กฎหมายที่เกี่ยวกับการซื้อขายลวงหนาของกฎหมายตางประเทศเปรียบเทียบ กับประเทศไทย ข้อกำหนดตัวอย่าง

กฎหมายที่เกี่ยวกับการซื้อขายลวงหนาของกฎหมายตางประเทศเปรียบเทียบ กับประเทศไทย. ดวยการซื้อขายลวงหนาในตางประเทศเกิดขึ้นมานานและไดรับความนิยมแพรหลาย ประกอบกับประเด็นที่ผูเขียนคนควาวิจัยลวนมีพื้นฐานที่สําคัญมาจากหลักกฎหมายแพง ซึ่งจาก การศึกษากฎหมายของประเทศที่มีวิวัฒนาการทางกฎหมายแพงมาอยางยาวนานทั้งยังเปนที่ ยอมรับและเปนตนแบบใหกับหลายๆ ประเทศ ไดแก ประเทศอังกฤษ ประเทศฝรั่งเศส และ ประเทศเยอรมนีพบวาแตละประเทศมีหลักกฎหมายเกยวกับประเด็นปญหาที่วิจัย ดังนี้ (1) กฎหมายประเทศอังกฤษ เนื่องจากกรรมสิทธในสินคาที่ซื้อขายลวงหนาจะยังไมโอนไปยังผูซื้อในทันทีที่ตกลงทํา สัญญา แตจะถูกโอนในภายหลังเมื่อกําหนดเวลาในอนาคตมาถึง ดังนี้ สัญญาซื้อขายลวงหนาจึงมี ลักษณะทางกฎหมายเปน “สัญญาจะซื้อจะขาย” ตามมาตรา 2 แหงพระราชบัญญัติการซื้อขาย หรือ Sale of Goods Act 1979โดยสัญญาจะซื้อจะขายดังกลาวจะกลายเปนสัญญาซื้อขายทันทีที่ กรรมสิทธในสินคาที่ซื้อขายไดโอนไปยังผูซื้อ โดยผูจะซื้อและผูจะขายไมตองมาตกลงทําสัญญาซื้อ ขายกนอีกครงหนึ่ง นอกจากนี้ ประเทศอังกฤษยังมีหลักเรื่องการโอนกรรมสิทธิ์ในสินคาที่ซื้อขายวา หาก สินคาที่ซื้อขายเปนทรัพยเฉพาะสิ่งอยูแลวในขณะทําสัญญา และคูสัญญาตกลงซื้อขายกันโดย ปราศจากเงื่อนไข เงื่อนเวลาใดๆ มาประวิงการโอนกรรมสิทธเชนนี้ กรรมสิทธิ์ในสินคาที่ซื้อขายจะ ถูกโอนไปยังผูซื้อทันที โดยไมตองคํานึงถึงการสงมอบหรือการชําระราคาแตอยางใด สําหรับ หลักการโอนความเสี่ยงภัยในสินคาที่ซื้อขาย ประเทศอังกฤษใชหลักความเสี่ยงภัยโอนพรอมกับ กรรมสิทธิ์ ผูขายจึงตองรับความเสี่ยงภัยตลอดเวลาที่ยังเปนเจาของสินคานั้นอยู ไมวาจะไดมีการ สงมอบทรัพยนั้นแลวหรือไม DPU (2) กฎหมายประเทศฝรั่งเศส 1. การนับ ชั่ง ตวง วัด คัดเลือกทรัพยสิน เพื่อใหทราบจํานวนหรือปริมาณที่แนนอน หรือ 2. การกระทําดวยประการใดๆ เพอบงื่ ชี้ หรือระบุตัวทรพยออกมาใหเปนทแนนอนี่ั ซึ่งโดยหลักเปนหนาที่ของผขายที่จะดําเนินการไดโดยลําพัง สําหรับการโอนกรรมสิทธิ์ในทรัพยสินที่ซื้อขายตามหลักกฎหมายฝรั่งเศสคือ กรรมสิทธิ์ในสินคาที่ซื้อขายจะโอนไปเมื่อคูสัญญาทําสัญญาเสร็จสิ้น แมจะยังไมมีการสงมอบ สินคาใหแกกัน ดังนั้น หากเกิดความวินาศแกสินคา ผูซื้อก็จะตองแบกรับภัยพิบัติไป ตามหลัก ภาระความเสี่ยงภัยเชื่อมโยงกับความเปนเจาของ (3) กฎหมายประเทศเยอรมนี (1) ตองมี การสงมอบการครอบครองทางกายภาพ และ (2) ตองมีการแสดงเจตนาตกลงใหกรรมสิทธิ์ใน สินคาที่สงมอบโอนไปยังผูรับโอน ลักษณะดังกลาวตางกับความเสี่ยงภัยที่จะโอนจากผูขายไปยัง ผูซื้อในเวลาที่สงมอบ ซึ่งพิจารณาการสงมอบทางกายภายเทานั้น ที่เปนเชนนี้เพราะเมื่อผูซื้อได ครอบครองทรัพยสินแลว ผูซื้อยอมมีอํานาจควบคุมทรัพยสิน และสามารถใชความระมัดระวังใน การรักษาทรัพยสิ้นนั้นได ดังนั้น ภาระและประโยชนจึงควรจะตกไปยังผูซื้อ ไมเชนนั้นแลวผูซื้อจะ ใชความระมัดระวังนอยมากในการรักษาทรัพยสินที่ตนครอบครองอยูเพร...