Wettelijke samenwoning. De wettelijke samenwoning wordt geregeld door de artikelen 1475 tot en met 1479 van het Burgerlijk Wetboek, ingevoegd bij de wet van 23 november 1998 tot invoering van de wettelijke samenleving (Belgisch Staatsblad van 12 januari 1999). De wetgever heeft op deze manier de mogelijkheid willen bieden een offici- eel karakter te geven aan de vormen van feitelijke samenwoning ten einde enige juridische zekerheid te garanderen voor de samenwonenden. Onder wettelijke samenwoning wordt verstaan de toestand van samenleven van twee personen die de verklaring van wettelijke samenwoning hebben af- gelegd bij de ambtenaar van de burgerlijke stand van de gemeenschappelijke woonplaats. Het statuut van de wettelijke samenwoning dat niet kan gelijkgesteld worden met een huwelijk, brengt niettemin bijzondere rechten en verplichtingen mee: Door het enkele feit van de wettelijke samenwoning dragen de wettelijke sa- menwonenden bij in de lasten van het samenleven naar evenredigheid van hun mogelijkheden. Op dezelfde wijze verbindt iedere schuld, die door een der wettelijke samen- wonenden wordt aangegaan ten behoeve van het samenleven en van de kin- deren die door hen opgevoed worden, de andere samenwonende hoofdelijk. Deze is echter niet aansprakelijk voor schulden die, gelet op de bestaansmid- delen van de samenwonenden, buitensporig zijn. De artikelen 215, 220 §1, en 224, §1, van het Burgerlijk Wetboek zijn even- eens van toepassing op het statuut van de wettelijke samenwoning. De verklaring wordt afgelegd door middel van een geschrift dat tegen ont- vangstbewijs wordt overhandigd aan de ambtenaar van de burgerlijke stand. Dat geschrift bevat de volgende gegevens:
