik do niniejszej umowy. W przypad- kach niecierpiących zwłoki skierowanie grup ratowni- czych lub ekspertów indywidualnych można potwier- dzić za pomocą telefaksu.
3. Grupy ratownicze i eksperci indywidualni prze- kraczają granicę państwową w przejściach granicz- nych, a w przypadkach niecierpiących zwłoki również poza przejściami granicznymi, o czym należy uprzed- nio poinformować odpowiednie organy ochrony gra- nicy państwowej Państw-Stron.
4. Postanowienia ustępów 1 i 2 stosuje się odpo- wiednio również w przypadkach, kiedy jedna ze Stron jest państwem tranzytu. Właściwe organy wzajemnie poinformują się we właściwym czasie o tym, że po- wstała potrzeba tranzytu, i ustalą sposób jego realiza-
cji, a także sposób udzielenia wsparcia grupom ratow- niczym i ekspertom indywidualnym.
5. Członkowie grup ratowniczych i eksperci indy- widualni mają prawo do noszenia swojego munduru na terytorium Państwa-Strony zwracającej się o po- moc, jeśli stanowi on ich przepisowy ubiór.
Artykuł 7
Przewóz wyposażenia i środków pomocy przez granicę państwową
1. Strony ułatwiają procedurę przywozu i wywozu wyposażenia i środków pomocy. Kierownik grupy ra- towniczej i eksperci indywidualni, przy przekraczaniu granicy państwowej, są obowiązani do przedstawie- nia odpowiedniemu organowi celnemu Strony zwra- cającej się o pomoc spisu przewożonego wyposażenia i środków pomocy.
2. Jeżeli w przypadkach niecierpiących zwłoki nie można przedstawić spisu przewożonego wyposażenia i środków pomocy, spis ten zostanie przedstawiony odpowiedniemu organowi celnemu najpóźniej w cią- gu 30 dni od dnia przekroczenia granicy państwowej. Ułatwienia tego nie stosuje się do środków odurzają- cych i substancji psychotropowych.
3. Grupy ratownicze i eksperci indywidualni nie mo- gą wwozić ani wywozić żadnych innych przedmiotów oprócz wyposażenia i środków pomocy, niezbędnych do udzielenia pomocy. Wyposażenie i środki pomocy są zwolnione z ceł, podatków i innych opłat oraz są wy- korzystywane wyłącznie w celu udzielenia pomocy.
4. Wyposażenia i środków pomocy nie dotyczą za- kazy i ograniczenia obowiązujące w przypadku przy- wozu i wywozu towarów. Wyposażenie, które nie zo- stało zużyte, utracone lub zniszczone, należy wywieźć z powrotem najpóźniej w ciągu 30 dni od dnia ukoń- czenia udzielania pomocy. Jeżeli ze względu na istotne okoliczności wywiezienie z powrotem nie jest możliwe, o rodzaju, ilości i miejscu pozostawienia wyposażenia należy zawiadomić właściwy organ Strony zwracającej się o pomoc, który informuje o tym odpowiedni organ celny. Odpowiednie organy Państwa-Strony zwracają- cej się o pomoc mają prawo kontroli wykorzystania i przechowywania wyposażenia i środków pomocy.
5. Jeżeli wyposażenie pozostanie jako środek po- mocy na terytorium Państwa-Strony zwracającej się o pomoc, wtedy ten fakt należy niezwłocznie zgłosić właściwemu organowi Strony zwracającej się o po- moc, który w razie potrzeby powiadomi o tym odpo- wiedni organ celny.
6. Środki odurzające i substancje psychotropowe mogą być przywożone tylko w celu udzielenia koniecz- nej pomocy medycznej, a stosować je może wyłącznie wykwalifikowany personel medyczny zgodnie z pra- wem wewnętrznym Państwa-Strony udzielającej po- mocy. Strona zwracająca się o pomoc ma prawo do- konywać kontroli tych środków na terytorium swojego państwa. Postanowienia ustępów 4 i 5 stosuje się
również w przypadku przywozu środków odurzających i substancji psychotropowych na terytorium Państwa-
-Strony zwracającej się o pomoc i wywozu z powro- tem niezużytych środków. W stosunku do niezużytych środków odurzających i substancji psychotropowych, które nie mogą być wywiezione z terytorium Państwa-
-Strony zwracającej się o pomoc, mają zastosowanie przepisy prawa państwa tej Strony. Przywozu i wywo- zu tych środków nie uznaje się za przywóz i wywóz w rozumieniu przepisów odpowiednich umów mię- dzynarodowych dotyczących środków odurzających i substancji psychotropowych.
7. W przypadku użycia pojazdów przy udzielaniu pomocy na podstawie niniejszej umowy, nie wymaga się zezwolenia na międzynarodowy transport drogo- wy i międzynarodowego ubezpieczenia, a także opłat za użytkowanie autostrad i dróg szybkiego ruchu. Po- jazdy te muszą być wyraźnie oznakowane przez odpo- wiednie symbole lub napisy, tak aby było widoczne, że są przeznaczone do udzielenia pomocy.
8. Grupy ratownicze, na terytorium Państwa-Stro- ny zwracającej się o pomoc, mają prawo używania własnego oznakowania i urządzeń ostrzegawczych na swoich pojazdach.
9. Postanowienia ustępów od 1 do 8 mają odpo- wiednie zastosowanie również w przypadkach, kiedy państwo jednej ze Stron jest państwem tranzytu.
Artykuł 8
Użycie statków powietrznych
1. Statki powietrzne mogą być używane do trans- portu grup ratowniczych, ekspertów indywidualnych, wyposażenia i środków pomocy, jak też bezpośrednio przy udzielaniu pomocy.
2. Każda ze Stron, w celu realizacji niniejszej umo- wy, może udzielić zezwolenia statkom powietrznym drugiej Strony na przelot nad terytorium jej państwa oraz lądowanie i start również poza lotniskami mię- dzynarodowymi.
3. O zamiarze użycia statków powietrznych należy uprzednio powiadomić właściwy organ Strony zwra- cającej się o pomoc lub państwa tranzytu oraz udzie- lić dokładnych informacji o:
1) rodzaju i typie statku powietrznego;
2) państwie rejestracji;
3) jego znaku rejestracyjnym;
4) załodze, pasażerach i grupie ratowniczej;
5) wyposażeniu i środkach pomocy, znajdujących się na pokładzie;
6) czasie startu, planowanej trasie lotu, miejscu i prze- widywanym czasie lądowania.
4. O ile z postanowień niniejszego artykułu nie wy- nika inaczej, stosuje się przepisy prawa Państw-Stron, dotyczące krajowego i międzynarodowego ruchu lot- niczego.
Artykuł 9
Koordynacja i ogólne kierowanie
1. Koordynacja i ogólne kierowanie działaniami ra- towniczymi należą do właściwego organu Strony zwracającej się o pomoc.
2. Właściwy organ Strony zwracającej się o pomoc zapewnia wsparcie i ochronę grupom ratowniczym i ekspertom indywidualnym w czasie wykonywania przez nich zadań związanych z realizacją niniejszej umowy.
3. Dyspozycje dla grup ratowniczych Strony udzie- lającej pomocy są wydawane wyłącznie ich kierowni- kom, którzy zlecają poszczególne zadania swym pod- władnym.
4. Grupy ratownicze i eksperci indywidualni opusz- czają terytorium Państwa-Strony zwracającej się o po- moc po wykonaniu swoich zadań lub wcześniej, jeżeli zdecyduje tak właściwy organ jednej ze Stron.
5. Strona zwracająca się o pomoc odpowiada za dystrybucję środków pomocy.
Artykuł 10
Łączność
Właściwe organy podejmą wspólnie niezbędne działania, aby umożliwić łączność między sobą, mię- dzy właściwymi organami i wysłanymi przez nie gru- pami ratowniczymi oraz między wysłanymi grupami ratowniczymi i kierownictwem działań ratowniczych.
Artykuł 11
Koszty udzielenia pomocy
1. Strona zwracająca się o pomoc nie pokrywa kosztów udzielenia pomocy wraz z wydatkami, które powstały w związku z zużyciem, uszkodzeniem, znisz- czeniem lub utratą wyposażenia, poniesionych przez Stronę udzielającą pomocy, o ile właściwe organy Stron nie uzgodniły inaczej.
2. Każda ze Stron ma prawo zażądać, aby koszty po- wstałe w wyniku udziału statków powietrznych zostały pokryte w połowie przez Stronę zwracającą się o po- moc. W tym przypadku wysokość kosztów oblicza się według taryf obowiązujących na terytorium Państwa-
-Strony udzielającej pomocy, w czasie jej udzielania.
3. Grupom ratowniczym i ekspertom indywidual- nym Strona zwracająca się o pomoc zapewni na wła- sny koszt zakwaterowanie, niezbędną pomoc medycz- ną, a po wyczerpaniu przez nich własnych zapasów — wyżywienie, inne artykuły pierwszej potrzeby i zaopa- trzenie w materiały eksploatacyjne do środków tech- nicznych i transportowych.
4. Postanowienia ustępu 1 nie ograniczają możli- wości pokrycia kosztów przez Stronę zwracającą się o pomoc.
Artykuł 12
Odszkodowania
1. Każda ze Stron zrzeka się wszelkich roszczeń od- szkodowawczych wobec drugiej Strony w przypadku szkód w mieniu, o ile spowodował je członek grupy ra- towniczej lub ekspert indywidualny w związku z reali- zacją zadań wynikających z postanowień niniejszej umowy.
2. Każda ze Stron zrzeka się wszelkich roszczeń od- szkodowawczych wobec drugiej Strony w przypadku uszkodzenia ciała, rozstroju zdrowia lub śmierci człon- ka grupy ratowniczej lub eksperta indywidualnego, je- żeli szkoda nastąpiła przy wykonywaniu zadań związa- nych z realizacją niniejszej umowy.
3. Jeżeli członek grupy ratowniczej lub ekspert in- dywidualny Strony udzielającej pomocy, przy wyko- nywaniu zadań związanych z realizacją postanowień niniejszej umowy, spowoduje powstanie szkody u oso- by trzeciej na terytorium Państwa-Strony zwracającej się o pomoc, to za tę szkodę odpowiada Strona zwra- cająca się o pomoc, zgodnie z przepisami prawa, które byłyby zastosowane w przypadku szkody spowodowa- nej przez członka własnej grupy ratowniczej.
4. Postanowień ustępów od 1 do 3 nie stosuje się, jeżeli szkoda została spowodowana z winy umyślnej.
5. Właściwe organy współpracują, aby ułatwić do- chodzenie roszczeń odszkodowawczych.
Artykuł 13
Wykorzystanie informacji
Jeżeli właściwe organy Stron nie uzgodniły na pi- śmie inaczej, to informacje uzyskane w ramach niniej- szej umowy są, z wyłączeniem informacji, które nie podlegają ujawnieniu zgodnie z prawem wewnętrz- nym Państw-Stron, publikowane i wykorzystywane zgodnie ze zwyczajową praktyką i prawem wewnętrz- nym państw każdej ze Stron, z uwzględnieniem posta- nowień artykułu 14.
Artykuł 14
Wymiana danych osobowych
1. Postanowienia niniejszego artykułu, dotyczące udostępniania danych osobowych, stosuje się z uwzględnieniem przepisów prawa wewnętrznego państw każdej ze Stron.
2. Dane osobowe mogą być udostępnione wyłącz- nie właściwym organom. Udostępnienie danych oso- bowych innym organom jest możliwe tylko po wcze- śniejszym wyrażeniu zgody przez właściwy organ przekazujący dane.
3. Odbiorca danych osobowych może wykorzystać je wyłącznie do celów i na warunkach określonych przez udostępniającego.
4. Udostępniający dane osobowe odpowiada za prawdziwość udostępnianych danych.
5. Udostępniający i odbiorca danych osobowych mają obowiązek skutecznej ochrony udostępnianych danych osobowych przed niepowołanym dostępem do nich i nieuprawnioną zmianą.
Artykuł 15
Rozstrzyganie spraw spornych
Spory dotyczące interpretacji lub stosowania ni- niejszej umowy właściwe organy Stron będą rozwią- zywać w drodze rokowań, a w przypadku nieosiągnię- cia porozumienia spór będzie rozstrzygany w drodze dyplomatycznej.
Artykuł 16
Stosunek do innych umów międzynarodowych
Niniejsza umowa nie narusza praw i zobowiązań żadnej ze Stron, wynikających z innych wiążących je umów międzynarodowych.
Artykuł 17
Zmiany i uzupełnienia umowy
1. Zmiany i uzupełnienia postanowień niniejszej umowy mogą nastąpić w drodze porozumienia Stron.
2. Załącznik do umowy może być zmieniany w dro- dze wymiany not.
Artykuł 18
Postanowienia końcowe
1. Niniejsza umowa zostaje zawarta na czas nie- określony i wchodzi w życie w dniu otrzymania póź- niejszej noty o wykonaniu przez Xxxxxx wewnętrznych procedur przewidzianych w ustawodawstwie krajo- wym, niezbędnych do wejścia w życie umowy.
2. Każda ze Stron może wypowiedzieć niniejszą umowę w formie pisemnej. W takim przypadku umo- wa utraci moc po upływie sześciu miesięcy od dnia, w którym doręczono drugiej Xxxxxxx zawiadomienie o wypowiedzeniu. Utrata mocy niniejszej umowy nie powoduje wygaśnięcia zobowiązań Stron, powsta- łych wskutek wykonywania umowy przed utratą jej mocy.
UMOWĘ niniejszą sporządzono w Warszawie dnia 19 lipca 2002 r., w dwóch egzemplarzach, każdy w ję- zykach polskim i ukraińskim, przy czym obydwa teksty mają jednakową moc.
Z upoważnienia Z upoważnienia
Rządu Gabinetu
Rzeczypospolitej Polskiej Ministrów Ukrainy
Załącznik do Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Gabinetem Ministrów Ukrainy o współpracy i wzajemnej pomocy w dziedzinie zapobiegania katastrofom, klęskom żywiołowym i innym nadzwyczajnym wydarzeniom oraz usuwania ich następstw
Po zaznajomieniu się z powyższą umową, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że:
— została ona uznana za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych,
— jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona,
— będzie niezmiennie zachowywana.
Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.
Dano w Warszawie dnia 10 listopada 2003 r.
Prezes Rady Ministrów: X. Xxxxxx
L.S.
Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: X. Xxxxxxxxxxx