Bidstond en zondag van verootmoediging Voorbeeldclausules

Bidstond en zondag van verootmoediging. In mei 2002 bereikten – onafhankelijk van elkaar en afkomstig uit diverse geledingen van de kerken – ver- schillende verzoeken het moderamen om de kerken op te wekken tot verootmoediging, schuldbelijdenis en voorbede in verband met een noodsituatie in verschillende plaatselijke kerken en in verband met de nood van de kerk in algemene zin. Het moderamen – getroffen door geestelijke toon van de signalen die haar bereikten – besloot positief op deze verzoeken te reageren. Hoewel het moderamen zich realiseerde dat het in de lijn van de kerkorde aan de classis ’s Gravenhage is om in bijzondere omstandigheden biddagen uit te schrijven, meende het moderamen dat het in de gegeven omstandigheden ook op haar weg zou kunnen liggen om initiatieven op dit punt te ontwikkelen. De synode van 2001 was immers conditioneel gesloten en een voortgezette zitting in het najaar van 2002 lag in mei 2002 in de lijn van de verwachting. Vandaar dat het moderamen het op haar weg zag liggen om concrete stappen te zetten. In verband met de naderende zomervakantie gebeurde dat snel. Besloten werd de kerken op te roepen om op zondagmorgen 16 juni 2002 een dienst van verootmoedi- ging, schuldbelijdenis en gebed te houden. In een brief, die het moderamen naar de kerken deed uitgaan, is deze oproep bekend gemaakt en gemotiveerd. Tevens werd in deze brief gewezen op de landelijke samenkomst van verootmoediging, schuldbelijdenis en gebed die het moderamen belegd had voor za- terdagavond 15 juni in de kerk van Ede met ds. X. Xxxxxxxxx, ds. J.M.J. Kieviet, prof. dr. W.H. Velema en ds. X. Xxxxxxxxx als voorgangers. Naar aanleiding van deze brief ontving het moderamen verschillende reacties, zowel instemmende als kritische. Als belangrijkste moeite met de brief werd naar voren gebracht dat in het schrijven van het moderamen de nood niet concreet werd benoemd. Dat was echter niet de taak van het moderamen. Het moderamen zag het als haar taak op te roepen tot verootmoediging, schuldbelijdenis en voorbede. Het is ook de vraag of het wel mogelijk zou zijn geweest die nood gezamenlijk te formuleren; is het onvermogen om dat te doen niet kenmerkend voor de nood van de kerken? Het moderamen ontving na 16 juni uit de breedte van de kerken signalen dat in veel kerken op die be- wuste zondag aan de oproep van het moderamen gehoor is gegeven. Samen met de goede opkomst bij de landelijke gebedsbijeenkomst in Ede mag dat tot de conclusie leiden dat de gesignaleerde noodzaak tot verootmoediging, schuldbelijden...