CUMULATIE (ARTIKEL 3.3). De Overeenkomst voorziet in twee types van cumulatie: ⮚ Bilaterale cumulatie met enkel materialen van oorsprong uit één van beide Partijen. Een product van oorsprong uit één van de Partijen wordt beschouwd als van oorsprong uit de andere Partij indien het daar bewerkt wordt, mits ze in die partij be- of verwerkingen hebben ondergaan die meer inhouden dan de in artikel 3.6 van de Overeenkomst vermelde ontoereikende be- of verwerkingen. ⮚ Volledige cumulatie waarbij er niet enkel rekening wordt gehouden met niet van oorsprong zijnde materialen, maar ook met de bewerkingen of verwerkingen, of de toegevoegde waarde in de Partijen. In tegenstelling tot andere vormen van cumulatie is het niet nodig dat de producten reeds van oorsprong zijn uit een Partij alvorens ze naar de andere Partij worden uitgevoerd voor verdere bewerking of verwerking. Volledige cumulatie is evenwel niet van toepassing wanneer de uitgevoerde be- of verwerkingen niet meer inhouden dan deze opgenomen in artikel 3.6 van de Overeenkomst. Teneinde te kunnen aantonen welke be -of verwerkingen al hebben plaatsgevonden in kader van de volledige cumulatie, moet er gebruik worden gemaakt van een leveranciersverklaring voor de niet van oorsprong zijnde materialen die zijn be- of verwerkt. Zie hiervoor bijlage 3-D van de Overeenkomst voor het model van leveranciersverklaring dat kan worden gebruikt in kader van de informatieverstrekking tussen beide Partijen. Deze leveranciersverklaring kan worden opgemaakt per zending of voor meerdere zendingen van hetzelfde geleverde materiaal binnen een periode van één jaar. Naast een leveranciersverklaring kan ook gebruik gemaakt worden van een gelijkwaardig document met dezelfde informatie, waarin de niet van oorsprong zijnde materialen voldoende duidelijk zijn omschreven om deze te kunnen identificeren.
