UMOWA

125

UMOWA

między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Ukrainy o międzynarodowych przewozach drogowych,

sporządzona w Warszawie dnia 18 maja 1992 r.

Rząd Rzeczypospolitej Polskiej i Rząd Ukrainy, zwa- ne dalej „Umawiającymi się Stronami”,

kierując się dążeniem do dalszego rozwoju między- narodowego transportu samochodowego między obu Państwami, a także tranzytu przez ich terytoria,

uzgodniły, co następuje:

Artykuł 1

Zakres stosowania

1. Postanowienia niniejszej umowy mają zastoso- wanie do przewozów podróżnych i ładunków między obu krajami i w tranzycie przez te terytoria wykonywa- nych pojazdami zarejestrowanymi na terytorium jed- nej z Umawiających się Stron.

2. Żadne z postanowień niniejszej umowy nie ze- zwala przewoźnikom jednej Umawiającej się Strony na wykonywanie przewozu podróżnych lub ładunków między dwoma miejscami znajdującymi się na teryto- rium drugiej Umawiającej się Strony.

Artykuł 2

Definicje

1. Określenie „przewoźnik” oznacza osobę fizyczną lub prawną, zamieszkałą lub mającą swoją siedzibę bądź w Rzeczypospolitej Polskiej, bądź na Ukrainie i która ma prawo wykonywania międzynarodowych przewozów drogowych zgodnie z obowiązującym ustawodawstwem wewnętrznym jej Państwa.

2. Określenie „pojazd” oznacza:

a) pojazd drogowy z napędem mechanicznym, który jest skonstruowany lub przystosowany, z punktu widzenia jego wykorzystania, do wykonywania przewozów drogowych ładunków lub do ciągnię- cia pojazdów przeznaczonych do tych przewozów,

b) zespół pojazdów złożony z pojazdu spełniającego warunki wymienione w punkcie a) niniejszego ustępu oraz z przyczepy lub naczepy,

c) pojazd drogowy z napędem mechanicznym, wypo- sażony w specjalne urządzenie zamontowane na stałe i stanowiące jego integralną część, które nie jest traktowane jako ładunek,

d) pojazd przeznaczony do przewozu więcej niż 9 osób, łącznie z kierowcą.

Artykuł 3

Regularne przewozy podróżnych

1. Przewoźnicy jednej z Umawiających się Stron mogą wykonywać regularne przewozy podróżnych au-

tobusami między terytoriami obu Umawiających się Stron oraz w tranzycie przez ich terytoria, po uprzed- nim otrzymaniu zezwolenia.

2. Określenie „regularny przewóz podróżnych” oznacza przewóz podróżnych na określonej trasie, we- dług rozkładu jazdy, na podstawie uzgodnionych taryf i określonych punktów zatrzymywania.

3. Właściwa władza każdej Umawiającej się Strony wydaje zezwolenia na część przewozu wykonywaną na jej terytorium.

4. Właściwe władze Umawiających się Stron usta- lą protokół wykonawczy do umowy, sposoby i warun- ku wydawania zezwoleń oraz ich wykorzystywania.

Artykuł 4

Nieregularny przewóz podróżnych

1. Przewozy podróżnych autobusami, inne niż prze- wozy regularne, nie podlegają wymogowi uprzednie- go uzyskania zezwoleń właściwych władz Umawiają- cych się Stron, pod warunkiem że:

a) pojazd przewozi tę samą grupę podróżnych na ca- łej trasie bez wymiany lub pozostawiania podróż- nych w trakcie podróży,

b) przejazd z podróżnymi odbywa się w jednym kie- runku, a w kierunku przeciwnym następuje prze- jazd autobusu w stanie próżnym i na odwrót.

2. Na każdą jazdę nieregularną przewoźnik zobo- wiązany jest sporządzić listę pasażerów, którą okazuje na żądanie właściwych władz Umawiających się Stron. Wzór listy pasażerów ustali Wspólna Komisja.

Artykuł 5

Przewóz ładunków

1. Przewoźnicy każdej Umawiającej się Strony mo- gą wykonywać przewozy ładunków oraz wykonywać przejazdy w stanie próżnym:

a) między miejscem położonym na terytorium jed- nej Umawiającej się Strony a miejscem położo- nym na terytorium drugiej Umawiającej się Strony,

b) w tranzycie przez terytorium drugiej Umawiającej się Strony.

2. Przewoźnicy jednej z Umawiających się Stron mają prawo zabierania ładunku powrotnego na teryto- rium drugiej Umawiającej się Strony.

Artykuł 6

Xxxxxxxxxx

0. Z wyjątkiem przewozów określonych w artyku- le 7, przewozy ładunków wymienione w artykule 5 mo- gą być wykonywane jedynie na podstawie zezwoleń wydanych uprzednio przez właściwą władzę państwa rejestracji pojazdu w imieniu właściwej władzy drugiej Umawiającej się Strony.

2. Właściwe władze Umawiających się Stron prze- kazują sobie wzajemnie zezwolenia, wymienione w ustępie 1 niniejszego artykułu.

Artykuł 7

Zwolnienia z wymogu zezwoleń

1. Nie wymagają zezwoleń przewozy:

a) rzeczy przesiedlenia,

b) materiałów i przedmiotów, w tym dzieł sztuki, prze- znaczonych na targi, wystawy lub na imprezy o cha- rakterze niehandlowym na terytorium drugiej Uma- wiającej się Strony,

c) sprzętu, przedmiotów i zwierząt przeznaczonych na imprezy teatralne, muzyczne, filmowe lub sporto- we, dla cyrków, targów, kiermaszy na terytorium drugiej Umawiającej się Strony,

d) sprzętu przeznaczonego dla wykonywania zapisów radiofonicznych, zdjęć filmowych lub telewizyj- nych,

e) zwłok,

f) pojazdów uszkodzonych.

2. Wspólna Komisja, o której mowa w artykule 15, jest upoważniona do zmiany zakresu stosowanych zwolnień przewidzianych w ustępie poprzednim.

Artykuł 8

Kontyngent

1. Zezwolenia na wykonywanie przewozów ładun- ków są wydawane w granicach kontyngentów ustala- nych wspólnym porozumieniem każdego roku przez właściwe władze Umawiających się Stron.

2. Kategorie zezwoleń, warunki i sposoby ich wyko- rzystywania zostaną ustalone w protokole wykonaw- czym do umowy.

Artykuł 9

Przewozy wymagające specjalnego zezwolenia

1. Przewozy pojazdami, których masa całkowita lub rozmiary z ładunkiem lub bez przekraczają normy do- puszczone na terytorium jednej Umawiającej się Stro- ny, wymagają zezwolenia specjalnego wydanego przez władze tej Umawiającej się Strony.

2. Zezwolenie specjalne, o którym mowa w ustę- pie 1, może ograniczać przejazd pojazdu do określonej trasy.

3. Zezwolenie specjalne na przewóz obejmuje ze- zwolenie na przewóz, o którym mowa w ustępie 1 arty- kułu 6 niniejszej umowy.

4. Każda Umawiająca się Strona zastrzega sobie prawo wymagania zezwoleń specjalnych na przewozy materiałów niebezpiecznych, wykonywane przez prze- woźników drugiej Umawiającej się Strony.

Artykuł 10

Podatki i opłaty

1. Przewozy podróżnych i ładunków, wymienione w niniejszej umowie, podlegają podatkom i opłatom obowiązującym na terytorium drugiej Umawiającej się Strony.

2. Wspólna Komisja może uzgodnić częściowe lub całkowite zwolnienie z podatków lub opłat, o których mowa w ustępie 1 niniejszego artykułu, z wyjątkiem przewozów określonych w artykule 9 ustęp 1.

Artykuł 11

Paliwo i części zamienne

1. Paliwo znajdujące się w normalnych zbiornikach zainstalowanych w pojazdach zgodnie z instrukcją za- kładu-producenta jest zwolnione od opłat celnych i in- nych należności.

2. Części zamienne, które są czasowo wwożone w celu naprawy pojazdu uszkodzonego lub który uległ awarii na terytorium drugiej Umawiającej się Strony, są zwolnione od opłat celnych, podatków i innych na- leżności pobieranych na podstawie przepisów praw- nych obowiązujących na terytorium drugiej Umawiają- cej się Strony. Części wymienione powinny być wywie- zione z powrotem lub zniszczone pod kontrolą celną.

Artykuł 12

Kontrola

Zezwolenia i inne dokumenty, wymagane stosow- nie do postanowień niniejszej umowy oraz prawa we- wnętrznego, powinny znajdować się w pojeździe i być okazywane na każde żądanie organów kontrolnych.

Artykuł 13

Ustawodawstwo wewnętrzne

1. Przewoźnicy jednej Umawiającej się Strony, jak również załogi pojazdów powinni przestrzegać pod- czas swojego pobytu na terytorium drugiej Umawiają- cej się Strony przepisów prawnych obowiązujących na tym terytorium, dotyczących w szczególności przewo- zów i ruchu drogowego.

2. Zagadnienia nieuregulowane w niniejszej umo- wie bądź w innych konwencjach międzynarodowych, których stronami są Umawiające się Strony, będą zała- twiane zgodnie z ustawodawstwem wewnętrznym każ- dej z Umawiających się Stron.

Artykuł 14

Naruszenia

1. W przypadku naruszenia postanowień niniejszej umowy przez przewoźnika jednej z Umawiających się Stron na terytorium drugiej Umawiającej się Strony, właściwe władze tej Umawiającej się Strony poinfor- mują o tym właściwe władze Umawiającej się Strony, na której terytorium pojazd jest zarejestrowany.

2. Właściwe władze Umawiającej się Strony, na której terytorium naruszenia miały miejsce, mogą zwrócić się do właściwych władz drugiej Umawiającej się Strony o:

a) ostrzeżenie przewoźnika, który dokonał naruszenia,

b) zawieszenie czasowe, częściowe lub całkowite praw przewoźnika do wykonywania przewozów na terytorium Umawiającej się Strony, gdzie dokona- no naruszenia.

3. Władza, która podjęła powyższe środki, poinfor- muje o tym właściwą władzę drugiej Umawiającej się Xxxxxx.

4. Postanowienia niniejszego artykułu nie wyklu- czają sankcji przewidzianych w ustawodawstwie obo- wiązującym w państwie, na którego terytorium naru- szenie zostało popełnione.

Artykuł 15

Stosowanie umowy

1. Dla zapewnienia należytego wykonywania po- stanowień niniejszej umowy Umawiające się Strony ustanowią Wspólną Komisję.

2. Komisja będzie się zbierała na wniosek jednej z Umawiających się Stron.

3. Komisja sporządzi protokół wykonawczy do ni- niejszej umowy.

Artykuł 16

Wejście w życie i ważność umowy

1. Niniejsza umowa podlega przyjęciu zgodnie z ustawodawstwem każdej z Umawiających się Stron i wejdzie w życie w dniu ustalonym w drodze wymiany not dyplomatycznych, stwierdzających to przyjęcie.

2. Niniejsza umowa jest zawarta na okres jednego roku. Ulega ona automatycznemu przedłużeniu na ko- lejne okresy jednoroczne, jeżeli żadna z Umawiających się Stron nie wypowie jej w drodze notyfikacji na trzy miesiące przed upływem okresu jej ważności.

3. Niniejsza umowa będzie stosowana prowizo- rycznie od dnia jej podpisania.

Sporządzono w Warszawie dnia 18 maja 1992 r. w dwóch egzemplarzach, każdy w językach polskim i ukraińskim, przy czym oba teksty mają jednakową moc.

Z upoważnienia Z upoważnienia Rządu Rzeczypospolitej Polskiej Rządu Ukrainy

126

OŚWIADCZENIE RZĄDOWE

z dnia 26 września 2001 r.

w sprawie zatwierdzenia Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Ukrainy o międzynaro- dowych przewozach drogowych, sporządzonej w Warszawie dnia 18 maja 1992 r.

Podaje się niniejszym do wiadomości, że Rada Mi- nistrów Rzeczypospolitej Polskiej zatwierdziła w dniu 14 grudnia 1992 r. Umowę między Rządem Rzeczypo- spolitej Polskiej a Rządem Ukrainy o międzynarodo- wych przewozach drogowych, sporządzoną w Warsza- wie dnia 18 maja 1992 r.

Zgodnie z artykułem 16 umowy weszła ona w życie w dniu 7 maja 1993 r.

Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: X. Widzyk