Energieleveranciers en gemeenten. Energieleveranciers kopen elektriciteit in bij producenten, andere leveranciers (“over the counter” (OTC) ofwel bilaterale deals) of bij energiebeurzen als de Endex en de APX. Een dag voor uitvoering sturen zij een overzicht aan de system-operator TenneT waarbij is aangegeven hoe de elektriciteit is ingekocht en wat de verschillende klanten gaan verbruiken. Naast slim inkopen van de energie is het goed inschatten van het verbruik van klanten en deze hoeveelheid zo precies mogelijk inkopen een zeer belangrijke inkomstenbron. Het verschil tussen inkoop en verkoop wordt onbalans genoemd. Hoe beter een gemeente kan aangeven wat het verbruikt op welke locaties, hoe lager de onbalanskosten. Een gemeente is een prettige klant vanwege het ontbreken van een faillisementsrisico. Als daarnaast de enegieadministratie op orde is, is ook het onbalansrisico gering. Een gemeente geeft meer dan € 207.000,- voor het leveringsdeel van de elektriciteits- rekening en moet daarom het energieleveringscontract Europees aanbesteden. Dit houdt in dat een volgende energieleveranciers nooit van tevoren bekend is (de maximale termijn van een raamcontract bedraagt vaak vijf jaar). In principe wordt het standaardjaarverbruik gehanteerd voor de eindafrekening bij een leverancierswitch. De standaardjaarverbruiken worden per jaar bepaald en kunnen vanwege de slimme meters in lijn lopen met kalenderjaren. Het wettelijke gegeven dat de leverancier de meetwaarden ten minste zes keer per jaar verstrekt zal niet worden benut voor het standaardjaarverbruik; dit wordt niet twee-maandelijks aangepast.
