Ryzyko kredytowe. Ryzyko kredytowe to ryzyko poniesienia przez Bank straty z tytułu udzielonych kredytów, wynikające z braku zdolności klienta do wywiązywania się z zobowiązań i warunków określonych w umowie kredytowej. Finansowanie klientów z wykorzystaniem róŜnego typu kredytów, poŜyczek, limitów stanowi główne źródło ryzyka w działalności Banku, gdyŜ dotyczy ono zysków i kapitałów Banku. System zarządzania ryzykiem kredytowym przez Bank określony został w przyjętej przez Zarząd Polityce zarządzania ryzykiem kredytowym Fortis Bank Polska SA, rozszerzonej w 2010 roku o zasady zarządzania ryzykiem portfela ekspozycji detalicznych, stanowiące realizację Rekomendacji T wydanej przez KNF w lutym 2010 roku. Fortis Bank Polska jest bankiem uniwersalnym, świadczącym usługi dla klientów detalicznych i korporacyjnych. Klienci detaliczni Banku nie stanowią homogenicznej grupy – są to klienci masowi linii Mass Retail oraz klienci zamoŜni linii biznesowych: Mass Affluent i Affluent Banking. Do segmentu klientów detalicznych zaliczani są takŜe klienci z sektora małych i średnich przedsiębiorstw. W ramach obszaru Przedsiębiorstwa i Bankowość Transakcyjna (ETB) obsługiwani są klienci z sektora średnich i duŜych przedsiębiorstw. Pion Gospodarki PienięŜnej i Fixed Income, jak równieŜ usytuowany w ramach obszaru Enterprise Transaction Banking Departament Transakcji Walutowych i Depozytowych zapewniają obsługę klientów linii biznesowej ETB oraz RB w zakresie produktów wymiany walut (spot, forward, FX swap) oraz produktów rynku pienięŜnego (depozyty, obligacje skarbowe, bony skarbowe). Proces zarządzania ryzykiem kredytowym dostosowany jest organizacyjnie do przyjętej w Banku struktury linii biznesowych. Funkcje pozyskiwania i sprzedaŜy produktów kredytowych oraz oceny ryzyka kredytowego są rozdzielone, co gwarantuje przejrzysty podział odpowiedzialności w ramach procesu. KaŜda z linii biznesowych posiada regulacje (polityki kredytowe), zgodne z Polityką zarządzania ryzykiem kredytowym, w których definiowane są zasady i kryteria finansowania w ramach oferty produktowej danej linii biznesowej, wyłączenia klientów z finansowania, rodzaje dostępnych kredytów, cele, warunki i limity finansowania. Intencją Banku, zgodnie z kryteriami polityki kredytowej, jest współpraca z klientami, których cechuje dobra reputacja oraz dobra sytuacja ekonomiczno-finansowa (stanowią oni rynek docelowy Banku). Polityki kredytowe ustalają szczegółowe zasady identyfikacji, pomiaru i akceptacji ryzyka, zabezpieczenia z...
Ryzyko kredytowe. Transakcje, które narażają spółki Grupy Pfleiderer Grajewo S.A. na ryzyko kredytowe obejmują należności z tytułu dostaw i usług. Ryzyko kredytowe związane z należnościami z tytułu dostaw i usług jest ograniczone, ponieważ baza klientów jest bardzo liczna i ryzyko jest mocno zdywersyfikowane. W związku z powyższym koncentracja ryzyka kredytowego jest nieznaczna. Dodatkowo Grupa prowadzi restrykcyjną politykę zarządzania należnościami. Polega ona na ograniczeniu ryzyka niewypłacalności klientów poprzez stosowanie ubezpieczenia kredytu kupieckiego oraz faktoringu pełnego. W I połowie 2008 roku ponad 90% należności handlowych Grupy było zabezpieczonych w taki sposób. W przypadku niewypłacalności klientów ubezpieczonych następuje wypłata odszkodowania od firmy ubezpieczeniowej. Każdy klient w spółce posiada limit kredytu kupieckiego, do którego może się zadłużać (zwykle jest to limit ubezpieczeniowy). Grupa posiada środki pieniężne na rachunkach bankowych i posiada zobowiązania z tytułu kredytów bankowych. Ryzyko stopy procentowej jest związane z przepływami odsetkowymi wynikającymi z kredytów opartych o zmienną stopę procentową. Grupa nie zabezpiecza się przed ryzykiem zmiany stóp procentowych.
Ryzyko kredytowe. Ryzyko kredytowe to ryzyko nieoczekiwanej straty spowodowanej niewypełnieniem zobowiązań finansowych przez dłużników, emitentów obligacji, partnerów reasekuracyjnych czy kontrahentów, nadmiernej koncentracji ekspozycji u danego kontrahenta lub też zmianami w ich wiarygodności kredytowej i zmianą wartości spreadów kredytowych. TU Allianz Życie Polska S.A. monitoruje i zarządza ekspozycją na ryzyko kredytowe oraz ryzykiem koncentracji tej ekspozycji. Proces ten jest wspomagany poprzez infrastrukturę do monitorowania limitów - CRisP. Długoterminowa strategia inwestycyjna, która zakłada trzymanie aktywów do zapadalności, stabilizuje bilans Spółki podczas ewentualnych niekorzystnych warunków rynkowych. Strategia ta pozwala również uzyskać zakładaną stopę zwrotu w czasie całego okresu inwestycji. W przypadku ryzyka kredytowego, podobnie jak w przypadku ryzyka rynkowego, Spółka kieruje się Zasadą Ostrożnego Inwestora. W celu oceny jakości kredytowej kontrahentów w portfelu inwestycyjnym i reasekuracyjnym Spółka stosuje długoterminową zewnętrzną ocenę wiarygodności kredytowej nadaną przez agencje ratingowe (Standard & Poor's, Moody's, Fitch i AM Best). Ryzyko kredytowe jest mierzone formułą standardową przez moduł ryzyka niewykonania zobowiązania przez kontrahenta, podmoduł ryzyka spreadu kredytowego oraz podmoduł ryzyka koncentracji aktywów. Kapitałowy wymóg wypłacalności dla ryzyka niewykonania zobowiązania przez kontrahenta przed dywersyfikacją z innymi modułami wyniósł 33 mln zł. Na moduł ryzyka niewykonania zobowiązania przez kontrahenta składa się ryzyko ekspozycji typu 1 (środki pieniężne w banku, reasekuracja, instrumenty pochodne) oraz ryzyko ekspozycji typu 2 (należności). Wymóg kapitałowy dla ryzyka spreadu i koncentracji jest ujęty zgodnie z formułą standardową w ramach modułu rynkowego. Wzrost spreadów kredytowych o 100 punktów bazowych spowodowałby spadek środków własnych w wysokości 79 mln zł, spadek kapitałowego wymogu wypłacalności w wysokości 11 mln zł i w rezultacie spadek współczynnika wypłacalności o 2 punkty procentowe, tj. do poziomu 213%.
Ryzyko kredytowe. Finansowanie klientów z wykorzystaniem różnego typu kredytów, pożyczek, limitów stanowi główne źródło ryzyka w działalności Banku, gdyż dotyczy ono zysków i kapitałów Banku. Ryzyko kredytowe wynika z niespełnienia przez dłużnika warunków jakiejkolwiek umowy lub z innego działania niezgodnego z umową. Fortis Bank Polska jest bankiem uniwersalnym, świadczącym usługi dla klientów detalicznych i korporacyjnych. Klienci detaliczni Banku nie stanowią homogenicznej grupy – są to klienci masowi i mikro- przedsiębiorstwa, wywodzący się z Dominet Banku, oraz klienci zamożni, wywodzący się z linii Mass Affluent Fortis Banku Polska. Do segmentu klientów detalicznych zaliczani są także klienci z sektora małych i średnich przedsiębiorstw. W ramach obszaru Enterprise Transaction Banking obsługiwani są klienci z sektora średnich i dużych przedsiębiorstw. W strukturach tego obszaru usytuowany jest również Departament Transakcji Walutowych i Depozytowych, który zapewnia obsługę klientów linii biznesowej ETB oraz RB w zakresie produktów wymiany walut (spot, forward, FX swap) oraz produktów rynku pieniężnego (depozyty, obligacje skarbowe, bony skarbowe). Obsługa klientów jest podzielona na segmenty zgodnie z koncepcją linii biznesowych. Podobnie jest też zorganizowany proces zarządzania ryzykiem kredytowym. Gwarantuje to przejrzysty podział odpowiedzialności w ramach procesu. Każda z linii biznesowych posiada regulacje (polityki kredytowania), w których definiowane są zasady i kryteria finansowania w ramach oferty produktowej danej linii biznesowej, wyłączenia klientów z finansowania, rodzaje dostępnych kredytów, cele, warunki i limity finansowania. Zgodnie z kryteriami polityki kredytowania intencją Banku jest współpraca z klientami, których cechuje dobra reputacja oraz sytuacja ekonomiczno-finansowa (stanowią oni rynek docelowy Banku). Polityka kredytowa określa zestaw ogólnych standardów obowiązujących w procesie kredytowania oraz stanowi podstawę dla szczegółowych regulacji dotyczących odpowiednich grup klientowskich.