Common use of Ryzyko biznesowe Clause in Contracts

Ryzyko biznesowe. Ryzyko biznesowe to ryzyko poniesienia strat o charakterze materialnym i niematerialnym w wyniku zmian w otoczeniu konkurencyjnym, w którym działa Bank, bieżącej działalności biznesowej lub niewłaściwych decyzji biznesowych. Ryzyko biznesowe zazwyczaj wynika z czynników zewnętrznych, jednak może być ograniczane przez efektywne działania zarządcze. W obszarze ryzyka biznesowego Bank identyfikuje ryzyko strategiczne i ryzyko utraty reputacji. Ryzyko strategiczne należy rozumieć jako ryzyko negatywnych konsekwencji finansowych spowodowanych podjęciem przez kadrę zarządzającą decyzji dotyczących zarówno wyboru strategii biznesowych, jak również metody ich realizacji, z uwzględnieniem umiejętności efektywnego reagowania na czynniki zewnętrzne. Utratę reputacji Banku należy rozumieć jako zagrożenie, które może zaszkodzić potencjałowi biznesowemu oraz negatywnie wpłynąć na skalę działalności zarówno samego Banku jak i innych jednostek Grupy BNP Paribas Fortis. Ryzyko utraty reputacji może mieć istotny wpływ na obecne i przyszłe przychody i zdolność pozyskiwania kapitału, co bezpośrednio wynika z negatywnego postrzegania instytucji przez opinię publiczną. Ryzyko to wpływa także na możliwość nawiązywania nowych relacji lub kontynuowania świadczenia usług obecnym klientom. Ryzyko utraty reputacji to ryzyko utraty przez Bank wizerunku solidnego partnera biznesowego skutkujące pogorszeniem się lub utratą zaufania klientów, akcjonariuszy, kontrahentów lub regulatorów, będącego na przykład wynikiem niewłaściwych działań samego Banku lub jego pracowników, zaangażowania się Banku w niejasne relacje biznesowe czy też konsekwencją przegranych spraw sądowych. Ocena ryzyka biznesowego wykonywana jest przez Bank w ramach regularnie (corocznie) przeprowadzanych sesji Kontroli i Samooceny Ryzyka, z uczestnictwem członków Zarządu Banku oraz zaproszonych reprezentantów wyższej kadry zarządzającej Banku. Podczas tej sesji Bank wyznacza kwotę kapitału wewnętrznego z tytułu ryzyka biznesowego zgodnie z aktualnie przyjętą przez Bank metodologią. Bank zarządza ryzykiem biznesowym poprzez ciągłe procesy monitorowania i analizy podjętych decyzji biznesowych w odniesieniu do efektów ich realizacji oraz zmian w otoczeniu rynkowym. Strategią Banku jest wprowadzenie i utrzymanie wysokiego poziomu standardów zarządzania i oceny ryzyka operacyjnego oraz biznesowego, gwarantujących bezpieczeństwo depozytów klientów i kapitału a także stabilność wyniku finansowego Banku. TFI FPI przyjęło, dla potrzeb zarządzania ryzykiem biznesowym, definicje ryzyk zgodne z definicjami obowiązującymi w Banku. Ocena ryzyka biznesowego wykonywana jest przez TFI FPI w ramach regularnie (corocznie) przeprowadzanych sesji Kontroli i Xxxxxxxxx Xxxxxx, z uczestnictwem reprezentantów wyższej kadry zarządzającej TFI FPI. Podczas tej sesji TFI FPI wyznacza kwotę kapitału wewnętrznego z tytułu ryzyka biznesowego zgodnie z aktualnie przyjętą metodologią. Od 2001 roku trwa postępowanie przed Urzędem Ochrony Konkurencji i Konsumentów (UOKiK), wszczęte na wniosek Polskiej Organizacji Handlu i Dystrybucji (POHID) w sprawie stosowania praktyk ograniczających konkurencję na rynku kart płatniczych przez VISA i MasterCard oraz 20 banków, w tym Fortis Bank Polska SA. Zarzut ograniczenia konkurencji dotyczył zawarcia porozumienia w przedmiocie pobierania opłat intercharge. UOKiK uznał, że opłaty te są pobierane nienależnie, co z kolei ma wpływ na wysokość cen produktów konsumpcyjnych. Prezes UOKiK wydał decyzję o nałożeniu kary w wysokości 2,9 mln PLN na Fortis Bank Polska SA z rygorem natychmiastowej wykonalności. Bank złożył w tym przedmiocie zażalenie na decyzję Prezesa UOKiK. W dniu 13 listopada 2008 roku Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów — XVII Wydział Sądu Okręgowego w Warszawie wydał wyrok stwierdzający, że ustalanie prowizji przy przyjmowaniu płatności kartą nie stanowi praktyki naruszającej konkurencję. Prezes XXXxX złożył apelację od wyroku, a Bank wniósł o oddalenie apelacji. W dniu 22 kwietnia 2010 roku Sąd Apelacyjny uchylił decyzję sądu pierwszej instancji, kierując ją do ponownego rozpatrzenia. Na wypadek niepomyślnego rozstrzygnięcia Bank utworzył w 2007 roku rezerwę w wysokości 2,9 mln PLN. Na 31 grudnia 2010 roku, łączna wartość 12 roszczeń klientów wobec Banku z tytułu walutowych instrumentów pochodnych wynosiła 40,5 mln PLN. Najwyższe roszczenie w tej grupie dotyczy kwoty 27,6 mln PLN. Klient wystąpił z żądaniem zapłaty 7 mln EUR z tytułu kwestionowanych transakcji opcyjnych.

Ryzyko biznesowe. Ryzyko biznesowe to ryzyko poniesienia strat o charakterze materialnym i niematerialnym w wyniku zmian w otoczeniu konkurencyjnym, w którym działa Bank, bieżącej działalności biznesowej lub niewłaściwych decyzji biznesowych. Ryzyko biznesowe zazwyczaj wynika z czynników zewnętrznych, jednak może być ograniczane przez efektywne działania zarządcze. W obszarze ryzyka biznesowego Bank identyfikuje ryzyko strategiczne i ryzyko utraty reputacji. Ryzyko strategiczne należy rozumieć jako ryzyko negatywnych konsekwencji finansowych spowodowanych podjęciem przez kadrę zarządzającą decyzji dotyczących zarówno wyboru strategii biznesowych, jak również metody ich realizacji, z uwzględnieniem umiejętności efektywnego reagowania na czynniki zewnętrzne. Utratę reputacji Banku należy rozumieć jako zagrożenie, które może zaszkodzić potencjałowi biznesowemu oraz negatywnie wpłynąć na skalę działalności zarówno samego Banku jak i innych jednostek Grupy BNP Paribas Fortis. Ryzyko utraty reputacji może mieć istotny wpływ na obecne i przyszłe przychody i zdolność pozyskiwania kapitału, co bezpośrednio wynika z negatywnego postrzegania instytucji przez opinię publiczną. Ryzyko to wpływa także na możliwość nawiązywania nowych relacji lub kontynuowania świadczenia usług obecnym klientom. Ryzyko utraty reputacji to ryzyko utraty przez Bank wizerunku solidnego partnera biznesowego skutkujące pogorszeniem się lub utratą zaufania klientów, akcjonariuszy, kontrahentów lub regulatorów, będącego na przykład wynikiem niewłaściwych działań samego Banku lub jego pracowników, zaangażowania się Banku w niejasne relacje biznesowe czy też konsekwencją przegranych spraw sądowych. Ocena ryzyka biznesowego wykonywana jest przez Bank w ramach regularnie (corocznie) przeprowadzanych sesji Kontroli i Samooceny Ryzyka, z uczestnictwem członków Zarządu Banku oraz zaproszonych reprezentantów wyższej kadry zarządzającej Banku. Podczas tej sesji Bank wyznacza kwotę kapitału wewnętrznego z tytułu ryzyka biznesowego zgodnie z aktualnie przyjętą przez Bank metodologią. Bank zarządza ryzykiem biznesowym poprzez ciągłe procesy monitorowania i analizy podjętych decyzji biznesowych w odniesieniu do efektów ich realizacji oraz zmian w otoczeniu rynkowym. Strategią Banku jest wprowadzenie i utrzymanie wysokiego poziomu standardów zarządzania i oceny ryzyka operacyjnego oraz biznesowego, gwarantujących bezpieczeństwo depozytów klientów i kapitału a także stabilność wyniku finansowego Banku. TFI FPI przyjęło, dla potrzeb zarządzania ryzykiem biznesowym, definicje ryzyk zgodne z definicjami obowiązującymi w Banku. Ocena ryzyka biznesowego wykonywana jest przez TFI FPI w ramach regularnie (corocznie) przeprowadzanych sesji Kontroli i Xxxxxxxxx Xxxxxx, z uczestnictwem reprezentantów wyższej kadry zarządzającej TFI FPI. Podczas tej sesji TFI FPI wyznacza kwotę kapitału wewnętrznego z tytułu ryzyka biznesowego zgodnie z aktualnie przyjętą metodologią. Od 2001 roku trwa postępowanie przed Urzędem Ochrony Konkurencji i Konsumentów (UOKiK), wszczęte na wniosek Polskiej Organizacji Handlu i Dystrybucji (POHID) w sprawie stosowania praktyk ograniczających konkurencję na rynku kart płatniczych przez VISA i MasterCard oraz 20 banków, w tym Fortis Bank Polska SA. Zarzut ograniczenia konkurencji dotyczył zawarcia porozumienia w przedmiocie pobierania opłat intercharge. UOKiK uznał, że opłaty te są pobierane nienależnie, co z kolei ma wpływ na wysokość cen produktów konsumpcyjnych. Prezes UOKiK wydał decyzję o nałożeniu kary w wysokości 2,9 mln PLN na Fortis Bank Polska SA z rygorem natychmiastowej wykonalności. Bank złożył w tym przedmiocie zażalenie na decyzję Prezesa UOKiK. W dniu 13 listopada 2008 roku Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów — XVII Wydział Sądu Okręgowego w Warszawie wydał wyrok stwierdzający, że ustalanie prowizji przy przyjmowaniu płatności kartą nie stanowi praktyki naruszającej konkurencję. Prezes XXXxX złożył apelację od wyroku, a Bank wniósł o oddalenie apelacji. W dniu 22 kwietnia 2010 roku Sąd Apelacyjny uchylił decyzję sądu pierwszej instancji, kierując ją do ponownego rozpatrzenia. Na wypadek niepomyślnego rozstrzygnięcia Bank utworzył w 2007 roku rezerwę w wysokości 2,9 mln PLN. Na 31 grudnia 2010 roku, łączna wartość 12 roszczeń klientów wobec Banku z tytułu walutowych instrumentów pochodnych wynosiła 40,5 mln PLN. Najwyższe roszczenie w tej grupie dotyczy kwoty 27,6 mln PLN. Klient wystąpił z żądaniem zapłaty 7 mln EUR z tytułu kwestionowanych transakcji opcyjnych.

Ryzyko biznesowe. Ryzyko biznesowe to ryzyko poniesienia strat o charakterze materialnym i niematerialnym w wyniku zmian w otoczeniu konkurencyjnym, w którym działa Bank, bieżącej bieŜącej działalności biznesowej lub niewłaściwych decyzji biznesowych. Ryzyko biznesowe zazwyczaj wynika z czynników zewnętrznych, jednak może moŜe być ograniczane przez efektywne działania zarządcze. W obszarze ryzyka biznesowego Bank identyfikuje ryzyko strategiczne i ryzyko utraty reputacji. Ryzyko strategiczne należy naleŜy rozumieć jako ryzyko negatywnych konsekwencji finansowych spowodowanych podjęciem przez kadrę zarządzającą decyzji dotyczących zarówno wyboru strategii biznesowych, jak również równieŜ metody ich realizacji, z uwzględnieniem umiejętności efektywnego reagowania na czynniki zewnętrzne. Utratę reputacji Banku należy naleŜy rozumieć jako zagrożeniezagroŜenie, które może moŜe zaszkodzić potencjałowi biznesowemu oraz negatywnie wpłynąć na skalę działalności zarówno samego Banku jak i innych jednostek Grupy BNP Paribas Fortis. Ryzyko utraty reputacji może moŜe mieć istotny wpływ na obecne i przyszłe przychody i zdolność pozyskiwania kapitału, co bezpośrednio wynika z negatywnego postrzegania instytucji przez opinię publiczną. Ryzyko to wpływa także takŜe na możliwość moŜliwość nawiązywania nowych relacji lub kontynuowania świadczenia usług obecnym klientom. Ryzyko utraty reputacji to ryzyko utraty przez Bank wizerunku solidnego partnera biznesowego skutkujące pogorszeniem się lub utratą zaufania klientów, akcjonariuszy, kontrahentów lub regulatorów, będącego na przykład wynikiem niewłaściwych działań samego Banku lub jego pracowników, zaangażowania zaangaŜowania się Banku w niejasne relacje biznesowe czy też teŜ konsekwencją przegranych spraw sądowych. Ocena ryzyka biznesowego wykonywana jest przez Bank w ramach regularnie (corocznie) przeprowadzanych sesji Kontroli i Samooceny Ryzyka, z uczestnictwem członków Zarządu Banku oraz zaproszonych reprezentantów wyższej wyŜszej kadry zarządzającej Banku. Podczas tej sesji Bank wyznacza kwotę kapitału wewnętrznego z tytułu ryzyka biznesowego zgodnie z aktualnie przyjętą przez Bank metodologią. Bank zarządza ryzykiem biznesowym poprzez ciągłe procesy monitorowania i analizy podjętych decyzji biznesowych w odniesieniu do efektów ich realizacji oraz zmian w otoczeniu rynkowym. Strategią Banku jest wprowadzenie i utrzymanie wysokiego poziomu standardów zarządzania i oceny ryzyka operacyjnego oraz biznesowego, gwarantujących bezpieczeństwo depozytów klientów i kapitału a także takŜe stabilność wyniku finansowego Banku. TFI FPI przyjęło, dla potrzeb zarządzania ryzykiem biznesowym, definicje ryzyk zgodne z definicjami obowiązującymi w Banku. Ocena ryzyka biznesowego wykonywana jest przez TFI FPI w ramach regularnie (corocznie) przeprowadzanych sesji Kontroli i Xxxxxxxxx Xxxxxx, z uczestnictwem reprezentantów wyższej kadry zarządzającej TFI FPI. Podczas tej sesji TFI FPI wyznacza kwotę kapitału wewnętrznego z tytułu ryzyka biznesowego zgodnie z aktualnie przyjętą metodologią. Od 2001 roku trwa postępowanie przed Urzędem Ochrony Konkurencji i Konsumentów (UOKiK), wszczęte na wniosek Polskiej Organizacji Handlu i Dystrybucji (POHID) w sprawie stosowania praktyk ograniczających konkurencję na rynku kart płatniczych przez VISA i MasterCard oraz 20 banków, w tym Fortis Bank Polska SA. Zarzut ograniczenia konkurencji dotyczył zawarcia porozumienia w przedmiocie pobierania opłat intercharge. UOKiK uznał, że Ŝe opłaty te są pobierane nienależnienienaleŜnie, co z kolei ma wpływ na wysokość cen produktów konsumpcyjnych. Prezes UOKiK wydał decyzję o nałożeniu nałoŜeniu kary w wysokości 2,9 mln PLN na Fortis Bank Polska SA z rygorem natychmiastowej wykonalności. Bank złożył złoŜył w tym przedmiocie zażalenie zaŜalenie na decyzję Prezesa UOKiK. W dniu 13 listopada 2008 roku Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów — XVII Wydział Sądu Okręgowego w Warszawie wydał wyrok stwierdzający, że Ŝe ustalanie prowizji przy przyjmowaniu płatności kartą nie stanowi praktyki naruszającej konkurencję. Prezes XXXxX złożył UOKiK złoŜył apelację od wyroku, a Bank wniósł o oddalenie apelacji. W dniu 22 kwietnia 2010 roku Sąd Apelacyjny uchylił decyzję sądu pierwszej instancji, kierując ją do ponownego rozpatrzenia. Na wypadek niepomyślnego rozstrzygnięcia Bank utworzył w 2007 roku rezerwę w wysokości 2,9 mln PLN. Na 31 grudnia 2010 roku, łączna wartość 12 roszczeń klientów wobec Banku z tytułu walutowych instrumentów pochodnych wynosiła 40,5 mln PLN. Najwyższe NajwyŜsze roszczenie w tej grupie dotyczy kwoty 27,6 mln PLN. Klient wystąpił z żądaniem Ŝądaniem zapłaty 7 mln EUR z tytułu kwestionowanych transakcji opcyjnych.

Ryzyko biznesowe. Ryzyko biznesowe to ryzyko poniesienia strat o charakterze materialnym i niematerialnym w wyniku zmian w otoczeniu konkurencyjnym, w którym działa Bank, bieżącej działalności biznesowej lub niewłaściwych decyzji biznesowych. Ryzyko biznesowe zazwyczaj wynika z czynników zewnętrznych, jednak może być ograniczane przez efektywne działania zarządcze. W obszarze ryzyka biznesowego Bank identyfikuje także ryzyko strategiczne i ryzyko utraty reputacji. Ryzyko strategiczne należy rozumieć jako ryzyko negatywnych konsekwencji finansowych spowodowanych podjęciem przez kadrę zarządzającą decyzji dotyczących zarówno wyboru strategii biznesowych, jak również metody ich realizacji, z uwzględnieniem umiejętności efektywnego reagowania na czynniki zewnętrzne. Utratę reputacji Banku należy rozumieć jako zagrożenie, które może zaszkodzić potencjałowi biznesowemu oraz negatywnie wpłynąć na skalę działalności zarówno samego Banku jak i innych jednostek Grupy BNP Paribas Fortis. Ryzyko utraty reputacji może mieć istotny wpływ na obecne i przyszłe przychody i zdolność pozyskiwania kapitału, co bezpośrednio wynika z negatywnego postrzegania instytucji przez opinię publiczną. Ryzyko to wpływa także na możliwość nawiązywania nowych relacji lub kontynuowania świadczenia usług obecnym klientom. Ryzyko utraty reputacji to ryzyko utraty przez Bank wizerunku solidnego partnera biznesowego skutkujące pogorszeniem się lub utratą zaufania klientów, akcjonariuszy, kontrahentów lub regulatorów, będącego na przykład wynikiem niewłaściwych działań samego Banku lub jego pracowników, zaangażowania się Banku w niejasne relacje biznesowe czy też konsekwencją przegranych spraw sądowych. Utratę reputacji Banku należy rozumieć jako zagrożenie, które może zaszkodzić potencjałowi biznesowemu oraz negatywnie wpłynąć na skalę działalności zarówno samego Banku jak i innych jednostek grupy BNP Paribas Fortis. Ryzyko utraty reputacji może mieć istotny wpływ na obecne i przyszłe przychody i zdolność pozyskiwania kapitału, co bezpośrednio wynika z negatywnego postrzegania instytucji przez opinię publiczną. Ryzyko to wpływa także na możliwość nawiązywania nowych relacji lub kontynuowania świadczenia usług obecnym klientom. Ocena ryzyka biznesowego wykonywana jest przez Bank w ramach regularnie (corocznie) przeprowadzanych sesji Kontroli i Samooceny Ryzyka, z uczestnictwem członków Zarządu Banku oraz zaproszonych reprezentantów wyższej kadry zarządzającej Banku. Podczas tej sesji Bank wyznacza kwotę kapitału wewnętrznego z tytułu ryzyka biznesowego zgodnie z aktualnie przyjętą przez Bank metodologią. Bank zarządza ryzykiem biznesowym poprzez ciągłe procesy monitorowania i analizy podjętych decyzji biznesowych w odniesieniu do efektów ich realizacji oraz zmian w otoczeniu rynkowym. Strategią Banku jest wprowadzenie i utrzymanie wysokiego poziomu standardów zarządzania i oceny ryzyka operacyjnego oraz biznesowego, gwarantujących bezpieczeństwo depozytów klientów i kapitału kapitału, a także stabilność wyniku finansowego Banku. TFI FPI przyjęłoFPIP przyjął, dla potrzeb zarządzania ryzykiem biznesowym, definicje ryzyk zgodne z definicjami obowiązującymi w Banku. Ocena ryzyka biznesowego wykonywana jest przez TFI FPI FPIP w ramach regularnie (corocznie) przeprowadzanych sesji Kontroli i Xxxxxxxxx Xxxxxx, z uczestnictwem reprezentantów wyższej kadry zarządzającej TFI FPIFPIP. Podczas tej sesji TFI FPI FPIP wyznacza kwotę kapitału wewnętrznego z tytułu ryzyka biznesowego zgodnie z aktualnie przyjętą metodologią. Od 2001 roku trwa postępowanie przed Urzędem Ochrony Konkurencji i Konsumentów (UOKiK), wszczęte na wniosek Polskiej Organizacji Handlu i Dystrybucji (POHID) w sprawie stosowania praktyk ograniczających konkurencję na rynku kart płatniczych przez VISA i MasterCard oraz 20 banków, w tym Fortis Bank Polska SA. Zarzut ograniczenia konkurencji dotyczył zawarcia porozumienia w przedmiocie pobierania opłat intercharge. UOKiK uznał, że opłaty te są pobierane nienależnie, co z kolei ma wpływ na wysokość cen produktów konsumpcyjnych. Prezes UOKiK wydał decyzję o nałożeniu kary w wysokości 2,9 mln PLN na Fortis Bank Polska SA z rygorem natychmiastowej wykonalności. Bank złożył w tym przedmiocie zażalenie na decyzję Prezesa UOKiK. W dniu 13 listopada 2008 roku Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów — XVII Wydział Sądu Okręgowego w Warszawie wydał wyrok stwierdzający, że ustalanie prowizji przy przyjmowaniu płatności kartą nie stanowi praktyki naruszającej konkurencję. Prezes XXXxX złożył apelację od wyroku, a Bank wniósł o oddalenie apelacji. W dniu 22 kwietnia 2010 roku Sąd Apelacyjny uchylił decyzję sądu pierwszej instancji, kierując ją do ponownego rozpatrzenia. Na wypadek niepomyślnego rozstrzygnięcia Bank utworzył w 2007 roku rezerwę w wysokości 2,9 mln PLN. Na 31 grudnia 2010 roku, łączna wartość 12 roszczeń klientów wobec Banku z tytułu walutowych instrumentów pochodnych wynosiła 40,5 mln PLN. Najwyższe roszczenie w tej grupie dotyczy kwoty 27,6 mln PLN. Klient wystąpił z żądaniem zapłaty 7 mln EUR z tytułu kwestionowanych transakcji opcyjnych.