UZASADNIENIE

Sygn. akt IX P 300/16

UZASADNIENIE

Pozwem wniesionym w dniu 5 maja 2016r. W. W. (1) odwoływał się od dokonanego mu w dniu 28 kwietnia 2016r. wypowiedzenia umowy o pracę wskazując na niedostateczne skonkretyzowanie przyczyny w postaci skutkującego utratą zaufania jego przyczynienia się do pogorszenia wyników kierowanej przez niego jednostki i jednocześnie zaprzeczając, by takie przyczynienie się miało miejsce. W toku procesu wskazywał nadto, że w ogóle nie doszło do pogorszenia, a przeciwnie poprawy wyników jednostki. Powód początkowo dochodził odszkodowania w wysokości 64.291, 68 zł, ostatecznie jednak wystąpił o przywrócenie do pracy i wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy w kwocie 23017, 96 zł, zgłosił też żądanie ewentualne odprawy w związku z rozwiązaniem umowy z przyczyn leżących wyłącznie po stronie pracodawcy. (k. 2 – 5, 17, 75 – 77, 128 – 136, 235)

Pozwany pracodawca Grupa (...) spółka akcyjna w P. wniósł o oddalenie zarówno pierwotnego jak i zmodyfikowanego powództwa w całości wskazując, iż powód w chwili otrzymania wypowiedzenia znał doskonale sytuację finansową zarządzanej przez siebie jednostki, wiedział, że nie osiągnął wszystkich zakładanych celów, miał świadomość stanu wykonania programu restrukturyzacji, trudno zatem mówić, by sformułowanie przyczyny wypowiedzenia było dla niego niezrozumiałe. Podkreślił, odwołując się do orzecznictwa, iż wypowiedzenie jest zwykłym sposobem rozwiązania umowy o pracę i pracodawca może z niego skorzystać w ramach realizacji doboru pracowników, jeśli przewiduje, że zatrudnienie innych osób pozwoli na osiągnięcie lepszych rezultatów pracy. W niniejszej sprawie podjęta decyzja okazała się słuszna, nowy dyrektor bowiem lepiej realizuje postawione jednostce zadania. (k.33-35).

Każda ze stron wystąpiła też o zasądzenie od przeciwnika na jej rzecz kosztów procesu, strona pozwana zgodnie ze złożonym spisem kosztów obejmującym minimalną stawkę wynagrodzenia profesjonalnego pełnomocnika, koszty jego dojazdu i noclegu.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

W. W. (1) był od dnia 1 października 2011r. zatrudniony w pełnym wymiarze czasu pracy w Grupie (...) spółce akcyjnej w P. na stanowisku dyrektora Jednostki Biznesowej Pigmenty, początkowo w oparciu o umowę o pracę – kontrakt kierowniczy zawarty na czas określony, następnie zaś – od 1 stycznia 2013r. - w oparciu o umowę o pracę – kontrakt kierowniczy na czas nieokreślony, ze zryczałtowanym wynagrodzeniem miesięcznym w wysokości czterokrotności przeciętnego wynagrodzenia w spółce na dzień 31 grudnia roku poprzedniego.

Umowy o pracę przewidywały również prawo pracownika do premii rocznej w wysokości 3,5 – krotności jego wynagrodzenia (w przypadku przepracowania części roku w kwocie proporcjonalnie niższej), uzależnionej od realizacji celów premiowych nałożonych na niego przez zarząd spółki w karcie celów premiowych rozliczanej do 15 lutego roku następnego po roku, dla którego ustalono cele. Stopień wykonania celów premiowych wpływał na obniżenie lub podwyższenie (tu maksymalnie o 20%) wskazanej premii.

Pracownik miał też prawo do świadczenia w postaci zwrotu kosztów najmu lokalu mieszkalnego.

Ostatnia umowa przewidywała, w przypadku jej rozwiązania z inicjatywy pracodawcy, gwarancję złożenia propozycji zatrudnienia na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony na stanowisku zgodnym z kwalifikacjami i wykształceniem pracownika.

Niesporne, nadto umowy o pracę – k. 1 i nast. części B akt osobowych powoda, k. 14 i nast. części B akt osobowych powoda (także k. 6 – 8, 10 - 11 akt), aneks – k. 6 cz. B akt osobowych powoda, informacja z dnia 28 grudnia 2012r. – nieoznaczona numerem karta w cz. B akt osobowych powoda, świadectwo pracy – k. 6 części C akt osobowych powoda (także k. 18 akt osobowych powoda)

Od 1 stycznia 2016r. wynagrodzenie powoda wynosiło 23.017, 96 zł miesięcznie.

Niesporne, nadto informacja – k. 20 części B akt osobowych powoda

Zakres zadań powoda określały dokumenty zintegrowanego systemu zarządzania pozwanej, zakres odpowiedzialności oraz karta celów premiowych, co wyraźnie wskazano w umowach o pracę.

Niesporne, nadto umowy o pracę – k. 1 i nast. części B akt osobowych powoda, k. 14 i nast. części B akt osobowych powoda

W styczniu 2016r. opracowano dodatkowo bardzo obszerny i szczegółowy zakres obowiązków powoda z załącznikiem w postaci karty służby, który to dokument powód podpisał przyjmując do wiadomości i przestrzegania w dniu 9 lutego 2016r.

Wskazano w nim, iż dyrektor odpowiada za realizację zadań powierzonych kierowanej przez niego jednostce organizacyjnej z należytą starannością i zgodnie z prawem, jest odpowiedzialny za podejmowane decyzje lub ich zaniechanie, podejmowanie niezbędnych inicjatyw w ramach posiadanych kompetencji, ponosi skutki dyscyplinarne i prawne za działania swoje i jednostki, w tym za sporządzane i akceptowane dokumenty.

Wśród szeregu ogólnych obowiązków dyrektora dokument wymieniał x.xx.: dbanie o interes, dobre imię i prestiż pracodawcy oraz grupy kapitałowej, do której ten należy, efektywne realizowanie powierzonych zadań i wyznaczonych celów strategicznych, tworzenie i przestrzeganie budżetu jednostki, ujawnianie oraz proponowanie działań naprawczych w przypadku wystąpienia błędów lub zakłóceń w realizowanych zadaniach, wprowadzanie usprawnień metodycznych i organizacyjnych w pracy, aprobatę korespondencji zewnętrznej i spraw należących do aprobaty zarządu lub poszczególnych jego członków w podległych im obszarach, przekazanych na mocy specjalnych pisemnych upoważnień, współpracę z pozostałymi komórkami organizacyjnymi w tym w zakresie realizacji funkcji przydzielonych jednostce, realizacji założonych celów strategicznych i operacyjnych, dostarczania materiałów liczbowych i opisowych potrzebnych do sporządzania sprawozdań i opracowań, udziału w powoływanych komisjach i zespołach zadaniowych.

Zakres szczegółowych czynności przypisanych do stanowiska obejmował x.xx. określenie strategicznych celów jednostki biznesowej oraz tworzenie i modyfikację map strategii i kart wyników, współudział w tworzeniu oraz akceptację planów dotyczącej bieżącej działalności, rozwoju i informacji na potrzeby kreowania strategii spółki oraz planów długo – i krótkookresowych, prowadzenie negocjacji z partnerami biznesowymi (zakupy i sprzedaż), podejmowanie decyzji w zakresie działalności promocyjno – reklamowej, podejmowanie decyzji oraz akceptowanie działań związanych z rozwojem jednostki, podejmowanie decyzji w sprawie uruchamiania produkcji i wprowadzania na rynek nowych wyrobów, zatwierdzanie ofert handlowych i kalkulacji cenowych, podejmowanie (też przy współpracy z zarządem) decyzji w sprawie negocjacji handlowych i zawieranych kontraktów, współudział w planowaniu zakupu surowców i materiałów do produkcji dla jednostki.

Zgodnie z dokumentem pracownik ponosił pełną odpowiedzialność za wyniki i realizację zadań kierowanej jednostki organizacyjnej, ujętych w zakresie obowiązków oraz zakresie czynności jednostki stanowiącym element (...) S.A.

Dowód: zakres obowiązków wraz z załącznikiem – karta 27 i nast. w części B akt osobowych powoda

W kartach celów premiowych powoda w kolejnych latach pojawiały się takie zadania indywidualne jak przygotowanie, przeprowadzenie określonych planów, projektów i strategii, w tym wieloletniej działalności inwestycyjnej, redukcji określonych kosztów, nadto zaś plany obejmowały uzyskanie na wskazanych polach (np. (...), koszty operacyjne) określonych wartości.

Dowód: karty celów premiowych – k. 52 - 57

Jednostka Biznesowa Pigmenty, którą kierował powód, zajmuje się produkcją bieli tytanowej.

Niesporne

Sytuacja w sektorze bieli tytanowej jest powiązana z ogólną sytuacją gospodarczą, w tym w budownictwie będącym dużym odbiorcą produktu. Cyklicznie pojawiają się kilkuletnie istotne spadki, a potem wzrosty cen bieli na rynkach światowych realnie wpływające na wyniki finansowe producentów, w tym pozwanej.

Dowód: zeznania świadka A. P. – k. 324v – 326, analiza rynku bieli tytanowej – k. 149 – 159, przesłuchanie powoda

– k. 350v – 353 w zw. z k. 237 – 239,

W 2012r. została przyjęta przez zarząd pozwanej spółki strategia konkurowania jednostki podległej powodowi na rynku bieli tytanowej, sprowadzająca się do zwiększenia liczby odbiorców indywidualnych kosztem sprzedaży do dużych podmiotów oraz pośredników.

Strategię opracowywała firma zewnętrzna przy udziale (konsultacjach) pracowników jednostki. W ostatniej fazie jej przygotowania czynny udział w kreowaniu kształtu strategii miał również powód.

On też realizował wdrażanie w życie tej strategii, co objęło decyzję personalną - zmianę na stanowisku dyrektora handlowego. Stanowisko to zajęła E. G. i piastowała je do 2015r., kiedy to została zastąpiona przez osobę wywodzącą się z rynku odbiorców produktu, a zatem znającą słabe punkty konkurencji.

Dowód: przesłuchanie powoda – k. 350v – 353 w zw. z k. 237 – 239, zeznania świadka A. P. – k. 324v - 326

E. G. nie miała doświadczenia na rynku bieli.

Dowód: zeznania świadków: W. M. – k. 320 – 322, W. D. – k. 323 – 324v

Od końca 2012r. spadały sukcesywnie (okresowo utrzymując podobny poziom lub niewiele zwyżkując) ceny bieli tytanowej na rynkach światowych (od średnio 2.800 euro za tonę pod koniec 2012r. do poniżej 2000 euro za tonę w pierwszych trzech miesiącach 2016r.)

Dowód: skonsolidowany raport okresowy za I kwartał 2016r. – k. 81, analiza rynku bieli tytanowej – k. 149 - 159

Wpływało to na nieosiągnięcie przez Jednostkę Biznesową Pigmenty już w 2013r. zysku z działalności operacyjnej ( (...)) założonego przez spółkę ( (...) w tys. zł wg planu 17 726, uzyskany (...)).

Dowód: karta celów premiowych powoda – k. 54

Później jednostka zaczęła generować straty, a jej wynik zarząd „ratował” księgowaniem dywidendy ze spółki zależnej.

Dowód: zeznania świadka A. P. – k. 324v – 327, skonsolidowany raport okresowy za I kwartał 2016r. – k. 81, zestawienie (...) k. 103, realizacja celów za 2015r. – k. 175 - 213

W lipcu 2015r. podjęto program restrukturyzacji Jednostki Biznesowej Pigmenty, mający na celu osiągnięcie (...) w wysokości 14% w 2020 roku i zwiększenie szans na utrzymywanie (...) na tym poziomie w długim okresie. Jak wskazano w dokumencie, powstał on w odpowiedzi na pogarszające się wyniki jednostki na skutek niekorzystnych zmian w sektorze bieli tytanowej i materializacji części zagrożeń, opisanych w analizie (...) zakończonej w październiku 2014r. Program składał się z szeregu projektów krótko i długoterminowych, których realizacja miała poprawić (...) jednostki poprzez redukcję kosztów albo wzrost przychodów. Przewidywał działania stanowiące kontynuację zmiany strategii konkurowania (koncentrację na klientach drobnych w miejsce największych), w tym w zakresie modernizacji procesu sprzedażowego.

Zakładał wskutek projektów krótkookresowych przeprowadzonych w roku 2015 poprawę za ten rok (...) o 0, 861 mln zł (wskutek optymalizacji sprzedaży) i o 3,550 mln zł (wskutek ograniczenia kosztów).

Niesporne, nadto program restrukturyzacji – x. 00 -00, xxxxxxxx xxxxxxx X. X. – x. 000x.-000.

Przewidziane na rok 2015 projekty krótkoterminowe w zakresie ograniczenia kosztów zostały zrealizowane, inaczej aniżeli te dotyczące optymalizacji sprzedaży.

Dowód: stan wykonania programu restrukturyzacji – k. 64 – 66

W 2015r. podejmowano w kierowanej przez powoda jednostce próby obniżenia kosztów produkcji przez zmniejszenie wydatków surowców – zastąpienie sprawdzonego i dobrego, ale drogiego ilmenitu norweskiego tańszym surowcem pochodzącym z innych krajów. Pomimo nieprzeprowadzenia odpowiednich (dających zadowalający efekt) prób produkcyjnych z niewielką ilością zakupionego surowca kenijskiego (1000 ton), dokonano nabycia większej jego ilości tj. 10.000 ton (roczne zużycie ilmenitu w jednostce 70.000 ton). Ostatecznie po próbach technologicznych okazało się, że powstaje zbyt duża ilość niejakościowego produktu.

Powód wiedział o planowanym zakupie przed jego dokonaniem i pomysł akceptował. Dowód: zeznania świadków W. M. – k. 320 – 323, B. K. – k. 347v - 349

Powód podejmował działania mające zmierzać w jego ocenie do poprawy sytuacji jednostki, w tym próbę optymalizacji kadrowej w zakresie logistyki (zmiany systemu czasu pracy), na którą nie zgodziły się związki zawodowe.

dowód: przesłuchanie powoda – k. 350v – 353

Sytuacja finansowa jednostki miała wpływ na przychody pracowników, których premie zależały od wyników. Powodowało to niezadowolenie zatrudnionych. Kadra kierownicza nie zgadzała się z kierunkiem zmian w jednostce uznając, że nieproporcjonalnie duża waga przykładana jest przez dyrektora do spraw organizacyjnych, administracyjnych, a zbyt mała do produkcji, w tym zapewnienia właściwego stanu instalacji (fundusze remontowe były od 2013r. z roku na rok zmniejszane).

Dowód: zeznania świadków: W. M. – k. 320 – 323, W. D. 323 – 324, A. P. – k. 324v – 327, porównanie wyników finansowych jednostki – k. 58 - 61

Dyrektor tworzył budżet jednostki, który ostatecznie akceptował zarząd. Jeśli zarząd uznawał, że wydatki na dany cel np. remonty powinny być ograniczone, to projekt wracał do dyrektora i on decydował gdzie dokonać cięć.

dowód: przesłuchanie powoda – k. 350v – 353

Na posiedzeniu w dniu 2 października 2015r. zarząd pozwanej zlecając powodowi ograniczenie kosztów produkcji na rok 2016 o co najmniej 5%, tak by wynik jednostki nie był ujemny, zalecił mu, by miał na względzie ewentualność zamknięcia instalacji bieli tytanowej (jeśli będzie do tego uzasadnienie biznesowe) i był przygotowany z ewentualnym planem przeprowadzenia tego procesu w sposób jak najmniej uciążliwy i kosztowny dla pozostałych zakładów w spółce.

Dowód: informacja Biura Zarządu – k. 62

Pozwana rozważała zamknięcie instalacji i zleciła działowi controllingu analizę takiego rozwiązania, ostatecznie jednak nie podjęła decyzji w tym zakresie.

Rozważania te warunkowała po części analiza rynku z września 2017r., która zakładała w krótkiej perspektywie pesymistyczną prognozę ze spadkiem popytu i cen do 2017r.

Powód nie występował do zarządu o zamknięcie instalacji.

Dowód: zeznania świadka A. P. – k. 324v – 327, analiza rynku bieli tytanowej – k. 149 – 159

Cele premiowe powoda na rok 2015 obejmowały cel kluczowy, cele solidarnościowe (wyniki pracodawcy i całej grupy kapitałowej) oraz cele indywidualne.

Z czterech celów indywidualnych powód nie zrealizował dwóch: (...) Jednostki Biznesowej Pigmenty i wdrożenie do 31 grudnia 2015r. zmian w obszarze logistyki wewnętrznej jednostki.

W przypadku pierwszego z nich plan przewidywał w tys. zł 30.240 (xxxxx xxxxxxx 00 000, xxxxx 33 264 ), tymczasem uzyskana wartość wyniosła – 583, 91 , w przypadku drugiego plan przewidywał w tys. zł 750 (dolna granica 600, górna 1000), a wartość uzyskana wyniosła 131. Pozostałe dwa cele, związane z wysokością kosztów stałych i przygotowaniem programu doprowadzenia do rentowności, zostały przez powoda zrealizowane, pierwszy na poziomie lepszym od przewidzianego w planie.

Niesporne, nadto zatwierdzona karta celów premiowych za 2015r. – k. 52

W dniu 7 kwietnia 2016r. Rada Nadzorcza odwołała dotychczasowy i powołała nowy zarząd pozwanej spółki. Niesporne

Nowy zarząd dokonał oceny funkcjonowania poszczególnych jednostek biznesowych, w tym przewidzianych dla nich strategii. Stwierdził wówczas, iż sytuacja Jednostki Biznesowej Pigmenty jest bardzo zła (jednostka generowała straty, miały miejsce wątpliwe decyzje ekonomiczne, za jaką uznano zakup ilmenitu kenijskiego, i personalne, jak przesunięcia stanowiskowe wieloletnich pracowników, rozważane było nawet zamknięcie instalacji). Zdaniem zarządu sytuacja rodziła konieczność podjęcia pilnych działań zaradczych, zaś obecny dyrektor nie wykazywał dotychczas determinacji w ratowaniu jednostki.

Dowód: przesłuchanie za stronę pozwaną W. W. (2) – k. 349 – 350 w zw. z k. 235v - 237

W dniu 28 kwietnia 2016 r. W. W. (1) otrzymał od pracodawcy podpisane przez prezesa zarządu W. W. (2) i wiceprezesa zarządu T. P. oświadczenie o rozwiązaniu umowy o pracę za wypowiedzeniem.

W oświadczeniu tym jako przyczynę wypowiedzenia podano uzyskane przez zarząd spółki informacje na temat pogarszających się wyników Jednostki Biznesowej Pigmenty, które wymagają podjęcia natychmiastowych działań w celu ich poprawy, czego w ocenie zarządu nie gwarantuje dalsze zatrudnianie powoda na stanowisku dyrektora. Pracodawca wskazał, iż powód jest dyrektorem jednej z kluczowych jednostek organizacyjnych spółki i oczekiwania wobec niego jako szefa tego obszaru dotyczą w szczególności optymalizowania korzyści w kierunku osiągania oczekiwanego przez zarząd zysku. Wskazana w wypowiedzeniu przyczyna skutkowała, co zaznaczył pracodawca, utratą zaufania do pracownika.

Niesporne, nadto oświadczenie o wypowiedzeniu umowy o pracę – k. 1 i nast. cz. C akt osobowych powoda (także k. 12-13 akt).

Powodowi nie przybliżono ustnie okoliczności warunkujących wypowiedzenie ani w dniu jego wręczenia ani wcześniej. Nie był również wzywany przez nowy zarząd do przedstawienia sytuacji jednostki.

Dowód: przesłuchanie powoda – k. 350 v – 353 w zw. z k. 237 – 239

W okresie wypowiedzenia powód był zwolniony z obowiązku świadczenia pracy, pełnienie obowiązków dyrektora Jednostki Biznesowej Pigmenty powierzono zaś W. M., wieloletniemu pracownikowi jednostki, członkowi Rady Nadzorczej spółki ze wskazania załogi.

Niesporne, nadto oświadczenie o wypowiedzeniu umowy o pracę k. 1 i nast. cz. C akt osobowych powoda (także k. 12-13 akt), powierzenie obowiązków – k. 105

X. X. xxxxxxx początkowo z produkcji ilmenit kenijski, później zaś nakazał dodawać go do lepszego surowca w małym procencie, co powodowało tylko niewielkie obniżenie jakości gotowego produktu, cofnął część decyzji kadrowych powoda, uzyskał na złożony do zarządu wniosek dodatkowe środki na niezbędne remonty z uwagi na zły stan instalacji utrzymujący się od dłuższego czasu. Ograniczone zostały też koszty zarządu jednostką. Wreszcie odstąpiono od realizacji niektórych sprzedażowych projektów planu restrukturyzacji

Dowód: zeznania świadków: W. M. – k. 320 – 323, W. D. 323 – 324, stan programu restrukturyzacji – k. 64 – 66, przesłuchanie za stronę pozwaną W. W. (2) – k. 349 – 350 w zw. z k. 235v - 237

W pozwanej spółce są jeszcze poza Pigmentami, Jednostka Biznesowa N. i Jednostka Biznesowa N.. Po zmianie zarządu nie doszło do końca 2017r. do zmian na stanowiskach dyrektorów tych jednostek.

Dowód: przesłuchanie W. W. (2) za pozwaną – k. 349 – 350

(...) kierowanej przez powoda jednostki wynosił wg raportów giełdowych w tys. zł w:

- I kwartale 2015r. – 2 972,

- II kwartale 2015r. – 321,

- III kwartale 2015r. – 3 593

- IV kwartale 2015r. – 6 832, (łącznie w roku 2016 – 13 718)

- w I kwartale 2016r. – 2 129.

Wartości dodatnie pojawiły się począwszy od II kwartału 2016r.

(...) za cztery pierwsze miesiące 2015r. z zatwierdzonych raportów kontrolno – wynikowych wynosił kolejno: -000, - (...), - (...), - 000, x xx cztery pierwsze miesiące 2016r.: - (...), - 695, - 200, - (...).

W I kwartale 2016r. uzyskane przychody Segmentu Pigmenty wyniosły w tys. zł 71 356 (w tym 71 105 ze sprzedaży zewnętrznej), podczas gdy w I kwartale roku poprzedniego 76 248 (w tym 76 100 ze sprzedaży zewnętrznej).

Nie zostało w 2015r. zrealizowanych szereg celów postawionych jednostce.

Cena bieli tytanowej wzrosła nieznacznie w II kwartale 2016r., jednak utrzymywała się na poziomie o ok. 10% niższym niż w II kwartale roku poprzedniego. W II kwartale 2016r. wzrósł też popyt na produkt na rynku bieli.

Dowód: skonsolidowane raporty okresowe za I kwartał 2016r. i I półrocze 2016r. – k. 81, zestawienie (...) k. 103, realizacja celów za 2015r. – k.175 – 213

Sąd zważył, co następuje.

Powództwo okazało się nieuzasadnione.

Powód swoje roszczenia wywodził z art. 45 § 1 k.p. i art. 47 k.p. W myśl pierwszego z tych przepisów, w razie ustalenia, że wypowiedzenie umowy o pracę zawartej na czas nie określony jest nieuzasadnione lub narusza przepisy o wypowiadaniu umów o pracę, sąd pracy - stosownie do żądania pracownika - orzeka o bezskuteczności wypowiedzenia, a jeżeli umowa uległa już rozwiązaniu - o przywróceniu pracownika do pracy na poprzednich warunkach albo o odszkodowaniu, zgodnie zaś z drugim z nich pracownikowi, który podjął pracę w wyniku przywrócenia do pracy, przysługuje wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy, nie więcej jednak niż za 2 miesiące, a gdy okres wypowiedzenia wynosił 3 miesiące – nie więcej niż za 1 miesiąc. Uwzględnienie żądania z art. 47 k.p. jest możliwe

wyłącznie w przypadku przywrócenia do pracy, z tego względu najpierw podlegała rozważeniu zasadność pierwszego ze zgłoszonych żądań wynikającego z art. 45 § 1 k.p.

W. W. (1) wskazywał zarówno na niezasadność wypowiedzenia, jak i uchybienia formalne z nim związane. Naruszenia przepisów o wypowiadaniu umów o pracę powód dopatrywał się w nieprawidłowym sformułowaniu przyczyny wypowiedzenia – jej nieskonkretyzowaniu uniemożliwiającym mu zrozumienie stawianych zarzutów.

Przyczyna wypowiedzenia pracownikowi umowy o pracę ma dwojakie znaczenie: jedno występuje w aspekcie zgodności z prawem czynności pracodawcy, a drugie jej zasadności (por. wyrok Sądu Najwyższego z 18 kwietnia 2001 r. I PKN 370/00, OSNP 2003/3/65). Wypowiedzenie umowy o pracę bez wskazania przyczyny lub bez jej skonkretyzowania uważa się za dokonane z naruszeniem prawa - art. 30 § 4 k.p., natomiast wypowiedzenie, które nastąpiło z dostatecznie zrozumiałym dla adresata i weryfikowalnym podaniem przyczyny, lecz ta została następnie uznana za niezasadną, kwalifikowane jest jako wypowiedzenie nieuzasadnione w rozumieniu art. 45 § 1 k.p. Obowiązek wskazania w pisemnym oświadczeniu przyczyny uzasadniającej rozwiązanie umowy wynika wprost z art. 30 § 4 k.p. Przyjmuje się powszechnie, iż przyczyna wskazana w oświadczeniu pracodawcy powinna być rzeczywista, jak również skonkretyzowana – co istotne, na piśmie - na tyle, aby można było stwierdzić, iż pracownik wiedział, co przesądziło o podjęciu przez pracodawcę decyzji o rozwiązaniu stosunku pracy. Naruszenie przepisu art. 30 § 4 k.p. będzie więc mieć miejsce wówczas, gdy wskazana przez pracodawcę przyczyna jest niezrozumiała, niejasna, niedostatecznie konkretna. Oceny spełnienia kryteriów, o jakich mowa, należy dokonywać z uwzględnieniem perspektywy pracownika (będącego adresatem oświadczenia), a zatem badać, czy na podstawie oświadczenia pracodawcy pracownik mógł zrozumieć, co stało się przyczyną rozwiązania umowy, a w konsekwencji ustosunkować się do stawianych mu zarzutów (gdy wypowiedzenie pozostaje w związku z jego osobą) i podjąć ewentualną obronę (tak Sąd Najwyższy w szeregu orzeczeń, x.xx. w wyrokach z dnia 19 stycznia 2000 r., I PKN 481/99, OSNP 2001/11/373; z dnia 10 maja 2000 r., I PKN 641/99, OSNP 2001/20/618 czy też z dnia 15 listopada 2006 r., I PK 112/06, Pr.Pracy 2007/5/27).

Zgłoszony przez powoda zarzut nieskonkretyzowania przyczyny wypowiedzenia nie jest trafny.

Z treści wypowiedzenia jednoznacznie wynika, iż przyczyną rozwiązania umowy są niezadowalające wyniki finansowe podległej powodowi jednostki, stanowiące o utracie zaufania do jego osoby, jako że powód z racji pełnionej funkcji za wyniki te odpowiada. Trudno uznać tak sformułowaną przyczynę za niezrozumiałą. Utrata zaufania wskazana w oświadczeniu wiąże się ewidentnie z sytuacją ekonomiczną jednostki i musi być rozumiana w ten sposób, że powód nie podejmuje skutecznych działań dla wypracowania oczekiwanego z perspektywy pracodawcy rezultatu. Wypowiedzenie nie obejmuje wyników jednostki, z racji pełnionej funkcji te były jednak powodowi znane. Z karty celów premiowych powoda za rok 2013 wynikało, iż nie został osiągnięty zakładany w planie zysk (wypracowano mniej niż 30% założonego). Za rok 2014 sąd nie dysponował szczegółowymi danymi, z zeznań świadka A. P. wynikało jednak, iż jednostka przynosiła przez jakiś czas straty, wynikiem czego był program restrukturyzacyjny. Zważywszy na datę opracowania programu i niepostawienie powodowi w celach za 2014r. określonego wyniku (...), uznać należało, że zły wynik dotyczy też 2014r. Z dokumentów finansowych przedstawionych przez pozwaną za rok 2015 wynikało niezbicie, iż w kolejnych kwartałach tego roku po stronie kierowanej przez powoda jednostki występowała strata, podobnie w pierwszym kwartale 2016r. Powód z racji pełnionej funkcji musiał znać te dane (obowiązek taki wynikał z zakresu czynności, W. W. (1) zresztą tej wiedzy nie kwestionował), nie powinien zatem mieć wątpliwości co do treści zarzutu. We wniesionym samodzielnie pozwie powód wskazywał, iż pracodawca nie sprecyzował konkretnych zarzutów co do jego osoby (prawidłowości wykonywania zadań), nie wiadomo zatem dlaczego wiązał wynik finansowy z jego osobą (uznawał go za odpowiedzialnego w tym zakresie). Rzeczywiście, z wypowiedzenia nie wynikają określone zarzuty co do działań powoda (w toku procesu strona pozwana starała się wykazać konkretne błędy dyrektora przy zmianach personalnych, zakupie surowca strategicznego, decyzjach sprzedażowych), dla przyjęcia prawidłowości wypowiedzenia zarzuty takie nie musiały być jednak postawione. Powód bowiem, co wynika wprost z zakresu obowiązków, był odpowiedzialny za wyniki jednostki, którą kierował. Oznacza to, że nawet w przypadku braku konkretnych uchybień po jego stronie, pracodawca mógł z powodu złych wyników finansowych Pigmentów dokonać wypowiedzenia zakładając, że inna osoba na tym stanowisku, mająca własną koncepcję rozwoju jednostki, świeże spojrzenie wyniki takie poprawi. Podkreślenia wymaga tu, że odbiegające

od oczekiwanych wyniki utrzymywały się przez długi okres i ewoluowały od niższego od zakładanego zysku do głębokiej straty. Z perspektywy pracodawcy dyrektor jednostki dysponował zatem czasem, by podjąć skuteczne działania naprawcze. Skoro zaś przez wielomiesięczny okres do poprawy nie doszło, to uzasadnionym stawało się przekonanie, iż dalsze zatrudnienia pracownika na tym stanowisku również jej nie przyniesie. Omawiana kwestia zostanie szerzej potraktowana przy ocenie zasadności wypowiedzenia, musiała jednak zostać zasygnalizowana w tym miejscu wobec zarzutu, że wypowiedzenie nie precyzuje przesłanek, w oparciu o które przyjęto przyczynienie się powoda do określonego wyniku finansowego.

W aktach osobowych powoda nie ma zakresu jego obowiązków sprzed lutego 2016r., z kontraktów kierowniczych wynika, iż kwestie te regulowały akty wewnętrzne spółki, takowych zaś pozwana w toku procesu nie przedstawiła. Nie sposób jednak uznać, iż do lutego 2016r. zakres zadań czy odpowiedzialności powoda był inny. Zmiana zakresu zadań czy samodzielności w okresie zatrudnienia nie wynika z zeznań powoda, nadto karty celów premiowych za wcześniejsze lata, a w istocie sprecyzowane w nich cele indywidualne, wskazują na istotny wpływ W. W. (1) na strategię rozwoju jednostki, wdrażane plany i projekty, wreszcie zaś wyniki. Sam powód zresztą wskazywał na swoje zaangażowanie w opracowanie (na końcowym etapie) przyjętej w 2012r. strategii czy samodzielność decyzji personalnych (dotyczyło to E. G. i przesunięć na produkcji) i innych. Także z zeznań A. P., X. X. x W. D. wynika istotny wpływ powoda na funkcjonowanie jednostki. Zauważyć jeszcze można, iż pisemny zakres czynności został sporządzony i podpisany przed zmianą zarządu spółki, jego zapisy zatem potwierdzały jedynie rzeczywisty zakres obowiązków, nie mogły zaś być sporządzane na potrzeby przyszłego wypowiedzenia (członek ówczesnego zarządu

A. P. wskazywała, że powód był cenionym przez ten zarząd menedżerem). Wszystko to prowadzi do uznania, iż W.

W. (1) także przed lutym 2016r. odpowiadał za wynik finansowy jednostki (pracodawca oczekiwał od niego działań zapewniających dobry wynik), co oznacza, że niezadowalająca kondycja finansowa Pigmentów mogła samodzielnie skutkować wypowiedzeniem niezależnie od wystąpienia ewentualnych uchybień po stronie powoda. Na stanowisku takim jak zajmowane przez W. W. (1) oczekuje się (że tak było i w tym wypadku wynika z indywidualnych celów premiowych) pewnej kreatywności, pomysłów, rozwiązań pozwalających na sprawne funkcjonowanie zarządzanego podmiotu prowadzące x.xx. do osiągnięcia zysku. Nie tylko zatem błędy warunkować mogą wypowiedzenie.

W wypowiedzeniu wskazano na pogorszenie wyników jednostki, nie precyzując okresu, jakiego miało ono dotyczyć. Powód powoływał się na nieprecyzyjność i jednocześnie niezgodność z rzeczywistością tego zapisu utrzymując, że doszło do poprawy wyników. Rzeczywiście, (...) za I kwartał 2016r., choć ujemny, był lepszy niż za IV kwartał roku poprzedniego. Strata w pierwszym kwartale roku 2016r. była też mniejsza niż osiągnięta w pierwszym kwartale 2015r. Nie daje to jednak podstaw do uznania, iż zapis o pogarszających się wynikach był dla powoda niezrozumiały jak też że był on nieprawdziwy. Nie mogą bowiem ujść z pola widzenia, przy odnoszeniu się do tego zapisu, okoliczności dokonania wypowiedzenia, a mianowicie to, że nastąpiło ono po zmianie zarządu spółki, przy czym nie natychmiast, a po czasie pozwalającym nowemu zarządowi na zapoznanie się z sytuacją w poszczególnych obszarach (po 3 tygodniach). Oczywistym było, że nowy zarząd ocenia sytuację z pewnego okresu, nie zaś analizuje wyłącznie ostatnie dane. Poprawa wskazywana przez powoda w I kwartale 2016r. to tylko mniejsza niż wcześniej strata, i trudno ją uznać za utrwaloną, skoro w poszczególnych miesiącach 2015r. strata też ulegała wahnięciom. Wypowiedzenia dokonano pod koniec kwietnia 2016r., gdy można było już szacować wynik na koniec miesiąca, który to wynik okazał się ostatecznie dużo gorszy i od wyniku w poprzednim miesiącu i od wyniku z kwietnia 2015r. W istocie zatem w kwietniu 2016r. wyniki finansowe jednostki, które powód właściwie wykonując obowiązki musiał znać, ulegały pogorszeniu. Prezes zarządu pozwanej wskazywał, iż „przedstawiana projekcja wyników na dalszy okres obrazowała pogarszanie się”, co znaczy, że brano pod uwagę również bieżące dane.

Przyjęcie, że przyczyna wypowiedzenia – pogorszenie się wyników - nie jest prawdziwa, te bowiem były zmienne (poprawiły się najpierw w II kwartale 2015r., a potem, po ponownym pogorszeniu, znów uległy poprawie w I kwartale 2016r.) w sytuacji, gdy ewoluowały one w dłuższym okresie od spadającego zysku do wysokiej, utrzymującej się wiele miesięcy straty i gdy w miesiącu dokonania wypowiedzenia znów spadały, stanowiłoby wypaczenie rozumienia pojęcia prawdziwości przyczyny wypowiedzenia. Obowiązek wskazania prawdziwej przyczyny oznacza bowiem, iż pracodawca ma podać okoliczność, która rzeczywiście legła u podstaw jego decyzji, nie sposób zaś odnosić go do

precyzyjności sformułowania. Pozwana wykazała i utrwalone złe wyniki jednostki pod rządami powoda i niższy niż w tym samym miesiącu w roku poprzednim, oraz niż w poprzednim miesiącu tego roku (...) za kwiecień 2016r., przyczynę wypowiedzenia trudno więc uznać za nieprawdziwą.

Wszystkie powołane wyżej okoliczności przemawiają za przyjęciem nie tylko prawidłowości, ale i zasadności wypowiedzenia. Wypowiedzenie stanowi zwykły sposób rozwiązania umowy o pracę, dlatego dla uznania je za uzasadnione nie jest koniecznym wystąpienie nadzwyczajnych uchybień po stronie pracownika. Przy ocenie zasadności wypowiedzenia nie sposób ograniczać się do interesów pracownika z całkowitym pominięciem interesów pracodawcy. Pracodawca – przedsiębiorca ukierunkowany jest na osiągnięcie jak największego zysku, w czym ma mu pomóc odpowiednio dobrana i wynagradzana kadra kierownicza. Rozmiar zakładu pracy i jego organizacja warunkują to, czy cel finansowy stawiany jest wyłącznie przed zarządem, czy też przed innymi jeszcze osobami (kto z realizacji takiego celu może być przez pracodawcę rozliczany). Pozwana jest dużą spółką, w skład której wchodzą różne jednostki biznesowe, za których funkcjonowanie odpowiadają osoby stojące na ich czele. Sformułowany ostatecznie na piśmie zakres obowiązków powoda oraz rodzaj stawianych mu celów wskazuje, że miał on nie tylko baczyć na prawidłowy tok produkcji, ale i wykazywać inicjatywę i kreatywność (tworzyć koncepcje rozwoju, plany obniżenia kosztów, budżet itp.). Przemawia też za tym odwołanie się w umowie o pracę co do zakresu zadań do dokumentów zintegrowanego systemu zarządzania spółką. O realizowaniu przez powoda funkcji realnie zarządczej świadczy wskazanie mu przez poprzedni zarząd na celowość posiadania planu dla rozważanego, jak najmniej uciążliwego, zamknięcia instalacji. Jednoznacznie bowiem z informacji zarządu wynika oczekiwanie pomysłu, nie zaś ewentualnego realizowania narzuconego odgórnie projektu. Oczywiście, co podnosił powód w tym procesie, ostateczne decyzje na wielu płaszczyznach dotyczących jednostki należały do zarządu, a wpływ na nie mogły mieć i inne działy, nie sposób jednak przyjąć w świetle omawianych dokumentów, by inicjatywa powoda i jego ocena danej kwestii w funkcjonowaniu jednostki nie miała istotnego znaczenia. Powód poruszał się wprawdzie w określonych realiach uwzględniających wskazania zarządu np. w zakresie ograniczenia wydatków remontowych, do niego jednak należało, co wprost wynika z jego zeznań, gdzie skieruje dostępne kwoty, w jakiej kolejności i jakie remonty (ulepszenia) przeprowadzi.

Zarządczy charakter stanowiska pozwala pracodawcy na dokonanie na tym stanowisku takiej wymiany kadrowej, która w jego ocenie rokuje poprawę wyników (daje na nią szansę). Oczywiście nie oznacza to, że zły wynik finansowy (mniejszy od oczekiwanego - zysk/strata) zawsze uzasadnia zwolnienie na stanowisku menedżera. Jeśli jest to krótkotrwała sytuacja, dodatkowo warunkowana niespodziewanymi czynnikami (np. zdarzeniem losowym – klęską żywiołową, awarią, niespodziewaną sytuacją gospodarczą) trudno uznawać decyzję pracodawcy za uzasadnioną, zwłaszcza jeśli wcześniejsze wyniki pracy danej osoby były zadowalające. Pamiętać bowiem należy, iż pracodawca prowadzi działalność nie tylko na własny rachunek, ale i na własne ryzyko. W przypadku powoda niezadowalające wyniki jednostki były jednak stanem utrwalonym, jednostka przynosiła przez dłuższy czas straty, wreszcie nie został zrealizowany jeden z krótkookresowych projektów na rok 2015 ujętych w planie restrukturyzacji, który miał prowadzić do poprawy wyniku już na koniec tego roku.

Powód w niniejszej sprawie wywodził, iż wynik Jednostki Biznesowej Pigmenty był warunkowany czynnikami od niego niezależnymi, a to w szczególności niskimi cenami bieli na rynkach światowych przy wysokich cenach surowców oraz narzuconymi mu odgórnie założeniami restrukturyzacji, ograniczeniami remontowymi, decyzjami surowcowymi itp. Sytuacja na rynku bieli tytanowej nie mogła mieć jednak wpływu na ocenę zasadności wypowiedzenia i to nie tylko z tego względu, że ceny bieli, co wynika z dokumentów w aktach sprawy, w tym analizy rynku, od lat ulegają okresowym wahnięciem spadając na dłuższe okresy a potem podlegając wzrostowi, co powód winien wiedzieć i uwzględniać dążąc do dobrego wyniku jednostki. Wystąpienie obiektywnych przeszkód w osiągnięciu przez pracownika oczekiwanego wyniku może wpływać na ocenę zasadności wypowiedzenia, ale na szeregowym stanowisku, nie zaś w przypadku dość samodzielnego stanowiska dyrektorskiego. W istocie związane z prowadzeniem działalności ryzyko pracodawcy nie powinno być przerzucane na pracownika (umowa o pracę jest umową starannego działania), od menedżera oczekuje się jednak, inaczej niż od jego podwładnych, koncepcji jak w trudnych warunkach rynkowych czy przy innych przeszkodach realizować cele finansowe firmy. Orzecznictwo Sądu Najwyższego, w którym wskazuje się

w przypadku wypowiedzenia z powodu nieosiągnięcia oczekiwanych wyników na konieczność odniesienia się do sposobu wykonywania obowiązków (np. wyrok z dnia 4 kwietnia 2017r. III PK 93/16) nie może być czytane w oderwaniu od stanów faktycznych podlegających ocenie, w tym stanowisk zajmowanych przez pracowników. Powód na zajmowanym stanowisku miał realny wpływ na funkcjonowanie podległej jednostki w każdym zakresie, tam zaś gdzie wiązały go ograniczenia (np. budżet remontowy) mógł podejmować działania zmierzające do przekonania zarządu o konieczności bezwzględnej modyfikacji zajętego stanowiska. Do niego należało wskazanie koncepcji funkcjonowania jednostki i przekonanie do niej zarządu. Z tego względu długotrwały brak oczekiwanych wyników jednostki był wystarczającym powodem dokonania wypowiedzenia i zbytecznym pozostawało badanie, czy i w jakim zakresie poszczególne decyzje powoda były błędne. W ocenie sądu skuteczne zakwestionowanie wypowiedzenia przez powoda mogłoby nastąpić wyłącznie przez wykazanie, że przejawiał wielokrotnie inicjatywę co do podjęcia czy zaniechania określonych działań (zakupu surowców, przesunięć kadrowych, budżetu), ewidentnie zmierzających do poprawy sytuacji, te jednak były przez nowy zarząd odrzucane. Na taką okoliczność zaś powód wniosków dowodowych nie naprowadził.

W tych warunkach żądania przywrócenia do pracy i wynagrodzenia za czas pozostawania bez niej podlegały oddaleniu. Stwierdzenie, iż uzasadnienie nie jest ani nieprawidłowe ani nieuzasadnione czyni zbytecznym rozważanie, czy powód skutecznie zgłosił wskazane żądania w miejsce pierwotnego żądania odszkodowawczego. Marginalnie można tylko zauważyć, iż sąd odebrał od pozwanego oświadczenie co do zgody na taką modyfikację (pozwany zgody nie wyraził) z uwagi na prezentowany przez Sąd Najwyższy (np. w wyroku z dnia 8 grudnia 2016r., II PK 264/15) pogląd w zakresie jej niedopuszczalności, choć poglądu tego tutejszy sąd nie podziela.

Nie zasługuje na uwzględnienie zgłoszone przez powoda żądanie ewentualne odprawy. Ustawa z dnia 13 marca 2003r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników. (Dz.U. 2016.1474) przewiduje prawo do odprawy pieniężnej w przypadku rozwiązania stosunku pracy z przyczyn niedotyczących pracowników w drodze wypowiedzenia dokonanego przez pracodawcę, a także na mocy porozumienia stron zarówno w przypadku zwolnień grupowych (art. 1 ust. 1 ustawy), jak i indywidualnych (art. 10 ust. 1 ustawy), przy czym w przypadku tych ostatnich przyczyny niedotyczące pracowników muszą stanowić wyłączny powód uzasadniający wypowiedzenie stosunku pracy lub jego rozwiązanie na mocy porozumienia stron. Ustawa nie definiuje pojęcia przyczyn leżących po stronie pracodawcy, są to jednak przyczyny nie pozostające w związku z osobą pracownika. Najczęściej (acz nie tylko) chodzi o zmiany organizacyjne w zakładzie, likwidację stanowiska pracy itp. Powód był odpowiedzialny za wynik finansowy kierowanej przez niego jednostki. Wypowiedzenie związane było z brakiem realizacji postawionego pracownikowi celu, do rozwiązania umowy nie doszło zatem z przyczyn leżących wyłącznie po stronie pracodawcy. Brak było podstaw do przyjęcia, iż zwolnienie warunkowały inne przesłanki. Nowy zarząd dokonał licznych zmian kadrowych, zauważyć jednak należy, iż nie objęły one wszystkich dyrektorów jednostek biznesowych a tylko powoda (W. W. (1) nie kwestionował zeznań W. W. (2) w tym zakresie). Nie można zatem przyjmować, iż zwolnienie powoda nie pozostawało w związku z realizacją zadań, a było elementem założonej odgórnie wymiany kadrowej określonych szczebli niezależnie od stopnia realizacji zadań przez poszczególne osoby. Przeczy temu zresztą powołanie na miejsce powoda wieloletniego pracownika jednostki, a nie osoby z zewnątrz.

Mając na uwadze wszystko powyższe sąd oddalił powództwo jako nieuzasadnione.

Rozstrzygnięcie o kosztach oparto o przepis art. 98 § 1 i 3 k.p.c., zgodnie z którym strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony, w tym wynagrodzenie zawodowego pełnomocnika. Zasądzona na rzecz Grupy (...) spółki akcyjnej w P. kwota odpowiada minimalnej stawce wynagrodzenia zawodowego pełnomocnika określonej w § 9 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U. 2015.1800 z późn.) wedle brzmienia na dzień wnoszenia pozwu, przy uwzględnieniu pierwotnego żądania głównego (§ 19 i 21 rozporządzenia). Sąd nie znalazł podstaw do przyjęcia stawki także za żądanie ewentualne. Żądanie ewentualne podlega rozpatrzeniu wyłącznie w przypadku nieuwzględnienia żądania głównego. Na etapie pozwu nie wiadomo zatem, czy w ogóle będzie rozpoznawane. To żądanie główne wyznacza początkowo przedmiot sporu i jego wartość, co do zasady zaś (inaczej jest w niektórych tylko kategoriach spraw cywilnych, w tym z zakresu prawa pracy)

właśnie wartość przedmiotu sporu decyduje o wysokości opłaty stanowiącej podstawę ustalenia wynagrodzenia pełnomocnika. Dodatkowo w niniejszej sprawie rozpoznanie żądania ewentualnego nie wiązało się z dodatkowi czynnościami dowodowymi (innymi niż co do żądania głównego), nie poświęcały mu też zbytniej uwagi strony procesu. O rozstrzygnięciu zaś decydowały tożsame okoliczności. Sąd nie znalazł także podstaw do uwzględnienia wniosku strony pozwanej w zakresie wydatków jej pełnomocnika. Wprawdzie art. 98 § 3 k.p.c. przewiduje wliczanie takich wydatków do kosztów procesu uznając je za koszty niezbędne, jednak regulacji tej nie sposób odczytywać z pominięciem celu przepisu bez uwzględnienia realiów danej sprawy. Oczywistym jest, iż nie zawsze proces toczy się w sądzie położonym w miejscu zamieszkania/siedziby danej strony, a tym samym wiąże się z koniecznością ponoszenia wydatków na dojazdy strony lub pełnomocnika. Strona ma prawo wyboru pełnomocnika, nie sposób wymagać, by korzystała z usług kancelarii funkcjonującej w miejscowości, w której jest siedziba sądu, zwłaszcza jeśli inna prowadzi obsługę prawną firmy albo specjalizuje się w danej dziedzinie S. wyboru pełnomocnika obejmuje także skorzystanie z usług profesjonalisty prowadzącego praktykę w innej miejscowości. W tej ostatniej sytuacji jednak może się zdarzyć, że koszty dojazdu czy noclegu pełnomocnika nie będą stanowić uzasadnionych wydatków. W sprawie niniejszej proces toczył się w miejscowości położonej bardzo blisko siedziby pozwanej. S. jest dużym miastem, w którym działa wiele kancelarii adwokackich i radcowskich świadczących również usługi z zakresu prawa pracy, w tym na bardzo wysokim poziomie. Pozwana to z kolei duży podmiot gospodarczy współpracujący, co sądowi wiadomo z innych postępowań, z różnymi prawnikami. Także w niektórych procesach z zakresu prawa pracy toczących się w okresie pokrywającym z procesem niniejszym, (...) prawnicy reprezentowali ten podmiot (np. w sprawie o sygn. akt IX U 556/17). Dysponując szerokimi możliwościami wyboru pełnomocnika pozwany decydując się na powierzenie obsługi prawnej profesjonaliście mającemu kancelarię w dość odległej miejscowości maksymalizuje niepotrzebnie swoje wydatki procesowe. Oczywiście ma takie prawo, jednak trudno wydatkami tymi obciążać przeciwnika, skoro dla rzetelnej reprezentacji nie musiały być one poniesione. Pamiętać należy, iż chodzi o sprawę z zakresu prawa pracy. W sprawach tych, także zainicjowanych wypowiedzeniami, stawki wynagrodzenia pełnomocników ustalone są na niskim poziomie, po to by obawa przed ewentualnymi wysokimi kosztami nie stanowiła dla pracownika psychicznej bariery do wytoczenia powództwa.

Stan faktyczny w sprawie ustalono w oparciu o przedstawione przez strony, a wymienione przy poszczególnych ustaleniach dokumenty, w tym pracownicze i obejmujące dane finansowe i wyniki spółki oraz podległej powodowi jednostki. Nie były one kwestionowane przez strony, a wynikające z nich informacje i liczby pozostawały zbieżne. Sąd oparł się nadto na zeznaniach przesłuchanych świadków oraz samych stron. W istocie świadkowie podawali podobny sposób funkcjonowania jednostki za powoda oceniając jednak z własnej perspektywy jego działania np. decyzje personalne. Jak już jednak wskazano, to, czy decyzje te były czy nie były trafne, nie miało decydującego znaczenia dla przedmiotu sporu, tym bardziej że konkretnych uchybień strona pozwana nie postawiła w wypowiedzeniu. Pominięcie kwestii awarii, przestoju technologicznego itp. czyniło zbytecznym omawianie dowodów ze źródeł osobowych w zakresie ich dotyczącym, czyli tym, którego dotyczyły różnice. Za niewiarygodne uznano wyłącznie zeznania B. K. w części, w której ten wskazywał, iż powód nie miał wpływu na wybór zakupionego surowca (ilmenitu), pozostawały one bowiem w sprzeczności nawet z dalszą częścią zeznań tego samego świadka, w których była mowa x.xx. o wspieraniu przez powoda wskazanego pomysłu i zatwierdzeniu przez niego zakupu surowca. Nadto sprzeczne i z zakresem zadań powoda i z zasadami doświadczenia życiowego pozostaje przyjęcie, że kierując jednostką nie miał żadnego wpływu na decyzje surowcowe. Sąd przyjął za powodem, iż wręczeniu wypowiedzenia nie towarzyszyła rozmowa o jego przyczynach, wcześniej zaś powód nie mógł przedstawić zarządowi sytuacji jednostki, prezes zarządu pozwanej bowiem szczegółów zdarzeń nie pamiętał, a innych dowodów pozwana w tym zakresie nie przedstawiła.

Brak było podstaw do prowadzenia w sprawie dalszych dowodów. Ocena pracy powoda przez poprzedni zarząd nie miała znaczenia dla wyniku postępowania, podobnie jak to, czy powód był sumienny i nagradzany. Teza dotycząca zeznań E. G. wydaje się zbyt szeroka, nadto ewentualne niezależne od powoda okoliczności mające wpływ na wynik sprzedaży, nie zwalniały go z odpowiedzialności za wynik spółki. Jeśli chodzi o wniosek dotyczący R. C., to powód nie wskazywał, aby prezes zarządu podawał mu inną przyczynę wypowiedzenia niż ostatecznie wpisana w oświadczeniu, albo by świadek udzielał prezesowi określonych porad co do przyczyny, w istocie zatem wniosek ten nie był zgłoszony celem wykazania określonej okoliczności korzystnej dla powoda, a poszukiwania jej.

ZARZĄDZENIE

1. odnotować (proszę oznaczyć jako sporządzone samodzielnie - asystent sporządziła projekt stanu faktycznego, który i tak uległ istotnej zmianie),

2. proszę wszyć przed protokołem dokumenty złożone na rozprawie,

3. odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pełn. stron,

4. z pismami lub za 21 dni