Verplicht verlof. De werkgever kan, in overleg met de ondernemingsraad, 10 dagen per kalenderjaar als verplicht verlof aanwijzen, verdeeld over maximaal 2 perioden van aaneengesloten dagen. Dit kan bijvoorbeeld betekenen dat de werkgever 5 dagen aanwijst in de zomermaanden en 5 dagen rond kerst. Om verlofstuwmeren te voorkomen kan de werkgever een maximum vaststellen van het aantal verlofuren dat mag worden meegenomen naar een volgend kalenderjaar. Dit betekent echter niet dat als een medewerker aan het eind van het jaar meer vakantieuren overheeft dan het vastgestelde maximum, dat het aantal verlofuren dan vervalt. De aanspraak op verlof vervalt pas na 5 jaar. Om te voorkomen dat medewerkers aan het eind van het jaar nog veel vakantieuren over hebben, kan de werkgever in een bedrijfsregeling opnemen dat als een werknemer zelf geen vakantie opgeeft, de werkgever de vakantie in dat jaar aanwijst. In de praktijk betekent dit dan dat de werkgever in bijvoorbeeld oktober werknemers bericht dat zij hun vakantie moeten opgeven voor november. Geven werknemers geen vakantie op dan stelt de werkgever de vakantie vast in december.
Verplicht verlof. De werkgever kan per jaar maximaal drie ATV-dagen collectief aanwijzen die verplicht moeten worden opgenomen. De aanwijzing van de verplichte verlofda- gen geschiedt in overleg met de OR en wordt ten minste twee maanden vooraf- gaande aan de desbetreffende data van opname aan de medewerkers meege- deeld. Op aangewezen verplichte verlofdagen ontstaat er bij arbeidsongeschiktheid geen recht op compensatie in tijd of geld.
Verplicht verlof. Artikel komt te vervallen
Verplicht verlof. Indien sprake is van in overleg met de (centrale) ondernemingsraad vastgesteld verplicht verlof (collectieve bedrijfssluiting), dan leidt eventuele ziekte van een medewerker op die dagen niet tot compensatie in de vorm van (extra/vervangende) verlof. Dit geldt niet voor een medewerker die zwangerschaps- of bevallingsverlof geniet.