Leśnictwo. 1. Strony zgadzają się co do potrzeby ochrony i zachowania zasobów leśnych i ich bioróżnorodności oraz zarządzania nimi w zrównoważony sposób dla dobra obecnych i przyszłych pokoleń.
Leśnictwo sprawna struktura zarządzania lasami - realizacja programu zwiększenia lesistości państwowymi, - program zwiększenie lesistości kraju. obszaru gminy, - prawidłowa gospodarka lasami.
Leśnictwo niski poziom finansowania sektora leśnictwa. - trudności z uzyskaniem dotacji na zalesianie z unijnego programu „Zalesianie gruntów rolnych”, który prowadzi Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa. Warunkiem uzyskania płatności jest aktualny plan zagospodarowania przestrzennego. - słabo działające instrumenty wymuszające inwestycje ekologiczne w przedsiębiorstwach, - pogorszenie się sytuacji finansowej funduszy ekologicznych i samorządów, będących głównymi inwestorami publicznymi w zakresie ochrony środowiska, - kosztowność działań w zakresie ochrony środowiska, - niska zdolność gmin do absorpcji funduszy strukturalnych, - zbyt małe zasoby kadr zajmujących się funduszami strukturalnymi. - brak uwzględnienia wymogów środowiskowych w polityce rozwoju gospodarki, - stopniowa degradacja społeczno-ekonomiczna niektórych obszarów - pogorszenie się atrakcyjności terenów pod względem gospodarczym i turystycznym.
Leśnictwo. Podobnie jak w całym kraju oraz województwie lubuskim dzisiejsze lasy na terenie gminy Świdnica mają strukturę gatunkową korzystną z punktu widzenia zysków, ale niekorzystną z punktu widzenia optymalnego wykorzystania siedlisk i bioróżnorodności zespołów leśnych. Od 1991r. wraz wejściem w życie przepisów „Ustawy o lasach” zmienił się kierunek gospodarki leśnej stawiający nadrzędność pozaprodukcyjnych funkcji lasu nad produkcją drewna. Las gospodarczy, bliższy wzorcowi lasu naturalnego, jest bardziej odporny na działanie szkodliwych czynników. Do najgroźniejszych z nich należą: − cyklicznie pojawiające się susze, − skażenie powietrza i gleb zanieczyszczeniami, − gradacje szkodliwych owadów, − odbiegająca od przepisów penetracja terenów leśnych przez ludzi, − ewentualne zmiany struktury własnościowej lasów. Znaczna część lasów na terenie gminy została uznana jako lasy ochronne: wodochronne, ochronno– obronne i lasy masowego wypoczynku. Cenne pod względem przyrodniczym są lasy nasienne wyłączone z pozyskiwania drewna, zajęte przez starodrzew i służące do pozyskiwania nasion z drzew stojących. W lasach ochronnych prowadzi się gospodarkę leśną zapewniającą utrzymanie spełnianych funkcji ochronnych. Istnienie takich form ochronnych na terenie lasów położonych w granicach gminy Świdnica w zasadniczy sposób wpływa na możliwości ich wykorzystywania dla celów rekreacyjnych. Racjonalna gospodarka leśna zapewnia: ochronę gleb i terenów szczególnie narażonych na zniszczenie lub uszkodzenie oraz ochronę wód powierzchniowych i głębinowych. Właściwa gospodarka leśna pozwala miejscowym lasom na spełnianie różnych funkcji, które można podzielić na dwie podstawowe grupy: funkcja produkcyjna i pozaprodukcyjna. Funkcje produkcyjne (gospodarcze) lasu polegają na zdolności do produkcji biomasy i ciągłego powtarzania tego procesu, co umożliwia trwałe użytkowanie drewna i surowców niedrzewnych pozyskiwanych z lasu, w tym użytków gospodarki łowieckiej. Do funkcji pozaprodukcyjnych zaliczyć należy: funkcje ekologiczne i społeczne. Funkcje ekologiczne wyrażają się między innymi korzystnym wpływem lasów na kształtowanie: klimatu, atmosfery, regulacji obiegu wody w przyrodzie, ochronę gleb przed erozją i krajobrazu przed stepowieniem, zachowanie potencjału biologicznego (różnorodność gatunków i ekosystemów) i różnorodności krajobrazu. Funkcje społeczne lasu kształtują głównie korzystne warunki: zdrowotne, rekreacyjne, turystyczne i edukacyjne dla społeczeństwa. Daje to również możliwoś...