Taxatie pro-Deovergoedingen. Vergoedingen die de advocaat ontvangt in het kader van de juridische bijstand moeten ingebracht worden als baten van vrije beroepen. Die worden normaal belast in het jaar van ontvangst, met daarop het toepasselijk, progressief belastingtarief. Door een arrest van het Grondwettelijk Hof van 25 februari 2016 komen pro-Deovergoedingen voortaan in aanmerking voor taxatie als afzonderlijk belastbare achterstallen en kunnen ze in voorkomend geval worden belast tegen het gemiddelde belastingtarief dat geldt voor de andere inkomsten van hetzelfde jaar in de plaats van het hoogste progressieve tarief. Advocaten die in het verleden op hun pro-Deovergoeding werden belast tegen de gewone tarieven kunnen nog een bezwaarschrift of een verzoek tot ambtshalve ontheffing indienen tegen de aanslagen die werden gevestigd sinds 1 januari 2012. Concreet kan de advocaat enkel vragen om een deel van de pro-Deovergoeding als achterstal te belasten, indien die betrekking heeft op dossiers waarin hij gedurende een periode van meer dan 12 maanden prestaties leverde (zie art. 171, 6°, tweede streepje, van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1992). De pro-Deovergoeding moet dan worden opgesplitst in: - een gedeelte dat overeenstemt met de laatste 12 maanden prestaties, dat aan de gewone progressieve belastingtarieven wordt belast - een gedeelte dat overeenstemt met prestaties van meer dan 12 maanden eerder, dat als achterstal belastbaar is. De bedoelde pro-Deovergoeding is de volledig betaalde vergoeding, inclusief de bijpassing.
