PRAKTIJKERVARINGEN EN LOPENDE INITIATIEVEN. Chemische verontreinigingen hebben sinds lange tijd een centrale positie in Europees en Nederlands waterbeleid, wat onlangs is herbevestigd in de Chemical Strategy for Sustainability onder de EU-Green Deal. Ook in de fitness check van de KRW werd geconcludeerd dat verbeterde werkwijzen nodig zijn om chemische verontreinigingen te duiden, en vervolgens beter te voorkómen en waar nodig teniet te doen. Volgend op Europees en Nederlands beleid, en reagerend op maatschappelijke zorgen over chemische verontreinigingen in water, zijn er veel lopende initiatieven, en stapelen de praktijkervaringen zich op. Informatie daarover is te vinden op de website van de SF-Toxiciteit (xxx.xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx.xx), waar (naast de eerder genoemde toepassingen) zo’n veertig rapporten over de toepassing van de ESF-Toxiciteit beschikbaar komen. De belangrijkste recente landelijke toepassingen zijn Postma et al 2021 – over de ruimtelijke variatie van de toxische druk van stoffen, stofgroepen en mengsels in Nederland (2013-2018) – en Hallmann en Jongejans, 2021 – over de relatie tussen toxische druk en herstel van aquatische insecten in Nederland. Bij deze studies is het kwantitatieve begrip ‘ toxische druk’ succesvol toegepast, en werden (wanneer toepasselijk) de resultaten gepresenteerd via het vijfklassen- systeem. In het rapport van Xxxxxx et al 2021 worden kaarten getoond met de klassenindeling. Dergelijke karteringen maken het mogelijk, om ruimtelijke verschillen in de mate van toxische druk en de mate van belemmering van de ecologische toestand inzichtelijk te maken, en maatregelen te prioriteren naar de locaties met de hoogste toxische druk, en daarbinnen tegen de stofgroepen die het sterkst aan die toxische druk bijdragen. Een voorbeeld wordt getoond in Figuur 5.
