Ограничувања за рекламирање Примери за клаузули

Ограничувања за рекламирање. Улогата на рекламирањето е од големо значење при влегување на пазар, особено за производите што законски се продаваат во друга земја-членка. Важната улога на рекламирањето во овозможување производ од една земја-членка да влезе на нов пазар во друга земја-членка е препознаена од Независните адвокати128 и Судот на правдата129. Целта и ефектот на рекламирањето е, меѓу другото, да ги убеди потрошувачите да ги сменат брендовите или да купат нови производи. Пред предметот Keck (види Дел 3.4.2.2.), Судот често сметаше дека националните мерки со кои се наметнуваат ограничувања за рекламирање се опфатени со членот 34 од ДФЕУ. Еден таков случај беше Oosthoek, во врска со забраната за нудење или давање бесплатни подароци за целите на промоција на продажбата. Судот оцени дека “законодавството што ограничува или забранува одредени форми на рекламирање и одредени средства за промоција на продажбата може, иако не влијае директно на увозот, да биде такво што ќе го ограничи нивниот обем бидејќи влијае на можностите за маркетинг на увезените производи.”130 Меѓутоа, од Keck, Судот во некои аспекти се чини дека усвоил поинаков пристап (третирајќи ги ограничувањата за рекламирање како аранжмани за продажба). Без разлика, мерките во врска со рекламирањето кои се чини дека спаѓаат во категоријата продажни аранжмани се третираат како правила во врска со производите каде што се чини дека тие влијаат на условите што стоките мора да ги исполнуваат131. Оттука, вообичаениот пристап што го следи Судот денес се чини дека е дека ограничувањата за рекламирање и промоција треба да се сметаат како аранжмани за продажба и, доколку не се дискриминаторски, да спаѓаат надвор од опсегот на членот 34 од ДФЕУ132 . Меѓутоа, ако односната мерка е дискриминаторска, таа е опфатена од членот 34 од ДФЕУ. Националните ограничувања за рекламирање кои ја прават продажбата на стоки од други земји-членки потешка од продажбата на домашни стоки, може да претставуваат мерка со еквивалентен ефект на квантитативно ограничување. Судот на пример смета дека “апсолутна забрана за рекламирање на карактеристиките на производот”133 може да го попречи пристапот на пазарот на производи од другите земји-членки повеќе отколку што го попречува пристапот на домашните производи, затоа што потрошувачите се повеќе запознаени со домашните производи 134. Како што се гледа погоре, Судот се чини дека го поврзува опсегот на ограничувањето со дискриминацијата. Со други зборови, доколку ограничувањето е целосно, се претпоставува дека т...