Def’iler Örnek Maddeleri

Def’iler. Poliçeden dolayı kendisine başvurulan kişi, düzenleyen veya önceki hamillerden biriyle kendi arasında doğrudan doğruya var olan ilişkilere dayanan def’ileri başvuran hamile karşı ileri süremez; meğerki, hamil, poliçeyi iktisap ederken bile bile borçlunun zararına hareket etmiş olsun.

Def’iler. Kural olarak borçluya kanunda yazılı sebepleri ileri sürerek borcu yerine getirmekten kaçınma imkânı veren def’ilerin kullanım şekilleri Türk Borçlar Kanununda, özel görünüm şekillerine kavuşturulmuştur. Bu konudaki düzenlemeleri içeren TBK m. 591 hükümleri gereğince: a) Kefil, asıl borçluya veya mirasçılarına ait olan ve asıl borçlunun ödeme güçsüzlüğünden doğmayan bütün def’ileri alacaklıya karşı ileri sürme hakkına sahip olduğu gibi, bunları ileri sürmek zorundadır. Yanılma veya sözleşme yapma ehliyetsizliği ya da zamanaşımına uğramış bir borç sebebiyle borçlunun yükümlü olmadığı bir borca bilerek kefalet hâli bu hükmün dışındadır (f.1). b) Asıl borçlu kendisine ait olan bir def’iden vazgeçmiş olsa bile kefil, yine de bu def’ii alacaklıya karşı ileri sürebilir (f.2). Böylece alacaklı ile borçlunun anlaşıp, borcun kefilden tahsiline imkân verecek türden işlemler yapmaları hâlinde dahi kefilin kendisini koruyabilecek imkânı elinden alınmamıştır. c) Kefil, asıl borçluya ait def’ilerin varlığını bilmeksizin ödemede bulunursa, rücu hakkına sahip olur. Buna karşılık asıl borçlu, kefilin bu def’ileri bildiğini veya bilmesi gerektiğini ispat ederse kefil, bunlar ileri sürülmüş olsaydı ödemeden kurtulacağı ölçüde rücu hakkını kaybeder (f.3). Bu düzenleme de kefil lehinedir. Ayrıca bilmesi veya bilmesi gerekecek durumda olmasına yönelik ölçü, kanımızca TMK m. 3’de ifadesini bulan genel prensiplere de uygundur. d) Kumar veya bahisten doğan bir borca kefalette kefil, borcun bu niteliğini bilmiş olsa bile, asıl borçlunun sahip olduğu def’ileri ileri sürebilir (f.4). Kanun koyucu böylece TBK m. 604 ve 605’te yer verdiği xxxxx ve bahisten borç