Adi Kefalet. Adi kefalet, kefalet sözleşmesinin temel hâli olarak da adlandırılabilir. Zira ayrıca herhangi bir açıklama yapılmaksızın kefil sıfatının edinildiği hâllerdeki kefaletin türü, adi kefalettir. Adi kefaletin temel özelliği, alacaklının borçluya başvurmadıkça kefili takip edememesidir. Aksi takdirde kefil, aleyhindeki takibata itiraz edebilecek ve öğreti ve uygulamada “tartışma def’i” olarak adlandırılan defide bulunabilecektir. Bu duruma, maddenin gerekçesinde de açıkça işaret edilmektedir. Yerini aldığı BK m. 486’dan farklı olarak, TBK x. 000’xx xxxxxxxxxx koşullara göre adi kefilin doğrudan doğruya takip edilebilmesi için; borçlu aleyhinde yapılan takibin sonuçsuz kalması değil, borçlu aleyhinde kesin aciz vesikası alınması; borçlu aleyhinde Türkiye’de takibatın imkânsız hâle gelmesi yanında önemli ölçüde güçleşmesi; salt iflası değil konkordato süresi verilmiş olması da yeterli kabul edilmiştir. Aynı şekilde, alacağın teminatı olarak rehin verilen hâllerde, borçlunun iflası yanında ya konkordato süresi verilmiş olması, kefilin öncelikle rehnin paraya çevrilmesi yolunda def’i ileri sürmesine engel teşkil edecektir. Diğer yandan bir kişi, sadece açığın kapatılması için de kefil olabilir. Türk Borçlar Kanunu m. 585/son bu durumdaki kişilere ilişkin ayrıca bir kısım düzenlemeler getirmiştir. Buna göre eğer kefil sadece açığın kapatılması için kefil olmuşsa; borçlu aleyhinde yapılan takibin kesin aciz belgesi alınmasıyla sonuçlanması, borçlu aleyhinde Türkiye’de takibat yapılmasının imkânsız hâle gelmesi ya da konkordatonun kesinleşmesi hâllerinde alacaklı doğrudan adi kefile de müracaat edebilecektir. Ancak madde gerekçesinde de işaret edildiği gibi, nispi emredici nitelikteki bu düzenlemelerin aksinin kararlaştırılması ve ayrık bir durum olarak değerlendirilen açığın kapatılmasına yönelik kefalette de tartışma def’i ileri sürülebilecek hallerin kapsamının genişletilmesi mümkündür.
