UMOWA RAMOWA
UMOWA RAMOWA
między Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Korei, z drugiej strony
UNIA EUROPEJSKA, zwana dalej „Unią”, oraz
KRÓLESTWO BELGII, REPUBLIKA BUŁGARII, REPUBLIKA CZESKA, KRÓLESTWO DANII,
REPUBLIKA FEDERALNA NIEMIEC, REPUBLIKA ESTOŃSKA, IRLANDIA,
REPUBLIKA GRECKA, KRÓLESTWO HISZPANII, REPUBLIKA FRANCUSKA, REPUBLIKA WŁOSKA, REPUBLIKA CYPRYJSKA, REPUBLIKA ŁOTEWSKA, REPUBLIKA LITEWSKA,
WIELKIE KSIĘSTWO LUKSEMBURGA, REPUBLIKA WĘGIERSKA,
MALTA,
KRÓLESTWO NIDERLANDÓW, REPUBLIKA AUSTRII, RZECZPOSPOLITA POLSKA, REPUBLIKA PORTUGALSKA, RUMUNIA,
REPUBLIKA SŁOWENII, REPUBLIKA SŁOWACKA, REPUBLIKA FINLANDII, KRÓLESTWO SZWECJI,
ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO WIELKIEJ BRYTANII I IRLANDII PÓŁNOCNEJ,
Umawiające się Strony Traktatu o Unii Europejskiej oraz Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, zwane dalej
„państwami członkowskimi”, z jednej strony, oraz REPUBLIKA KOREI,
z drugiej strony,
zwane dalej wspólnie „Stronami”,
ZWAŻYWSZY na tradycyjną przyjaźń oraz łączące je więzi historyczne, polityczne i gospodarcze,
PRZYPOMINAJĄC Umowę ramową o handlu i współpracy między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Korei, z drugiej strony, która została podpisana w Luksemburgu w dniu 28 października 1996 r. i która weszła w życie w dniu 1 kwietnia 2001 r.,
MAJĄC NA UWADZE przyspieszony proces nabywania przez Unię Europejską własnej tożsamości w polityce zagra nicznej oraz w dziedzinie bezpieczeństwa i sprawiedliwości,
MAJĄC ŚWIADOMOŚĆ wzrastającej roli i odpowiedzialności, jakie przyjmuje na siebie Republika Korei we wspólnocie międzynarodowej,
PODKREŚLAJĄC wszechstronny charakter swoich stosunków i znaczenie ciągłych wysiłków na rzecz utrzymania ogólnej spójności,
POTWIERDZAJĄC dążenie do utrzymania i rozwijania regularnego dialogu politycznego, który opiera się na wspólnych wartościach i aspiracjach,
WYRAŻAJĄC wspólną chęć do przeniesienia stosunków na poziom wzmocnionego partnerstwa, x.xx. w kwestiach politycznych, gospodarczych, społecznych i kulturalnych,
DĄŻĄC w tym zakresie do umocnienia, pogłębienia i zróżnicowania stosunków w dziedzinach będących przedmiotem wspólnego zainteresowania na szczeblu dwustronnym, regionalnym i globalnym oraz na podstawie zasad równości, poszanowania suwerenności, niedyskryminacji oraz obopólnej korzyści,
POTWIERDZAJĄC silne przywiązanie Stron do zasad demokracji i praw człowieka, ustanowionych w Powszechnej deklaracji praw człowieka i innych istotnych międzynarodowych aktach prawnych dotyczących praw człowieka, jak również zasad praworządności i dobrych rządów,
POTWIERDZAJĄC swoją determinację w zwalczaniu poważnej przestępczości, która wzbudza niepokój międzynarodowy, oraz przekonanie, że należy zapewnić skuteczne ściganie szczególnie poważnej przestępczości, która wzbudza niepokój międzynarodowy, przez podjęcie środków na poziomie krajowym i przez zacieśnienie współpracy międzynarodowej,
UZNAJĄC terroryzm za zagrożenie dla bezpieczeństwa globalnego i pragnąc zintensyfikować dialog i współpracę w zakresie walki z terroryzmem, zgodnie z odpowiednimi międzynarodowymi instrumentami, w szczególności rezolucją Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 1373, a także potwierdzając, że poszanowanie praw człowieka i zasad praworządności stanowi podstawowy warunek walki z terroryzmem,
PODZIELAJĄC pogląd, że rozprzestrzenianie broni masowego rażenia i środków jej przenoszenia stwarza poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa międzynarodowego, uznając zaangażowanie społeczności międzynarodowej w walkę z rozprzestrzenianiem tej broni, czego odzwierciedleniem jest przyjęcie odpowiednich konwencji międzynarodowych oraz rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ, w szczególności rezolucji nr 1540, a także pragnąc wzmocnić dialog i współ pracę w tej dziedzinie,
UZNAJĄC potrzebę zacieśnienia współpracy w dziedzinie sprawiedliwości, wolności i bezpieczeństwa,
PRZYPOMINAJĄC w tym względzie, że postanowienia niniejszej umowy, które wchodzą w zakres części III tytuł V Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, są wiążące dla Zjednoczonego Królestwa i Irlandii jako oddzielnych Umawiających się Stron, a nie jako części Unii Europejskiej, dopóki Unia Europejska nie powiadomi Republiki Korei, że którekolwiek z tych państw zostało objęte tymi postanowieniami jako część Unii Europejskiej, zgodnie z Protokołem w sprawie stanowiska Zjednoczonego Królestwa i Irlandii, załączonym do Traktatu o Unii Europejskiej i Traktatu o funk cjonowaniu Unii Europejskiej; to samo ma zastosowanie do Danii, zgodnie z odpowiednim Protokołem załączonym do tych traktatów,
UZNAJĄC swoje dążenie do wspierania zrównoważonego rozwoju w aspekcie gospodarczym, społecznym i środowisko
wym,
WYRAŻAJĄC swoje zaangażowanie w zapewnienie wysokiego poziomu ochrony środowiska i determinację w dążeniu do współpracy na rzecz przeciwdziałania zmianie klimatu,
PRZYPOMINAJĄC o swoim poparciu dla idei sprawiedliwej globalizacji oraz realizacji celów pełnego i wydajnego zatrudnienia oraz godnej pracy dla wszystkich,
UZNAJĄC fakt, że dobrze rozwija się przepływ handlu i inwestycji między Stronami, których podstawą jest globalny, oparty na zasadach system handlu pod auspicjami Światowej Organizacji Handlu (WTO),
PRAGNĄC zapewnić warunki dla zrównoważonego wzrostu i rozwoju handlu i inwestycji pomiędzy Stronami oraz pragnąc zapewnić wsparcie dla takiego wzrostu i rozwoju ku obopólnej korzyści, x.xx. przez ustanowienie w tym celu strefy wolnego handlu,
ZGADZAJĄC SIĘ co do konieczności podjęcia wspólnych wysiłków w rozwiązywaniu problemów o charakterze global nym, takich jak terroryzm, poważna przestępczość budząca niepokój międzynarodowy, rozprzestrzenianie broni maso wego rażenia i środków jej przenoszenia, zmiana klimatu, brak bezpieczeństwa energetycznego i zasobów energetycz nych, ubóstwo i kryzys finansowy,
DĄŻĄC w sposób zdecydowany do zacieśnienia współpracy w sektorach stanowiących przedmiot wspólnego zaintere sowania, głównie w zakresie: promowania zasad demokracji i poszanowania praw człowieka; przeciwdziałania rozprzest rzenianiu broni masowego rażenia; zwalczania nielegalnego handlu bronią strzelecką i lekką; podejmowania środków celem zwalczania szczególnie poważnej przestępczości budzącej niepokój międzynarodowy; zwalczania terroryzmu; współpracy w organizacjach regionalnych i międzynarodowych; handlu i inwestycji; dialogu w sprawie polityki gospodar czej; współpracy przedsiębiorstw; podatków; ceł; polityki konkurencji; społeczeństwa informacyjnego; nauki i technologii; energii; transportu; polityki transportu morskiego; polityki ochrony konsumentów; zdrowia; zatrudnienia i spraw socjal nych; środowiska i zasobów naturalnych; zmiany klimatu; rolnictwa, rozwoju obszarów wiejskich i leśnictwa; rybołów stwa i polityki morskiej; pomocy rozwojowej; kultury, informacji, komunikacji, sektora audiowizualnego i mediów; edukacji; praworządności; współpracy prawnej; ochrony danych osobowych; migracji; zwalczania narkotyków; zwalczania przestępczości zorganizowanej i korupcji; zwalczania prania pieniędzy i finansowania terroryzmu; zwalczania cyberprze stępczości; egzekwowania prawa; turystyki; społeczeństwa obywatelskiego; administracji publicznej oraz statystyki,
MAJĄC NA UWADZE znaczenie, jakie ma ułatwianie udziału we współpracy bezpośrednio zainteresowanych osób i podmiotów, w szczególności podmiotów gospodarczych i reprezentujących je organów,
UZNAJĄC fakt, że pożądane jest zwiększenie roli i poprawienie wizerunku obu Stron w regionach każdej ze Stron, oraz zachęcenie do bezpośrednich kontaktów międzyludzkich pomiędzy Stronami,
UZGODNIŁY, CO NASTĘPUJE:
TYTUŁ I
PODSTAWA I ZAKRES STOSOWANIA
Artykuł 1
Podstawa współpracy
1. Strony potwierdzają swoje przywiązanie do zasad demo kracji, praw człowieka i podstawowych wolności oraz prawo rządności. Poszanowanie zasad demokracji i praw człowieka oraz podstawowych wolności, określonych w Powszechnej deklaracji praw człowieka i innych stosownych międzynarodo wych aktach prawnych dotyczących praw człowieka, które odzwierciedlają zasadę praworządności, stanowi fundament polityki wewnętrznej i międzynarodowej obu Stron oraz zasad niczy element niniejszej umowy.
2. Strony potwierdzają swoje przywiązanie do Karty Narodów Zjednoczonych oraz wsparcie dla wspólnych wartości wyrażonych w tym dokumencie.
3. Strony potwierdzają swoje zobowiązanie do promowania wszystkich aspektów zrównoważonego rozwoju i wzrostu gospodarczego, udziału w realizacji celów rozwoju uzgodnio nych na szczeblu międzynarodowym oraz współpracy w celu sprostania globalnym wyzwaniom środowiskowym, w szczegól ności zmianie klimatu.
4. Strony potwierdzają swoje przywiązanie do zasad dobrych rządów i walki z korupcją, w szczególności uwzględniając swoje zobowiązania międzynarodowe.
5. Strony podkreślają swoje wspólne przywiązanie do wszechstronnego charakteru stosunków dwustronnych oraz utrzymania ogólnej spójności w tym względzie.
6. Strony zgadzają się na przeniesienie swoich stosunków na płaszczyznę wzmocnionego partnerstwa oraz rozwinięcie obszarów współpracy na szczeblu dwustronnym, regionalnym i globalnym.
7. Wdrażanie niniejszej umowy między Stronami wyznają cymi te same wartości jest zatem oparte na zasadach dialogu, wzajemnego poszanowania, partnerstwa na zasadach równości, multilateralizmu, konsensusu oraz poszanowania prawa międzynarodowego.
Artykuł 2
Cele współpracy
1. Strony zobowiązują się umacniać dialog polityczny i rozwijać stosunki gospodarcze dla zacieśnienia współpracy. Ich wysiłki będą w szczególności miały na celu:
a) uzgodnienie wizji przyszłego wzmacniania partnerstwa oraz opracowanie wspólnych projektów w celu zrealizowania tej wizji;
b) prowadzenie regularnego dialogu politycznego;
c) promowanie wspólnych wysiłków w ramach wszystkich odpowiednich regionalnych i międzynarodowych forów i organizacji, aby zaradzić problemom o charakterze global nym;
d) wzmacnianie współpracy gospodarczej w obszarach stano wiących przedmiot wspólnego zainteresowania, w tym współpracy naukowo-technicznej, w celu zróżnicowania handlu dla ich obopólnej korzyści;
e) zachęcanie przedsiębiorstw do współpracy przez ułatwianie inwestycji po obu stronach oraz promowanie lepszego wzajemnego zrozumienia;
f) umacnianie uczestnictwa każdej ze Stron w programach współpracy otwartych dla drugiej Strony;
g) zwiększanie roli i poprawianie wizerunku obu Stron w regio nach każdej ze Stron przez stosowanie różnych środków, x.xx. wymiany kulturalnej, wykorzystania technologii infor macyjnej i edukacji;
h) promowanie bezpośrednich kontaktów międzyludzkich i wzajemnego zrozumienia.
2. Wykorzystując ugruntowane partnerstwo oraz wspólne wartości, Strony zgadzają się rozwijać współpracę i dialog w odniesieniu do wszystkich kwestii będących przedmiotem wspólnego zainteresowania. Ich wysiłki będą w szczególności miały na celu:
a) wzmacnianie dialogu politycznego i współpracy, w szczegól ności w zakresie praw człowieka, nierozprzestrzeniania broni masowego rażenia, broni strzeleckiej i lekkiej, szcze gólnie poważnej przestępczości budzącej niepokój między narodowy oraz zwalczania terroryzmu;
b) zacieśnianie współpracy we wszystkich dziedzinach związa nych z handlem i inwestycjami będących przedmiotem wspólnego zainteresowania oraz zapewnianie warunków dla zrównoważonego rozwoju handlu i inwestycji między Stronami dla ich obopólnej korzyści;
c) zacieśnianie współpracy w kwestiach gospodarczych, w szczególności w zakresie dialogu politycznego, współ pracy w sektorze przedsiębiorstw, podatków, ceł, polityki konkurencji, społeczeństwa informacyjnego, nauki i technolo gii, energii, transportu, polityki transportu morskiego oraz polityki ochrony konsumentów;
d) zacieśnianie współpracy w obszarze zrównoważonego rozwoju, w szczególności w takich kwestiach jak: zdrowie, zatrudnienie i kwestie społeczne, środowisko i zasoby natu ralne, zmiana klimatu, rolnictwo, rozwój obszarów wiejskich i leśnictwo, rybołówstwo i polityka morska oraz pomoc rozwojowa;
e) zacieśnianie współpracy w dziedzinie kultury, informacji, komunikacji, sektora audiowizualnego i mediów oraz eduka cji;
f) zacieśnianie współpracy w dziedzinie sprawiedliwości, wolności i bezpieczeństwa, w szczególności w zakresie praworządności, współpracy prawnej, ochrony danych osobowych, migracji, zwalczania narkotyków, zwalczania przestępczości zorganizowanej i korupcji, zwalczania prania pieniędzy i finansowania terroryzmu, zwalczania cyberprze stępczości oraz egzekwowania prawa;
g) zacieśnianie współpracy w innych obszarach będących przedmiotem wspólnego zainteresowania, takich jak: tury styka, społeczeństwo obywatelskie, administracja publiczna oraz statystyka.
TYTUŁ II
DIALOG POLITYCZNY I WSPÓŁPRACA
Artykuł 3
Dialog polityczny
1. Republika Korei i Unia Europejska nawiążą regularny dialog polityczny oparty na wspólnych wartościach i dążeniach. Dialog ten będzie się odbywał zgodnie z procedurami uzgod nionymi przez Republikę Korei i Unię Europejską.
2. Dialog polityczny będzie miał na celu:
a) podkreślenie przywiązania Stron do zasad demokracji, poszanowania praw człowieka oraz podstawowych wolności;
b) promowanie pokojowego rozwiązywania konfliktów międzynarodowych lub regionalnych oraz wzmacnianie roli ONZ i innych organizacji międzynarodowych;
c) wzmocnienie roli konsultacji politycznych w zakresie problemów bezpieczeństwa międzynarodowego, takich jak kontrola zbrojeń i rozbrojenia, nierozprzestrzenianie broni masowego rażenia oraz międzynarodowy przepływ broni konwencjonalnej;
d) odzwierciedlenie głównych kwestii międzynarodowych będą cych przedmiotem wspólnego zainteresowania przez inten sywniejszą wymianę odpowiednich informacji pomiędzy obiema Stronami oraz na forach międzynarodowych;
e) wzmocnienie roli konsultacji w kwestiach będących przed miotem szczególnego zainteresowania krajów z regionu Azji i Pacyfiku oraz regionu europejskiego w celu promowania pokoju, stabilności oraz dobrobytu w obu regionach.
3. Dialog pomiędzy Stronami będzie się odbywał przez kontakty, wymiany i konsultacje, w szczególności będzie przyj mował następujące formy:
a) spotkania na szczeblu przywódców będą organizowane w każdym przypadku, w którym Strony uznają to za konieczne;
b) coroczne konsultacje na szczeblu ministrów będą organizo wane w każdym przypadku, w którym Strony uznają to za konieczne;
c) spotkania informacyjne na poziomie urzędników wyższego szczebla w sprawach najważniejszych wydarzeń zagranicz nych i krajowych;
d) dialogi sektorowe na temat kwestii będących przedmiotem wspólnego zainteresowania;
e) wymiany delegacji pomiędzy Parlamentem Europejskim i Zgromadzeniem Narodowym Republiki Korei.
Artykuł 4
Przeciwdziałanie rozprzestrzenianiu broni masowego rażenia
1. Strony uważają, że rozprzestrzenianie broni masowego rażenia i środków jej przenoszenia przez ich udostępnianie państwom lub innym podmiotom niepaństwowym stanowi jedno z najpoważniejszych zagrożeń dla stabilności i bezpieczeń stwa w wymiarze międzynarodowym.
2. Strony zgadzają się zatem współpracować i zapewniać wsparcie na rzecz przeciwdziałania rozprzestrzenianiu broni masowego rażenia i środków jej przenoszenia przez pełną reali zację odpowiednich istniejących zobowiązań prawnych podjętych przez Strony w odniesieniu do rozbrojenia i nieroz przestrzeniania, jak również innych stosownych instrumentów uzgodnionych przez Strony. Strony zgadzają się, że postano wienie to stanowi zasadniczy element niniejszej umowy.
3. Strony zgadzają się również współpracować i zapewniać wsparcie na rzecz przeciwdziałania rozprzestrzenianiu broni masowego rażenia i środków jej przenoszenia przez:
a) podejmowanie kroków mających na celu, stosownie do okoliczności, podpisanie, ratyfikację lub przystąpienie do wszystkich innych odpowiednich instrumentów międzynaro dowych oraz ich pełną realizację;
b) ustanowienie skutecznego krajowego systemu kontroli wywozu w celu zapobieżenia rozprzestrzenianiu broni masowego rażenia oraz powiązanych towarów i technologii, w tym kontroli użytkownika końcowego i odpowiednich sankcji cywilnych i karnych w przypadku naruszenia kontroli wywozu.
4. Strony uzgadniają, że prowadzony przez nie dialog poli tyczny będzie towarzyszył tym elementom i umacniał je.
Artykuł 5
Broń strzelecka i lekka
1. Strony uznają, że nielegalna produkcja broni strzeleckiej i lekkiej, w tym amunicji do tej broni, ich transfer i obrót nimi, a także nadmierne gromadzenie, nieprawidłowe zarządzanie, niewłaściwie zabezpieczone zapasy oraz niekontrolowane rozprzestrzenianie nadal stwarzają poważne zagrożenie dla pokoju i bezpieczeństwa międzynarodowego.
2. Strony postanawiają wywiązać się ze swoich zobowiązań dotyczących rozwiązania problemu nielegalnego handlu bronią strzelecką i lekką, w tym amunicją do niej, w ramach między narodowych instrumentów, takich jak program działania ONZ dotyczący zapobiegania nielegalnemu obrotowi bronią strze lecką i lekką, jego zwalczania i eliminowania we wszystkich jego aspektach oraz międzynarodowy instrument umożliwiający państwom identyfikowanie i śledzenie, w odpowiednim czasie i w niezawodny sposób, nielegalnej broni strzeleckiej i lekkiej, jak również zobowiązań wynikających z rezolucji Rady Bezpie czeństwa ONZ.
3. Xxxxxx zobowiązują się współpracować i zapewnić koor dynację, komplementarność i synergię swoich wysiłków, aby rozwiązać problem nielegalnego handlu bronią strzelecką i lekką oraz amunicją do niej na szczeblu globalnym, regional nym, subregionalnym i krajowym.
Artykuł 6
Szczególnie poważna przestępczość budząca niepokój międzynarodowy
1. Strony potwierdzają, że szczególnie poważna przestęp czość budząca niepokój międzynarodowy nie może pozostawać bezkarna i że należy zapewnić jej skuteczne ściganie przez podejmowanie środków na szczeblu krajowym oraz, w stosow nych przypadkach, rozszerzanie współpracy międzynarodowej, w tym udział Międzynarodowego Trybunału Karnego. Strony postanawiają w pełni wspierać uniwersalność i integralność Rzymskiego Statutu Międzynarodowego Trybunału Karnego oraz powiązanych instrumentów.
2. Strony zgadzają się, że korzystne byłoby prowadzenie dialogu w tych kwestiach.
Artykuł 7
Współpraca przy zwalczaniu terroryzmu
1. Strony zgadzają się współpracować przy zapobieganiu aktom terroryzmu i zwalczaniu takich aktów, potwierdzając znaczenie walki z terroryzmem, zgodnie z obowiązującymi konwencjami międzynarodowymi, w tym międzynarodowym prawem humanitarnym, prawami człowieka oraz prawem doty czącym uchodźców, jak również własnymi odpowiednimi prze pisami ustawowymi i wykonawczymi, równocześnie biorąc pod uwagę globalną strategię zwalczania terroryzmu ONZ, zawartą w rezolucji Zgromadzenia Ogólnego Narodów Zjednoczonych nr 60/288 z dnia 8 września 2006 r.
2. Strony współpracują przede wszystkim:
a) w ramach wdrażania rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ oraz zobowiązań Stron wynikających z innych odpowied nich konwencji międzynarodowych i instrumentów;
b) przez wymianę informacji o grupach terrorystycznych oraz ich sieciach wsparcia zgodnie z prawem międzynarodowym i krajowym;
c) przez wymianę opinii o środkach i metodach stosowanych w celu zwalczania terroryzmu, w tym w dziedzinie szkoleń oraz technologii, oraz wymianę doświadczeń związanych z zapobieganiem terroryzmowi;
d) przez współpracę mającą na celu pogłębienie konsensusu międzynarodowego w odniesieniu do walki z terroryzmem, w tym definicji prawnej aktów terrorystycznych, w stosow nych przypadkach, oraz przede wszystkim przez działanie na rzecz osiągnięcia porozumienia w sprawie całościowej konwencji dotyczącej terroryzmu międzynarodowego;
e) przez wymianę odpowiednich najlepszych praktyk w zakresie ochrony praw człowieka w walce z terroryzmem.
TYTUŁ III
WSPÓŁPRACA W RAMACH ORGANIZACJI REGIONALNYCH I MIĘDZYNARODOWYCH
Artykuł 8
Współpraca w ramach organizacji regionalnych i międzynarodowych
Strony zobowiązują się współpracować i wymieniać opinie w ramach regionalnych i międzynarodowych forów i organizacji, takich jak Organizacja Narodów Zjednoczonych, Międzynaro- dowa Organizacja Pracy (MOP), Organizacja Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD), WTO, dialog Azja-Europa (proces ASEM) oraz Forum Regionalne ASEAN (ARF).
TYTUŁ IV
WSPÓŁPRACA W ZAKRESIE ROZWOJU GOSPODARCZEGO
Artykuł 9
Handel i inwestycje
1. Strony zobowiązują się do współpracy w zakresie wsparcia i zapewniania warunków dla zrównoważonego wzrostu oraz rozwoju handlu i inwestycji pomiędzy Stronami dla ich wzajemnej korzyści. Strony nawiążą dialog i zacieśnią współpracę we wszystkich dziedzinach handlu i inwestycji będą- cych przedmiotem wspólnego zainteresowania w celu ułatwienia zrównoważonego przepływu handlu i inwestycji, zapobiegania powstawaniu i usuwania przeszkód w handlu i inwestycjach oraz rozwoju wielostronnego systemu handlo- wego.
2. W tym celu Strony nawiązują współpracę w zakresie handlu i inwestycji, zawierając porozumienie ustanawiające strefę wolnego handlu. Wyżej wymienione porozumienie będzie porozumieniem szczególnym wprowadzającym w życie posta- nowienia niniejszej umowy dotyczące handlu w rozumieniu art. 43.
3. Strony informują się wzajemnie i wymieniają opinie na temat rozwoju polityki związanej z dwustronnym i międzynaro- dowym handlem, inwestycjami oraz powiązanymi kwestiami politycznymi i problemami.
Artykuł 10
Dialog w sprawie polityki gospodarczej
1. Strony zgadzają się rozwijać dialog między swoimi orga- nami oraz promować wymianę informacji i doświadczeń doty- czących polityki i tendencji makroekonomicznych.
2. Strony zgadzają się rozwijać dialog i zacieśniać współ- pracę w celu usprawnienia systemów rachunkowych, kontro- lnych, nadzorczych i regulacyjnych w bankowości, ubezpiecze- niach oraz innych obszarach sektora finansowego.
Artykuł 11
Współpraca w sektorze przedsiębiorstw
1. Biorąc pod uwagę swoją politykę i cele gospodarcze, Strony zgadzają się promować współpracę w zakresie polityki przemysłowej we wszystkich dziedzinach uznanych za właściwe przede wszystkim w celu zwiększenia konkurencyjności małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP), między innymi przez:
a) wymianę informacji i doświadczeń w zakresie stwarzania ogólnych warunków dla poprawy konkurencyjności MŚP oraz w zakresie procedur związanych z tworzeniem MŚP;
b) promowanie rozwoju kontaktów między podmiotami gospodarczymi, zachęcanie do tworzenia spółek joint venture oraz zakładanie wspólnych przedsiębiorstw i sieci informa- cyjnych, w szczególności w ramach istniejących programów;
c) ułatwienie dostępu do źródeł finansowania i rynków, zapew- nienie informacji i zachęcanie do innowacji;
d) ułatwianie działań prowadzonych przez MŚP obu Stron;
e) promowanie odpowiedzialności społecznej przedsiębiorstw oraz zachęcanie do stosowania odpowiedzialnych praktyk handlowych, obejmujących zrównoważoną konsumpcję i produkcję.
2. Strony ułatwiają prowadzenie odpowiednich działań w zakresie współpracy przez sektory prywatne obu Stron.
Artykuł 12
Opodatkowanie
W celu umacniania i rozwijania działalności gospodarczej z jednoczesnym uwzględnieniem potrzeby opracowania odpo- wiednich ram regulacyjnych Strony uznają potrzebę i zobowią- zują się do wdrożenia zasady przejrzystości, wymiany infor- macji i uczciwej konkurencji podatkowej w dziedzinie opodat- kowania. W tym celu Xxxxxx, zgodnie ze swoimi kompeten- cjami, będą poprawiały międzynarodową współpracę w dzie- dzinie opodatkowania, ułatwiały pobór legalnych dochodów podatkowych oraz opracowywały środki służące skutecznemu stosowaniu wyżej wymienionych zasad.
Artykuł 13
Cła
Strony prowadzą współpracę celną w formie dwustronnej i wielostronnej. W tym celu Strony przede wszystkim dzielą się doświadczeniami oraz badają możliwości uproszczenia procedur, zwiększenia przejrzystości i rozwinięcia współpracy. Strony dążą także do zbieżności poglądów i wspólnych działań w kontekście odpowiednich ram międzynarodowych.
Artykuł 14
Polityka konkurencji
1. Strony wspierają uczciwą konkurencję w działalności gospodarczej przez pełne egzekwowanie swoich przepisów i zasad dotyczących konkurencji.
2. Dążąc do osiągnięcia celu określonego w ust. 1 niniej- szego artykułu i zgodnie z postanowieniami umowy między rządem Republiki Korei a Wspólnotą Europejską dotyczącej współpracy w sprawie działań antykonkurencyjnych, Strony zobowiązują się do współpracy w zakresie:
a) uznawania znaczenia prawa konkurencji i organów ds. konkurencji oraz dążenia do aktywnego egzekwowania prawa celem stworzenia środowiska dla uczciwej konkuren- cji;
b) wymiany informacji oraz zacieśniania współpracy pomiędzy organami ds. konkurencji.
Artykuł 15
Społeczeństwo informacyjne
1. Uznając, że technologie informacyjno-komunikacyjne są ważnymi elementami współczesnego życia oraz mają ogromne znaczenie dla rozwoju gospodarczego i społecznego, Strony zgadzają się na wymianę poglądów na temat prowadzonej przez nie polityki w tej dziedzinie.
2. Współpraca w tej dziedzinie powinna koncentrować się x.xx. na:
a) wymianie poglądów na temat różnych aspektów społeczeń- stwa informacyjnego, w szczególności na temat strategii łączności elektronicznej i uregulowań, w tym na temat usług powszechnych, licencjonowania i ogólnych zezwoleń, ochrony prywatności i danych osobowych, oraz na temat niezależności i skuteczności organów regulacyjnych;
b) wzajemnym połączeniu i interoperacyjności sieci i usług badawczych, w tym w kontekście regionalnym;
c) ujednoliceniu i rozpowszechnieniu nowych technologii informacyjno-komunikacyjnych;
d) wspieraniu współpracy w zakresie badań między Stronami w dziedzinie technologii informacyjno-komunikacyjnych;
e) problemach oraz aspektach bezpieczeństwa technologii informacyjno-telekomunikacyjnych, w tym promowaniu bezpieczeństwa w Internecie, zwalczaniu cyberprzestępczości oraz wykorzystywaniu technologii informacyjnych i wszel- kich form mediów elektronicznych niezgodnie z ich prze- znaczeniem.
3. Należy zachęcać do współpracy między przedsiębiorcami.
Artykuł 16
Nauka i technika
Strony wspierają, rozwijają i ułatwiają wspólne działania podej- mowane w obszarach nauki i techniki w celach pokojowych, zgodnie z Umową o współpracy naukowej i technicznej między Wspólnotą Europejską a rządem Republiki Korei.
Artykuł 17
Energia
1. Strony uznają znaczenie sektora energetycznego dla rozwoju gospodarczego i społecznego oraz podejmują starania, w zakresie swoich odpowiednich kompetencji, w celu zacieś- nienia współpracy w tym obszarze, dążąc do:
a) dywersyfikacji źródeł dostaw energii w celu zwiększenia bezpieczeństwa energetycznego, opracowania nowych, zrów- noważonych, innowacyjnych i odnawialnych form energii, takich jak biopaliwa i biomasa, energia wiatrowa i słoneczna oraz energia wytwarzana w elektrowniach wodnych;
b) wspierania rozwoju strategii na rzecz zwiększenia konkuren- cyjności energii odnawialnej;
c) osiągnięcia racjonalnego wykorzystania energii dzięki wspól- nemu wysiłkowi dostawców i odbiorców przez promowanie efektywności energetycznej w produkcji, transporcie, dystry- bucji i wykorzystaniu energii;
d) wspierania transferu technologii służących zrównoważonej produkcji energii i efektywności energetycznej;
e) wspierania budowania zdolności oraz ułatwiania inwestycji w dziedzinie energii, z uwzględnieniem zasad przejrzystości, niedyskryminacji i zgodności z rynkiem;
f) promowania konkurencji na rynku energii;
g) wymiany poglądów na temat zmian na światowych rynkach energii, z uwzględnieniem wpływu na kraje rozwijające się.
2. W tym celu Strony podejmą odpowiednie starania, aby promować, głównie za pośrednictwem istniejących ram regio- nalnych i międzynarodowych, następujące wspólne działania:
a) współpracę w zakresie kształtowania polityki energetycznej oraz wymianę informacji istotnych dla polityki energetycz- nej;
b) wymianę informacji na temat sytuacji i tendencji na rynku energii, w przemyśle i technologii;
c) prowadzenie wspólnych analiz i badań naukowych;
d) rozwijanie handlu i inwestycji w sektorze energetycznym.
Artykuł 18
Transport
1. Strony dążą do współpracy we wszystkich właściwych obszarach polityki transportowej, w tym w zakresie zintegro- wanej polityki transportowej, mając na względzie poprawę prze- pływu towarów i pasażerów, wspieranie bezpieczeństwa w trans- porcie morskim i lotniczym, ochronę środowiska oraz poprawę wydajności swoich systemów transportu.
2. Współpraca między Stronami w tej dziedzinie ma na celu promowanie:
a) wymiany informacji na temat polityki transportowej i praktyk Stron, w szczególności w odniesieniu do transportu miej- skiego, transportu na obszarach wiejskich, żeglugi śródlądo- wej, transportu morskiego i lotniczego, w tym ich logistyki, wzajemnych połączeń oraz interoperacyjności multimodal- nych sieci transportowych, jak również zarządzania drogami, koleją, portami i lotniskami;
b) dialogu i wspólnych działań w dziedzinie transportu lotni- czego w obszarach stanowiących przedmiot wspólnego zain- teresowania, z uwzględnieniem porozumienia dotyczącego niektórych aspektów usług lotniczych oraz oceny możli- wości dalszego rozwijania stosunków, jak również współ- pracy technicznej i regulacyjnej w takich dziedzinach jak bezpieczeństwo lotnicze, ochrona, środowisko, zarządzanie ruchem lotniczym, stosowanie prawa konkurencji i uregu- lowań ekonomicznych sektora transportu lotniczego, w celu wspierania zbliżania przepisów oraz usunięcia przeszkód utrudniających działalność gospodarczą. Na tej podstawie Strony będą prowadziły bardziej kompleksową współpracę w dziedzinie lotnictwa cywilnego;
c) współpracy w zakresie redukcji emisji gazów cieplarnianych w sektorze transportu;
d) współpracy w zakresie międzynarodowych forów transpor- towych;
e) wprowadzenia norm w dziedzinie ochrony, bezpieczeństwa i zapobiegania zanieczyszczeniom, w szczególności w odnie- sieniu do transportu morskiego i lotniczego, zgodnie z odpo- wiednimi konwencjami międzynarodowymi obowiązującymi obie Strony, z uwzględnieniem współpracy w ramach odpo- wiednich forów międzynarodowych w celu zapewnienia lepszego egzekwowania przepisów międzynarodowych.
3. W odniesieniu do globalnego systemu nawigacji sateli- tarnej Strony współpracują zgodnie z Umową o współpracy w zakresie Globalnego Systemu Nawigacji Satelitarnej (GNSS) do celów cywilnych pomiędzy Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Korei, z drugiej strony.
Artykuł 19
Polityka transportu morskiego
1. Strony zobowiązują się dążyć do zrealizowania celu, jakim jest nieograniczony dostęp do międzynarodowego rynku i ruchu morskiego oparty na uczciwej konkurencji na zasadach handlowych, zgodnie z postanowieniami niniejszego artykułu.
2. Dążąc do osiągnięcia celu określonego w ust. 1, Strony:
a) nie wprowadzają porozumień dotyczących podziału ładunku do przyszłych umów dwustronnych z państwami trzecimi dotyczących usług transportu morskiego, w tym handlu towarami masowymi w postaci płynnej i stałej oraz ładunków przewożonych liniowcem, oraz nie uruchamiają takich porozumień w sprawie podziału ładunku, jeżeli wystę- pują one w poprzednich umowach dwustronnych;
b) po wejściu niniejszej umowy w życie wstrzymują się od wprowadzania środków administracyjnych, technicznych i prawnych, które mogłyby prowadzić do dyskryminacji pomiędzy własnymi obywatelami lub przedsiębiorstwami a obywatelami lub przedsiębiorstwami drugiej Strony w zakresie świadczenia usług w międzynarodowym trans- porcie morskim;
c) przyznają statkom, których operatorami są obywatele lub przedsiębiorstwa drugiej Strony, traktowanie nie mniej korzystne niż traktowanie przyznawane własnym statkom w zakresie dostępu do portów otwartych dla handlu między- narodowego, możliwości korzystania z infrastruktury i pomocniczych usług morskich w tych portach, jak również w zakresie powiązanych należności i opłat, obiektów celnych oraz wyznaczania miejsc postoju statków w porcie, a także infrastruktury przeznaczonej do załadunku i wyładunku;
d) zezwalają przedsiębiorstwom żeglugi drugiej Strony na obec- ność handlową na swoim terytorium celem prowadzenia działalności agencji przewozowej na warunkach zakładania i prowadzenia działalności nie mniej korzystnych niż warunki przyznawane własnym przedsiębiorstwom lub podmiotom zależnym lub oddziałom przedsiębiorstw jakie- gokolwiek państwa niebędącego członkiem, w zależności od tego, które są korzystniejsze.
3. Do celów niniejszego artykułu dostęp do międzynarodo- wego rynku morskiego obejmuje x.xx. prawo dostawców międzynarodowego transportu morskiego każdej ze Stron do organizowania usług transportu bezpośredniego („od drzwi do drzwi”) z wykorzystaniem drogi morskiej oraz stosowne prawo do zawierania bezpośrednich kontraktów z lokalnymi dostaw- cami usług transportowych innych niż transport morski na terytorium drugiej Strony, nie naruszając obowiązujących ogra- niczeń, wynikających z przynależności państwowej, dotyczących przewozu towarów i pasażerów tymi innymi środkami trans- portu.
4. Postanowienia niniejszego artykułu mają zastosowanie do przedsiębiorstw Unii Europejskiej i przedsiębiorstw koreańskich. Postanowienia niniejszego artykułu obejmują również przedsię- biorstwa żeglugi mające siedzibę poza Unią Europejską lub Republiką Korei i kierowane przez obywateli państwa człon- kowskiego lub Republiki Korei w przypadku, gdy ich statki są zarejestrowane w danym państwie członkowskim lub w Repub- lice Korei zgodnie z ich właściwym ustawodawstwem.
5. W stosownych przypadkach kwestia działalności agencji przewozowych w Unii Europejskiej i w Republice Korei jest regulowana umowami szczegółowymi.
6. Strony dążą do dialogu w zakresie polityki transportu morskiego.
Artykuł 20
Polityka ochrony konsumentów
Strony dążą do współpracy w zakresie polityki ochrony konsu- mentów w celu zabezpieczenia wysokiego poziomu ochrony konsumentów. Strony zgadzają się, że współpraca w tej dzie- dzinie może, w miarę możliwości, obejmować:
a) zwiększanie zgodności przepisów prawnych dotyczących konsumentów w celu uniknięcia barier w handlu przy zapewnieniu wysokiego poziomu ochrony konsumentów;
b) promowanie wymiany informacji na temat systemów konsu- menckich, w tym prawa konsumenckiego, bezpieczeństwa produktów konsumenckich, egzekwowania przepisów praw- nych dotyczących konsumentów, edukacji i zwiększania praw konsumentów oraz dochodzenia roszczeń przez konsumentów;
c) zachęcanie do tworzenia niezależnych stowarzyszeń konsu- menckich oraz nawiązywania kontaktów między przedstawi- cielami interesów konsumentów.
TYTUŁ V
WSPÓŁPRACA W ZAKRESIE ZRÓWNOWAŻONEGO ROZWOJU
Artykuł 21
Zdrowie
1. Strony zgadzają się wspierać współpracę i wymianę infor- macji w dziedzinie zdrowia oraz skutecznego zarządzania problemami zdrowotnymi o znaczeniu transgranicznym.
2. Strony dążą do promowania wymiany informacji i współ- pracy przez x.xx.:
a) wymianę informacji na temat nadzoru nad chorobami zakaźnymi, z uwzględnieniem grypy pandemicznej, oraz na temat wczesnego ostrzegania i środków zapobiegawczych;
b) wymianę informacji na temat strategii zdrowotnych i planów zdrowia publicznego;
c) wymianę informacji na temat strategii promocji zdrowia, takich jak kampanie antynikotynowe, zapobieganie otyłości i kontrola chorób;
d) wymianę informacji w dziedzinie bezpieczeństwa leków i zezwoleń na sprzedaż leków w jak najszerszym zakresie;
e) wymianę informacji w jak najszerszym zakresie, jak również wspólne badania w dziedzinie bezpieczeństwa żywności, dotyczące np. przepisów i regulacji dotyczących żywności, ostrzegania w sytuacjach nadzwyczajnych itp.;
f) współpracę w zakresie kwestii związanych z badaniami i rozwojem, jak np. zaawansowane leczenie i innowacyjne sieroce produkty lecznicze;
g) wymianę informacji i współpracę w dziedzinie polityki e- zdrowia.
3. Strony dążą do promowania realizacji międzynarodowych porozumień w sprawie ochrony zdrowia, x.xx. międzynarodo- wych przepisów zdrowotnych oraz Ramowej konwencji o ogra- niczeniu użycia tytoniu.
Artykuł 22
Zatrudnienie i kwestie społeczne
1. Strony zgadzają się zacieśnić współpracę w dziedzinie zatrudnienia i kwestiach społecznych, w tym w kontekście globalizacji i zmian demograficznych. Strony dołożą starań w celu promowania współpracy i wymiany informacji i doświad- czeń dotyczących zatrudnienia i spraw pracowniczych. Współ- praca może obejmować takie obszary, jak: spójność regionalna i społeczna, integracja społeczna, systemy zabezpieczenia społecznego, rozwijanie umiejętności przez całe życie, bezpie- czeństwo i zdrowie w miejscu pracy, równouprawnienie płci oraz godna praca.
2. Strony potwierdzają konieczność wspierania procesu globalizacji, który jest korzystny dla wszystkich, a także promo- wania pełnego i wydajnego zatrudnienia oraz godnej pracy jako kluczowych elementów zrównoważonego rozwoju i ograni- czania ubóstwa.
3. Strony potwierdzają swoje zobowiązania w zakresie poszanowania, promowania i przestrzegania międzynarodo- wych norm zatrudnienia i norm socjalnych, określonych przede wszystkim w Deklaracji Międzynarodowej Organizacji Pracy dotyczącej podstawowych zasad i praw w pracy.
4. Formy współpracy mogą obejmować x.xx. konkretne programy i projekty, zgodnie z wzajemnymi uzgodnieniami, jak również dialog, współpracę i inicjatywy podejmowane na szczeblu dwustronnym lub wielostronnym w zakresie kwestii stanowiących przedmiot wspólnego zainteresowania.
Artykuł 23
Środowisko i zasoby naturalne
1. Strony zgadzają się co do potrzeby zachowania zasobów naturalnych i różnorodności biologicznej oraz zarządzania nimi w zrównoważony sposób, co stanowi podstawę rozwoju obec- nych i przyszłych pokoleń.
2. Strony dążą do kontynuowania i zacieśniania współpracy w zakresie ochrony środowiska, w tym w kontekście regional- nym, w szczególności w odniesieniu do:
a) zmiany klimatu i efektywności energetycznej;
b) świadomości ekologicznej;
c) uczestnictwa w wielostronnych porozumieniach w sprawie środowiska, obejmujących kwestie takie jak różnorodność biologiczna, bezpieczeństwo biologiczne i Konwencja o międzynarodowym handlu dzikimi zwierzętami i roślinami gatunków zagrożonych wyginięciem oraz ich wdrażania;
d) promowania technologii, produktów oraz usług środowisko- wych, w tym systemów zarządzania środowiskowego oraz ekoetykiet;
e) zapobiegania nielegalnemu przewozowi przez granicę niebezpiecznych substancji, niebezpiecznych odpadów i innych rodzajów odpadów;
f) środowiska przybrzeżnego i morskiego, jego ochrony oraz zapobiegania zanieczyszczeniu i degradacji;
g) udziału podmiotów lokalnych w ochronie środowiska jako kluczowego elementu zrównoważonego rozwoju;
h) gospodarowania glebami i gruntami;
i) wymiany informacji, wiedzy fachowej i praktyk.
3. Stosownie do sytuacji Strony uwzględniają wyniki świato- wego szczytu w sprawie zrównoważonego rozwoju, jak również wdrażanie odpowiednich wielostronnych porozumień w sprawie środowiska.
Artykuł 24
Zmiana klimatu
1. Strony uznają wspólne globalne zagrożenie spowodowane zmianą klimatu i konieczność podjęcia działań, aby doprowa- dzić do redukcji emisji w celu osiągnięcia stabilizacji stężeń gazów cieplarnianych w powietrzu na poziomie, który zapo- biega groźnej antropogenicznej ingerencji w system klima- tyczny. W zakresie swoich odpowiednich kompetencji i bez uszczerbku dla dyskusji na temat zmiany klimatu prowadzo- nych na innych forach, x.xx. w ramach Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu (UNFCCC), Strony zacieśniają współpracę w tej dziedzinie. Współpraca ma na celu:
a) przeciwdziałanie zmianie klimatu mające ogólnie na celu szybkie przekształcenie społeczeństwa w społeczeństwo niskoemisyjne przez podjęcie odpowiednich działań na rzecz łagodzenia zmiany klimatu i przystosowywania się do niej na poziomie krajowym;
b) popieranie efektywnego wykorzystywania zasobów, x.xx. przez szerokie stosowanie najlepszych dostępnych i rentow- nych technologii niskoemisyjnych oraz norm pod kątem łagodzenia zmiany klimatu i przystosowywania się do niej;
c) wymianę wiedzy fachowej i informacji na temat korzyści oraz struktury systemów handlu;
d) wzmacnianie instrumentów finansowania sektora publicz- nego i prywatnego, w tym mechanizmów rynkowych oraz partnerstw publiczno-prywatnych, które mogą skutecznie wspierać działania na rzecz przeciwdziałania zmianie klimatu;
e) współdziałanie w zakresie badań nad technologiami niskoe- misyjnymi, ich rozwoju, rozpowszechniania, rozmieszczania i przekazywania w celu przeciwdziałania emisji gazów cieplarnianych przy jednoczesnym utrzymaniu wzrostu gospodarczego;
f) wymianę doświadczeń i wiedzy fachowej, w stosownych przypadkach, w zakresie monitorowania i analizowania
skutków gazów cieplarnianych oraz opracowywania programów łagodzenia zmiany klimatu i przystosowywania się do niej;
g) wspieranie, w stosownych przypadkach, działań na rzecz łagodzenia zmiany klimatu i przystosowywania się do niej, podejmowanych przez kraje rozwijające się, w tym za pomocą elastycznych mechanizmów protokołu z Kioto.
2. Aby osiągnąć te cele, Xxxxxx zgadzają się zintensyfikować dialog i zacieśnić współpracę na poziomie politycznym i tech- nicznym.
Artykuł 25
Rolnictwo, rozwój obszarów wiejskich i leśnictwo
Strony zgadzają się wspierać współpracę w zakresie rolnictwa, rozwoju obszarów wiejskich i leśnictwa. Strony będą wymie- niały informacje i rozwijały współpracę w szczególności w zakresie:
a) polityki rolnej i leśnej oraz ogólnych perspektyw dla rolnictwa i leśnictwa w skali międzynarodowej;
b) rejestracji i ochrony oznaczeń geograficznych;
c) produkcji ekologicznej;
d) badań w dziedzinie rolnictwa i leśnictwa;
e) polityki rozwoju obszarów wiejskich, w szczególności dywersyfikacji i restrukturyzacji sektorów rolniczych;
f) zrównoważonego rolnictwa, leśnictwa i integracji wymogów
środowiskowych z polityką rolną;
g) zależności między rolnictwem, leśnictwem i środowiskiem a polityką rozwoju obszarów wiejskich;
h) działań promujących rolnicze produkty żywnościowe;
i) zrównoważonej gospodarki leśnej mającej zapobiegać wyle- sianiu i zachęcać do tworzenia nowych obszarów leśnych, z należytym uwzględnieniem interesów krajów rozwijających się, z których sprowadzane jest drewno.
Artykuł 26
Polityka morska i rybołówstwo
Strony wspierają współpracę w zakresie polityki morskiej i rybo- łówstwa, na szczeblu dwustronnym i wielostronnym, szcze- gólnie w celu promowania zrównoważonego i odpowiedzial- nego rozwoju polityki morskiej i rybołówstwa oraz zarządzania nimi. Obszary współpracy mogą obejmować:
a) wymianę informacji;
b) wspieranie zrównoważonej i odpowiedzialnej długotermi- nowej polityki morskiej i rybołówstwa, w tym ochrony zasobów przybrzeżnych i morskich oraz zarządzania nimi; oraz
c) promowanie wysiłków służących zapobieganiu nielegalnym, niezgłaszanym i nieuregulowanym praktykom rybackim i ich zwalczaniu.
Artykuł 27
Pomoc rozwojowa
1. Strony zgadzają się na wymianę informacji dotyczących prowadzonej przez nie polityki pomocy rozwojowej w celu nawiązania regularnego dialogu na temat celów tej polityki oraz programów pomocy rozwojowej w państwach trzecich. Strony będą analizować, w jakim zakresie bardziej pogłębiona współpraca jest wykonalna, zgodnie z ich właściwym prawo- dawstwem oraz warunkami mającymi zastosowanie do wdra- żania tych programów.
2. Strony potwierdzają swoje zobowiązanie do respekto- wania Deklaracji paryskiej z 2005 r. w sprawie skuteczności pomocy oraz zgadzają się na zacieśnienie współpracy w celu dalszej poprawy wyników osiąganych w zakresie rozwoju.
TYTUŁ VI
WSPÓŁPRACA W DZIEDZINIE EDUKACJI I KULTURY
Artykuł 28
Współpraca w dziedzinie kultury, informacji, komunikacji, sektora audiowizualnego i mediów
1. Strony zgadzają się na wspieranie współpracy w celu zwiększenia wzajemnego zrozumienia i poszerzenia wiedzy o swoich kulturach.
2. Strony dążą również do podejmowania odpowiednich działań celem promowania wymiany kulturalnej oraz realizo- wania wspólnych inicjatyw w tej dziedzinie.
3. Strony zgadzają się na prowadzenie ścisłej współpracy na właściwych forach międzynarodowych, np. w ramach Organi- zacji Narodów Zjednoczonych do spraw Oświaty, Nauki i Kultury (UNESCO) i procesu ASEM, aby dążyć do osiągnięcia wspólnych celów i promować różnorodność kulturową, prze- strzegając postanowień Konwencji UNESCO w sprawie ochrony i promowania różnorodności form wyrazu kulturowego.
4. Strony rozważą środki służące promowaniu wymiany, współpracy i dialogu pomiędzy odpowiednimi instytucjami w sektorze audiowizualnym i mediów.
Artykuł 29
Kształcenie
1. Strony potwierdzają kluczowy wkład kształcenia i szko- lenia w rozwój zasobów ludzkich zdolnych do uczestnictwa w globalnej gospodarce opartej na wiedzy oraz zgadzają się, że współpraca w dziedzinie kształcenia i szkolenia leży w ich wspólnym interesie.
2. Zgodnie ze swoimi wspólnymi interesami oraz celami polityki w dziedzinie kształcenia Xxxxxx zobowiązują się razem wspierać odpowiednie wspólne działania dotyczące kształcenia, szkolenia i młodzieży, ze szczególnym uwzględnie- niem szkolnictwa wyższego. Współpraca może w szczególności przybrać formę:
a) wsparcia dla wspólnych projektów współpracy między insty- tucjami kształcenia i szkolenia w Unii Europejskiej i Repub-
lice Korei w celu promocji opracowywania wspólnych programów badawczych i mobilności studentów;
b) dialogu, badań i wymiany informacji oraz know-how w dzie- dzinie polityki edukacyjnej;
c) promowania wymiany studentów, pracowników akademic- kich i administracyjnych instytucji szkolnictwa wyższego oraz osób pracujących z młodzieżą, x.xx. przez realizację programu Erasmus Mundus;
d) współpracy w sektorach edukacyjnych stanowiących przed- miot wspólnego zainteresowania.
TYTUŁ VII
WSPÓŁPRACA W DZIEDZINIE SPRAWIEDLIWOŚCI, WOLNOŚCI I BEZPIECZEŃSTWA
Artykuł 30
Praworządność
W ramach współpracy w dziedzinie sprawiedliwości, wolności i bezpieczeństwa Strony przywiązują szczególną wagę do promowania praworządności, w tym niezawisłości władzy sądowniczej, dostępu do wymiaru sprawiedliwości i prawa do rzetelnego procesu sądowego.
Artykuł 31
Współpraca prawna
1. Strony zgadzają się rozwijać współpracę sądową w spra- wach cywilnych i handlowych, w szczególności w odniesieniu do ratyfikowania i wdrażania wielostronnych konwencji doty- czących współpracy sądowej w sprawach cywilnych, w tym konwencji Haskiej Konferencji Prawa Prywatnego Międzynaro- dowego w zakresie międzynarodowej współpracy prawnej i sporów sądowych, jak również ochrony dzieci.
2. Strony zgadzają się w miarę możliwości ułatwiać i promować polubowne rozstrzyganie sporów cywilnych i prywatnych sporów handlowych zgodnie z mającymi zastoso- wanie instrumentami międzynarodowymi.
3. W odniesieniu do współpracy sądowej w sprawach karnych Strony będą dążyć do wzmocnienia porozumień doty- czących wzajemnej pomocy prawnej i ekstradycji. W stosow- nych przypadkach będzie to obejmowało przystąpienie do istot- nych instrumentów międzynarodowych ONZ, w tym Rzym- skiego Statutu Międzynarodowego Trybunału Karnego, o którym mowa w art. 6 niniejszej umowy, a także wdrożenie tych instrumentów.
Artykuł 32
Ochrona danych osobowych
1. Strony zgadzają się współpracować w celu poprawy stopnia ochrony danych osobowych i dostosowania go do najwyższych norm międzynarodowych, takich jak normy zawarte w wytycznych Narodów Zjednoczonych dotyczących uregulowań w zakresie skomputeryzowanych archiwów danych osobowych (rezolucja Zgromadzenia Ogólnego Narodów Zjed- noczonych nr 45/95 z dnia 14 grudnia 1990 r.).
2. Współpraca w zakresie ochrony danych osobowych może obejmować x.xx. wymianę informacji i wiedzy fachowej.
Artykuł 33
Migracja
1. Strony postanawiają wzmocnić i pogłębić współpracę w zakresie kwestii związanych z nielegalną migracją, prze- mytem i handlem ludźmi, jak również włączenia zagadnień migracji do krajowych strategii rozwoju gospodarczego i społecznego tych obszarów, z których pochodzą migranci.
2. W ramach współpracy na rzecz zapobiegania i kontrolo- wania nielegalnej imigracji Strony zgadzają się umożliwiać read- misję swoich obywateli przebywających nielegalnie na teryto- rium drugiej Strony. W tym celu Xxxxxx wydadzą swoim obywatelom odpowiednie dokumenty tożsamości. W przypad- kach, w których przynależność państwowa budzi wątpliwości, Strony zgadzają się identyfikować swoich domniemanych obywateli.
3. Strony dążą do zawarcia, w razie potrzeby, porozumienia regulującego szczególne zobowiązania Stron w zakresie read- misji swoich obywateli. W porozumieniu uwzględniona zostanie również kwestia obywateli innych krajów i bezpań- stwowców.
Artykuł 34
Zwalczanie narkotyków
1. Zgodnie ze swoimi odpowiednimi przepisami ustawo- wymi i wykonawczymi Strony będą dążyć do zredukowania podaży i popytu na nielegalne narkotyki oraz handlu nimi, jak również wpływu narkotyków na osoby je używające i na ogół społeczeństwa, oraz do skuteczniejszego zapobiegania wykorzystywaniu prekursorów narkotykowych do nielegalnej produkcji narkotyków i substancji psychotropowych. W ramach współpracy Strony zapewniają przyjęcie kompleksowego i zrów- noważonego podejścia do osiągnięcia tego celu przez prawne regulacje rynku i skuteczne działania, a także koordynację działań właściwych organów, w tym w sektorach zdrowia i kształcenia oraz w sektorach społecznym, egzekwowania prawa i wymiaru sprawiedliwości.
2. Strony uzgodnią środki współpracy służące osiągnięciu tych celów. Działania opierają się na wspólnie ustalonych zasa- dach zgodnie z odpowiednimi konwencjami międzynarodo- wymi, deklaracjami politycznymi oraz Deklaracją specjalną w sprawie wytycznych zmierzających do redukcji popytu na narkotyki, zatwierdzoną przez dwudziestą specjalną sesję Zgro- madzenia Ogólnego Narodów Zjednoczonych w sprawie Narkotyków w czerwcu 1998 r.
Artykuł 35
Zwalczanie przestępczości zorganizowanej i korupcji
Strony zgadzają się na współpracę i wnoszenie wkładu w zakresie zwalczania przestępczości zorganizowanej, przestęp-
czości gospodarczej i finansowej, korupcji, fałszowaniu pieniędzy oraz nielegalnych transakcji dzięki pełnemu przestrze- ganiu swoich międzynarodowych zobowiązań w tej dziedzinie, w tym skutecznej współpracy w odzyskiwaniu majątku lub środków uzyskanych w wyniku czynów korupcyjnych. Strony będą promować wdrożenie Konwencji Narodów Zjednoczonych przeciwko międzynarodowej przestępczości zorganizowanej i protokołów uzupełniających do niej oraz Konwencji Narodów Zjednoczonych przeciwko korupcji.
Artykuł 36
Zwalczanie prania pieniędzy i finansowania terroryzmu
1. Strony zgadzają się co do potrzeby podjęcia działań i współpracy w celu zapobiegania wykorzystywaniu ich systemów finansowych do prania zysków z działalności prze- stępczej każdego rodzaju, w tym handlu narkotykami i korupcji, a także do finansowania terroryzmu. Współpraca obejmuje również odzyskiwanie majątku i środków uzyskanych w wyniku dochodów pochodzących z przestępstwa.
2. Strony mogą wymieniać odpowiednie informacje w ramach stosownych przepisów oraz stosować właściwe normy celem zwalczania prania pieniędzy i finansowania terro- ryzmu odpowiadające normom przyjętym przez odpowiednie podmioty międzynarodowe działające w tym obszarze takie jak Grupa Specjalna ds. Przeciwdziałania Praniu Pieniędzy.
Artykuł 37
Zwalczanie cyberprzestępczości
1. Strony zacieśnią współpracę w celu zapobiegania i zwal- czania przestępczości z wykorzystaniem zaawansowanej tech- nologii, cyberprzestępczości i przestępczości elektronicznej oraz rozpowszechniania treści terrorystycznych za pośrednictwem Internetu przez wymianę informacji i doświadczeń praktycz- nych zgodnie ze swoim prawem krajowym i w granicach swojej odpowiedzialności.
2. Strony będą wymieniać informacje na temat kształcenia i szkolenia osób prowadzących śledztwa w sprawach dotyczą- cych cyberprzestępczości, prowadzenia dochodzeń w takich sprawach oraz kryminalistyki cyfrowej.
Artykuł 38
Współpraca w zakresie egzekwowania prawa
Strony zgadzają się na współpracę między organami, agencjami i służbami ścigania oraz na udział w zwalczaniu i likwidowaniu międzynarodowych zagrożeń przestępczych wspólnych dla Stron. Współpraca między organami, agencjami i służbami ścigania może się odbywać w formie wzajemnej pomocy w prowadzeniu dochodzeń, wymiany technik dochodzenio- wych, wspólnego kształcenia i szkolenia pracowników organów, agencji i służb ścigania oraz w formie wszelkich innych wspól- nych działań i rodzajów pomocy, wynikających z wzajemnych uzgodnień Stron.
TYTUŁ VIII
WSPÓŁPRACA W INNYCH OBSZARACH
Artykuł 39
Turystyka
Strony zobowiązują się podjąć współpracę w dziedzinie tury- styki w celu zwiększenia wzajemnego zrozumienia i promo- wania zrównoważonego i trwałego rozwoju turystyki.
Współpraca może w szczególności przybrać formę:
a) wymiany informacji na temat kwestii związanych z turystyką, stanowiących przedmiot wspólnego zainteresowania;
b) organizacji wydarzeń turystycznych;
c) wymiany turystycznej;
d) współpracy w zakresie ochrony dziedzictwa kulturowego i zarządzania nim;
e) współpracy w zakresie zarządzania turystyką.
Artykuł 40
Społeczeństwo obywatelskie
Strony uznają rolę i potencjalny wkład zorganizowanego społe- czeństwa obywatelskiego w dialog oraz współpracę w ramach niniejszej umowy i zgadzają się wspierać skuteczny dialog ze zorganizowanym społeczeństwem obywatelskim oraz jego efek- tywny udział w tym procesie.
Artykuł 41
Administracja publiczna
Strony zgadzają się podjąć współpracę przez wymianę doświad- czeń i najlepszych praktyk, bazując na dotychczasowych wysił- kach na rzecz modernizacji administracji publicznej w takich obszarach, jak:
a) poprawa wydajności organizacyjnej;
b) poprawa efektywności instytucji w zakresie świadczonych usług;
c) zapewnienie przejrzystego zarządzania środkami publicz- nymi oraz odpowiedzialności za nie;
d) doskonalenie ram prawnych i instytucjonalnych;
e) opracowywanie i wdrażanie polityki.
Artykuł 42
Statystyka
1. Strony rozwijają i pogłębiają współpracę w kwestiach statystycznych, tym samym przyczyniając się do osiągnięcia długoterminowego zapewnienia na czas porównywalnych na poziomie międzynarodowym i wiarygodnych danych statystycz-
nych. Oczekuje się, że zrównoważone, wydajne i zawodowo niezależne systemy statystyczne będą dostarczały informacje istotne dla obywateli, przedsiębiorców i decydentów Stron, ułat- wiając im podejmowanie świadomych decyzji. Strony między innymi wymieniają informacje i wiedzę fachową oraz rozwijają współpracę, biorąc pod uwagę zgromadzone doświadczenia.
Współpraca ma na celu:
a) postępującą harmonizację systemów statystycznych obu Stron;
b) dostosowanie wymiany danych pomiędzy Stronami z uwzględnieniem zastosowania odpowiednich metodologii międzynarodowych;
c) wzmocnienie potencjału zawodowego pracowników staty- stycznych przez umożliwienie im stosowania odpowiednich norm statystycznych;
d) promowanie wymiany doświadczeń między Stronami w zakresie rozwijania know-how w dziedzinie statystyki.
2. Formy współpracy mogą obejmować x.xx. konkretne programy i projekty, zgodnie z wzajemnymi uzgodnieniami, jak również dialog, współpracę i inicjatywy podejmowane w zakresie kwestii stanowiących przedmiot wspólnego zaintere- sowania na szczeblu dwustronnym lub wielostronnym.
TYTUŁ IX
RAMY INSTYTUCJONALNE
Artykuł 43
Inne umowy
1. Niniejszym uchyla się Umowę ramową o handlu i współ- pracy między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkow- skimi, z jednej strony, a Republiką Korei, z drugiej strony, która została podpisana w Luksemburgu w dniu 28 października 1996 r. i która weszła w życie w dniu 1 kwietnia 2001 r.
2. Niniejsza umowa wprowadza zmiany do wyżej wymie- nionej umowy i zastępuje ją. Odesłania do wyżej wymienionej umowy we wszelkich innych umowach między Stronami należy traktować jako odesłania do niniejszej umowy.
3. Strony mogą uzupełniać niniejszą umowę, zawierając umowy szczegółowe w odniesieniu do każdego obszaru współ- pracy objętego jej zakresem stosowania. Takie umowy szczegó- łowe są integralną częścią ogólnych stosunków dwustronnych regulowanych niniejszą umową oraz stanowią część wspólnych ram instytucjonalnych.
4. Podobnie istniejące umowy dotyczące konkretnych obszarów współpracy, objętych zakresem stosowania niniejszej umowy, są uważane za część ogólnych stosunków dwustron- nych regulowanych niniejszą umową oraz stanowiących część wspólnych ram instytucjonalnych.
Artykuł 44
Wspólny Komitet
1. Strony ustanawiają w ramach niniejszej umowy Wspólny Komitet składający się z przedstawicieli członków Rady Unii Europejskiej i przedstawicieli Komisji Europejskiej, z jednej strony, oraz przedstawicieli Republiki Korei, z drugiej strony.
2. W ramach Wspólnego Komitetu są prowadzone konsulta- cje, aby ułatwić wdrażanie i dalszą realizację ogólnych celów niniejszej umowy, a także by zachować ogólną spójność w stosunkach i zapewnić właściwe funkcjonowanie jakiejkol- wiek innej umowy zawartej między Stronami.
3. Wspólny Komitet:
a) zapewnia właściwe funkcjonowanie niniejszej umowy;
b) monitoruje rozwój całościowych stosunków między Stro- nami;
c) w stosownych przypadkach występuje do komitetów lub innych organów ustanowionych na mocy innych umów objętych zakresem wspólnych ram instytucjonalnych z wnio- skiem o udzielenie informacji oraz analizuje wszelkie spra- wozdania przekazane przez te organy;
d) przedstawia opinie i sugestie na temat wszelkich kwestii stanowiących przedmiot wspólnego zainteresowania, w tym na temat przyszłych działań i środków dostępnych na ich realizację;
e) ustala priorytety w odniesieniu do celów niniejszej umowy;
f) poszukuje odpowiednich metod zapobiegania problemom, które mogą się pojawić w obszarach objętych niniejszą umową;
g) rozwiązuje – w drodze konsensusu zgodnie z art. 45 ust. 3
– wszelkie kwestie sporne wynikające z zastosowania lub interpretacji niniejszej umowy;
h) analizuje wszelkie informacje o niewywiązaniu się ze zobo- wiązań przedstawione przez jedną ze Stron oraz prowadzi konsultacje z drugą Stroną, poszukując rozwiązania możli- wego do zaakceptowania przez obie Xxxxxx zgodnie z art. 45 ust 3.
4. Posiedzenia Wspólnego Komitetu będą odbywały się zazwyczaj raz do roku na przemian w Brukseli i w Seulu. Specjalne posiedzenia Komitetu będą zwoływane na wniosek którejkolwiek ze Stron. Strony będą przewodniczyły Wspól- nemu Komitetowi na przemian. Posiedzenia Komitetu będą się odbywały na szczeblu wyższych urzędników.
Artykuł 45
Warunki wdrażania
1. Strony podejmują wszelkie środki o charakterze ogólnym lub szczególnym w celu wypełnienia swoich zobowiązań wyni- kających z niniejszej umowy oraz zapewniają osiągnięcie celów określonych w niniejszej umowie.
2. Wdrażanie odbywa się w drodze konsensusu i dialogu. W razie zaistnienia rozbieżności dotyczących stosowania lub interpretacji niniejszej umowy każda ze Stron odwołuje się do Wspólnego Komitetu.
3. W przypadku gdy jedna ze Stron uzna, że druga Strona nie wypełniła któregoś ze swoich zobowiązań wynikających z niniejszej umowy, może podjąć właściwe środki zgodnie z prawem międzynarodowym. Przedtem jednak, z wyjątkiem szczególnie nagłych przypadków, Strona dostarcza Wspólnemu Komitetowi pełne informacje w tym zakresie konieczne do dokładnego zbadania sytuacji. Strony prowadzą w ramach Wspólnego Komitetu konsultacje, które może ułatwiać mediator wyznaczony przez Wspólny Komitet, o ile obie Strony wyrażą na to zgodę.
4. W szczególnie nagłych przypadkach środek należy niezwłocznie zgłosić drugiej Stronie. Na wniosek drugiej Strony konsultacje trwają nie dłużej niż dwadzieścia (20) dni. Po tym okresie środek zaczyna obowiązywać. W takim przypadku druga Strona może złożyć wniosek o przeprowadzenie proce- dury arbitrażowej zgodnie z art. 46 w celu zbadania wszelkich aspektów lub podstawy środka.
Artykuł 46
Procedura arbitrażowa
1. Sąd arbitrażowy składa się z trzech (3) arbitrów. W stosownych przypadkach, na wniosek którejkolwiek ze Stron o wszczęcie procedury arbitrażowej, każda ze Stron wyznacza jednego arbitra, zaś Wspólny Komitet wyznacza trze- ciego arbitra w ciągu czternastu (14) dni. Wyznaczenie arbitra przez Xxxxxx jest niezwłocznie zgłaszane drugiej Stronie na piśmie drogą dyplomatyczną. Arbitrzy podejmują decyzję więk- szością głosów. Arbitrzy dążą do podjęcia decyzji w jak najkrót- szym czasie, a w każdym razie nie później niż w ciągu 3 miesięcy od daty wyznaczenia arbitrów. Wspólny Komitet ustala szczegółowe procedury umożliwiające szybkie przepro- wadzenie arbitrażu.
2. Każda ze Stron sporu musi podjąć kroki niezbędne do wdrożenia decyzji arbitrów. Na wniosek arbitrzy wydają zale- cenia dotyczące sposobów wdrażania ich decyzji w celu przy- wrócenia równowagi pomiędzy prawami i obowiązkami wyni- kającymi z niniejszej umowy.
TYTUŁ X
POSTANOWIENIA KOŃCOWE
Artykuł 47
Definicja
Do celów niniejszej umowy termin „Strony” oznacza z jednej strony Unię Europejską lub jej państwa członkowskie albo Unię Europejską i jej państwa członkowskie, stosownie do ich kompetencji, a z drugiej strony Republikę Korei.
Artykuł 48
Bezpieczeństwo narodowe i ujawnianie informacji
Żadne z postanowień niniejszej umowy nie może być interpre- towane w sposób wymagający od którejkolwiek ze Stron prze- kazania informacji, których ujawnienie Strona uznaje za sprzeczne z jej podstawowymi interesami bezpieczeństwa.
Artykuł 50
Powiadomienia
Powiadomienia dokonywane zgodnie z art. 49 należy kierować odpowiednio do Sekretariatu Generalnego Rady Unii Europej- skiej i Ministerstwa Spraw Zagranicznych i Handlu Republiki Korei.
Artykuł 49
Wejście w życie, okres obowiązywania i rozwiązanie
1. Niniejsza umowa wchodzi w życie w pierwszym dniu miesiąca następującego po dniu, w którym Xxxxxx powiadomiły się wzajemnie o zakończeniu procedur prawnych niezbędnych do tego celu.
2. Niezależnie od postanowień ust. 1 niniejszą umowę stosuje się tymczasowo do momentu jej wejścia w życie. Stoso- wanie tymczasowe rozpoczyna się pierwszego dnia pierwszego miesiąca następującego po dniu, w którym Xxxxxx powiadomiły się wzajemnie o zakończeniu procedur niezbędnych do tego celu.
3. Niniejszą umowę zawarto na czas nieokreślony. Każda ze Stron może pisemnie powiadomić drugą Stronę o swoim zamiarze wypowiedzenia niniejszej umowy. Wypowiedzenie staje się skuteczne po upływie sześciu miesięcy od daty powia- domienia.
Artykuł 51
Oświadczenia i załączniki
Oświadczenia i załączniki do niniejszej umowy stanowią inte- gralną część niniejszej umowy.
Artykuł 52
Terytorialny zakres stosowania
Niniejsza umowa obowiązuje, z jednej strony, na terytoriach, na których obowiązuje Traktat o Unii Europejskiej, zgodnie z warunkami określonymi w tym Traktacie, a z drugiej strony, na terytorium Republiki Korei.
Artykuł 53
Teksty autentyczne
Niniejszą umowę sporządzono w dwóch egzemplarzach w języ- kach: angielskim, bułgarskim, czeskim, duńskim, estońskim, fińskim, francuskim, greckim, hiszpańskim, litewskim, łotew- skim, maltańskim, niderlandzkim, niemieckim, polskim, portu- galskim, rumuńskim, słowackim, słoweńskim, szwedzkim, węgierskim, włoskim oraz koreańskim, przy czym każda z tych wersji jest na równi autentyczna.
Съставено в Брюксел на десети май две хиляди и десета година. Hecho en Bruselas, el diez de mayo de dos mil diez.
V Bruselu dne desátého května dva tisíce deset Udfærdiget i Bruxelles den tiende maj to tusind og ti. Geschehen zu Brüssel am zehnten Mai zweitausendzehn.
Kahe tuhande kümnenda aasta maikuu kümnendal päeval Brüsselis.
Έγινε στις Βρυξέλλες, στις δέκα Μαΐου δύο χιλιάδες δέκα.
Done at Brussels on the tenth day of May in the year two thousand and ten. Fait à Bruxelles, le dix mai deux mille dix.
Fatto a Bruxelles, addì dieci maggio duemiladieci. Xxxxxxx, divtūkstoš desmitā gada desmitajā maijā.
Priimta du tūkstančiai dešimtų metų gegužės dešimtą dieną Briuselyje. Xxxx Xxxxxxxxxxx, a kétezer-tizedik év május tizedik napján.
Magħmul fi Xxxxxxxx, fl-għaxar jum ta' Mejju tas-sena elfejn u għaxra. Gedaan te Brussel, de tiende mei tweeduizend tien.
Sporządzono w Brukseli dnia dziesiątego maja roku dwa tysiące dziesiątego. Feito em Bruxelas, em dez de Maio de dois mil e dez.
Întocmit la Bruxelles, la zece mai douã mii zece. V Bruseli dňa desiateho mája dvetisícdesať.
V Bruslju, dne desetega maja leta dva tisoč deset.
Tehty Brysselissä kymmenentenä päivänä toukokuuta vuonna kaksituhattakymmenen. Som skedde i Bryssel den tionde maj tjugohundratio.
Voor het Koninkrijk België Pour le Royaume de Belgique Für das Königreich Belgien
Deze handtekening verbindt eveneens de Vlaamse Gemeenschap, de Franse Gemeenschap, de Duitstalige Gemeenschap, het Vlaamse Gewest, het Waalse Gewest en het Brussels Hoofdstedelijk Gewest.
Cette signature engage également la Communauté française, la Communauté flamande, la Communauté germanophone, la Région wallone, la Région flamande et la Région de Bruxelles-Capitale.
Diese Unterschrift bindet zugleich die Deutschsprachige Gemeinschaft, die Flämische Gemeinschaft, die Französische Gemeinschaft, die Wallonische Region, die Flämische Region und die Region Brüssel-Hauptstadt.
За Република България
Za Českou republiku
På Kongeriget Danmarks vegne
Für die Bundesrepublik Deutschland
Eesti Vabariigi nimel
Thar cheann Na hÉireann For Ireland
Για την Ελληνική Δημοκρατία
Por el Reino de España
Pour la République française
Per la Repubblica italiana
Για την Κυπριακή Δημοκρατία
Latvijas Republikas vārdā
Lietuvos Respublikos vardu
Pour le Grand-Duché de Luxembourg
A Magyar Köztársaság részéről
Għal Malta
Voor het Koninkrijk der Nederlanden
Für die Republik Österreich
W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej
Pela República Portuguesa
Pentru România
Za Republiko Slovenijo
Za Slovenskú republiku
Suomen tasavallan puolesta För Republiken Finland
För Konungariket Sverige
For the United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland
За Европейския сьюз Por la Unión Europea Za Evropskou unii
For Den Europæiske Union Für die Europäische Union Euroopa Liidu nimel
Για την Ευρωπαϊκή Ένωση For the European Union Pour l'Union européenne Per l'Unione europea Eiropas Savienības vārdā – Europos Sąjungos vardu Az Európai Unió részéről Għall-Unjoni Ewropea Voor de Europese Unie
W imieniu Unii Europejskiej Xxxx Xxxxx Europeia
Pentru Uniunea Europeană Za Európsku úniu
Za Evropsko unijo Euroopan unionin puolesta För Europeiska unionen
WSPÓLNE OŚWIADCZENIE INTERPRETACYJNE DOTYCZĄCE ART. 45 I 46
Strony są demokracjami. Pragną współpracować, aby promować wspólne wartości na całym świecie. Niniejsza umowa jest sygnałem, że obie Strony są zdecydowane promować demokrację, prawa człowieka, nierozprzestrzenianie oraz przeciwdziałanie terroryzmowi na całym świecie. Wdrażanie niniejszej umowy między stronami wyznającymi te same wartości jest zatem oparte na zasadach dialogu, wzajemnego posza- nowania, partnerstwa na zasadach równości, multilateralizmu, konsensusu oraz poszanowania prawa międzynarodowego.
Strony zgadzają się, że dla celów prawidłowej interpretacji i właściwego stosowania niniejszej umowy w praktyce wyrażenie „właściwe środki”, zawarte w art. 45 ust. 3, odnosi się do środków proporcjonalnych w stosunku do niewywiązywania się ze zobowiązań wynikających z niniejszej umowy. Środki mogą zostać podjęte w odniesieniu do niniejszej umowy lub umowy szczegółowej objętej zakresem wspólnych ram instytucjonalnych. Przy wyborze środków pierwszeństwo należy przyznać tym, które w najmniejszym stopniu zakłócają funkcjonowanie umów, uwzględniając możliwe zastosowanie dostępnych krajowych środków zaradczych.
Strony zgadzają się, że dla celów prawidłowej interpretacji i właściwego stosowania niniejszej umowy w praktyce wyrażenie „szczególnie nagłe przypadki”, zawarte w art. 45 ust. 4, oznacza przypadki istotnego naruszenia niniejszej umowy przez jedną ze Stron. Istotne naruszenie umowy polega na zerwaniu niniejszej umowy w sposób nieprzewidziany w zasadach ogólnych prawa międzynarodowego lub na wyjątkowo poważnym i znaczącym naruszeniu zasadniczego elementu niniejszej umowy. Strony oceniają ewentualne istotne naruszenie art. 4 ust. 2, uwzględniając, w miarę dostępności, oficjalne stanowisko odpowiednich agencji międzynarodowych.
W odniesieniu do art. 46, w przypadku podjęcia środków w związku z umową szczegółową objętą zakresem wspólnych ram instytucjonalnych do procedury wdrażania decyzji panelu arbitrów w sytuacjach, w których arbitrzy stwierdzą, że środek był nieuzasadniony lub nieproporcjonalny, zastosowanie mają wszelkie stosowne procedury rozstrzygania sporów przewidziane w umowie szczegółowej.
JEDNOSTRONNE OŚWIADCZENIE UNII EUROPEJSKIEJ DOTYCZĄCE ART. 12
Pełnomocnicy państw członkowskich oraz pełnomocnik Republiki Korei odnotowują następujące jedno- stronne oświadczenia Unii Europejskiej:
Unia Europejska oświadcza, że państwa członkowskie są zaangażowane na mocy art. 12 jedynie w takim zakresie, w jakim zobowiązały się przestrzegać zasad dobrego zarządzania w sferze podatków na poziomie Unii Europejskiej.