VRAGEN OVER ZELFZORG. Patiënten kunnen voor de behandeling van klachten die met behulp van zelfzorg kunnen worden verholpen direct, zonder consult bij de arts, bij de apotheker terecht. De apotheker voert in dat geval een consult om de zelfzorgvragen van de patiënt te bespreken en te adviseren. Dit kan zijn een algemeen gezondheidsadvies, advisering over een zelfzorgmiddel of een ander farmaceutisch product of een advies om een andere zorgverlener te raadplegen (in het kort ‘zelfzorgconsult’ genoemd).[noot 17 Consult bij vragen over zelfzorg]. De apotheker voert een zelfzorgconsult om gezondheidsproblemen bij de patiënt te voorkomen en/of te behandelen. De apotheker past de KNMP-standaarden voor Zelfzorg toe indien deze van toepassing zijn op de zelfzorgvraag. Na het inwinnen van informatie komt de apotheker tot een werkdiagnose en bespreekt deze met de patiënt. Deze werkdiagnose kan in meer of mindere mate aansluiten bij de zelfzorgvragen van de patiënt. De apotheker neemt bij het geven van uitleg en advies op basis van deze werkdiagnose de patiënt mee in de verschillende (behandel)mogelijkheden en komt samen met de patiënt tot een besluit. Dit besluit kan bestaan uit: • het volgen van een gezondheidsadvies; • de behandeling met een farmaceutisch product; • een verwijzing van de patiënt naar een andere zorgverlener. De apotheker adviseert wat te doen als de klachten bij de zelfzorgvragen niet of onvoldoende verholpen worden of als de patiënt bijwerkingen ervaart van het geadviseerde farmaceutisch product. In addendum 2 Gesprekshulpen bij consultvoering staan handvatten voor het in de praktijk voeren van het zelfzorgconsult [zie Addendum 2]
