Waarom nu?. Er zijn de afgelopen jaren veel vispassages aangelegd in het Noordzeekanaalgebied. Het is dan ook een geschikt moment om de effectiviteit van deze voorzieningen nader te onderzoeken. In IJmuiden wordt hard gewerkt aan de nieuwe zeesluis, die in 2019 wordt opgeleverd. Ook zal er een paar jaar later in IJmuiden een mitigerende maatregel tegen verzilting van het Noordzeekanaal in gebruik worden genomen. Om effecten van deze ingrepen te kunnen monitoren is het nodig om voor 2019 het migratiegedrag van trekvis en de passeerbaarheid van de zeesluizen en het spui/maalcomplex in IJmuiden in kaart te brengen. Het monitoringsprogramma legt zich toe op de migratie van trekvissen en zoetwatervissen (standvis). Van de trekvissen zijn de doelsoorten aal (glasaal en schieraal) en driedoornige stekelbaars. Deze soorten horen van nature thuis in de waterrijke gebieden in West Nederland en vertegenwoordigen van oudsher een grote waarde voor mens en dier, o.a. als bron van voedsel. De trekvissen zijn voor hun voortbestaan afhankelijk van onbelemmerde uitwisselingsmogelijkheden tussen zoet en zout water en het functioneren van de vismigratieroutes. De doelsoorten aal en driedoornige stekelbaars zijn voorbeeldsoorten voor een grotere groep trekvissen als rivierprik, houting en spiering. Wat betreft de standvis richt de monitoring zich op de regionale migratie van zoetwatersoorten die niet worden gerekend tot de trekvissen, maar die periodiek vanuit het Noordzeekanaal naar de regionale wateren trekken om in zoeter water te paaien en vice versa om op te groeien en de winterrust door te brengen in het diepe Noordzeekanaal. Ook voor deze soorten is een goede verbinding tussen rijks- en regionaal water een voorwaarde voor een gezonde visstand en leeftijdsopbouw van vispopulaties. Het gaat hierbij om soorten zoals baars, brasem, karper, snoekbaars.
Waarom nu?. Innovatie staat momenteel centraal in de beleidsdoelstellingen, zowel op nationaal als EU-niveau. In het EU-cohesiebeleid voor de periode 2007-2013, de Lissabon/Göteborg-strategie en de Territoriale Agenda van de EU staat telkens een evenwichtige en duurzame ontwikkeling centraal die ertoe moet leiden dat Europa en zijn regio's aantrekkelijker worden om er te investeren en te werken, dat de voor groei noodzakelijke kennis en innovatie worden verbeterd en dat er meer en kwalitatief betere banen worden gecreëerd.