Maatschappelijke en wetenschappelijke relevantie. De strenge tot terughoudendheid nopende maatstaf zoals gebleken uit HR CBB/JPO, voor vergoeding van het positief, al dan niet inclusief het negatief contractsbelang is zeker niet eenduidig. Dit leidt weer tot onzekerheid met betrekking tot het inschatten van de eigen proceskansen van partijen.16 Bij de precontractuele onderhandelingen hebben de partijen verschillende belangen. De opdrachtgever wil zo goedkoop mogelijk een zo kwalitatief hoogwaardig mogelijk bouwwerk laten realiseren.17 Mochten de onderhandelingen met de eerste partij op niets uitlopen dan wil hij natuurlijk snel met een derde aannemer verder onderhandelen zonder verdere kosten te vergoeden. Aan de andere kant staan de belangen van de aannemer, zoals eerder aangegeven, stopt deze veel tijd en energie en emotie in het vooronderzoek waarvoor hij, als de onderhandelingen op niets uitlopen natuurlijk een vergoeding wil krijgen. Hij had immers ook met een ander een overeenkomst kunnen sluiten. Naarmate de onderhandelingen in een verder stadium geraken is het voor de aannemer van belang dat de druk die op zijn vermogen om andere opdrachten binnen te halen komt te liggen, ook daadwerkelijk beloond wordt met een overeenkomst. Vooral het voortbestaan van de ‘orderportefeuille’ van de aannemer is van groot belang. In de bouwsector vormt het ‘werk bij werk’ houden vaak een belangrijkere reden om een bepaalde opdracht binnen te halen dan het behalen van winst. Ook is dit van belang voor volgende opdrachten omdat in de arbeidsvoorwaarden vaak eisen worden gesteld aan de mate van ervaring.18 Bij het eerder omschreven probleem van ‘leuren’ komen de belangentegenstellingen van de opdrachtgever en aannemer duidelijk naar voren. De opdrachtgever gebruikt verkregen informatie van de aannemer om er zelf beter van te worden, in die zin dat hij elders een lagere aanneemsom hoopt te bedingen, zonder er een tegenprestatie tegenover te stellen. De aannemer staat met lege handen ondanks zijn grote inspanningen. Meer duidelijkheid omtrent deze kwestie is gewenst, zodat partijen beter weten waar ze aan toe zijn in geval van problemen en hiernaar kunnen handelen. Ook voor de wetenschap is dit onderzoek interessant, met name het jurisprudentie onderzoek. Hierbij wordt onderzocht in hoeverre de strenge maatstaf, zoals verwoord door de Hoge Raad in 2005 in HR CBB/JPO, in de latere civiele en arbitraire rechtspraak in de periode 2007 tot 2012 toegepast wordt. Ook wordt bezien of er misschien nog aanvullende criteria zijn o...
