Verantwoording van de onderzoeksmethode. Een wetenschappelijk onderzoek kan gevoerd worden met behulp van velerlei technieken, zoals beschreven in de syllabus ‘Methoden van Onderzoek en Rapportering 2’ (Xxxxxxxxxx, 2004). In dit deel zal een verantwoording gegeven worden waarom literatuurstudie en bevraging van bevoorrechte getuigen het meest aangewezen zijn voor dit onderzoek en de andere methodes eerder minder of totaal ongeschikt zijn. Eerst en vooral kan er gekozen worden voor een literatuurstudie. Een literatuurstudie is altijd nuttig en zelfs noodzakelijk want ze vat samen wat reeds over het onderwerp gekend is. Ze formuleert een antwoord op de onderzoeksvraag door het uitpluizen van vroeger onderzoek, verricht door anderen. Het literatuuronderzoek dat hier wordt gevoerd, omvat primaire bronnen, zoals wetenschappelijke boeken en secundaire bronnen, waaronder handboeken en kranten. Naast literatuuronderzoek kan er ook een praktijkonderzoek gevoerd worden. Een eerste methode hierbij is een experiment. Het onderzoekt een oorzaak-gevolg relatie. Er worden meerdere gelijke groepen uit de populatie geselecteerd, die in verschillende condities geobserveerd worden. Deze methode is hier niet mogelijk, daar culturele verschillen niet geïsoleerd kunnen worden als onderzoeksonderwerp. Ze zijn ingebed in denken en doen van mensen. Men weet dus nooit of culturele verschillen de oorzaak zijn van een vastgestelde verandering. Ook een gevalsstudie, waarbij één specifiek geval diepgaand bestudeerd wordt, is uitgesloten. Hierbij wordt de situatie zogezegd opnieuw beleefd en kunnen verschillende invalshoeken beter benaderd en uitgewerkt worden. Deze manier van onderzoek kan niet aangewend worden, omdat de bespreking van slechts één of enkele situaties niet volstaat. Voorliggend onderzoek moet heel wat verschillende situaties waarin onderhandelaars terecht komen, analyseren. Vervolgens kan men een beroep doen op een survey. Hier onderscheidt men enerzijds de enquête en anderzijds het interview. Een enquête afnemen gebeurt over het algemeen schriftelijk bij een relatief grote onderzoeksgroep. Een dergelijke bevraging heeft haar materiële beperkingen: ze kan een redelijk beperkte omvang niet overschrijden en laat diepgaande vragen niet toe. Ze is eerder aangewezen voor een eerste verkenning en is dus minder interessant voor ons onderzoek. Daarom maken we gebruik van de bevraging van bevoorrechte getuigen (experience survey). De interviews in een dergelijk onderzoek verlopen “face-to-face” en ze hebben een halfges...
