Common use of WYKONANIE ROBÓT Clause in Contracts

WYKONANIE ROBÓT. Rozdzielnice o napięciu do 1kV 1. Tablice z aparaturą należy sytuować w taki sposób, aby zapewnić: • Łatwy dostęp • zabezpieczenie przed dostępem niepowołanych osób 2. Tablice montować na podłożu wyprawionym (otynkowanym) w sposób trwały przez przykręcenie do kotew lub dybli odpowiednich do masy tablicy. 3. Tablice montowane na kotwach osadzonych w betonie, montować po stwardnieniu betonu. 4. Rozdzielnice wolnostojące należy przymocować do podłoża za pomocą dybli lub kołków rozporowych. Po zainstalowaniu tablic: • w urządzeniach złożonych z zestawów transportowych połączyć szyny zbiorcze • zainstalować aparaty i przyrządy zdjęte na czas transportu • założyć wkładki topikowe zgodnie z [10.1.1] • dokręcić wszystkie śruby i wkręty w połączeniach elektrycznych i mechanicznych • założyć osłony zdjęte w czasie montażu • sprawdzić zgodność opisu szyldzików z montowaną instalacją a) aparaty i odbiorniki należy mocować zgodnie ze wskazaniami podanymi w instrukcji montażowej wytwórcy, b) oprócz wymagań z pkt. a należy przestrzegać następujących warunków: - jeśli odbiornik lub aparat jest mocowany na konstrukcji, należy ją uprzednio zamocować zgodnie z projektem, - odbiornik lub aparat należy mocować śrubami lub wkrętami do kołków rozporowych, - śruby należy umieszczać we wszystkich otworach maszyny lub aparatu służących do mocowania, - odchylenie odbiornika lub aparatu od pionu lub poziomu nie może przekraczać 5º, - oś napędu ręcznego aparatu powinna znajdować się na wysokości umożliwiającej wygodne i bezpieczne przestawienie napędu z poziomu obsługi; zaleca się aby krańcowe położenia napędu znajdowały się na wysokości od 0,5 do 1,5m, - jeśli przed montażem odbiornika lub aparatu, mocowanych bezpośrednio na podłożu, warstwa wykończeniowa nie została położona, należy w otworach służących do umieszczania kotew włożyć kołki wystające o kilka centymetrów ponad przewidywany poziom warstwy wykończeniowej, a urządzenia mocować po stwardnieniu warstwy wykończeniowej i wyjęciu kołków.

WYKONANIE ROBÓT. Rozdzielnice Ogólne warunki dotyczące wykonywania obróbek blacharskich Roboty blacharskie z miedzianej można wykonywać o napięciu do 1kV 1każdej porze roku, lecz w temperaturze nie niższej od -5°C. Tablice Robót nie można wykonywać na oblodzonych podłożach. Przy pochyleniu połaci dachowych mniejszym niż 10% obróbkę blacharską należy ułożyć na wierzchu pokrycia, wykonując ją w przypadku braku „wydr" jako dwuczęściową. Szczelność połączenia powinny zapewnić wywinięte na pionową powierzchnię warstwy pokrycia, a obróbkę blacharską zabezpieczyć przed uszkodzeniami mechanicznymi. Ścianki attykowe i ich styk z aparaturą pokryciem papowym należy sytuować zabezpieczyć obróbkami blacharskimi tak, aby była zachowana dylatacja obwodowa. Dylatacje konstrukcyjne dachu powinny być zabezpieczone w sposób umożliwiający przemieszczanie ruchów poziomych i pionowych dachu w taki sposób, aby zapewnić: • Łatwy dostęp • zabezpieczenie przed dostępem niepowołanych osób 2następował szybki odpływ wody z obszaru dylatacji. Tablice montować na podłożu wyprawionym (otynkowanym) Obróbki blacharskie z powinny być dostosowane do rodzaju pokrycia i wielkości pochylenia połaci dachowej. Wszystkie wygięcia blachy powinny być wykonane w sposób trwały przez przykręcenie do kotew lub dybli odpowiednich do masy tablicy. 3tak, aby nie nastąpiło jej pęknięcie. Tablice montowane na kotwach osadzonych w betonie, montować po stwardnieniu betonu. 4. Rozdzielnice wolnostojące należy przymocować Obróbki z blachy miedzianej mocuje się do podłoża za pomocą dybli gwoździ lub kołków rozporowychwkrętów miedzianych. Po zainstalowaniu tablic: • Mocowania podkonstrukcji z desek i listew drewnianych impregnowanych powinny być zagłębione w urządzeniach złożonych deski, aby ich łebki/zakończenia nie stykały się z zestawów transportowych połączyć szyny zbiorcze • zainstalować aparaty i przyrządy zdjęte na czas transportu • założyć wkładki topikowe zgodnie z [10.1.1] • dokręcić wszystkie śruby i wkręty w połączeniach elektrycznych i mechanicznych • założyć osłony zdjęte w czasie montażu • sprawdzić zgodność opisu szyldzików z montowaną instalacją a) aparaty i odbiorniki należy mocować zgodnie blachą. Uszczelnienia wykonywać silikonem dekarskim odpowiednim do blachy miedzianej. Jednym ze wskazaniami podanymi w instrukcji montażowej wytwórcy, b) oprócz wymagań z pkt. a należy przestrzegać następujących warunków: - jeśli odbiornik lub aparat jest mocowany na konstrukcji, należy ją uprzednio zamocować zgodnie z projektem, - odbiornik lub aparat należy mocować śrubami lub wkrętami do kołków rozporowych, - śruby należy umieszczać we wszystkich otworach maszyny lub aparatu służących do mocowania, - odchylenie odbiornika lub aparatu od pionu lub poziomu nie może przekraczać 5º, - oś napędu ręcznego aparatu powinna znajdować sposobów połączenia blachy wykonuje się na wysokości umożliwiającej wygodne pojedynczy lub podwójny rąbek stojący lub leżący, na ząbki lub łapki. Styki z pokryciem połaci można wykonać na rąbki leżące lub połączenia systemowe. Rynnę odwadniającą należy wykonać, jako profilowaną w formie gzymsu i bezpieczne przestawienie napędu obniżoną w stosunku do istniejącej. Powstały pas między rynną i istniejącym pokryciem należy uzupełnić dodatkową obróbką blacharską. Szczególną uwagę należy zwrócić na mocowanie rynien, koryt oraz połączenia z poziomu obsługi; zaleca się aby krańcowe położenia napędu znajdowały się rurami spustowymi, dylatacje. Niedopuszczalne jest bezpośrednie łączenie lub styk elementów obróbek miedzianych z metalami (lub innymi materiałami) wpływającymi na wysokości od 0,5 do 1,5msiebie nawzajem negatywnie (efekt ogniwa elektrolitycznego) takimi jak np. aluminium, - jeśli przed montażem odbiornika lub aparatustal, mocowanych bezpośrednio na podłożu, warstwa wykończeniowa nie została położona, należy w otworach służących do umieszczania kotew włożyć kołki wystające o kilka centymetrów ponad przewidywany poziom warstwy wykończeniowej, a urządzenia mocować po stwardnieniu warstwy wykończeniowej i wyjęciu kołkówstal ocynkowana.

WYKONANIE ROBÓT. Rozdzielnice Ogólne zasady wykonywania okładzin ceramicznych. Przygotowanie podłoża. Nośność podłoża, na którym zamierzamy zabudować płytki powinna wynosić w zależności od rodzaju przewidywanych płytek od 35 do 60 kg / m2. Podłoże pod przyklejanie płytek powinno być: wyrównane, suche, dobrze oczyszczone (bez pozostałości tapet, farb itp.), odpylone, nie powinno zawierać żadnych luźno związanych części, jak również nie może być zatłuszczone. Przygotowując podłoże pod przyklejenie płytek, należy: - sprawdzić pion i poziom ściany, w przypadku wystąpienia zagłębień lub wypukłości powyżej 1 cm na odcinku 1 m podłoże należy wyrównać, używając do tego celu zaprawy tynkarskiej, - w przypadku zabudowy płytek na "starym" podłożu należy przy użyciu szczotki drucianej lub skrobaka usunąć luźno związane części podłoża, jak również wszelkie zanieczyszczenia, tj. kurz, mech, inne, - w przypadku podłoży zatłuszczonych należy usunąć warstwę tynku i nałożyć nowy. W przypadku zabudowy płytek na lekkich dociepleniach należy odpowiednio wcześniej przewidzieć zastosowanie do montażu dociepleń kołków montażowych z rdzeniem stalowym i o napięciu podwojeniu ich ilości na danej powierzchni; należy w takim przypadku również dla dodatkowego wzmocnienia podłoża zastosować podwójną warstwę siatki. Przygotowując podłoże drewniane pod zabudowę płytek, - należy dla odpowiednio wytrzymałego zespolenia warstwy tynku z podłożem - zastosować siatkę stalową, mocując ją do 1kV 1drewna za pomocą gwoździ, a następnie nanieść warstwę tynku, używając tradycyjnej zaprawy tynkarskiej. Tablice z aparaturą Ilość gwoździ używanych do zamocowania siatki stalowej zależy przede wszystkim od rodzaju użytych płytek. Przeciętnie przyjmuje się zastosowanie od 25 do zamocowań na 1m2. Zagruntowanie podłoża. Zasadniczo w przypadku wykonywania zabudowy wewnętrznej, ze względu na to, że nie jest ona narażona na wpływ warunków atmosferycznych, podłoże pod przyklejenie płytek nie wymaga gruntowania. Natomiast w przypadku zabudowy zewnętrznej, jeśli podłoże ma tendencje do wchłaniania i utrzymywania wody przez długi czas, co wskazywałoby na dużą jego nasiąkliwość, należy sytuować zagruntować podłoże, używając do tego celu preparatu do gruntowania podłoży . Grunt należy nakładać przy użyciu pędzla. Rozplanowanie ułożenia płytek Rozplanowanie ułożenia płytek należy rozpocząć od elementów narożnych, następnie od poziomu krawędzi nadproży drzwiowych lub okiennych przenieść w taki sposóbdół wielokrotność warstw (szerokość płytki i szerokość fugi) celem ustalenia pierwszego poziomu warstwy. Pierwszą warstwę wypoziomować, wykorzystując poziomicę, sznurek lub łatę. W celu uzyskania lepszego efektu wizualnego, należy tak rozplanować i zabudować płytki, aby zapewnić: • Łatwy dostęp • zabezpieczenie przed dostępem niepowołanych osób 2. Tablice montować na podłożu wyprawionym (otynkowanym) w sposób trwały przez przykręcenie do kotew lub dybli odpowiednich do masy tablicyuzyskać równomiernie rozproszony obraz spoin. 3. Tablice montowane na kotwach osadzonych w betonie, montować po stwardnieniu betonu. 4. Rozdzielnice wolnostojące należy przymocować do podłoża za pomocą dybli lub kołków rozporowych. Po zainstalowaniu tablic: • w urządzeniach złożonych z zestawów transportowych połączyć szyny zbiorcze • zainstalować aparaty i przyrządy zdjęte na czas transportu • założyć wkładki topikowe zgodnie z [10.1.1] • dokręcić wszystkie śruby i wkręty w połączeniach elektrycznych i mechanicznych • założyć osłony zdjęte w czasie montażu • sprawdzić zgodność opisu szyldzików z montowaną instalacją a) aparaty i odbiorniki należy mocować zgodnie ze wskazaniami podanymi w instrukcji montażowej wytwórcy, b) oprócz wymagań z pkt. a należy przestrzegać następujących warunków: - jeśli odbiornik lub aparat jest mocowany na konstrukcji, należy ją uprzednio zamocować zgodnie z projektem, - odbiornik lub aparat należy mocować śrubami lub wkrętami do kołków rozporowych, - śruby należy umieszczać we wszystkich otworach maszyny lub aparatu służących do mocowania, - odchylenie odbiornika lub aparatu od pionu lub poziomu nie może przekraczać 5º, - oś napędu ręcznego aparatu powinna znajdować się na wysokości umożliwiającej wygodne i bezpieczne przestawienie napędu z poziomu obsługi; zaleca się aby krańcowe położenia napędu znajdowały się na wysokości od 0,5 do 1,5m, - jeśli przed montażem odbiornika lub aparatu, mocowanych bezpośrednio na podłożu, warstwa wykończeniowa nie została położona, należy w otworach służących do umieszczania kotew włożyć kołki wystające o kilka centymetrów ponad przewidywany poziom warstwy wykończeniowej, a urządzenia mocować po stwardnieniu warstwy wykończeniowej i wyjęciu kołków.

WYKONANIE ROBÓT. Rozdzielnice Przed przystąpieniem do wykonywania posadzek i okładzin z płytek powinny być zakończone: − wszystkie roboty stanu surowego łącznie z wykonaniem podłoży, warstw konstrukcyjnych i izolacji podłóg, − roboty instalacji sanitarnych, centralnego ogrzewania, elektrycznych i innych np. technologicznych (szczególnie dotyczy to instalacji podpodłogowych), − wszystkie bruzdy, kanały i przebicia naprawione i wykończone tynkiem lub masami naprawczymi. Roboty posadzkowe i okładzinowe należy wykonywać w temperaturach nie niższych niż +5 0C i temperatura ta powinna utrzymywać się w ciągu całej doby. Wykonane posadzki i okładziny należy w ciągu pierwszych dwóch dni po ułożeniu chronić przed nasłonecznieniem i przewiewem. Podłoża pod posadzki mogą stanowić podkłady cementowe. Przed przystąpieniem do zasadniczych robót posadzkowych należy przygotować wszystkie niezbędne materiały, narzędzia i sprzęt, posegregować płytki według wymiarów, gatunku i odcieni oraz rozplanować sposób układania płytek. Położenie płytek należy rozplanować uwzględniając ich wielkość i szerokość spoin. Na jednej płaszczyźnie płytki powinny być rozmieszczone symetrycznie a skrajne powinny mieć jednakową szerokość większą niż połowa płytki. Szczególnie starannego rozplanowania wymaga posadzka zawierająca określone w dokumentacji wzory lub składająca się z różnego rodzaju i wielkości płytek. Wybór kompozycji klejących zależy od rodzaju płytek i podłoża oraz wymagań stawianych podłodze. Kompozycja (zaprawa) klejąca musi być przygotowana zgodnie z instrukcją producenta. Układanie płytek rozpoczyna się od najbardziej eksponowanego narożnika w pomieszczeniu lub od wyznaczonej linii. Kompozycję klejącą nakłada się na podłoże gładką krawędzią pacy a następnie „przeczesuje” się zębatą krawędzią ustawioną pod kątem około 50°. Kompozycja klejąca powinna być nałożona równomiernie i pokrywać całą powierzchnię podłoża. Wielkość zębów pacy zależy od wielkości płytek. Prawidłowo dobrane wielkość zębów i konsystencja kompozycji klejącej sprawiają, że kompozycja nie wypływa z pod płytek i pokrywa minimum 65% powierzchni płytki. Zaleca się stosować następujące wielkości zębów pacy w zależności od wielkości płytek: – 200 x 200 mm – 6 mm – 300 x 300 mm – 10 mm – 400 i więcej mm – 12 mm Grubość warstwy kompozycji klejącej zależy od rodzaju i równości podłoża oraz rodzaju i wielkości płytek i wynosi średnio około 6-8 mm. Po nałożeniu kompozycji klejącej układa się płytki od wyznaczonej linii lub wybranego narożnika. Nakładając pierwszą płytkę należy ją lekko przesunąć po podłożu (około 1 cm), ustawić w żądanej pozycji i docisnąć dla uzyskania przyczepności kleju do płytki. Następne płytki należy dołożyć do sąsiednich, docisnąć i mikroruchami odsunąć na szerokość spoiny. Dzięki dużej przyczepności świeżej kompozycji klejowej po dociśnięciu płytki uzyskuje się efekt „przyssania”. Większe płytki zaleca się dobijać młotkiem gumowym. W przypadku płytek układanych na zewnątrz warstwa kompozycji klejącej powinna pokrywać całą powierzchnią płytki. Można to osiągnąć nakładając dodatkowo cienką warstwę kleju na spodnią powierzchnie przyklejanych płytek. Dla uzyskania jednakowej wielkości spoin stosuje się wkładki (krzyżyki) dystansowe. Zaleca się następujące szerokości spoin przy płytkach o napięciu długości boku: – od 200 do 1kV 1600 mm – około 4 mm Przed całkowitym stwardnieniem kleju ze spoin pomiędzy płytkami należy usunąć jego nadmiar, można też usunąć wkładki dystansowe. Tablice W trakcie układania płytek należy także mocować listwy dylatacyjne. Płytki ułożyć bez listew wykończeniowych, w narożnikach płytki szlifować Do spoinowania płytek można przystąpić nie wcześniej niż po 24 godzinach od ułożenie płytek. Dokładny czas powinien być określony przez producenta w instrukcji stosowania zaprawy klejowej. W przypadku gdy krawędzie płytek są nasiąkliwe przed spoinowaniem należy zwilżyć je mokrym pędzlem (wodą). Spoinowanie wykonuje się rozprowadzając zaprawę do spoinowania (zaprawę fugową) po powierzchni posadzki pacą gumową. Zaprawę należy dokładnie wcisnąć w przestrzenie między płytkami ruchami prostopadłymi i ukośnymi do krawędzi płytek. Nadmiar zaprawy zbiera się z aparaturą powierzchni płytek wilgotną gąbką. Świeżą zaprawę można dodatkowo wygładzić zaokrąglonym narzędziem i uzyskać wklęsły kształt spoiny. Płaskie spoiny uzyskuje się poprzez przetarcie zaprawy pacą z naklejoną gładką gąbką. Jeżeli w pomieszczeniach występuje wysoka temperatura i niska wilgotność powietrza należy sytuować w taki sposób, aby zapewnić: • Łatwy dostęp • zabezpieczenie przed dostępem niepowołanych osób 2zapobiec zbyt szybkiemu wysychaniu spoin poprzez lekkie zwilżanie ich wilgotną gąbką. Tablice montować Przed przystąpieniem do spoinowania zaleca się sprawdzić czy pigment spoiny nie brudzi trwale powierzchni płytek. Szczególnie dotyczy to płytek nieszkliwionych i innych o powierzchni porowatej. Dla podniesienia jakości posadzki i zwiększenia odporności na podłożu wyprawionym (otynkowanym) w sposób trwały przez przykręcenie do kotew lub dybli odpowiednich do masy tablicy. 3. Tablice montowane na kotwach osadzonych w betonie, montować czynniki zewnętrzne po stwardnieniu betonuspoiny mogą być powleczone specjalnymi preparatami impregnującymi. Impregnowane mogą być także płytki. 4. Rozdzielnice wolnostojące należy przymocować do podłoża za pomocą dybli lub kołków rozporowych. Po zainstalowaniu tablic: • w urządzeniach złożonych z zestawów transportowych połączyć szyny zbiorcze • zainstalować aparaty i przyrządy zdjęte na czas transportu • założyć wkładki topikowe zgodnie z [10.1.1] • dokręcić wszystkie śruby i wkręty w połączeniach elektrycznych i mechanicznych • założyć osłony zdjęte w czasie montażu • sprawdzić zgodność opisu szyldzików z montowaną instalacją a) aparaty i odbiorniki należy mocować zgodnie ze wskazaniami podanymi w instrukcji montażowej wytwórcy, b) oprócz wymagań z pkt. a należy przestrzegać następujących warunków: - jeśli odbiornik lub aparat jest mocowany na konstrukcji, należy ją uprzednio zamocować zgodnie z projektem, - odbiornik lub aparat należy mocować śrubami lub wkrętami do kołków rozporowych, - śruby należy umieszczać we wszystkich otworach maszyny lub aparatu służących do mocowania, - odchylenie odbiornika lub aparatu od pionu lub poziomu nie może przekraczać 5º, - oś napędu ręcznego aparatu powinna znajdować się na wysokości umożliwiającej wygodne i bezpieczne przestawienie napędu z poziomu obsługi; zaleca się aby krańcowe położenia napędu znajdowały się na wysokości od 0,5 do 1,5m, - jeśli przed montażem odbiornika lub aparatu, mocowanych bezpośrednio na podłożu, warstwa wykończeniowa nie została położona, należy w otworach służących do umieszczania kotew włożyć kołki wystające o kilka centymetrów ponad przewidywany poziom warstwy wykończeniowej, a urządzenia mocować po stwardnieniu warstwy wykończeniowej i wyjęciu kołków.

WYKONANIE ROBÓT. Rozdzielnice 5.1 Ogólne warunki wykonywania robót Ogólne warunki wykonywania robót podano w „Wymaganiach ogólnych". W pokryciach dachowych występują elementy wymagające stosowania specjalnych rozwiązań umożliwiających normalne funkcjonowanie dachu i stanowiących zabezpieczenie dachu i budynku przed opadami. Do najważniejszych zabezpieczeń należa: - pokrycia okapów i gzymsów - krycie koszów - obróbki kominów - obróbki rur wystających ponad dach - obróbki włazów dachowych - krycie murów ogniowych i szczytowych - zabezpieczenie wietrzyków dachowych - dylatacje 5.2 Wykonywanie obróbek blacharskich Obróbki blacharskie powinny być dostosowane do rodzaju pokrycia. Wymagania ogóle dotyczące pokryć z blach płaskich. W przypadku pokryć z blach płaskich należy stosować sie do następujących zaleceń; roboty blacharskie mogą być wykonywane o napięciu do 1kV 1każdej porze roku, lecz w temperaturze nie niższej od -15°C, a w przypadku blach cynkowanych w temperaturze nie niższej niż 5°C. Tablice Robot nie wolno wykonywać na oblodzonych podłożach blachy nie należy układać bezpośrednio na podłożach z aparaturą betonu (stosować izolacje np. z papy), tynku cementowego lub cementowo-wapiennego, z gładzi cementowej oraz na podłożu zawierającym związki siarki. Podłoża te należy sytuować najpierw zagruntować roztworem asfaltowym i położyć na nich papę asfaltowa. Wymaganie to dotyczy szczególnie miejsc wykonywania obróbek blacharskich. Wszystkie wygięcia blach powinny być wykonane w taki sposób, aby zapewnić: • Łatwy dostęp • nie nastąpiło nacięcie blachy lub odpryśniecie powłoki zabezpieczającej blachy. Każde zabezpieczenie przed dostępem niepowołanych osób 2jest zakończone zębem okapowym ( kapinosem ). Tablice montować Sposoby polaczenia zabezpieczenia z pokryciem zależne są od rodzaju pokrycia, w każdym przypadku jednak powinny one zapewniać szczelność pokrycia. Bardzo ważne jest również prawidłowe umocowanie obróbek do murów zwykłych i bez spoinowych. Pod blacha powinna być ułożona warstwa papy izolacyjnej w celu oddzielenia warstwy cynku od zaprawy. Mury attyk powinny być z wierzchu pokryte pasem blachy łączonej na podłożu wyprawionym (otynkowanymrąbki lezące, przy czym mury pośrednie {w środku budynku) kryje sie blacha ze spadkami na obie strony, szczytowe zaś na jedna stronę. Przy wykonywaniu obróbek blacharskich należy pamiętać o konieczności zachowania dylatacji. Dylatacje konstrukcyjne powinny być zabezpieczone w sposób trwały przez przykręcenie do kotew lub dybli odpowiednich do masy tablicyumożliwiający przeniesienie ruchów poziomych i pionowych dachu w taki sposób, aby następował szybki odpływ wody z obszaru dylatacji. 3. Tablice montowane na kotwach osadzonych w betonie5.3 Montaż rynien i rur spustowych Aby system rynnowy funkcjonował prawidłowo, montować po stwardnieniu betonu. 4. Rozdzielnice wolnostojące należy przymocować do podłoża za pomocą dybli lub kołków rozporowych. Po zainstalowaniu tablic: • w urządzeniach złożonych z zestawów transportowych połączyć szyny zbiorcze • zainstalować aparaty i przyrządy zdjęte na czas transportu • założyć wkładki topikowe zgodnie z [10.1.1] • dokręcić wszystkie śruby i wkręty w połączeniach elektrycznych i mechanicznych • założyć osłony zdjęte w czasie montażu • sprawdzić zgodność opisu szyldzików z montowaną instalacją a) aparaty i odbiorniki należy mocować zgodnie ze wskazaniami podanymi w instrukcji montażowej wytwórcy, b) oprócz wymagań z pkt. a należy przestrzegać następujących warunkówzasad: - jeśli odbiornik lub aparat • Ważne jest mocowany zainstalowanie rynien na konstrukcjiodpowiedniej wysokości w stosunku do połaci dachu. Rynny nie powinny wystawać poza płaszczyznę, która stanowi przedłużenie dachu; w przeciwnym wypadku będą one stanowić jedyne oparcie dla zalęgającego na dachu śniegu. • Jeżeli zdarzy sie, iż rynny nie mogą być zainstalowane według powyższych wytycznych, należy ją uprzednio zamocować zgodnie z projektemkoniecznie stosować płotki przeciwśniegowe. Płotki powinny być mocowane również wszędzie tam, - odbiornik lub aparat należy mocować śrubami lub wkrętami do kołków rozporowych, - śruby należy umieszczać we wszystkich otworach maszyny lub aparatu służących do mocowania, - odchylenie odbiornika lub aparatu od pionu lub poziomu nie może przekraczać 5º, - oś napędu ręcznego aparatu powinna znajdować się na wysokości umożliwiającej wygodne i bezpieczne przestawienie napędu z poziomu obsługi; zaleca się aby krańcowe położenia napędu znajdowały się na wysokości od 0,5 do 1,5m, - jeśli przed montażem odbiornika lub aparatu, mocowanych bezpośrednio na podłożu, warstwa wykończeniowa nie została położona, należy w otworach służących do umieszczania kotew włożyć kołki wystające o kilka centymetrów ponad przewidywany poziom warstwy wykończeniowejgdzie polać dachu ma wystawę południowa, a urządzenia mocować na dachu położona jest blacha lub inne śliskie pokrycie. Na terenach o obfitych opadach śniegu zaleca sie stosowanie płotków przeciwśniegowych bez względu na pokrycie i wystawę dachu. • Rynny powinny wystawać poza zakończenie połaci dachowej mniej więcej połowa swej szerokości w taki sposób, aby spływająca woda zawsze trafiała do rynny. • Wszystkie rodzaje uchwytów do rynien należy montować w odstępach maksymalnie co 70cm od siebie. W rejonach o obfitych opadach śniegu zaleca sie montować uchwyty co 50 cm. • W przypadku montażu systemu rynnowego na dużych obiektach należy zwrócić uwagę na zapewnienie kontrolowanego wydłużania sie rynien. W odstępach 12 m długości odcinka rynny należ wykonywać tzw. punkty stałe. W tym celu uchwyty rynny montuje sie po stwardnieniu warstwy wykończeniowej i wyjęciu kołków.obu stronach złączki tak, aby w tym miejscu nie miała ona możliwości ruchu. Pozostałe uchwyty montuje sie z zachowaniem ustalonego odstępu. • Należy zwrócić szczególna uwagę na właściwe zabezpieczenie zainstalowanych rynien podczas układania papy termozgrzewalnej z użyciem palnika. • Montaż systemu rynnowego może być prowadzony przy temperaturze otoczenia minimum 5 0 C.

WYKONANIE ROBÓT. Rozdzielnice o napięciu do 1kV 1Ogólne wymagania podano w ST S-00.00.00 WYMAGANIA OGÓLNE . Tablice Wykonanie robót zgodnie z aparaturą należy sytuować w taki sposób, aby zapewnić: • Łatwy dostęp • zabezpieczenie przed dostępem niepowołanych osób 2. Tablice montować na podłożu wyprawionym (otynkowanym) w sposób trwały przez przykręcenie do kotew lub dybli odpowiednich do masy tablicysystemem i zaleceniami producenta i Dokumentacją Przetargową. 36.1 Ogólne wytyczne wykonania malowania: Malowanie wykonać zgodnie z systemem producenta. Tablice montowane na kotwach osadzonych w betonie, montować po stwardnieniu betonu. 4Należy stosować się także do ogólnych zasad: Przy malowaniu powierzchni wewnętrznych temperatura nie powinna być niższa niż +8°C. Rozdzielnice wolnostojące W okresie zimowym pomieszczenia należy przymocować ogrzewać. W ciągu 2 dni pomieszczenia powinny być ogrzane do podłoża za pomocą dybli lub kołków rozporowychtemperatury co najmniej +8°C. Po zainstalowaniu tabliczakończeniu malowania można dopuścić do stopniowego obniżania temperatury, jednak przez 3 dni nie może spaść poniżej +1°C. W czasie malowania niedopuszczalne jest nawietrzanie malowanych powierzchni ciepłym powietrzem od przewodów wentylacyjnych i urządzeń ogrzewczych. Gruntowanie i dwukrotne malowanie ścian i sufitów można wykonać po: • - całkowitym ukończeniu robót instalacyjnych (z wyjątkiem montażu armatury i urządzeń sanitarnych), - całkowitym ukończeniu robót elektrycznych, - całkowitym ułożeniu posadzek, Przygotowanie podłoży Podłoże posiadające drobne uszkodzenia powierzchni powinny być, naprawione przez wypełnienie ubytków zaprawą cementowo-wapienną. Powierzchnie powinny być oczyszczone z kurzu i brudu, wystających drutów, nacieków zaprawy itp. Odstające tynki należy odbić, a rysy poszerzyć i ponownie wypełnić zaprawą. Należy wykonać próbę w urządzeniach złożonych z zestawów transportowych połączyć szyny zbiorcze • zainstalować aparaty i przyrządy zdjęte na czas transportu • założyć wkładki topikowe celu określenia trwałości poprzednich warstw malarskich. W przypadku stwierdzenia niestabilności poprzednich warstw malarskich należy je usunąć, a powierzchnię wyrównać, w razie konieczności szpachlować. Powierzchnie metalowe powinny być oczyszczone, odtłuszczone zgodnie z [10.1.1] • dokręcić wymaganiami normy PN-ISO 8501-1:1996, dla danego typu farby podkładowej. Przy malowaniu farbami emulsyjnymi do gruntowania stosować odpowiedni grunt. Wykonywania powłok malarskich Powłoki powinny równomiernie pokrywać podłoże, bez prześwitów, plam i odprysków. Powłoki z farb emulsyjnych powinny być niezmywalne, przy stosowaniu środków myjących i dezynfekujących, powinny dawać aksamitno-matowy wygląd powierzchni. Barwa powłok powinna być jednolita, bez smug i plam. Powierzchnia powłok bez uszkodzeń, smug, plam i śladów pędzla.. Przed przystąpieniem do wykonywania gładzi gipsowych powinny być zakończone wszystkie śruby roboty stanu surowego, roboty instalacyjne podtynkowe. zamurowane przebicia i wkręty w połączeniach elektrycznych bruzdy, osadzone ościeŜnice drzwiowe i mechanicznych • założyć osłony zdjęte w czasie montażu • sprawdzić zgodność opisu szyldzików z montowaną instalacją a) aparaty i odbiorniki należy mocować zgodnie ze wskazaniami podanymi w instrukcji montażowej wytwórcy, b) oprócz wymagań z pkt. a należy przestrzegać następujących warunków: - jeśli odbiornik lub aparat jest mocowany na konstrukcji, należy ją uprzednio zamocować zgodnie z projektem, - odbiornik lub aparat należy mocować śrubami lub wkrętami do kołków rozporowych, - śruby należy umieszczać we wszystkich otworach maszyny lub aparatu służących do mocowania, - odchylenie odbiornika lub aparatu od pionu lub poziomu nie może przekraczać 5º, - oś napędu ręcznego aparatu powinna znajdować się na wysokości umożliwiającej wygodne i bezpieczne przestawienie napędu z poziomu obsługi; zaleca się aby krańcowe położenia napędu znajdowały się na wysokości od 0,5 do 1,5m, - jeśli przed montażem odbiornika lub aparatu, mocowanych bezpośrednio na podłożu, warstwa wykończeniowa nie została położona, należy w otworach służących do umieszczania kotew włożyć kołki wystające o kilka centymetrów ponad przewidywany poziom warstwy wykończeniowej, a urządzenia mocować po stwardnieniu warstwy wykończeniowej i wyjęciu kołkówokienne.

WYKONANIE ROBÓT. Rozdzielnice 5.1. Ogólne wymagania dotyczące wykonywania robót podano w specyfikacji technicznej ST-0. 5.2. Szczegółowe warunki wykonywania robót. Przed przystąpieniem do malowania należy wyrównać i wygładzić powierzchnię przeznaczoną do malowania, naprawić uszkodzenia, wykonać szpachlowanie i szlifowanie, jeżeli jest wymagana duża gładkość powierzchni. Następnie należy powierzchnię zagruntować. W przypadku malowania farbą olejną gruntowanie należy wykonać przed szpachlowaniem. Roboty malarskie na zewnątrz i wewnątrz budynku powinny być wykonywane dopiero po wyschnięciu tynków i miejsc naprawionych. Należy sprawdzić wilgotność podłoża. Wilgotność powierzchni tynkowych przewidzianych pod malowanie powinna być nie większa, niż 4% dla farb emulsyjnych, 3% dla olejnych, olejno-żywicznych, ftalowych. Malowanie tynków o napięciu wyższej wilgotności niż podana może powodować powstawanie plam, a nawet niszczenie powłoki malarskiej. Podkłady pod powłoki malarskie powinny być wykonane zgodne z zaleceniami producenta farb. Przygotowanie podłoża. Podłoża pod powłoki powinny odpowiadać wymaganiom obowiązujących norm. Gdy podłoże jest bardzo wysuszone, przed malowaniem farbami wodorozcieńczalnymi, należy je lekko zwilżyć przy pomocy pędzla i po upływie ok. 30 min. przystąpić do 1kVmalowania. Podłoża tynkowe powinny pod względem dokładności i równości wykonania odpowiadać wymaganiom dla tynków zwykłych. Powierzchnie tynków przed malowaniem powinny być przygotowane w następujący sposób: 1. Tablice a) wszelkie ubytki i uszkodzenia tynku powinny być naprawione przy użyciu tej samej zaprawy, z aparaturą należy sytuować której tynk był wykonany i zatarte w taki sposób, aby zapewnić: • Łatwy dostęp • zabezpieczenie przed dostępem niepowołanych osób 2. Tablice montować na podłożu wyprawionym (otynkowanym) w sposób trwały przez przykręcenie do kotew lub dybli odpowiednich do masy tablicy. 3. Tablice montowane na kotwach osadzonych w betonie, montować po stwardnieniu betonu. 4. Rozdzielnice wolnostojące należy przymocować do podłoża za pomocą dybli lub kołków rozporowych. Po zainstalowaniu tablic: • w urządzeniach złożonych naprawiane miejsce równało się z zestawów transportowych połączyć szyny zbiorcze • zainstalować aparaty i przyrządy zdjęte na czas transportu • założyć wkładki topikowe zgodnie z [10.1.1] • dokręcić wszystkie śruby i wkręty w połączeniach elektrycznych i mechanicznych • założyć osłony zdjęte w czasie montażu • sprawdzić zgodność opisu szyldzików z montowaną instalacją a) aparaty i odbiorniki należy mocować zgodnie ze wskazaniami podanymi w instrukcji montażowej wytwórcy,powierzchnią tynku b) oprócz wymagań z pkt. a należy przestrzegać następujących warunków: - jeśli odbiornik lub aparat jest mocowany na konstrukcji, należy ją uprzednio zamocować przy malowaniu tynków gipsowych i gipsowo-wapiennych farbami emulsyjnymi podłoża powinny być zaimpregnowane (zagruntowane) zgodnie z projektem, - odbiornik zaleceniami producenta farb c) powierzchnie tynków nowych lub aparat uprzednio malowanych należy mocować śrubami lub wkrętami do kołków rozporowych, - śruby oczyścić od zanieczyszczeń mechanicznych i chemicznych oraz osypujących się ziaren piasku. Przed malowaniem elementów metalowych należy umieszczać we wszystkich otworach maszyny lub aparatu służących do mocowania, - odchylenie odbiornika lub aparatu od pionu lub poziomu nie może przekraczać 5º, - oś napędu ręcznego aparatu powinna znajdować się na wysokości umożliwiającej wygodne je oczyścić i bezpieczne przestawienie napędu z poziomu obsługi; zaleca się aby krańcowe położenia napędu znajdowały się na wysokości od 0,5 do 1,5m, - jeśli przed montażem odbiornika lub aparatu, mocowanych bezpośrednio na podłożu, warstwa wykończeniowa nie została położona, należy w otworach służących do umieszczania kotew włożyć kołki wystające o kilka centymetrów ponad przewidywany poziom warstwy wykończeniowej, a urządzenia mocować po stwardnieniu warstwy wykończeniowej i wyjęciu kołkówodtłuścić.

WYKONANIE ROBÓT. Rozdzielnice o napięciu 5.1. Przygotowanie do 1kV 1prac. Tablice z aparaturą Wykonawca powinien dokonać wizji lokalnej oraz sprawdzić wymiary otworów okiennych w dachu przed zamówieniem stolarki. Przed osadzeniem stolarki należy sytuować w taki sposóbsprawdzić dokładność wykonania otworu oraz elementów konstrukcyjnych, aby zapewnić: • Łatwy dostęp • zabezpieczenie przed dostępem niepowołanych osób 2do których ma przylegać i na których ma opierać się konstrukcja świetlika. Tablice montować na podłożu wyprawionym (otynkowanym) w sposób trwały przez przykręcenie do kotew lub dybli odpowiednich do masy tablicy. 3. Tablice montowane na kotwach osadzonych w betonie, montować po stwardnieniu betonu. 4. Rozdzielnice wolnostojące Świetlik należy przymocować do podłoża za pomocą dybli lub kołków rozporowych. Po zainstalowaniu tablic: • w urządzeniach złożonych z zestawów transportowych połączyć szyny zbiorcze • zainstalować aparaty i przyrządy zdjęte na czas transportu • założyć wkładki topikowe zgodnie z [10.1.1] • dokręcić wszystkie śruby i wkręty w połączeniach elektrycznych i mechanicznych • założyć osłony zdjęte w czasie montażu • sprawdzić zgodność opisu szyldzików z montowaną instalacją a) aparaty i odbiorniki należy mocować zgodnie ze wskazaniami podanymi w instrukcji montażowej wytwórcy, b) oprócz wymagań z pkt. a należy przestrzegać następujących warunków: - jeśli odbiornik lub aparat jest mocowany na konstrukcji, należy ją uprzednio zamocować zgodnie z projektemwymaganiami podanymi przez producenta systemu. 5.2. Montaż. Montaż świetlików dachowych powinna przeprowadzić wyspecjalizowana firma mająca doświadczenie i uprawnienia do montażu określonego systemu stolarki/witryny. Przed montażem nowego świetlika należy zdemontować istniejący, - odbiornik łącznie z podkonstrukcją, pozostawiając jedynie konstrukcję nośną. W sprawdzony i przygotowany otwór należy wstawić konstrukcję systemową świetlika na mocowaniach przewidzianych przez producenta o rozmieszczeniu zgodnym z jego wytycznymi, zachowując jednocześnie przewidziane dylatacje. Należy sprawdzić płaszczyznę świetlika oraz jej zgodność z nachyleniem istniejącej połaci dachowej. Uszczelnienie między świetlikiem a istniejącym dachem należy wykonać za pomocą systemowych taśm rozdzielających (szczególną uwagę należy zwrócić na niestykanie/rozdzielenie materiałów wpływających na siebie nawzajem negatywnie), silikonów odpornych na działanie atmosferyczne (promieniowanie UV, temp.) oraz niewpływające destrukcyjnie na miedź i materiały świetlika. Zabrania się uszczelnia przestrzeni między świetlikiem a otworem budynku materiałami niezalecanymi przez producenta systemu, wpływającymi negatywnie na zdrowie ludzi lub aparat powodującymi korozję. Istniejące obróbki blacharskie z blachy miedzianej należy mocować śrubami lub wkrętami do kołków rozporowychwykorzystać odtworzeniowo przy montażu nowych świetlików z dodatkowymi uzupełnieniami obróbki w razie potrzeby. Po zamontowaniu świetlików należy zainstalować zewnętrzny systemowy łamacz promieni słonecznych (konstrukcja ALU) – listwy perforowane, - śruby należy umieszczać we wszystkich otworach maszyny lub aparatu służących do mocowania, - odchylenie odbiornika lub aparatu od pionu lub poziomu nie może przekraczać 5º, - oś napędu ręcznego aparatu powinna znajdować się oraz linki przeciw ptakom rozpięte na wysokości umożliwiającej wygodne i bezpieczne przestawienie napędu z poziomu obsługi; zaleca się aby krańcowe położenia napędu znajdowały się na wysokości od 0,5 do 1,5m, - jeśli przed montażem odbiornika lub aparatu, mocowanych bezpośrednio na podłożu, warstwa wykończeniowa nie została położona, należy w otworach służących do umieszczania kotew włożyć kołki wystające o kilka centymetrów ponad przewidywany poziom warstwy wykończeniowej, a urządzenia mocować po stwardnieniu warstwy wykończeniowej i wyjęciu kołkówkażdej listwie.

WYKONANIE ROBÓT. Rozdzielnice o napięciu do 1kVOgólne zasady wykonania robót podano w STWiOR „Wymagania ogólne" Kod CPV 45000000, pkt V. 1. Tablice z aparaturą należy sytuować w taki sposób, aby zapewnić: • Łatwy dostęp • zabezpieczenie przed dostępem niepowołanych osóbWarunki przystąpienia do robót hydroizolacyjnych 2. Tablice montować Wymagania dotyczące podłoży pod hydroizolacje 2.1. Wymagania ogólne dotyczące wykonania i przygotowania podłoży Izolacje przeciwwilgociowe i wodochronne części podziemnych i przyziemi budynków wykonuje się na podłożu wyprawionym podłożach: - betonowych lub żelbetowych monolitycznych, - murowanych z kamienia, cegły ceramicznej budowlanej pełnej, klinkierowej, betonowej lub z bloczków betonowych, - z gładzią cementową lub otynkowanych tynkiem cementowym. - Podłoża pod hydroizolacje podziemnych powierzchni i przyziemi budynków powinny spełniać następujące wymagania ogólne: - powinny być nośne i nieodkształcalne, - powierzchnia powinna być czysta, odtłuszczona, odpylona, równa, wolna od mleczka cementowego, bez kawern, ubytków, wypukłości, pęknięć (otynkowanymluźne części należy usunąć, wypukłości powyżej 2 mm zlikwidować przez skuwanie, piaskowanie lub hydropiaskowanie, a ubytki i zagłębienia o głębokości powyżej 2 mm i rysy o szerokości większej niż 2 mm wypełnić zaprawą naprawczą zalecaną przez producenta wyrobów hydroizolacyjnych), - połączenia izolowanych powierzchni poziomych i pionowych powinny mieć wykonane fasety o promieniu nie mniejszym niż 3 cm lub powinny być sfazowane pod kątem 45° na szerokości i wysokości co najmniej 5 cm od krawędzi (sposób ich wykonania powinien być zgodny z wymaganiami producenta podanymi w aprobacie technicznej lub karcie technicznej przewidywanych do stosowania wyrobów hydroizolacyjnych), - podłoże powinno być suche (wilgotność nie przekraczająca 5%) lub wilgotne odpowiednio do wymagań producenta wyrobów hydroizolacyjnych podanych w sposób trwały przez przykręcenie aprobacie technicznej lub karcie technicznej (katalogowej), - odpowiednio do kotew wymagań producenta wyrobów hydroizolacyjnych określonych w aprobacie technicznej lub dybli odpowiednich karcie technicznej podłoże należy zagruntować roztworem do masy tablicygruntowania właściwym dla rodzaju nakładanej warstwy izolacyjnej. Powierzchnia zagruntowana przed ułożeniem izolacji powinna być całkowicie wyschnięta, a powłoka gruntująca powinna być równomiernie rozłożona (ciągła) i wykazywać dobrą przyczepność do podłoża. 32.2. Tablice montowane Wymagania szczegółowe dotyczące podłoży betonowych i żelbetowych. Podłoża betonowe i żelbetowe, w celu zapewnienia prawidłowej współpracy z hydroizolacją, powinny być wykonane z następujących klas betonu: - B-7,5 przy izolacji z materiałów bitumicznych, - B-10 przy izolacji z folii z tworzyw sztucznych, - B-20 przy izolacji z laminatów z tworzyw sztucznych, powłokach hydroizolacyjnych na kotwach osadzonych bazie cementu oraz w betonie, montować po stwardnieniu betonuprzypadku stosowania do izolacji preparatów penetrujących. Do gruntowania podłoży betonowych wykonanych na płytach styropianowych nie wolno stosować roztworów zawierających rozpuszczalniki. 42.3. Rozdzielnice wolnostojące Wymagania szczegółowe dotyczące podłoży murowanych. Wyroby murowe w podłożu murowanym powinny mieć wytrzymałość co najmniej 15 MPa, a mur należy przymocować wykonać na zaprawie cementowej. Podłoże murowane należy przygotować odpowiednio do podłoża za pomocą dybli lub kołków rozporowych. Po zainstalowaniu tablic: • w urządzeniach złożonych z zestawów transportowych połączyć szyny zbiorcze • zainstalować aparaty i przyrządy zdjęte na czas transportu • założyć wkładki topikowe zgodnie z [10.1.1] • dokręcić wszystkie śruby i wkręty w połączeniach elektrycznych i mechanicznych • założyć osłony zdjęte w czasie montażu • sprawdzić zgodność opisu szyldzików z montowaną instalacją a) aparaty i odbiorniki należy mocować rodzaju wykonywanej izolacji, zgodnie ze wskazaniami podanymi w instrukcji montażowej wytwórcy, b) oprócz wymagań z pktproducenta wyrobu hydroizolacyjnego, np. a należy przestrzegać następujących warunków: - jeśli odbiornik poprzez wypełnienie spoin lub aparat jest mocowany na konstrukcji, należy ją uprzednio zamocować zgodnie z projektem, - odbiornik lub aparat należy mocować śrubami lub wkrętami do kołków rozporowych, - śruby należy umieszczać we wszystkich otworach maszyny lub aparatu służących do mocowania, - odchylenie odbiornika lub aparatu od pionu lub poziomu nie może przekraczać 5º, - oś napędu ręcznego aparatu powinna znajdować się na wysokości umożliwiającej wygodne i bezpieczne przestawienie napędu z poziomu obsługi; zaleca się aby krańcowe położenia napędu znajdowały się na wysokości od 0,5 do 1,5m, - jeśli przed montażem odbiornika lub aparatu, mocowanych bezpośrednio na podłożu, warstwa wykończeniowa nie została położona, należy w otworach służących do umieszczania kotew włożyć kołki wystające o kilka centymetrów ponad przewidywany poziom naniesienie warstwy wykończeniowejzaprawy cementowej, a urządzenia mocować po stwardnieniu warstwy wykończeniowej i wyjęciu kołkównastępnie zagruntowanie powierzchni.

WYKONANIE ROBÓT. Rozdzielnice o napięciu do 1kV 1. Tablice Posadzki z aparaturą gresu należy sytuować w taki sposób, aby zapewnić: • Łatwy dostęp • zabezpieczenie przed dostępem niepowołanych osób 2. Tablice montować na podłożu wyprawionym (otynkowanym) w sposób trwały przez przykręcenie do kotew lub dybli odpowiednich do masy tablicy. 3. Tablice montowane na kotwach osadzonych w betonie, montować po stwardnieniu betonu. 4. Rozdzielnice wolnostojące należy przymocować do podłoża za pomocą dybli lub kołków rozporowych. Po zainstalowaniu tablic: • w urządzeniach złożonych z zestawów transportowych połączyć szyny zbiorcze • zainstalować aparaty i przyrządy zdjęte na czas transportu • założyć wkładki topikowe zgodnie z [10.1.1] • dokręcić wszystkie śruby i wkręty w połączeniach elektrycznych i mechanicznych • założyć osłony zdjęte w czasie montażu • sprawdzić zgodność opisu szyldzików z montowaną instalacją a) aparaty i odbiorniki należy mocować zgodnie ze wskazaniami podanymi w instrukcji montażowej wytwórcy, b) oprócz wymagań z pkt. a należy przestrzegać następujących warunków: - jeśli odbiornik lub aparat jest mocowany na konstrukcji, należy ją uprzednio zamocować wykonywać zgodnie z projektem, który powinien określać wytrzymałość podkładu, rodzaj i gatunek płytek. Płytki należy układać na gotowych specjalnych klejach zgodnie z projektem. Płytki powinny być wilgotne, powinny być zanurzone w wodzie bezpośrednio przed zastosowaniem w czasie kilku sekund. Spoiny miedzy płytkami powinny mieć szerokość umożliwiającą dokładne wypełnienie, szerokość spoin powinna być jednakowa i kontrolowana przy układaniu. Do wypełnienia spoin można przystąpić dopiero po kilku dniach od ułożenia płytek. Okładziny ścian i stropu oraz ścianki działowe z płyt gipsowo-kartonowych należy wykonać zgodnie z zaleceniami producenta i dokumentacją projektową. Szczeliny na styku płyt wymagają wstępnego wypełnienia szpachlówką. Na styki między płytami o szczelinie mniejszej niż 1 mm można bezpośredni nakładać warstwa masy szpachlowej, stanowiącej podkład pod taśmę zbrojącą. Na styki, z większą szczeliną, podkład na taśmę nakłada się po stwardnieniu szpachlówki, którą należy najpierw wypełnić spoinę. Następną czynnością jest założenie taśmy. Należy ją dokładnie wcisnąć w świeżą nałożoną masę oraz pokryć wyciśniętą spod niej masą. Tak zaszpachlowana powierzchnia spoiny winna licować z powierzchnią sąsiadujących płyt. Ostateczne szpachlowanie należy przeprowadzić po stwardnieniu poprzedniej warstwy. Ostatecznym wykończeniem spoiny jest szlifowanie drobnoziarnistym papierem ściernym. Przy szlifowaniu połączenia należy zwracać uwagę, aby nie uszkodzić kartonu. Stosowanie taśmy spoinowej samoprzylepnej nie wymaga wcześniejszego nałożenia warstwy podkładowej na miejsca spoinowane. Kolejność wykonywania pozostałych czynności nie ulega zmianie. Uwaga - odbiornik lub aparat należy mocować śrubami lub wkrętami do kołków rozporowychstosować masy szpachlowe i kleje gipsowe produkcji firmy, która wykonała płyty gipsowo-kartonowe. Do montażu używać jedynie specjalistyczne akcesoria zgodnie z instrukcją zalecaną przez producenta. Parapety z konglomeratu - śruby należy umieszczać we wszystkich otworach maszyny lub aparatu służących do mocowaniaw zależności od zastosowanego rodzaju parapetów, - odchylenie odbiornika lub aparatu od pionu lub poziomu nie może przekraczać 5º, - oś napędu ręcznego aparatu powinna znajdować się na wysokości umożliwiającej wygodne ich długości i bezpieczne przestawienie napędu z poziomu obsługi; zaleca się aby krańcowe położenia napędu znajdowały się na wysokości od 0,5 do 1,5m, - jeśli przed montażem odbiornika lub aparatu, mocowanych bezpośrednio na podłożu, warstwa wykończeniowa nie została położonagrubości, należy dokonać montażu zgodnie z zaleceniami producenta parapetów. Dla prawidłowego zamocowania parapetu i zapobieżenia ewentualnym przeciekiem wody w otworach służących ścianie pod okiennej parapet powinien być wpuszczany w specjalnie do umieszczania kotew włożyć kołki wystające o kilka centymetrów ponad przewidywany poziom warstwy wykończeniowej, a urządzenia mocować po stwardnieniu warstwy wykończeniowej i wyjęciu kołkówtego celu wykonany wrąb w progu ościeżnicy.