Lijkbezorging. Artikel 2.1 Het lijkenvervoer wordt waargenomen door private ondernemingen onder toezicht van het gemeentebestuur. Het vervoer van een stoffelijk overschot binnen het Vlaams Gewest kan plaatsvinden vanaf het moment dat de behandelende geneesheer of de geneesheer die het overlijden heeft vastgesteld een attest heeft opgesteld waarin hij verklaart dat het om een natuurlijke doodsoorzaak gaat en dat er geen gevaar voorde volksgezondheid is. Voor het vervoer naar een rouwcentrum buiten de gemeente, in afwachting van een begrafenis binnen de gemeente, kan door de burgemeester aan een private onderneming een permanente toelating worden verleend. Het stoffelijk overschot van een buiten de gemeente overleden persoon mag er niet in bewaring gegeven of teruggebracht worden zonder machtiging van de burgemeester. Voor het vervoer naar een rouwcentrum binnen de gemeente, in afwachting van een begrafenis buiten de gemeente, kan door de burgemeester aan een private onderneming een permanente toelating worden verleend.
Artikel 2.2 De lijkkisten dienen in volle grond begraven te worden op een diepte van tenminste 1.50 m. In de bestaande grafkelders dient een bijzetting te gebeuren op een diepte van tenminste 0,80 m. Het aanleggen van nieuwe grafkelders of gelijk welke andere soort containers voor lijkkisten is verboden. Het is verboden gebruik te maken van lijkkisten, foedralen, lijkwaden en produkten die de natuurlijke en normale ontbindingen van de stoffelijke overschotten verhinderen.
Artikel 2.3 De asurnen dienen begraven te worden in volle grond op een diepte van tenminste 0.80 m of te worden bijgezet in een columbarium dat ter beschikking gesteld wordt door het gemeentebestuur. De asurnen, die begraven worden in het urnenbos, dienen vervaardigd te zijn uit biologisch afbreekbaar materiaal.
Artikel 2.4 Asverstrooiingen gebeuren op een hiertoe voorbehouden asverstrooiingsweide door een gemeentelijke aangestelde of een begrafenisondernemer.
Lijkbezorging. W anneer iemand in Doeri overleden is, wordt het lijk onmiddellijk gewasschen ( d jio sa lah). Dan slacht men een kip, die zonder te zijn schoongemaakt aan de deur van het sterfhuis wordt opgehangen, hetgeen men Icaroendoesan noemt. De bedoeling hiervan is, dat de ziel van het geslachte dier die van den overledene op haar tocht naar de onbekende oorden zal volgen. Op het lijk wordt een z.g.n. kalongbassi geplaatst, een van bamboe gemaakt geraamte van bepaalden vorm, dat met drie witte doeken wordt overdekt. Op den derden dag na het overlijden wordt het lijk nog- maals gewasschen en in z.g.n. papak’s gewikkeld, van welke het aantal afhankelijk is van den rijkdom van den overledene. Een papak, sampapak genoemd, bestaat uit drie van een wit stuk goed ( b idang) gesneden doeken ter lengte van het lijk, van welke er twee naast elkaar worden gelegd en de derde in het midden daarop. Voor den eenvoudigen man worden 5, voor een meer wel- gestelde 7 en voor een rijke 9 papak’s gebruikt. Van het overge- bleven stuk van de bidang nemen de familieleden reepen ter lengte van het lijk mede en dragen die ten teeken van rouw als een hoofd- doek. Zijn er 5 papak’s dan wordt een, bij 7 papak’s worden twee en bij 9 papak’s worden drie karbouwen geslacht. Het slachten dezer karbouwen noemt men tekkin le tje . W a t hiervan de beteekenis is, kan niet worden gezegd (tekkin = wandelstok, staf; l e t j e = klein). Hij, die het graf delft, krijgt, wanneer er een karbouw geslacht is, een achterpoot zonder de bout; wanneer er twee karbouwen zijn geslacht, is zijn loon een achterbout en bij drie karbouwen ontvang t hij een halven karbouw. Nadat door een aantal lieden gebeden gepreveld zijn, wordt het lijk onder de kalongbassi naar beneden gedragen en gekist. Onder- tusschen wordt een rijstmaal gereed gemaakt, waarbij altijd een ei gekookt wordt, dat door hen, die gebeden hebben, gegeten wordt. Is het lijk gekist, dan wordt de kalongbassi op de kist geplaatst en deze op een draagbaar naar het graf gedragen. Heeft de begrafenis plaats gehad en is het graf gesloten, dan wordt de kalongbassi om- gekeerd naast den grafheuvel geplaatst, zulks om te voorkomen, dat deze nog meer menschen eischt. Onmiddellijk na de begrafenis wordt het vleesch der geslachte karbouwen gegeten. In den avond heeft een maaltijd plaats, waarvoor een geit en drie kippen worden geslacht, hetgeen men randoekan bongi (begin van den avond) noemt. De volgende plechtigheid is het m e o l l on g of het bezoek van de famili...