Selfidentiteit en identifisering met die produk. Verbruikersprodukte funksioneer as materiële simbole van wie ‘n verbruiker is en van wie hy/sy graag xxx xxxx – die verbruiker se begeerde self. ‘n Fokusverskuiwing vanaf die aankoop van produkte om in die fisiese behoeftes van die verbruiker en die verbruiker xx xxxxx te voorsien na die aankoop van produkte as ‘n xxxxxx xx selfidentiteit uit te druk, emosies te beheer en om sosiale status te verkry, kom duidelik in die literatuur xx xxxx (Xxxxxxx et al., 1995; Xxxxxxx et al., 1996; Xxxxxxx & Xxxxx, 2000). Die aankoop van produkte om die verbruiker se selfbeeld te verbeter, is ‘n belangrike aankoopmotief, spesifiek in gevalle waar die verbruiker produkte sonder voorafbeplanning en op die ingewing van die oomblik aankoop, dit wil sê wanneer impulsiewe aankope gemaak word (Xxxxxxx & Xxxxx, 2000). Die literatuur oor kompulsiewe aankoopgedrag (Xxxxxxx, 1994), self-aankope (geskenke aan die self) (Xxxx & XxXxxx, 1990; Xxxx, XxXxxx & Xxxxx, 1992) en impulsiewe aankoopgedrag (Xxxxxxx et al., 1995) beklemtoon die rol van waar- genome sosiale beeld en die uitdrukking van selfidentiteit wat betrokke is tydens ‘n aankoopbesluit. Xxxxxxx et al. (1995) het gehipotetiseer dat impulsief aangekoopte produkte waarskynlik items xxx xxxx wat die gekose of begeerde self simboliseer en dus deur sosiale kategorieë xxxx geslag, beïnvloed xxx word. Hierdie navorsers het geredeneer dat vroue hul besittings as waardevol ag op grond van emosionele en verhoudingsgeoriënteerde redes, terwyl mans hul besittings as waardevol xx xxxxx funksionele en instrumentele redes. Die resultate van hul studie het hul hipotese ondersteun dat vroue meer sosiale (rasionele) identiteitsredes vir hul aankope aangevoer het, terwyl mans meer persoonlike (onafhanklike) identiteitsredes vir hul impulsiewe aankope gerapporteer het. Xxxxx en Xxxxxxx (2003) se bevindinge steun die bevindinge xxx Xxxxxxx et al. (1995 & 1996) dat vroue meer waarde aan emosionele en simboliese besittings heg, meer emosioneel is en meer beeldgeoriënteerd as mans is. Xxxxx en Xxxxxxx (2003) het bevind dat juweliersware en modebykomstighede potensiaal vir selfuitdrukking en buiverandering toon en dat hierdie produkte dus meer aanlokliker vir vroue is. Hierdie bevinding steun vorige navorsing wat bevind het dat vroue meer geneig xxx xxxx om klereprodukte impulsief aan te koop (Xxxxxxx et al., 1996; Xxxx & Xxxx, 1985). Die mans in Xxxxx en Xxxxxxx (2003) se studie was meer geneig om produkte wat in die tegnologie en ontspannings- en v...
