Umowa o współpracy między
Umowa o współpracy między
Europejskim Urzędem ds. Pracy a siecią SOLVIT w zakresie przekazywania spraw do mediacji
Europejski Urząd ds. Pracy, reprezentowany na potrzeby podpisania niniejszej umowy o współpracy przez dyrektora wykonawczego Xxxxxxx-Xxxxxxx Xxxxxxxx
oraz
sieć SOLVIT, reprezentowana na potrzeby podpisania niniejszej umowy o współpracy przez dyrektora Dyrekcji E w Dyrekcji Generalnej ds. Rynku Wewnętrznego, Przemysłu, Przedsiębiorczości i MŚP Komisji Europejskiej Xxxx Xxxxxxxx Tovsak Pleterski;
zwani łącznie dalej „stronami” lub samodzielnie jako „ELA” lub „sieć SOLVIT”; UZGADNIAJĄ, CO NASTĘPUJE:
Część I – Ogólne zasady współpracy
Artykuł 1 – Ramy prawne
1. ELA został ustanowiony na mocy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1149 z dnia 20 czerwca 2019 r.1 („rozporządzenie ustanawiające”).
2. Celem Urzędu, określonym w art. 2 rozporządzenia ustanawiającego, jest przyczynianie się do zapewnienia sprawiedliwej mobilności pracowników w całej Unii oraz wspieranie państw członkowskich i Komisji Europejskiej w koordynowaniu systemów zabezpieczenia społecznego w Unii. W tym celu ELA prowadzi mediacje i pomaga w rozstrzyganiu sporów transgranicznych między państwami członkowskimi dotyczących stosowania odpowiedniego prawa Unii.
3. Zgodnie z art. 13 ust. 1 rozporządzenia ustanawiającego celem mediacji jest pogodzenie rozbieżnych stanowisk państw członkowskich w indywidualnych sprawach dotyczących zastosowania prawa Unii w dziedzinach objętych przedmiotowym rozporządzeniem oraz przyjęcie niewiążącej opinii.
4. W następie zalecenia Komisji 2013/461/UE z dnia 17 września 2013 r. w sprawie zasad regulujących SOLVIT2 („zalecenie Komisji”) SOLVIT został utworzony przez państwa członkowskie i państwa EOG w ramach ich własnych administracji krajowych jako sieć centrów, będąca szybkim i nieformalnym środkiem rozwiązywania problemów, jakie napotykają osoby prywatne i przedsiębiorstwa w związku z decyzjami organów publicznych podczas korzystania ze swoich praw na rynku wewnętrznym. Sieć krajowych centrów SOLVIT („krajowe centra SOLVIT”) jest
1 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1149 z dnia 20 czerwca 2019 r. ustanawiające Europejski Urząd ds. Pracy, zmieniające rozporządzenia (WE) nr 883/2004, (UE) nr 492/2011 i (UE) 2016/589 oraz uchylające decyzję (UE) 2016/344 (Dz.U. L 186 z 11.7.2019, s. 21).
2 Zalecenie Komisji 2013/461/UE z dnia 17 września 2013 r. w sprawie zasad regulujących SOLVIT (Dz.U. L 249 z 19.9.2013, s. 10).
wspomagana i wspierana przez zespół koordynacyjny Komisji Europejskiej („SOLVIT KE”), który między innymi zarządza i obsługuje aplikację SOLVIT stworzoną w ramach systemu wymiany informacji na rynku wewnętrznym, mającą wspierać rozpatrywanie spraw SOLVIT.
5. Celem systemu SOLVIT, zgodnie z sekcją I zalecenia Komisji, jest szybkie, skuteczne i nieformalne przedstawienie rozwiązań problemów, które napotykają osoby prywatne i przedsiębiorstwa, gdy instytucje publiczne odmawiają im praw przysługujących obywatelom UE w zakresie działalności na rynku wewnętrznym. Poprzez wspieranie i propagowanie przestrzegania prawa Unii przyczynia się do lepszego funkcjonowania jednolitego rynku.
6. W motywie 16 rozporządzenia ustanawiającego podkreśla się potrzebę współpracy ELA w ramach innych odpowiednich inicjatyw i sieci Unii, w szczególności sieci SOLVIT. W motywie 23 rozporządzenia ustanawiającego określa się ramy stosunków między ELA i siecią SOLVIT w odniesieniu do mediacji. Zakłada się w nim, że państwa członkowskie powinny mieć możliwość przedstawiania ELA spornych indywidualnych przypadków w celu mediacji, jeżeli nie udało im się rozstrzygnąć tych kwestii poprzez kontakty bezpośrednie i w drodze dialogu. Ponadto przewiduje się w nim, że sieć SOLVIT powinna móc przekazywać ELA do rozpatrzenia te sprawy, których nie można rozwiązać z powodu różnic między administracjami krajowymi.
7. Celem niniejszej umowy jest zadbanie o to, aby ELA i SOLVIT spełniały wymogi rozporządzenia ustanawiającego i jednocześnie realizowały cele zarówno ELA, jak i sieci SOLVIT dzięki współpracy i lepszej koordynacji w zakresie przekazywania spraw i wymiany informacji. Wymaga to skutecznej koordynacji przekazywania nierozstrzygniętych spraw sieci SOLVIT, jak określono w art. 3, przez SOLVIT do ELA w celu ich rozpatrzenia, a także nadzorowania dopuszczalności takich spraw do procedury mediacji oraz zapewnienia niezbędnej wymiany informacji i działań następczych.
Artykuł 2 – Współpraca i kanały komunikacji
1. SOLVIT i ELA powinny przestrzegać zasad wzajemnego informowania się i współpracy, aby zapewnić wdrożenie niniejszej umowy, realizując zarówno cel art. 13 rozporządzenia ustanawiającego, dotyczący mediacji między państwami członkowskimi, jak i cel zalecenia Komisji.
2. Za pomocą wyznaczonych punktów kontaktowych należy zapewnić ścisłą i skuteczną współpracę i przegląd spraw przekazywanych między ELA i siecią SOLVIT. Należy dołożyć wszelkich starań, aby mieć pewność, że odpowiedni krajowi urzędnicy łącznikowi są na bieżąco informowani. W przypadku sieci SOLVIT wyznaczonym punktem kontaktowym będzie SOLVIT KE, czyli zespół Komisji Europejskiej, który wspomaga i wspiera funkcjonowanie sieci SOLVIT. W przypadku ELA wyznaczonym punktem kontaktowym będzie sekretariat mediacji, o którym mowa w art. 19 ust. 26 regulaminu wewnętrznego dotyczącego mediacji.
3. Informacje dotyczące spraw przekazanych do rozpatrzenia przez ELA oraz odpowiednie dokumenty należy wymieniać drogą elektroniczną, zapewniając odpowiednią anonimowość treści, o czym mowa w art. 5 ust. 2 regulaminu wewnętrznego dotyczącego mediacji.
Część II – Współpraca w zakresie mediacji
A. Rola i obowiązki sieci SOLVIT
Artykuł 3 – Sprawy kwalifikujące się do przekazania
1. Zgodnie z art. 1 ust. 3 i 6 niniejszej umowy SOLVIT może przekazywać ELA te sprawy, które w bazie danych sieci SOLVIT uznano za nierozwiązane, do rozpatrzenia w celu dopuszczenia ich do procedury mediacji. Są to sprawy, w których nie udało się znaleźć rozwiązania w ramach procedury SOLVIT.
2. Jedynie nierozstrzygnięte sprawy dotyczące zastosowania prawa Unii w dziedzinach objętych rozporządzeniem ustanawiającym, jak określono w jego art. 1 ust. 4, są przekazywane ELA w celu przeprowadzenia mediacji.
Artykuł 4 – Wzajemna zgoda krajowych centrów SOLVIT na przekazanie sprawy
1. Sprawami SOLVIT zajmują się na ogół dwa centra SOLVIT – „zgłaszające centrum SOLVIT”3 i
„prowadzące centrum SOLVIT”4. Współpracują one w sposób otwarty i przejrzysty, aby znaleźć szybkie i skuteczne rozwiązania dla wnioskodawców. Dysponują także najlepszym przeglądem postępów w sprawach.
2. Przed przekazaniem sprawy do rozstrzygnięcia przez ELA krajowe centra SOLVIT powinny wspólnie uznać, że procedura mediacji ELA jest właściwym krokiem do znalezienia rozwiązania w przypadku, gdy procedura SOLVIT i jej mechanizmy nie doprowadziły do znalezienia praktycznego rozwiązania. Centra SOLVIT powinny dokładnie sprawdzić, czy kwestie prawne poruszone w nierozstrzygniętej sprawie wchodzą w zakres rozporządzenia ustanawiającego. Ich zgodę na przekazanie sprawy należy uzyskać w ciągu piętnastu dni roboczych od daty uznania sprawy za nierozstrzygniętą w bazie danych SOLVIT.
Artykuł 5 – Nieformalne porady prawne
1. Zgodnie z zaleceniem Komisji eksperci Komisji mogą pomagać krajowym centrom SOLVIT i wspierać je, udzielając, na wniosek centrów SOLVIT, nieformalnych porad prawnych w złożonych sprawach. Takie porady prawne mają charakter wyłącznie nieformalny, opcjonalny i nie są wiążące dla Komisji. Nieformalne porady prawne Komisji wchodzą w zakres rozporządzenia (WE) nr 1049/2001 w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji. Kraje EOG powinny rozpatrywać wnioski z należytym uwzględnieniem zasady lojalnej współpracy.
2. Zachęca się krajowe centra SOLVIT do korzystania w trakcie procedury SOLVIT z nieformalnych porad prawnych udzielanych przez służby Komisji celem pogodzenia rozbieżnych stanowisk oraz określenia źródła i charakteru sporu. Poradę tę należy przedłożyć ELA wraz z przekazaniem sprawy do rozstrzygnięcia.
3 „Zgłaszające centrum SOLVIT” – centrum SOLVIT w państwie członkowskim, które jest najbardziej związane z wnioskodawcą, ze względu na np. obywatelstwo, miejsce zamieszkania, przedsiębiorstwo lub miejsce otrzymania przez wnioskodawcę przedmiotowych praw, sekcja I.B, pkt 7 zalecenia 2013/461/UE.
4 „Prowadzące centrum SOLVIT” – centrum SOLVIT państwa członkowskiego, w którym miało miejsce domniemane naruszenie prawa Unii regulującego rynek wewnętrzny, sekcja I.B, pkt 8 zalecenia 2013/461/UE.
Artykuł 6 – Procedura przekazywania sprawy przez krajowe centra SOLVIT do ELA
1. Po wzajemnym porozumieniu się centrów SOLVIT o przekazaniu sprawy do ELA oba te centra powinny w ciągu pięciu dni roboczych poinformować o tym fakcie swój odpowiedni organ krajowy oraz punkt kontaktowy SOLVIT KE wskazany w art. 2 ust. 2 niniejszej umowy.
2. Krajowe centra SOLVIT powinny uzgodnić, które krajowe centrum SOLVIT odpowiada za przekazanie sprawy („przekazujące centrum SOLVIT").
3. Przekazujące centrum SOLVIT powinno przesłać sprawę do wyznaczonego przez ELA punktu kontaktowego wskazanego w art. 2 ust. 2 niniejszej umowy.
4. Sprawy przekazywane do ELA muszą zawierać wszystkie dokumenty opisane w załączniku 1 do niniejszej umowy.
B. Rola i obowiązki ELA
Artykuł 7 – Rozpatrywanie sprawy przekazanej przez XXXXXX
1. Po otrzymaniu sprawy przekazanej przez odpowiednie krajowe centrum SOLVIT ELA oceni w ciągu 15 dni roboczych podsumowanie sprawy i wszelkie inne przedłożone dokumenty oraz sprawdzi, czy spór wchodzi w zakres mediacji, zgodnie z art. 3 niniejszej umowy.
2. ELA może zażądać dodatkowych informacji lub wyjaśnień od każdego z zaangażowanych krajowych centrów SOLVIT, aby szczegółowo ocenić sprawę przed podjęciem decyzji o wszczęciu procedury mediacji.
3. Jeżeli przekazany spór wykracza poza zakres działania ELA, ELA informuje o tym odpowiednio przekazujące krajowe centrum SOLVIT oraz SOLVIT KE. Jeżeli spór wchodzi w zakres procedury mediacji, ELA może rozważyć wszczęcie procedury mediacji z własnej inicjatywy na podstawie art. 13 ust. 2 rozporządzenia ustanawiającego. W takim przypadku stosuje się obowiązujące przepisy regulaminu wewnętrznego dotyczącego mediacji z własnej inicjatywy ELA. W takim przypadku ELA powiadomi przekazujące centrum SOLVIT i SOLVIT KE.
Artykuł 8 – Powiadamianie SOLVIT KE
1. ELA informuje XXXXXX KE o swojej decyzji i innych działaniach podejmowanych w trakcie każdej procedury mediacji wszczętej na podstawie spraw przekazanych przez przekazujące centrum SOLVIT, zgodnie z art. 2 niniejszej umowy.
2. ELA informuje SOLVIT KE o dopuszczeniu lub niedopuszczeniu sprawy do procedury mediacji oraz o tym, czy ELA zaproponuje wszczęcie procedury mediacji z własnej inicjatywy w związku z przekazaną sprawą – w ciągu 10 dni roboczych od daty podjęcia decyzji i wraz z uzasadnieniem.
3. W przypadku gdy ELA rozpoczyna procedurę mediacji na podstawie sprawy przekazanej przez przekazujące centrum SOLVIT, ELA w ciągu 10 dni roboczych powiadamia SOLVIT KE o każdym etapie procedury mediacji i jej wyniku.
Artykuł 9 – Sprawozdawczość ELA
Zgodnie z art. 13 ust. 13 rozporządzenia ustanawiającego oraz regulaminu wewnętrznego dotyczącego mediacji ELA dwa razy w roku składa Komisji sprawozdanie dotyczące wyników przeprowadzonych przez siebie mediacji, a także przypadków, w których mediacja nie została przeprowadzona. Będą to informacje o sprawach prowadzonych zgodnie z niniejszą umową.
Część III – Sprawy różne
Artykuł 10 – Ocena współpracy
Strony wspólnie oceniają, najpierw po dwóch latach od daty wejścia w życie niniejszej umowy, a następnie w zależności od potrzeb, postępy we wdrażaniu niniejszej umowy.
Artykuł 11 – Rozstrzyganie sporów
Wszelkie spory wynikające z interpretacji lub stosowania niniejszej umowy są rozstrzygane w drodze konsultacji i negocjacji między przedstawicielami stron.
Artykuł 12 – Zmiany i uzupełnienia do umowy
1. Niniejszą umowę można w każdej chwili zmienić lub uzupełnić za porozumieniem stron.
2. Wszelkich zmian i uzupełnień dokonuje się w formie pisemnej. Wchodzą one w życie następnego dnia po ich podpisaniu przez obie strony.
Artykuł 13 – Wypowiedzenie
Niniejszą umowę może wypowiedzieć w formie pisemnej każda ze stron z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia.
Artykuł 14 – Wejście w życie
Umowa wchodzi w życie następnego dnia po jej podpisaniu przez obie strony.
(podpis elektroniczny) | (podpis elektroniczny) |
XXXXXX-XXXXXX XXXXXXXX | XXXX XXXXXXXX XXXXXX XXXXXXXXX |
DYREKTOR WYKONAWCZY | DYREKTOR |
ZAŁĄCZNIK 1
Informacje, które należy zawrzeć w podsumowaniu sprawy, o którym mowa w art. 6
Cel: Kiedy krajowe centra SOLVIT zgadzają się na przekazanie sprawy do ELA w celu przeprowadzenia mediacji, wysłany wniosek powinien jasno przedstawiać obawy obu krajowych centrów SOLVIT zainteresowanych wnioskiem. Dokonuje się tego w podsumowaniu sprawy, które pozwoli ELA określić przyczyny i charakter sporu. Podsumowanie sprawy nie zawiera żadnych danych osobowych.
Podsumowanie sprawy zawiera:
1. Informacje ogólne:
• opis sporu obejmujący opinie obu krajowych centrów SOLVIT zarówno na temat faktów, jak i stosowania prawa Unii;
• zaangażowane organy krajowe;
• główne kwestie sporne;
• akty prawne Unii, na których oparto spór;
• punkt kontaktowy w przekazującym centrum SOLVIT;
• potwierdzenie wzajemnego porozumienia między oboma centrami SOLVIT w sprawie przekazania sprawy.
2. Dodatkowe dokumenty:
• nieformalne porady prawne uzyskane od służb Komisji (jeżeli zostały one w danej sprawie udzielone).
3. Inne zaangażowane zainteresowane strony:
• zaangażowanie partnerów społecznych na szczeblu krajowym,
• inne zainteresowane strony.
4. Sprawy dotyczące zabezpieczenia społecznego:
• Jeżeli nierozstrzygnięta sprawa dotyczy stosowania unijnych przepisów dotyczących koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego, informacja o tym, czy sprawa została kiedykolwiek przekazana przez którąkolwiek ze stron do Komisji Administracyjnej ds. Koordynacji Systemów Zabezpieczenia Społecznego, o której mowa w art. 71 rozporządzenia (WE) nr 883/20045; („Komisja Administracyjna”). Jeśli tak, należy podać szczegóły, datę itp.
• Zastrzeżenie prawne:
o Europejski Urząd ds. Pracy poinformuje Komisję Administracyjną o wszystkich sporach przekazanych do mediacji Europejskiemu Urzędowi ds. Pracy, które w
5 Rozporządzenie (WE) nr 883/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (Dz.U. L 166 z 30.4.2004, s. 1).
całości lub w części odnoszą się do spraw zabezpieczenia społecznego. W tym celu szczegółowe oświadczenie zostanie przekazane Komisji Administracyjnej.
o W porozumieniu z państwami członkowskimi, które są stronami sporu, Komisja Administracyjna może zwrócić się do Europejskiego Urzędu ds. Pracy o przekazanie sprawy dotyczącej zabezpieczenia społecznego Komisji Administracyjnej;
o Każde państwo członkowskie, które jest stroną sporu, może zwrócić się do Europejskiego Urzędu ds. Pracy o przekazanie sprawy dotyczącej zabezpieczenia społecznego do Komisji Administracyjnej.
o Jeżeli w dowolnym momencie po rozpoczęciu procedury mediacji w sporze pojawią się nowe elementy dotyczące zabezpieczenia społecznego, które początkowo nie były oczywiste lub udokumentowane, Europejski Urząd ds. Pracy zawiesi procedurę i poinformuje o tym Komisję Administracyjną. Przed poczynieniem dalszych kroków ELA będzie czekać na decyzję Komisji Administracyjnej, czy w określonym terminie złoży wniosek o odesłanie sporu.
o Jeżeli spór dotyczy kwestii, która wymaga nowej interpretacji rozporządzeń (WE) nr 883/2004 i nr 987/20096, nie będzie to wchodziło w zakres procedury mediacji ELA.
6 Rozporządzenie (WE) nr 987/2009 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 września 2009 r. dotyczące wykonywania rozporządzenia (WE) nr 883/2004 w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego