LANDEN DER KAFFERs, vAN QUILoA Tot AAN DE HOTTENTOTTEN,. Volkeren van een bruine kleur, die naar de even nachtslijn zwarter wordt, en van een niet volkomen Negergedaante. - Men heeft het aan de grondigen en nauwkeu rigen waarnemer Lichtenstein te danken , dat men thans met genoegzame zekerheid weet dat het gehele zuiden van Afrika, van Benguela en Qui loa tot aan de zuidpunt waar de Hottentotten wo nen, door volkeren is ingenomen van één hoofd stam, zoowel in het binnenland als op de kusten. Een gevoelen waarvan men, op waarschijnlijkhe den, reeds in het begin der zestiende eeuw niet - ( 281 ) vreemd was, doch dat men naderhand uit het oog verloor (239). De algemene naam van KAFFERs, waaronder die menigte van stammen bekend zijn, en die Ongeloovigen betekent, hun denkelijk door hunne Mahometaansche naburen gegeven, is, hoe onvoegelijk hij zijn moge, voldoende om dezen ge helen stam te onderscheiden, wiens kenmerken, van die van andere volkeren van Afrika verschillende, de genoemde reiziger aldus opgeeft: zij zijn zeer lang, kloek en sterk, en hun leden hebben een schoo ne evenredigheid. hun kleur is bruin, hun haar zwart, kort en wolachtig. Met de Europeërs heb ben zij het hoge voorhoofd en het verheven neus been, met de Negers de opgeworpene lip, en met de Hottentotten de uitstekende kaakbeenderen ge meen. Hun baard is niet zwaar, doch zwaarder dan bij de Hottentotten. Zij zijn halve nomaden, die ongaarne, door omstandigheden gedrongen, van woonplaats veranderen, en leven van de rundvee teelt en een weinig landbouw, hebbende geen an der koren dan een soort van gierst. Deze trekken, en andere van overeenkomst in levenswijze, vindt men van de grenzen der Hot tentotten af tot aan de aangewezen noordelijke pun ten weder; hier en daar is de aaneenschakeling, bij gebrek van berichten, minder duidelijk, vooral aan de westzijde van Afrika, tussen de zuidelijkste delen der landen die met Congo zamenhangen en de Beetjuana - Kaffers. Hier verliezen wij de keten (239) vergelijk lichTENSTEIN's Reize, II. D. in 't begin ( 282 ) geheel en moeten ons vergenoegen met enkele aan wijzingen, uit de ouderen tijd der Portugezen, en van DE GRANDPRÉ, die in het laatst der vorige eeuw aldaar was. Des te meer zekerheid heeft men daarentegen nopens de oostkust. Hetgeen BARRow en BAREte zeggen van de inwoners van Quiloa, die zij als Negers opgeven, komt Zo met de ze den en gewoonten van de Kaffers overeen, dat men de verwantschap niet loochenen kan. Bovendien toont, naar mijne gedachten, de omstandigheid, dat de Arabische bijnaam , aan de...
