Common use of Geld voor tijd Clause in Contracts

Geld voor tijd. De volgende rechten kan de werknemer verkopen • Maximaal 50% van het vakantiegeld; De volgende rechten op extra vrije tijd kan de werknemer aankopen: • 10 extra vakantiedagen per jaar • 5 níet op de functie gerichte studiedagen De volgende rechten kan de werknemer verkopen • Maximaal 50% van het vakantiegeld; • Maximaal 5 bovenwettelijke vakantiedagen per jaar*: de ruilwaarde van één dag is 0,43% van het brutojaarloon; De volgende rechten kan de werknemer aankopen: • Vermindering van de wekelijks arbeidstijd • Vervroeging van het pensioen of een hogere uitkering bij pensioen • Een aanvulling op een individuele lijfrenteverzekering • Vermindering van de eigen bijdrage aan kinderopvang • Vermindering van de eigen bijdrage aan de ziektekostenverzekering • Vermindering van de premies voor collectieve verzekeringen * Dit maximum van 5 bovenwettelijke dagen geldt bij een fulltime dienstverband. Parttimers hebben minder bovenwettelijke vakantiedagen. Zij mogen dan ook minder dagen bewaren voor de CAO à la Carte. Werknemers moeten 4 maal hun arbeidstijd per week opnemen voor vakantie. De overige dagen mogen ze gebruiken voor verlofsparen in de CAO à la Carte. Voorbeelden: • Iemand met een dienstverband van 32 uur, neemt minimaal 4 maal 32 uur is 128 uur vakantie op. De overige uren mag hij sparen. • Iemand met een dienstverband van 24 uur, neemt 4 x 24 is 96 uur vakantie op. De overige uren mag hij gebruiken in de CAO à la Carte. In de praktijk zijn het dus vooral ‘verlofdagen’ (vrije tijd) die de werknemer opspaart voor doelen naar keuze. Voor sparen van verlof gelden de volgende regels: • De werknemer houdt zelf het gespaarde verlof bij op een ‘verlofkaart’. Aan het eind van het jaar beslist hij of niet opgenomen verlof doorschuift naar het volgende jaar, óf dat hij het op zijn verlofspaarrekening zet. • De werkgever verzorgt de centrale administratie. Hij vermeldt de verloftegoeden op het maandelijkse salarisoverzicht of op een apart halfjaarlijks verlofoverzicht. • De werknemer kan het gespaarde verlof aaneengesloten opnemen voor een periode van maximaal 9 weken, inclusief 3 weken vakantie. Hij mag het verlof alleen in deeltijd opnemen als hij het gebruikt voor zorgtaken. Het spaarverlof mag samen met andere verlof worden gecombineerd. • Hij vraagt verlof dat langer duurt dan 2 maanden uiterlijk 6 maanden van te voren aan. Tenzij hij het moment van benodigd verlof niet eerder kon voorzien; dat kan zich voordoen bij zorgtaken. • Tijdens het verlof krijgt de werknemer zijn vaste salaris inclusief eventuele CAO-verhogingen die ingaan tijdens het verlof. Hij betaalt ook gewoon zijn premies voor Sociale Verzekeringen, pensioenopbouw en de ziektekostenverzekering. De opbouw van vakantiedagen gaat ook gewoon door. • Als hij tijdens zijn verlof ziek wordt en zich ziek meldt, blijven de niet-gebruikte verlofdagen staan. • Uitbetaling van niet-gebruikte verlofdagen gebeurt alleen bij ontslag of overlijden. De opgespaarde verlofdagen kunnen niet verjaren. De werkgever is verplicht een CAO à la Carte schriftelijk aan te melden bij de Vaste Commissie.

Geld voor tijd. De volgende rechten kan de werknemer verkopen • Maximaal 50% van het vakantiegeld; De volgende rechten op extra vrije tijd kan de werknemer aankopen: • 10 extra vakantiedagen per jaar • 5 níet op de functie gerichte studiedagen De volgende rechten kan de werknemer verkopen • Maximaal 50% van het vakantiegeld; • Maximaal 5 bovenwettelijke vakantiedagen per jaar*: de ruilwaarde van één dag is 0,43% van het brutojaarloon; De volgende rechten kan de werknemer aankopen: • Vermindering van de wekelijks arbeidstijd • Vervroeging van het pensioen of een hogere uitkering bij pensioen • Een aanvulling op een individuele lijfrenteverzekering • Vermindering van de eigen bijdrage aan kinderopvang • Vermindering van de eigen bijdrage aan de ziektekostenverzekering • Vermindering van de premies voor collectieve verzekeringen * Dit maximum van 5 bovenwettelijke dagen dat de werknemer mag verkopen als bedoeld in 5.1, 5.2 en 5.4 geldt bij een fulltime dienstverband. Parttimers hebben minder bovenwettelijke vakantiedagen. Zij mogen dan ook minder dagen bewaren voor de CAO à la Carte. Werknemers moeten 4 maal hun arbeidstijd per week opnemen voor vakantie. De overige dagen mogen ze gebruiken voor verlofsparen in de CAO à la Carte. Voorbeelden: • Iemand met een dienstverband van 32 uur, neemt minimaal 4 maal 32 uur is 128 uur vakantie op. De overige uren mag hij sparen. • Iemand met een dienstverband van 24 uur, neemt 4 x 24 is 96 uur vakantie op. De overige uren mag hij gebruiken in de CAO à la Carte. In de praktijk zijn het dus vooral ‘verlofdagen’ (vrije tijd) die de werknemer opspaart voor doelen naar keuze. Voor sparen van verlof gelden de volgende regels: • De werknemer houdt zelf het gespaarde verlof bij op een ‘verlofkaart’. Aan het eind van het jaar beslist hij of niet opgenomen verlof doorschuift naar het volgende jaar, óf dat hij het op zijn verlofspaarrekening zet. • De werkgever verzorgt de centrale administratie. Hij vermeldt de verloftegoeden op het maandelijkse salarisoverzicht of op een apart halfjaarlijks verlofoverzicht. • De werknemer kan het gespaarde verlof aaneengesloten opnemen voor een periode van maximaal 9 weken, inclusief 3 weken vakantie. Hij mag het verlof alleen in deeltijd opnemen als hij het gebruikt voor zorgtaken. Het spaarverlof mag samen met andere verlof worden gecombineerd. • Hij vraagt verlof dat langer duurt dan 2 maanden uiterlijk 6 maanden van te voren aan. Tenzij hij het moment van benodigd verlof niet eerder kon voorzien; dat kan zich voordoen bij zorgtaken. • Tijdens het verlof krijgt de werknemer zijn vaste salaris inclusief eventuele CAO-verhogingen die ingaan tijdens het verlof. Hij betaalt ook gewoon zijn premies voor Sociale Verzekeringen, pensioenopbouw en de ziektekostenverzekering. De opbouw van vakantiedagen gaat ook gewoon door. • Als hij tijdens zijn verlof ziek wordt en zich ziek meldt, blijven de niet-gebruikte verlofdagen staan. • Uitbetaling van niet-gebruikte verlofdagen gebeurt alleen bij ontslag of overlijden. De opgespaarde verlofdagen kunnen niet verjaren. De werkgever is verplicht een CAO à la Carte schriftelijk aan te melden bij de Vaste Commissie.

Geld voor tijd. De volgende rechten kan de werknemer verkopen • Maximaal 50% van het vakantiegeld; De volgende rechten op extra vrije tijd kan de werknemer aankopen: • 10 extra vakantiedagen per jaar • 5 níet op de functie gerichte studiedagen De volgende rechten kan de werknemer verkopen • Maximaal 50% van het vakantiegeld; • Maximaal 5 bovenwettelijke vakantiedagen per jaar*: de ruilwaarde van één dag is 0,43% van het brutojaarloon; De volgende rechten kan de werknemer aankopen: • Vermindering van de wekelijks arbeidstijd • Vervroeging van het pensioen of een hogere uitkering bij pensioen • Een aanvulling op een individuele lijfrenteverzekering • Vermindering van de eigen bijdrage aan kinderopvang • Vermindering van de eigen bijdrage aan de ziektekostenverzekering • Vermindering van de premies voor collectieve verzekeringen * Dit maximum van 5 bovenwettelijke dagen dat de werknemer mag verkopen geldt bij een fulltime dienstverband. Parttimers hebben minder bovenwettelijke vakantiedagen. Zij mogen dan ook minder dagen bewaren voor de CAO à la Carte. Werknemers moeten 4 maal hun arbeidstijd per week opnemen voor vakantie. De overige dagen mogen ze gebruiken voor verlofsparen in de CAO à la Carte. Voorbeelden: • Iemand met een dienstverband van 32 uur, neemt minimaal 4 maal 32 uur is 128 uur vakantie op. De overige uren mag hij sparen. • Iemand met een dienstverband van 24 uur, neemt 4 x 24 is 96 uur vakantie op. De overige uren mag hij gebruiken in de CAO à la Carte. In de praktijk zijn het dus vooral ‘verlofdagen’ (vrije tijd) die de werknemer opspaart voor doelen naar keuze. Voor sparen van verlof gelden de volgende regels: • De werknemer houdt zelf het gespaarde verlof bij op een ‘verlofkaart’. Aan het eind van het jaar beslist hij of niet opgenomen verlof doorschuift naar het volgende jaar, óf dat hij het op zijn verlofspaarrekening zet. • De werkgever verzorgt de centrale administratie. Hij vermeldt de verloftegoeden op het maandelijkse salarisoverzicht of op een apart halfjaarlijks verlofoverzicht. • De werknemer kan het gespaarde verlof aaneengesloten opnemen voor een periode van maximaal 9 weken, inclusief 3 weken vakantie. Hij mag het verlof alleen in deeltijd opnemen als hij het gebruikt voor zorgtaken. Het spaarverlof mag samen met andere verlof worden gecombineerd. • Hij vraagt verlof dat langer duurt dan 2 maanden uiterlijk 6 maanden van te voren aan. Tenzij hij het moment van benodigd verlof niet eerder kon voorzien; dat kan zich voordoen bij zorgtaken. • Tijdens het verlof krijgt de werknemer zijn vaste salaris inclusief eventuele CAO-verhogingen die ingaan tijdens het verlof. Hij betaalt ook gewoon zijn premies voor Sociale Verzekeringen, pensioenopbouw en de ziektekostenverzekering. De opbouw van vakantiedagen gaat ook gewoon door. • Als hij tijdens zijn verlof ziek wordt en zich ziek meldt, blijven de niet-gebruikte verlofdagen staan. • Uitbetaling van niet-gebruikte verlofdagen gebeurt alleen bij ontslag of overlijden. De opgespaarde verlofdagen kunnen niet verjaren. De werkgever is verplicht een CAO à la Carte schriftelijk aan te melden bij de Vaste Commissie.