Gedwongen Arbeid. Van onderaannemers en leveranciers wordt verwacht dat zij onder geen enkel beding gedwongen arbeid en/of onvrijwillige strafarbeid toelaten zowel in hun eigen bedrijfsvoering als in de keten.
Gedwongen Arbeid. A. Overwegende dat: • Gedwongen arbeid18, ook van kinderen, inclusief handel in mensen (‘trafficking’) op aanzienlijk schaal voorkomt, met volgens de ILO tenminste 20,9 miljoen slachtoffers. Ook in de kleding- en textielindustrie komt gedwongen arbeid voor, bijvoorbeeld in spinnerijen in India en in de katoensector in Oezbekistan.
Gedwongen Arbeid. Het gaat om arbeid of diensten die van een persoon worden gevorderd onder bedreiging met een of andere straf en waarvoor de betrokken persoon zich niet vrijwillig heeft aangeboden. Onvrijwilligheid hoeft in de context van gedwongen of verplichte arbeid niet alleen het resultaat te zijn van gewelddadige dwang, zoals geweld of de dreiging daarmee, maar kan zich ook in meer subtiele gedaanten voordoen; bijvoorbeeld door het innemen van identiteitsbewijzen of psychologische dwang. Er zijn vele verschijningsvormen, waaronder: • Schuldslavernij: gedwongen tewerkstelling vanwege eerdere, soms voor de geboorte van de werker ontstane, schuld of contractuele verplichting; • Dwangarbeid met het oog op productie, in gevangenissen, werkkampen of krijgsgevangenschap; • Werk onder dwang en in onmenselijke omstandigheden tegen geen of onregelmatige betaling; • Coercive labour: mensen worden indirect gedwongen om overuren te maken omdat hun gewone loon te laag is om van te leven. Er kan ook een link zijn met mensenhandel. Het doel van de mensenhandel is doorgaans op uitbuiting gericht, waarvan gedwongen of verplichte arbeid een vorm is.