การเลี้ยงเป็ดไข่ในภาคใต้. การเลี้ยงเป็ดในภาคใต้มีลักษณะการเลี้ยง 3 รูปแบบ คือ เป็นการเลี้ยงที่ให้เป็ดอยู่ภายในโรงเรือนตลอดเวลา อาจจะมีการจัดพื้นที่ให้เป็ดได้สัมผัสกับน้้าบ้าง ท้าให้บางพื้นที่อาจจะเปียกแฉะบ้าง การเลี้ยงแบบนี้ต้องลงทุนมาก แต่จะได้ผลตอบแทนสูง ผู้เลี้ยงมักจะ ปลดเป็ดออกจากฟาร์มเมื่อเป็ดมีอายุการให้ไข่ประมาณ 1 ปี อาหารที่ใช้เลี้ยงจะเป็นอาหารข้นทั้งหมด โรงเรือนที่ใช้เลี้ยงมักเป็นโรงเรือนแบบปิด หรือมีตาข่ายกั้นไม่ให้สัตว์อื่นหรือนกเข้าไปภายในโรงเรือนได้ ทั้งนี้เพื่อป้องกันโรคต่างๆ ตามมาตรการป้องกันโรคของกรมปศุสัตว์ การเลี้ยงเป็ดแบบนี้เกษตรกรจะต้องมีพื้นที่ และบ่อน้้าอยู่ใกล้กับโรงเรือน การเลี้ยงแบบนี้จะปล่อย เป็ดไปในช่วงเช้าหลังจากเป็ดวางไข่แล้ว และจะต้อนกลับมาเข้าคอกในช่วงเย็น เป็ดจะหากินอาหารนอก โรงเรือน อาจจะมีการให้อาหารข้นหรือเปลือกหอยเสริมบ้างในตอนเย็น ผู้เลี้ยงเป็ดนิยมใช้หอยกะพงมา เสริมให้เป็ดกินเพื่อให้เปลือกไข่มีความแข็งแรง ไม่แตกง่าย การเลี้ยงแบบนี้จะประหยัดต้นทุนค่าอาหารได้ ส่วนหนึ่ง การเลี้ยงเป็ดแบบไล่ทุ่งมีหลายรูปแบบ เช่น การเลี้ยงตั้งแต่เป็ดเล็กจนปลดระวาง การซื้อเป็ดสาวมา เลี้ยงจนกระทั่งปลดระวาง การซื้อเป็ดปลดระวางจากฟาร์มมาเลี้ยง โดยจะท้าเมื่อเกี่ยวข้าวเสร็จแล้ว วิธีการคือ จะมีการปล่อยเป็ดลงทุ่งนาเพื่อเก็บกินเมล็ดข้าวที่เหลือ และกินกุ้ง หอย ปู ปลา ในทุ่งนา จนกระทั่งหมดอาหารในบริเวณนั้น จากนั้นจึงย้ายไปสู่พื้นที่อื่นต่อไป ทั้งนี้เพื่อเป็นการประหยัดค่าอาหาร ผู้เลี้ยงจะท้าคอกชั่วคราวโดยการใช้ตาข่ายกั้นให้เป็นที่อยู่อาศัยของเป็ดในช่วงเวลากลางคืน ส้าหรับพันธุ์ เป็ดที่นิยมน้ามาเลี้ยงแบบไล่ทุ่งมากที่สุด คือ พันธุ์กากีแคมป์เบลล์ ในการเลี้ยงเป็ดไล่ทุ่งจะมีการ เคลื่อนย้ายเป็ดไปในพื้นที่ต่างๆ ที่มีอาหาร ผู้เลี้ยงเป็ดไล่ทุ่งส่วนใหญ่จะเป็นเกษตรกรรายย่อย
