Common use of Beleggingsfondsen Clause in Contracts

Beleggingsfondsen. Beleggingsinstellingen kunnen worden onderscheiden in beleggingsmaatschappijen en beleggingsfondsen. In het algemeen worden beiden categorieën ‘beleggingsfondsen’ genoemd. Bij beleggingsfondsen wordt vermogen van aandeelhouders of participanten ondergebracht ter collectieve belegging, veelal in financiële instrumenten als aandelen, obligaties, opties en futures of een combinatie hiervan. Alle risico’s van aandelen en obligaties kunnen, afhankelijk van de samenstelling van de portefeuille, ook voor beleggingsfondsen gelden. Daarnaast zijn er beleggingsfondsen in onder meer private equity, vastgoed, grondstoffen en edelmetalen. Ieder beleggingsfonds heeft zijn eigen kenmerken ten aanzien van onder andere structuur, beleggingsstijl, ver- handelbaarheid, rendement, risico’s en kosten. Index trackers (zie hierna) zijn ook te kwalificeren als een beleg- gingsfonds. De unieke kenmerken zijn per beleggingsfonds beschreven in een prospectus en eventueel andere documentatie. De risico’s van een belegging in beleggingsfondsen kunnen dus zeer verschillend zijn, afhankelijk van de soort financiële instrumenten waarin belegd wordt en van ontwikkelingen op de financiële markten. Hierbij zij eveneens verwezen naar de hieronder genoemde risico's bij index trackers. Bij zogeheten open-end beleggingsfondsen is toe- en uittreding door de deelnemers in beginsel onbeperkt en eenvoudig mogelijk. Het aantal uitstaande deelnemingsrechten (participaties) is niet begrensd en de waarde van een deelnemingsrecht wordt bepaald door de waarde van de onderliggende beleggingen. Bij closed-end beleggingsfondsen ligt het aantal uitstaande deelnemingsrechten in principe vast. Tijdens de looptijd is in- en uittreden in de regel niet, of slechts onder voorwaarden, mogelijk. Dergelijke deelnemingsrechten zijn derhalve niet makkelijk verhandelbaar.

Beleggingsfondsen. Beleggingsinstellingen kunnen worden onderscheiden in beleggingsmaatschappijen en beleggingsfondsen. In het algemeen worden beiden categorieën ‘beleggingsfondsen’ genoemd. Bij beleggingsfondsen wordt vermogen van aandeelhouders of participanten ondergebracht ter collectieve belegging, veelal in financiële instrumenten als aandelen, obligaties, opties en futures of een combinatie hiervan. Alle risico’s van aandelen en obligaties kunnen, afhankelijk van de samenstelling van de portefeuille, ook voor beleggingsfondsen gelden. Daarnaast zijn er beleggingsfondsen in onder meer private equity, vastgoed, grondstoffen en edelmetalen. Ieder beleggingsfonds heeft zijn eigen kenmerken ten aanzien van onder andere structuur, beleggingsstijl, ver- handelbaarheidverhandelbaarheid, rendement, risico’s en kosten. Index trackers (zie hierna) zijn ook te kwalificeren als een beleg- gingsfondsbeleggingsfonds. De unieke kenmerken zijn per beleggingsfonds beschreven in een prospectus en eventueel andere documentatie. De risico’s van een belegging in beleggingsfondsen kunnen dus zeer verschillend zijn, afhankelijk van de soort financiële instrumenten waarin belegd wordt en van ontwikkelingen op de financiële markten. Hierbij zij eveneens verwezen naar de hieronder genoemde risico's ’s bij index trackers. Bij zogeheten open-end beleggingsfondsen is toe- en uittreding door de deelnemers in beginsel onbeperkt en eenvoudig mogelijk. Het aantal uitstaande deelnemingsrechten (participaties) is niet begrensd en de waarde van een deelnemingsrecht wordt bepaald door de waarde van de onderliggende beleggingen. Bij closed-end beleggingsfondsen ligt het aantal uitstaande deelnemingsrechten in principe vast. Tijdens de looptijd is in- en uittreden in de regel niet, of slechts onder voorwaarden, mogelijk. Dergelijke deelnemingsrechten zijn derhalve niet makkelijk verhandelbaar.