Common use of Obligaties Clause in Contracts

Obligaties. Een obligatie is een schuldbewijs uitgegeven door een overheidsinstelling of onderneming. De koper van een obligatie leent de uitgever van een obligatie een bedrag tegen een van tevoren overeengekomen periode tegen een vastgesteld rentepercentage. Een uitzondering hierop is de zero-coupon obligatie. Deze obligatie keert geen rente gedurende de looptijd uit. Het rendement op deze obligaties wordt verkregen uit het verschil tussen de aanschafkoers en de latere aflossingskoers. Er bestaat een grote variëteit aan soorten obligaties. Deze bijzondere vormen kunnen betrekking hebben op de wijze van rentebetaling, de wijze van aflossing, de wijze van uitgifte en bijzondere leningsvoorwaarden. Het rendement op de obligatie kan bijvoorbeeld (mede) afhankelijk worden gesteld van de geldende rentestand (voorbeelden zijn surplusobligaties en rente- indexobligaties) of van de winst van de instelling die de obligatie heeft uitgegeven (zoals winstdelende obligaties en inkomstenobligaties). Een belegging in obligaties draagt risico’s met zich mee. Het risico van de obligatie komt tot uitdrukking in de geldende marktrente en de kredietwaardigheid van de uitgevende instelling. Een stijgende marktrente zal doorgaans een daling van de koers van de obligatie tot gevolg hebben en vice versa. Bij een daling van de kredietwaardigheid van de uitgevende instelling loopt u een groter risico dat niet wordt voldaan aan de betaling van rente en aflossing van de obligatie. In geval van een faillissement zal een obligatiehouder worden vooropgesteld aan de aandeelhouder bij een eventuele uitkering aan de schuldeisers. Over het algemeen geldt dat de koers van een obligatie minder fluctueert dan de koers van een aandeel. Ook obligaties bieden een onzeker rendement waarbij u de kans loopt uw gehele inleg te verliezen. Investment grade is de omschrijving van het ‘veiligste’ segment in de markt voor obligaties. Dit segment wordt ook wel aangeduid als het segment van Uitgevende Instellingen met een AAA tot en met een BBB- of Baa3 rating. De aanduiding van dit segment met letters wijkt af per kredietbeoordelaar en omvat ten minste de hiergenoemde letterduiding. Bij het Beheer wordt uitgegaan van de begrippen ‘investment grade’ en ‘high yield’ en niet van de hier opgenomen letterduiding. Bij het Beheer kan dus ook belegd worden in instrumenten van Uitgevende Instellingen die naar de mening van Helliot een vergelijkbare rating zouden hebben ook al hebben ze zelfs geen rating.

Obligaties. Een obligatie is een schuldbewijs uitgegeven door een overheidsinstelling of onderneming. De koper van een obligatie leent de uitgever van een obligatie een bedrag tegen een van tevoren te voren overeengekomen periode tegen een vastgesteld vastgestelde rentepercentage. Een uitzondering hierop is de zero-coupon obligatie. Deze obligatie keert geen rente gedurende de looptijd uit. Het rendement op deze obligaties wordt verkregen uit het verschil tussen de aanschafkoers en de latere aflossingskoers. Er bestaat een grote variëteit aan soorten obligaties. Deze Naast de meer traditionele obligaties bestaan bijzondere vormen kunnen van obligaties met een complex karakter (complexe obligaties). Dat karakter kan betrekking hebben op de wijze van rentebetaling, de wijze van aflossing, de wijze van uitgifte en bijzondere leningsvoorwaarden. Het rendement op de obligatie kan bijvoorbeeld (mede) afhankelijk worden gesteld van de geldende rentestand (voorbeelden zijn surplusobligaties en rente- indexobligaties) of van de winst van de instelling die de obligatie heeft uitgegeven (zoals winstdelende obligaties en inkomstenobligaties). Gezien de bijzondere risico’s van complexe obligaties kunnen zij in het algemeen niet als vastrentende waarden worden beschouwd. Een belegging in obligaties draagt risico’s met zich mee. Het risico van de obligatie komt tot uitdrukking in de geldende marktrente en de kredietwaardigheid van de uitgevende instelling. Een stijgende marktrente zal doorgaans een daling van de koers van de obligatie tot gevolg hebben en vice versa. Bij een daling van de kredietwaardigheid van de uitgevende instelling loopt u een groter risico dat niet wordt voldaan aan de betaling van rente en aflossing van de obligatie. In geval Dit heeft eveneens een koersdaling tot gevolg. Ingeval van een faillissement zal een obligatiehouder worden vooropgesteld aan de aandeelhouder bij een eventuele uitkering aan de schuldeisers. Over Desondanks bestaat ook bij een belegging in obligaties het risico dat uw gehele inleg verloren gaat. Complexe obligaties bieden in het algemeen geldt het vooruitzicht op een hoger (coupon)rendement dan traditionele obligaties, maar daar staat tegenover dat aan complexe obligaties ook hogere risico’s zijn verbonden dan aan traditionele obligaties. Een perpetuele obligatie karakteriseert zich als een eeuwigdurende lening waardoor aflossing van de lening onzeker is. Het risico bestaat dat de couponrente van de perpetuele obligatie tijdelijk of structureel lager ligt dan op traditionele obligaties van dezelfde of vergelijkbare uitgevende instellingen. Indien bijvoorbeeld de koers van bestaande obligaties daalt omdat bij nieuwe obligaties een hogere couponrente wordt geboden, zal het daardoor veroorzaakte koersverlies van een perpetuele obligatie minder fluctueert hoger zijn dan het koersverlies van een traditionele obligatie, omdat bij de perpetuele obligatie niet het vooruitzicht bestaat dat de lening zal worden afgelost en dan tegen een beter rendement kan worden herbelegd. Daarnaast brengt het eeuwigdurende karakter van perpetuele obligaties mee dat de looptijd langer kan uitvallen dan bij traditionele obligaties, waardoor een groter debiteurenrisico wordt gelopen. Aan achtergestelde obligaties is een groot debiteurenrisico verbonden, omdat de houder van een achtergestelde obligatie bij een eventueel faillissement van de uitgevende instelling in een veel slechtere positie verkeert dan de koers houder van een aandeeltraditionele obligatie, die als concurrent crediteur kan opkomen. Ook Aan obligaties bieden een onzeker rendement waarbij u de kans loopt uw gehele inleg te verliezen. Investment grade is de omschrijving van het ‘veiligste’ segment in de markt voor obligaties. Dit segment wordt ook wel aangeduid als het segment van Uitgevende Instellingen met een AAA (direct dan wel later ingaande) variabele rentevoet, zoals “floating rate notes” en “steepeners”, is het risico verbonden dat de couponrente op een gegeven moment lager uitvalt dan verwacht, hetgeen niet alleen leidt tot en met een BBB- of Baa3 rating. De aanduiding van dit segment met letters wijkt af per kredietbeoordelaar en omvat ten minste de hiergenoemde letterduiding. Bij het Beheer wordt uitgegaan van de begrippen ‘investment grade’ en ‘high yield’ en niet van de hier opgenomen letterduiding. Bij het Beheer kan dus ook belegd worden in instrumenten van Uitgevende Instellingen die naar de mening van Helliot een vergelijkbare rating zouden hebben ook al hebben ze zelfs geen ratinglager rendement maar tevens tot koersverlies.

Obligaties. Een obligatie is een schuldbewijs uitgegeven door een overheidsinstelling of onderneming. De koper van een obligatie leent de uitgever van een obligatie een bedrag tegen een van tevoren te voren overeengekomen periode tegen een vastgesteld rentepercentage. Een uitzondering hierop is de zero-coupon obligatie. Deze obligatie keert geen rente gedurende de looptijd uit. Het rendement op deze obligaties wordt verkregen uit het verschil tussen de aanschafkoers en de latere aflossingskoers. Er bestaat een grote variëteit aan soorten obligaties. Deze bijzondere vormen kunnen betrekking hebben op de wijze van rentebetaling, de wijze van aflossing, de wijze van uitgifte en bijzondere leningsvoorwaarden. Het rendement op de obligatie kan bijvoorbeeld (mede) afhankelijk worden gesteld van de geldende rentestand (voorbeelden zijn surplusobligaties en rente- indexobligaties) of van de winst van de instelling die de obligatie heeft uitgegeven (zoals winstdelende obligaties en inkomstenobligaties). Een belegging in obligaties draagt risico’s met zich mee. Het risico van de obligatie komt tot uitdrukking in de geldende marktrente en de kredietwaardigheid van de uitgevende instelling. Een stijgende marktrente zal doorgaans een daling van de koers van de obligatie tot gevolg hebben en vice versa. Bij een daling van de kredietwaardigheid van de uitgevende instelling loopt u een groter risico dat niet wordt voldaan aan de betaling van rente en aflossing van de obligatie. In geval van een faillissement zal een obligatiehouder worden vooropgesteld aan de aandeelhouder bij een eventuele uitkering aan de schuldeisers. Over het algemeen geldt dat de koers van een obligatie minder fluctueert dan de koers van een aandeel. Ook obligaties bieden een onzeker rendement waarbij u de kans loopt uw gehele inleg te verliezen. Investment grade is de omschrijving van het ‘veiligste’ segment in de markt voor obligaties. Dit segment wordt ook wel aangeduid als het segment van Uitgevende Instellingen met een AAA tot en met een BBB- of Baa3 rating. De aanduiding van dit segment met letters wijkt af per kredietbeoordelaar en omvat ten minste de hiergenoemde letterduiding. Bij het Beheer wordt uitgegaan van de begrippen ‘investment grade’ en ‘high yield’ en niet van de hier opgenomen letterduiding. Bij het Beheer kan dus ook belegd worden in instrumenten van Uitgevende Instellingen die naar de mening van Helliot een vergelijkbare rating zouden hebben ook al hebben ze zelfs geen rating.

Obligaties. Een obligatie is een schuldbewijs uitgegeven door een overheidsinstelling of onderneming. De koper van een obligatie leent de uitgever van een obligatie een bedrag tegen een van tevoren te voren overeengekomen periode tegen een vastgesteld rentepercentage. Een uitzondering hierop is de zero-zero- coupon obligatie. Deze obligatie keert geen rente gedurende de looptijd uit. Het rendement op deze obligaties wordt verkregen uit het verschil tussen de aanschafkoers en de latere aflossingskoers. Er bestaat een grote variëteit aan soorten obligaties. Deze bijzondere vormen kunnen betrekking hebben op de wijze van rentebetaling, de wijze van aflossing, de wijze van uitgifte en bijzondere leningsvoorwaarden. Het rendement op de obligatie kan bijvoorbeeld (mede) afhankelijk worden gesteld van de geldende rentestand (voorbeelden zijn surplusobligaties en rente- rente-indexobligaties) of van de winst van de instelling die de obligatie heeft uitgegeven (zoals winstdelende obligaties en inkomstenobligaties). Een belegging in obligaties draagt risico’s met zich mee. Het risico van de obligatie komt tot uitdrukking in de geldende marktrente en de kredietwaardigheid van de uitgevende instelling. Een stijgende marktrente zal doorgaans een daling van de koers van de obligatie tot gevolg hebben en vice versa. Bij een daling van de kredietwaardigheid van de uitgevende instelling loopt u een groter risico dat niet wordt voldaan aan de betaling van rente en aflossing van de obligatie. In geval van een faillissement zal een obligatiehouder worden vooropgesteld aan de aandeelhouder bij een eventuele uitkering aan de schuldeisers. Over het algemeen geldt dat de koers van een obligatie minder fluctueert dan de koers van een aandeel. Ook obligaties bieden een onzeker rendement waarbij u de kans loopt uw gehele inleg te verliezen. Investment grade is de omschrijving van het ‘veiligste’ segment in de markt voor obligaties. Dit segment wordt ook wel aangeduid als het segment van Uitgevende Instellingen met een AAA tot en met een BBB- of Baa3 rating. De aanduiding van dit segment met letters wijkt af per kredietbeoordelaar en omvat ten minste de hiergenoemde letterduiding. Bij het Beheer wordt uitgegaan van de begrippen ‘investment grade’ en ‘high yield’ en niet van de hier opgenomen letterduiding. Bij het Beheer kan dus ook belegd worden in instrumenten van Uitgevende Instellingen die naar de mening van Helliot een vergelijkbare rating zouden hebben ook al hebben ze zelfs geen rating.

Obligaties. Een obligatie is een schuldbewijs uitgegeven door een overheidsinstelling of onderneming. De koper van een obligatie leent de uitgever van een obligatie een bedrag tegen een van tevoren overeengekomen periode tegen een vastgesteld rentepercentage. Een uitzondering hierop is de zero-coupon obligatie. Deze obligatie keert geen rente gedurende de looptijd uit. Het rendement op deze obligaties wordt verkregen uit het verschil tussen de aanschafkoers en de latere aflossingskoers. Er bestaat een grote variëteit aan soorten obligaties. Deze bijzondere vormen kunnen betrekking hebben op de wijze van rentebetaling, de wijze van aflossing, de wijze van uitgifte en bijzondere leningsvoorwaarden. Het rendement op de obligatie kan bijvoorbeeld (mede) afhankelijk worden gesteld van de geldende rentestand (voorbeelden zijn surplusobligaties en rente- rente-indexobligaties) of van de winst van de instelling die de obligatie heeft uitgegeven (zoals winstdelende obligaties en inkomstenobligaties). Een belegging in obligaties draagt risico’s met zich mee. Het risico van de obligatie komt tot uitdrukking in de geldende marktrente en de kredietwaardigheid van de uitgevende instelling. Een stijgende marktrente zal doorgaans een daling van de koers van de obligatie tot gevolg hebben en vice versa. Bij een daling van de kredietwaardigheid van de uitgevende instelling loopt u een groter risico dat niet wordt voldaan aan de betaling van rente en aflossing van de obligatie. In geval van een faillissement zal een obligatiehouder worden vooropgesteld aan de aandeelhouder bij een eventuele uitkering aan de schuldeisers. Over het algemeen geldt dat de koers van een obligatie minder fluctueert dan de koers van een aandeel. Ook obligaties bieden een onzeker rendement waarbij u de kans loopt uw gehele inleg te verliezen. Investment grade is de omschrijving van het ‘veiligste’ segment in de markt voor obligaties. Dit segment wordt ook wel aangeduid als het segment van Uitgevende Instellingen met een AAA tot en met een BBB- of Baa3 rating. De aanduiding van dit segment met letters wijkt af per kredietbeoordelaar en omvat ten minste de hiergenoemde letterduiding. Bij het Beheer wordt uitgegaan van de begrippen ‘investment grade’ en ‘high yield’ en niet van de hier opgenomen letterduiding. Bij het Beheer kan dus ook belegd worden in instrumenten van Uitgevende Instellingen die naar de mening van Helliot een vergelijkbare rating zouden hebben ook al hebben ze zelfs geen rating.

Obligaties. Een obligatie is een schuldbewijs uitgegeven door een overheidsinstelling of onderneming. De koper van een obligatie leent de uitgever van een obligatie een bedrag tegen een van tevoren te voren overeengekomen periode tegen een vastgesteld rentepercentage. Een uitzondering hierop is de zero-coupon obligatie. Deze obligatie keert geen rente gedurende de looptijd uit. Het rendement op deze obligaties wordt verkregen uit het verschil tussen de aanschafkoers en de latere aflossingskoers. Er bestaat een grote variëteit aan soorten obligaties. Deze bijzondere vormen kunnen betrekking hebben op de wijze van rentebetaling, de wijze van aflossing, de wijze van uitgifte en bijzondere leningsvoorwaarden. Het rendement op de obligatie kan bijvoorbeeld (mede) afhankelijk worden gesteld van de geldende rentestand (voorbeelden zijn surplusobligaties en rente- rente-indexobligaties) of van de winst van de instelling die de obligatie heeft uitgegeven (zoals winstdelende obligaties en inkomstenobligaties). Een belegging in obligaties draagt risico’s met zich mee. Het risico van de obligatie komt tot uitdrukking in de geldende marktrente en de kredietwaardigheid van de uitgevende instelling. Een stijgende marktrente zal doorgaans een daling van de koers van de obligatie tot gevolg hebben en vice versa. Bij een daling van de kredietwaardigheid van de uitgevende instelling loopt u een groter risico dat niet wordt voldaan aan de betaling van rente en aflossing van de obligatie. In geval van een faillissement zal een obligatiehouder worden vooropgesteld aan de aandeelhouder bij een eventuele uitkering aan de schuldeisers. Over het algemeen geldt dat de koers van een obligatie minder fluctueert dan de koers van een aandeel. Ook obligaties bieden een onzeker rendement waarbij u de kans loopt uw gehele inleg te verliezen. Investment grade is de omschrijving van het ‘veiligste’ segment in de markt voor obligaties. Dit segment wordt ook wel aangeduid als het segment van Uitgevende Instellingen met een AAA tot en met een BBB- of Baa3 rating. De aanduiding van dit segment met letters wijkt af per kredietbeoordelaar en omvat ten minste de hiergenoemde letterduiding. Bij het Beheer wordt uitgegaan van de begrippen ‘investment grade’ en ‘high yield’ en niet van de hier opgenomen letterduiding. Bij het Beheer kan dus ook belegd worden in instrumenten van Uitgevende Instellingen die naar de mening van Helliot een vergelijkbare rating zouden hebben ook al hebben ze zelfs geen rating.