ที่มาและความสำคัญ ข้อกำหนดตัวอย่าง

ที่มาและความสำคัญ. การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลกระทบระหว่างสัญญาเช่า ด้านผู้เช่าต่ออัตราส่วน ทางการเงินตามมาตรฐานการรายงานทางการเงิน ฉบับที่ 16 เรื่อง สัญญาเช่า ที่มีผลบังคับใช้สำหรับ งบการเงินที่มีรอบบัญชีที่เริ่มในหรือหลังวันที่ 1 มกราคม 2563 โดยมาตรฐานฉบับนี้ได้กำหนด หลักการของการรับรู้รายการ การวัดมูลค่า การแสดงรายการและการเปิดเผยข้อมูลของสัญญาเช่า และกำหนดให้ผู้เช่ารับรู้สินทรัพย์และหนี้สินสำหรับสัญญาเช่าทุกรายการที่มีระยะเวลาในการ เช่า มากกว่า 12 เดือนเว้นแต่สินทรัพย์อ้างอิงนั้นมีมูลค่าต่ำ โดยประการที่สำคัญของการเปลี่ยนแปลงของ มาตรฐานฉบับนี้คือก่อนหน้าที่จะมาใช้มาตรฐานการรายงานทางการเงินฉบับที่ 16 บริษัทฝั่งผู้เช่ารับรู้ รายการเช่าประเภทต่างๆ เป็นสัญญาเช่าดำเนินงาน โดยไม่ต้องรับรู้รายการสินทรัพย์และหนี้สินที่เกิด จากสัญญาเช่าไว้ในงบการเงิน เพียงแค่เปิดเผยรายการในส่วนของนอกงบแสดงฐานะการเงิน โดยเป็น ภาระผูกพันในหมายเหตุประกอบงบการเงิน และจะแสดงค่าเช่าเป็นค่าใช้จ่ายในงบกำไรขาดทุน ซึ่ง คาดการณ์ว่าหลังจากมาตรฐานการรายงานทางการเงินฉบับที่ 16 มีผลบังคับใช้ ฝ่ายบริหารของแต่ละ บริษัทฯ จะต้องพิจารณาสัญญาเช่าแต่ละฉบับว่าเข้าองค์ประกอบหรือไม่ ถ้าหากเข้าองค์ประกอบก็ ต้องบันทึกสินทรัพย์และหนี้สินเข้ามาในงบการเงิน ซึ่งวิธีการบัญชีนี้จะส่งผลให้การนำเสนอสินทรัพย์ และหนี้สินของผู้เช่าเป็นตัวแทนอันเที่ยงธรรมมากขึ้นรวมทั้งยังเพิ่มการเปิดเผยข้อมูลซึ่งจะสะท้อน สภาพความเสี่ยงทางการเงินและเงินทุนของผู้เช่าได้ดีขึ้น โดยอาจจะส่งผลกระทบต่องบการเงินและ อัตราส่วนทางการเงินที่สำคัญ อีกทั้งยังส่งผลกระทบต่อกิจการในหลายกลุ่มอุตสาหกรรมที่ส่วนใหญ่ใช้ วิธีการเช่าแบบดำเนินงานอีกด้วย และประกอบกับมีงานวิจัยของปีก่อนหน้าที่มีการศึกษาผลกระทบ ของมาตรฐานฉบับนี้สำหรับ SET 100 (นางสาวอรอุมา, 2561) โดย ณ ขณะนั้นมาตรฐานฉบับนี้ยัง ไม่ได้มีผลบังคับใช้ และมีข้อจำกัดในส่วนของการคาดการณ์ของตัวเลขที่คาดว่าจะมีกระทบกับ มาตรฐานฉบับนี้ โดยในปีนี้ข้าพเจ้าจึงสนใจที่จะทำการศึกษาอีกครั้งสำหรับบริษัทจดทะเบียนในตลาด หลักทรัพย์ โดยหลังจากที่แต่ละบริษัทฯ ต้องบันทึกผลกระทบเข้าไปในงบการเงินแล้วเพื่อเป็นการ ยืนยันผลการศึกษาของครั้งก่อนหน้าและการคาดการณ์ของผู้ที่เกี่ยวข้องว่าเป็นไปตามสิ่งที่คาดการณ์ ไว้หรือไม่