SAİR MEVZUAT
SAİR MEVZUAT
SERBEST BÖLGELER KANUNU
Kanun No. 3218 R. Gazete No. 18785
Kabulü: 6.6.1985 R.G. Tarihi: 15.6.1985
Genel Hükümler
Amaç ve kapsam
MADDE 1 – Bu Kanun; ihracata yönelik yatırım ve üretimi teşvik etmek, doğrudan yabancı yatırımları ve teknoloji girişini hızlandırmak, işletmeleri ihracata yönlendirmek ve uluslararası ticareti geliştirmek amacıyla serbest bölgelerin kurulması, yer ve sınırlarıyla faaliyet konularının belirlenmesi, yönetimi, işletilmesi, bölgelerdeki yapı ve tesislerin teşkili ile ilgili hususları kapsar.
Yetki
Madde 2 - Türkiye'de serbest bölgelerin yer ve sınırlarını belirlemeye Bakanlar Kurulu yetkilidir.
Serbest bölgelerin, kamu kurum ve kuruluşlarınca, yerli veya yabancı gerçek veya tüzelkişilerce kurulmasına, işletilmesine Bakanlar Kurulunca izin verilir.
Tanımlar
Madde 3 - Bu Kanun uygulamasında;
a) İşletici : Serbest bölgeyi işleten kamu kurum ve kuruluşunu, yerli ve yabancı gerçek veya tüzelkişileri,
b) Kullanıcı : Faaliyet ruhsatı alan ve bölgede belli bir işyeri bulunan gerçek veya tüzelkişiyi,
c) Döviz : Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası tarafından konvertibl sayılan paralar veya ödemeyi sağlayan her nevi hesap ve belgeleri,
İfade eder.
Faaliyet konuları ve koordinasyon:
MADDE 4 – Serbest bölgelerde, Yüksek Planlama Kurulunca uygun görülecek her türlü sınai, ticari ve hizmetle ilgili faaliyetler yapılabilir.
Üretici işletmelerin talepleri hariç olmak üzere, fiyat, kalite ve standartlarla ilgili olarak kamu kurum ve kuruluşlarına kanunlarla ve diğer mevzuatla verilen yetkiler serbest bölgelerde uygulanmaz.
Serbest bölgelerde yapılan faaliyetleri değerlendirmek, bu bölgelerin geliştirilmesine ve sorunların çözümüne ilişkin stratejileri belirlemek ve önerilerde bulunmak üzere Serbest Bölgeler Koordinasyon Kurulu oluşturulmuştur. Kurulun teşkili ile çalışma usul ve esasları yönetmelikle belirlenir.
İKİNCİ BÖLÜM
Serbest Bölgenin Düzenlenmesi
Bölgenin düzenlenme esasları
Madde 5 - Serbest bölge ilan edilen yerlerde ihtiyaç duyulacak arazi ve tesisler Kamulaştırma Kanunu hükümlerine göre sağlanabilir.
Yerli veya yabancı gerçek veya tüzel kişiler Dış Ticaret Müsteşarlığından ruhsat almak kaydıyla serbest bölgelerde faaliyette bulunabilirler. Serbest bölgelerde faaliyette bulunan yatırımcı kullanıcılara Hazinenin özel mülkiyetinde bulunan arazi, arsa ve binalar kiralanabilir veya bunlar üzerinde 49 yıla kadar irtifak hakkı tesis edilebilir. Devletin hüküm ve tasarrufu altındaki yerler için aynı süre ile kullanma izni verilebilir.
Serbest bölgede arazinin kullanımı, yapı ve tesislerin projelendirilmesi, kurulması ve kullanılmasıyla ilgili diğer bütün izinler ve ruhsatlar bölge müdürlüğünce verilir ve denetlenir.
Serbest bölgelerin asayiş hizmetleri polis tarafından yerine getirilir.
Madde 6.- Serbest bölgeler, Türkiye Gümrük Bölgesinin parçaları olmakla beraber; serbest dolaşımda olmayan eşyanın herhangi bir gümrük rejimine tabi tutulmaksızın ve serbest dolaşıma sokulmaksızın, gümrük mevzuatında öngörülen haller dışında kullanılmamak ya da tüketilmemek kaydıyla konulduğu, ithalat vergileri ile ticaret politikası önlemlerinin ve kambiyo mevzuatının uygulanması bakımından Türkiye Gümrük Bölgesi dışında olduğu kabul edilen ve serbest dolaşımdaki eşyanın bir serbest bölgeye konulması nedeniyle normal olarak eşyanın ihracına bağlı olanaklardan yararlandığı yerlerdir.
Bu bölgelerde gümrük ve kambiyo mükellefiyetine dair mevzuat hükümleri uygulanmaz.
Kullanıcıların tutmak zorunda oldukları defterler ile düzenleyecekleri belgelere ilişkin olarak, 4.1.1961 tarihli ve 213 sayılı Vergi Usul Kanununun hükümlerine bağımlı olmaksızın düzenleme yapmaya Maliye Bakanlığı yetkilidir.
İşleticiler ve kullanıcılar yatırım ve üretim safhalarında Bakanlar Kurulunca belirlenecek vergi dışı teşviklerden yararlandırılabilir.
Serbest bölgelerin gelir ve harcamaları:
Madde 7- Serbest bölgelerden elde edilen gelirlerden;
a) Faaliyet ruhsatı ve izin belgesi karşılığı tahsil edilecek ücretler,
b) Yurt dışından bölgeye getirilen malların CIF değeri üzerinden binde 1 ve bölgeden Türkiye’ye çıkarılan malların FOB değeri üzerinden binde 9 oranında, peşin olarak ödenecek ücretler,
c) Serbest bölgeyi işleten gerçek veya tüzel kişilerle yapılacak sözleşmeler uyarınca tahsil edilecek tutarlar,
d) Bölge faaliyetlerinden sağlanan diğer gelirler,
İlgili idare tarafından sözleşmeler gereği tüzel kişilere yapılan gelir payı aktarmaları düşüldükten sonra Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası nezdinde açılacak bir özel hesaba yatırılır. Bu hesapta toplanan tutarlardan ret ve iadeler düşüldükten sonra kalan tutar, Dış Ticaret Müsteşarlığı merkez ödemelerini yapan merkez saymanlığı hesabına yatırılır. Merkez saymanlık hesabına yatırılan meblağ bütçeye gelir kaydedilir.
Serbest bölgelerde yatırım ve tesis safhasında kullanılan mallar, tevsi ve kapasite artırmak amacıyla getirilen mallar, kullanıcının kendisine ait olmayan bakım ve onarım maksadıyla getirilen mallar, bölgelere geçici olarak getirilen araç, gereç ve ekipmanlar, fason üretim amacıyla getirilen mallar, 6/2/2004 tarihinden sonra faaliyet ruhsatı alanlardan imalatçı kullanıcıların dışındaki kullanıcılar tarafından yurt dışından bölgeye getirilen ve/veya bölgeden Türkiye'ye çıkarılan mallar birinci fıkranın (b) bendi hükmü uyarınca bir ücrete tâbi tutulmaz. Ancak, bakım ve onarım ile fason üretimde yaratılan katma değer üzerinden ve 6/2/2004 tarihinden sonra faaliyet ruhsatı alanlardan imalatçı kullanıcıların dışındaki kullanıcılar tarafından yurt dışından getirilerek bölge içinde satılan mallardan bu ücret alınır.
Ancak, bakım ve onarım ile fason üretimde yaratılan katma değer üzerinden bu ücret alınır.
Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası nezdinde oluşturulan özel hesabın işleyişine ilişkin usul ve esaslar Maliye Bakanlığının uygun görüşü üzerine Dış Ticaret Müsteşarlığınca çıkarılacak yönetmelikle belirlenir. Gelirlerin zamanında yatırılmaması halinde 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun hükümleri uygulanır.
Mal ve Hizmetler
Bölgedeki mallar
Madde 8 - Serbest bölge ile Türkiye'nin diğer yerleri arasında yapılacak ticaret, dış ticaret rejimine tabidir. Serbest bölge ile diğer ülkeler ve serbest bölgeler arasında dış ticaret rejimi uygulanmaz.
Bedeli 5000 ABD doları veya karşılığı Yeni Türk Lirasını geçmeyen Türkiye mahreçli mallar, isteğe bağlı olarak ihracat işlemine tabi tutulmayabilir.
Kambiyo ve hizmetler
Madde 9 - Serbest bölgelerdeki faaliyetlerle ilgili her türlü ödemeler dövizle yapılır. Bakanlar Kurulu ödemelerin Türk Lirası olarak yapılmasına da karar verebilir.
Serbest bölgede gemi ve liman hizmetleri işletici tarafından yapılır veya kamu kurum ve kuruluşlarına, gerçek veya tüzelkişilere yaptırılır.
DÖRDÜNCÜ BÖLÜM
Çalışma ve Sosyal Güvenlik, Kaldırılan ve Uygulanmayan Hükümler, Yönetmelik
Çalışma ve sosyal güvenlik esasları
Madde 10 - Serbest bölgelerde, faaliyet gösterecek işyerlerinde yabancı uyruklu yönetici ve vasıflı personel çalıştırılabilir. Buna ait esaslar yönetmelikte belirlenir.
Serbest bölgelerde Türkiye Cumhuriyeti sosyal güvenlik mevzuatı hükümleri uygulanır.
Kaldırılan hükümler
Madde 11 - 21 Aralık 1953 tarihli ve 6209 sayılı Serbest Bölge Kanunu yürürlükten kaldırılmıştır.
Uygulanmayan hükümler
MADDE 12 – Serbest bölgelerde 4817 sayılı Yabancıların Çalışma İzinleri Hakkında Kanun, 4875 sayılı Doğrudan Yabancı Yatırımlar Kanunu, 5393 sayılı Belediye Kanununun ölüm ve yangın halleri, kanalizasyonların inşa ve tamiri ile içme, kullanma, endüstri suyunu sağlamaya ve gaz, su, elektrik sarfiyatını denetlemeye yönelik maddeleri dışında kalan hükümleri, 5682 sayılı Pasaport Kanunu, 5683 sayılı Yabancıların Türkiye'de İkamet ve Seyahatleri Hakkında Kanun ile diğer kanunların bu Kanuna aykırı hükümleri uygulanmaz. Ayrıca, 5 inci maddenin ikinci fıkrasında belirtilen işlemler, 2886 sayılı Devlet İhale Kanunu hükümlerine tabi değildir.
Uygulama yönetmeliği
Madde 13 - Bu Kanunda düzenlenmesi yönetmeliğe bırakılan konularla, serbest bölgelerde faaliyette bulunacak işleticilerin teşekkül tarzı, görev, yetki ve sorumlulukları, bu işleticilere ve kullanıcılara verilecek faaliyet ruhsatları ve iptali, bunların sınaî ve ticarî sicillerinin tutulması, hesaba yapacakları ödemeler, serbest bölge ile ilgili faaliyetlerin tabi olacağı esaslar, bölgelere giriş için verilecek izin belgesi ile görev kartları, ikâmet izni ve çalışma esasları ve serbest bölgelerin işletilmesine dair diğer hususlar yönetmelikle düzenlenir
Geçici Madde 1 – (Mülga – 03.08.2002 tarihli 4771 s.k.nun 12.md.)
Geçici Madde 2 - Bu Kanun, bir serbest bölge için, o serbest bölgenin faaliyete geçmesinden itibaren uygulanır. Faaliyete geçiş tarihi ise, o serbest bölge alanını çevreleyen çit, kule ve kapı inşaatlarının tamamlanması ve bölge müdürlüğü, polis ve gümrük birimlerinin göreve başlaması suretiyle bölgenin resmen açılış tarihidir.
GEÇİCİ MADDE 3.-
Bu maddenin yürürlüğe girdiği tarih itibarıyla bu Kanuna göre kurulan serbest bölgelerde faaliyette bulunmak üzere ruhsat almış mükelleflerin;
a) Bu bölgelerde gerçekleştirdikleri faaliyetleri dolayısıyla elde ettikleri kazançları, bu maddenin yürürlüğe girdiği tarih itibarıyla faaliyet ruhsatlarında belirtilen süre ile sınırlı olmak üzere gelir veya kurumlar vergisinden müstesnadır. Bu istisnanın 31.12.1960 tarihli ve 193 sayılı Gelir Vergisi Kanununun 94 üncü maddesinin birinci fıkrasının (6) numaralı bendinin (b) alt bendi kapsamında yapılacak tevkifata etkisi yoktur.
b) Bu bölgelerde istihdam ettikleri personele ödedikleri ücretler 31.12.2008 tarihine kadar gelir vergisinden müstesnadır. Ancak, bu maddenin yürürlüğe girdiği tarih itibarıyla ruhsatlarında belirtilen süre 31.12.2008 tarihinden daha önceki bir tarihte sona eriyorsa, istisna uygulamasında ruhsatta yer alan sürenin bitiş tarihi dikkate alınır.
c) Bu bölgelerde gerçekleştirdikleri faaliyetleri ile ilgili olarak yaptıkları işlemler 31.12.2008 tarihine kadar her türlü vergi, resim ve harçtan müstesnadır.
Avrupa Birliğine tam üyeliğin gerçekleştiği tarihi içeren yılın vergilendirme döneminin sonuna kadar;
a) Serbest bölgelerde üretim faaliyetinde bulunan mükelleflerin bu bölgelerde imal ettikleri ürünlerin satışından elde ettikleri kazançları gelir veya kurumlar vergisinden müstesnadır. Bu istisnanın 193 sayılı Gelir Vergisi Kanununun 94 üncü maddesinin birinci fıkrasının (6) numaralı bendinin (b) alt bendi ile 5520 sayılı Kurumlar Vergisi Kanununun 15 inci ve 30 uncu maddeleri uyarınca yapılacak tevkifata etkisi yoktur.
b) Bu bölgelerde üretilen ürünlerin FOB bedelinin en az % 85’ini yurtdışına ihraç eden mükelleflerin istihdam ettikleri personele ödedikleri ücretler gelir vergisinden müstesnadır. Bu oranı % 50’ye kadar indirmeye ve kanuni seviyesine kadar yükseltmeye Bakanlar Kurulu yetkilidir. Yıllık satış tutarı bu oranın altında kalan mükelleflerden zamanında tahsil edilmeyen vergiler cezasız olarak, gecikme zammıyla birlikte tahsil edilir.
c) Bu bölgelerde gerçekleştirilen faaliyetlerle ilgili olarak yapılan işlemler ve düzenlenen kağıtlar damga vergisi ve harçlardan müstesnadır.
Bu maddenin uygulanmasına ilişkin usul ve esasları belirlemeye Maliye Bakanlığı yetkilidir.
GEÇİCİ MADDE 4 – 6/2/2004 tarihinden sonra faaliyet ruhsatı alanlardan, imalatçı kullanıcıların dışındaki kullanıcılar tarafından yurt dışından bölgeye getirilen ve/veya bölgeden Türkiye'ye çıkarılan malların, bu Kanunun 7 nci maddesinin birinci fıkrasının (b) bendinde belirtilen ücrete tâbi tutulmaması nedeniyle, gelir payı ödenen serbest bölgelerde kurucu ve işletici şirketlerin işletme sözleşmelerindeki gelir payı kayıplarının karşılanması amacıyla yönetmelikte düzenleme yapılır.
GEÇİCİ MADDE 5 – Bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihten önce serbest bölgelerde faaliyet ruhsatı almış olan kullanıcılara kiralanan arazi, arsa ve binalardan Hazinenin mülkiyetinde bulunanların ruhsat ve kira süresi, Dış Ticaret Müsteşarlığınca 49 yıla kadar uzatılabilir. Bu maddenin uygulanmasına ilişkin usul ve esaslar yönetmelikle belirlenir.
GEÇİCİ MADDE 6 – Serbest bölgeler, Avrupa Birliğine tam üyeliğin gerçekleştiği tarihe kadar, gümrük rejimleri açısından Türkiye Gümrük Bölgesi dışında, menşe hükümlerinin uygulanması bakımından ise Türkiye Gümrük Bölgesi sayılır.
Yürürlük
Madde 14 - Bu Kanun yayımı tarihinde yürürlüğe girer.
Yürütme
Madde 15 - Bu Kanun hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.
INCOTERMS (DIŞ TİCARETTE TESLİM ŞEKİLLERİ)
Uluslararası ticarete taraf olan firmalar farklı ülkelerde, bazen ayrı kıtalarda yerleşik bulunmakta olup çoğunlukla birbirlerini tanımamaktadırlar. Mallar, ülkeler ve kıtalar arası taşımalara konu olmakta, bu taşımalar sırasında mallarla ilgili olarak çeşitli risk ve maliyetler ortaya çıkmaktadır.
Maliyet ve risklerin ihracatçıya mı yoksa ithalatçıya mı ait olacağının taraflar arasındaki görüşmeler sırasında tespit edilmesi ve ticari sözleşmelerin buna göre yapılması gerekmektedir. Örneğin, taşıma işleminin kimin tarafından organize edileceği, taşıma bedelinin kim tarafından ödeneceği, taşıma sırasında malların hasara uğraması, kaybolması, çalınması gibi risklere karşıhangi tarafın tedbir alacağı, alıcının ödediği mal bedelinin neleri içerip neleri içermediği hususlarının baştan karara bağlanması gerekmektedir
Uluslar arası Ticaret Odası (ICC), çağımızın ticari teamüllerini göz önünde bulundurarak alıcı ve satıcın yükümlülük, maliyet ve risklerinin sınırlarını belirleyen çeşitli kavramlar tanımlamış ve bu kavramlara “Incoterms” adı verilmiştir. INCOTERMS İngilizce (international commercial terms) kelimelerinden bazı hecelerin bir araya getirilmesiyle oluşturulmuş bir terimdir.
ICC 27 Eylül 2010'da Incoterms 2010 revizyonunu yayınlayarak güncellemiştir. Söz konusu revizyon, 1 Xxxx 2011 tarihinden itibaren uygulamaya geçmiştir. Incoterms 2010’da teslim şekilleri 13’den 11’e düşürülmüştür. Dört şart yürürlükten kaldırılmış, buna karşılık iki yeni teslim şekli oluşturulmuştur. Ayrıca INCOTERMS genel olarak iki gruba ayrılmıştır. Tüm taşıma türlerini kapsayan kurallar EXW - FCA - CPT - CIP - DAT - DAP - DDP olmak üzere yedi adet olarak FAS - FOB - CFR - CIF kuralları da sadece suyollarıyla yapılan taşıma türlerini kapsamak üzere "deniz ve iç su taşımalarına özgü kurallar" sınıflandırması adı altında toplanmış ve FAS - FOB - CFR - CIF kuralları içeriğinde çok önemli değişiklikler yapılmıştır.
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Uluslararası teslim şekillerini (incotermsleri) tek tek ele alıp bu teslim şekillerinin alıcı ve satıcıya yüklediği sorumlulukları ortaya koyarsak;
1. EXW (Ex Work: Ticari İşletmede Teslim)
Bu teslim şeklinde satıcı malları, sözleşmede belirtilen tarihte alıcıya veya onun emrine teslim etmek üzere işletmesinde hazır bulundurur. Alıcı malları işletmeden teslim alarak ihracı için gerekli belgeleri hazırlar gümrük işlemlerini tamamlayarak malları kendi ülkesine ithal eder. Malların işletmede teslim edilmesinden itibaren malla ilgili bütün masraf ve risk ile diğer yükümlülükler alıcı tarafından karşılanır. Örneğin, sözleşmede “EXW, Nisa Tekstil AŞ, Ankara, TURKEY” şeklinde yer alan ibare; satıcının Ankara’daki fabrikasında malları, satıcıya teslim etmesiyle sorumluluğunun biteceği anlamına gelir.
1.1. Satıcının Sorumlulukları
Satıcı, malları sözleşme koşullarına uygunolarak hazırlayarak, belirtilen tarihte veya süre içerisindeyine anlaşmada belirtilen yerde (fabrika, depo, büro vb.) alıcıya veya emrine teslim edilmek üzere hazır bulundurur.
Malların teslim için hazırlandığını alıcıya bildirir.
Alıcıya ihracat ile ilgili belgelerin alınmasında yardımcı olur.
Alıcının istemesi halinde, tüm masraf ve riskleri alıcı tarafından karşılanmak üzere taşıma acentesi ile anlaşma yapar ve düzenlettiği taşıma belgesini varış yerinde malları teslim alabilmesi için satıcıya gönderir.
1.2. Alıcının Sorumlulukları
Sözleşme koşullarına uygun olarak mal bedelini öder.
Malların taşıtılması için taşıma acentesi ile anlaşarak navlun (deniz ve nehir yolu ile taşınan eşya için, taşıma hizmeti karşılığında gemi şirketine ödenen ücret) bedelini öder.
Tüm masraf ve riskler kendisine ait olmak üzere ihracat ve ithalat işlemleri için
gerekli idari ve ticari belgeleri düzenler.
Malların ihracat ve ithalat ile ilgili gümrük işlemlerini yapar ve gümrük vergilerini öder.
2. FCA (Free Carrier: Belirlenen Yerde Taşıyıcıya Teslim)
Taşıyıcıya teslim terimi, malların gümrük çıkış işlemlerinin satıcı tarafından tamamlanarak, taraflar arasında anlaşılan yer ve zamanda alıcının anlaşma yaptığı taşıma acentesine veya alıcının belirlediği bir şahsa, teslimi ile satıcının yükümlülüğünün sona ereceği anlamına gelir. Malın alıcının belirlediği taşıma acentesine veya şahsa tesliminden sonra tüm sorumluluk alıcıya aittir.
Eğer teslim, satıcının mahallinde gerçekleşecekse satıcı yüklemeden sorumlu olur. Teslim, satıcının mahalli dışında bir yerde ise satıcı malı yüklemekten sorumluyken, boşaltmadan sorumlu değildir. Örneğin, satıcı Ankara’da, teslim yeri İzmir’de ise bu durumda satıcı malları Ankara’dan yükletir ve İzmir’deki teslim yerine nakliye ücreti kendine ait olmak üzere gönderir. Mallar İzmir’deki teslim yerine ulaştığında malların nakliye aracından boşaltılması alıcıya aittir.
Alıcı, malları alması için kendisi bizzat taşıyıcı olmayan birisini tayin etmişse satıcı, malları bu kişiye bırakarak teslim yükümlülüğünü yerine getirmiş sayılır. Bu durum da malın ihracat gümrüklerini satıcı öder.
Bu terim çok vasıtalılar (bir malın bir yerden bir yere nakledilmesi durumunda birden fazla nakliye aracı değiştirmesi) dâhil, tüm taşıma işlemleri (demir yolu, karayolu, deniz yolu, havayolu, nehir yolu) için kullanılabilir. Burada dikkat edilmesi gereken nokta, malın satıcının adresine ulaştırılmasında, birden fazla taşıma aracı değiştirmesi söz konusu ise satıcı, malın ihracat gümrüğünü ödeyip bu taşıma araçlarının ilkine malı teslim ettikten sonra sorumluluktan kurtulur.
Bu terim “FOB” terimine benzese de ondan temel farkı, FOB’da teslim noktası sadece gemi iken, FCA’da teslim yeri herhangi bir taşıma aracı olabilir. Örneğin, sözleşmede “FCA, Türk Hava Yolları, Atatürk Hava Limanı” şeklinde yer alan ibare; satıcının malları Atatürk Hava Limanında, Türk Hava Yolları uçağına ihraç gümrük vergileri ödenmiş olarak teslim etmesi gerektiği anlamına gelir.
2.1. Satıcının Sorumlulukları
Sözleşme koşullarına göre malı hazırlar.
Alıcının ülkesinde istenen ve satıcının ülkesinden temin edilmesi gereken belgeleri düzenler.
Malın ihracı ile ilgili gümrük masraflarını öder.
Alıcının istemesi durumunda, tüm masrafları alıcıya ait olmak üzere, taşıma acentesi ile anlaşır.
Malları belirtilen zaman ve yerde, taşıma acentesine veya alıcının belirlediği şahsa teslim eder.
Malın, teslim yerine ulaştırılması için gerekli nakliye ücretini ve yükleme ücretini öder.
2.2. Alıcının Sorumlulukları
Sözleşme koşullarına uygun olarak mal bedelini öder.
Malın kendi ülkesine ithal edilmesi için gerekli belgeleri düzenler, gerekli izinleri alır.
Malın ithali ile ilgili gümrük vergisi ve diğer masrafları öder.
Malın satıcı tarafından, kendisinin belirlediği veya anlaşma uyarınca satıcının anlaştığı taşıma acentesine tesliminden sonraki nakliye ücretleri ve yükleme boşaltma ücretlerini öder.
Belirlenen tarih ve yerde mallarını teslim alır.
İsterse mallarını sigortalatır ve sigorta giderini öder.
3. FAS (Free Alongside Ship: Gemi Yanında Teslim)
Bu teslim şeklinde satıcı malları, sözleşmede belirtilen teslim yeri olan geminin yanına kadar getirmekle sorumludur. Mallar gemi rıhtımında ise yükleme yerine getirilerek, gemi açıkta ise mavnalarla geminin yanına kadar götürülerek teslim edilir. Bu teslim şekli sadece deniz veya nehir taşımacılığında kullanılabilir.
Satıcının malları belirlenen xxxxxxx yanına getirmesinden sonra, malların kaybolması veya hasar görmesi gibi rizikolar alıcıya aittir. Bu andan itibaren malla ilgili bütün masraflar ve navlun (taşıma ücreti) alıcı tarafından karşılanır.
Bu teslim şeklinde malın satın alınan ülkeden ihracatı ve satıcının ülkesine ithalatı için gerekli tüm belgeleri hazırlamak ve izinleri almak alıcıya aittir. Alıcı ayrıca malın ihracı ve ithali ile ilgili gümrük vergilerini ödemekle de mükelleftir.Fakat taraflar malın ihracatı için gerekli belgelerin ve izinlerin alınıp gümrük vergilerinin satıcı tarafından ödenmesi hususunda anlaşırlar ise bu durum sözleşmede açık bir şekilde belirtilir. Böylelikle malın gümrüklenmesi satıcı firmaya yüklenmiş olur.
Bu teslim şeklinde alıcı firma, malın ihracı için gerekli belgeleri hazırlayıp izinleri almak ve gümrük işlemlerini gerçekleştirmek zorunda olduğundan,malı alacağı ülkede bu işlemleri doğrudan veya aracı kullanarak yapabilecek güce sahip değil ise bu teslim şeklini seçmemeli veya bu işlemlerin satıcı tarafından gerçekleştirilmesi için satıcı ile anlaşmalıdır. Örneğin, sözleşmede “FAS, İzmir Limanı, TURKEY” şeklinde yer alan ibare; satıcının malları İzmir Limanında adı geçen geminin yanına getirmesi ile sorumluluğunun sona ereceği anlamına gelir.
3.1. Satıcının Sorumlulukları
Sözleşme şartlarına uygun olarak malları hazırlar.
Alıcının istemesi durumunda, bütün masraf ve riskler alıcıya ait olmak üzere, alıcının ülkesinde istenen gerekli belgeleri temin eder.
Malları sözleşmede belirlenen limanda, belirlenen tarihte, alıcının daha önce belirlediği geminin yanına getirir. Malların gemiye yükletilmesi satıcının sorumluluğunda değildir.
Malların teslim yerine götürülmesi için gerekli nakliye ücretini öder.
Alıcının istemesi durumunda, masrafları alıcıya ait olmak üzere yükleme belgesinin düzenlenmesini sağlar ve varış limanında alıcının malları teslim alabilmesi için alıcıya gönderir.
3.2. Alıcının Sorumlulukları
Sözleşme koşullarına uygun olarak mal bedelini öder.
Malın ihracı ve ithali ile ilgili gerekli belgeleri hazırlar.
İhracat ve ithalat işlemlerinin gümrük vergilerini öder.
Taşıma acentesi ile anlaşma yapar ve geminin yükleme limanına ne zaman varacağını satıcıya bildirir.
Satıcı tarafından yükleme için gemi yanına getirilen malları teslim alır.
4. FOB (Free On Board: Gemi Bordasında Teslim)
Bu teslim şeklinde satıcı, ihracat için gerekli tüm belgeleri hazırlayıp, gümrük işlemlerini tamamladıktan sonra, malları belirtilen tarih ve yerde, alıcı tarafından temin edilen gemiye yükler. Mallar geminin küpeştesine (güvertesine) geçtikten sonra satıcı malı teslim etmiş sayılır. Bundan sonra meydana gelebilecek her türlü hasar, kayıp ve masraflar alıcının sorumluluğundadır.
Ülkemizde en çok kullanılan teslim şekli olan FOB, sadece deniz veya nehir taşımacılığında kullanılabilir. Ancak bu ifade malların teslim yerinden, ithalatçının fabrikasına kadar gemi ile taşınacağı anlamına gelmez. Bu teslim şeklinde mallar ithalatçıya veya onun temsilcisine bir gemiye yüklenmiş olarak teslim edilir. Bu teslimden sonra mallar belirli bir yere kadar gemi ile götürüldükten sonra, karayolu, demiryolu veya havayolu gibi diğer taşıma yollarıyla ithalatçının adresine taşınabilir.
Taraflar, malın gemi küpeştesini aşarak teslim edilmesi hususunda hem fikir değil iseler bu terim yerine FCA terimi kullanılmalıdır. Örneğin, sözleşmede “FOB, İzmit Limanı, TURKEY” şeklinde yer alan ibare; satıcının ihraç edeceği malları, ihraç için gerekli belgeleri hazırlayıp, gümrük vergilerini de ödedikten sonra, alıcı tarafından belirtilen tarihte, İzmit Limanında hazır bulunacak nakliye gemisinin güvertesine yüklemekle sorumluluktan kurtulacağı anlamına gelir.
4.1. Satıcının Sorumlulukları
Sözleşme şartlarına uygun olarak malları hazırlar.
Belirlenen tarih ve yerde, alıcı tarafından ayarlanan gemiye malları yükler.
Malların teslim yerine nakliyesi için gerekli taşıma ücretini öder.
Alıcının, ülkesinde kullanacağı belgeleri düzenler ve ihracatla ilgili gümrük işlemlerini tamamlar.
Malların gemiye yüklendiğini alıcıya bildirir.
Düzenlenen taşıma belgesini alıcıya gönderir.
4.2. Alıcının Sorumlulukları
Sözleşme koşullarına göre mal bedelini öder.
Malın ithali için gerekli belgeleri hazırlar ve ithalata ilişkin gümrük işlemlerini tamamlar.
Taşıma acentesi ile anlaşarak, taşıma ücretini (navlun) öder.
Mallar satıcı tarafından gemi güvertesine yüklendikten sonra, malları teslim alır.
5. CFR (Cost And Freight: Mal Bedeli ve Navlun Ödenmiş Olarak)
CFR teslim şeklinde, satıcı malları yüklenecek limana kadar getirir. Gümrük işlemlerini yapar, geminin taşıma ücretini öder ve malları gemiye yükler. Mallar gemiye yüklendikten sonra navlun dışındaki tüm masraf ve riskler alıcıya ait olur. Burada dikkat edilmesi gereken husus, malların varış limanına kadar ulaştırılması için ödenen nakliye (navlun) ücretlerini satıcının ödeyeceğidir.
Bu teslim şekli sadece deniz ve nehir taşımacılığında kullanılabilir. Bu teslim şeklinde sigorta yaptırma gibi bir zorunluluk yoktur. Eğer taraflar malların gemi küpeştesini aşarak teslim edilmesi niyetinde değillerse, CPT terimi kullanılmalıdır. Örneğin, sözleşmede “CFR, Mersin, TURKEY” şeklinde yer alan ibare; malların satıcı tarafından mersin limanından, ihracat işlemleri yapılmış, vergileri ve malın varış limanına kadar olan taşıma ücreti ödenmiş olarak ilgili gemiye yükleneceği anlamına gelir.
5.1. Satıcının Sorumlulukları
Satıcı, sözleşme koşullarına uygun olarak malı hazırlar.
Alıcının ülkesinde kullanacağı ve ihracatçının ülkesinden tedarik edilecek belgeleri hazırlar.
Malın ihracıyla ilgili gümrük işlemlerini tamamlar ve gümrük vergilerini öder.
Taşıma acentesiyle anlaşma yaparak, malların varış limanına kadar olan navlun ücretini öder.
Yüklemenin yapıldığını ve muhtemel varış tarihini alıcıya bildirir.
Düzenlenen taşıma belgesini ve gerekli diğer belgeleri alıcıya gönderir.
5.2. Alıcının Sorumlulukları
Sözleşme koşullarına uygun olarak mal bedelini öder.
Malın kendi ülkesine ithali için gerekli belgeleri ve gümrük işlemlerini tamamlar.
İthalata ilişkin gümrük vergilerini öder.
Varış limanında malların boşaltım ücretini ve liman ücretini öder.
Mal varış limanına ulaştığında gecikmeksizin malları boşaltır.
6. CIF (Cost, Insurence And Freight: Mal Bedeli, Sigorta ve Navlun Ödenmiş Olarak)
Bu teslim şeklinde, satıcı ihraç edeceği malları, gümrük işlemlerini tamamlamış, asgari teminat sağlayan bir sigorta yaptırmış olarak yükleme limanına getirir ve gemiye yükler. Bu teslim şeklinde satıcı ayrıca malın varış limanına kadar olan navlun (taşıma ücreti) ücretini de öder. Malın satıcı tarafından varış limanına kadar olan taşıma ücreti ödenerek, gemiye yükletilmesinden sonra ortaya çıkacak tüm masraflar ve riskler alıcıya aittir.
Bu teslim şeklini diğerlerinden ayıran özellik, malın satıcı tarafından yolculuk esnasında doğabilecek hasarlara karşılık sigorta ettirilmesinin zorunlu olmasıdır. Ancak yapılacak sigorta asgari teminat sağlayan bir sigorta olduğundan, alıcı malları daha geniş bir teminat ile korumak isterse, ya bu konuda satıcı ile mümkün olduğunca açık olarak anlaşmalı ya da kendisi ek sigorta yaptırmalıdır.
Bu terim sadece deniz ve nehir taşımacılığı için kullanılabilir. Ancak bu ifade malların teslim yerinden, ithalatçının fabrikasına kadar gemi ile taşınacağı anlamına gelmez. Bu teslim şeklinde mallar ithalatçıya veya onun temsilcisine bir gemiye yüklenmiş olarak teslim edilir. Bu teslimden sonra mallar belirli bir yere kadar gemi ile götürüldükten sonra, kara yolu, demiryolu veya havayolu gibi diğer taşıma yollarıyla ithalatçının adresine taşınabilir. Örneğin, sözleşmede “CIF, İskenderun Limanı, TURKEY” şeklinde yer alan ibare; malların satıcı tarafından, gümrük işlemleri ve sigorta yaptırılmış olarak, İskenderun limanından gemiye yüklenileceği ve varış yerine kadar olan nakliye ücretinin de satıcı tarafından ödeneceği anlamına gelir.
6.1. Satıcının Sorumlulukları
Sözleşme koşullarına uygun olarak malı hazırlar.
Alıcının ülkesinde kullanacağı ve ihracatçının ülkesinden tedarik edilecek belgeleri hazırlar.
Malın ihracıyla ilgili gümrük işlemlerini tamamlar ve gümrük vergilerini öder.
Göndereceği malın sigortasını yaptırır ve sigorta ücretini öder.
Taşıma acentesiyle anlaşma yaparak, malların varış limanına kadar olan navlun ücretini öder.
Yüklemenin yapıldığını ve muhtemel varış tarihini alıcıya bildirir.
Düzenlenen taşıma belgesini ve gerekli diğer belgeleri alıcıya gönderir.
6.2. Alıcının Sorumlulukları
Sözleşme koşullarına uygun olarak mal bedelini öder.
Malın kendi ülkesine ithali için gerekli belgeleri ve gümrük işlemlerini tamamlar.
İthalata ilişkin gümrük vergilerini öder.
Varış limanında malların boşaltım ücretini ve liman ücretini öder.
Mal varış limanına ulaştığında gecikmeksizin malları boşaltır.
7. CPT (Carriage Paid To….: Taşıma….’e Kadar Ödenmiş Olarak)
“Taşıma ödenmiş olarak….” terimi, satıcının malları bizzat kendisinin seçtiği ve anlaşma yaptığı taşıyıcıya, malların, ihracı ile ilgili gümrük işlemleri yapılmış, belirtilen varış yerine gönderilmesi için gereken taşıma masrafları ödenmiş olarak teslim edeceği ve malları ilk taşıyıcının gözetimine devrettiği andan itibaren malla ilgili taşıma ücreti hariç diğer tüm masraf ve risklerin alıcıya geçeceği anlamına gelir.
Bu terim çok vasıtalı olanlar da dahil, tüm taşıma şekilleri için kullanılabilir. Eğer malların belirlenen taşıma mahalline ulaştırılması için art arda taşıyıcılar (örneğin, belirli bir yere kadar kamyon, daha sona tren, gemi… gibi) kullanılıyorsa malların ilk taşıcıya teslimiyle masraflar ve risk (varış yerine kadar olan taşıma ücreti hariç) alıcıya geçmiş olur.
Bu terimi izleyen yer ismi, teslim işleminin yapılacağı yeri ifade etmez. Ama hangi noktaya kadar navlun ve taşıma masrafların satıcı tarafından ödendiğini ortaya koyar. Örneğin, “CPT, Hamburg, Germany” şeklindeki ibare, malların Almanya’nın Hamburg şehrine kadar olan taşıma giderlerinin satıcı tarafından ödendiği anlamına gelir.
7.1. Satıcının Sorumlulukları
Sözleşme koşullarına uygun olarak malı hazırlar.
Alıcının ülkesinde kullanacağı ve ihracatçının ülkesinden tedarik edilecek belgeleri hazırlar.
Malın ihracıyla ilgili gümrük işlemlerini tamamlar ve gümrük vergilerini öder.
Taşıma acentesiyle anlaşma yaparak, malların varış yerine kadar olan navlun ücretini (taşıma masraflarını) öder.
Yüklemenin yapıldığını ve muhtemel varış tarihini alıcıya bildirir.
Düzenlenen taşıma belgesini ve gerekli diğer belgeleri alıcıya gönderir.
7.2. Alıcının Sorumlulukları
Sözleşme koşullarına uygun olarak mal bedelini öder.
Malın kendi ülkesine ithali için gerekli belgeleri ve gümrük işlemlerini tamamlar.
Transit taşıma nedeni ile doğabilecek gümrük masraflarını öder.
İthalata ilişkin gümrük vergilerini öder.
Navlun bedeline dahil değilse, boşaltma masraflarını öder.
Mal varış yerine ulaştığında gecikmeksizin malları boşaltır.
8. CIP (Carriage and Insurance Paid To….: Sigorta Dahil Taşıma…’e Kadar Ödenmiş Olarak)
CIP teslim şeklinde satıcı, ihraç edeceği malları, ihracat gümrük işlemlerini tamamlamış, asgari teminat sağlayan bir sigorta yaptırmış olarak nakliye aracına yükler. Bu teslim şeklinde satıcı ayrıca malın varış yerine kadar olan navlun (taşıma ücreti) ücretini de öder. Malın satıcı tarafından varış yerine kadar olan taşıma masrafları ödenerek, nakliye aracına yüklenmesinden sonra ortaya çıkacak tüm masraflar ve riskler alıcıya aittir.
Bu taşıma şekli, çok vasıtalı olanlar da dahil, her türlü taşıma şekli için kullanılabilir. Eğer malların belirlenen varış mahalline ulaştırılması için art arda taşıyıcılar kullanılıyorsa malların ilk taşıcıya teslim edilmesinden sonra, tüm risk ve hasarlar (malın varış yerine ulaştırılmasına kadar olan nakliye ücreti ve asgari sigorta hariç) alıcıya geçer.
Bu terimde de aynı CIF teriminde olduğu gibi satıcının sadece asgari teminat sağlayan bir sigorta yaptırması ve ücretini ödemesi gerekir. Ancak alıcı olağandışı risklere (grev, savaş, doğal afet vb.) karşı sigorta yaptırılmasını istiyorsa primini kendisi ödemek şartıyla satıcıdan sigorta kapsamının genişletilmesini isteyebilir.
CIP teslim şeklini CIF teslim şeklinden ayıran temel fark, CIF teriminde satıcı malı nehir veya deniz araçlarına (gemi vb.) yükleyebilmekteyken, CIP teriminde ise her hangi bir taşıma aracına yükleyebilir.
8.1. Satıcının Sorumlulukları
Sözleşme koşullarına uygun olarak malı hazırlar.
Alıcının ülkesinde kullanacağı ve ihracatçının ülkesinden tedarik edilecek belgeleri hazırlar.
Malın ihracıyla ilgili gümrük işlemlerini tamamlar ve gümrük vergilerini öder.
Göndereceği malın sigortasını yaptırır ve sigorta ücretini öder.
Taşıma acentesiyle anlaşma yaparak, malların varış yerine kadar olan navlun (taşıma masrafları) ücretini öder.
Yüklemenin yapıldığını ve muhtemel varış tarihini alıcıya bildirir.
Düzenlenen taşıma belgesini ve gerekli diğer belgeleri alıcıya gönderir.
8.2. Alıcının Sorumlulukları
Sözleşme koşullarına uygun olarak mal bedelini öder.
Malın kendi ülkesine ithali için gerekli belgeleri ve gümrük işlemlerini tamamlar.
İthalata ilişkin gümrük vergilerini öder.
Varış yerinde malların boşaltım ücretini öder.
Mal varış yerine ulaştığında gecikmeksizin malları boşaltır.
9. DDP (Delivered Duty Paid: Gümrük Vergileri Ödenmiş Olarak Teslim)
Bu teslim şeklinde DDU teslim şekli ile aynı prensiplere dayanır; ancak DDP teslim şeklinde satıcı ithalat işlemlerini de gerçekleştirir ve ithalatla ilgili gümrük vergilerini öder. Bu teslim şekli alıcının sorumluluğunun en az olduğu teslim şeklidir. Alıcı sanki ülke içerisinde herhangi bir firmadan mal alıyormuş gibidir.
EXW terimi satıcı için asgari yükümlülük ifade ederken, DDP terimi azami yükümlülük gösterir. Bu teslim şekli satıcının doğrudan veya dolaylı olarak ithal izni alamadığı hallerde kullanılmamalıdır. Taraflar malların ithalinde ödenecek bazı masrafları satıcının yükümlülükleri dışında tutmayı arzu ediyorlar ise, bu durum satış sözleşmesinde açık bir ifade ile belirtilmelidir.
9.1. Satıcının Sorumlulukları
Malları sözleşme şartlarına uygun olarak hazırlar.
İhracat ile ilgili tüm belgeleri hazırlar ve gümrük masraflarını öder.
İthalat ile ilgili tüm belgeleri hazırlar ve gümrük vergilerini öder.
Taşıma acentesiyle anlaşarak, teslim yerine kadar olan navlun bedelini öder.
Malları alıcının ülkesinde, daha önce belirlenmiş yer ve zamanda alıcıya teslim etmek üzere hazır tutar.
9.2. Alıcının Sorumlulukları
Sözleşme şartlarına uygun olarak mal bedelini öder.
Malları önceden belirlenen tarihte, belirlenen yerde teslim alır.
Malın teslim yerine boşaltımını yapar, teslim yeri ile malın götürüleceği yer farklı yerler ise malın nakliyesini öder (taraflar aralarında anlaşmışlar ise bu malların boşaltımı ve alıcının işyerine kadar olan nakliye bedeli de satıcıya ait olur).
10. DAT (Delivered At Terminal: Terminalde Teslim)
"Terminalde Teslim" kuralı, satıcının malları belirlenen varma yerinde veya limanında belirlenen terminalde gelen taşıma aracından boşaltılmış bir şekilde alıcının tasarrufuna bırakmakla malları teslim ettiğini ifade eder. Terminal terimi, rıhtım, depo, konteyner sahası veya yol, demiryolu veya hava kargo istasyonu gibi üstü açık veya kapalı olabilecek herhangi bir yeri kapsar. Taraflar malların terminalden başka bir yere taşınması ve elleçlenmesi ile ilgili hasarın ve masrafların satıcı tarafından üstlenilmesini amaçlıyorsa, DAP veya DDP kuralları kullanılmalıdır.
Malların, taşıma vasıtasınca boşaltılmak üzere varış noktasında alıcıya sağlanması (teslim edilmesini) anlamına gelip, daha önceki DEQ klozunun yerini alıp, DEQ’in aksine, multimodal (çoklu vasıta için) kullanılabilir. DAT Başka bir deyişle, Eşyanın alıcı ve satıcı tarafından belirlenmiş olan terminal noktasında (bu nokta bir liman ya da gümrük antreposu veya alıcının fabrikası olabilir) boşaltma masrafları satıcı tarafından karşılanmış olarak alıcının emrine bırakılmasıdır. Tüm gümrük işlemleri, masrafları, gümrükte xxxxx xxxxx, resim ve harçlar alıcıya aittir. Kaldırılan terimlerden DAF, DES ve DDU yerine getirilmiş bir terimdir. Malların belirlenen yere taşıma maliyetlerini/ terminal bağlantılı zarar risklerini satıcı üstlenir.
10.1. Satıcının Sorumlulukları
· Satıcı sözleşme koşullarına uygun malı hazırlamalıdır.
· Satıcı, hasarı ve masrafları kendisine ait olmak üzere, malların ihracı için gerekli her türlü izni almalı ve malların ihracı veya teslimden önce başka bir ülkeden geçişi için gerekli gümrük işlemlerini tamamlamalıdır.
· Satıcı, masrafları kendisine ait olmak üzere, malların belirlene terminale kadar taşınması için taşıma sözleşmesi yapmalıdır. Satıcının alıcıya karşı sigorta sözleşmesi yapmak yükümlülüğü yoktur.
· Satıcı, malları kararlaştırılan tarihte, varma yerinde veya limanında kararlaştırılan terminalde, gelen taşıma aracından boşaltarak alıcının tasarrufuna bırakarak teslim etmelidir. Eğer belirli bir terminal kararlaştırılmamış ise, satıcı kararlaştırılan varma yerinde veya limanında kendi amacına en uygun terminali seçebilir.
· Satıcı, uygun olarak teslim edildiği ana kadar mallara ilişkin bütün masrafları ve uygulandığı ölçüde, malların yukarıda anlatıldığı şekilde tesliminden önce ihracat için gerekli gümrükleme masrafları ve ihracat için ödenmesi gereken bütün resimleri, vergiler ve diğer harçları, malların herhangi bir ülkeden geçişine ilişkin masrafları öder.
10.2. Alıcının Sorumlulukları
· Sözleşme koşullarına uygun olarak mal bedelini öder.
· Uygulandığı ölçüde, alıcı, hasar ve masrafları kendisine ait olmak üzere, her türlü ithalat iznini veya diğer resmi izni almalı ve malların ithali için tüm gümrük işlemlerini tamamlamalıdır.
· Malların yukarıda anlatıldığı şekilde teslim edildiği andan itibaren bu mallara ilişkin tüm masraflar alıcının sorumluluğundadır.
· Alıcı, ihraç ülkesi yetkililerinim emrettiği yükleme öncesi muayene masrafları hariç olmak üzere, diğer zorunlu yükleme öncesi muayene masraflarını ödemelidir.
11. DAP (Delivered At Place: Belirlenen Yerde Teslim)
"Belirlenen Yerde Teslim" kuralı, satıcının malları belirlenen varma yerinde gelen taşıma aracından boşaltmadan alıcının tasarrufuna bırakmakla teslim ettiğini ifade eder.
Malların, taşıma vasıtasınca boşaltılmak üzere belirtilen belirli bir noktada alıcıya sağlanması (teslim edilmesi) anlamına gelir. DAP daha önceki DAF, DES, ve DDU’nun yerini almıştır. DAP başka bir deyişle, Eşyanın alıcı ve satıcı tarafından belirlenmiş olan boşaltma yerinde (bir liman iskelesi, gümrük noktası, havalimanı) boşaltma için hazır durumda nakliye aracının üzerinde alıcı emrine bırakılmasıdır. Tüm gümrük işlemleri, masrafları, gümrükte xxxxx xxxxx, resim ve harçlar alıcıya aittir. malların belirlenen yere taşıma maliyetlerini/ terminal bağlantılı zarar risklerini satıcı üstlenir.
11.1. Satıcının Sorumlulukları
· Satıcı sözleşme koşullarına uygun malı hazırlamalıdır.
· Satıcı, hasarı ve masrafları kendisine ait olmak üzere, malların ihracı için gerekli her türlü izni almalı ve malların ihracı veya teslimden önce başka bir ülkeden geçişi için gerekli gümrük işlemlerini tamamlamalıdır.
· Satıcı, masrafları kendisine ait olmak üzere, malların belirlene terminale kadar taşınması için taşıma sözleşmesi yapmalıdır.
· Satıcının alıcıya karşı sigorta sözleşmesi yapmak yükümlülüğü yoktur.
· Satıcı, malları kararlaştırılan tarihte, varma yerinde, eğer varsa kararlaştırılan noktada, gelen taşıma aracından boşaltılmaya hazır şekilde alıcının tasarrufuna bırakarak teslim etmelidir.
· Satıcı, uygun olarak teslim edildiği ana kadar mallara ilişkin bütün masrafları ve uygulandığı ölçüde, malların yukarıda anlatıldığı şekilde tesliminden önce ihracat için gerekli gümrükleme masrafları ve ihracat için ödenmesi gereken bütün resimleri, vergiler ve diğer harçları, malların herhangi bir ülkeden geçişine ilişkin masrafları öder.
11.2. Alıcının Sorumlulukları
· Sözleşme koşullarına uygun olarak mal bedelini öder.
· Uygulandığı ölçüde, alıcı, hasar ve masrafları kendisine ait olmak üzere, her türlü ithalat iznini veya diğer resmi izni almalı ve malların ithali için tüm gümrük işlemlerini tamamlamalıdır.
· Malların yukarıda anlatıldığı şekilde teslim edildiği andan itibaren bu mallara ilişkin tüm masraflar alıcının sorumluluğundadır. Taşıma sözleşmesi uyarınca bu masrafların satıcıya ait olacağının düzenlendiği haller dışında, malların belirlenen varma yerinde teslim alınabilmesi için gelen taşıma aracından boşaltılması için gerekli masrafları öder.
· Uygulandığı ölçüde, malların ithali için ödenmesi gereken bütün resimleri, vergileri ve diğer harçları ve diğer masrafları alıcı ödemelidir.
· Alıcı, ihraç ülkesi yetkililerinim emrettiği yükleme öncesi muayene masrafları hariç olmak üzere, diğer zorunlu yükleme öncesi muayene masraflarını ödemelidir.