Keuzeproces. Meest opvallend is natuurlijk de keuzemogelijkheid waar men de auto wil parkeren: op de verdieping of de begane grond. Parkeren op de (verhoogd gelegen) straat en de drive-in garage inrichten als woonvertrek, mocht overigens niet. De meeste kopers begonnen met traditionele ideeën en parkeren op de begane grond. Uiteindelijk is toch meer dan de helft van de veertig woningen uitgerust met de drive-in garage op de verdieping. Dat keuzeproces was uiteraard niet gemakkelijk. De kopers moesten in korte tijd ingrijpende beslissingen nemen. Namelijk binnen de optieperiode. Dat die veertien dagen was in plaats van de standaard week (!) leverde betrekkelijk weinig soelaas. Het proces was ook ingewikkeld georganiseerd. Het idee was van de ontwikkelaar, maar die had (in de aannemingsovereenkomst) de coördinatie toegeschoven naar de aannemer, Wilma / NBM-Amstelland. Die was verantwoordelijk voor planning en dead-lines. Kopers wendden zich in het begin echter tot de makelaar om advies over de indelingsvarianten. Dat daar twee medewerkers door de architect waren gebriefd, bleek niet voldoende. De architect toetste individuele keuzes, maar schoof de precieze uitwerking door naar de aanemer (toetsing aan Bouwbesluit, EPN- berekening, constructieve berekeningen, prijs e.d.).
Keuzeproces. 3. Het Mh en THSA hebben een vakjury bijeengebracht die de inzendingen zal beoordelen
Keuzeproces