Kemik Dokusu. İnsan vücudu; hareket sisteminin iskeletini oluşturan kemikler ile bu kemikler arasında hareketlerin gerçekleştirildiği eklemler, kaslar ve bunların koordinasyonunu sağlayan kan, sinir, epitel, lenfatik doku, myeloid doku(kemik iliği) ve yağdan oluşur(11). Bu yapılardan kemikler ve eklemler hareketin pasif unsurlarını oluşturdukları halde kaslar, motor yani aktif unsurlarını oluşturur. Kemik dokusu, yapısında bulundurduğu farklı hücrelerin ve ara maddenin üzerine organik ve inorganik tuzların çökeldiği, bu sayede sağlamlık ve esneklik gibi fiziksel özellikler kazanmış ileri derecede özelleşmiş bir bağ dokusu türüdür(12). Kemik bir kaldıraç sistemi oluşturup , çizgili (iskelet) kas kasılmalarının doğurduğu kuvvetleri arttırarak bunları bedensel hareketlerle dönüştürür(119). Kemik dokusu farklı görevlere sahiptir. Şekilleri, boyutları ve hatta görünümleri bu görevleri yerine getirebilmek için değişiklik gösterir. Yapısal olarak uzun kemikler, kısa kemikler ve yassı kemikler olarak üçe ayrılır(101). Uzun kemikler yapı itibarı ile boylamasına bir eksene sahiptir ve uç kısımları genellikle eklemden oluşur. Femur ve humerus iyi bir örnektir. Kısa kemikler küp veya kutu şeklindedir. El ve ayak bileğindeki karpal ve tarsal kısa kemik örnekleridir. Yassı kemikler kısa, ince ve genellikle kavisli bir yüzeye sahiptir. Kafatasının bazı kemikleri, kaburgalar ve sternum tipik düz kemiklerdendir(163). Kemik dört mikroyapısal bileşkene bölünebilir(93); • Hücreler • Organik matriks • İnorganik matriks • Çözünebilen sinyal faktörleri Mikroyapısal bileşenlere periost ve endost tabakaları da dahildir. • Kortikal kemik • Kansellöz kemik
