Common use of Vaststelling van de hoogte van de uitkering Clause in Contracts

Vaststelling van de hoogte van de uitkering. De hoogte van de uitkering wordt per verzekerde vastgesteld voor iedere werkdag, gelegen na de eigen risicoperiode waarover verzekeringnemer op grond van de doorbetalingsverplichting loon heeft betaald, op basis van het op het polisblad vermelde percentage van het verzekerde jaarsalaris, indien van toepassing vermeerderd met het percentage werkgeverslasten. Als eerste dag die voor uitkering in aanmerking komt wordt de dag genomen waarop de werknemer arbeidsongeschikt is en daarvan op correcte wijze in de verzuimapplicatie melding is gedaan. Bij de berekening van het tijdvak van 52 of 104 weken waarover maximaal een uitkering wordt verstrekt worden periodes van arbeidsongeschiktheid samengeteld indien zij elkaar met een onderbreking van minder dan 28 dagen opvolgen. Bij het vaststellen van de hoogte van de uitkering gelden in de volgende situaties de volgende bepalingen: a. loonschade die meer bedraagt dan het gemaximeerde jaarsalaris van € 100.000,- per jaar per verzekerde, blijft buiten beschouwing bij de bepaling van de uitkering, tenzij uit het polisblad blijkt dat het meerdere is meeverzekerd b. de uitkering wordt verminderd met de bedragen die verzekeringnemer op het doorbetaalde loon mag inhouden vanwege aan de werknemer toekomende uitkeringen of inkomsten uit arbeid c. over dagen waarop slechts gedeeltelijk loon is doorbetaald dan wel dat er sprake is van gedeeltelijke arbeidsongeschiktheid, wordt de uitkering naar rato vastgesteld d. als en voor zover er sprake is van werkhervatting op therapeutische basis (tegen verminderde loonwaarde), wordt de werknemer na vier weken, te rekenen vanaf de datum van werkhervatting voor het therapeutische deel van de werkhervatting arbeidsgeschikt beschouwd, behalve als voor de verlenging van deze termijn schriftelijk toestemming is verleend door verzekeraar.

Vaststelling van de hoogte van de uitkering. De hoogte van de uitkering wordt per verzekerde werknemer vastgesteld voor iedere werkdagkalenderdag, gelegen na de eigen risicoperiode risicoperiode, waarover de verzekeringnemer op grond van de doorbetalingsverplichting loondoorbetalingsplicht loon heeft betaald, op basis van het op het polisblad vermelde percentage van het verzekerde jaarsalaris, indien van toepassing vermeerderd met het percentage werkgeverslastenverzekerd loon per kalenderdag. Als eerste dag die voor uitkering in aanmerking komt ziektedag wordt de dag genomen genomen, waarop de werknemer arbeidsongeschikt ongeschikt tot werken is geworden en daarvan de werknemer daadwerkelijk zijn werkzaamheden op correcte wijze in de verzuimapplicatie melding is gedaangrond van zijn arbeidsovereenkomst had moeten uitvoeren. Bij de berekening van het tijdvak van 52 of 104 weken waarover maximaal een uitkering wordt verstrekt verstrekt, worden periodes van arbeidsongeschiktheid samengeteld ongeschiktheid tot werken samengeteld, indien zij elkaar met een onderbreking van minder dan 28 dagen 4 weken opvolgen. Bij het vaststellen van de hoogte van de uitkering gelden in de volgende vol- gende situaties de volgende bepalingen: a. loonschade die : - de uitkering wordt berekend op basis van het verzekerde brutoloon op jaarbasis dat van toepassing is op de eerste ziektedag; - loon dat meer bedraagt dan hetgeen op het gemaximeerde jaarsalaris van € 100.000,- polisblad staat vermeld als maximaal dekkingsbedrag per werknemer per jaar per verzekerde, blijft buiten beschouwing bij de bepaling van de uitkering, tenzij uit het polisblad blijkt dat het meerdere is meeverzekerd b. ; - de uitkering wordt verminderd met de bedragen die verzekeringnemer de verzekering- nemer op het doorbetaalde loon mag mocht inhouden vanwege aan de werknemer toekomende uitkeringen of inkomsten uit arbeid c. ; - over dagen waarop slechts gedeeltelijk loon is doorbetaald dan wel dat er sprake is van gedeeltelijke arbeidsongeschiktheidongeschiktheid tot werken, wordt de uitkering naar rato vastgesteld d. als ; - indien en voor zover er sprake is van (gedeeltelijke) werkhervatting op therapeutische basis (tegen verminderde loonwaarde)basis, dan wordt de werknemer in ieder geval na vier 4 weken, te rekenen vanaf de datum van (gedeeltelijke) werkhervatting geen uitkering meer gegeven voor de loondoorbetaling voor het therapeutische deel van de werkhervatting arbeidsgeschikt beschouwd, behalve als voor de verlenging van deze termijn schriftelijk toestemming is verleend door verzekeraardag waarop therapeutisch wordt gewerkt.

Vaststelling van de hoogte van de uitkering. De hoogte van de uitkering wordt per verzekerde vastgesteld voor iedere werkdag, gelegen na de eigen risicoperiode waarover verzekeringnemer op grond van de doorbetalingsverplichting loon heeft betaald, op basis van het op het polisblad vermelde percentage van het verzekerde jaarsalaris, indien van toepassing vermeerderd met het percentage werkgeverslasten. Als eerste dag die voor uitkering in aanmerking komt wordt de dag genomen waarop de werknemer arbeidsongeschikt is en daarvan op correcte wijze in de verzuimapplicatie melding is gedaan. Bij de berekening van het tijdvak van 52 of 104 weken waarover maximaal een uitkering wordt verstrekt worden periodes van arbeidsongeschiktheid samengeteld indien zij elkaar met een onderbreking van minder dan 28 dagen opvolgen. Bij het vaststellen van de hoogte van de uitkering gelden in de volgende situaties de volgende bepalingen: a. de hoogte van de uitkering wordt vastgesteld op basis van het verzekerde jaarsalaris zoals dat geldt op de eerste ziektedag van de verzekerde. Verhogingen van het salaris gedurende het ziektegeval worden niet meegenomen in de berekening van de hoogte van de uitkering. Eventuele stijgingen uit hoofde van XXX xxxxxxxxxx worden wel meegenomen in de berekening van de hoogte van de uitkering; b. loonschade die meer bedraagt dan het gemaximeerde jaarsalaris van € 100.000,- per jaar per verzekerde, blijft buiten beschouwing bij de bepaling van de uitkering, tenzij uit het polisblad blijkt dat het meerdere is meeverzekerd; b. c. de uitkering wordt verminderd met de bedragen die verzekeringnemer op het doorbetaalde loon mag inhouden vanwege aan de werknemer toekomende uitkeringen of inkomsten uit arbeid; c. d. over dagen waarop slechts gedeeltelijk loon is doorbetaald dan wel dat er sprake is van gedeeltelijke arbeidsongeschiktheid, wordt de uitkering naar rato vastgesteld d. e. als en voor zover er sprake is van werkhervatting op therapeutische basis (tegen verminderde loonwaarde), wordt de werknemer na vier weken, te rekenen vanaf de datum van werkhervatting voor het therapeutische deel van de werkhervatting arbeidsgeschikt beschouwd, behalve als voor de verlenging van deze termijn schriftelijk toestemming is verleend door verzekeraar.

Vaststelling van de hoogte van de uitkering. De hoogte van de uitkering wordt per verzekerde werknemer vastgesteld voor iedere werkdagkalenderdag, gelegen na de eigen risicoperiode risicoperiode, waarover de verzekeringnemer op grond van de doorbetalingsverplichting loondoorbetalingsplicht loon heeft betaald, op basis van het op het polisblad vermelde percentage van het verzekerde jaarsalaris, indien van toepassing vermeerderd met het percentage werkgeverslastenverzekerd loon per kalenderdag. Als eerste dag die voor uitkering in aanmerking komt ziektedag wordt de dag genomen genomen, waarop de werknemer arbeidsongeschikt ongeschikt tot werken is geworden en daarvan de werknemer daadwerkelijk zijn werkzaamheden op correcte wijze in de verzuimapplicatie melding is gedaangrond van zijn arbeidsovereenkomst had moeten uitvoeren. Bij de berekening van het tijdvak van 52 of 104 weken waarover maximaal een uitkering wordt verstrekt verstrekt, worden periodes van arbeidsongeschiktheid samengeteld ongeschiktheid tot werken samengeteld, indien zij elkaar met een onderbreking van minder dan 28 dagen 4 weken opvolgen. Bij het vaststellen van de hoogte van de uitkering gelden in de volgende vol- gende situaties de volgende bepalingen: a. loonschade die : - de uitkering wordt berekend op basis van het verzekerde brutoloon op jaarbasis dat van toepassing is op de eerste ziekteda; - loon dat meer bedraagt dan hetgeen op het gemaximeerde jaarsalaris van € 100.000,- polisblad staat vermeld als maximaal dekkingsbedrag per werknemer per jaar per verzekerde, blijft buiten beschouwing bij de bepaling van de uitkering, tenzij uit het polisblad blijkt dat het meerdere is meeverzekerd b. ; - de uitkering wordt verminderd met de bedragen die verzekeringnemer de verzekering- nemer op het doorbetaalde loon mag mocht inhouden vanwege aan de werknemer toekomende uitkeringen of inkomsten uit arbeid c. ; - over dagen waarop slechts gedeeltelijk loon is doorbetaald dan wel dat er sprake is van gedeeltelijke arbeidsongeschiktheidongeschiktheid tot werken, wordt de uitkering naar rato vastgesteld d. als ; - indien en voor zover er sprake is van (gedeeltelijke) werkhervatting op therapeutische basis (tegen verminderde loonwaarde)basis, dan wordt de werknemer in ieder geval na vier 4 weken, te rekenen vanaf de datum van (gedeeltelijke) werkhervatting geen uitkering meer gegeven voor de loondoorbetaling voor het therapeutische deel van de werkhervatting arbeidsgeschikt beschouwd, behalve als voor de verlenging van deze termijn schriftelijk toestemming is verleend door verzekeraardag waarop therapeutisch wordt gewerkt.

Vaststelling van de hoogte van de uitkering. De hoogte van de uitkering wordt per verzekerde vastgesteld voor iedere werkdag, gelegen na de eigen risicoperiode waarover verzekeringnemer op grond van de doorbetalingsverplichting doorbetalings- verplichting loon heeft betaald, op basis van het op het polisblad vermelde percentage van het verzekerde jaarsalaris, indien van toepassing vermeerderd met het percentage werkgeverslastenjaarsala- ris. Als eerste dag die voor uitkering in aanmerking komt wordt de dag genomen waarop de werknemer arbeidsongeschikt arbeidsonge- schikt is en daarvan op correcte wijze in de verzuimapplicatie MijnMaetisMonitor melding is gedaan. Bij de berekening van het tijdvak van 52 of 104 weken waarover maximaal een uitkering wordt verstrekt worden periodes van arbeidsongeschiktheid samengeteld indien zij elkaar met een onderbreking van minder dan 28 dagen opvolgen. Bij het vaststellen van de hoogte van de uitkering gelden in de volgende situaties de volgende bepalingen: a. loonschade die meer bedraagt dan het gemaximeerde jaarsalaris van € 100.000,- 100.000, - per jaar per verzekerde, blijft buiten beschouwing bij de bepaling van de uitkering, tenzij uit het polisblad blijkt dat het meerdere is meeverzekerd; b. de uitkering wordt verminderd met de bedragen die verzekeringnemer op het doorbetaalde loon mag inhouden vanwege aan de werknemer toekomende uitkeringen of inkomsten uit arbeid; c. over dagen waarop slechts gedeeltelijk loon is doorbetaald dan wel dat er sprake is van gedeeltelijke arbeidsongeschiktheid, wordt de uitkering naar rato vastgesteld; d. als en voor zover er sprake is van (gedeeltelijke) werkhervatting op therapeutische basis (tegen verminderde loonwaarde)basis, wordt de werknemer na vier weken, te rekenen vanaf de datum van (gedeeltelijke) werkhervatting voor het therapeutische therapeuti- sche deel van de werkhervatting arbeidsgeschikt beschouwd, behalve als voor de verlenging van deze termijn schriftelijk toestemming is verleend door verzekeraar.

Vaststelling van de hoogte van de uitkering. a. Als eerste dag van ongeschiktheid tot werken wordt aangemerkt de dag, waarop de werknemer de overeengekomen arbeid wegens ongeschiktheid tot werken geheel of gedeeltelijk niet heeft kunnen uitvoeren; b. De hoogte van de uitkering wordt per verzekerde werknemer vastgesteld voor iedere werkdag, gelegen na de eigen risicoperiode waarover risicoperiode, waarvoor de verzekeringnemer op grond de plicht heeft tot loondoorbetaling; c. De hoogte van de doorbetalingsverplichting loon heeft betaald, op basis uitkering is afhankelijk van het op het polisblad vermelde percentage dekkingspercentage; d. Periodes van het verzekerde jaarsalarisongeschiktheid tot werken worden samengeteld, indien van toepassing vermeerderd met het percentage werkgeverslasten. Als eerste dag die voor uitkering in aanmerking komt wordt de dag genomen waarop de werknemer arbeidsongeschikt is en daarvan op correcte wijze in de verzuimapplicatie melding is gedaan. Bij de berekening van het tijdvak van 52 of 104 weken waarover maximaal een uitkering wordt verstrekt worden periodes van arbeidsongeschiktheid samengeteld indien zij elkaar met een onderbreking van minder dan 28 dagen vier weken opvolgen. Bij het vaststellen van de hoogte van de uitkering gelden in de volgende situaties de volgende bepalingen:; a. loonschade die meer bedraagt dan het gemaximeerde jaarsalaris van € 100.000,- per jaar per verzekerde, blijft buiten beschouwing bij de bepaling van de uitkering, tenzij uit het polisblad blijkt dat het meerdere is meeverzekerd b. de e. De uitkering wordt verminderd met de bedragen die de verzekeringnemer op het doorbetaalde loon mag mocht inhouden vanwege aan de werknemer toekomende uitkeringen of inkomsten uit arbeid; c. over f. Over dagen waarop slechts gedeeltelijk loon is doorbetaald dan wel dat er sprake is van gedeeltelijke arbeidsongeschiktheidongeschiktheid tot werken, wordt de uitkering naar rato vastgesteld; d. als g. Indien en voor zover er sprake is van (gedeeltelijke) werkhervatting op therapeutische basis (tegen verminderde loonwaarde)basis, wordt de werknemer na voor dit deel maximaal vier weken, te rekenen vanaf de datum van werkhervatting voor het therapeutische deel van de werkhervatting arbeidsgeschikt beschouwd, behalve als weken uitkering voor de verlenging van deze termijn schriftelijk toestemming is verleend door verzekeraarloondoorbetaling verstrekt. h. salarisverhogingen na ingangsdatum ziekte zullen buiten beschouwing worden gelaten voor wat betreft de schade-uitkering.